Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

Hałas

– najważniejsze informacje

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

1.

Hałas i jego wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo pracowników

Hałasem określamy każdy uciążliwy, szkodliwy lub niebezpieczny dla zdrowia dźwięk.

Ucho ludzkie reaguje na dźwięki o częstotliwościach od 20Hz (dźwięki niskie, basy) do

20kHz (dźwięki wysokie, soprany). Dźwięki o częstotliwościach poniżej 20Hz nazywamy

infradźwiękami a o częstotliwościach powyżej 20kHz ultradźwiękami. Są one niesłyszalne

dla człowieka, chociaż w przypadku dużych poziomów mogą także mieć negatywny wpływ

na zdrowie człowieka. Czynnikiem który decyduje o głośności odbieranego przez człowieka

dźwięku jest ciśnienie akustyczne dźwięku. Ciśnienia akustyczne dźwięków odbieranych

przez człowieka wahają się od 0,00002Pa do ponad 20Pa! Ponieważ rozpiętość ta jest tak

duża (dźwięki najgłośniejsze mają ciśnienie ponad milion razy większe od najcichszych)

stosuje się skalę logarytmiczną i używa się pojęcia poziom ciśnienia akustycznego wyrażany

w dB. Za wartość ciśnienia odniesienia przyjmuje się ciśnienie najcichszego dźwięku, a więc

dźwięki najcichsze mają poziom ciśnienia akustycznego równy 0dB a dźwięki, które

wywołują ból uszu poziom około 130-140dB. Przykłady innych poziomów to: szept – 30dB,

rozmowa – 60dB, ruch uliczny – 85dB, młot pneumatyczny – ponad 100dB.

Ucho ludzkie różnie reaguje na dźwięki o różnych częstotliwościach. Najlepiej

słyszymy dźwięki o częstotliwościach od 1kHz do 4kHz. Dźwięki o wyższych i niższych

częstotliwościach słyszymy gorzej. Z tego powodu przy pomiarach hałasu i ocenie jego

wpływu na człowieka, wprowadza się korekcję poziomów ciśnienia akustycznego zgodnie z

tymi charakterystykami częstotliwościowymi.

Negatywne oddziaływanie hałasu na człowieka i wpływ na jego zdrowie utożsamiany

jest przede wszystkim z bezpośrednim oddziaływaniem hałasu na narząd słuchu. Szkodliwość

oddziaływania hałasu zależy od jego poziomu ciśnienia akustycznego oraz czasu trwania

narażenia na hałas, czyli tzw. „dawki” hałasu. Innymi słowy, im wyższy jest poziom ciśnienia

akustycznego i dłuższy czas narażenia na hałas tym jest on bardziej szkodliwy.

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

Podstawowym skutkiem oddziaływania hałasu na narząd słuchu jest czasowe lub trwałe

przesunięcie progu słyszenia. Czasowe przesunięcie progu słyszenia ustępuje po upływie

określonego czasu, natomiast trwałe przesunięcie jest nieodwracalne. Utrata słuchu następuje

bezboleśnie, stopniowo i wynika z wywołanych hałasem zmian przede wszystkim w

uchu wewnętrznym.

Hałasy o wysokich szczytowych nagle narastających poziomach ciśnienia akustycznego

rzędu 130-140dB (w szczególności hałasy impulsowe) stają się czynnikiem szczególnie

niebezpiecznym w środowisku pracy lub życia, gdyż narażenie na hałas o takich poziomach

może prowadzić do natychmiastowego i nieodwracalnego uszkodzenia słuchu.

Obustronny trwały ubytek słuchu spowodowany hałasem polegający na trwałym

przesunięciu progu słyszenia o 45dB (w uchu lepiej słyszącym obliczony jako średnia dla

częstotliwości 1, 2, 3 kHz) stanowi kryterium rozpoznania i orzeczenia zawodowego

uszkodzenia słuchu jako choroby zawodowej.

Pozasłuchowe skutki oddziaływania hałasu nie są jeszcze w pełni rozpoznane. Badania

doświadczalne wykazują, że po przekroczeniu poziomu ciśnienia akustycznego hałasu rzędu

75dB występują wyraźne zaburzenia funkcji fizjologicznych organizmu. Ich występowanie

wynika z istnienia powiązań nerwowych dróg układu słuchowego z innymi z układami

organizmu człowieka (ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia).

Hałas o poziomie dźwięku A poniżej 80dB w środowisku pracy ma również istotny

wpływ na wydajność pracy i jakość realizowanych zadań. Ogranicza on zdolność do

koncentracji, przyczynia się do pogorszenia zrozumiałości mowy i percepcji sygnałów

ostrzegawczych, narastania zmęczenia, utrudnienia wykonywania prac precyzyjnych i

koncepcyjnych. Z tego względu traktowany jest on jako czynnik uciążliwy w środowisku

pracy. Długotrwałe narażenie na hałas może być przyczyną występowania bólów głowy,

bezsenności, zaburzeń widzenia. Słuchowe i pozasłuchowe skutki oddziaływania hałasu na

organizm powodując uczucie dyskomfortu przyczyniają się do powstawania stresu

zawodowego. Ponadto kontakt z niektórymi substancjami chemicznymi (tzw. substancjami

ototoksycznymi) w powiązaniu z narażeniem na hałas może znacznie zwiększać

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

prawdopodobieństwo wystąpienia uszkodzenia słuchu. Przykładem są tu

rozpuszczalniki (np. toluen).

Bardzo istotny jest także wpływ hałasu na zwiększenie ryzyka wypadków przy pracy.

Najnowsza Dyrektywa 2003/10/WE, dotycząca ochrony przed hałasem mówi, że

pracodawca powinien udostępnić ochronniki słuchu pracownikowi narażonemu na hałas o

równoważnych poziomach dźwięku A przekraczających 80dB. Pracownicy narażeni na

hałasy o równoważnych poziomach dźwięku A przekraczających 85dB powinni

bezwzględnie stosować ochrony słuchu, gdyż oddziaływanie takiego hałasu prowadzi do

nieodwracalnych uszkodzeń słuchu.

Problem hałasu jest powszechny dla wszystkich krajów Unii Europejskiej. Szacuje się,

że w Europie narażenie na hałas obejmuje około 100 milionów osób. W Polsce szacuje się, że

na szkodliwe, bądź uciążliwe oddziaływanie hałasu narażonych jest około 13 milionów osób

co stanowi ponad jedną trzecią ogółu ludności. W zbadanej (choć niepełnej, bo obejmującej

4,7 mln osób) zbiorowości osób zatrudnionych w 2003r. W Polsce stwierdzono ponad

200 tys. przypadków pracy w warunkach zagrożenia hałasem. Oznacza to, że prawie 50 osób

na każdych 1000 zatrudnionych jest narażonych na wystąpienie trwałego ubytku słuchu. W

2003r. stwierdzono w Polsce 4365 przypadków chorób zawodowych w tym 738 przypadków

trwałego ubytku słuchu (16,9% ogółu chorób zawodowych).

Analizy statystyczne dotyczące narażenia zawodowego na hałas pracowników w

zakładach zatrudniających powyżej 9 osób przeprowadzone na bazie danych GUS dla lat

1995–2002 pokazują, że liczba osób zatrudnionych w warunkach zagrożenia hałasem, tj. przy

przekroczeniu dopuszczalnych wartości hałasu na stanowisku pracy, wynosiła w roku 1995

ok. 335 tyś. i w roku 2002 ok. 220 tyś., co stanowiło prawie 1/3 liczby osób zagrożonych

wszystkimi czynnikami szkodliwymi i uciążliwymi. Porównując dane liczbowe opisujące

liczbę pracowników zagrożonych hałasem z analogicznymi danymi odnoszącymi są do

innych czynników szkodliwych należy stwierdzić, że hałas był dominującym zagrożeniem.

Sektory, w których zatrudnionych była najliczniejsza grupa osób zagrożonych hałasem to

górnictwo, następnie włókiennictwo, produkcja metali i wyrobów z metali.

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

Stan zagrożenia hałasem oceniać można również na podstawie analizy skutków tego

zagrożenia w postaci liczby przypadków choroby zawodowej nazywanej zawodowym

uszkodzeniem słuchu. Jak wynika z danych zawodowe uszkodzenie słuchu od lat stanowi

prawie 30% przypadków chorób zawodowych i zajmuje czołowe miejsce na liście tych

chorób. Największą liczbę przypadków uszkodzenia słuchu wywołanego działaniem hałasu

odnotowano w górnictwie, hutnictwie żelaza, przemyśle metalowym a także w przemyśle

środków transportu, przemyśle maszynowym i włókienniczym.

2. Prawne obowiązki pracodawców w zakresie ochrony przed hałasem

Obowiązki pracodawców dotyczące ochrony pracowników przed nadmiernym hałasem

określają odpowiednie dyrektywy Unii Europejskiej i przepisy krajowe wdrażające do prawa

polskiego postanowienia tych dyrektyw:

•

Dyrektywa Rady (86/188/EWG) z dnia 12 maja 1986 r. dotycząca ochrony

pracowników przed zagrożeniami związanymi z narażeniem na hałas przy pracy,

•

Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy – tekst jednolity (DzU 2003, nr 160, poz. 1650).

•

Rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dna 30 maja 1996 r. w

sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej

opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do

celów przewidzianych w Kodeksie pracy (DzU 1996, nr 69, poz. 332 ze

zmianami).

Obecnie trwa wprowadzanie do prawa polskiego postanowień Dyrektywy 2003/10/WE

Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań

ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na czynniki fizyczne

(hałas). Dyrektywa 2003/10/WE ma zostać wdrożona przez Państwa Członkowskie przed 15

lutego 2005 r. i zastąpić dyrektywę 86/188/EWG. Obecnie w przygotowaniu jest projekt

rozporządzenia ministra gospodarki i pracy w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

pracowników narażonych na działanie hałasu i/lub drgań mechanicznych które będzie

wdrażało do prawa polskiego postanowienia w/w dyrektywy.

Zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami pracodawca jest zobowiązany

zapewnić ochronę pracowników przed zagrożeniami, związanymi z narażeniem na hałas, a w

szczególności zapewnić stosowanie:

•

procesów technologicznych nie powodujących nadmiernego hałasu,

•

maszyn i innych urządzeń technicznych powodujących możliwie najmniejszy

hałas, nie przekraczający dopuszczalnych wartości,

•

rozwiązań obniżających poziom hałasu w procesach pracy (z priorytetem środków

redukcji hałasu u źródła jego powstawania).

Na stanowiskach pracy, na których mimo zastosowania możliwych rozwiązań

technicznych i organizacyjnych poziom hałasu przekracza wartości dopuszczalne,

pracodawca ma obowiązek zapewnić:

•

ustalenie przyczyn przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu oraz

opracowanie i zastosowanie programu działań technicznych i organizacyjnych,

mających na celu najskuteczniejsze zmniejszenie narażenia pracowników na hałas,

•

zaopatrzenie pracowników w środki ochrony indywidualnej słuchu, dobrane do

wielkości charakteryzujących hałas i do cech indywidualnych pracowników oraz

ich stosowanie,

•

ograniczenie ekspozycji na hałas, w tym stosowanie przerw w pracy,

•

oznakowanie stref zagrożonych hałasem, a także, gdy jest to uzasadnione ze

względu na stopień zagrożenia oraz możliwe, ograniczenie dostępu do tych stref

oraz poprzez ich odgrodzenie.

Pracownikom zatrudnionym na wymienionych stanowiskach należy zapewnić

informację na temat:

•

wyników pomiarów hałasu i zagrożenia dla zdrowia wynikającego z narażenia na

hałas,

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

•

działań podjętych w związku z przekroczeniem dopuszczalnych wartości hałasu na

określonych stanowiskach,

•

właściwego doboru i sposoby używania środków ochrony indywidualnej słuchu.

Obowiązkiem pracodawcy jest również zapewnienie pracownikom okresowych badań

lekarskich. Przy narażeniu na hałas badania ogólne wykonuje się co 4 lata, a badania

otolaryngologiczne i audiometryczne: przez trzy pierwsze lata pracy w hałasie – co rok,

następnie co 3 lata. W razie ujawnienia w okresowym badaniu audiometrycznym ubytków

słuchu charakteryzujących się znaczną dynamiką rozwoju, częstotliwość badań

audiometrycznych należy zwiększyć, skracając przerwę między kolejnymi testami do 1 roku

lub 6 miesięcy. W razie narażenia na hałas impulsowy albo na hałas, którego równoważny

poziom dźwięku A przekracza stale lub często 110dB, badania audiometryczne należy

prowadzić nie rzadziej niż raz na rok.

3. Rozwiązania eliminujące lub zmniejszające zagrożenie hałasem

Proces kształtowania hałasu w środowisku pracy można podzielić na etapy:

1. Określenie celów i dobór kryteriów.

2. Przeprowadzenie oceny hałasu w środowisku pracy (źródła hałasu,

ekspozycja osób itd.).

3. Określenie optymalnych pod względem akustycznym i ekonomicznym

środków do obniżenia hałasu.

4. Sformułowanie programu redukcji hałasu.

5. Zastosowanie odpowiednich sposobów redukcji.

6. Zweryfikowanie osiągniętej redukcji hałasu.

Redukcja hałasu może być realizowana poprzez zastosowanie różnych środków

technicznych (odpowiednia konstrukcja maszyn, ekrany akustyczne, obudowy

dźwiękoizolacyjne, tłumiki, ochronniki słuchu, itp.) i rozwiązań organizacyjno-

administracyjnych (właściwe rozmieszczenie źródeł hałasu, organizacja procesu pracy, itp.).

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

Należy przy tym podkreślić, że redukcja hałasu jest najskuteczniejsza, gdy jest

prowadzona na etapie: planowania procesu produkcyjnego lub jego modernizacji, planowania

pomieszczeń pracy i budynków oraz zakupów nowych maszyn i urządzeń.

Rozwiązania eliminujące lub zmniejszające zagrożenie hałasem powinny być stosowane

w następującej kolejności:

1.

Redukcja hałasu u źródła jego powstawania, realizowana poprzez:

•

wybór i stosowanie procesów technologicznych o małej emisji hałasu,

•

wybór i stosowanie maszyn (zarówno typów jak i egzemplarzy) o małej emisji

hałasu,

•

zmianę warunków pracy maszyny,

•

modernizację lub wymianę części składowych maszyny (np. zastosowanie innego

rodzaju dysz, zastosowanie łożysk cichobieżnych, wyłożenie wewnętrznych

powierzchni obudów materiałem dźwiękochłonnym),

•

odpowiednią konserwację maszyny (właściwe smarowanie, wyważanie części

itp.).

Redukcja hałasu u źródła jego powstawania jest najbardziej efektywnym sposobem

redukcji hałasu w miejscu pracy. Powinna być stosowana na etapie projektowania, gdyż

późniejsze jej wprowadzenie najczęściej narusza wymagania procesu wykonawczego i

wymaga znaczniejszych nakładów finansowych, jednakże tam gdzie jest to możliwe zaleca

się zastosowanie redukcji u źródła.

2.

Ochrony zbiorowe przed hałasem z zastosowaniem środków technicznych w postaci:

•

urządzeń ograniczających hałas (obudowy, tłumiki, ekrany),

•

materiałów pochłaniających dźwięk (eliminacja hałasu odbitego od przeszkód,

ścian i sufitów poprzez wyłożenie ich materiałami pochłaniającymi dźwięk),

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

•

konstrukcji i urządzeń ograniczających transmisję dźwięku powietrznego i

materiałowego (ściany, stropy, okna i drzwi o podwyższonej izolacyjności

akustycznej, wibroizolacje ograniczające dźwięki materiałowe).

i środków organizacyjno-administracyjnych polegających na:

•

grupowaniu źródeł dźwięku w zależności od poziomu ciśnienia akustycznego

emitowanego dźwięku (głośniejsze w jednym pomieszczeniu, cichsze w innym)’

•

odpowiednim usytuowaniu tych źródeł względem siebie i względem ścian

pomieszczenia,

•

oddzieleniu obszarów prac o małej emisji hałasu od prac powodujących znaczny

hałas,

•

zastosowaniu zdalnego sterowania i automatyzacji procesów produkcyjnych.

3.

Ochrony indywidualne przed hałasem w postaci nauszników lub wkładek

przeciwhałasowych

Rozwiązanie to powinno być wykorzystywane w ostateczności, gdy zastosowanie

redukcji hałasu u źródła jego powstawania lub ochron zbiorowych przed hałasem nie jest

możliwe lub jest niewystarczające. Należy przy tym pamiętać, że środki ochrony

indywidualnej muszą być dobrane nie tylko w sposób odpowiedni do wielkości

charakteryzujących hałas lecz także do cech indywidualnych stosujących je pracowników.

4.

Przykłady rozwiązań obniżających poziom hałasu w środowisku

pracy

Poza tradycyjnymi źródłami hałasu w przemyśle ważne jest obniżanie poziomu hałasu

emitowanego przez urządzenia w pomieszczeniach biurowych.

Jednym ze źródeł takiego hałasu mogą być urządzenia rozsyłania sieci komputerowej,

tzw. szafy krosownicze. Właściwym rozwiązaniem mającym na celu wyeliminowanie hałasu

jest uwzględnienie tego problemu na etapie projektowania sieci przez umieszczenie szaf

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

krosowniczych poza pomieszczeniami, w których przebywają ludzie. Często jednak

zdarza się, że tego typu urządzenia znajdują się w pokojach do pracy koncepcyjnej. Wtedy

skargi na uciążliwy hałas nasilają się w miarę upływu czasu, bowiem hałas wydobywający się

z szafy krosowniczej zwiększa się w miarę eksploatacji urządzenia. Zwykle też w miarę

upływu czasu wzrasta obciążenie sieci komputerowej i starzeją się elementy mechaniczne

szaf krosowniczych (m.in. łożyska wentylatora). Pomimo, że w istocie nie występują

przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu, to ludzie długo przebywający w

pomieszczeniach z takimi źródłami hałasu zaczynają odbierać je jako bardzo uciążliwe.

W przedstawionym przypadku (patrz rys.1) wstępne pomiary poziomu hałasu

emitowanego przez szafę krosownicą pokazały, że jest on o 16dB wyższy od poziomu tła

akustycznego w pomieszczeniu (poziom tła – 34dB), co potwierdzało uciążliwość tego źródła

hałasu.

Rys. 1. Szkic rozmieszczenia stanowisk pracy

W celu obniżenia hałasu zastosowano rozwiązanie techniczne w postaci wymiany

istniejącej obudowy na specjalnie zaprojektowaną i wykonaną obudowę dźwiękochłonno-

izolacyjną wyposażoną w labiryntowe tłumiki akustyczne t na wlotach otworów

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

wentylacyjnych. Skuteczność zastosowanych rozwiązań zweryfikowano

przeprowadzając pomiary emitowanego hałasu po ich wdrożeniu.

Zastosowanie obu wymienionych wyżej rozwiązań spowodowało obniżenie hałasu o

16dB do poziomu ok. 34dB, (poniżej wartości 35dB, przyjętej jako wartość dopuszczalna w

pomieszczeniach przeznaczonych do pracy umysłowej wymagającej dużej koncentracji

uwagi).

W kolejnym rozwiązaniu wykorzystano aktywne metody redukcji hałasu do poprawy

właściwości dźwiękoizolacyjnych kabin przemysłowych. W metodach tych do redukcji

hałasu wykorzystuje się dodatkowe, odpowiednio sterowane źródła dźwięku, zgodnie z

zasadą zaprezentowaną na rys 2.

Rys. 2. Zasada aktywnej redukcji hałasu

Zastosowanie metod aktywnych pozwala na skuteczną redukcję hałasu o charakterze

niskoczęstotliwościowym. Hałas niskoczęstotliwościowy jest bardzo trudny do zwalczenia

metodami klasycznymi i tego właśnie powodu metody aktywne zostały wykorzystane do

poprawy skuteczności kabin dźwiękoizolacyjnych w zakresie niskich częstotliwości.

W prezentowanym rozwiązaniu zastosowano układ wykonawczy w postaci zagłówka

(rys. 3). Jest to zespół dwóch niewielkich głośników umieszczonych w zagłówku fotela

pracownika przebywającego w kabinie przemysłowej.

STOP HAŁASOWI !

Krajowy Punkt Centralny

Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy

__________________________________________________________________________

Europejski Tydzień Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy 2005

Rys. 3. Zastosowanie zagłówka aktywnego w kabinie przemysłowej.

Zadaniem zagłówka aktywnego jest wytworzenie wokół głowy pracownika strefy o

obniżonym poziomie ciśnienia akustycznego, zwanej potocznie strefą ciszy. Na rysunku 4.

pokazano rozkład tłumienia uzyskiwanego dzięki zastosowaniu zagłówka.

Rys. 4. Rozkład tłumienia aktywnego.

Uzyskane wyniki pokazują, że wokół głowy pracownika powstają obszary obniżonego o

8 do 14dB poziomu hałasu.

STOP HAŁASOWI !