1

Katechezy nawrócenia

ks. Michał Muszyoski
Opublikowano w piśmie „Młodzianki” nr 18 (261) z 22 czerwca 2009
(pismo studentów Duszpasterstwa Akademickiego przy kościele św. Anny w Warszawie).

W jutrzejszy poniedziałek rozpoczynają się w naszym kościele katechezy Zwiastowania, które prowa-
dzid będzie grupa katechistów z pierwszej wspólnoty Neokatechumenalnej wraz z ks. Jackiem Siekier-
skim, rektorem.

Od czterdziestu lat Droga Neokatechumenalna odkrywa charyzmat prowadzenia chrześcijan i osób
nieochrzczonych do przyjęcia całego bogactwa Chrztu, będącego nie tylko jednorazowym wydarze-
niem, ale nade wszystko drogą życia.

Początków tej nowej rzeczywistości kościelnej należy szukad na ubogich przedmieściach Madrytu,
gdzie w drugiej połowie lat sześddziesiątych ubiegłego wieku młody malarz, Francisco Jose Arguello
Wirtz, zwany przez przyjaciół Kiko, zamieszkał wśród ludzi zmarginalizowanych przez mieszczaoską
społecznośd. Obecnośd Kiko w zakazanej dzielnicy budziła wiele pytao: Czego tu szuka? dlaczego
wszędzie chodzi z Biblią? kim właściwie jest? W niezliczonych rozmowach Kiko opowiadał o swoim
doświadczeniu wiary, które doprowadziło go do przekonania, że Bóg obecny jest wśród najuboższych.

W tym czasie niejaka Carmen Hernandez, członkini jednego z instytutów życia konsekrowanego, po-
szukiwała zapaleoców, którzy zechcieliby wyjechad do ubogich rejonów Boliwii, by tam pracowad.
Skierowana przez znajomych, spotkała się z Kiko i jego przyjaciółmi. Ogromne wrażenie zrobiło na
niej to, że bardzo prości ludzie wydawali się odmienieni wspólnotą, która właśnie sie rodziła pośród
nich: Człowiek o twarzy degenerata, który z wiarą modlił się przy stole, alkoholik, który podjął pracę,
żeby zadbad o byt swojej rodziny...

W centrum tej wspólnoty znajdowało się Słowo Boga i Misterium Paschalne – zwycięstwo Jezusa
Chrystusa nad przemocą grzechu, który niewoli ludzkośd. Stąd właśnie rodziły się owoce – nawróce-
nie. Działalnością Kiko i Carmen zainteresował się biskup Madrytu Casimiro Morcillo, który polecił im
organizowanie rekolekcji parafiach Madrytu, by tworzyd wspólnoty prowadzące do odnowy życia
chrześcijaoskiego. Po jakimś czasie doświadczenie to zostało przeniesione do Rzymu, gdzie zaczęły
również powstawad wspólnoty.

Nazwa „neokatechumenat” zrodziła się spontanicznie i padła z ust Ojca Świętego, Pawła VI, opisują-
cego proces wtajemniczenia w całe bogactwo Chrztu w odniesieniu do osób ochrzczonych. Neokate-
chumenat nie jest efektem szczegółowo zaplanowanych projektów duszpasterskich, ale spontanicz-
nie zrodzonym darem, jaki otrzymał Kościół w dobie odnowy Soboru Watykaoskiego II. Katechume-
nat, którego przebieg w stosunku do osób nieochrzczonych opisany jest w księdze „Obrzędy Chrze-
ścijaoskiego Wtajemniczenia Dorosłych”, także we wspólnotach neokatechumenal-nych odbywany
jest według starożytnego rytmu u kooczy się uroczystym odnowieniem obietnic chrzcielnych całej
wspólnoty.

W czerwcu ubiegłego roku z polecenia Papieża Benedykta XVI Papieska Rada do spraw Świeckich
zatwierdziła definitywnie statut Drogi Neokatechumenalnej. Decyzję tę poprzedził pięcioletni okres
zatwierdzenia Statutu ad experimentum, kiedy to Papieska Rada do spraw Świeckich uważnie przyj-
rzała się licznym owocom, które daje Droga Kościołowi już od swego powstania. Zaliczyd do nich nale-

2

ży odnowę życia parafialnego – dostrzeganą szczególnie tam, gdzie Droga była otoczona należytą
troską duszpasterzy; zrodzenie się charyzmatu katechistów wędrownych, zarówno świeckich jak i
kapłanów, którzy pozostawiają zabezpieczenia uporządkowanego życia z zdani na Opatrznośd głoszą
Ewangelię tam, gdzie posyła ich Kościół oraz charyzmatu rodzin w misji, które posłane przez Ojca
Świętego przeprowadzają się do najbardziej zsekularyzowanych rejonów świata, by wraz z kapłanami
i celibatariuszami tworzyd Kościół – czytelny znak komunii, otwarty na każdego człowieka; powstanie
ponad siedemdziesięciu diecezjalnych seminariów misyjnych Redemptoris Mater, formujących do
prezbiteratu w duchu nowej ewangelizacji; a także najnowszy z nich – misja ad gentes, czyli tworze-
nie zupełnie nowych ośrodków duszpasterskich w środowiskach całkowicie wyzutych z chrześcijao-
stwa w Europie, Azji i Ameryce.

Sekretarz Papieskiej Rady do spraw Tekstów Prawnych, bp Juan Ignacio Arrieta tak przedstawił wyniki
wspólnych prac: „W nowym statucie zatwierdza się Drogę Neokatechumenalną jako model katechu-
menatu pochrzcielnego, służący biskupom diecezjalnym, lub też, jak ujął to papież Jan Paweł II, w
słowach wpisanych w artykuł 1. Statutu, jako itinerarium formacji katolickiej, program formacji osób
do życia chrześcijaoskiego, bazujący na katechezie i liturgii, urzeczywistniany we wspólnocie według
określonego rytmu i metod (...). Kościół zatwierdził nie to, co można by nazwad zrzeszeniem osób,
lecz metodę formacji katolickiej”.

Opublikowanie dekretu zatwierdzającego Statut Drogi Neokatechumenalnej miało miejsce 13 czerw-
ca 2008 r. w Auli Wielkiej budynku Papieskiej Rady do spraw Świeckich. Jej Przewodniczący, Kardynał
Stanisław Ryłko wręczył inicjatorom Drogi Neokatechumenalnej dekret noszący datę 11 maja, czyli
uroczystości Zesłania Ducha Świętego.

Owoce Drogi są dostrzegalne i w naszej diecezji. Obecnie w Warszawie i okolicach działa ok. 200
wspólnot skupionych w 60 parafiach. Szczególnym rysem wspólnot neokatechumenalnych jest po-
nadprzeciętna otwartośd na życie. Badania statystyczne wśród małżeostw zaangażowanych w Drogę
ukazały średnią dzietnośd na poziomie ok. pięciorga dzieci na rodzinę. Od czerwca 1990 roku działa
Archidiecezjalne Seminarium Misyjne Redemptoris Mater, które od 13 lat wydaje na świat prezbite-
rów dla nowej ewangelizacji. Wielu z nich posługuje w parafiach Archidiecezji, a znaczna już częśd z
nich realizuje swoje powołanie misyjne, ewangelizując w Rosji, Kazachstanie, na Białorusi, Ukrainie,
na Litwie, Słowacji, w Austrii, Słowenii, we Włoszech, Francji, Hiszpanii, w Afryce, Ameryce a także w
posłudze katechisty wędrownego w wielu diecezjach naszego kraju.

Prócz kapłanów, w działalnośd misyjną Kościoła zaangażowanych jest wiele osób świeckich, w tym
rodzin, z terenu archidiecezji warszawskiej. Innym szczególnym skarbem, którego Bóg udziela przez
Drogę Kościołowi jest obfitośd powołao do życia konsekrowanego, zarówno w zakonach kontempla-
cyjnych, jak i czynnych.

katechezy będą odbywały się w poniedziałki i czwartki o godz. 20.00 w kościele. Zapraszam.

ks. Michał Muszyoski

---
http://www.ee.pw.edu.pl/~szewczyk/droga/