homilia slubna4

Homilia ślubna : Kazania, Homilie, Liturgia - Biblioteka Kaznodziejska

Strona główna

Redakcja

Historia Pisma

Prenumerata

Kontakt

Bieżące wydanie

Archiwum
Polecamy książki
Sympozjum homiletyczne

W numerze

marzec/kwiecień 2011

spis treści
zamów prenumeratę

Ankieta

Czy wraz z drukowaną wersją chciałbyś otrzymać wersję elektroniczną naszego czasopisma?

TAK

NIE

wyniki | poprzednie

Głosów: 2669

lipiec/sierpień 2006 � SYTUACJE DUSZPASTERSKIE � Homilia ślubna Drukuj

Czy wszystkich, czy zawsze? Mt 22,35-40 Czy jesteśmy w stanie kochać drugiego człowieka niezależnie od okoliczności, przez całe życie? Czy potrafimy go kochać nawet wtedy, gdy on nas nie kocha? Odpowiedź, zgodna z Ewangelią, zamyka się w jednym zdaniu. Potrafimy, zawsze i wszędzie, kochać każdego bez wyjątku człowieka. Ale taka krótka odpowiedź zadowoli niewielu. Większość zapyta: jak to jest możliwe? Jest to możliwe, jeśli człowiek pamięta, na co dzień o następujących faktach.Miłości nikt z ludzi nie potrafi stworzyć. Nie można jej nabyć za żadne skarby. Nie warto, a nawet nie wolno, o nią żebrać u ludzi. Doznane zawody mogą zabić w człowieku głód i pragnienie miłości. Doczesne życie zamienia się wówczas w jałową pustynię, a przyszłe w wieczną klęskę. Miłości nie należy szukać daleko. Ona jest w człowieku od momentu poczęcia. Jest bowiem najważniejszym darem od Pana Boga dla każdego człowieka pojawiającego się na tej pięknej ziemi. Można powiedzieć, że jest swoistym posagiem od Ojca dla dziecka. Swoistym, bowiem nikt i nic nie potrafi go zniszczyć. Ona zawsze jest obecna w sumieniu człowieka w całym swym pięknie, dynamizmie i skuteczności. I nie może być inaczej jest, bowiem darem od Wiecznego i Wszechmogącego Boga, który jest miłością.O posiadanym depozycie miłości przypominają człowiekowi dobre, pozytywne, kreujące uczucia w odniesieniu do samego siebie i do Boga poprzez uczucia do bliźniego. Są one jak dymy zapowiadające erupcję wulkanu. Ale nie są jeszcze miłością. Wybuch miłości następuje wówczas, gdy człowiek podporządkuje swój rozum, sumienie i wolę wierze, czyli zaufaniu do Boga. Miłość jest aktem tych trzech władz, zgodnie współdziałających z wiarą w Boga nakazującego: Słuchaj! Będziesz miłował! Istota miłości znajduje się tutaj, a nie w uczuciach. Niestety wielu widzi ją wyłącznie w uczuciach. I stąd nie dostrzega, że jej najdojrzalszym wyrazem jest ofiara z siebie i że swego życia, składana na rzecz drugiego człowieka, a przez to i Boga. Ofiara, do której podąża się drogą odpowiedzialności za bliźniego i wyrzeczeń podejmowanych ze względu na niego.Nie ma wielu miłości. Istnieje tylko jedna – ta, która wypływa z Boga, który jest miłością. Ta jedna miłość nieustannie ogarnia wszystkich ludzi i cały wszechświat. Ale ta jedna miłość ma różne oblicza. Dzięki temu w praktyce dokonuje się na różne sposoby. Ich znajomość sprawia, że w każdej sytuacji można kochać siebie i bliźniego, a tym samym kochać Boga. Spośród wielu oblicz miłości wspomnijmy te najważniejsze. Miłość poszukująca jest najintensywniej przeżywaną jej formą. Fascynuje człowieka i pociąga go aż do śmierci. Miłość ta uzdalnia kobietę i mężczyznę do zainteresowania się drugą osobą. Kobiecie pomaga w wybraniu spośród wielu mężczyzn tego jedynego, tego na całe życie. Również mężczyznę uzdalnia do odnalezienia tej jedynej towarzyszki na całą doczesność. Ona sprawia, że od chwili zawarcia małżeństwa oboje zgodnie będą poszukiwać Boga, by podejmować i wypełniać zadania jakie im wyznaczył do wykonania tutaj na ziemi.Miłość dokonująca się w wiernym wypełnianiu obowiązków jest rzadko dostrzeganą i najmniej docenianą formą miłości, a najczęściej występującą. Jeśli wiernie wypełnia się swoje obowiązki, które są wolą Boga, to okazuje się miłość drugiemu człowiekowi. Odpowiedzialne bowiem wypełnianie obowiązków sprzyja jego rozwojowi. Należy dostrzegać i cenić to oblicze miłości, by nie zabrnąć w złudne i niszczące przeświadczenie, że się nie kocha i nie jest kochanym.Miłość wzajemnego obdarowania jest najbardziej poszukiwaną formą miłości. Człowiek pragnie obdarowywać, ale także oczekuje obdarowania ze strony bliźniego. Odczytywanie oczekiwań drugiego człowieka, dążenie do ich wypełnienia zanim on o to poprosi, pełne radosnego napięcia oczekiwanie na wzajemność ze strony obdarowanego, nadaje niepowtarzalnego smaku temu obliczu miłości.Przyjaźń – jest kolejnym obliczem miłości. Stosunkowo rzadko gości wśród ludzi. Może dlatego Biblia nazywa ją skarbem. Jest bardzo trudną formą miłości. Sprowadza się bowiem do wspierania bliźniego w podejmowaniu i zamienianiu w czyn prawdy objawionej przez Boga.I jeszcze jedno oblicze tej samej miłości, a mianowicie miłość nieprzyjaciół. Chrystus w Ewangelii nakazuje miłować nieprzyjaciół. W jaki sposób realizuje się taka miłość? Polega ona na modlitwie za wroga, odwzajemnianiu zła dobrem, niezrywaniu kontaktu z nieprzyjacielem, lecz zabieganiem o jego zachowanie i to za wszelką cenę. Wszelkie te działania mają pomóc w nawróceniu. Bowiem dzięki nawróceniu będzie mógł on dostąpić miłosierdzia w jego najdoskonalszej postaci, a mianowicie w postaci przebaczenia.Miłość zdeponowana przez Boga w sumieniu każdego człowieka uaktywnia się po wprowadzeniu boskiego hasła dostępu. Jest to proste hasło. Każdy je zapamięta i z łatwością zastosuje. Jest nim słowo bliźni. Ale trzeba je rozumieć dokładnie tak, jak rozumie je Chrystus. W przeciwnym razie nie zadziała. Patrząc na drugiego człowieka zastanawiamy się, czy jest sympatyczny czy niesympatyczny. Czy jest nam przychylny czy nieprzychylny. Czy nas obdarzy dobrem czy złem. Jednym słowem zastanawiamy się czy jest naszym bliźnim. Takie jest powszechne rozumienie tego słowa. Jezus w Ewangelii zmienia rozumienie słowa bliźni. Mówi: idąc przez nie pytaj, kto jest dla ciebie bliźnim. To nie jest ważne. Ty zawsze pamiętaj, że jesteś bliźnim dla każdego bez wyjątku spotkanego człowieka. Jeśli Jezusowe rozumienie uzna się za własne, to efekt jest murowany. Każdego człowieka natychmiast obejmuje się szczerą miłością i trwa w niej niezależnie od wewnętrznych i zewnętrznych okoliczności.Pozostaje nam zatem życzyć, by nowożeńcy na co dzień stosowali to hasło dostępu do miłości zdeponowanej przez Boga w ich sercu. I obejmowali miłością siebie nawzajem i wszystkich spotykanych ludzi.

autor: ks. Rafał Buchinger

« poprzedni następny � wróć

Redakcja | Historia Pisma | Prenumerata | Kontakt

.ecreo h1 { font-size:11px; color:#999; font-weight:normal; font-family:Tahoma, Arial, sans-serif; display:inline; clear:none; background:none; padding:0px; margin:0px;}
.ecreo strong { font-size:11px; color:#999; font-weight:normal; font-family:Tahoma, Arial, sans-serif; display:inline; clear:none; background:none; padding:0px; margin:0px;}
.ecreo a { font-size:11px; color:#999; font-weight:normal; font-family:Tahoma, Arial, sans-serif; display:inline; clear:none; background:none; padding:0px !important; margin:0px !important;}

strony internetowe
Agencja Reklamowa Poznań

var art = "art-1";
if(art!="art0")
highSubItem( 'art-1' );
else
highSubItem( 'cat-1' );

_uacct = "UA-4028585-2";
urchinTracker();

var gaJsHost = (("https:" == document.location.protocol) ? "https://ssl." : "http://www.");
document.write(unescape("%3Cscript src='" + gaJsHost + "google-analytics.com/ga.js' type='text/javascript'%3E%3C/script%3E"));

var pageTracker = _gat._getTracker("UA-4028585-2");
pageTracker._initData();
pageTracker._trackPageview();

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
homilia slubna111
slubuje ci homilia slubna
homilia slubna1
homilia ślubna
codziennosc malzenska homilia slubna
Homilia ślubna 2
Fotografia ślubna zdjęcia w plenerze, cz II
homilia pogrzebowa
bizuteria;slubna,kategoria,323

więcej podobnych podstron