POSTĘPOWANIE UPADŁOŚCIOWE I NAPRAWCZE

P O S T Ę P O W A N I E U P A D Ł O Ś C I O W E I N A P R A W C Z E

UPADŁOŚĆ jako instytucję należy odróżnić od postępowania upadłościowego, które to reguluje

sposób postępowania względem przedsiębiorcy który stał się niewypłacalny.

POSTĘPOWANIE UPADŁOŚCIOWE polega na podejmowaniu określonych czynności procesowych przez organy sądowe oraz innych uczestników tego postępowania, a w

szczególności przez syndyka, wierzyciela i upadłego.

CELEM tak podjętego postępowania jest równomierne spełnienie na rzecz wierzycieli należnych im od dłużnika świadczeń majątkowych, które zostały ustalone w toku postępowania

upadłościowego.

2 zasady przenikające to postępowanie:

1) zasada optymalnego wykorzystania majątku upadłego w celu zaspokojenia wierzycieli

2) zasada dominacji grupowego interesu wierzycieli

Postępowanie upadłościowe obejmuje dwa etapy:

1. Postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości

2. Etap obejmujący właściwe postępowanie upadłościowe, które zmierzać może bądź

do likwidacji majątku dłużnika bądź do zawarcia układu z jego wierzycielami.

Podmiotowa przesłanka ogłoszenia upadłości (ZDOLNOŚĆ UPADŁOŚCIOWA).

Zdolność upadłościowa.

Jednoznaczna odpowiedź czym jest zdolność upadłościowa nie jest łatwa. Zdolność

upadłościowa nie jest terminem ustawowym. Jest to kategoria prawna, utworzona dla potrzeb

prawa upadłościowego.

Można ją zdefiniować jako kwalifikację prawną pewnych osób fizycznych i personifikowanych i niepersonifikowanych struktur organizacyjnych – cechę przypisaną im przez ustawę, zależną od spełnienia przez nie określonych wymogów w postaci przynależności do grupy przedsiębiorców i innych podmiotów, która to cecha sprawia, że wobec tych podmiotów może zostać wszczęte

postępowanie upadłościowe.

Podstawy ogłoszenia upadłości.

Zasadniczą podstawę ogłoszenia upadłości stanowi NIEWYPŁACALNOŚĆ DŁUŻNIKA.

Dłużnik staje się niewypłacalny wówczas, gdy nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań.

Bez znaczenia pozostaje fakt, czy chodzi o zobowiązania pieniężne czy niepieniężne.

Nieistotna jest też przyczyna, dla której dłużnik zaprzestał wykonywać swoje zobowiązania oraz rozmiar tych zobowiązań.

LEGITYMACJĘ do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości ma przede wszystkim sam dłużnik

jak i każdy jego wierzyciel oraz podmiotom z art.20 ustawy prawo upadłościowe.

WŁAŚCIWOŚĆ I SKŁAD SĄDU

Wg etapów postępowania upadłościowego:

1. Postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości rozpoczyna się od momentu

zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, kończy się z chwilą wydania postanowienia o

ogłoszeniu upadłości wraz z postępowaniem w tym przedmiocie, na skutek wniesienia

przez uprawnionych podmiotów środków odwoławczych.

** W trakcie post. upadłościowego sąd jest zobowiązany do przeprowadzenia postępowania

zabezpieczającego, które ma zapobiec zniszczeniu/uszczupleniu majątku dłużnika.

2. Właściwe postępowanie upadłościowe obejmuje czynności następujące już PO ogłoszeniu

upadłości.

Postępowanie upadłościowe w swym założeniu opiera się na czynnym współdziałaniu 2

materialnie zainteresowanych czynników – dłużnika i wierzyciela. Mogą oni kontrolować

działalność syndyka i przebieg postępowania upadłościowego.

Sądem właściwym RZECZOWO w post. w przedmiocie ogłoszenia upadłości oraz we właściwym post, upadłościowym jest SĄD REJONOWY – sąd gospodarczy (sąd upadłościowy).

Właściwość wskazanego sądu jest niezależna od wartości majątku dłużnika oraz wysokości

roszczeń.

Właściwość sądu okręgowego jest uzasadniona tylko w 2 przypadkach:

1. upadłość banku

2. upadłość zakładu ubezpieczeniowego

Właściwość miejscowa – art. 19 ust.1-3 ustawy prawo up.nap.

SKŁAD SĄDU

Większość spraw cywilnych rozpoznają sądy w składzie 1 sędziego, jest ta reguła przyjęta

również w post. upadłościowym po ogłoszeniu upadłości.

Skład 3 sędziów zawodowych gdy:

sąd będzie orzekać w przedmiocie wynagrodzenia i zwrotu wydatków syndyk, nadzorcy

sądowego i zarządcy

oraz rozpoznając zażalenie na postanowienie sędziego-komisarza.

Od postanowień sędziego-komisarza przysługuje zażalenie do sądu prowadzącego postępowanie

upadłościowe.

SĘDZIA-KOMISARZ

jako obligatoryjny organ postępowania upadłościowego, a zarazem centralny organ sądowy

właściwego postępowania upadłościowego – powoływany jest przez sąd w postępowaniu w

przedmiocie ogłoszenia upadłości.

Właściwe postępowanie upadłościowe prowadzi sąd, który upadłość ogłosił, jednak większość

czynności w tym postępowaniu nie pełni sąd a sędzia-komisarz.

Data upadłości – czyli data wydania postanowienia sądu o ogłoszeniu upadłości.

Od tego momentu czynności z zakresu postępowania upadłościowego pełni jednoosobowo

sędzia-komisarz – mając do dyspozycji zakres kompetencji które nie są zastrzeżone dla sądu.

regułą jest kompetencja sędziego-komisarza.

Prawo up. i napr. oddaje w ręce sędziego-komisarza obowiązek kierowania tokiem postępowania upadłościowego oraz nadzór nad czynnościami syndyka masy upadłości i innych organów tego

postępowania ( z wyjątkiem sądu).

Sędzia-komisarz

pełni w postępowaniu upadłościowym funkcję samoistną.

Sprawuje czynności samodzielnie,

uprawnienia czerpie z ustawy, mandat z woli sądu.

Pełni powierzone mu czynności od momentu wydania postanowienia o ogłoszeniu

upadłości aż do chwili prawomocnego umorzenia lub ukończenia postępowania

w zakresie swojego działania ma uprawnienia i obowiązki sądu

czynności podejmuje jednoosobowo

jest zatem sądem, ma uprawnienia sądu

swoje czynności wykonuje przez wydawanie postanowień (wyj. zarządzeń) – które

traktować należy jak postanowienia zapadające przed sądem I instancji.

SYNDYK, NADZORCA SĄDOWY I ICH ZASTĘPCY

Sąd może ogłosić upadłość niewypłacalnego dłużnika z możliwością zawarcia układu albo

upadłość likwidacyjną.

Sposób prowadzenia upadłości jest zdeterminowany przede wszystkim stopniem

prawdopodobieństwa zaspokojenia roszczeń wierzycieli.

Sąd wydając postanowienie o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu powołuje

jednocześnie NADZORCĘ SĄDOWEGO – który sprawuje nadzór nad zarządem własnym

upadłego.

Gdy natomiast na mocy postanowienia o ogłoszeniu upadłości upadły został pozbawiony zarządu, należy powołać wtedy ZARZĄDCĘ.

Gdy brak jest przesłanek do ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu – sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika.

W postępowaniu tym wyznaczy SYNDYKA masy upadłości

który jest samoistnym organem postępowania upadłościowego

powołany w interesie publicznym

odpowiedzialny za zarząd i likwidację majątku upadłego dłużnika

Na urząd syndyka, nadzorcy sądowego albo zarządcy – może zostać powołana osoba fizyczna

(przede wszystkim):

posiadająca zd. do czynności prawnych

musi posiadać licencję syndyka

może być też każda spółka handlowa, o ile jej wspólnicy ponoszą odpowiedzialność za

obowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem albo członkowie zarządu posiadają licencję syndyka.

CZYLI:

OGŁOSZENIE UPADŁOŚCI LIKWIDACYJNEJ.

SYNDYK

OGŁOSZENIE UPADŁOŚCI Z MOLIWOŚCIĄ

ZAWARCIA UKŁADU, JEST ZARZĄD WŁASNY

ZADZORCA SĄDOWY

UPADŁEGO

OGŁOSZENIE UPADŁOŚCI Z MOŻLIWOŚCIĄ

ZAWARCIA UKŁADU, BEZ ZARZĄDU WŁASNEGO

ZARZĄDCA

UPADŁEGO.

Wyznaczenie zastępcy syndyka, zarządcy, nadzorcy sądowego – możliwe jest w każdym

wypadku gdy ci nie mogą osobiście wykonać określonych czynności lub gdy zachodzi

konieczność dokonania czynności w innym okręgu sądowym.

Jest on wyznaczany do wykonania określonych czynności, poza okręgiem sądu z czego wynika

że pełnią oni funkcję z mocy własnego urzędu w stosunku do nich odnosi się także zasada

osobistego działania.

Obowiązek osobistego działania i zakaz przenoszenia przez nich swoich praw i obowiązków na

osoby trzecie – nie pozbawia ich możliwości korzystania z pełnomocników.

Mogę oni w konkretnej sytuacji mogą udzielać pełnomocnictw do dokonywania czynności

prawnych oraz pełnomocnictw procesowych.

SYNDYK z mocy prawa

obejmuje zarząd majątkiem upadłego

przeprowadza jego likwidację

W sprawach odnoszących się do masy upadłości, syndyk

dokonuje czynności na rachunek upadłego,

działając we WŁASNYM imieniu

zarządza majątkiem upadłego pod nadzorem sędziego-komisarza a także rady wierzycieli

jeżeli taka została ustanowiona

**Nadzór sprawowany jest pod kątem legalności i celowości wykonywanych przez syndyka czynności.

CZYNNOŚCI ZARZĄDCZE (faktyczne i prawne) sprowadzają się przede wszystkim do a) ustalenia stanu czynnego oraz biernego masy upadłości

b) uregulowania stanu prawnego masy upadłości

c) a także do zadań syndyka należy zabezpieczenie majątku upadłego przed zniszczeniem,

uszkodzeniem itp.

Zasadniczym obowiązkiem syndyka jest likwidacja upadłości w celu zaspokojenia wierzycieli

upadłościowych.

Powołanie NADZORCY SĄDOWEGO

jako organu postępowania, możliwe jest gdy ogłoszono upadłość z możliwością zawarcia układu.

Czynności nadzorcze w postępowaniu upadłościowym podejmuje we własnym imieniu i w oparciu

o ustawowe unormowanie, ale działa na cudzy rachunek.

Głównym obowiązkiem nadzorcy sądowego jest sprawowanie kontroli nad czynnościami

upadłego, któremu pozostawiono zarząd nad majątkiem wchodzącym do masy upadłości.

Zarząd własny zostaje ustanowiony – gdy wynika z okoliczności sprawy, że upadły daje rękojmię należytego jego sprawowania oraz gdy niewypłacalność powstała na skutek wyjątkowych i

niezależnych od niego okoliczności.

ZARZĄDCA.

jest ustanawiany przez sąd w przypadku, gdy ogłasza upadłość z możliwością zawarcia układu, a upadłemu odebrano zarząd majątkiem, jak również gdy nad częścią majątku ustanowiono zarząd

własny upadłego.

Zarządca NIE jest przedstawicielem lub pełnomocnikiem ani wierzyciela ani dłużnika.

Nie mogą oni wpływać na zakres jego obowiązków czy sposób wykonywania zarządu.

pomimo tego, że ustanowiony zostaje przez sąd upadłościowy, nie spełnia czynności

należących do sądu, ponieważ są to czynności jego, unormowane ustawowo

w sprawach dot. zarządu może on być pozwanym i pozywać.

Jego status prawny – zalicza się do tej samej grupy zastępców pośrednich co syndyk masy

upadłości.

Jest osobą która sprawuje we własnym imieniu zarząd masą upadłości, stanowiącą mienie

upadłego.

W ramach sprawowanego urzędu zarządca jest uprawniony do podejmowania czynności, które

mieszczą się w granicach zwykłego zarządu. Nie jest uprawniony do zbycia całości bądź części prowadzonego przedsiębiorstwa.

Nie ma prawa do zaciągania kredytów i pożyczek.

W wypadkach, gdy rada wierzycieli nie została ustanowiona – ich uprawnienia będzie wykonywać sędzia –komisarz.

UPADŁY

Dłużnik a upadły.

Momentem rozstrzygającym dla rozróżnienia obydwu pojęć jest wydanie przez sąd postanowienia o ogłoszeniu upadłości.

Do chwili wydania postanowienia – w stosunku do podmiotu wobec którego ma zostać ogłoszona

upadłość ustawodawca używa terminu DŁUŻNIK.

UPADŁYM nazywa tego, który stał się niewypłacalny na skutek zaprzestania wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań i z tej przyczyny sąd ogłosił upadłość.

czyli DATA POSTANOWIENIA SĄDU O OGŁOSZENIU UPADŁOŚCI, JEST DATĄ

OGŁOSZENIA UPADŁOŚCI, OD TEJ CHWILI DŁUŻNIK UZYSKUJE STATUS UPADŁEGO.

Z chwilą ogłoszenia upadłości traci zarząd swoim majątkiem, możliwość korzystania z niego oraz prawo do rozporządzania nim.

Traci więc zdolność prawną zarządzania i dysponowania swoim majątkiem, mimo to nie traci

upały swojej podmiotowości prawnej, co oznacza że nadal jest WŁAŚCICIELEM majątku objętego

masą upadłości. Pozostaje właścicielem tak długo, jak długo nie zostanie on zbyty przez syndyka.

Pomimo tego wszystkiego upadły nie pozostaje pozbawiony pośredniego wpływu na ten zarząd –

ponieważ postępowanie nie może się toczyć bez jego udziału, ma w nim określone prawa i

obowiązki.

WIERZYCIELE

WIERZYCIELEM – jest każdy uprawniony do zaspokojenia z masy upadłości, choćby

wierzytelność nie wymagała zgłoszenia.

Wyróżnia się:

1) wierzytelności powstałe przed ogłoszeniem upadłości – zwane zobowiązaniami upadłego

2) wierzytelności powstałe po ogłoszeniu upadłości- zwane zobowiązaniami masy upadłości

Jedną z naczelnych zasad postępowania upadłościowego jest zasada dominacji wierzycieli, jej istota przejawia się w tym, że uzyskali oni dosyć szerokie prawo wpływu na tok postępowania upadłościowego poprzez udział w swoich organach tj.

radzie wierzycieli

zgromadzeniu wierzycieli.

Zgromadzenie wierzycieli – zwołuje sędzia-komisarz.

Następuje to wówczas gdy według przepisów ustawy zachodzi konieczność podjęcia uchwał w

interesie wszystkich wierzycieli.

Dodatkowo obowiązek zwołania jest na wniosek przynajmniej dwóch wierzycieli, mających więcej niż 1/3 część ogólnej sumy uznanych wierzytelności.

Rada wierzycieli – organ ten, koncentruje w sobie główne funkcje doradcze i kontrolne, ustanawiamy jest dla pomocy syndykowi, nadzorcy sądowemu lub zarządcy.

Sędzia-komisarz jeżeli uzna to za stosowne może ustanowić radę wierzycieli na każdym etapie postępowania upadłościowego.

•

Wyjątkiem jest sytuacja, gdy powołanie rady następuje na wstępnym zgromadzeniu

wierzycieli.

Na wniosek wierzycieli mających przynajmniej piątą część ogólnej sumy wierzytelności, sędzia –

komisarz jest zobowiązany ustanowić radę wierzycieli.

SKŁAD: 3-5 członków, 1-2 zastępców. Rada wykonuje swoje czynności poprzez uchwały.

U P A D Ł O Ś Ć K O N S U M E N C K A

Postępowanie upadłościowe w sprawach konsumenckich stanowi jedno z postępowań odrębnych.

Jest to postępowanie upadłościowe wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności

gospodarczej.

Postępowanie to dotyczy tych osób fizycznych, których niewypłacalność powstała wskutek

wyjątkowych i niezależnych od nich okoliczności i względem których nie mają zastosowania

normy dotyczące upadłości przedsiębiorców.

Postępowanie to jest prowadzone według przepisów o postępowaniu upadłościowym,

obejmującym likwidację majątku upadłego, z tym jednak zastrzeżeniem, że nie znajdują

zastosowania przepisy art.21, 28 ust.1, 32 ust.1, 44-50, 53, 55-56 i 307.

Wyłączono obowiązek złożenia przez dłużnika wniosku o ogłoszenie upadłości w

określonym terminie

wyłączono możliwość przeprowadzenia wstępnego zgromadzenia wierzycieli

wyłączono obowiązek sporządzania sprawozdania finansowego przez syndyka masy

upadłościowej

Sąd upadłościowy jest zobowiązany do tego, by zwrócić się do naczelnika urzędu skarbowego o udzielenie informacji czy dłużnik w ciągu ostatnich 5 LAT przed złożeniem wniosku zgłaszał fakt dokonania czynności prawnych podlegających opodatkowaniu. Ciąży również obowiązek

zasięgnięcia informacji w KRS czy dłużnik jest wspólnikiem spółek handlowych.

U podstaw jest założenie, że konsument może skorzystać z tego mechanizmu wyłącznie w

sytuacjach wyjątkowych.

Sąd nie uwzględni wniosku dłużnika, który stał się niewypłacalny na skutek okoliczności przez niego zawinionych.

**okres pomiędzy postępowaniami oddłużeniowymi nie może być krótszy niż 10 LAT !

Sąd UMORZY postępowanie wobec konsumenta gdy ten nie wykonuje swoich obowiązków, np.

gdy nie podejmuje współpracy z syndykiem masy upadłości.

Procedura oddłużeniowa stanowi swoisty przywilej dla dłużnika.

Podstawowym obowiązkiem upadłego jest zaspokojenie w maksymalnym stopniu swoich

wierzycieli.

np. jeżeli w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny lub dom, w którym mieszka upadły –

wówczas podlega on sprzedaży, upadły natomiast powinien zamieszkać w wynajętym lokalu, przy czym sędzia-komisarz ustali kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu za okres

dwunastu miesięcy, która to zostanie przyznana upadłemu z sumy uzyskanej ze sprzedaży

lokalu/domu.

Sąd wydaje postanowienie o ustaleni planu spłaty wierzycieli, nie dłuższy niż 5 LAT, w ciągu których upadły będzie zobowiązany spłacać należności niezaspokojone na podstawie planu spłaty podziału.

Sąd może ustalić warunki spłaty bardziej korzystne dla wierzycieli.

W przedmiocie ustalenia planu spłaty wierzycieli sąd orzeka na rozprawie.

Wyrazem ochrony praw wierzycieli w upadłości konsumenckiej jest postanowienie, zgodnie z którym w okresie spłat wierzycieli upały nie może dokonywać czynności prawnych

przekraczających granice zwykłego zarządu, czyli że może on zaciągać zobowiązania jedynie te które są niezbędne dla utrzymania jego i osób w stosunku do których ciąży na nim ustawowy

obowiązek dostarczania środków utrzymania.

Plan spłaty wierzycieli jest w zasadzie wiążący dla upadłego konsumenta. Mogą mieć jednak

miejsce pewne modyfikacje, gdy z powodu przemijającej przeszkody upadły nie może

wywiązywać z niego.

Następuje to na jego wniosek! Sąd jednak uprzednio przesłuchuje wierzycieli.

Przedłużenie okresu spłaty wierzytelności nie może jednak wydłużyć się o więcej niż 2 lata.

W wypadku gdy upadły nie realizuje obowiązków ujętych w planie spłaty wierzycieli, sąd na

wniosek wierzyciela uchyli plan spłaty, jednocześnie umarzając postępowanie upadłościowe.

POSTĘPOWANIE UPADŁOŚCIOWE WOBEC BANKÓW

Bankiem – jest osoba prawna utworzona zgodnie z przepisami, działająca na podstawie

zezwoleń, które uprawniają do wykonywania czynności bankowych.

Przedmiotowa przesłanka ogłoszenia upadłości banku – w wypadku, gdy według bilansu aktywa

banku nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań, zarząd banku, zarząd komisaryczny lub likwidator powiadamia o tym niezwłocznie Komisję Nadzoru Bankowego, która podejmuje decyzję o zawieszeniu działalności banku, a następnie decyzję o jego przejęciu przez inny bank, za zgodą banku przejmującego.

Gdy przejęcie niewypłacalnego banku nie jest możliwe – wtedy niezwłocznie występuje do

właściwego sądu okręgowego z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o czym zawiadamia Bankowy

Fundusz Gwarancyjny.

Chodzi więc o taką niewypłacalność, która będzie nosiła znamiona trwałości i obiektywności. Nie jest to jednak to do końca precyzyjna przesłanka.

Wyłączną legitymację do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości banku ma Komisja Nadzoru

Bankowego.

Wyłącza to możliwość wystąpienia z żądaniem ogłoszenia upadłości przez dłużnika lub jego

wierzycieli.

W postępowaniu upadłościowym wobec banków istnieje możliwość powołania na urząd syndyka

innego banku. Stanowi to wyjątek od reguły. O wyborze określonego syndyka stanowi sąd, po

wysłuchaniu opinii KNB. Syndykiem banku nie może zostać Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

Sąd wyznaczy nadzorcę sądowego wyłącznie w przypadku, gdy został powołany kurator do

zarządu masą upadłości.

O ogłoszeniu upadłości banku orzeka właściwy sąd okręgowy w składzie 3 sędziów zawodowych.

Rozstrzygnięcie powinno nastąpić najpóźniej w terminie miesiąca od chwili otrzymania wniosku spełniającego wymogi formalne. Termin ten ma charakter instrukcyjny.

W stosunku do banku sąd w postanowieniu o ogłoszeniu upadłości jako sposób prowadzenia

postępowania upadłościowego wskazuje upadłość z możliwością zawarcia układu, ale nie stasuje się przepisów o wstępnym zgromadzeniu wierzycieli i zabezpieczeniu majątku dłużnika.

Ogłoszenie upadłości z obligatoryjnym prawem zawarcia układu jest konsekwencją specyfiki

upadłości bankowej.

Nie wyklucza to jednak zmiany postanowienia przez sąd w zakresie określenia sposobu

prowadzenia postępowania. W wypadku, gdy nie dojdzie do zawarcia układu między upadłym

bankiem a jego wierzycielami, następuje kolejna faza postępowania upadłościowego.

Zbycie przedsiębiorstwa bankowego w całości (forma preferowana). Nabywcą może być tylko inny bank.

WARUNKI na jakich może nastąpić zbycie banku, oraz termin na składanie ofert określa sędzia-komisarz po konsultacji KNB.

Nabycie przedsiębiorstwa bankowego w toku procedury upadłościowej następuje w zasadzie w stanie wolnym od obciążeń z wyjątkiem zobowiązań z tytułu rachunków bankowych, które

przechodzą na nabywcę.

Jeżeli nie nastąpi nabycie CAŁEGO przedsiębiorstwa, wówczas nastąpi kolejny etap

postępowania, zmierzający do zbycia poszczególnych składników majątkowych upadłego banku.

Taki brak nabycia całego banku stanowi przesłankę warunkującą zbycie składników tego majątku.

W tym trybie sprzedaży nabywcą może być każdy podmiot, nie zaś wyłącznie inny bank.

POSĘPOWANIE NAPRAWCZE

Jeżeli przedsiębiorca jest zagrożony niewypłacalnością, przysługuje mu uprawnienie do złożenia w sądzie upadłościowym oświadczenia o wszczęciu postępowania naprawczego.

Zagrożenie niewypłacalnością – ma miejsce wówczas, gdy przedsiębiorca pomimo wykonywania

swoich zobowiązań, według rozsądnej oceny jego sytuacji ekonomicznej jest oczywistym, że w

niedługim czasie stanie się niewypłacalny.

PODSTAWOWYM WARUNKIEM przeprowadzenia postępowania naprawczego jest

przedstawienie przez przedsiębiorcę PLANU NAPRAWCZEGO.

Data wszczęcia postępowania naprawczego = data ogłoszenia w Monitorze Sądowym i

Gospodarczym oświadczenia przedsiębiorcy o wszczęciu postępowania naprawczego.

Nadzór nad przedsiębiorstwem na czas trwania postępowania naprawczego sprawuje nadzorca

sądowy, który jest ustanawiany przez sąd po wszczęciu tego postępowania.

Z dniem wszczęcia postępowania

zawiesza się spłatę zobowiązań przedsiębiorstwa

zawiesza się naliczanie odsetek

z mocy prawa następuje zawieszenie postępowań zabezpieczających i egzekucyjnych

Restrukturyzacja zobowiązań następuje w drodze układu zawartego z wierzycielami na

zgromadzeniu wierzycieli.

Układ uzyskuje swoją moc dopiero po zatwierdzeniu go przez sąd na rozprawie. Sąd też może go uchylić gdy przedsiębiorca nie wykonuje go lub gdy przedsiębiorca nie realizuje planu

naprawczego.