Materiały budowlane
Technologia metali
Wykład 4
Tematyka wykładów
Wprowadzenie. Proces wytwarzania stali. Struktura stali. Przemiany
fazowe. Obróbka cieplna stali.
Stal – skład chemiczny, wła
ś
ciwo
ś
ci fizyczne i mechaniczne stali.
Badania cech mechanicznych stali. Gatunki stali.
Procesy spawalnicze. Spawalno
ść
stali. Napr
ęż
enia własne.
Technologia wytwarzania wyrobów stalowych. Asortyment wyrobów
stalowych. Zachowanie si
ę
stali w trudnych warunkach u
ż
ytkowania.
Inne metale
ż
elazne i metale nie
ż
elazne – wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie.
Zaliczenie.
Stal stosowana na elementy konstrukcji budowlanych:
PN-EN 10025-2 w odniesieniu do wyrobów walcowanych na gor
ą
co z
niestopowej stali konstrukcyjnej,
PN-EN 10025-3 i PN-EN 10025-4 w odniesieniu do wyrobów walcowanych
na gor
ą
co ze spawalnej, drobnoziarnistej stali konstrukcyjnej,
PN-EN 10147 w odniesieniu do blach i ta
ś
m ocynkowanych na gor
ą
co w
sposób ci
ą
gły,
PN-EN 10149 w odniesieniu do wyrobów płaskich, walcowanych na gor
ą
co
ze stali
o podwy
ż
szonej granicy plastyczno
ś
ci do obróbki plastycznej na zimno,
PN-EN 10210 w odniesieniu do kształtowników zamkni
ę
tych, walcowanych
na gor
ą
co ze stali konstrukcyjnej niestopowej lub drobnoziarnistej,
PN-EN 10219 w odniesieniu do kształtowników zamkni
ę
tych ze szwem,
wykonanych na zimno ze stali konstrukcyjnej niestopowej lub
drobnoziarnistej.
Do w
ęż
szego zakresu zastosowa
ń
s
ą
dostarczane wyroby ze stali gatunków,
uj
ę
tych normami:
PN-EN 10025-5, która dotyczy stali trudnordzewiej
ą
cej,
PN-EN 10088, która dotyczy stali nierdzewnej,
PN-EN 10025-6, która dotyczy stali w stanie ulepszonym cieplnie.
Materiały i wyroby stalowe
Na ogół wyroby ze stali gatunków, uj
ę
tych normami, s
ą
produkowane jako:
kształtowniki o przekrojach otwartych (dwuteowniki,
ceowniki, k
ą
towniki),
kształtowniki o przekrojach zamkni
ę
tych (kołowych,
kwadratowych i prostok
ą
tnych),
blachy grube i cienkie (najcz
ęś
ciej do produkcji
blachownic, wytwarzanych indywidualnie lub w sposób
zmechanizowany, kształtowników otwartych, gi
ę
tych na
zimno, blach profilowanych (fałdowych) i do
uzupełniaj
ą
cych cz
ęś
ci poł
ą
cze
ń
i w
ę
złów).
Obróbka plastyczna
Stal mo
ż
na przerabia
ć
plastycznie, stosuj
ą
c spokojne
obci
ąż
anie (walcowanie, przeci
ą
ganie, tłoczenie) lub te
ż
uderzenia (kucie). Skutki obróbki plastycznej s
ą
ró
ż
ne
w zale
ż
no
ś
ci od tego, czy wykonuje si
ę
j
ą
na zimno czy
na gor
ą
co.
Obróbk
ę
plastyczn
ą
na gor
ą
co stosuje si
ę
przy
walcowaniu i kuciu wlewków, a nast
ę
pnie przy dalszej
przeróbce półfabrykatów na rury i przedmioty
wytłaczane oraz przy zginaniu profili.
Przeróbka plastyczna na zimno jest stosowana np.
przy przeci
ą
ganiu drutu, rur i pr
ę
tów o ró
ż
nym przekroju
oraz przy walcowaniu cienkich blach.
Technologia wytwarzania
półwyrobów i wyrobów stalowych
WALCOWANIE – zabieg technologiczny, w którym stal
otrzymuje
żą
dany kształt pod naciskiem obracaj
ą
cych
si
ę
walców.
Rozró
ż
nia si
ę
:
walcowanie na gor
ą
co, przy którym nie wyst
ę
puje
wzrost twardo
ś
ci materiału walcowanego,
walcowanie na zimno, powoduj
ą
ce wyst
ą
pienie tzw.
zgniotu.
Walcowanie
Walce mog
ą
by
ć
gładkie, słu
żą
ce
do wyrobu blach oraz bruzdowe
z odpowiednimi wci
ę
ciami
(wykroje lub bruzdy), które
nadaj
ą
wyrobom walcowanym
żą
dany kształt przekroju
poprzecznego.
Materiałem wyj
ś
ciowym do wytwarzania półwyrobów i wyrobów s
ą
wlewki stalowe, otrzymywane z procesów stalowniczych, które
podgrzewa si
ę
do temperatury ok. 950°C i walcuje si
ę
na specjalnej
walcarce-zgniataczu, otrzymuj
ą
c półwyroby w postaci du
ż
ych
bloków o przekroju kwadratowym lub prostok
ą
tnym.
Półwyroby s
ą
nast
ę
pnie kierowane na no
ż
yce, gdzie po odci
ę
ciu ich
dolnych i górnych ko
ń
ców, zawieraj
ą
cych zanieczyszczenia, dzieli
si
ę
je na cz
ęś
ci, otrzymuj
ą
c w zale
ż
no
ś
ci od wielko
ś
ci:
k
ę
siska (bloki o przekroju kwadratowym powy
ż
ej 140x140mm lub
prostok
ą
tnym o grubo
ś
ci nie wi
ę
kszej ni
ż
80mm,
k
ę
sy (bloki o przekroju kwadratowym równym lub mniejszym od
140x140mm lub prostok
ą
tnym o grubo
ś
ci nie wi
ę
kszej ni
ż
120mm,
blachówki czyli płyty o gr. 5 – 70mm i szeroko
ś
ci 180-300mm,
przeznaczone do wyrobu blach cienkich,
tuleje czyli wyroby o przekroju pier
ś
cieniowym, przeznaczone do
wyrobu rur bez szwu.
Walcowanie
Asortyment wyrobów walcowanych na gor
ą
co
Asortyment wyrobów
walcowanych
na gor
ą
co
Asortyment
wyrobów
walcowanych
na gor
ą
co
Asortyment wyrobów walcowanych na gor
ą
co
Rury stanowi
ą
odr
ę
bn
ą
grup
ę
wyrobów
walcowanych. Ze wzgl
ę
du na
technologi
ę
mo
ż
na wyró
ż
ni
ć
:
rury bez szwu (wykonywane z wlewków,
k
ę
sów i tulei metoda walcowania,
ci
ą
gnienia, wyciskania, kucia lub
wytłaczania),
rury ze szwem (w wyniku profilowania
na gor
ą
co lub zimno wst
ę
g lub blach
w arkuszach, a nast
ę
pnie spojenia ich
szwem zgrzewanym lub spawanym,
rury spiralnie spawane.
Podstawowy asortyment wyrobów stalowych uzupełniaj
ą
produkty przetwórstwa hutniczego np.:
belki dwuteowe, produkowane na liniach automatycznego
spawania w hutach,
belki a
ż
urowe.
Asortyment stalowych przekrojów spawanych
Obróbka na zimno
PRZECI
Ą
GANIE – obróbka
plastyczna na zimno, podczas
której walcowany pr
ę
t stalowy
przeci
ą
ga si
ę
prze otwór ci
ą
gadła
o wymiarach prze
ś
witu nieco
mniejszych od odpowiednich
wymiarów tego pr
ę
ta. T
ą
metoda
wyrabia si
ę
druty, pr
ę
ty i rury
cienko
ś
cienne o dokładnych
wymiarach. Druty o
ś
rednicach
wi
ę
kszych ni
ż
5mm s
ą
wytwarzane
w wyniku walcowania, natomiast
druty cie
ń
sze metod
ą
przeci
ą
gania.
KSZTAŁTOWANIE NA ZIMNO –
profile cienko
ś
cienne z blach o gr.
1,5 do 5mm, które produkuje si
ę
zazwyczaj stosuj
ą
c nast
ę
puj
ą
ce
urz
ą
dzenia:
- ci
ą
garki oczkowe lub rolkowe,
- walcarki rolkowe (gi
ę
tarki),
- kraw
ę
dziarki (maszyny do
zginania),
- prasy do gi
ę
cia.
Asortyment wyrobów zimnogi
ę
tych
Asortyment wyrobów zimnogi
ę
tych
Asortyment
wyrobów
zimnogi
ę
tych
Profilowane blachy stalowe do konstrukcji zespolonych
.
Zasady doboru kształtowników i blach
na konstrukcje
nie stosowa
ć
wyrobów nie obj
ę
tych programem walcowania,
wymiary cz
ęś
ci z blach tak dobiera
ć
, aby w sposób najbardziej efektywny
wykorzysta
ć
arkusze blach,
w jednym elemencie konstrukcyjnym nie stosowa
ć
cz
ęś
ci o wymiarach
trudnych do rozró
ż
nienia, a w szczególno
ś
ci:
- k
ą
towników o ramionach jednakowej szeroko
ś
ci, lecz ró
ż
ni
ą
cych si
ę
grubo
ś
ci
ą
mniej ni
ż
3mm,
- dwuteowników i ceowników tej samej wysoko
ś
ci, lecz ró
ż
ni
ą
cych si
ę
grubo
ś
ci
ą
pasów lub
ś
rodnika,
- cz
ęś
ci z blach uniwersalnych lub grubych tej samej szeroko
ś
ci, lecz
ró
ż
ni
ą
cych si
ę
grubo
ś
ci
ą
mniej ni
ż
3mm,
w jednym elemencie konstrukcyjnym nie stosowa
ć
cz
ęś
ci z blach lub
kształtowników o jednakowych wymiarach, lecz wykonanych z ró
ż
nych
gatunków stali,
zwa
ż
a
ć
, aby długo
ś
ci poszczególnych cz
ęś
ci nie przekraczały długo
ś
ci
handlowych poszczególnych asortymentów,
w elementach zło
ż
onych, w szczególno
ś
ci kratowych, ogranicza
ć
liczb
ę
ró
ż
nych kształtowników (w zwykłych kratownicach wykonywanych
jednostkowo, stosowa
ć
nie wi
ę
cej ni
ż
5-6 ró
ż
nych kształtowników).
Stal do zbrojenia betonu
Standard
Steel grades
PN-ENV
10080
B500B
PN-82/H-
93215
PN-96/H-
84023-6
34GS, 18G2-b, St50B
PN-ISO
6935-2
RB 500W, RB 400W-V,
RB 500W-V
DIN 488
BSt500S; BSt500S-V
Pr
ę
ty zbrojenia
EPSTAL – stal do zbrojenia betonu
o podwy
ż
szonej ci
ą
gliwo
ś
ci
KOROZJA STALI I SPOSOBY JEJ ZAPOBIEGANIA
Korozja – proces niszczenia metalu wskutek
oddziaływania
ś
rodowiska zewn
ę
trznego.
Zaczyna si
ę
na powierzchni metalu i stopniowo
przenika do warstwa gł
ę
bszych, jednak
ż
e
post
ę
p w gł
ą
b materiału nie jest równomierny.
Rozpocz
ę
ty proces korozji, o ile nie ulegnie
zahamowaniu, prowadzi do całkowitego
zniszczenia elementów stalowych.
O szybko
ś
ci korozji decyduj
ą
:
wilgotno
ść
wzgl
ę
dna,
zanieczyszczenia,
dobowe wahania temperatury.
Rodzaje korozji (ze wzgl
ę
du na wynik oddziaływania):
korozja równomierna (na całej powierzchni elementów
metalowych, powoduj
ą
ca zmniejszenie ich grubo
ś
ci w mniej wi
ę
cej
jednakowym stopniu),
korozja w
ż
erowa (gdy metal jest atakowany tylko w pewnych
miejscach powierzchni, wskutek czego tworz
ą
si
ę
w tych miejscach
wgł
ę
bienia zwane w
ż
erami),
korozja mi
ę
dzykrystaliczna (gdy o
ś
rodek aktywny atakuje granice
ziarn bez naruszenia ich wn
ę
trza, tego rodzaju korozja
rozprzestrzenia si
ę
wgł
ą
b metalu po granicach ziarn, co powoduje
naruszenie spójno
ś
ci metalu),
korozj
ę
napr
ęż
eniow
ą
(na skutek istnienia w metalu napr
ęż
e
ń
własnych; poszczególne miejsca materiału o ró
ż
nych napr
ęż
eniach
maj
ą
ró
ż
ne ilo
ś
ci energii wewn
ę
trznej, co w obecno
ś
ci roztworów
prowadzi do powstania ogniw lokalnych, które z kolei powoduj
ą
korozj
ę
; przejawem tej korozji s
ą
p
ę
kni
ę
cia);
korozja kontaktowa (gdy stal styka si
ę
z innymi metalami,
np. stopem miedzi, w wyniku czego powstaj
ą
lokalne ogniwa
prowadz
ą
ce do znacznego ubytku materiału.
Sposoby zapobiegania korozji:
odpowiednie rozwi
ą
zania konstrukcyjne,
stosowanie stali o odpowiednim składzie
chemicznym (np. stale trudnordzewiej
ą
ce
lub kwasoodporne),
stosowanie powłok ochronnych
(nakładane metaliczne i niemetaliczne
oraz powłoki wytwarzane),
usuwanie agresywnych składników
z o
ś
rodka lub stosowanie inhibitorów
zmniejszaj
ą
cych szybko
ść
korozji.
Powłoki ochronne
Powłoki metaliczne nakłada si
ę
:
- zanurzaj
ą
c w roztopionym cynku lub cynie,
- natryskuj
ą
c roztopiony metal za pomoc
ą
pistoletu,
- metod
ą
galwanotechniczn
ą
, polegaj
ą
c
ą
na elektrolitycznym
nakładaniu warstw metalu ochronnego na elementy stalowe
zanurzone w elektrolicie zawieraj
ą
cym w odpowiednim st
ęż
eniu sole
nakładanego materiału.
Powłoki niemetaliczne: olejne, ftalowe, olejno –
ż
ywiczne, asfaltowe,
bitumiczne, poliwinylowe, epoksydowe, akrylowe, silikonowe. Pełni
ą
równie
ż
, poza funkcj
ą
ochronn
ą
, tak
ż
e funkcj
ę
dekoracyjn
ą
,
izolacyjn
ą
lub sygnalizacyjna.
Powłoki wytwarzane ró
ż
ni
ą
si
ę
od powłok nakładanych sposobem
przylegania do podło
ż
a. S
ą
poł
ą
czone ze stal
ą
chemicznie lub
fizykochemicznie w wysokiej temperaturze na zasadzie dyfuzji
metalu ochronnego w gł
ą
b stali.
Ochrona przed po
ż
arem
Konstrukcje stalowe zmniejszaj
ą
znacznie swoj
ą
no
ś
no
ść
w wysokiej temperaturze (powy
ż
ej 400°C) i doznaj
ą
wówczas odkształce
ń
, prowadz
ą
cych do awarii.
Odporno
ść
ogniowa stalowych elementów konstrukcyjnych
jest to cecha mierzona czasem (w minutach), podczas
którego element konstrukcji w warunkach po
ż
aru mo
ż
e
spełnia
ć
wyznaczon
ą
mu funkcj
ę
.
Ochrona przed po
ż
arem
Na odporno
ść
ogniow
ą
wpływaj
ą
nast
ę
puj
ą
ce parametry:
temperatura krytyczna (przy której element traci sw
ą
no
ś
no
ść
),
kształt przekroju stalowego (relacja mi
ę
dzy obwodem
a ci
ęż
arem),
kształt osłony ochronnej (okładziny) przy osłoni
ę
tych
elementach stalowych,
współczynnik przewodno
ś
ci cieplnej i zawarto
ś
ci wody
w okładzinach,
poło
ż
enie elementu w stosunku do
ś
cian i stropów.
Ochrona przed po
ż
arem
Zabezpieczenia
przeciwpo
ż
arowe
CZYNNE
(tryskacze, kurtyny wodne,
kurtyny mechaniczne,
które wł
ą
czaj
ą
si
ę
automatycznie,
gdy temperatura otoczenia
przekracza ustalon
ą
warto
ść
)
BIERNE
(
ś
rodki ratunkowe słu
żą
ce
do zlokalizowania po
ż
aru, jak:
ga
ś
nice, zbiorniki wodne,
hydranty oraz otuliny
i powłoki konstrukcyjne,
utrudniaj
ą
ce dost
ą
p ognia )
Zabezpieczenia przeciwpo
ż
arowe
Metody ochrony przy u
ż
yciu lekkich materiałów:
stykow
ą
(profilow
ą
) – pokrycie stalowego elementu konstrukcyjnego
np. warstw
ą
wermikulitu, która szczelnie przylegaj
ą
c do wszystkich
powierzchni elementu, chroni go przed bezpo
ś
rednim działaniem
ognia,
bezstykow
ą
(obudowy) – szczelne obudowanie stalowego elementu
płytami ognioodpornymi, z pozostawieniem wewn
ę
trznej przestrzeni
pustej.
Typowym przykładem materiału stosowanego do ochrony stali
profilowej jest specjalny preparat o spoiwie nieorganicznym, który
mo
ż
e by
ć
natryskiwany za pomoc
ą
strumienia rozpylonej wody na
elementy o ró
ż
nych kształtach przekroju poprzecznego.
Dobry sposób zabezpieczania konstrukcji stalowych przed po
ż
arem to
pokrywanie ich farbami p
ę
czniej
ą
cymi w ogniu
Przykłady konstrukcyjnych zabezpiecze
ń
przeciwpo
ż
arowych
Przykłady konstrukcyjnych zabezpiecze
ń
przeciwpo
ż
arowych
Przykłady konstrukcyjnych zabezpiecze
ń
przeciwpo
ż
arowych