POSTĘPOWANIE UPADŁOŚCIOWE I NAPRAWCZE

P O S T Ę P O W A N I E U P A D Ł O Ś C I O W E I N A P R A W C Z E

UPADŁOŚĆ jako instytucję należy odróżnić od postępowania upadłościowego, które to reguluje
sposób postępowania względem przedsiębiorcy który stał się niewypłacalny.

POSTĘPOWANIE UPADŁOŚCIOWE polega na podejmowaniu określonych czynności
procesowych przez organy sądowe oraz innych uczestników tego postępowania, a w
szczególności przez syndyka, wierzyciela i upadłego.

CELEM tak podjętego postępowania jest równomierne spełnienie na rzecz wierzycieli należnych
im od dłużnika świadczeń majątkowych, które zostały ustalone w toku postępowania
upadłościowego.

2 zasady przenikające to postępowanie:

1) zasada optymalnego wykorzystania majątku upadłego w celu zaspokojenia wierzycieli
2) zasada dominacji grupowego interesu wierzycieli

Postępowanie upadłościowe obejmuje dwa etapy:

1. Postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości
2. Etap obejmujący właściwe postępowanie upadłościowe, które zmierzać może bądź

do likwidacji majątku dłużnika bądź do zawarcia układu z jego wierzycielami.

Podmiotowa przesłanka ogłoszenia upadłości

(ZDOLNOŚĆ UPADŁOŚCIOWA).

Zdolność upadłościowa.
Jednoznaczna odpowiedź czym jest zdolność upadłościowa nie jest łatwa. Zdolność
upadłościowa nie jest terminem ustawowym. Jest to kategoria prawna, utworzona dla potrzeb
prawa upadłościowego.
Można ją zdefiniować jako kwalifikację prawną pewnych osób fizycznych i personifikowanych i
niepersonifikowanych struktur organizacyjnych – cechę przypisaną im przez ustawę, zależną od
spełnienia przez nie określonych wymogów w postaci przynależności do grupy przedsiębiorców i
innych podmiotów, która to cecha sprawia, że wobec tych podmiotów może zostać wszczęte
postępowanie upadłościowe.

Podstawy ogłoszenia upadłości.

Zasadniczą podstawę ogłoszenia upadłości stanowi NIEWYPŁACALNOŚĆ DŁUŻNIKA.
Dłużnik staje się niewypłacalny wówczas, gdy nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań.
Bez znaczenia pozostaje fakt, czy chodzi o zobowiązania pieniężne czy niepieniężne.
Nieistotna jest też przyczyna, dla której dłużnik zaprzestał wykonywać swoje zobowiązania oraz
rozmiar tych zobowiązań.

LEGITYMACJĘ do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości ma przede wszystkim sam dłużnik
jak i każdy jego wierzyciel oraz podmiotom z art.20 ustawy prawo upadłościowe.

WŁAŚCIWOŚĆ I SKŁAD SĄDU

Wg etapów postępowania upadłościowego:

Postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości rozpoczyna się od momentu
zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, kończy się z chwilą wydania postanowienia o
ogłoszeniu upadłości wraz z postępowaniem w tym przedmiocie, na skutek wniesienia
przez uprawnionych podmiotów środków odwoławczych.

** W trakcie post. upadłościowego sąd jest zobowiązany do przeprowadzenia postępowania
zabezpieczającego, które ma zapobiec zniszczeniu/uszczupleniu majątku dłużnika.

2. Właściwe postępowanie upadłościowe obejmuje czynności następujące już PO ogłoszeniu

upadłości.

Postępowanie upadłościowe w swym założeniu opiera się na czynnym współdziałaniu 2
materialnie zainteresowanych czynników – dłużnika i wierzyciela. Mogą oni kontrolować
działalność syndyka i przebieg postępowania upadłościowego.

Sądem właściwym RZECZOWO w post. w przedmiocie ogłoszenia upadłości oraz we właściwym
post, upadłościowym jest SĄD REJONOWY – sąd gospodarczy (sąd upadłościowy).
Właściwość wskazanego sądu jest niezależna od wartości majątku dłużnika oraz wysokości
roszczeń.

Właściwość sądu okręgowego jest uzasadniona tylko w 2 przypadkach:

1. upadłość banku

upadłość zakładu ubezpieczeniowego

Właściwość miejscowa – art. 19 ust.1-3 ustawy prawo up.nap.

SKŁAD SĄDU

Większość spraw cywilnych rozpoznają sądy w składzie 1 sędziego, jest ta reguła przyjęta
również w post. upadłościowym po ogłoszeniu upadłości.

Skład 3 sędziów zawodowych gdy:

sąd będzie orzekać w przedmiocie wynagrodzenia i zwrotu wydatków syndyk, nadzorcy
sądowego i zarządcy

oraz rozpoznając zażalenie na postanowienie sędziego-komisarza.

Od postanowień sędziego-komisarza przysługuje zażalenie do sądu prowadzącego postępowanie
upadłościowe.

SĘDZIA-KOMISARZ

jako obligatoryjny organ postępowania upadłościowego, a zarazem centralny organ sądowy
właściwego postępowania upadłościowego – powoływany jest przez sąd w postępowaniu w
przedmiocie ogłoszenia upadłości.
Właściwe postępowanie upadłościowe prowadzi sąd, który upadłość ogłosił, jednak większość
czynności w tym postępowaniu nie pełni sąd a sędzia-komisarz.

Data upadłości – czyli data wydania postanowienia sądu o ogłoszeniu upadłości.
Od tego momentu czynności z zakresu postępowania upadłościowego pełni jednoosobowo
sędzia-komisarz – mając do dyspozycji zakres kompetencji które nie są zastrzeżone dla sądu.
regułą jest kompetencja sędziego-komisarza.

Prawo up. i napr. oddaje w ręce sędziego-komisarza obowiązek kierowania tokiem postępowania
upadłościowego oraz nadzór nad czynnościami syndyka masy upadłości i innych organów tego
postępowania ( z wyjątkiem sądu).

Sędzia-komisarz

pełni w postępowaniu upadłościowym funkcję samoistną.

Sprawuje czynności samodzielnie,

uprawnienia czerpie z ustawy, mandat z woli sądu.

Pełni powierzone mu czynności od momentu wydania postanowienia o ogłoszeniu
upadłości aż do chwili prawomocnego umorzenia lub ukończenia postępowania

w zakresie swojego działania ma uprawnienia i obowiązki sądu

czynności podejmuje jednoosobowo

jest zatem sądem, ma uprawnienia sądu

swoje czynności wykonuje przez wydawanie postanowień (wyj. zarządzeń) – które
traktować należy jak postanowienia zapadające przed sądem I instancji.

SYNDYK, NADZORCA SĄDOWY I ICH ZASTĘPCY

Sąd może ogłosić upadłość niewypłacalnego dłużnika z możliwością zawarcia układu albo
upadłość likwidacyjną.
Sposób prowadzenia upadłości jest zdeterminowany przede wszystkim stopniem
prawdopodobieństwa zaspokojenia roszczeń wierzycieli.

Sąd wydając postanowienie o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu powołuje
jednocześnie NADZORCĘ SĄDOWEGO – który sprawuje nadzór nad zarządem własnym
upadłego.
Gdy natomiast na mocy postanowienia o ogłoszeniu upadłości upadły został pozbawiony zarządu,
należy powołać wtedy ZARZĄDCĘ.

Gdy brak jest przesłanek do ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu – sąd wydaje
postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika.
W postępowaniu tym wyznaczy SYNDYKA masy upadłości

który jest samoistnym organem postępowania upadłościowego

powołany w interesie publicznym

odpowiedzialny za zarząd i likwidację majątku upadłego dłużnika

Na urząd syndyka, nadzorcy sądowego albo zarządcy – może zostać powołana osoba fizyczna
(przede wszystkim):

posiadająca zd. do czynności prawnych

musi posiadać licencję syndyka

może być też każda spółka handlowa, o ile jej wspólnicy ponoszą odpowiedzialność za
obowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem albo członkowie zarządu posiadają
licencję syndyka.

CZYLI:

SYNDYK

OGŁOSZENIE UPADŁOŚCI LIKWIDACYJNEJ.

ZADZORCA SĄDOWY

OGŁOSZENIE UPADŁOŚCI Z MOLIWOŚCIĄ

ZAWARCIA UKŁADU, JEST ZARZĄD WŁASNY

UPADŁEGO

ZARZĄDCA

OGŁOSZENIE UPADŁOŚCI Z MOŻLIWOŚCIĄ

ZAWARCIA UKŁADU, BEZ ZARZĄDU WŁASNEGO

UPADŁEGO.

Wyznaczenie zastępcy syndyka, zarządcy, nadzorcy sądowego – możliwe jest w każdym
wypadku gdy ci nie mogą osobiście wykonać określonych czynności lub gdy zachodzi
konieczność dokonania czynności w innym okręgu sądowym.
Jest on wyznaczany do wykonania określonych czynności, poza okręgiem sądu z czego wynika
ż

e pełnią oni funkcję z mocy własnego urzędu w stosunku do nich odnosi się także zasada

osobistego działania.

Obowiązek osobistego działania i zakaz przenoszenia przez nich swoich praw i obowiązków na
osoby trzecie – nie pozbawia ich możliwości korzystania z pełnomocników.
Mogę oni w konkretnej sytuacji mogą udzielać pełnomocnictw do dokonywania czynności
prawnych oraz pełnomocnictw procesowych.

SYNDYK z mocy prawa

obejmuje zarząd majątkiem upadłego

przeprowadza jego likwidację

W sprawach odnoszących się do masy upadłości, syndyk

dokonuje czynności na rachunek upadłego,

działając we WŁASNYM imieniu

zarządza majątkiem upadłego pod nadzorem sędziego-komisarza a także rady wierzycieli
jeżeli taka została ustanowiona

**Nadzór sprawowany jest pod kątem legalności i celowości wykonywanych przez syndyka czynności.

CZYNNOŚCI ZARZĄDCZE (faktyczne i prawne) sprowadzają się przede wszystkim do

a) ustalenia stanu czynnego oraz biernego masy upadłości
b) uregulowania stanu prawnego masy upadłości
c) a także do zadań syndyka należy zabezpieczenie majątku upadłego przed zniszczeniem,

uszkodzeniem itp.

Zasadniczym obowiązkiem syndyka jest likwidacja upadłości w celu zaspokojenia wierzycieli
upadłościowych.

Powołanie

NADZORCY SĄDOWEGO

jako organu postępowania, możliwe jest gdy ogłoszono upadłość z możliwością zawarcia układu.
Czynności nadzorcze w postępowaniu upadłościowym podejmuje we własnym imieniu i w oparciu
o ustawowe unormowanie, ale działa na cudzy rachunek.

Głównym obowiązkiem nadzorcy sądowego jest sprawowanie kontroli nad czynnościami
upadłego, któremu pozostawiono zarząd nad majątkiem wchodzącym do masy upadłości.
Zarząd własny zostaje ustanowiony – gdy wynika z okoliczności sprawy, że upadły daje rękojmię
należytego jego sprawowania oraz gdy niewypłacalność powstała na skutek wyjątkowych i
niezależnych od niego okoliczności.

ZARZĄDCA.

jest ustanawiany przez sąd w przypadku, gdy ogłasza upadłość z możliwością zawarcia układu, a
upadłemu odebrano zarząd majątkiem, jak również gdy nad częścią majątku ustanowiono zarząd
własny upadłego.
Zarządca NIE jest przedstawicielem lub pełnomocnikiem ani wierzyciela ani dłużnika.
Nie mogą oni wpływać na zakres jego obowiązków czy sposób wykonywania zarządu.

pomimo tego, że ustanowiony zostaje przez sąd upadłościowy, nie spełnia czynności
należących do sądu, ponieważ są to czynności jego, unormowane ustawowo

w sprawach dot. zarządu może on być pozwanym i pozywać.

Jego status prawny – zalicza się do tej samej grupy zastępców pośrednich co syndyk masy
upadłości.
Jest osobą która sprawuje we własnym imieniu zarząd masą upadłości, stanowiącą mienie
upadłego.
W ramach sprawowanego urzędu zarządca jest uprawniony do podejmowania czynności, które
mieszczą się w granicach zwykłego zarządu. Nie jest uprawniony do zbycia całości bądź części
prowadzonego przedsiębiorstwa.
Nie ma prawa do zaciągania kredytów i pożyczek.

W wypadkach, gdy rada wierzycieli nie została ustanowiona – ich uprawnienia będzie wykonywać
sędzia –komisarz.

UPADŁY

Dłużnik a upadły.

Momentem rozstrzygającym dla rozróżnienia obydwu pojęć jest wydanie przez sąd postanowienia
o ogłoszeniu upadłości.
Do chwili wydania postanowienia – w stosunku do podmiotu wobec którego ma zostać ogłoszona
upadłość ustawodawca używa terminu DŁUŻNIK.

UPADŁYM nazywa tego, który stał się niewypłacalny na skutek zaprzestania wykonywania
swoich wymagalnych zobowiązań i z tej przyczyny sąd ogłosił upadłość.

czyli DATA POSTANOWIENIA SĄDU O OGŁOSZENIU UPADŁOŚCI, JEST DATĄ
OGŁOSZENIA UPADŁOŚCI, OD TEJ CHWILI DŁUŻNIK UZYSKUJE STATUS UPADŁEGO.

Z chwilą ogłoszenia upadłości traci zarząd swoim majątkiem, możliwość korzystania z niego oraz
prawo do rozporządzania nim.
Traci więc zdolność prawną zarządzania i dysponowania swoim majątkiem, mimo to nie traci
upały swojej podmiotowości prawnej, co oznacza że nadal jest WŁAŚCICIELEM majątku objętego
masą upadłości. Pozostaje właścicielem tak długo, jak długo nie zostanie on zbyty przez syndyka.
Pomimo tego wszystkiego upadły nie pozostaje pozbawiony pośredniego wpływu na ten zarząd –
ponieważ postępowanie nie może się toczyć bez jego udziału, ma w nim określone prawa i
obowiązki.

WIERZYCIELE

WIERZYCIELEM – jest każdy uprawniony do zaspokojenia z masy upadłości, choćby
wierzytelność nie wymagała zgłoszenia.

Wyróżnia się:

1) wierzytelności powstałe przed ogłoszeniem upadłości – zwane zobowiązaniami upadłego
2) wierzytelności powstałe po ogłoszeniu upadłości- zwane zobowiązaniami masy upadłości

Jedną z naczelnych zasad postępowania upadłościowego jest zasada dominacji wierzycieli, jej
istota przejawia się w tym, że uzyskali oni dosyć szerokie prawo wpływu na tok postępowania
upadłościowego poprzez udział w swoich organach tj.

radzie wierzycieli

zgromadzeniu wierzycieli.

Zgromadzenie wierzycieli – zwołuje sędzia-komisarz.
Następuje to wówczas gdy według przepisów ustawy zachodzi konieczność podjęcia uchwał w
interesie wszystkich wierzycieli.
Dodatkowo obowiązek zwołania jest na wniosek przynajmniej dwóch wierzycieli, mających więcej
niż 1/3 część ogólnej sumy uznanych wierzytelności.

Rada wierzycieli – organ ten, koncentruje w sobie główne funkcje doradcze i kontrolne,
ustanawiamy jest dla pomocy syndykowi, nadzorcy sądowemu lub zarządcy.

Sędzia-komisarz jeżeli uzna to za stosowne może ustanowić radę wierzycieli na każdym etapie
postępowania upadłościowego.

•

Wyjątkiem jest sytuacja, gdy powołanie rady następuje na wstępnym zgromadzeniu
wierzycieli.

Na wniosek wierzycieli mających przynajmniej piątą część ogólnej sumy wierzytelności, sędzia –
komisarz jest zobowiązany ustanowić radę wierzycieli.
SKŁAD: 3-5 członków, 1-2 zastępców. Rada wykonuje swoje czynności poprzez uchwały.

U P A D Ł O Ś Ć K O N S U M E N C K A

Postępowanie upadłościowe w sprawach konsumenckich stanowi jedno z postępowań odrębnych.
Jest to postępowanie upadłościowe wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności
gospodarczej.

Postępowanie to dotyczy tych osób fizycznych, których niewypłacalność powstała wskutek
wyjątkowych i niezależnych od nich okoliczności i względem których nie mają zastosowania
normy dotyczące upadłości przedsiębiorców.

Postępowanie to jest prowadzone według przepisów o postępowaniu upadłościowym,
obejmującym likwidację majątku upadłego, z tym jednak zastrzeżeniem, że nie znajdują
zastosowania przepisy art.21, 28 ust.1, 32 ust.1, 44-50, 53, 55-56 i 307.

Wyłączono obowiązek złożenia przez dłużnika wniosku o ogłoszenie upadłości w
określonym terminie

wyłączono możliwość przeprowadzenia wstępnego zgromadzenia wierzycieli

wyłączono obowiązek sporządzania sprawozdania finansowego przez syndyka masy
upadłościowej

Sąd upadłościowy jest zobowiązany do tego, by zwrócić się do naczelnika urzędu skarbowego o
udzielenie informacji czy dłużnik w ciągu ostatnich 5 LAT przed złożeniem wniosku zgłaszał fakt
dokonania czynności prawnych podlegających opodatkowaniu. Ciąży również obowiązek
zasięgnięcia informacji w KRS czy dłużnik jest wspólnikiem spółek handlowych.

U podstaw jest założenie, że konsument może skorzystać z tego mechanizmu wyłącznie w
sytuacjach wyjątkowych.
Sąd nie uwzględni wniosku dłużnika, który stał się niewypłacalny na skutek okoliczności przez
niego zawinionych.

**okres pomiędzy postępowaniami oddłużeniowymi nie może być krótszy niż 10 LAT !

Sąd UMORZY postępowanie wobec konsumenta gdy ten nie wykonuje swoich obowiązków, np.
gdy nie podejmuje współpracy z syndykiem masy upadłości.
Procedura oddłużeniowa stanowi swoisty przywilej dla dłużnika.

Podstawowym obowiązkiem upadłego jest zaspokojenie w maksymalnym stopniu swoich
wierzycieli.
np. jeżeli w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny lub dom, w którym mieszka upadły –
wówczas podlega on sprzedaży, upadły natomiast powinien zamieszkać w wynajętym lokalu, przy
czym sędzia-komisarz ustali kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu za okres
dwunastu miesięcy, która to zostanie przyznana upadłemu z sumy uzyskanej ze sprzedaży
lokalu/domu.
Sąd wydaje postanowienie o ustaleni

planu spłaty wierzycieli, nie dłuższy niż 5 LAT, w ciągu

których upadły będzie zobowiązany spłacać należności niezaspokojone na podstawie planu spłaty
podziału.
Sąd może ustalić warunki spłaty bardziej korzystne dla wierzycieli.
W przedmiocie ustalenia planu spłaty wierzycieli sąd orzeka na rozprawie.

Wyrazem ochrony praw wierzycieli w upadłości konsumenckiej jest postanowienie, zgodnie z
którym w okresie spłat wierzycieli upały nie może dokonywać czynności prawnych
przekraczających granice zwykłego zarządu, czyli że może on zaciągać zobowiązania jedynie te
które są niezbędne dla utrzymania jego i osób w stosunku do których ciąży na nim ustawowy
obowiązek dostarczania środków utrzymania.

Plan spłaty wierzycieli jest w zasadzie wiążący dla upadłego konsumenta. Mogą mieć jednak
miejsce pewne modyfikacje, gdy z powodu przemijającej przeszkody upadły nie może
wywiązywać z niego.

Następuje to na jego wniosek! Sąd jednak uprzednio przesłuchuje wierzycieli.

Przedłużenie okresu spłaty wierzytelności nie może jednak wydłużyć się o więcej niż 2 lata.

W wypadku gdy upadły nie realizuje obowiązków ujętych w planie spłaty wierzycieli, sąd na
wniosek wierzyciela uchyli plan spłaty, jednocześnie umarzając postępowanie upadłościowe.

POSTĘPOWANIE UPADŁOŚCIOWE WOBEC BANKÓW

Bankiem – jest osoba prawna utworzona zgodnie z przepisami, działająca na podstawie
zezwoleń, które uprawniają do wykonywania czynności bankowych.
Przedmiotowa przesłanka ogłoszenia upadłości banku – w wypadku, gdy według bilansu aktywa
banku nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań, zarząd banku, zarząd komisaryczny lub
likwidator powiadamia o tym niezwłocznie Komisję Nadzoru Bankowego, która podejmuje decyzję
o zawieszeniu działalności banku, a następnie decyzję o jego przejęciu przez inny bank, za zgodą
banku przejmującego.

Gdy przejęcie niewypłacalnego banku nie jest możliwe – wtedy niezwłocznie występuje do
właściwego sądu okręgowego z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o czym zawiadamia Bankowy
Fundusz Gwarancyjny.
Chodzi więc o taką niewypłacalność, która będzie nosiła znamiona trwałości i obiektywności. Nie
jest to jednak to do końca precyzyjna przesłanka.

Wyłączną legitymację do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości banku ma Komisja Nadzoru
Bankowego.
Wyłącza to możliwość wystąpienia z żądaniem ogłoszenia upadłości przez dłużnika lub jego
wierzycieli.

W postępowaniu upadłościowym wobec banków istnieje możliwość powołania na urząd syndyka
innego banku. Stanowi to wyjątek od reguły. O wyborze określonego syndyka stanowi sąd, po
wysłuchaniu opinii KNB. Syndykiem banku nie może zostać Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

Sąd wyznaczy nadzorcę sądowego wyłącznie w przypadku, gdy został powołany kurator do
zarządu masą upadłości.

O ogłoszeniu upadłości banku orzeka właściwy sąd okręgowy w składzie 3 sędziów zawodowych.
Rozstrzygnięcie powinno nastąpić najpóźniej w terminie miesiąca od chwili otrzymania wniosku
spełniającego wymogi formalne. Termin ten ma charakter instrukcyjny.

W stosunku do banku sąd w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości jako sposób prowadzenia
postępowania upadłościowego wskazuje upadłość z możliwością zawarcia układu, ale nie stasuje
się przepisów o wstępnym zgromadzeniu wierzycieli i zabezpieczeniu majątku dłużnika.

Ogłoszenie upadłości z obligatoryjnym prawem zawarcia układu jest konsekwencją specyfiki
upadłości bankowej.

Nie wyklucza to jednak zmiany postanowienia przez sąd w zakresie określenia sposobu
prowadzenia postępowania. W wypadku, gdy nie dojdzie do zawarcia układu między upadłym
bankiem a jego wierzycielami, następuje kolejna faza postępowania upadłościowego.
Zbycie przedsiębiorstwa bankowego w całości (forma preferowana). Nabywcą może być tylko inny
bank.
WARUNKI na jakich może nastąpić zbycie banku, oraz termin na składanie ofert określa sędzia-
komisarz po konsultacji KNB.

Nabycie przedsiębiorstwa bankowego w toku procedury upadłościowej następuje w zasadzie w
stanie wolnym od obciążeń z wyjątkiem zobowiązań z tytułu rachunków bankowych, które
przechodzą na nabywcę.

Jeżeli nie nastąpi nabycie CAŁEGO przedsiębiorstwa, wówczas nastąpi kolejny etap
postępowania, zmierzający do zbycia poszczególnych składników majątkowych upadłego banku.
Taki brak nabycia całego banku stanowi przesłankę warunkującą zbycie składników tego majątku.
W tym trybie sprzedaży nabywcą może być każdy podmiot, nie zaś wyłącznie inny bank.

POSĘPOWANIE NAPRAWCZE

Jeżeli przedsiębiorca jest zagrożony niewypłacalnością, przysługuje mu uprawnienie do złożenia
w sądzie upadłościowym

oświadczenia o wszczęciu postępowania naprawczego.

Zagrożenie niewypłacalnością – ma miejsce wówczas, gdy przedsiębiorca pomimo wykonywania
swoich zobowiązań, według rozsądnej oceny jego sytuacji ekonomicznej jest oczywistym, że w
niedługim czasie stanie się niewypłacalny.

PODSTAWOWYM WARUNKIEM przeprowadzenia postępowania naprawczego jest
przedstawienie przez przedsiębiorcę

PLANU NAPRAWCZEGO.

Data wszczęcia postępowania naprawczego = data ogłoszenia w Monitorze Sądowym i
Gospodarczym oświadczenia przedsiębiorcy o wszczęciu postępowania naprawczego.

Nadzór nad przedsiębiorstwem na czas trwania postępowania naprawczego sprawuje nadzorca
sądowy, który jest ustanawiany przez sąd po wszczęciu tego postępowania.

Z dniem wszczęcia postępowania

zawiesza się spłatę zobowiązań przedsiębiorstwa

zawiesza się naliczanie odsetek

z mocy prawa następuje zawieszenie postępowań zabezpieczających i egzekucyjnych

Restrukturyzacja zobowiązań następuje w drodze układu zawartego z wierzycielami na
zgromadzeniu wierzycieli.
Układ uzyskuje swoją moc dopiero po zatwierdzeniu go przez sąd na rozprawie. Sąd też może go
uchylić gdy przedsiębiorca nie wykonuje go lub gdy przedsiębiorca nie realizuje planu
naprawczego.