1 | Schüco

magazyn dla architektów

1/03

jak Państwo zapewne wiedzą, na rynku istnieje wiele

czasopism poświęconych architekturze. Za sprawą

tytułu „profile – magazyn o architekturze“ chcie-

libyśmy stworzyć coś całkiem odrębnego.

Publikacja ta ma być tworzona przez ludzi z branży

budowlanej (architektów, projektantów, inwestorów

itd.) dla branży budowlanej. Prezentacja ciekawych

obiektów np. osobiście przez autorów czy współpro-

jektantów to jedno z głównych zadań. Również

przedstawianie nowych trendów architektonicznych,

kształtujących wygląd fasady przyszłości. Aktualne

wydanie uzupełniają poza tym konkursy, np. na budy-

nek roku 2004, jak również prezentacja – przedsta-

wionych już na targach BAU 2003 – nowości

Schüco, umożliwiających architektom i projektantom

wykorzystanie najnowocześniejszych zdobyczy tech-

niki jak np. mechatronicznego okna e-drive.

Chcielibyśmy wspólnie z Państwem rozbudować

„profile“ do forum dialogu przedstawiającego wizje,

realizacje i pomysły rozwiązań architektonicznych.

Dlatego też liczymy na Państwa wnioski i reakcje,

które umożliwią nam precyzyjne i fachowe opracowa-

nie tematów. Liczymy także na ciekawe artykuły nie

związane bezpośrednio z naszym przedsiębiorstwem,

a ułatwiające Państwu jako fachowcom z dziedziny

budownictwa udział w tworzeniu „budownictwa

przyszłości“ aby wizje stały się rzeczywistością.

Mam nadzieję, że niniejsze, pierwsze wydanie zainte-

resuje i zaspokoi Państwa oczekiwania – czekam na

Państwa reakcje.

Dirk U. Hindrichs

Prezes oraz osobiście odpowiedzialny udziałowiec

Schüco International KG

profile strona 01 Szanowni Państwo,

architekt prof. dr Gunter Henn Szklana Manufaktura VW AG, Drezno; architekt

Reinhard Müller Spichlerze Szpreweńskie w Friedrichshain/Berlin; architekt Andreas Müller-Hartburg

Florido Tower w Wiedniu/A; architekci HPP Keja Allianz, Frankfurt nad Menem; architekt Christoph

Ingenhoven Visions of Architecture; Analiza trendów w projektowaniu fasad Trends in Building Envelope

Design; Nowości techniczne BAU 2003 Product Innovations BAU 2003

Wydanie 1/2003

Wydawca Published by Schüco International KG

Marketing Jochen Wilms Redakcja

Editorial team Burkhard Fröhlich, Michael Brüggemann

Redakcja prezentacji obiektów Project report editor Prof. Klaus Zimmermann

Projekt graficzny Graphical design Vera Brinkkemper

... przy współpracy z BertelsmannSpringer Bauverlag, Gütersloh

Schüco International KG, Karolinenstraße 1–15, 33609 Bielefeld, Tel. [phone], Fax [phone], www.schueco.de, www.schueco.com

profile strona 02 profile

„Architektura jest dla mnie w dużej mierze sztuką komunikacji...“

prof. dr Gunter Henn, Henn Architekten, Monachium

Od wydawcy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 01

Spis treści . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 02

Na aktualny temat Architekt Christoph Ingenhofen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 04

Szklana Manufaktura VW AG, Drezno Architekci: Henn Architekten, Monachium. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 08

Spichlerze Szpreweńskie, Friedrichshain/Berlin Architekci: Biuro Projektowe Reinhard Müller GmbH, Berlin. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

Florido Tower, Wiedeń/A Architekci: Müller-Hartburg ZT GmbH, Wiedeń/A . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

Keja Allianz, Frankfurt nad Menem Architekci: HPP Hentrich-Petschnigg & Partner KG, Kolonia/Frankfurt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36

Analiza trendów w projektowaniu fasad Analiza obiektów i budynków administracyjnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46

Koncepcja architektoniczna Muzeum Mercedesa-Benza w Stuttgarcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50

Dom Roku 2004 rozmowa z architektami: Dörte Gatermann i Elmar Schossig . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52

Nowości techniczne BAU 2003 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54

Technika fasadowa/e-drive . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56

Systemy automatyzacji – rozmowa z Hansem Beckhoffem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60

Zintegrowana automatyka budynku

Osłona przeciwsłoneczna/SunControl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62

Systemy profili aluminiowych/stalowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64

Dalsze nowości produkcyjne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66

Schüco Działy przedsiębiorstwa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68

profile strona 03

Spis treści

magazyn dla architektów

1/03

2 | Schüco

„Można być też trochę

powolnym...“

Christoph Ingenhoven zdobył światową renomę

dzięki tak wybitnym projektom jak wieża RWE w

Essen czy budynek wydawnictwa Burda w

Offenburgu. Architekt ten, uznawany za niezwykle

bezkompromisowego i profesjonalnego, wychodzi

także poza granice swojej dziedziny i nawołuje

poprzez radio i telewizję do postrzegania wartoś-

ci architektonicznych. „profile“ przeprowadziły

rozmowę z urodzonym w 1960 roku

Ingenhovenem na temat zmian w zawodzie archi-

tekta, reklamy i współpracy projektowej.

Dokładnie dziesięć lat temu jeden z magazynów

architektonicznych nazwał pana jednym z najle-

piej zapowiadających się młodych architektów

niemieckich. W międzyczasie stał się pan bardzo

znanym architektem, podczas gdy sam charakter

zawodu architekta uległ wielu zmianom. Czy

należy pan do prekursorów tych zmian?

Istnieje pewna normalizacja w porównaniu z innymi

zawodami. Nadzwyczajność architektów, ich zamyka-

nie się we własnych organizacjach i zasłanianie się

HOAI (kodeks wyliczania honorariów dla architektów i

inżynierów obowiązujący w Niemczech – przyp.

tłum.) jak tarczą było typowe dla wczesnego okresu

powojennego. Zawdzięczaliśmy to faktowi, że ówc-

ześni architekci mieli nadmiar pracy. Nie trzeba było

wtedy ani poszukiwać zleceń za granicą, ani

występować publicznie. Ale przez ostatnich dziesięć

lat przeżyliśmy ogromny wzrost potrzeby zatrudnienia

wielu młodych absolwentów. W dodatku mamy do

czynienia ze wzrostem specjalizacji. 20, 30 lat temu

sadzało się kilku stosunkowo niskobudżetowych pra-

cowników w jednym pomieszczeniu, zdejmowało się

drzwi z zawias, kładło je na kobyłkach, kupowało

kilka pisaków – to było biuro projektowe. Dzisiaj pot-

rzeba przystosowanych do pracy przy komputerach

fachowców, połączeń sieciowych, adresów e-mail,

ploterów i systemów archiwizacji: wszystko to, czego

potrzebują również – nie w esencji, ale w strukturze

podobnych zawodów – doradcy consultingowi, praw-

nicy czy agenci reklamowi. Nagle również architekci

zaczęli potrzebować wysokiego kapitału startowego.

Stało się to dzisiaj podstawową zasadą projektowania

i budowania, a w przyszłości będzie miało jeszcze

większe znaczenie. Kto nie nadąży za tym rozwojem,

będzie miał wielkie trudności.

Dobra marka stała się conditio sine qua non dla

chcącego coś osiągnąć architekta. Jaką rolę

odgrywa u pana marketing i public relations?

Najpierw musi być wykonana dobra robota, dopiero

potem można o niej rozmawiać. Dawniej byliśmy w

kwestiach marketingu i PR zbyt pochopni. Dzisiaj jes-

teśmy o wiele bardziej opanowani i więcej

rozróżniamy. W dzisiejszych czasach mamy do czy-

nienia ze zbyt wielką ilością tematów, w jakich

możemy się udzielać, na jakie moglibyśmy mieć coś

do powiedzenia. Tego się nie da rozwiązać bez opa-

nowania. Priorytetem pozostaje jednak właściwa

praca architekta.

Jaką rolę odgrywał zaproponowany przez pana

dla centrum historycznego Berlina zamiast pałacu

Hohenzollernów „Central Park Berlin“?

Jako absolutny przeciwnik tej rekonstrukcji chciałem

wskazać alternatywę i przełamać monopol obrazów

zwolenników pałacu. Uważają się oni teraz co prawda

za posiadających status do podejmowania decyzji

politycznych, jednak ja nie potrafię sobie wyobrazić,

aby dzisiaj – w okresie debaty wojennej i ogólnej

recesji – rekonstrukcja ta mogła prędko wejść do

porządku dziennego. Architekci powinni się wypowia-

dać w kwestiach politycznych właśnie wtedy, gdy

chodzi o sprawy polityczno-architektoniczne. Ogólnie

architektura postmodernistyczna stała się bardziej

popularna. Chociaż wewnętrznie nie jestem zwolenni-

kiem postmodernizmu, to uważam że nie można się

już ukryć przed rozbudzoną przez postmodernizm

pospolitością. Nie kłócę się tu o następne zlecenie,

ale o odpowiednie rozwiązanie, a za to trzeba potrafić

ponosić odpowiedzialność publiczną.

Pana prezentacje są poruszające. Za pomocą

kilku pojęć podsumowuje pan najważniejsze

tematy projektu, a laicy zaczynają pojmować,

czym może być architektura. Najwidoczniej jest

pan utalentowany również retorycznie?

Wydaje mi się, że architekci muszą być w stanie się

wysłowić. Tak jak mogę prowadzić z moim lekarzem

poufną rozmowę na temat danej choroby bez

zbędnego skrępowania, tak chciałbym jako architekt

prowadzić poważną publiczną lub inwestorską debatę

na temat architektury. Takie debaty powstają na pods-

tawie jasnych przemyśleń. Nie chodzi tu wcale o elok-

wencję. Przekonywująco mogę brzmieć dopiero

wtedy, gdy sam będę przekonany. To co chce się

wyrazić, należy uprzednio przemyśleć. I tylko ten, kto

jest do tego zdolny może przekonywać.

Inaczej niż w okresie powojennym pojęcie

„ojczyzna“ (Heimat) nie należy dzisiaj do tabu.

Pojawia się potrzeba posiadania korzeni. Czy

współczesna architektura zglobalizowanego świa-

ta nie powinna dawać odpowiedzi na inne pytania

niż tylko o postęp techniczny?

Takie rzeczy jak spokój czy ciepło odgrywają dużą

rolę. Również anonimowa architektura posiada cieka-

we zasoby. Technika budowlana jest rzemiosłem. Do

pojęć typu ojczyzna jestem nastawiony sceptycznie.

Należy wziąć pod uwagę, jakie skojarzenia mogą zos-

tać w ten sposób obudzone i jak przełożyć na archi-

tekturę wynikające z nich pozytywne odczucia.

Opracowując nasze projekty będziemy w przyszłości

zwracać na to jeszcze większą uwagę. Ale również to

należy do naszej autoedukacji.

Podczas wielu wykładów zaznaczał pan, że

architektura nie jest sztuką plastyczną. Czy nie

należałoby traktować tego w zależności od

inwestycji?

Celem istnienia architektury nie jest przedstawianie

rzeczy niewłaściwych, lecz wkład w przezwyciężanie

tych niewłaściwości. Oczywiście wstępna diagnoza

jest nieodzowna, ale przedstawienie diagnozy – na

przykład rozbity świat – to nie wszystko. Architektura

jest sztuką społeczną. Poza tym powinniśmy rozsze-

rzać pojęcie funkcjonalności – na przykład na komu-

nikację lub zdrowie.

Oprócz publicznej roli architekta wiele zmieniło

się również w samym prowadzeniu biura. Jaką

rolę odgrywa zarządzanie jakością w pana

biurze?

Ważna jest nieustanna ciekawość i chęć do ekspery-

mentowania. Podstawą jest oczywiście profesjonalna

organizacja na najwyższym poziomie. W dzisiejszych

czasach zatrudniamy w naszym biurze prawników,

handlowców, asystentów PR, mamy oczywiście spec-

jalistów od zarządzania jakością, ale ponad to wszyst-

ko mamy rozbudowany dział kreatywny: urbanistów,

architektów wnętrz, wzorników, inżynierów budow-

lanych, techników zaopatrzenia. Jesteśmy

wyposażeni w elektroniczne systemy księgowe i

archiwa. Mimo wszystko nie można dać się zwario-

wać, przy tym wszystkim można być też trochę

powolnym. Dopiero teraz na przykład intensywnie

pracujemy nad naszym wielkim debiutem interne-

towym.

Pojęcie „projektowanie kompleksowe“ jest

współcześnie częściej używane, niż realizowane.

Od jakiego stadium projektu współpracuje pan ze

specjalistami?

U nas rozpoczyna się ta współpraca od pustej białej

kartki. Już w biurze dysponujemy szerokim spektrum

specjalistów. Poza tym utrzymujemy długoletnie kon-

takty z takimi partnerami jak Werner Sobek, Klaus

Daniels, Eberhard Oesterle, Frei Otto, Claus Tropp

czy Christian Bartenbach. Z niektórymi z nich prze-

prowadzamy co najmniej raz na cztery tygodnie

obszerne całodniowe rozmowy na temat aktualnie

opracowywanych projektów. Ogólnie rzecz biorąc od

lat 60-tych istnieje w Niemczech świetnie rozwinięta

współpraca między inżynierami a architektami. W

postmodernizmie najprawdopodobniej nie pomyślano

by o tym. Fakt, że w dobie dowolności kolorów i

form projektuje się wiele rzeczy, które nie są

konstruktywnie przemyślane jest straszny. Wszystkim

młodym architektom mogę radzić, aby intensywniej

wnikali w tajniki statyki, aerofizyki czy biologii

budowlanej – a to jest możliwe tylko przy współpracy

z innymi ludźmi, których się inspiruje i przez których

można się samemu zainspirować.

Pytania zadawał Enrico Santifaller.

profile strona 04–07 Architekt Christoph Ingenhoven w rozmowie z „profilami“

3 | Schüco

magazyn dla architektów

1/03

„Form follows flow“

Panie profesorze, Szklana Manufaktura charak-

teryzuje się przejrzystością i otwartością. Czy

należy ona do jaskółek zwiastujących zmiany w

architekturze przemysłowej?

Szklana Manufaktura jest oznaką powrotu przemysłu

do miasta. Przemysł znowu stał się znośny dla mias-

ta. A przy okazji potrafi on w różny sposób wykorzys-

tać przestrzeń. Zespół budynków z widocznymi sek-

torami robót i atrakcyjnymi strefami publicznymi

tworzy poruszające miejsce. Przejrzyście i otwarcie

prezentuje się chyba najbardziej nietypowy na świe-

cie montaż samochodów również dzięki swojej ofer-

cie kulturalnej. Podczas trwania ‚Kwartetu

Filozoficznego‘ Sloterdijka czy w trakcie wystawiania

‚Carmen‘ – w tle odbywa się montaż samochodów.

Opisał pan kiedyś programming jako proces

„systematycznego wydłużania listy życzeń

zleceniodawcy przez intensywną interakcję“.

Architektura jest dla mnie w dużej mierze sztuką

komunikacji między wszystkimi biorącymi udział w

procesie planowania. Ten proces komunikacji trwa

od samego początku na poziomie wizualnym. Dialog

z klientem jest charakteryzowany przez prezentację

i wizualizację form organizacji i tożsamości

przedsiębiorstw. Można to też nazwać ‚wizualnym

knowledge managementem‘. Przenosimy wiedzę z

formy mówionej na wizualną. Rozwiązanie architekto-

niczne jest często widoczną odpowiedzią na niewi-

doczne pytanie. Właśnie generowanie takiego same-

go poziomu pytań i odpowiedzi oraz ich wizualizacja

są zadaniami ‚programmingu‘.

Jakie konkretne wymogi inwestora trzeba

było szczególnie uwzględnić przy Szklanej

Manufakturze?

Szklana Manufaktura w Dreźnie powstała z pomysłu

połączenia montażu samochodów bezpośrednio na

oczach klienta. Poziomy montażu są jednocześnie

scenami, na których ciągle się coś dzieje. Klient

może być dzięki temu obecny przy „narodzinach“

swojego samochodu. Te dwa procesy – produkcji i

sprzedaży – są w przemyśle na ogół od siebie od-

dzielone. Produkty są najpierw tworzone w różnych

miejscach, a potem przybliżane nam za pomocą

chwytów marketingowych. Naszym celem było

ponowne połączenie produkcji i sprzedaży. Z nich

wynikły następne struktury i wszelkie inne funkcje i

procesy.

Szklana Manufaktura jest konstrukcją z prefabry-

kowanych żelbetowych elementów zespolonych o

dużej rozpiętości. Jakie pan widzi w tym zalety i

jakie perspektywy na przyszłość?

Budownictwo nie jest jeszcze tak zaawansowane jak

reszta przemysłu. Jeden egzemplarz samochodu jest

tworzony kilka tysięcy razy dziennie. Dlatego w

przemyśle samochodowym stosuje się metody pro-

dukcji i granice jakości nieznane jeszcze w budow-

nictwie. Jednak jestem przekonany, że budownictwo

przyszłości musi zostać usystematyzowane, zelemen-

towane. Co prawda będziemy ciągle stosować beto-

nowe fundamenty, a przewody nadal będą prowadzo-

ne pod ziemią. Jednak wiele procesów budowlanych

zostanie zautomatyzowanych. Budowa powinna stać

się końcową fazą montażu z dobrą logistyką. Wtedy

budynki będą powstawać prędzej, na lepszym pozio-

mie jakościowym, a przede wszystkim po niższych

cenach.

Szklana Manufaktura w Dreźnie ma nieprawdopo-

dobną powierzchnię fasady rzędu 27.500 m2.

Jakie możliwości konstrukcyjne widzi pan w

rozwoju techniki fasadowej?

Fasady były dotychczas montowane konwencjonal-

nie. Każdy element jest oddzielnie dostarczany, mon-

towany i przyklejany. W ten sposób nie można zbudo-

wać fasady o wielkiej powierzchni. O wiele bardziej

trzeba zwrócić uwagę na podział i przygotowanie

fasady do montażu. W zasadzie rzecz biorąc dawne

fasady były również podzielone na elementy. Cegła

była modułem podstawowym. Wszystkie typy fasad

Szklanej Manufaktury są podzielone na moduły.

Moduł łączy się z modułem i pozostaje szczelny.

Istnieje tylko jedna faza montażu do każdego modułu.

Głównym kierunkiem rozwoju będzie najprawdopo-

dobniej automatyzacja produkcji elementów budow-

lanych. Kiedy popatrzymy na linię produkcyjną

nowoczesnej firmy fasadowej, to stwierdzimy że nie-

wiele się ona różni od tej w przemyśle samocho-

dowym. W jakim stopniu będzie można zastosować

roboty, przyszłość pokaże. Może w wieżowcach,

gdzie często powtarza się tak samo wyglądająca

kondygnacja. Warto pomyśleć o tym, jak można by

zautomatyzować poszczególne etapy montażu.

Nad czym pracuje pan aktualnie?

Dwa tematy zajmują nas ostatnio najbardziej:

1. Jak przełożyć procesy przemysłowe na ludzkie roz-

miary? W jaki sposób nadać procesom

przemysłowym w małych jednostkach większej

przejrzystości, jasności i bliskości dla pracowników i

klientów? Szklana Manufaktura jest tego przykładem

na bardzo wysokim poziomie.

2. Ponad 100 lat temu Louis Sullivan sformułował

programatyczne pojęcie ‚form follows function‘.

Budynki powinny rozwijać się zgodnie ze swoją

funkcją. Przełożenie tych – na ogół hierar-

chistycznych – struktur organizacyjnych na

powierzchnie i miejsca jest wyraźnie czytelne przede

wszystkim w budynkach administracyjnych.

Organizacja dzisiejszych korporacji międzynaro-

dowych czy średniej wielkości przedsiębiorstw jest

podyktowana nie tylko funkcjami, drogami komuni-

kacji czy podziałem odpowiedzialności, lecz również

siecią wymiany wiedzy i jej generowaniem. AutoUni w

Wolfsburgu jest jednym z pierwszych tego typu

przykładów. Stworzyliśmy tutaj strukturę przestrzenną

pozwalającą na traktowanie wiedzy jako nowej infras-

truktury przestrzennej. Pozwoliliśmy sobie dzięki

temu na niewielką zmianę w zdaniu Sullivana na ‚Form

follows flow‘.

Pytania zadawał dr Wolfgang Höhl, Monachium.

Smukły przekrój =

duża przejrzystość

R.J. Hussak

Hussak Ingenieurgesellschaft mbH,

Lauingen, Niemcy

Projektowanie fasad

Przeszklone pojedynczo ściany fasady wieży samo-

chodowej i hali produkcji są zawieszone na stalowych

elementach 60 x 40 mm na szczycie i podparte śliz-

gowo na piętrach. Wysokość zawieszenia wynosi ok.

25 m w części produkcyjnej i ok 40 m w wieży.

Ściany podwójnej fasady na płn.-zach. i płd.-zach.

rogu są trzymane w płaszczyźnie pierwotnej przez

napięte liny spiralne A4 o długości ok. 21,5 m.

Płaszczyzna wtórna jest zawieszona zgodnie z przepi-

sami na wysokości ok. 22 m.

Dzięki tej nietypowej konstrukcji opartej na profilach o

niewielkich płaszczyznach przekroju i szybom wielko-

formatowym można było uzyskać dużą przejrzystość

przeszklonych części budynku.

Nieprzeszklone części budynku – administracja i

pomieszczenia dla VIP-ów składają się z wypełnień

ściennych obudowanych z zewnątrz wentylowanymi

od spodu, na ogół giętymi elementami aluminiowymi.

Szklany carport

Oskar Anders

Anders Metallbau GmbH, Fritzlar, Niemcy

Wykonanie fasad strefa

atrakcji/administracja/cylinder samochodowy

Fasadę cylindra samochodowego montowaliśmy w

całości w naszym ośrodku produkcyjnym w Fritzlar.

Szklany płaszcz został zrealizowany w formie

jednowarstwowej, szklonej pojedynczo fasady.

Powierzchnie od wewnętrznej strony strefy atrakcji są

wykonane ze szkła izolowanego.

Konstrukcja składa się z fasady wiszącej o wysokości

40 m. W górnej części szczytowej znajdują się nas-

tawne punkty zawieszenia wytrzymujące całkowite

obciążenie własne.

Rzut jest podzielony na segmenty. W każdym środku

pola montujemy specjalnie przez nas zaprojektowane

konsole nakładkowe wyfrezowane ze stali nierdzew-

nej. Ich zadaniem jest przyjmowanie obciążeń wyni-

kających z parcia i ssania wiatru, jak również ze zmian

temperaturowych.

Konstruktywna współpraca

dr Winfried Heusler, dyrektor techniczny Fasady

Inżynierskie i Zintegrowane,

Schüco International KG, Bielefeld

Planowanie systemowe

Podczas projektowania detali fasady Szklanej

Manufaktury koncepcja architektoniczna została

konstruktywnie opracowana przez biuro projektowe

profile strona 08–17 Szklana Manufaktura w Dreźnie

magazyn dla architektów

1/03

4 | Schüco

Hussak. Przy współpracy biura projektowego firmy

Schüco zoptymalizowano do specyficznych wymo-

gów przede wszystkim detale przeszklonych ścian

fasad i podwójnej fasady. W ten sposób już we

wczesnej fazie projektu powstała specjalna kons-

trukcja odpowiadająca technice systemów Schüco, a

spełniająca jednocześnie wysokie wymogi technicz-

ne i ekonomiczne tego projektu; ważną rolę odgrywa

w tym przypadku architektoniczny wymóg zastosowa-

nia profili o jak najmniejszej powierzchni przekroju.

„Ochrona zabytków nie może

się zamykać przed nowoczesnymi

aspektami.“

Panie Müller, ze starej chłodni jaj w berlińskim

Porcie Wschodnim stworzył pan ciekawy budynek

bezpośrednio obok mostu Oberbaumskiego. Co

najbardziej interesowało pana jako architekta w

tym historycznym budynku przemysłowym?

Najciekawsze było odkrycie tego, co pozostało z ory-

ginalnej substancji budowlanej za zamontowaną w

okresie NRD warstwą wierzchnią fasady, przyklejoną

za pomocą pianki montażowej. Na podstawie zdjęć

historycznych można było rozpoznać, że mamy tu do

czynienia z murem z cegły ułożonej na kształt rom-

bów. Ale nic nie wiedzieliśmy ani o stanie murów, ani

o tym, czy budynek zachował się w całości. Tym

bardziej byliśmy zaskoczeni, kiedy okazało się, że

oprócz przednich elementów narożnych fasada

zachowała się w przeważającej części. Ze względu

na problemy techniczno- i fizyczno-budowlane

należało odnowić duże powierzchnie fasady. Bardzo

pomocna okazała się w tym przypadku Cegielnia

Glindowska, która jest w stanie wyprodukować cegły

w dowolnym formacie i w wielu różnych odcieniach.

Budynek ten jest objęty ochroną zabytków. Jaką

strategię zastosował pan w celu przekształcenia

starej chłodni jaj w nowoczesny budynek

biurowy?

Podjęliśmy wyzwanie pozostawienia możliwie wielu

oryginalnych elementów dbając jednocześnie o dosta-

teczne wietrzenie i naświetlenie pomieszczeń. Po

długich lecz konstruktywnych dyskusjach z konserwa-

torem zabytków zgodnie zagłosowaliśmy, że jasno zde-

finiowane płaszczyzny fasady z elementami szklanymi

należy całkowicie otworzyć, a urbanistycznie istotną

stronę szczytową od strony mostu Oberbaumskiego –

ze względu na specyficzny charakter tego budynku –

pozostawić zamkniętą. Powtarzające się zarówno od

strony ulicy, jak i od strony wody wycięcia są próbą

wyeksponowania historycznego budynku, znajdujące-

go się pod ochroną konserwatorską, za pomocą

nowoczesnego elementu.

W nowej szklanej fasadzie zintegrowano być

może największe logo firmowe w Berlinie. Jak

udało się panu pogodzić ten pomysł z obowią-

zującymi przepisami dotyczącymi powierzchni

reklamowych?

Od samego początku mieliśmy pomysł, żeby w tylnej

części fasady zintegrować znak firmowy Universala o

wysokości budynku. Jednak ze względu na wytyczne

nadzoru budowlanego byliśmy zmuszeni do zastoso-

wania pewnego tricku i stworzenia pewnego rodzaju

podwójnej fasady, która umożliwiła nam „obejście“

tych wytycznych. Argumentowaliśmy to w ten sposób,

że źródło światła (światłowody) leży wewnątrz. Logo

jest wyraźnie widoczne z zewnątrz po otwarciu fasady

za pomocą silników, a jego odbicie pojawia się na

powierzchni wody. W ten sposób udało nam się roz-

wiązać problem nadzoru budowlanego z powierzch-

nią reklamową.

Ta konstrukcja była zapewne niełatwym wyzwa-

niem projektowym. Jakie doświadczenia zrobił

pan podczas współpracy z producentem fasad?

Naszym życzeniem było, żeby fasada nie otwierała się

na całej powierzchni, a na zasadzie tzw. efektu La-

Ola, czyli falowo, co zostało wygenerowane przez

komputer. Równocześnie zaistniał specyficzny pro-

blem, jaką osłonę przeciwsłoneczną należałoby zas-

tosować dla fasady wewnętrznej. Elementy zacie-

niające ustawiają się w optymalnej pozycji w

zależności od nasłonecznienia. Największe znacze-

nie miał fakt, że byliśmy wspierani przez tak doś-

wiadczoną w skomplikowanych detalach firmę.

Wbrew wstępnym wątpliwościom w bardzo wczesnym

stadium współpracy mogliśmy się później sami prze-

konać, że decyzja ta była trafna. A nawet więcej –od

firmy Schüco otrzymaliśmy dużo istotnych wskazó-

wek dotyczących ulepszeń konstrukcyjnych i

estetycznych. Tak na przykład skomplikowane wymo-

gi statyczne nadzoru mogły być spełnione dzięki

intensywnym rozmowom z Schüco, a fasada mogła

pozostać w nadanej jej przez nas formie. Ta partners-

ka współpraca tworzy świetną podstawę do dalszych

wspólnych projektów.

Jaki jest ogólny pana stosunek do dzisiejszego

respektowania ochrony zabytków?

Ochrona zabytków nie powinna naszym zdaniem

doktrynalnie przywiązywać się do istniejącej subs-

tancji budowlanej, lecz otwierać na nowoczesne

aspekty. Elementy te muszą się jednak wyraźnie

wyróżniać, żeby stare z nowym się nie myliło ani nie

było interpretowane jako próba retuszu. Dla nas jest

ta strategia odpowiednim, ale jednocześnie w dużej

mierze delikatnym traktowaniem pomników ponieważ

chodzi w zasadzie o pojedynczą ingerencję,

widoczną zresztą w różnych wariacjach odbicia lust-

rzanego fasady i tylko przy ciągle zmieniających się

pozycjach otwarcia.

Bardzo nowoczesna fasada szklana o wysokim

poziomie technicznym – to jakoś nie łączy się

bezpośrednio z budynkiem historycznym. Jak

zareagowali na to berlińscy konserwatorzy

zabytków?

Jesteśmy zdania, że uczyniliśmy wielką przysługę

ochronie zabytków. Wielu inwestorom i kolegom

architektom mogliśmy pokazać, że nowoczesne inge-

rencje z pobudek funkcjonalnych są w historycznym

budynku możliwe i mogą zostać zaakceptowane

przez konserwatorów zabytków. Najgorsze, co może

się zdarzyć budynkowi objętemu ochroną jest brak

jego zastosowania. Ponieważ ta nowoczesna fasada

przeznaczona jest do długoterminowej eksploatacji,

ochrona zabytków staje się ciekawa również od

strony podatkowej. Inwestorowi nadarza się rzadka

okazja do odpisania sobie od podatku dziesięciu pro-

cent rocznie.

Pytania zadawał Phillip Meuser, Berlin.

Najwyższa precyzja produkcyjna

Roland Hübscher, kierownik projektu,

Project Manager

Pietsch Metallbau GmbH, Tröbitz, Niemcy

Konstrukcje metalowe Aluminium and steel

products

Inwestycja „Spichlerze Szpreweńskie“ oznaczała dla

firmy Pietsch Metallbau GmbH poważne wyzwanie

w zakresie produkcji elementów parteru.

Przewymiarowane wielkości elementów wymagały

nadzwyczajnego przygotowania technologicznego

podczas spawania profili Jansen. Logistyka i montaż

wymagały również najwyższej precyzji i to w jak naj-

krótszym czasie. Podołanie wszelkim wyzwaniom

należy zawdzięczać m.in. wspaniałej współpracy i

kompetencjom firmy Hochtief.

Szyby wielkoformatowe na

filigranowej konstrukcji

dr Winfried Heusler, dyrektor techniczny

Fasady Inżynierskie i Zintegrowane,

Director of Engineered & Integrated FaÁades,

Schüco International KG, Bielefeld

Planowanie systemowe

System consultant

Wielka stalowo-szklana fasada północna, która miała

być interpretowana jako przezroczysty ekran zawie-

szony przed historycznym klinkierem, okazała się nie

lada wyzwaniem dla wszystkich.

Wysokie wymogi akustyczne od strony ruchliwej

Stralauer Allee, jak również sama akustyczność

budynku były najważniejszymi aspektami fasady.

Ponadto wysokie zapotrzebowanie na naturalne

oświetlenie doprowadziło do logicznej konsekwencji,

że zastosowano szyby na wyjątkowo wąskiej i filigra-

nowej konstrukcji.

Zalety stosowania stali. Przy wszystkich fasadach pio-

nowych zastosowano wąskie profile serii Jansen

VISS-TV. Głębokość zabudowy rygla wynosi tylko 80

mm. Zastosowanie najmniejszych głębokości zabu-

dowy okazało się ogromną oszczędnością potencjału

robotniczego.

profile strona 18–27 Spichlerze Szpreweńskie w Friedrichshain/Berlin Spree warehouses in Friedrichshain, Berlin

5 | Schüco

magazyn dla architektów

1/03

„Teksturowana powłoka ze szkła“

Florido Tower wprowadza w urbanistycznym kon-

tekście całkiem nową skalę dla Donau-City. Czy

było to zamierzone działanie w tej części miasta?

W latach 80-tych Wiedeń – inaczej niż inne metropo-

lie położone daleko od Dunaju – odkrył możliwość

stworzenia nowego centrum „Donau-City“ w oparciu

o budynki ONZ, nie popadając w konflikt z his-

torycznym zalążkiem miasta. Doświadczenie to

doprowadziło w 1993 roku do konkursu-analizy wyso-

kiej zabudowy o zróżnicowanych funkcjach, również

dla położonej w górę rzeki dzielnicy Floridsdorf.

Zwycięski projekt wiedeńskiego biura projektowego

Müller-Hartburg został w 1996 roku przyjęty i zat-

wierdzony jako podstawa do najważniejszych zmian w

planach zagospodarowania terenu i zabudowy. Po

zmianie projektantów zmieniono rolę wieżowca na

budynek biurowy i w 1999 roku ponownie zatwier-

dzono.

Szybki rozwój „Donau-City“ z jednoczesnym powsta-

waniem Millenium-Tower na prawym i Florido-Tower

na lewym brzegu Dunaju zbliżyło miasto jako całość

do przestrzeni naddunajskich i nadało zupełnie nową

tożsamość gęsto zaludnionej dzielnicy Floridsdorf.

Co jest wiodącą koncepcją twórczą dla tego

projektu? Co przekazuje nam szklana wieża i jej

bezpośrednie otoczenie?

112-metrowa wieża o kształtach eliptycznego cylindra

przesunęła się z Floridsdorfer Hauptstraße i została

otoczona budynkami średniej wysokości. Leżące

wewnątrz tych ram zielone podwórko jest biegunem

spokoju całego kompleksu, z którego wyrasta zamk-

nięta, elegancka forma wieży. Budynki średniej wiel-

kości pełnią jednocześnie funkcję pośrednika między

wieżą a jej stosunkiem do miejskiego krajobrazu

Wiednia.

Wieża jest symetrycznie przecięta na dwie części

przez cofnięte pionowe i całkowicie przeszklone,

oświetlone nocą elementy fasady od „smukłych“

stron. Dzięki temu posiada ona swoją „wyrazistość“!

Kształt wieży z białym teksturowanym płaszczem i

„klamrą“ z lustrzanego szkła spinającą obydwie

części fasady od strony miasta adresuje tę wyrazis-

tość nie tylko do najbliższego otoczenia, ale również

do dalszej przestrzeni urbanistycznej. Elewacje

sąsiednich budynków z cegły, kamienia naturalnego i

otynkowane tworzą zamierzony kontrast do aluminio-

wo-szklanej fasady wieży.

Służący za przestrzeń komunikacyjną plac przed

całością kompleksu prowadzi do dwustronnej hali

wejściowej, której przejrzystość pozwala odbierać

leżący za nią zielony dziedziniec jako rozszerzenie

tego pomieszczenia i – vice versa – pomieszczenie

jako rozszerzenie dziedzińca.

Czy rozmieszczenie powierzchni biurowych w

eliptycznym rzucie wieży posiada jakieś zalety w

kwestii elastyczności?

Eliptyczny rzut wieży okazał się bardzo korzystny ze

względu na

– stosunek powierzchni okiennych do potrze-

bujących światła powierzchni biurowych

– centralne położenie rdzenia komunikacyjnego ze

schodami, windami i szybami instalacyjnymi

Radialnie rozmieszczone powierzchnie biurowe z

możliwością podziału przestrzeni wzdłuż każdej osi

okiennej gwarantują elastyczne wykorzystanie.

Elementy podokienne z zewnętrznym szkleniem

stałym są dostatecznie wysokie jak na zabezpiecze-

nie przed wypadnięciem, a z drugiej strony odpo-

wiednio niskie, żeby zapewnić spektakularny widok

na Wiedeń i pozostały krajobraz. Z tego ostatniego

powodu szklane powierzchnie są koloru białego.

Pytania zadawał prof. Klaus Zimmermann,

Karlsruhe

Ewolucja okna skrzynkowego

inż. Engineer Günter Stibi, Prezes Manager

Consultplan GmbH, Stoob/A

Projektowanie fasad

Fa

ç

ade consultant

Zastosowany w Florido-Tower w Wiedniu system

szklanej fasady podwójnej wywodzi się – jak podobny

system w IZD-Tower w wiedeńskim Donau-City – z

klasycznej konstrukcji okna skrzynkowego.

W porównaniu z IZD-Tower i jego prostokątnym rzu-

tem fasada Florido-Tower jest nieco zmodyfikowana,

ponieważ z powodu eliptycznego rzutu budynku

potrzebne były różne kąty dla pionowych elementów

stykowych.

W tym celu Consultplan zaprojektował wąskie ele-

menty ryzalitowe zasłaniające elementy stykowe i

dzielące kąty zgięcia na dwie połowy, których szero-

kość szczelin wygląda identycznie.

Inteligentny podział pracy

inż. Engineer Jürgen Laky

Alu-Sommer, Stoob/A

Montaż fasad

Fa

ç

ade design

(Arge z firmą Matec, Neutal/A)

Architektów i zleceniodawców na pewno zainteresuje

system podziału pracy na budowie wprowadzony

przez obydwu partnerów Arge: obydwaj partnerzy

zmieniali się podczas montażu co dwa piętra = po

tygodniu pracy. W tym czasie drugi partner miał czas

na przygotowanie i dostarczenie elementów do

następnych dwóch pięter. Ogólny czas montażu dał

się dzięki temu znacznie skrócić.

Na czas montażu partnerzy stworzyli na budowie

centrum personalno-montażowe (np. dla sprzętu

jednoszynowego) z głównym montażystą firmy Alu-

Sommer jako kierownikiem robót.

Obydwaj partnerzy byli w równej mierze odpowie-

dzialni przed zleceniodawcą. Wewnętrznie jednak

tylko za zmontowane przez siebie elementy fasady.

Ten sposób montażu i odpowiedzialności sprawdził

się na innych budowach.

profile strona 28–35 Florido Tower w Wiedniu/A

magazyn dla architektów

1/03

6 | Schüco

„Nasza koncepcja to miasto

w mieście.“

Keja Allianz to nie tylko 2.500 wspaniałych

miejsc pracy, lecz również przekonywująca

odpowiedź na urbanistyczną sytuację na frank-

furckim nabrzeżu Menu. Głównym punktem jest

oś komunikacyjna o długości 166 m, tzw.

Magistrala, tworząca nieporównywalny klimat.

Magazyn „profile“ przeprowadził rozmowę z

Remigiuszem Otrzonskiem, Joachimem H.

Faustem oraz Duk Kyu Ryang’iem (u góry od

lewej do prawej), partnerami w biurze HPP

Hentrich Petschnigg & Partner.

Najważniejszym tematem urbanistycznym we

Frankfurcie ostatniej dekady było „mieszkanie i

praca nad rzeką“. Keja Allianz pasuje idealnie

do tego projektu. Jak zareagowali panowie na

szczególne położenie na nabrzeżu meńskim?

Duk Kyu Ryang: Obraz, który był naszym motto to

dzieci bawiące się nad wodą. Biegają one po błocie,

które tak fajnie przepływa między palcami. Tłumacząc

na język architektury znaczy to: masywny kręgosłup

po stronie Sachsenhäuser z równolegle położoną

Magistralą (głównym ciągiem komunikacyjnym), jak

również z pięcioma podłużnymi szklanymi budynkami

biurowymi otwierającymi się szeregowo na północ w

kierunku Menu i miasta. Ważne było poza tym popro-

wadzenie ulicy Vogelweidstraße przez ten kompleks

aż do Menu aby w ten sposób stworzyć oś.

Remigiusz Otrzonsek: Już podczas konkursu było

jasne, że musimy pracować bardzo zdyscyplinowanie

ze względu na odpowiedzialność przed miastem.

Ważna była dla nas klasyczna definicja przestrzeni

ulicznej na wschodzie i na południu. Budynki ze

zwykłą fasadą otworową zamykają zabudowę kwar-

tału do Vogelweidstraße, przy czym znajdują się tam

dwie szczeliny szklane odpowiadające mniej więcej

proporcjom zabudowy mieszkaniowej. Wcześniejszy

wieżowiec miał niedogodne miejsce, nowy nie stoi w

pierwszym rzędzie, wystarczy mu skromny drugi, z

którego oznacza wejście.

Pewien frankfurcki kronikarz napisał kiedyś, że to

miasto jest faktycznie za małe na to, co się w nim

dzieje. Keja Allianz jest figurą wielkoformatową.

Jak udało się panom wpasować ten budynek w

tak rozdrobnione otoczenie?

Otrzonsek: Naszą koncepcją było miasto w mieście.

Mimo wszystko: przeprojektowaliśmy 100.000 m2

powierzchni brutto. Trzeba mieć odwagę do takich

wielkości. Rozdrobnienie wszystkiego wcale nie jest

idealnym środkiem. Należy to zróżnicować i pomimo

to pozostanie kompleks o długości 350 m i szero-

kości 80 m – tego nie da się ukryć.

Joachim H. Faust: Generalnie naszym celem we

wszystkich projektowanych przez nas budynkach jest

nawiązanie do miejsca – dotyczy to zarówno proporcji

jak i materiałów.

Czy trudno było wywalczyć przeniesienie osi

komunikacyjnej na 1. piętro?

Faust: Ważna dla tego ogromnego kompleksu była

wewnętrzna droga zapewniająca orientację. Istnieje

wiele przykładów, gdzie w niekończących się koryta-

rzach trzeba się przebijać przez dany budynek. Tutaj

natomiast idzie się otwartą ulicą, są skrzyżowania i

kładki, które tworzą porządek i orientację. Fakt, że

magistrala znajduje się na reprezentacyjnym piętrze

przynosi inwestorowi korzyści również na parterze,

ponieważ funkcje: poczta, zaopatrzenie, kuchnia,

nieczystości – zajmują dużą powierzchnię. A poprzez

pasmo okien o wysokości pomieszczenia są idealnie

doświetlone. Istotne było opracowanie jakości miejs-

ca: Menu. W ten sposób można się poruszać po

budynku – i wszędzie natrafia się na wodę.

Ryang: Naszym zamysłem było ożywienie Magistrali

za pomocą dalszych użyteczności – prawie jak na

rynku miejskim. Na przykład za pomocą wewnętrzne-

go biura podróży lub imprez kulturalnych. Jednak

tego nie życzył sobie Allianz. Istniał nawet taki

pomysł, żeby prezentować w Magistrali wystawy

architektoniczne z udziałem Ingeborg Flagge.

W momencie wydania warunków zabudowy dla

tego budynku nie funkcjonował jeszcze frankfurc-

ki plan ramowy dla wieżowców, który przewiduje

wykorzystanie parteru i najwyższej kondygnacji

do celów publicznych. Z jaką reakcją zetknęli się

państwo w odpowiedzi na propozycję wpłynięcia

na otoczenie nie tylko estetycznie, ale również

pod względem funkcji, np. poprzez sklepy?

Faust: Przy użytkownikach własnościowych jest to

prawie awykonalne ponieważ oni chcą osłaniać swoje

budynki. Przynajmniej gdy położenie nie jest

położeniem sklepowym. Ale Allianz podarował pop-

rzez swoją fundację 5 milionów marek na rozbudowę

głębokiej kei nad Menem. Projektanci wolą natomiast

wpuszczać użyteczność publiczną do wnętrza aby

zdobyć najemców i uczynić budynek atrakcyjnym.

Bar z muzyką na szczycie wieży w miłej atmosferze i

z pięknym widokiem jest dobrym towarem hand-

lowym. Mówi się o tym, a wartość budynku wzrasta.

Sylwetka Frankfurtu składa się z wieżowców

posiadających po części wysoką jakość

estetyczną. Nawet gdy wieżowiec w Kei Allianz

nie osiągnie rekordowej wysokości, musieli

panowie znaleźć jakąś odpowiedź na taką

sytuację?

Ryang: Miasto ustaliło wysokość wieży na 52 m i nic

się nie dało zrobić, chociaż życzyliśmy sobie smu-

klejszego wieżowca. W pracy konkursowej zapropo-

nowaliśmy dwukondygnacyjny przerost szklanej

fasady z otwartym ogrodem dachowym. Jednak ze

względów ekonomicznych musieliśmy z tego pomysłu

zrezygnować.

Otrzonsek: To była zła decyzja dla budynku. We

Frankfurcie istnieje wiele różnych zwieńczeń

wieżowców: piramida, stożek, zapomniany dźwig

budowlany jak w przypadku wieży Commerzbanku.

Dlatego chcieliśmy zrobić ogród na szczycie, tylko

użytkownik nie chciał stracić tych 900 m2 na każdej

kondygnacji Kei Allianz.

Pytania zadawał Enrico Santifaller.

Różne systemy fasad

inż. Engineer Jürgen Laky

Alu-Sommer, Stoob/A

Wykonanie fasady Fa

ç

ade design

Dla tego obiektu należało zaprojektować różne typy

fasad, mianowicie:

– ponadwymiarowe elementy okienne w płytach

okładzinowych z piaskowca, do 6-ciokondyg-

nacyjnych budynków opasujących

– przeszklenia o wysokości kondygnacji, do 6-cio-

kondygnacyjnych budynków podłużnych

– podwójną fasadę ze szkła z przestrzenią o szer.90

cm do 15-piętrowego wieżowca oraz

– wielkopowierzchniowe szklenie mocowane punk-

towo do magistrali komunikacyjnej.

Zaprojektowany przez biuro AFC system łączenia

obydwu powierzchni podwójnej fasady ze szkła z

przeszklonymi już elementami miał tę wielką zaletę,

że prace te mogły być w krótkim czasie zrealizowane

za pomocą dźwigu budowlanego. Oddzielny montaż

obydwu powierzchni wymagałby różnego ustawienia

rusztowań w różnym czasie i zastosowania pojazdu

jednoszynowego, a co za tym idzie – dłuższego

czasu montażu.

Konstrukcja fasady o wysokości

kondygnacji

inż. Engineer Bernhard Ötsch

AFC Aluminium Fassaden Consulting GmbH,

Wien/A

Projektowanie fasad wieżowca Design of tower

fa

ç

ade

Konstrukcja i montaż tej fasady były wstępnie zapro-

jektowane przez architekta jako dwie oddzielne

płaszczyzny, przy czym wewnętrzna powierzchnia kli-

matyczna bazowała na zasadzie podłużnych budyn-

ków, podczas gdy zewnętrzna płaszczyzna z 90-cio-

centymetrową przestrzenią miała być oddzielnie

zamontowana na krawędziach czołowych stropów.

AFC zaproponowało pomysł alternatywny, w myśl któ-

rego obydwie płaszczyzny miały być fabrycznie sca-

lone w jeden element i już przeszklone dostarczone

na budowę i zmontowane. Inwestor zgodził się na ten

pomysł, który później został zrealizowany przez AFC i

firmę Alu-Sommer.

profile strona 36–43 Keja Allianz, Frankfurt nad Menem

7 | Schüco

magazyn dla architektów

1/03

Analiza trendów fasadowych

Budynek roku 2004

Koncepcja architektoniczna

muzeum Daimlera-Benza

Nowości techniczne BAU 2003

profile strona 44–45

Ważny aspekt: niskie

koszty inwestycyjne podczas

projektowania obiektowego

W ramach obszernych studiów aktualnych trendów

pt. „Fasady budynków administracyjnych“ przepro-

wadzonych wśród niemieckich architektów zbadano

– obok procesów decyzyjnych w fazie planowania –

następujące grupy tematyczne:

– zastosowanie konstrukcji systemowych,

– preferowane materiały fasadowe,

– stosowane sposoby wietrzenia,

– typy fasad,

– ilość okien,

– zastosowane rozstawy osi,

– rodzaje montowanych okien,

– wymagania funkcyjne względem zewnętrznej

powłoki budynku.

W telefonicznej ankiecie zbierano opinie architektów

projektujących przede wszystkim budynki adminis-

tracyjne/obiekty. 50% respondentów pracuje w

małych biurach zatrudniających mniej niż 6 pracowni-

ków, a pozostałe 50% w biurach zatrudniających 6

lub więcej pracowników.

Punkty styczne budynków

Na wstępie badano złożoność problemu, jaki archi-

tekci mają z punktami stycznymi wewnątrz fasady, jak

również między fasadą a elementami technicznymi

budynku.

Zarówno w fazie projektowania, jak również podczas

eksploatacji budynku prawie połowa badanych miała

duże trudności. Najczęściej chodziło o punkty stycz-

ne wewnątrz fasady w trakcie planowania. Ok. 20%

badanych mówiło o częstych lub ciągłych proble-

mach, niecałe 40% miało sporadyczne trudności

(rys. 1). Już tylko 8,8% badanych miało częstsze, a

dobre 30% sporadyczne problemy podczas eksploa-

tacji i odbioru.

Sprawa kosztów

Uwzględnienie kosztów jest oczywiście ważnym

aspektem projektowania. Koszty inwestycji i eksploa-

tacji dominują na niekorzyść wzrostu komfortu. Niskie

koszty inwestycji są dla architektów zarówno dzisiaj

jak i w przyszłości najważniejszym aspektem przy pla-

nowaniu obiektowym.

Znaczenie kosztów eksploatacji będzie w przyszłości

wzrastało. Uwzględnienie kosztów energii jest tutaj

sprawą najważniejszą, koszty utrzymania i konser-

wacji budynku są na 2. i 3. miejscu. Najmniej ważne

są koszty utrzymania czystości i przebudowy.

Projektowanie integralne

Prawie 60% badanych architektów zetknęło się

kiedyś z pojęciem „projektowanie integralne“. Jedna

trzecia spośród nich pracuje ciągle lub często nad

tym procesem. Architekci znający projektowanie

integralne oczekują w przyszłości dużego wzrostu

znaczenia tego sposobu projektowania (rys. 2).

Typy fasad

Badanie miało również na celu stwierdzenie, w jakich

proporcjach projektowane są przez architektów

słupowo-ryglowe fasady kurtynowe, elementowe

fasady kurtynowe, pasma okienne i fasady otworowe

(rys. 3).

Zastosowanie zwykłych otworów okiennych jest naj-

bardziej rozpowszechnione, wykonano je w ponad

jednej czwartej obiektów projektowanych przez

ankietowanych. Na drugim miejscu znajdują się

słupowo-ryglowe fasady kurtynowe stanowiące rów-

nież niewiele ponad jedną czwartą stosowanych

najczęściej fasad. Elementowe fasady kurtynowe

natomiast są stosowane w jednej piątej wszystkich

budynków, a pasma okienne – jeszcze rzadziej.

Pozostałe rodzaje fasad nie odgrywają większej roli.

Na przyszłość architekci prognozują zwiększenie

popularności słupowo-ryglowych fasad kurtynowych:

ich odsetek powinien wzrosnąć do 30%. Mające dzi-

siaj najszersze zastosowanie otwory okienne nieco

stracą na popularności spadając do 27,7% ogólnego

zastosowania. Niecała piąta część ankietowanych ma

doświadczenie z fasadami podwójnymi, wśród

których spodziewa się też znacznego wzrostu zna-

czenia (rys. 4).

Sposoby wietrzenia

W dzisiejszych czasach największą rolę w budynkach

administracyjnych odgrywa naturalne wietrzenie

przez manualnie otwierane okna. Tylko niespełna

13% ankietowanych uważa ten sposób wietrzenia za

raczej nieważny. Jedna czwarta architektów przy-

puszcza, że naturalne wietrzenie manualne straci na

ważności (rys. 5). Większa część ankietowanych

uważa, że ta forma wietrzenia w przyszłości stanie się

jeszcze ważniejsza. Częściej stosowane będzie poza

tym wietrzenie naturalne przez elektrycznie otwierane

okna. Zastosowanie bezprzewodowego pilota do

otwierania i zamykania okien elektrycznych wzbudza

zainteresowanie niespełna 30% ankietowanych i

mogłoby być w przyszłości interesującą alternatywą

(rys. 6).

Techniki sterowania

Trzy czwarte ankietowanych architektów pracuje ze

sterowaniem centralnym, ponad 40% – z techniką

BUS. EIB jest najpopularniejszą techniką BUS. W

przyszłości oczekuje się ogólnego wzrostu zastoso-

wania technik BUS (rys. 7).

Wymagania funkcyjne względem zewnętrznej

powłoki budynku

Ochrona przeciwpożarowa i antydymowa są

najważniejszymi zagadnieniami w budynkach adminis-

tracyjnych, zaraz po nich znajduje się osłona prze-

ciwsłoneczna. Ochrona przeciwpożarowa dominuje

przemyślenia architektów (ważne bądź bardzo ważne

– 98%). Również osłona przeciwsłoneczna jest

nadzwyczajnie ważnym tematem, 96% traktuje ją jako

ważną lub bardzo ważną, a u 85% zacienienie

pomieszczeń ma takie samo znaczenie. W porówna-

niu z tymi zagadnieniami bezpieczeństwo antywłama-

niowe odgrywa mniej istotną rolę: ponad połowa

ankietowanych uważa ten aspekt bezpieczeństwa

budynku za bardzo ważny lub ważny (rys. 8).

Najczęściej spotykane rodzaje osłony

przeciwsłonecznej to zasłony. Ok. 40% stosuje ten

rodzaj osłony przeciwsłonecznej stale lub przynajm-

niej często. Ruchome żaluzje zewnętrzne z metalu

lub szkła są stosowane w dzisiejszych czasach sto-

sunkowo rzadko, co dziesiąty architekt stosuje je

często, a jedna trzecia – nigdy.

Znaczenie metalowych i szklanych żaluzji

zewnętrznych zwiększy się w przyszłości. W tym

punkcie architekci prognozują wyraźny wzrost.

Zastosowanie zasłon marszczonych i płóciennych

pozostanie według badanych na tym samym poziomie

(rys.9).

Badanie zostało przeprowadzone przez Untiedt

Research GmbH, Hattingen, na zlecenie firmy

Schüco International KG, Bielefeld.

Wszystkie wyniki badań znajdują się pod

adresem www.schueco-profile.de i są dostępne

jako plik do pobrania.

profile strona 46–49 Analiza trendów w projektowaniu fasad

magazyn dla architektów

1/03

8 | Schüco

Droga do przyszłości – Nowe

Muzeum Mercedesa-Benza

Przed bramą zakładów DaimlerChrysler w

Stuttgarckim Untertürkheim krok po kroku powstaje

nowy świat Mercedesa-Benza.

Projekt budynku o wysokości ponad 47 m autorstwa

holenderskiego biura „UN Studio van Berkel & Bos“

jest realizowany na pagórku o wysokości prawie 6 m.

We wrześniu b.r. zostanie wmurowany kamień

węgielny; budowa ma się zakończyć przed mistrzost-

wami świata w piłce nożnej w 2006 roku. Nowe

muzeum ma dawać zwiedzającym poczucie marki,

sprowadzające się przede wszystkim do tradycji

samochodów osobowych i ciężarowych marki

Mercedes-Benz oraz zafascynowania sportem

motoryzacyjnym.

Kształt muzeum – przypominający podwójną spiralę –

umożliwia zwiedzającym przejście przez muzeum z

góry na dół po interesującej drodze, przez ekspozyc-

je o wielkości około 17.000 m2.

Windy, w których odbywa się tzw. „pre-show“ prze-

wożą zwiedzających przez atrium o wysokości 40 m

na najwyższy poziom budynku. Zwiedzanie rozpoczy-

na się od pierwszego wzniosłego punktu: wynalezie-

nia automobilu. Potem następują chronologicznie

uporządkowane inscenizacje pozwalające przeżyć

„mit Mercedesa“ od samego początku historii auto-

mobilizmu aż po wizję przyszłości.

Również w roku 2006 ma zostać otwarty Mercedes-

Benz Center, w którym w przyszłości ma się odbywać

sprzedaż nowych samochodów. Obydwa budynki

zostaną połączone budynkiem pośrednim, w którym

na długości 80 m znajdować się będą pomieszczenia

gastronomiczne, sklepiki i muzeum dla dzieci.

Autorem tekstu jest Enrico Müller, Stuttgart

Magazyn „profile“ przeprowadził rozmowę z

Maxem-Gerritem von Pein, prezesem Mercedes-

Benz Museum GmbH, o sensie istnienia i celu

nowego muzeum.

Panie von Pein, dlaczego DaimlerChrysler zdecy-

dował się na nowy budynek, przecież istnieje już

jedno muzeum?

Nasze obecne muzeum nie zostało zaplanowane do

zamierzonych dzisiaj celów i ze względu na swoje

położenie nie może być rozbudowane. Brakuje

dodatkowych powierzchni do przedstawienia zagad-

nień, które ożyły w ostatnim czasie. W dodatku nie

mamy możliwości zaprezentowania samochodów

użytkowych.

Co dzięki nowej koncepcji zmieni się dla

przeciętnego zwiedzającego?

Chcielibyśmy stworzyć nową formę konfrontacji z

tradycją. Kiedy patrzymy na muzea starej daty, to

niektóre z nich wydają się nam skostniałe, bardzo

naukowe. Z drugiej strony mamy do czynienia z par-

kami rozrywki jak np. Disneyland. Nie chcemy mieć

żadnej z tych skrajności, lecz wyłuskać pozytywne

elementy z obydwu i połączyć je ze sobą.

Co charakteryzuje zwycięski projekt?

Koncepcja UN Studio przedstawia dwa przenikające

się szlaki dla zwiedzających – jak dwa słońca. Ta

forma jest nie tylko optycznie interesująca, odpowia-

da ona również wymogom funkcjonalnym. Z jednej

strony chronologiczna droga przez historię automobi-

lu, z drugiej inna – przez jedną z najobszerniejszych

kolekcji świata samochodowego. Wreszcie nie tylko

kształt i funkcjonalizm miały decydujący wpływ, rów-

nież urbanistycznie umiejętne wkomponowanie

Mercedes-Benz Center na wspólnej płaszczyźnie.

Max-Gerrit von Pein, Prezes Mercedes-Benz

Museum GmbH, Stuttgart

profile strona 50–51 Koncepcja architektoniczna

Konkurs na budynek roku 2004

Schüco bierze udział – po raz pierwszy jako part-

ner – w konkursie „Dom roku“, który zostanie

ogłoszony w całej Europie przez magazyn archi-

tektoniczny Häuser z hamburskiego domu wydaw-

niczego Gruner + Jahr w maju. Celem tego kon-

kursu jest wylansowanie indywidualnego domu

jednorodzinnego, zobowiązanego ambicjom

estetycznym.

Temat tegorocznego konkursu, odbywającego się

przy współpracy z Schüco, odpowiada życzeniom

wielu młodych inwestorów: „Małe domy – wielka

rzecz: najlepsze domy jednorodzinne do 150 m2“.

Dalsze szczegóły i opis konkursu znajdują się w

3/03 numerze Häuser, który jest w sprzedaźy od

19.5.2003.

Jednym z pięciu laureatów domu roku 2002 byli

architekci Dörte Gatermann i Elmar Schossig z

Kolonii z ich własnym domem. „profile“ przepro-

wadziły rozmowę z obydwojgiem na temat pojmo-

wania przez nich architektury, ich stylu pracy, ich

domu i na temat konkursu.

Wspólnie prowadzą państwo dobrze prosperujące

biuro projektowe. Jak rozpoczynają państwo dys-

kusję na temat danego projektu, jak powstaje

pierwszy pomysł?

Schossig: Przy wielu projektach chodzi nam przede

wszystkim o to, że formułujemy jakiś pomysł i w celu

realizacji próbujemy wypełnić go życiem. Pytamy,

czego właściwie potrzebujemy aby zrealizować to, co

wymyśliliśmy.

Gatermann: Analizujemy najpierw, jakie programy i

kiedy są w ogóle stosowane i pytamy, komu się

to jeszcze może przysłużyć. Musimy tworzyć

wyjątkowe przestrzenie, posiadające wysoką jakość

umożliwiającą wielorakie zastosowanie.

Co obok jakości przestrzeni tworzy jakość

państwa architektury?

Schossig: Przede wszystkim chcielibyśmy realizować

w sposób oszczędny i projektować budynki trwałe i

nowoczesne, charakteryzujące się wysoką jakością

pod każdym względem.

Gatermann: ...co to w ogóle znaczy, każdy mówi że

tego chce. Dlatego musimy intensywnie dyskutować i

kwestionować, musimy wszystkie warstwy projektu

porównywać stale ze sobą pod względem urba-

nistycznym poprzez funkcje, teksturę, ekonomicz-

ność itd. Tworzenie architektury jest twardym proce-

sem, na który nie ma innej recepty oprócz optymalnej

gry wariantów aż do momentu, gdy wszystkie warstwy

będą pasować do siebie i wynik będzie zadowalający.

Państwa dom jest zrealizowany dokładnie według

tych wymagań?

Gatermann: Tak jest. Byliśmy zgodni co do kons-

trukcji oraz przestrzennych zazębień i wczuwając się,

empatycznie realizowaliśmy budynek pod względem

funkcjonalności, materiałów i kolorów.

Schossig: ...i stworzyliśmy całkiem prostą pasywną

koncepcję energetyczną zależną od funkcjonalności

rzutu. Chcieliśmy uzyskać energię słoneczną przede

wszystkim w wysokiej na dwie kondygnacje strefie

jadalnej, ale również mieć słońce głęboko w części

mieszkalnej. Osłonę przeciwsłoneczną od strony

południowej dają nam wielkie drzewa; wietrzenie

poprzeczne w kierunku północno-południowym

poprzez specjalny system klap fasadowych służy do

chłodzenia nocnego.

Czy udział w konkursie zorganizowanym przez

„Häuser“ doprowadził w efekcie do zleceń?

Schossig: Było duże zainteresowanie. Wydanie

„Häuser“ właśnie się pojawiło i od razu przed

południem zadzwoniły trzy osoby, m. in. dwaj lekarze

z Akwizgranu.

Gatermann: O budowę domu jednorodzinnego z

nami było na pewno z tuzin zapytań, a połowa z nich

wyglądała bardzo poważnie. Ale to nie pasowało do

struktury naszego biura.

Ale udział w konkursie z punktu widzenia

Państwa jest dobrym instrumentem marketin-

gowym?

Schossig: Absolutnie, kto w swojej strukturze biuro-

wej ma do tego odpowiednie warunki, temu polecam

gorąco poddanie swoich możliwości architekto-

nicznych konkursowi. I w tym przypadku konkurs ten

jest również dobrą i odpowiednią reklamą dla dobrej

architektury.

Pytania zadawał Burkhard Fröhlich.

profile strona 52–53 Konkurs

9 | Schüco

magazyn dla architektów

1/03

BAU 2003 Monachium

Koniunktura światowa straciła trochę ze swojej dyna-

miki w ostatnich miesiącach; gruntowny odpoczynek

jest odwlekany. Jednak właśnie w trudnych czasach

ważna jest odwaga i wskazanie drogi wyjścia z kryzy-

su. Bo gdy rynek się zawęża, nagle narasta zapotrze-

bowanie na nowe produkty i asortyment. Schüco

posiada odwagę do stawienia czoła trudnym

wymaganiom rynku budowlanego za pomocą

kreatywności, zaangażowania i technicznej inteli-

gencji.

Cóż może być lepszego od nadania impulsu rynko-

wego za pomocą zaprezentowania i zademonstrowa-

nia tej postawy na największych targach budowlanych

świata – BAU w Monachium.

Przy stoisku Schüco przedstawiono szeroki przegląd

aktualnych technologii, od izolacji termicznej i

efektywnego wykorzystania energii aż po inteligentne

techniki fasadowo-okienne i aktualny poziom rozwoju

fotowoltaiki. Jako lider wśród oferentów systemów

fasadowych z technologicznymi unowocześnieniami i

za pomocą konsekwentnych strategii Schüco dało na

targach BAU znak, który miał swoje echo wśród

wszystkich klientów, do których należą inwestorzy,

architekci, projektanci fasad, technicy i przedstawi-

ciele przedsiębiorstw obróbki metalu.

profile strona 54–55

e-drive: mechatroniczny napęd

okienny z systemem

Automatyzacja postępuje naprzód i osiąga ciągle

nowe sfery naszego życia. Przodujący w tym temacie

jest przemysł samochodowy, który ciągle służy

nowościami technicznymi. Również w budynkach

coraz większa liczba elementów przestaje być

obsługiwana manualnie; inteligentne systemy regu-

lują klimat, oświetlenie i gospodarkę energetyczną.

Technika fasadowego przekazu danych Schüco e-

window została poszerzona o e-drive. To „inteligent-

ne“ okno jest sterowane przez mechatroniczny sys-

tem napędowy i okuciowy. Mechatronika zastępuje

skomplikowane mechaniczne procesy przez inteli-

gentną technikę. Okucie (mechanika) zostaje

połączone z napędem (elektronika) wyposażonym w

elektroniczny chip. Optyczna zaleta: brak skompliko-

wanego umieszczania elementów technicznych e-

drive – wszystko jest elegancko dopasowane do pro-

filu okna.

e-drive nie posiada już żadnych uchwytów ani klamek,

okno otwiera się i zamyka przez naciśnięcie przycis-

ku na ekranie.

Jednostka napędowa o ekstremalnie małych wymia-

rach (25 x 28 x 200 mm) i o sile 800 N nie wymaga

konserwacji; niemal bezszelestnie pracujące systemy

linek zastępujące łańcuchy napędowe. Ten sam

moduł napędowy może być zastosowany do różnych

wielkości okien i różnych sposobów otwierania –

dotychczas do okien rozwierano-uchylnych (RU) i

przesuwno-odstawno-rozwieranych (PAD), pozostałe

sposoby otwierania będą wkrótce dostępne. e-drive

daje się stosować w prawie wszystkich aluminiowych

seriach profilowych Schüco. Nieskomplikowane oka-

blowanie na zasadzie „plug-and-play“ z niezamie-

nialnymi, specjalnie przystosowanymi wtyczkami.

Ustawienie parametrów następuje przez samorozpoz-

nanie, również przy podłączeniu nie potrzebne jest

żadne oprogramowanie. W przypadku

nieprawidłowego montażu następuje automatyczne

powiadomienie o błędzie – jeden z sensorów zatrzy-

muje silnik również przy niewłaściwej obsłudze.

Czas pokaże, czy elektroniczne komponenty dopro-

wadzą do lepszego zrozumienia przez użytkowników

pojęcia wietrzenia i chłodzenia. Jednak inteligentna

technika przekazu danych w fasadzie może się z pew-

nością przyczynić do poprawienia klimatu i komfortu

wewnątrz budynku przy jednocześnie odczuwalnej

redukcji kosztów.

profile strona 56–59

Zintegrowana automatyzacja

budynku jest standardem

Panie Beckhoff, ma pan długoletnie doświadcze-

nie w zakresie Automation Technology budowy

maszyn jak również w automatyzacji budynku.

Obiekty, jak np. Microsoft w Monachium udało

się panu wzorowo zrealizować. Jak widzi pan ten

rozwój w dziedzinie techniki przekazu danych w

budynkach?

Podobnie jak w budowie maszyn, również w technice

przekazu danych w budynkach obserwujemy jednoz-

naczny trend do techniki sterowania bazującej na

komputerach klasy PC. Komputery te jako platformy

dostępu z „naturalnymi“ złączami jak Ethernet stały

się niezależnym od producentów standardem. Obok

klasycznego sterowania są one stosowane do inte-

gracji różnych innych funkcji budynku. Obowiązki

sprawowane dotychczas przez oddzielne instrumenty

są coraz częściej przejmowane przez oprogramowa-

nie. Należą do nich systemy baz danych kontroli

wejść/wyjść w takim samym stopniu jak bazujące na

sieci web, łatwe w obsłudze złącza lub programy do

obsługi central telefonicznych.

Bezpieczeństwo, efektywne wykorzystanie energii

czy komfort, co dla pana jest najważniejszym

argumentem dla automatyzacji funkcji budynku?

Krok w kierunku automatyzacji funkcji budynku pro-

wadzi – w związku z zastosowaniem komputerów oso-

bistych – do całego wachlarza zalet. Jeżeli istnieje już

podkład technologiczny, to dodanie nowych funkcji

daje się zrealizować bez większego nakładu kosztów.

Wielką zaletą jest tu znowu PC w roli platformy inte-

gracyjnej, która łączy dodatkowe zabezpieczenia,

redukcję kosztów energetycznych i oczywiście

znaczny wzrost komfortu. Widzimy wtedy często, że

elastyczność tych zaczątków optymalnie odpowiada

różnym wymogom zmiennych zastosowań.

Zaplanowany wstępnie w funkcjach podstawowych

system zostaje uzupełniony w zależności od zapot-

rzebowania.

Jak ważne w tym przypadku są komponenty

fasady, w której znajdują się techniczne urządze-

nia do licznych sprzętów takich jak napędy do

okien, osłona przeciwsłoneczna, urządzenia

wentylacyjne, oświetlenie, systemy alarmowe,

czujniki itp.?

W tym przypadku fasadzie zostaje przypisana specy-

ficzna waga. Wymienione urządzenia stanowią dużą

część techniki sterowania. Właśnie bezbłędna

współpraca tych komponentów z wewnętrznymi

urządzeniami budynku – jak klimatyzacja i ogrzewanie

– prowadzi do energetycznie efektywnych rozwiązań.

Za pomocą techniki przekazu danych w fasadzie –

integracji napędów, sterowników i czujników w

fasadzie budynku – Schüco stworzyło jasno zdefi-

niowany punkt styczności z centralną techniką

przekazu danych w budynku. Jak ważne jest ogól-

ne natrafianie na bezproblemowe punkty styczne?

Rozwiązywanie problemów w punktach stycznych

jest na pewno największym współczynnikiem kosztów

w integracji i realizacji projektów automatyzacji

budynku. Ponieważ PC już sam w sobie dysponuje

dużą ilością otwartych złączy systemowych i progra-

mowych, otwarta technika sterowania za pomocą

komputerów osobistych Beckhoffa daje nam wprost

idealne warunki. Do tego należy doliczyć system

zacisków busowych Beckhoffa z wyborem ponad 140

różnych zacisków, za pomocą których da się bez pro-

blemu przekazać każdy rodzaj sygnału do Ethernetu i

do 15 innych otwartych systemów busowych.

Nowy system e-drive przesuwa sterowanie do

fasady budynku i tworzy w ten sposób zdecentra-

lizowane inteligentne elementy okienno-fasadowe.

Jakie zalety z pańskiego punktu widzenia niesie

ze sobą ta technika?

Spójność danego elementu fasadowego z oknem,

osłoną przeciwsłoneczną, grzejnikiem a nawet

podłączonym segmentem świetlnym i urządzeniem

klimatyzacyjnym jest zdefiniowana. Dlatego wypo-

profile strona 60–61 Systemy automatyzacji

magazyn dla architektów

1/03

10 | Schüco

sażenie tego elementu w odpowiednie funkcje ste-

rujące ma sens. Montaż, uruchomienie i sprawdzenie

funkcji tego elementu w warsztacie producenta

zamiast na budowie pozwala dodatkowo

zaoszczędzić czas i koszty. Decydujące jest tylko

udostępnienie otwartych złączy sterujących budynku.

Panie Beckhoff, jakie zadania będą stały przed

techniką przekazu danych w budynku w roku

2020?

Komputery osobiste lub ich następcy staną się inte-

gralnymi elementami budynków. Dostępne przez

Ethernet – okablowane i bezprzewodowo – będą one

w prywatnych budynkach służyć jako serwery

muzyczne, cyfrowe kamery wideo i centrale telefo-

niczne z internetową książką telefoniczną, a każdego

ranka dostarczać będą elektroniczną gazetę. Klucze

mechaniczne już dawno znikną z nieruchomości

przemysłowych, tak samo jak tablice z przełącznika-

mi do sterowania funkcjami budynku. Ekrany graficz-

ne staną się standardowymi bezpośrednimi przełącz-

nikami funkcji światła, osłony słonecznej i klimatyzac-

ji tak, jak to już dzisiaj ma miejsce przy wielu naszych

projektach.

Czy nieruchomości przemysłowe można również

adekwatnie wyposażyć i bez większych proble-

mów dopasować do nowych wymogów i potrzeb?

Wyposażanie może dopiero wtedy mieć sens, kiedy

istniejąca już infrastruktura budynku nadaje się do

wykorzystania. W ten sposób sterowniki budynków

łączą się ze sobą na przykład poprzez znajdujący się

w każdym biurze Ethernet i nie potrzebują do tego

celu żadnej skomplikowanej, równolegle zainstalowa-

nej sieci.

Pytania zadawał Marco Kollmeier, Bielefeld.

Wielkopowierzchniowe lamele

SunControl: systemowa osłona

przeciwsłoneczna

Schüco zaprezentowało na targach BAU rozbudo-

wany system wielkopowierzchniowych lameli prze-

ciwsłonecznych SunControl. Nowe okucia tej techno-

logii umożliwiają również prosty i ekonomiczny

montaż przy rozbudowie. W zależności od intensyw-

ności nasłonecznienia możliwe są indywidualne roz-

wiązania: mocowanie wspornikowe pozwala na

zamontowanie konstrukcji markizowej, zwieszenie

kurtynowe z uchwytami lamelowymi lub sufitowymi

nadaje fasadzie struktury i głębokości.

SunControl jest systemem modułowym do konstrukcji

pionowych i poziomych, do stałej i ruchomej osłony

przeciwsłonecznej. Regulacja e-sun umożliwia spon-

taniczne, automatyczne lub zależne od słońca dopa-

sowanie kąta ustawienia lamel.

Wielkopowierzchniowe lamele występują jako zamk-

nięte profile aluminiowe, jako kombinowane lamele z

elementami wsuwanymi lub jako lekkie lamele igłowe

i jako lamele z blachy perforowanej o technicznym

wyglądzie. Eliptyczny kształt i niewielkie szerokości

lica rzędu 37 do 50 mm tworzą dynamiczny wygląd

fasady.

Szklana lamela SunControl daje ażurową osłonę

przeciwsłoneczną i nieograniczony kontakt ze świa-

tem zewnętrznym. Łączy ona zalety szklenia prze-

ciwsłonecznego i ruchomej osłony przeciwsłonecz-

nej. Lamela ta może mieć szkło płaskie lub wygięte i

jest mocowana punktowo za pomocą zatrzasków. W

ten sposób unika się wiercenia otworów i niebez-

piecznych naprężeń w szkle.

profile strona 62–63

Konstrukcja okien zespolonych

Royal S 105 V

Konstrukcja okien zespolonych Royal S 105 V jest

oszczędzającą koszty i przestrzeń alternatywą dla

podwójnej fasady. Przy głębokości zabudowy rzędu

105 mm zostają osiągnięte wysokie parametry izo-

lacyjności termicznej i akustycznej. Ze względu na

zaawansowany stopień obróbki wstępnej konstrukcja

ta wyjątkowo nadaje się do budownictwa z prefabry-

katów.

Najwyższy komfort – systemy bram

automatycznie składanych

Składane bramy z serii systemów stalowych Schüco

Jansen nadają się przede wszystkim do zastosowania

w budownictwie przemysłowym. Jako wytrzymałe, nie

wymagające konserwacji i proste w obsłudze ele-

menty spełniają one wszelkie wymogi trwałej kons-

trukcji. Bramy otwierają się na zewnątrz lub do

wewnątrz i mogą być montowane z przylgą w lub

przed otworem w ścianie hali. Dowolny podział skrzy-

deł i wypełnienia ze szkła lub paneli otwierają szero-

kie możliwości kompozycji. Specjalnie skonstruowa-

ne wózki bramy z tworzywa sztucznego dają się łatwo

zamontować i są ekstremalnie ciche – co jest

ogromną zaletą w przypadku, gdy tereny mieszkanio-

we znajdują się w pobliżu budynków przemysłowych.

Bramy składane mogą być otwierane manualnie lub

być wyposażone w napędy automatyczne – w ten

sposób dają najwyższy komfort na minimalnej

powierzchni.

profile strona 64–65

Corona SI 82+

Dzięki nowoczesnej technologii ramowej systemu

profili Corona SI 82+ Schüco wprowadza nowy stan-

dard: bazując na najnowszej technologii scalania alu-

minium z tworzywem sztucznym udało się połączyć

filigranowe konstrukcje okienne z najwyższymi para-

metrami izolacji termicznej. Tak zwane energo-

oszczędne okno Thermo 8 gwarantuje obok

współczesnego, eleganckiego wyglądu wysoki

współczynnik bezpieczeństwa i ochrony.

FW 50+/FW 60+ konstrukcje

nakładkowe do ogrodów zimowych

Ogrody zimowe utrwalają kontakt z naturą i są jed-

nocześnie termicznymi strefami buforowymi.

Konstrukcje nakładkowe FW 50+/FW 60+ do ogro-

dów zimowych dają się łączyć ze zlicowanymi oknami

dachowymi lub z agregatami wietrzącymi Vento.

Podkonstrukcja może być wykonana z drewna lub ze

stali; okna, elementy składane i składano-przesuwne

nadają się do montażu pionowego. Materiały i

pojedyncze komponenty mogą być indywidualnie

zestawione.

Zamek elektroniczny

W technice zabezpieczeń elementy mechaniczne są

coraz częściej wypierane. Dzięki zastosowaniu

zamka elektronicznego Schüco wiele rzeczy zostaje

uproszczonych: elektroniczne cylindry zastępują

tradycyjny zamek, małe nadajniki-piloty przejmują rolę

kluczy. W przypadku zgubienia lub zmiany kodu

dostępu urządzenie zostaje od nowa zaprogramowa-

ne – bez wymiany cylindra.

Fasada ciepła na konstrukcji FW 50

Zastosowanie elementów fotowoltaicznych w fasa-

dach pozwala wykorzystać szerokie, dotychczas

nieznane możliwości techniczne i estetyczne. W

nowej fasadzie Schüco elementy fotowoltaiczne są

wykorzystywane jako integralny element budynku.

Izolacja termiczna i zysk energii słonecznej mogą być

dzięki temu w inteligentny sposób połączone ze

sobą. Konwencjonalna fasada zostaje zamieniona,

jednak jej klasyczne funkcje pozostają.

profile strona 66–67

11 | Schüco

magazyn dla architektów

1/03

Systemy aluminiowe

Systemy stalowe

Systemy z tworzyw sztucznych

Elementy budowlane

Systemy fotowoltaiczne

Schüco Design

Schüco International KG jest wiodącym europejskim

oferentem elementów budownictwa systemowego z

zakresu aluminium, stali i tworzywa sztucznego. Jako

lider innowacji w tej branży Schüco dostarcza wszel-

kich komponentów fasadowych łącznie z oprogramo-

waniem do projektowania, obliczania konstrukcji, kal-

kulacji i produkcji elementów fasad. Jako globalnie

funkcjonujące przedsiębiorstwo Schüco współpracu-

je z architektami, inwestorami i wykonawcami w nie-

mal wszystkich krajach świata.

Dzięki wyrafinowanej koncepcji systemu partnerstwa

Schüco na całym świecie utożsamiane jest nie tylko z

technologicznie wysokim poziomem, lecz również z

pojęciem przedsiębiorstwa, którego wysiłki są w

całości skoncentrowane na sukcesach wszystkich

przedsiębiorstw partnerskich.

profile strona 68 Działy Schüco

magazyn dla architektów

1/03

12 | Schüco