Deindywiduacja i jej konsekwencje. Eksperymenty Zimbardo

Deindywiduacja - utrata normalnej kontroli nad zachowaniem, co prowadzi do wzrostu
impulsywności i patologiczności czynów.

Za sprawą deindywiduacji dochodzi do dość impulsywnych zachowań, a także do utraty
samoświadomości własnych wartości oraz przekonaniu utraty odpowiedzialności za własne
czyny np. w tłumie kibiców, członków Ku-Klux-Klanu. Zawsze, gdy ludzie stają się bardziej
anonimowi, wzrasta prawdopodobieństwo popełniania przez nich impulsywnych,
antyspołecznych czynów.

Eksperyment Zimbardo
Studentki zostały wprowadzone w jedną z dwóch sytuacji. W warunkach deindywiduacji
ubierano je w fartuchy i kaptury. Poza tym unikano zwracania się do nich po imieniu, a pokój,
w którym przebywały, był zaciemniony, co utrudniało zorientowanie się, kto kim jest. W
porównywanych warunkach uczestniczki eksperymentu pozostawały we własnych ubraniach,
otrzymywały imienne identyfikatory wypisane czytelnym pismem oraz przebywały w jasnym
pomieszczeniu. Osoby badane proszono o zaaplikowanie impulsów elektrycznych
(symulowanych) koleżankom. Okazało się, że w warunkach deindywiduacji uczestniczki
eksperymentu były bardziej agresywne, a wywoływane przez nie bodźce były częstsze i
dłuższe w stosunku do bodźców dostarczanych przez osoby dające się łatwo rozpoznać.