MaF
Ćwiczenia z geodezji II
1
TEMAT 1
Opracowanie wyników pomiarów kątów i kierunków wraz z oceną dokładności
4. Obliczenie kątów pomierzonych metodą wypełnienia horyzontu
4.1. Obliczenie kątów pomierzonych w poszczególnych seriach
(
)
2
"
,
'
,
,
i
s
i
s
i
s
α
α
α
+
=
;
;
'
,
'
1
,
'
'
i
s
i
s
i
s
K
K
−
=
+
α
"
,
"
1
,
"
'
i
s
i
s
i
s
K
K
−
=
+
α
gdzie
α’
si
– kąt obliczony z pierwszego położenia lunety
α”
si
– kąt obliczony z drugiego położenia lunety
4.2. Obliczenie kątów uzgodnionych
s
s
i
s
i
∑
=
1
,
α
α
, gdzie s – liczba serii
4.3. Sprawdzenie warunku zamknięcia horyzontu
∑
=
−
0
400
g
i
α
4.4. Ocena dokładności
a. Wyznaczenie poprawek V
s,i
V
s,i
= α
s,i
– α
i
gdzie
α
s,i
– kąt pomierzony w serii s
α
i
– kąt uzgodniony
b. Obliczenie średnich błędów kątów α
i
0i
i
m
m
s
α
= ±
( )
(
)
2
,
0,
1
s i
i
V
m
s
= ±
−
∑
gdzie m
0,i
– średni błąd jednostkowy kąta; m
αi
– średni błąd kąta
c. Obliczenie średniego błędu kąta na stanowisku
n
m
m
n
i
∑
±
=
1
2
α
α
, gdzie n – ilość kątów na stanowisku
4.5. Wykaz uzgodnionych kątów wraz z błędami
MaF
Ćwiczenia z geodezji II
2
Przykład tabeli ułatwiającej obliczenia
α
s,i
Poprawki V
s,i
[
cc
]
Kąt
Seria Seria
α
i
1
2
3
1
2
3
m
α,i
1
-
-
-
-
-
-
-
1
,
s
V
∑
∑
1
,
1
,
s
s
V
V
2
-
-
-
-
-
-
-
2
,
s
V
∑
,
2
,
s
s
V
V
∑
3
-
-
-
-
-
-
-
3
,
s
V
∑
∑
3
,
3
,
s
s
V
V
i
V
,
1
∑
i
V
,
2
∑
i
V
,
3
∑
∑
∑
i
i
V
V
,
1
,
1
i
i
V
V
,
2
,
2
∑
i
i
V
V
,
3
,
3
∑
∑
0,i
m
5. Wyrównanie stacyjne kierunków według Hausbrandta i Weigla
5.1. W dzienniku pomiarowym podczas pomiaru wykonujemy:
a. Obliczenie kierunków poprawionych o skręcenie limbusa
'
'
,
,
s i
'
,1
s i
K
K
K
=
−
s
dla I położenia lunety
"
"
,
,
s i
"
,1
s i
K
K
K
=
−
s
dla II położenia lunety
gdzie
K
s,i
’ – kierunek pomierzony w I położeniu lunety
K
s,i
” – kierunek pomierzony w II położeniu lunety
b. Obliczenie średnich wartości kierunków w seriach
'
"
,
,
,
2
s i
s
s i
K
K
K
+
=
i
c. Obliczenie kierunków poprawionych o odchyłkę niezamknięcia horyzontu
,
,
,
s i
s i
s
K
K
K
=
+ ∆
i
(
)
,
1
,
1
s n
s i
i
K
K
n
+
−
∆
=
−
gdzie
- poprawka ze względu na niezamknięcie horyzontu
i
s
K
,
∆
n – ilość mierzonych kierunków
d. Obliczenie kierunków uzgodnionych
s
K
K
s
i
s
i
∑
=
1
,
5.2. Ocena dokładności
a. Obliczenie średniego kierunku serii
n
K
K
n
i
s
s
∑
=
∨
1
,
MaF
Ćwiczenia z geodezji II
3
b. Obliczenie średniej ogólnej
s
K
K
s
s
∑
∨
=
1
kontrolnie
n
K
K
n
i
∑
=
1
c. Obliczenie przesunięcia poszczególnej serii
s
s
K
K
∨
−
=
δ
d. Obliczenie poprawek do spostrzeżeń K
s,i
(
)
s
i
s
i
i
s
K
K
V
δ
+
−
=
,
,
e. Obliczenie średniego błędu jednostkowego pojedynczego spostrzeżenia
( )
(
)(
)
2
,
1
0
1
1
ns
s i
V
m
n
s
= ±
−
−
∑
f. Obliczenie średniego błędu kierunku
s
m
m
k
0
±
=
5.3. Wykaz uzgodnionych kierunków wraz z błędami
7. Zestawienie otrzymanych wartości kątów wraz z błędami z obu metod pomiaru
Kąt
Metoda wyp.
horyzontu
m
α,i
Metoda
kierunkowa
m
k
m
α
α
∆
α
1
α
2
α
3
MaF
Ćwiczenia z geodezji II
5
K
V
Wyrównanie stacyjne kierunków według Hausbrandta i Weigla - przykład
s,i
∑
s
i
s
K
1
,
Ki
K
s,i
+δ
s
s,i
∑
s
i
s
V
1
,
∑
s
i
s
V
1
2
,
s
i
1
2
3
1
2
3
1
2
3
1
0,00000
0,00000
0,00000
0,00000
0,00000
0,00058
-0,00019
-0,00039
-5,8
1,9
3,9
0,0
52,1
2
97,12980
97,12960 97,12770 291,38710
97,12903
97,13038
97,12941 97,12731
-13,4
-3,8
17,2
0,0
491,6
3
185,69480 185,69730 185,69980 557,09190 185,69730 185,69538 185,69711 185,69941
19,2
1,9
-21,1
0,0
818,7
∑
n
i
s
K
1
,
282,82460 282,82690 282,82750 848,47900
0,0
0,0
0,0
0,0
1362,4
∨
s
K
94,27487
94,27563 94,27583 282,82633 282,82633
583,6
21,4
757,4
1362,4
δ
s
0,00058
-0,00019
-0,00039
94,27544
94,27544
m
0
= 18.5
cc
m
k
= 10
cc