Rozdział 2
Topologie
2.1. Wprowadzenie
Jak już o tym wspomniano w podrozdziale 1.1, impulsowe układy transformu-
jące napięcia przemienne umożliwiają zmianę napięcia, a przez to prądu oraz
mocy obciążeni, bez zmiany częstotliwości jego harmonicznej podstawowej.
Schematy blokowe takich układów pokazano na rys. 2.1. Przekształtnik realizu-
jący zmianę napięcia obciążenia nazwano sterownikiem. Nazwę sterownik,
o czym już również wspomniano (podrozdział 1.1), wprowadzono w celu wy-
raźnego odróżnienia mniejszego zakresu funkcjonalnego przekształtników sto-
sowanych w omawianych układach od zakresu funkcjonalnego bezpośrednich
przekształtników matrycowych AC/AC.
u
S
i
S
Z
L
u
L
S
2
S
1
i
L
STEROWNI
K
a)
SYGNAŁ
STERUJĄCY
u
S1
Z
L2
u
S2
u
S3
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
Z
L3
Z
L1
ŁĄCZNIKI ŹRÓDŁA
LUB
SYGNAŁ
STERUJĄCY
A
2
B
2
C
2
STEROWNIK
b)
Rys. 2.1. Impulsowe układy transformujące napięcia przemienne,
a) jednofazowy, b) trójfazowy
Propozycję systematyki sterowników stosowanych w impulsowych ukła-
dach transformujących napięcia przemienne, którą przyjęto w monografii, ilu-
strują rysunki 2.2 oraz 2.3.
14 2. Topologie
S T E R O W N IK I
Im p u lso w y c h U k ła d ó w
T ra n sfo rm u ją c y c h N a p ię c ia P rz e m ie n n e
M A T R Y C O W O -
R E A K T A N C Y J N E (S M R )
M A T R Y C O W E
(S M )
Rys. 2.2. Ogólny podział sterowników stosowanych w impulsowych układach trans-
formujących napięcia przemienne
S
TER
OW
N
IK
I MATRY
C
OWE
(
S
M
),
ST
ERO
W
NIK
I M
A
TR
YC
OW
O
-RE
AK
T
A
NC
Y
JNE
(
S
M
R
)
SM, S
M
R
JE
DN
O
F
AZ
O
W
E
DW
UB
IEG
U
N
O
W
E
JE
DN
O
-
B
IEG
U
N
O
W
E
SM
, SM
R
TR Ó
JF
A
Z
O
W
E
NI
E-
SY
M
E
T
R
YCZ
NE
SY
M
E
T
R
YCZ
NE
IZ
OL
O
W
ANE
IZ
O
L
O
W
ANE P
W
M
PWM, FA
ZOW
E
PWM
JE
DN
O-
BI
EG
UN
O
W
E
DWU
B
IE
G
U
NOWE
IZO
L
O
W
ANE
IZ
OL
O
W
AN
E P
W
M
PWM,
FA
ZO
WE
PWM
JE
DN
O
-
BI
E
G
UN
OW
E
IZ
O
L
O
W
A
N
E
P
W
M
DW
UB
IE
G
U
N
O
W
E
IZ
OL
O
W
AN
E P
W
M
Rys. 2.3. Schemat blokowy systematyki sterowników stosowanych w impulsowych
układach transformujących napięcia przemienne
2.1. Wprowadzenie 15
Sterowniki stosowane w omawianych układach dzielą się na sterowniki ma-
trycowe (SM) oraz sterowniki matrycowo-reaktancyjne (SMR). Topologie SM
bazują na topologiach przekształtnika singularnego (jednofazowe) [153], oraz
przekształtnika matrycowego o zredukowanej ilości łączników (trójfazowe)
[55], [155]. Topologie sterowników SMR bazują na topologiach przekształtni-
ków DC/DC. SMR jednofazowe są budowane poprzez zastąpienie łączników
jednokierunkowych i diod łącznikami dwukierunkowymi. Zestawienie topologii
SMR jednofazowych, w którym wykorzystano zestawienie topologii prze-
kształtników DC/DC przedstawione w pracy [149], zamieszczono w dodatku A.
SMR trójfazowe są budowane przez połączenie topologii jednofazowych.
W dalszym podziale wyróżnia się SM oraz SMR jedno- i dwubiegunowe
(rys. 2.3), a wyróżnikiem jest, jak już o tym wspomniano (podrozdz. 1.2), bie-
gunowość harmonicznej podstawowej napięcia obciążenia.
Topologie i realizacje układowe SM oraz SMR były przedmiotem wielu
prac omówionych wcześniej w podrozdziale 1.2. Układy z SM lub SMR, przed-
stawione w tym rozdziale były przedmiotem prac własnych autora [16] – [22]
oraz prac zespołowych z udziałem autora [23] – [42], [44], [51], [68], [71], [78]
– [87], [116], [118] – [129], [131] – [133], [147].
2.2. Układy matrycowe
2.2.1. Sterowniki matrycowe
Schematy zastępcze najprostszych impulsowych układów transformujących
napięcie przemienne pokazano na rys. 2.4. Są to układy jednofazowe z mode-
lami obwodowymi SM z łącznikami idealnymi (podrozdz.1.4, p.1)) [12], [153].
Działanie tych układów, przy obciążeniu rezystancyjno-indukcyjnym(RL), ilu-
strują przebiegi czasowe pokazane na rys. 2.5.
u
S
i
S
Z
L
u
L
S
2
S
1
i
L
SM
a)
D
u
S
i
S
Z
L
u
L
S
2
S
1
i
L
S
3
S
4
SM
b)
D
Rys. 2.4. Układy jednofazowe z modelami obwodowymi SM z łącznikami idealnymi,
a) z SM jednobiegunowym, b) z SM dwubiegunowym
16 2. Topologie
SM jednobiegunowy (rys. 2.4a) składa się z dwóch łączników, łącznika
źródła S
1
i łącznika obciążenia S
2
. Łącznik źródła przyłącza źródło zasilania do
obciążenia, a łącznik obciążenia umożliwia przepływ prądu obciążenia po odłą-
czeniu źródła zasilania. W czasie t
1
do obciążenia jest przyłączane napięcie
źródła u
S
za pomocą łącznika źródła S
1
. Wówczas energia elektryczna jest do-
starczana ze źródła do obciążenia lub odwrotnie. W czasie t
2
łącznik źródła jest
wyłączony, napięcie obciążenia u
L
ma wartość równą zeru, a prąd obciążenia i
L
jest podtrzymywany za pomocą włączonego łącznika obciążenia S
2
. Podczas
pracy układu jest zmieniana wartość współczynnika wypełnienia impulsu
D = t
1
/T
S
, który spełnia funkcję wielkości sterującej.
t
t
t
t
t
s
1
(t)
u
S
i
S
u
L
i
L
T/2
T
T
S
t
2
t
1
a)
t
t
t
t
t
s
1
(t)
u
S
i
S
u
L
i
L
T/2
T
T
S
t
2
t
1
s
4
(t)
b)
Rys. 2.5. Przykłady przebiegów czasowych napięć i prądów w układach z SM,
a) jednobiegunowym (rys. 2.4a) dla D = 0,6, b) dwubiegunowym (rys. 2.4b) dla
D = 0,8; D = t
1
/ T
S
– współczynnik wypełnienia impulsu
SM dwubiegunowy (rys. 2.4b) ma cztery łączniki w pełni wyłączalne S
1
–
S
4
. Łączniki S
1
, S
4
oraz łączniki S
2
, S
3
przyłączają na przemian źródło zasilania
do obciążenia. Umożliwia on zmianę biegunowości napięcia przyłączanego do
obciążenia. W czasie t
1
do obciążenia jest przyłączane napięcie źródła zasilają-
cego u
S
za pomocą łączników S
1
, S
4
. Następnie w czasie t
2
do obciążenia jest
przyłączane napięcie źródła o odwrotnej polaryzacji -u
S
za pomocą łączników
S
2
, S
3
. W obydwu przedziałach czasu energia elektryczna jest dostarczana ze
źródła do obciążenia lub odwrotnie. Podobnie jak w układzie jednobiegunowym
wielkością sterującą jest współczynnik wypełnienia impulsu D.
2.2. Układy matrycowe 17
Przykład realizacji układowej SM jednobiegunowego pokazano na rys. 2.6,
natomiast oscylogramy wybranych przebiegów prądu obciążenia w tym ukła-
dzie pokazano na rys. 2.7. [25], [27]. W przypadku stosowania sterowania typu
PWM z “czasem martwym” (rys. 1.2b), w którym wszystkie tranzystory
w układzie są wyłączone, w omawianym układzie występują przepięcia powo-
dowane zjawiskiem samoindukcji. Korzystniejsze rozwiązanie ochrony prze-
pięciowej w tym układzie, zaproponowane w pracy [91] (układ regeneracyjny),
jest pokazane na rys. 2.8. Takie rozwiązanie umożliwia ochronę przepięciową
z odzyskiwaniem energii elektrycznej gromadzonej w kondensatorach C
S
i C
F
podczas komutacji.
u
S
i
S
Z
L
u
L
D
1
T
1
i
L
T
2
T
4
T
3
D
2
D
4
D
3
a)
L
F
C
F
t
s
T1,2
(t)
t
t
t
u
L
s
T2
(t)
s
T4
(t)
s
T3
(t)
u
S
i
L
b)
SM
OA
C
S
UOT
s
T3,4
(t)
t
δ
t
δ
t
t
t
t
u
S
i
L
c)
s
T1
(t)
t
t
u
i
u
L
u
i
Rys. 2.6. Układ z SM jednobiegunowym, a) schemat ideowy, b) przykładowe przebiegi
czasowe przy sterowaniu z “czasem martwym” t
δ
(rys. 1.2b), c) przykładowe przebiegi
czasowe przy sterowaniu bez “czasu martwego”; OA – obciążenie aktywne, UOT –
układ obejściowo-tłumiący
u
S
D=0,1
D=0,25
D=0,5
D=0,75
i
L
Rys. 2.7. Oscylogramy prądu obciążenia w układzie jak na rys. 2.6 przy sterowaniu
z “czasem martwym” dla f
S
= 1 kHz; X = 5 ms/dz., Y
1
= 50 V/dz, Y
2
= 0,5 A/dz.
18 2. Topologie
Przykład realizacji układowej SM dwubiegunowego oraz oscylogramów
napięć w tym układzie, które zaczerpnięto z pracy [61] (praca dyplomowa wy-
konana pod kierunkiem autora), pokazano na rysunkach 2.9 oraz 2.10.
u
S
i
S
Z
L
u
L
T
1
i
L
SM
T
2
T
3
a)
C
F
L
F
C
F
C
S
L
F
D
1
D
2
D
3
T
4
D
4
t
s
T1
(t)
t
t
t
t
t
u
2
s
T2
(t)
s
T4
(t)
s
T3
(t)
u
S
b)
t
δ
t
δ
u
2
i
L
u
i
Rys. 2.8. Układ z SM jednobiegunowym, a) schemat ideowy, b) przykładowe przebiegi
czasowe; t
δ
- “czas martwy” (rys. 1.2b)
s
T5
(t)
s
T6
(t)
s
T7
(t)
s
T8
(t)
s
T3
(t)
s
T4
(t)
u
S
i
S
Z
L
u
L
T
1
i
L
SM
T
2
T
3
a)
C
F
L
F
C
F
C
S
L
F
D
1
D
2
D
3
T
4
D
4
t
s
T1
(t)
s
T2
(t)
t
t
t
t
t
u
S
b)
t
δ
t
δ
u
2
C
S
T
5
T
6
T
7
T
8
D
5
D
6
D
7
D
8
u
2
i
L
u
i
Rys. 2.9. Układ z SM dwubiegunowym, a) uproszczony schemat ideowy, b) przebiegi
czasowe sygnałów sterujących; t
δ
– “czas martwy” (rys. 1.2b)
W omawianych układach, oprócz SM, są zwykle stosowane wejściowe oraz
wyjściowe filtry pasywne LC, jak jest to pokazane na rysunkach rys. 2.6,
rys. 2.8 oraz rys. 2.9. Są one stosowane w celu zmniejszenia odkształceń (wy-
eliminowania wyższych harmonicznych) napięcia obciążenia oraz prądu źródła.
Szczegółowa analiza doboru parametrów filtrów jest najszerzej przedstawiona
w pracach [47] – [49]. Ponadto, zarówno w układach o sterowaniu PWM
z “czasem martwym” jak i bez “czasu martwego” są stosowane lokalne
i globalne układy do ochrony przepięciowej, których rozwiązania pokazano
odpowiednio na rysunkach rys. 2.8, rys. 2.9 (C
S
i C
F
) oraz rys. 2.6 (UOT) [27],
[91], [126], [134].
2.2. Układy matrycowe 19
a)
b)
c)
Rys. 2.10. Oscylogramy w układzie pokazanym na rys. 2.9 dla D = 0,8 [61],
a) napięcia zasilania i sygnałów sterujących tranzystory T
1
– T
4
, b) napięcia zasila-
nia i sygnałów sterujących tranzystory T
5
– T
8
, c) napięcia wyjściowego u
2
Ogólny schemat blokowy układów trójfazowych z SM jednobiegunowymi
pokazano na rys. 2.11. Topologie trójfazowych SM jednobiegunowych syme-
trycznych i niesymetrycznych, w których wykorzystano modele obwodowe
z łącznikami idealnymi (podrozdz. 1.4, p.1)), pokazano na rysunkach 2.12 –
2.15. Jest istotne, że topologie SM symetrycznych pokazane na rysunkach
rys. 2.12b, d, rys. 2.13b, d, g, h, i, j oraz rys. 2.14c, d, e, f wymagają dostępu do
wszystkich zacisków fazowych źródła napięcia zasilania. Pozostałe topologie
SM symetrycznych oraz niesymetrycznych mogą być stosowane w układach
trójfazowych zasilanych z typowej sieci przemysłowej wymagają dostępu do
trzech zacisków fazowych źródeł napięcia zasilania.
20 2. Topologie
u
S1
Z
L2
u
S2
u
S3
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
Z
L3
Z
L1
ŁĄCZNIKI ŹRÓDŁA
ŁĄCZNIKI OBC.
SM
LUB
D
A
2
B
2
C
2
Rys. 2.11. Ogólny schemat blokowy układów trójfazowych z SM jednobiegunowymi
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
S
4
S
5
S
6
a)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
S
4
S
5
S
6
b)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
S
4
S
5
c)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
4
S
5
d)
SM
Rys. 2.12. Topologie SM jednobiegunowych symetrycznych z: a), b) 3+3, c) 3+2,
d) 2+2 łącznikami dwukierunkowymi
Podstawowym kryterium stosowanym przy ocenie użyteczności topologii
pokazanych na rysunkach 2.12 – 2.15 jest ocena wartości wewnętrznych strat
mocy, które występują podczas przewodzenia oraz komutacji łączników stoso-
wanych w tych topologiach. Wartość tych strat mocy jest zależna od ilości sto-
sowanych łączników oraz częstotliwości przełączania f
S
. Szczegółowa analiza
wewnętrznych strat mocy omawianych topologii jest przedstawiona w pracach
[16], [27], [119], [123] oraz [124].
2.2. Układy matrycowe 21
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
S
4
S
5
S
6
a)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
4
S
5
S
6
b)
SM
S
1
S
2
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
S
4
c)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
4
d)
SM
S
1
S
2
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
S
4
S
5
S
6
e)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
f)
SM
S
4
S
5
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
S
4
S
5
S
6
g)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
h)
SM
S
4
S
5
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
4
S
5
S
6
i)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
j)
SM
S
4
S
5
S
1
Rys. 2.13. Topologie SM jednobiegunowych symetrycznych z: a), e), g) 3+3, b) 2+3,
f), h) 3+2, c) 3+1, d) 2+1, i) 1+3, j) 1+2 łącznikami dwu- i jednokierunkowymi
Spośród topologii SM, które wymagają dostępu do trzech zacisków fazo-
wych źródeł zasilających, najbardziej efektywne są topologie pokazane na ry-
22 2. Topologie
sunkach 2.14a oraz b. W następnej kolejności są topologie SM pokazane na
rysunkach rys. 2.15c, rys. 2.13f, rys. 2.15d oraz rys. 2.15b. Spośród topologii
SM, które wymagają dostępu do wszystkich zacisków fazowych źródeł zasila-
jących, najbardziej efektywna jest topologia pokazana na rys. 2.14f. Układ o tej
topologii jest łatwy w realizacji przy wykorzystaniu transformatora separujące-
go, który daje dodatkowo izolację galwaniczną [147]. Realizacja takiego układu
jest omawiana dalej (porozdz. 2.2.2) i pokazana na rys. 2.26.
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
a)
SM
S
4
S
5
S
6
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
3
b)
SM
S
4
A
1
B
1
C
1
A
2
B
2
C
2
c)
SM
S
4
S
5
S
6
A
0
B
0
C
0
S
1
S
2
S
3
A
1
B
1
C
1
A
2
B
2
C
2
d)
SM
S
4
A
0
B
0
C
0
S
1
S
2
S
3
A
1
B
1
C
1
A
2
B
2
C
2
e)
SM
S
4
S
5
S
6
A
0
B
0
C
0
S
1
A
1
B
1
C
1
A
2
B
2
C
2
f)
SM
S
4
A
0
B
0
C
0
S
1
Rys. 2.14. Topologie SM jednobiegunowych symetrycznych z a), c) 3+3, b), d) 3+1,
e) 1+3, f) 1+1 łącznikami jednokierunkowymi
Wszystkie topologie SM jednobiegunowych (rysunki 2.12 – 22.15) można
analizować za pomocą dwóch schematów zastępczych, które pokazano na
rys. 2.16. Układ z SM symetrycznym (rys. 2.16a) składa się z trzech łączników
źródła S
1
– S
3
i dwóch łączników obciążenia S
4
, S
5
. Łączniki źródła przyłączają
poszczególne fazy źródła zasilania do obciążenia, a łączniki obciążenia umoż-
liwiają przepływ prądów obciążenia po odłączeniu źródła zasilania. Drugi
układ, pokazany na rys. 2.16b, ma tylko dwa łączniki źródła S
1
, S
2
przyłączają-
ce dwie fazy źródła zasilania do obciążenia. Jedna faza źródła zasilania jest
połączona bezpośrednio z obciążeniem. Łączniki obciążenia S
3
, S
4
, podobnie
2.2. Układy matrycowe 23
jak w układzie symetrycznym, pozwalają na przepływ prądów obciążenia po
odłączeniu źródła zasilania.
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
4
S
5
S
6
a)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
S
1
S
2
S
4
S
5
b)
SM
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
c)
SM
S
4
S
5
S
6
S
1
S
2
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
A
2
B
2
C
2
d)
SM
S
4
S
1
S
2
Rys. 2.15. Topologie SM niesymetrycznych z a) 2+3, b) 2+2 łącznikami dwukierunko-
wymi oraz z c) 2+3, d) 2+1 łącznikami jedno- i dwukierunkowymi
u
S1
i
S1
Z
L1
u
L1
S
4
S
1
i
L1
a)
SM
u
S2
i
S2
S
2
i
L2
u
S3
i
S3
S
3
i
L3
S
5
Z
L2
Z
L3
N
S
N
L
u
L2
u
L3
u
1
u
2
u
3
u
S1
i
S1
Z
L1
u
L1
S
3
i
L1
b)
SM
u
S2
i
S2
S
1
i
L2
u
S3
i
S3
S
2
i
L3
S
4
Z
L2
Z
L3
N
S
N
L
u
L2
u
L3
u
1
u
2
u
3
Rys. 2.16. Schematy zastępcze trójfazowych układów z SM jednobiegunowymi,
a) układ z SM symetrycznym, b) układ z SM niesymetrycznym
Działanie układu z SM symetrycznym (rys. 2.16a) jest podobne do działa-
nia układu jednofazowego, opisanego wcześniej (rys. 2.5a). Należy tylko
uwzględnić przesunięcie fazowe występujące w poszczególnych fazach układu.
Na rys. 2.18a pokazano przebiegi czasowe napięć i prądów ilustrujące działanie
układu z SM niesymetrycznym (rys. 2.16b). W tym układzie fazowe źródło
napięcia zasilania u
S1
jest połączone bezpośrednio z obciążeniem Z
L1
. W czasie
t
1
do pozostałych faz obciążenia są przyłączane fazowe źródła u
S2
, u
S3
za pomocą łączników źródła S
1
, S
2
. Energia elektryczna jest wówczas dostar-
czana ze źródła do obciążenia lub odwrotnie. W czasie t
2
łączniki źródła są wy-
24 2. Topologie
łączone, napięcia fazowe obciążenia mają wartość równą zero, a prądy fazowe
obciążenia są podtrzymywane za pomocą włączonych łączników obciążenia S
3
,
S
4
.
Schemat zastępczy trójfazowego układu z SM dwubiegunowym pokazano
na rys. 2.17. Przykładowe przebiegi czasowe ilustrujące działanie tego układu
pokazano na rys. 2.18b. W czasie t
1
do obciążenia są przyłączane napięcia fa-
zowe źródła u
S1
, u
S2
, u
S3
za pomocą łączników S
1
– S
5
, przy czym łączniki S
4
, S
5
zwierają końce obciążeń fazowych. Następnie w czasie t
2
łączniki S
1
– S
5
są
wyłączane, a do obciążenia są przyłączane napięcia fazowe źródła o odwrotnej
polaryzacji -u
S1
, -u
S2
, -u
S3
za pomocą łączników S
6
, S
10
. Końce obciążeń fazo-
wych są wówczas zwierane za pomocą łączników S
9
, S
10
W obydwu przedzia-
łach czasu energia elektryczna jest dostarczana ze źródła do obciążenia lub od-
wrotnie. Podobnie jak w układzie dwubiegunowym jednofazowym (rys. 2.4b)
wielkością sterującą jest współczynnik wypełnienia impulsu D. Omawiana to-
pologia SM jest wykorzystywana właściwie tylko w
połączeniu
z transformatorem dodawczym w trójfazowych stabilizatorach napięcia prze-
miennego. Jest to wówczas układ z SM izolowanym, omawiany dalej w pod-
rozdziale 2.2.2 (rys. 2.28).
u
S1
i
S1
Z
L1
u
L1
S
9
S
1
i
L1
SM
u
S2
i
S2
S
2
i
L2
u
S3
i
S3
S
3
i
L3
S
10
Z
L2
Z
L3
N
S
S
5
S
8
S
7
S
6
S
4
D
Rys. 2.17. Schemat zastępczy układu trójfazowego z modelem obwodowym SM dwu-
biegunowego z łącznikami idealnymi
Przykład realizacji układowej trójfazowego SM jednobiegunowego syme-
trycznego z globalnym układem ochrony przepięciowej (UOT) oraz oscylogra-
my napięć i prądów uzyskane w tym układzie pokazano na rysunkach 2.19 –
2.21 [16], [27], [119], [120], [123], [126].
2.2. Układy matrycowe 25
t
t
t
t
t
s
1
(t)
u
S1
u
2
u
L1
i
L1
T/2
T
T
S
t
2
t
1
t
u
NL
s
2
(t)
u
S2
u
S3
i
L2
i
L3
t
i
S1
t
u
3
a)
t
t
t
t
t
s
1
(t)-s
5
(t)
i
S1
u
L1
i
L1
T/2
T
T
S
t
2
t
1
u
S1
u
S2
u
S3
i
L2
i
L3
b)
Rys. 2.18. Przebiegi czasowe napięć i prądów w trójfazowym układzie z SM,
a) jednobiegunowym niesymetrycznym (rys. 2.16b) dla współczynnika wypeł-
nienia impulsu D = 0,6, b) dwubiegunowym symetrycznym (rys. 2.17) dla D = 0,2
Przykład realizacji układowej trójfazowego SM jednobiegunowego
z regeneracyjnym układem ochrony przepięciowej pokazano na rys. 2.22 [19],
[91]. W tym układzie jest realizowana ochrona przepięciowa z odzyskiwaniem
energii elektrycznej gromadzonej w kondensatorach C
S
i C
F
podczas komutacji.
Taki sposób ochrony przepięciowej był już przedstawiony wcześniej podczas
omawiania układu pokazanego na rys. 2.8. Omawiany układ wymaga formowa-
nia sygnałów sterujących łączniki, zależnie od polaryzacji międzyfazowych
napięć zasilania (rys. 2.22b).
Realizację układową trójfazowego SM niesymetrycznego jednobiegunowe-
go pokazano na rys. 2.23. W tym układzie w wersji sterowania typu PWM bez
“czasu martwego” (rys. 2.23c) liczba komutacji jest ok. 2-krotnie mniejsza niż
przy najprostszym sterowaniu typu PWM z “czasem martwym” [23], [27],
[118], [122], [125].
26 2. Topologie
u
S1
i
S1
Z
L1
u
L1
T
1
i
L1
SM
a)
L
F1
C
F1
u
S2
u
S3
T
4
T
2
T
5
T
3
T
6
OA
C
S
UOT
t
t
t
t
u
L1
u
S1
i
L1
b)
s
T1,2,3
(t)
t
δ
t
δ
i
S2
i
S3
Z
L2
Z
L3
s
T4,5,6
(t)
u
S2
u
S3
t
u
CS
2U
max
u
i
u
i
Rys. 2.19. Układ z SM symetrycznym jednobiegunowym o topologii z 3+3 łącznikami
typu tranzystor-dioda, a) schemat ideowy, b) charakterystyczne przebiegi czasowe;
UOT – układ obejściowo-tłumiący, OA – obciążenie aktywne, t
δ
- “czas martwy”
a)
u
S 3
i
S 3
3 A
b)
u
L 2
i
L3
3 A
c)
0
4
8
1 2
1 6
2 0
P rą d fa z o w y ź r ó d ła
1 ,6
1 ,2
0 ,8
0 ,4
0
f
[k H z ]
{ i
S 3
} [ A ]
d)
N ap ięcie faz o w e o b ciąż en ia
1 5 0
1 0 0
5 0
0
{ u
L 2
} [V ]
0
4
8
1 2
1 6 2 0
f
[k H z]
Rys. 2.20. Oscylogramy w układzie z rys. 2.19 bez filtru wejściowego dla f
S
= 2 kHz,
D = 0,6, I
Lmax
= 4,5 A (cosφ
L
= 0,85), a) napięcia i prądu fazowego źródła, b) napięcia
i prądu fazowego obciążenia, c), d) widma prądu fazowego źródła oraz napięcia fazo-
wego obciążenia
2.2. Układy matrycowe 27
8
i
L1
[A]
D = 1
t
4
0
-4
-8
u
S1
D = 0,8
D = 0,6
D = 0,4
D = 0,2
Rys. 2.21. Zestawienie oscylogramów prądu obciążenia uzyskanych w układzie poka-
zanym na rys. 2.19 dla f
S
= 2 kHz, I
Lmax
= 4,5 A (cosφ
L
= 0,85)
u
S1
i
S1
Z
L1
u
L1
T
1
i
L1
SM
a)
L
F1
C
F1
u
S2
u
S3
T
4
T
2
T
5
T
3
T
6
C
S1
t
t
t
t
u
L1
b)
s
T1
(t)
t
δ
t
δ
i
S2
i
S3
Z
L2
Z
L3
s
T4
(t)
C
S2
C
S3
u
I12
i
L1
u
I23
u
I31
u
i
u
I12
u
I23
u
I31
t
t
s
T3
(t)
s
T6
(t)
t
t
s
T2
(t)
s
T5
(t)
t
u
u
CS2
u
CS1
u
CS3
u
i
Rys. 2.22. Układ z SM symetrycznym jednobiegunowym o topologii z 3+3 łącznikami
typu tranzystor-dioda oraz regeneracyjnym układem ochrony przepięciowej (C
S1
, C
S2
,
C
S3
), a) schemat ideowy, b) charakterystyczne przebiegi czasowe; t
δ
- “czas martwy”
W układach trójfazowych z SM są stosowane wejściowe oraz wyjściowe
filtry pasywne LC, podobnie jak w układach jednofazowych, które omawiano
wcześniej.
28 2. Topologie
u
S1
i
S1
Z
L1
u
L1
T
1
i
L1
SM
a)
L
F1
C
F1
u
S2
u
S3
T
4
T
2
T
5
T
3
T
7
C
S
t
t
t
t
u
L1
b)
s
T5
(t)
i
S2
i
S3
Z
L2
Z
L3
s
T6
(t)
u
I12
u
I23
u
I31
u
i
u
I12
u
I23
u
I31
t
t
s
T3
(t)
s
T4
(t)
t
t
s
T1
(t)
s
T2
(t)
t
i
L2
i
L1
i
L3
OA
T
6
T
8
UOT
s
T7
(t)
s
T2
(t)
s
T4
(t)
t
t
t
t
u
L3
u
I31
i
L3
c)
t
t
t
s
T7
(t)
t
s
T8
(t)
i
L2
i
L3
u
L2
u
L3
s
T8
(t)
Rys. 2.23. Układ z SM niesymetrycznym jednobiegunowym o topologii z 2+2 łączni-
kami typu dwa tranzystory-dwie diody, a) schemat ideowy, b) charakterystyczne prze-
biegi czasowe przy sterowaniu bez “czasu martwego” z identyfikacją prądów obciąże-
nia i
L2
, i
L3
, c) przykładowe przebiegi czasowe (dla jednej fazy) przy sterowaniu bez
“czasu martwego” z identyfikacją prądów obciążenia i
L2
, i
L3
, oraz napięć u
I31
, u
I12
2.2.2. Sterowniki matrycowe izolowane
Sterowniki matrycowe izolowane dzielą się na dwie podstawowe grupy: SM
izolowane o sterowaniu typu PWM oraz SM izolowane o sterowaniu typu
PWM z przesunięciem fazowym (rys. 2.3). W pierwszej grupie topologie SM
izolowanych są budowane przez kaskadowe połączenie transformatora z SM.
W drugiej grupie, w której wykorzystuje się dwa SM dwubiegunowe, topologie
SM izolowanych są budowane przez przyłączenie jednego z SM po stronie
pierwotnej, a drugiego SM po stronie wtórnej transformatora.
2.2. Układy matrycowe 29
Jak już o tym wspomniano w podrozdziale 1.2, w transformatorach stoso-
wanych w SM izolowanych należących do grupy pierwszej, częstotliwość har-
monicznej podstawowej strumienia magnetycznego w rdzeniu transformatora
jest taka sama jak częstotliwość napięcia zasilania (50 lub 60
Hz).
W transformatorach stosowanych w SM izolowanych należących do grupy dru-
giej nie występuje harmoniczna o wartości częstotliwości odpowiadającej czę-
stotliwości harmonicznej podstawowej napięcia zasilania. W tych układach
występuje wysokoczęstotliwościowe transformowanie energii elektrycznej
przez transformator [27], [60], [71] – [74], [76].
Topologie jednofazowe SM izolowanych jednobiegunowych o sterowaniu
PWM są budowane przez kaskadowe połączenie transformatora z SM od strony
źródła zasilania albo od strony obciążenia. O sposobie połączenia decydują
zwykle parametry transformatora (przekładnia napięciowa) oraz kryteria kon-
strukcyjno-ekonomiczne (zdolność obciążeniowa łączników półprzewodniko-
wych oraz ich koszt). Zwykle SM jest umieszczany po tej stronie transformato-
ra, po której występują mniejsze prądy. Topologie trójfazowych SM izolowa-
nych jednobiegunowych o sterowaniu PWM są budowane przez połączenie
transformatora trójfazowego pokazane na rysunkach 2.24 oraz 2.25. Połączenie
pokazane na rys. 2.25 jest stosowane w układach wymagających dostępu do
zacisku wspólnego trójfazowego źródła zasilania, np. topologia pokazana na
rys.2.14f. Jak już o tym wspomniano wcześniej (podrozdz. 2.2.1), SM izolowa-
ne dwubiegunowe są stosowane w stabilizatorach napięcia przemiennego
i transformator jest w nich połączony z zaciskami wyjściowymi SM.
u
S1
Z
L2
u
S2
u
S3
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
Z
L3
Z
L1
ŁĄCZNIKI ŹRÓDŁA
ŁĄCZNIKI OBC.
SM
jak na rysunkach
2.12 – 2.15
LUB
D
A
2
B
2
C
2
TR
Rys. 2.24. Układy trójfazowe z SM jednobiegunowym izolowanym od strony obc.
Przykład realizacji układowej trójfazowego SM jednobiegunowego izolo-
wanego od strony źródła oraz oscylogramy prądów w tym układzie pokazano na
rysunkach 2.26 oraz 2.27 [16], [27], [147].
30 2. Topologie
u
S1
Z
L2
u
S2
u
S3
A
1
B
1
C
1
A
0
B
0
C
0
Z
L3
Z
L1
ŁĄCZNIKI ŹRÓDŁA
ŁĄCZNIKI OBC.
SM
jak na rysunkach
2.9 – 2.12
LUB
D
A
2
B
2
C
2
TR
Rys. 2.25. Układy trójfazowe z SM jednobiegunowym izolowanym od strony źródła
u
S1
i
S1
Z
L1
u
L1
T
1
i
L1
SM
a)
L
F1
C
F1
u
S2
u
S3
T
2
OA
C
T
t
t
t
t
u
L1
u
S1
i
L1
b)
s
T1
(t)
t
δ
t
δ
i
S2
i
S3
Z
L2
Z
L3
s
T2
(t)
u
S2
u
S3
t
u
CT
>U
max
u
i
u
i
TR
Rys. 2.26. Układ z SM jednobiegunowym izolowanym z 1 + 1 łącznikami typu tranzy-
stor-trójfazowy mostek diodowy, a) schemat ideowy, b) charakterystyczne przebiegi
czasowe; TR – transformator, C
T
– kondensator obejściowo-tłumiący, OA – obciążenie
aktywne, t
δ
- “czas martwy” (rys. 1.2b)
2.2. Układy matrycowe 31
a)
b)
Rys. 2.27. Oscylogramy prądów w układzie pokazanym na rys. 2.26, a) dla D = 0,2,
b) dla D = 0,8; CH1 - prąd po stronie pierwotnej TR, CH2 – prąd po stronie wtórnej TR
Przebiegi czasowe pokazane na rys. 2.27 pośrednio ilustrują, że wartość
częstotliwości harmonicznej podstawowej prądów oraz strumienia w rdzeniu
transformatora TR jest taka sama jak częstotliwość napięcia zasilającego. Przy-
kład realizacji układowej trójfazowego SM dwubiegunowego izolowanego po-
kazano na rys. 2.28 [27], [51], [52]. Jest to jednocześnie przykład typowej reali-
zacji układowej stabilizatora napięcia przemiennego, w którym zastosowano
omawiane rozwiązanie SM.
Schematy zastępcze układów z SM izolowanymi o sterowaniu typu PWM
z przesunięciem fazowym, które należą do drugiej grupy SM izolowanych, po-
kazano na rys. 2.29. Są to schematy zastępcze z modelami obwodowymi SM
z łącznikami idealnymi (podrozdz.1.4, p.1)) [60]. Układ w wersji pierwszej
z 4 + 4 łącznikami (rys. 2.29a) ma transformator TR dwuuzwojeniowy oraz
dwie struktury SM dwubiegunowych. Jedną złożoną z łączników S
1
– S
4
po
stronie pierwotnej transformatora TR i drugą składającą się z łączników S
5
– S
8
po stronie wtórnej tego transformatora. Układ w wersji drugiej z 2 + 2 łączni-
kami (rys. 2.29b) ma transformator TR czterouzwojeniowy oraz dwie struktury
SM dwubiegunowych o zredukowanej liczbie łączników. Dwa łączniki S
1
, S
2
po stronie pierwotnej i dwa łączniki S
3
, S
4
po stronie wtórnej transformatora
TR. W tych układach jest stosowane sterowanie, w którym wykorzystuje się
przesunięcie fazowe pomiędzy sygnałami sterującymi łączniki po stronie pier-
wotnej względem sygnałów sterujących po stronie wtórnej transformatora TR
(rys. 1.3). Wielkością sterującą jest wartość współczynnika przesunięcia fazo-
wego przebiegów czasowych sygnałów sterujących po stronie pierwotnej
względem sygnałów po stronie wtórnej transformatora:
θ
α
T
t
D
=
, (2.1)
gdzie:
T
θ
=
T
S
/2 – okres przełączania napięcia wyjściowego.
32 2. Topologie
Sterowanie typu PWM z przesunięciem fazowym daje efekt w postaci wy-
eliminowania harmonicznej podstawowej strumienia magnetycznego w rdzeniu
transformatora o częstotliwości napięcia zasilającego (50 lub 60 Hz). Działanie
omawianego układu ilustrują przebiegi czasowe pokazane na rys. 2.30. Przy-
kłady realizacji układowych SM dwubiegunowych izolowanych o sterowaniu
PWM z przesunięciem fazowym pokazano na rysunkach 2.31 oraz 2.32 [27],
[60], [71] – [74], [128], [129].
u
S1
i
S1
Z
L1
u
L1
T
1
i
L1
a)
L
F1
C
F1
u
S2
u
S3
T
4
T
2
T
5
T
3
T
6
C
S1
t
t
t
t
u
O1
b)
s
T1, 10
(t)
t
δ
t
δ
i
S2
i
S3
Z
L2
Z
L3
s
T4, 7
(t)
C
S2
C
S3
u
I12
i
L1
u
I23
u
I31
u
i
u
I12
u
I23
u
I31
t
t
s
T3, 12
(t)
s
T6, 9
(t)
t
t
s
T2, 11
(t)
s
T5, 8
(t)
t
u
u
CS2
u
CS1
u
CS3
u
i
T
7
SM
T
10
T
8
T
11
T
9
T
12
C
F2
TR
u
O1
Rys. 2.28. Układ trójfazowy (stabilizator napięcia przemiennego) z SM dwubieguno-
wym izolowanym z regeneracyjnym układem ochrony przepięciowej, a) schemat ide-
owy, b) charakterystyczne przebiegi czasowe; t
δ
- “czas martwy” (rys. 1.2b)
2.2. Układy matrycowe 33
u
S
i
S
Z
L
u
L
S
2
S
1
i
L
S
3
S
4
SM
S
6
S
5
S
7
S
8
a)
b)
TR
u
S
i
S
Z
L
u
L
S
2
S
1
i
L
S
3
S
4
SM
TR
p:1
p:1
u
1
u
2
i
1
i
2
Rys. 2.29. Układy jednofazowe z SM dwubiegunowymi izolowanymi o sterowaniu typu
PWM z przesunięciem fazowym, a) z 4 + 4 łącznikami, b) z 2 + 2 łącznikami
t
t
t
t
t
u
S
i
S
u
L
i
L
T / 2
T
T
S
t
D
s
1
( t ) , s
4
( t )
t
t
u
1
t
i
1
t
u
2
t
i
2
T
θ
s
5
( t ) , s
8
( t )
t
s ( t )
Rys. 2.30. Przebiegi czasowe napięć i prądów w jednofazowym układzie z SM dwubie-
gunowym izolowanym o sterowaniu PWM z przesunięciem fazowym (rys. 2.29a) dla
α = 0,8 oraz przekładni napięciowej transformatora p = 1
34 2. Topologie
a)
u
S
i
S
Z
L
u
L
T
2
T
1
i
L
SM
TR
p:1
T
4
T
3
L
F
C
F
T
6
T
5
T
8
T
7
C
F
t
t
u
O
b)
u
s
u
t
t
s
T5, 7
(t)
s
T6, 8
(t)
t
t
s
T1, 3
(t)
s
T2, 4
(t)
u
i
L
F
u
O
t
D
i
L
Rys. 2.31. Układ z SM dwubiegunowym izolowanym z 2 + 2 łącznikami o sterowaniu
typu PWM z przesunięciem fazowym (z ang. “intelligent transformer”, [60]),
a) schemat ideowy, b) charakterystyczne przebiegi czasowe; t
D
– czas opóźnie-
nia (rys. 1.3)
FILTR
WEJ.
TR
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
u
S1
i
S1
Z
L1
T
1
SM
p:1
u
O
T
3
T
2
T
4
FILTR
WYJ.
Z
L2
Z
L3
u
L
u
S2
u
S3
a)
t
t
u
O
b) u
t
t
s
T3
(t)
s
T4
(t)
t
t
s
T1
(t)
s
T2
(t)
u
i
t
D
i
L
u
s
Rys. 2.32. Układ z SM dwubiegunowym izolowanym z 2 + 2 łącznikami o sterowaniu
typu PWM z przesunięciem fazowym, a) schemat ideowy, b) charakterystyczne prze-
biegi czasowe; t
D
– czas opóźnienia (rys. 1.3)