Microsoft Word - m_p_do_cw

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

Pojęcia i zagadnienia podstawowe............................................................. 2

Ogólna budowa i zasada działania urządzeń radiotelefonicznych............. 3

Ogólna charakterystyka urządzeń radiotelefonicznych ............................. 5

Sposoby pracy sieci radiowych.................................................................. 8

Rodzaje pracy sprzętu radiotelefonicznego ............................................. 12

5.1

Praca konwencjonalna .........................................................................................12

5.2

Praca w skaningu .................................................................................................12

Podstawowe funkcje urządzeń radiotelefonicznych ................................ 14

Podstawowe sygnalizacje stosowane w konwencjonalnej łączności

radiowej........................................................................................................... 15

7.1

Sygnalizacje CTCSS i DCS.................................................................................15

LITERATURA................................................................................................ 16

_____________________________________________________________________ 1

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

1. Pojęcia i zagadnienia podstawowe

Pierwszym,

istotnym

pojęciem podstawowym jest pasmo częstotliwości.

Można je scharakteryzować m.in. jako pewien zakres (przedział) częstotliwości

przeznaczony do zapewnienia pracy odpowiednim służbom, instytucjom, firmom itp.

Pasmo

częstotliwości jest podzielone na kanały radiowe określane jako

pojedyncze tory transmisyjne o zadanej szerokości. Szerokość kanału radiowego w ramach

systemu łączności jest stała.

Każdy kanał radiowy posiada częstotliwość przydzieloną (znamionową)

stacji radiowej, która jest niczym innym jak częstotliwością środkową danego kanału

radiowego.

Odległość między dwiema częstotliwościami przydzielonymi sąsiednich

kanałów radiowych nazywana jest odstępem międzykanałowym.

Opisane

powyżej pojęcia zostały przedstawione na rysunku nr 1.

Rysunek 1. Zobrazowanie graficzne pojęć podstawowych

_____________________________________________________________________ 2

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

2. Ogólna budowa i zasada działania urządzeń radiotelefonicznych

Bez

względu na typ i przeznaczenie każde urządzenie radiotelefoniczne

zbudowane jest z następujących zespołów:

•  nadajnika,
•  odbiornika,
•  bloku sterującego,
•  bloku antenowego,
•  bloku zasilającego.

Poniżej zostały opisane wymienione bloki urządzenia radiotelefonicznego.

Nadajnik jest to blok funkcjonalny urządzenia radiotelefonicznego

wytwarzający drgania elektryczne o częstotliwości znamionowej odpowiedniego kanału

radiowego, które są modulowane sygnałami podanymi z zewnątrz tego bloku, następnie

po wzmocnieniu sygnał zmodulowany jest przekazany z nadajnika do urządzenia

antenowego.

Odbiornik jest to blok funkcjonalny urządzenia radiotelefonicznego

przeznaczony do odbioru drgań elektrycznych o częstotliwości znamionowej

odpowiedniego kanału radiowego z urządzenia antenowego, zdemodulowanie powyższych

drgań i wyodrębnienie sygnału przesyłanego, następnie odpowiednie wzmocnienie tego

sygnału i przekazanie do innych bloków urządzenia do dalszego przetworzenia.

Blok antenowy obejmuje antenę lub zestaw anten oraz inne elementy (np.

układ rozwidlający lub przełączający, pozwalający na podłączenie anteny do wejścia

odbiornika lub wyjścia nadajnika). Zadaniem urządzenia antenowego jest

wypromieniowanie dostarczonych z nadajnika drgań elektrycznych w otaczającą

przestrzeń, a w przypadku odbioru ma za zadanie wyłowić z przestrzeni sygnał

o odpowiedniej częstotliwości i przekazać do odbiornika.

Blok zasilający

służy do dostarczania energii elektrycznej

o odpowiednich parametrach do pozostałych bloków funkcjonalnych urządzenia

radiotelefonicznego.

Blok sterujący jest to blok funkcjonalny, za pomocą którego, użytkownik ma

możliwość sterowania pracą całego urządzenia, spełnia on również rolę informacyjną,

_____________________________________________________________________ 3

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

sygnalizując, przez różne rodzaje wskaźników, o stanach pracy, w których znajduje się

radiotelefon.

Istotnym

zagadnieniem

związanym z pracą urządzenia radiotelefonicznego jest

zagadnienie blokady szumów. Polega ona na blokowaniu, na poziomie urządzenia

antenowego, odbieranych sygnałów o mocy niższej od minimalnej mocy zdefiniowanej

w urządzeniu. Jedynie sygnały o mocy wyższej od zdefiniowanej wartości mocy

w urządzeniu, będą przekazywane przez odbiornik do dalszego przetworzenia, przeważnie

są one przekazywane do głośnika radiotelefonu. Przy czym nie jest istotne czy sygnał

odbierany pochodzi od źródła zakłóceń czy jest transmisją z innego urządzenia.

Blokada szumów umożliwia użytkownikowi odcięcie się od uciążliwych

zakłóceń w postaci trzasków i szumów generowanych przez otoczenie oraz samo

urządzenie radiotelefoniczne.

Opisana

powyżej zasada działania blokady szumów nie jest jedynym sposobem

eliminacji szumów.

Istotę działania blokady szumów zobrazowano na rysunku 2.

Rysunek 2. Zasada działania blokady szumów

Na rysunku 2 zostały zobrazowane dwa rodzaje sygnałów. Pierwszy z nich jest

transmisją z innego urządzenia. Ten rodzaj sygnału został przedstawiony w dwóch

przypadkach. W pierwszym, ma moc wyższą od poziomu blokady szumów, w drugim

natomiast ma moc niższą. Jak widać na powyższym rysunku urządzenie odbiorcze

zareaguje jedynie na sygnał o mocy wyższej. Transmisja o mocy niższej nie zostanie
_____________________________________________________________________ 4

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

przekazana do głośnika. Drugi rodzaj sygnału pochodzi od źródła zakłóceń, w przypadku

gdy takie źródło wygeneruje zakłócenie o mocy wyższej od poziomu blokady szumów,

zostanie ono przekazane do głośnika i utrudni pracę użytkownika.

3. Ogólna charakterystyka urządzeń radiotelefonicznych

Urządzenia radiokomunikacyjne wykorzystywane w zastosowaniach

profesjonalnych, przykładowo przez takie służby jak policja czy straż pożarna, muszą

spełniać wysokie wymagania techniczno-eksploatacyjne.

Wśród wymagań technicznych najistotniejszą rolę odgrywają te, które dotyczą

parametrów nadajnika i odbiornika. Urządzenia radiokomunikacyjne konstruuje się

w sposób zapewniający ich ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi

pochodzącymi od innych urządzeń oraz zapewniający minimalną emisję zakłóceń

mogących przeszkodzić w prawidłowym działaniu innych urządzeń. Powyższa zasada

konstrukcji urządzeń znana jest pod pojęciem kompatybilności elektromagnetycznej.

Istnieje wiele standardów procedur badawczych, według których testuje się

urządzenia pod względem odporności na różnego rodzaju niesprzyjające warunki

eksploatacyjne.

Bardzo rozpowszechnionymi procedurami testowania urządzeń

radiokomunikacyjnych są procedury zawarte w normach wojskowych MIL STD 810 C, D

i E wydanych przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych.

Testowane

urządzenia według powyższych norm poddawane są szeregu

procedurom badawczym weryfikującym odporność urządzeń na takie warunki

eksploatacyjne jak: niskie ciśnienie, wysoką i niską temperaturę, szok termiczny,

promieniowanie słoneczne, deszcz, wilgotność, słoną mgłę, zapylenie, drgania, wstrząsy.

Generalnie

szereg

wykonanych

testów ma za zadanie symulację długiego

okresu eksploatacji urządzenia radiokomunikacyjnego w trudnych warunkach, zapewniając

tym samym, niezawodność ich działania.

_____________________________________________________________________ 5

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

Rysunek 3. Przykładowe parametry urządzenia radiokomunikacyjnego [1]

Ponadto,

urządzenia radiotelefoniczne obecnej generacji są programowalne z

komputera PC wyposażonego w odpowiednie oprogramowanie.

Urządzenia radiotelefoniczne ze względu na ich przeznaczenie można

podzielić na trzy podstawowe grupy:

•  Radiotelefony przenośne (nasobne);
•  Radiotelefony przewoźne;
•  Radiotelefony stacjonarne (bazowe).

Grupa radiotelefonów przenośnych charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami

oraz niewielką masą. Posiadają niewielką moc wysokiej częstotliwości, która zależy

zasadniczo od zakresu częstotliwości, w którym pracuje dane urządzenie. Powyższa moc

jednak nie przekracza wartości 5W. Celem ich wykorzystania jest zapewnienie łączności

na niewielkim terenie działania.

_____________________________________________________________________ 6

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

Rysunek 4 Przykładowe radiotelefony przenośne [2]

Grupa radiotelefonów przewoźnych jest przeznaczona do instalacji

we wszelakiego rodzaju pojazdach. Posiadają moc wysokiej częstotliwości, nie

przekraczającą wartości 25W. Większość radiotelefonów należących do tej grupy mogą

być również wykorzystane jako radiotelefony stacjonarne.

Rysunek 5 Przykładowy radiotelefon przewoźny [2]

Grupa radiotelefonów stacjonarnych jest przeznaczona do instalacji

w obiektach stałych. Posiadają moc wysokiej częstotliwości, nie przekraczającą wartości

30W. Są budowane zazwyczaj w postaci szaf lub stojaków z manipulatorem

przystosowanym do stawiania na biurku lub wmontowanym w pulpit dyspozytorski.

Zasilane są z sieci energetycznej, wyposażone są również w zasilanie awaryjne.

_____________________________________________________________________ 7

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

Rysunek 6 Przykładowy radiotelefon stacjonarny [3]

4. Sposoby pracy sieci radiowych

Poniżej omówiono podstawowe sposoby pracy urządzeń radiotelefonicznych.

Pierwszym

nich

jest

simpleksowy sposób pracy polegający na takiej pracy

urządzenia radiotelefonicznego, w którym nadawanie i odbiór sygnałów radiowych

odbywa się naprzemiennie, na tej samej częstotliwości.

Schematycznie

powyższy sposób pracy został przedstawiony na rysunku 7.

_____________________________________________________________________ 8

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

Rysunek 7. zobrazowanie simpleksowego sposobu pracy

Na rysunku 7 zostały uwidocznione trzy urządzenia pracujące na jednej i tej

samej częstotliwości

. Strzałki przedstawiają relacje w jakich jest możliwa

łączność między urządzeniami. Jak widać, transmisja z każdego urządzenia, zakładając

że wszystkie są w swoim zasięgu, zostanie odebrana przez pozostałe urządzenia. Także,

korespondent posługujący się urządzeniem radiotelefonicznym ma możliwość nawiązania

łączności z każdym z pozostałych korespondentów. Oczywiście nie jest zachowana

prywatność korespondencji, gdyż transmisja dociera również do wszystkich pozostałych

urządzeń.

Kolejnym sposobem pracy jest praca duosimpleksowa, w której nadawanie

i odbiór sygnałów radiowych odbywa się naprzemiennie, na dwóch częstotliwościach,

różnych dla nadajnika i odbiornika. Schematycznie powyższy sposób pracy został

przedstawiony na rysunku 8.

_____________________________________________________________________ 9

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

Rysunek 8. zobrazowanie duosimpleksowego sposobu pracy

powyższym rysunku zostały uwidocznione trzy urządzenia pracujące

na dwóch częstotliwościach

≠

. Strzałki przedstawiają relacje w jakich jest możliwa

realizacja łączności między urządzeniami. Jak to zostało przedstawione, w pracy

duosimpleksowej, jedno urządzenie ma przyporządkowane częstotliwości do nadajnika

i odbiornika odwrotnie w stosunku do pozostałych urządzeń. To urządzenie spełnia rolę

nadrzędną w duosimpleksowym sposobie pracy. Transmisja od tego właśnie urządzenia

zostanie odebrana przez pozostałe radiotelefony.

Jeżeli transmisja będzie pochodzić od jednego z pozostałych urządzeń,

określimy je jako urządzenia podporządkowane, to zostanie ona odebrana tylko

i wyłącznie przez stację nadrzędną. Należy zaznaczyć, że w tym sposobie pracy, nie ma

możliwości nawiązania łączności między urządzeniami podporządkowanymi.

Trzecim podstawowym sposobem pracy urządzeń radiotelefonicznych jest

praca dupleksowa, w którym nadawanie i odbiór mogą odbywać się jednocześnie

na dwóch różnych częstotliwościach. Schematycznie dupleksowy sposób pracy został

przedstawiony na rysunku 9.

_____________________________________________________________________ 10

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

Rysunek 9. Zobrazowanie dupleksowego sposobu pracy

Na rysunku 9 zostały uwidocznione trzy urządzenia pracujące na dwóch

częstotliwościach

. Strzałki przedstawiają relacje w jakich jest możliwa realizacja

łączności między urządzeniami. W pracy dupleksowej podobnie jak w duosimpleksowej,

jedno urządzenie ma przyporządkowane częstotliwości do nadajnika i odbiornika

na odwrót w stosunku do pozostałych urządzeń. Jest to również nadrzędna stacja radiowa

w sieci dupleksowej. Transmisja od tego właśnie urządzenia zostanie odebrana przez

pozostałe radiotelefony.

≠

Jeżeli transmisja będzie pochodzić od jednego z pozostałych urządzeń,

określimy je jako urządzenia podporządkowane, zostanie odebrana tylko i wyłącznie przez

stację nadrzędną.

Obie transmisje, od i do użytkownika, w przeciwieństwie do poprzednich

sposobów pracy, mogą być przekazywane jednocześnie. Jednakże, w konwencjonalnym

systemie łączności, występuje zasadnicze ograniczenie zastosowania pracy dupleksowej.

Jeżeli stacje podporządkowane, uwidocznione na rysunku 9, będą nadawać jednocześnie,

zakłócą się nawzajem i stacja nadrzędna odbierze sygnał wypadkowy, najczęściej

niezrozumiały. Dlatego też powyższy sposób pracy nie nadaje się do realizacji łączności

grupowej.

_____________________________________________________________________ 11

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

Dupleksowy sposób pracy wykorzystuje się przeważnie do nawiązania

łączności z abonentem sieci telefonicznej, gdyż w tych sieciach jest wykorzystywany

powszechnie dupleks. Drugim zastosowaniem dupleksowego sposobu pracy jest

zapewnienia łączności między stacjami podporządkowanymi, które mogą mieć ze sobą

łączność za pośrednictwem stacji nadrzędnej. Umożliwia to jednoczesna praca nadajnika

i odbiornika w urządzeniu dupleksowym. Oczywiście jeżeli stacjami podporządkowanymi

są stacje dupleksowe, to jak poprzednio, nie mogą jednocześnie nadawać, gdyż zakłócą

swoje transmisje. Jednakże w takiej formie nie wykorzystuje się dupleksowego sposobu

pracy. Jest on natomiast wykorzystany w kolejnym sposobie pracy, opisanym poniżej.

5. Rodzaje pracy sprzętu radiotelefonicznego

5.1 Praca konwencjonalna

Podstawowy rodzaj pracy urządzenia radiotelefonicznego charakteryzuje się

możliwością pracy na wybranej pozycji jedynie na częstotliwościach przypisanych

do nadajnika i odbiornika. Z uwagi na fakt, że do nadajnika i odbiornika można

indywidualnie przypisać częstotliwości, radiotelefon może pracować na dwa następujące

sposoby:

− jako urządzenie simpleksowe – w którym nadajnikowi i odbiornikowi

przypisano tą samą częstotliwość pracy;

− jako urządzenie duosimpleksowe – w którym nadajnikowi i odbiornikowi
przypisano dwie różne częstotliwości.

5.2 Praca w skaningu

Kolejnym rodzajem pracy jest praca w skaningu. Skaning polega

na sprawdzaniu wszystkich kanałów z zaprogramowanej grupy skaningowej

pod względem zajętości kanału. Jeżeli podczas skanowania zostanie wykryta nośna,

na którymkolwiek kanale z powyższej grupy, na zdefiniowany czas zostanie zatrzymany

proces skaningu oraz odblokowany tor akustyczny.

Poniżej omówiono zasadnicze rodzaje skaningu.

Skaning podstawowy – polega na przyporządkowaniu wszystkim kanałom

z grupy skaningowej tego samego priorytetu. Po wykryciu nośnej na jednym z kanałów

_____________________________________________________________________ 12

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

z grupy proces skaningu zostaje zawieszony na zdefiniowany czas. W tym czasie, nie jest

możliwe zasygnalizowanie przez radiotelefon aktywności na innych kanałach.

Skaning z jednym kanałem priorytetowym – polega na przyporządkowaniu

jednemu kanałowi z grupy skaningowej wyższego priorytetu względem pozostałych

kanałów. W tym rodzaju skaningu można wyróżnić dwa scenariusze reakcji radiotelefonu.

W pierwszym z nich, w momencie wykrycia nośnej na kanale priorytetowym proces

skaningu zostaje zawieszony na zdefiniowany czas. W tym czasie nie jest możliwe

zasygnalizowanie przez radiotelefon aktywności na innych kanałach. W drugim natomiast,

gdy zostanie wykryta nośna na którymkolwiek z niepriorytetowych kanałów, radiotelefon,

niezauważalnie dla użytkownika, nadal skanuje kanał priorytetowy. W momencie

wykrycia nośnej na kanale priorytetowym, radiotelefon przełączy się na niego z kanału bez

priorytetu. Dodatkowym aspektem tego rodzaju skaningu jest większa częstotliwość

skanowania kanału priorytetowego względem pozostałych kanałów.

Do poprawnej konfiguracji skaningu mogą posłużyć następujące opcje:

− Czas zawieszenia skaningu, jest to czas liczony od momentu

zakończenia, wykrytej w trakcie skaningu, transmisji. Umożliwia on na

odpowiednie zareagowanie użytkownika na wykryty sygnał.

− Opcja odpowiedzi na kanale, na którym został zatrzymany skaning.
Zapewnia użytkownikowi możliwość bezpośredniej odpowiedzi na wykrytą

korespondencje, bez przeszukiwania listy kanałów.

− Opcja nadawania na z góry zdefiniowanym kanale. Zapewnia
użytkownikowi możliwość nadawania w dowolnym momencie na

zdefiniowanym kanale, niezależnie czy skaning został zawieszony czy też nie.

− Opcja sygnalizacji ostatnio aktywnego kanału. Pozwala użytkownikowi
na odszukania ostatniego kanału na którym został zatrzymany skaning,

w przypadku gdy nie ma możliwości bezpośredniej odpowiedzi na wykrytą

korespondencję.

Istotnym kryterium proces skaningu pod którym może się on odbywać jest

konieczność obecności na zdefiniowanych kanałach jednej z sygnalizacji podakustyczych.

Obecność tonu podakustycznego lub słowa kodowego zatrzyma proces skaningu. Brak

tonu lub słowa lub ich niezgodność spowoduje na czas transmisji wykluczenie danego

kanału z procesu skaningu.

_____________________________________________________________________ 13

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

6. Podstawowe funkcje urządzeń radiotelefonicznych

urządzeniach radiotelefonicznych wykorzystuje się dwa rodzaje sygnalizacji

dostarczającej informacji o stanie pracy urządzenia, a mianowicie:

• akustyczną,
• optyczną (dioda LED, wyświetlacz LCD).

Powyższe rodzaje sygnalizacji mogą przekazywać informacje

o pewnym zakresie stanów pracy radiotelefonu, który może być różny w zależności od

urządzenia, którego dotyczy.

Przykładowo, za pomocą sygnalizacji akustycznej, użytkownik może być

poinformowany:

•  o rozładowanym zasilaczu akumulatorowym,
•  o przekroczonym czasie nadawania,
•  o odebranym / nieodebranym wywołaniu,
•  o niedozwolonej manipulacji,
•  o zdarzeniach zachodzących podczas procesu skaningu,
•  o innych zdarzeniach.

pomocą diody LED użytkownik może być poinformowany:

•  o rozładowanym zasilaczu akumulatorowym,
•  o zajętości kanału,
•  o nadawaniu,
•  o aktywnym skaningu,
•  o odebranym wywołaniu,
•  o innych zdarzeniach.

Ostatnim

wskaźnikiem jest wyświetlacz LCD. Za jego pomocą użytkownik

może otrzymywać następujące informacje:

•  o stanie rozładowania zasilacza akumulatorowego,
•  o aktywnych niektórych trybach pracy radiotelefonu,
•  o aktywnych niektórych funkcjach,
•  o zajętości kanału,
•  o odebranym / nieodebranym wywołaniu SW,
•  o innych zdarzeniach.

_____________________________________________________________________ 14

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

Urządzenia radiotelefoniczne posiadają kilka następujących funkcji

związanych z pracą nadajnika.

Pierwszą z nich jest funkcja ograniczenia czasu nadawania i służy

do ustawienia czasu nadawania, po którym radiotelefon automatycznie zablokuje nadajnik.

Drugą funkcją jest blokada nadawania po przekroczeniu czasu nadawania. Umożliwia

ona zdefiniowanie przejściowego przedziału czasowego, podczas którego nadajnik nadal

będzie zablokowany.

Trzecią funkcją jest blokada nadawania w przypadku zajętości kanału.

Polega ona na zablokowaniu nadawania w momencie gdy kanał jest zajęty.

7. Podstawowe sygnalizacje stosowane w konwencjonalnej łączności

radiowej

7.1 Sygnalizacje CTCSS i DCS

Sygnalizacja CTCSS (Continuous Tone Coded Squelch System) jest

to system sygnalizacyjny eliminujący szumy przez kodowanie częstotliwości nośnej tonem

ciągłym.

Powyższy System sygnalizacyjny polega na ciągłym nadawaniu (przez cały

czas transmisji urządzenia radiotelefonicznego), jednej ściśle określonej częstotliwości

podakustycznej (ton ciągły) z zakresu 67 Hz – 259,1 Hz, która pozwala na sterowanie

urządzeniami odbiorczymi.

Sygnalizacja DCS (Digital Coded Squelch) jest to system sygnalizacyjny

eliminujący szumy przez kodowanie częstotliwości nośnej sygnałem cyfrowym.

Powyższy system sygnalizacyjny polega na nadaniu w określony sposób

dwóch rodzajów sygnałów cyfrowych umożliwiających sterowanie urządzeniami

odbiorczymi.

sygnalizację DCS składają się następujące dwa rodzaje sygnałów.

Pierwszym z nich jest nadawany ciągle sygnał cyfrowy składający się z powtarzanego

w jednym ciągu impulsów słowa kodowego, którego zadaniem jest otworzyć blokadę

szumów. Drugi sygnał stanowi paczka impulsów, której zadaniem jest zamknięcie blokady

szumów.

Zastosowanie

powyższych sygnalizacji jest jednakowe. W systemach

konwencjonalnej łączności radiowej można je wykorzystać do następujących celów:
_____________________________________________________________________ 15

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Szkoła Główna Służby Pożarniczej

Warszawa luty 2009

1. Sterowania blokadą szumów – stacja radiowa odbierając sygnał o częstotliwości

nośnej odblokuje głośnik w momencie gdy zdekoduje w sygnale odbieranym

zaprogramowany ton podakustyczny sygnalizacji CTCSS lub słowo kodowe

sygnalizacji DCS. Brak tonu podakustycznego (dla CTCSS) / słowa kodowego (dla

DCS) w sygnale odbieranym lub ich niezgodność spowoduje zablokowanie

głośnika urządzenia radiotelefonicznego.

2. Zabezpieczenie przed uciążliwym słuchaniem zakłóceń przewyższających poziom

blokady szumów.

3. Prostego selektywnego wywołania indywidualnego, grupowego lub ogólnego.

4. Sterowania procesem retransmisji – stacja retransmisyjna uruchomi proces

retransmisji w momencie gdy zdekoduje w sygnale odbieranym zaprogramowany

ton podakustyczny sygnalizacji CTCSS lub słowo kodowe sygnalizacji DCS.

LITERATURA.

[1] www.altran.com.pl
[2] www.icompolska.com.pl
[3] www.radmor.com.pl

_____________________________________________________________________ 16

Materiały pomocnicze do ćwiczenia nr 10

kpt. mgr inż. Przemysław Bylica

Document Outline