Echinodorus amazonicus Rataj (1970)

- Żabienica amazońska

SYNONIMY :

Echinodorus brevipedicellatus auct. non (O. Kuntze)

Buchenau
(= Echinodorus brevipedicellatus hort.)

POCHODZENIE :

Obecnie występuje w górnym i dolnym dorzeczu

Amazonki. Według informacji kolekcjonerów, roślina ta jest spotykana w
rzekach o wolnym nurcie lub miejscach zalewanych ze stojącą wodą, na
głębokości do 1 m.

OPIS :

Osiąga 35-40 cm wysokości. Liście zebrane w rozetkę są wąsko-

lancetowate i ku górze płynnie się zwężają. Przeważnie z ostrymi
zagiętymi w dół kolcami, ku podstawie także zwężają się i płynnie
przechodzą w ogonek liściowy, mają po 5 podłużnych nerwów. Blaszki
liściowe długości 18-25 cm i szerokości 2-3 cm, mają przeświecające linie.
Brzegi liści zanurzonych proste a nadwodnych lekko pofalowane.
Kwiatostan przeważnie prosty, rzadko rozgałęziony w dolnym okółku
kwiatowym. Długość pędu kwiatowego zależy od poziomu wody od 30 -
100 cm. W każdym okółku (jest ich 3-6) znajduje się 6-12 kwiatków o
średnicy 8-14 mm, znajdujących się na ogonkach kwiatowych o długości
do 8 mm. Kwiaty białe mające zazwyczaj 9 niekiedy 6 lub 12 pręcików.
Wielkość nasion 2 x 1 mm na każdej stronie mają 3-4 żeberka. Nasiona
mają dzióbek długości 0,5-0,75 mm.

UPRAWA :

Jest to gatunek niezbyt trudny w uprawie. Wymaga dość

silnego oświetlenia źle znosi zacienienie. Jest rośliną długiego dnia.
Podłoże powinno być żwirowe z dodatkiem gliny. Na ubogim podłożu nie
osiąga właściwych rozmiarów.

Optymalna temperatura 24-28°C, ale dobrze znosi wyższą i niższą. Źle
znosi wodę kwaśną, woli lekko alkaiczną, (pH około 7,2) lub obojętną. W
dobrych warunkach wytwarza liczne zanurzone pędy kwiatostanowe na
których rozwijają się młode rośliny. Jest to wydajny sposób rozmnażania.