Czynniki chemiczne i psychofizyczne
w środowisku pracy
mgr inż. Hanna Krowicka - Jóźwiak
Szkodliwe czynniki chemiczne
Czynnik szkodliwy chemicznie jest to czynnik, który uwalnia się do środowiska pracy w
Czynnik szkodliwy chemicznie jest to czynnik, który uwalnia się do środowiska pracy w
procesie fizykochemicznym
Czynnikami chemicznymi są:
Gazy
Pary
Aerozole
Pary
Aerozole
Mgły
układy niejednorodne
Dymy
Klasyfikacja substancji chemicznych /
preparatów
Rozporządzenie MZ z dnia 02.09.2003r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji
substancji i preparatów chemicznych (Dz.U. Nr 171 poz.1666)
ZMIANA-
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 04.09.2007 (Dz. U. Nr 174/2007 oz. 1222)
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 04.09.2007 (Dz. U. Nr 174/2007 oz. 1222)
CEL KLASYFIKACJI:
•
określenie wszystkich właściwości substancji i preparatów niebezpiecznych, które
mogą stwarzać zagrożenia w czasie normalnego ich stosowania lub użytkowania -
toksyczności, właściwości fizykochemicznych i ekotoksyczności,
•
analizie poddaje się wszystkie rodzaje zagrożeń ,
•
substancje lub preparaty, po określeniu ich właściwości powodujących zagrożenie,
•
substancje lub preparaty, po określeniu ich właściwości powodujących zagrożenie,
powinny zostać oznakowane w celu wskazania tego zagrożenia (zagrożeń), dla
ochrony zdrowia człowieka oraz dla środowiska.
Niebezpieczne czynniki chemiczne
Substancje i preparaty o właściwościach wybuchowych
Substancje i preparaty o właściwościach utleniających
Substancje i preparaty o właściwościach utleniających
Substancje i preparaty skrajnie łatwo palne
Substancje i preparaty wysoce łatwo palne
Substancje i preparaty łatwo palne
Substancje i preparaty bardzo toksyczne
Substancje i preparaty toksyczne
Substancje i preparaty szkodliwe
Substancje i preparaty żrące
Substancje i preparaty drażniące
Substancje i preparaty drażniące
Substancje i preparaty uczulające
Substancje i preparaty rakotwórcze
Substancje i preparaty mutagenne
Substancje i preparaty działające szkodliwie na rozrodczość
Substancje i preparaty niebezpieczne dla środowiska
Substancje bardzo toksyczne,
toksyczne i szkodliwe
Dla określenia stopnia toksyczności substancji chemicznych ustala się następujące
Dla określenia stopnia toksyczności substancji chemicznych ustala się następujące
wskaźniki:
DL
50
dla substancji występujących w postaci ciała stałego lub cieczy. Wskaźnik ten
ustala się na podstawie ilości substancji, która podana zwierzętom doświadczalnym
doustnie lub na skórę powoduje śmierć połowy zwierząt w badanej grupie,
CL
50
dla substancji występujących w postaci gazu. Wskaźnik ten ustala się na
podstawie ilości substancji, która podana zwierzętom doświadczalnym inhalacyjnie
powoduje śmierć połowy zwierząt w badanej grupie.
powoduje śmierć połowy zwierząt w badanej grupie.
Dawka śmiertelna medialna dla
różnych substancji
Związek
DL
50
dla szczura doustnie w mg/kg
Benzen
930
Ksylen
4300
Toluen
5000
Metanol
5628
Chlorek winylu
500
Oznakowanie substancji chemicznych /
preparatów
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie oznakowania
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie oznakowania
opakowań
substancji
niebezpiecznych
i
preparatów
niebezpiecznych
oraz
niektórych
preparatów
chemicznych
(Dz.U. 2009 nr 53 poz. 439)
1. Ww. rozporządzenie określa wymagania odnośnie:
•
rozmiaru etykiety
•
nazwy handlowej produktu
•
umieszczania nazw chemicznych wchodzących w skład produktu
•
umieszczania nazw chemicznych wchodzących w skład produktu
•
umieszczania nazwy producenta /importera/dystrybutora
•
umieszczania znaków i napisów ostrzegawczych,
•
koloru znaków i napisów ostrzegawczych
•
zwrotów R (ryzyko) i S (bezpieczeństwo)
2. Uzupełnieniem rozporządzenia jest 5 załączników
Oznakowanie opakowania każdej niebezpiecznej
substancji powinno zawierać:
1)
Nazwę substancji,
2)
Nazwę lub imię i nazwisko, adres i numer telefonu producenta, importera lub dystrybutora
wprowadzającego substancję do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskie,
wprowadzającego substancję do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskie,
3)
Znak lub znaki ostrzegawcze i napisy określające ich znaczenie. Gdy substancji przypisano więcej
niż jeden symbol to:
•
Obowiązek umieszczenia znaku ostrzegawczego odpowiadającego symbolom T lub T+ czyni znaki
ostrzegawcze odpowiadające symbolom Xn, Xi i C fakultatywnymi,
•
Obowiązek umieszczenia znaku ostrzegawczego odpowiadającego symbolowi C czyni znaki
ostrzegawcze odpowiadające symbolom Xn i Xi fakultatywnymi,
•
Obowiązek umieszczenia znaku ostrzegawczego odpowiadającego symbolowi E czyni znaki
ostrzegawcze odpowiadające symbolom F, F+ i O fakultatywnymi,
•
Obowiązek umieszczenia znaku ostrzegawczego odpowiadającego symbolowi Xn czyni znak
ostrzegawczy odpowiadający symbolowi Xi fakultatywnym,
ostrzegawczy odpowiadający symbolowi Xi fakultatywnym,
4) Zwroty R wskazujące rodzaj zagrożenia
5) Zwroty S określające warunki bezpiecznego przechowywania (nie więcej niż 6 zwrotów S)
6) Numer WE, jeżeli został przypisany danej substancji,
7) W przypadku substancji objętych wykazem, oznakowanie powinno zawierać wyrazy „Oznakowanie
WE”
Zwroty R i S
•
Zagrożenia wynikające z innych,
niebezpiecznych właściwości
substancji chemicznych
wyrażone są szczegółowo za
pomocą zwrotów R
(ang. risk phrases)
•
Warunki bezpiecznego
•
Warunki bezpiecznego
stosowania niebezpiecznych
substancji i niebezpiecznych
preparatów określane są za
pomocą zwrotów S
(ang. safety phrases)
Karty charakterystyki substancji niebezpiecznych
Karty charakterystyki substancji/ preparatu niebezpiecznego to bazy danych
zawierające informacje o niebezpiecznych właściwościach substancji chemicznych, o
zawierające informacje o niebezpiecznych właściwościach substancji chemicznych, o
rodzaju i rozmiarach stwarzanych przez nie zagrożeń, a także o sposobie
postepowania w przypadku awarii, zatrucia, pożaru czy neutralizacji negatywnego
wpływu na środowisko naturalne.
Karty charakterystyki substancji
niebezpiecznych
Każda karta charakterystyki określonej substancji chemicznej powinna zawierać następujące informacje:
1)
Identyfikacja substancji chemicznej i przedsiębiorstwa ją produkującego,
2)
Skład/ informacja o składnikach,
2)
Skład/ informacja o składnikach,
3)
Identyfikacja zagrożeń,
4)
Pierwsza pomoc,
5)
Postępowanie w razie pożaru,
6)
Postepowanie w razie niezamierzonego uwolnienia do środowiska,
7)
Obchodzenie się z substancja i magazynowanie,
8)
Kontrola narażenia/ środki ochrony indywidualnej,
9)
Właściwości fizykochemiczne,
10) Stabilność i reaktywność,
11) Informacje toksykologiczne,
11) Informacje toksykologiczne,
12) Informacje ekologiczne,
13) Postepowanie z odpadami,
14) Informacje o transporcie,
15) Informacje dotyczące uregulowań prawnych,
16) Dodatkowe informacje.
Przepisy o nadzorze
Inspekcja
Inspekcja
Sanitarna
Inspekcja
Ochrony
Środowiska
Straż
Graniczna i
organy celne
Państwowa
Inspekcja
Pracy
Inspekcja
Handlowa
Państwowa
Straż
Pożarna
Wymagania stawiane użytkownikom
substancji i preparatów chemicznych
Obowiązek informowania użytkownika substancji chemicznych o
stwarzanych przez nie zagrożeniach dla zdrowia i dla środowiska,
Obowiązek klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych pod
Obowiązek klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych pod
względem stwarzanych przez nie zagrożeń dla zdrowia człowieka i
dla środowiska,
Obowiązek stosowania w działalności zawodowej kart
charakterystyki substancji niebezpiecznych,
Obowiązek zapoznania się z kartą charakterystyki substancji
niebezpiecznych nałożony na osoby stosujące substancje
niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne,
Obowiązek podjęcia niezbędnych działań zapobiegających
Obowiązek podjęcia niezbędnych działań zapobiegających
powstaniu zagrożenia, jeśli stosowana substancja chemiczna może
stworzyć zagrożenie dla zdrowia człowieka lub dla środowiska.
Wymagania stawiane użytkownikom
substancji i preparatów chemicznych
W praktyce zawodowej przestrzeganie zapisów ustawy o
substancjach i preparatach chemicznych można sprowadzić do
substancjach i preparatach chemicznych można sprowadzić do
następujących obowiązków:
Sporządzenia listy (wykazu) niebezpiecznych substancji
chemicznych przygotowanych na potrzeby aktualnie
prowadzonych prac,
Sprowadzenia kart charakterystyki dla każdej wymienionej
w wykazie substancji chemicznej,
Zapoznania pracowników laboratorium z informacjami
zawartymi w sprowadzonych kartach charakterystyki,
zawartymi w sprowadzonych kartach charakterystyki,
Przygotowania roztworów do neutralizacji oparzeń i zatruć
zgodnie z informacjami podanymi w kartach charakterystyki,
Opracowania procedury postępowania w przypadku
wystąpienia zagrożenia, jakie może stworzyć stosowana
substancja chemiczna.
W jaki sposób człowiek styka się z
niebezpiecznym związkiem chemicznym?
Może się on dostać do organizmu na trzy sposoby:
Może się on dostać do organizmu na trzy sposoby:
przez absorpcję poprzez skórę,
przez wdychanie,
przez układ pokarmowy.
•
Wdychanie niebezpiecznych substancji chemicznych jest najczęstszym narażeniem w warunkach
zawodowych. Przez układ oddechowy dostają się gazy, pary, mgły i dymy prowadzonych w
zakładach procesach pracy. Działanie substancji na organizm zależy od specyficznych właściwości
danej substancji i dawki wprowadzonej do organizmu.
danej substancji i dawki wprowadzonej do organizmu.
•
Narażenie inhalacyjne zależy od: stężenia substancji w powietrzu, czasu narażenia, poziomu
wentylacji płuc.
D = F(c * t * W)
gdzie:
D- dawka substancji w mg
c- stężenie substancji we wdychanym powietrzu mg/m
3
c- stężenie substancji we wdychanym powietrzu mg/m
3
t- czas narażenia w godzinach
W- wentylacja płuc w m
3
/godzinę
Jakie jest działanie substancji chemicznych na organizm?
Substancje
chemiczne
miejscowe
układowe
Substancje
żrące
Substancje
drażniące
Substancje
uczulające
Substancje
rakotwórcze
Substancje
mutagenne
Substancje
działające na
rozrodczość
Substancje o działaniu miejscowym
Substancje żrące obejmują substancje i preparaty, które w zetknięciu
z żywymi tkankami mogą powodować ich zniszczenie,
z żywymi tkankami mogą powodować ich zniszczenie,
Substancje drażniące są to substancje niewykazujące działania żrącego, ale
wywołujące podrażnienia objawiające się stanami zapalnymi. Na działanie
drażniące narażona jest najczęściej skóra, oczy i układ oddechowy. Substancje
drażniące wywołują stany zapalne, a przy dużych stężeniach odruchy obronne, jak
skurcze, wydzielanie śluzu, a nawet utratę świadomości i uduszenie,
Substancje uczulające należą do nich substancje i preparaty, które po wchłonięciu
do organizmu drogami oddechowymi lub przez skórę wywołują stan uczulenia
powodujący, że następne narażenie na substancję lub preparat wywołuje
charakterystyczne skutki szkodliwe.
Substancje o działaniu układowym
Substancje rakotwórcze należą do nich substancje i preparaty, które
w przypadku wdychania, spożycia lub wchłonięcia przez skórę mogą wywoływać
w przypadku wdychania, spożycia lub wchłonięcia przez skórę mogą wywoływać
niekontrolowany wzrost komórek prowadzący do zmian nowotworowych.
Substancje mutagenne są to substancje i preparaty , które w przypadku wdychania,
spożycia lub po wchłonięciu przez skórę mogą wywoływać dziedziczne zmiany
genetyczne lub zwiększać częstość ich wystąpienia.
Substancje o działające na rozrodczość- substancje i preparaty, które
Substancje o działające na rozrodczość- substancje i preparaty, które
w przypadku wdychania, spożycia lub po wchłonięciu przez skórę wywołują lub
zwiększają
częstość
występowania
szkodliwych
skutków
u
potomstwa
o
charakterze niedziedzicznym lub uszkadzają funkcje rozrodcze albo zdolność
rozrodczą mężczyzn lub kobiet.
Substancje o działaniu układowym podlegają dodatkowej
klasyfikacji na trzy kategorie
Substancje rakotwórcze:
Kategoria 1. Substancje o udowodnionym działaniu rakotwórczym dla człowieka
Kategoria 1. Substancje o udowodnionym działaniu rakotwórczym dla człowieka
Kategoria 2. Substancje, które powinny być rozpatrywane jako rakotwórcze dla człowieka
Kategoria 3. Substancje o możliwym działaniu rakotwórczym na człowieka
Substancje mutagenne:
Kategoria 1. Substancje o udowodnionym działaniu mutagennym dla człowieka
Kategoria 2. Substancje, które powinny być rozpatrywane jako mutagenne dla człowieka
Kategoria 3. Substancje o możliwym działaniu mutagennym na człowieka
Substancje działające na rozrodczość:
Kategoria 1. Substancje o udowodnionym szkodliwym działaniu na funkcje rozrodcze u
ludzi. Substancje o udowodnionym szkodliwym działaniu na rozwój płodu,
Kategoria 1. Substancje o udowodnionym szkodliwym działaniu na funkcje rozrodcze u
ludzi. Substancje o udowodnionym szkodliwym działaniu na rozwój płodu,
Kategoria 2. Substancje, które należy rozpatrywać jako działające szkodliwie na funkcje
rozrodcze ludzi. Są to substancje, które należy rozpatrywać jako upośledzające rozwój
potomstwa u ludzi
Kategoria 3. Substancje, które wzbudzają uwagę, ze względu na możliwość szkodliwego
działania na funkcje rozrodcze u człowieka. Substancje, które wzbudzają uwagę ze
względu na możliwość upośledzenia rozwoju potomstwa.
Substancje rakotwórcze najczęściej
zagrażające w miejscach pracy
SUBSTANCJA
ATAKOWANY ORGAN
DZIEDZINA WYTWARZANIA LUB
STOSOWANIA
STOSOWANIA
Azbest
Płuca, opłucna
Produkcja materiałów izolacyjnych, górnictwo,
budownictwo i przemysł stoczniowy
Benzen
Szpik kostny
Produkcja obuwia: barwienie, malowanie
Chrom
Nos, płuca, krtań
Spawalnictwo, produkcja i przetwarzanie
chromu
Smoła węglowa
Płuca, krtań, skóra, pęcherz
moczowy
Gazownictwo, koksownictwo, przetwarzanie
węglopochodnych i paku
moczowy
węglopochodnych i paku
Nikiel
Nos, płuca
Wytapianie, mieszanie, elektroliza niklu
Zatrucia substancjami chemicznymi
Biorąc pod uwagę przebieg i charakter objawów, zatrucia szkodliwymi
substancjami chemicznymi można podzielić na:
substancjami chemicznymi można podzielić na:
Zatrucia ostre - procesy chorobowe wywołane przez truciznę
wchłoniętą do organizmu w dawce jednorazowej; charakteryzują
się dużą dynamiką objawów klinicznych;
Zatrucia przewlekłe - procesy chorobowe powstające w wyniku
wprowadzania do organizmu małych ilości substancji szkodliwych
wprowadzania do organizmu małych ilości substancji szkodliwych
przez długi czas; zatrucia przewlekłe rozwijają się w przeciągu wielu
miesięcy, a nawet lat;
Zatrucia podostre - mają charakter pośredni; rozwijają się w
okresie od kilku godzin do kilku dni od wchłonięcia substancji
.
Postępowanie z opakowaniami po
chemikaliach
Sprzedawca substancji chemicznych, jest obowiązany pobrać kaucję za opakowania
jednostkowe tych substancji w wysokości ustalonej przez ich producenta lub
importera. Sprzedawca, jest obowiązany przyjmować od użytkowników opakowania
importera. Sprzedawca, jest obowiązany przyjmować od użytkowników opakowania
wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po substancjach, w celu ich
przekazania producentowi lub importerowi. Przyjmując opakowania wielokrotnego
użytku i odpady opakowaniowe po tych substancjach, sprzedawca jest obowiązany
zwrócić pobraną kaucję. Użytkownik substancji chemicznych, jest obowiązany zwrócić
sprzedawcy opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych
substancjach.
Znakowanie ADR
Pojazdy przewożące materiały niebezpieczne znakowane są:
•
Tablicami ostrzegawczymi
•
Tablicami ostrzegawczymi
•
Nalepkami ostrzegawczymi
Numer rozpoznawczy
niebezpieczeństwa
Numer rozpoznawczy
materiału
benzyna
Numery rozpoznawcze
Numer rozpoznawczy niebezpieczeństwa są to dwie lub trzy cyfry o następującym
znaczeniu:
2 – emisja gazu spowodowana ciśnieniem lub reakcją chemiczną;
2 – emisja gazu spowodowana ciśnieniem lub reakcją chemiczną;
3 – łatwopalność cieczy (par) i gazów;
4 – łatwopalność materiałów stałych;
5 – działanie utleniające;
6 – działanie trujące;
7 – działanie promieniotwórcze;
8 – działanie żrące;
9 – niebezpieczeństwo samorzutnej i gwałtownej reakcji.
9 – niebezpieczeństwo samorzutnej i gwałtownej reakcji.
Numer rozpoznawczy materiału składa się z czterocyfrowego kodu
Nalepki ostrzegawcze stosowane w transporcie
drogowym i kolejowym
Klasyfikacja ADR materiałów niebezpiecznych
KLASY TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH:
KLASY TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH:
1. Materiały i przedmioty wybuchowe.
2. Gazy.
3. Materiały ciekłe zapalne.
4.1.Materiały stałe zapalne.
4.2. Materiały samozapalne.
4.3.Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą
gazy palne.
5.1. Materiały utleniające.
5.1. Materiały utleniające.
5.2. Nadtlenki organiczne.
6.1. Materiały trujące.
6.2. Materiały zakaźne.
7. Materiały promieniotwórcze.
8. Materiały żrące.
9. Różne materiały i przedmioty wybuchowe.
Ochrona pracy kobiet
Nie wolno zatrudniać kobiet w ciąży i w okresie karmienia przy pracach
w narażeniu na:
w narażeniu na:
a) Czynniki rakotwórcze i o prawdopodobnym działaniu rakotwórczym,
b) Następujące substancje chemiczne niezależnie od ich stężenia w środowisku pracy:
Chloropren, 2-etoksyetanol, etylenu dwubromek, leki cytostatyczne, mangan, 2-
metoksyetanol, ołów i jego związki, rtęć i jej związki, styren, syntetyczne estrogeny i
progesterony, węgla dwusiarczek, preparaty do ochrony roślin
c) Rozpuszczalniki organiczne, jeżeli ich stężenia w środowisku pracy przekraczają wartość
1/3 NDS.
Ochrona pracy młodocianych
Zabronione jest zatrudnienie młodocianych przy pracach w
narażeniu na:
Prace w narażeniu na działanie substancji i preparatów
Prace w narażeniu na działanie substancji i preparatów
chemicznych, w tym środków i ochrony roślin,
sklasyfikowanych w przepisach w sprawie kryteriów i sposobu
klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych jako:
T
T+
C
E
Xn którym przypisano
jeden albo kilka zwrotów
R39, R42, R43, R45, R46,
R48, R60, R61, R68
Xi którym
przypisano jeden
lub więcej zwrotów
R12, R42, R43,
Prace w narażeniu na czynniki rakotwórcze lub mutagenne,
Prace w kontakcie z lekami psychotropowymi,
Prace związane z używaniem kadzi, zbiorników lub
pojemników szklanych zawierających czynniki chemiczne, o
których mowa wyżej.
R48, R60, R61, R68
R12, R42, R43,
Prace wykonywane przez co najmniej
dwie osoby
Do takich prac między innymi należą:
•
Prace w pomieszczeniach, w których występują gazy lub pary
trujące, żrące albo duszące, przy których wykonywaniu wymagane
trujące, żrące albo duszące, przy których wykonywaniu wymagane
jest stosowanie środków ochrony indywidualnej,
•
Prace na stanowiska organizowanych w magazynach substancji
trujących i żrących,
•
Prace związane z transportowaniem i stosowaniem materiałów
wybuchowych,
•
Prace spawalnicze, cięcie gazowe i elektryczne oraz inne prace
wymagające posługiwania się otwartym źródłem ognia,
wymagające posługiwania się otwartym źródłem ognia,
•
Prace związane ze świadczeniem usług w zakresie stosowania
preparatów ochrony roślin w formie płynnej, zaliczanych do
pierwszej kategorii toksyczności.
Ocena Ryzyka Zawodowego
Ocenić ryzyko zawodowe, jakie występuje w trakcie
wykonywania zadań oraz poinformować pracowników o
tym ryzyku i zasadach ochrony przed potencjalnymi
tym ryzyku i zasadach ochrony przed potencjalnymi
zagrożeniami,
Ryzyko zawodowe
to prawdopodobieństwo wystąpienia
niepożądanych zdarzeń związanych
z wykonywaną pracą, powodujących straty, w
z wykonywaną pracą, powodujących straty, w
szczególności wystąpienia u pracowników
niekorzystnych skutków zdrowotnych w wyniku
zagrożeń zawodowych występujących w
środowisku pracy lub sposobu wykonywania
pracy .
ORZ w oparciu o normę
PN-N 18002:2000
Przed przystąpieniem do pomiarów należy wziąć pod uwagę:
•
ilość stosowanych czynników chemicznych,
•
częstotliwość używanych czynników chemicznych,
•
skuteczność wentylacji,
•
wielkość pomieszczenia, w którym znajduje się stanowisko pracy,
•
oraz inne specyficzne parametry pracy mające wpływ na zagrożenie.
ORZ w oparciu o normę
PN-N 18002:2000
Gdzie:
P
s
– wskaźnik narażenia
umożliwiający ocenę stężenia
średniego ważonego dla całej
zmiany roboczej,
P
ch
– wskaźnik narażenia
umożliwiający ocenę stężeń
chwilowych,
chwilowych,
P
p
– wskaźnik narażenia
umożliwiający ocenę stężeń
pułapowych
ORZ w oparciu o normę
PN-N 18002:2000
ORZ w oparciu o normę
PN-N 18002:2000 Przykład:
Czynniki psychofizyczne
w środowisku pracy
Czynniki
psychiczne
Czynniki
fizyczne
psychiczne
fizyczne
Stres
Tak na prawdę wyróżnia się bo wiem dwa rodzaje stresu: stres pozytywny,
motywujący, oraz stres negatywny, demotywujący, powodujący z czasem negatywne
konsekwencje zawodowe, społeczne i zdrowotne. To, czy stres będzie miał charakter
konsekwencje zawodowe, społeczne i zdrowotne. To, czy stres będzie miał charakter
pozytywny czy negatywny, zależy zarówno od stawianych pracownikowi wymagań,
od jego fizycznych, emocjonalnych i intelektualnych możliwości radzenia sobie z nimi
w danej chwili, jak i od wsparcia ze strony przełożonych i współpracowników, na
które może liczyć w miejscu pracy.
Stres pozytywny
Gdy przełożeni stawiają wymagania dostosowane do
Twoich fizycznych, emocjonalnych i intelektualnych
możliwości,
a
Ty
masz
odpowiednią
wiedze
i
umiejętności oraz wsparcie kolegów i przełożonych –
jesteś w stanie wykonać postawione przed Tobą
zadania
zadania
Stres negatywny
Gdy przełożeni nieustannie stawiają wymagania
przekraczające Twoje fizyczne, emocjonalne i
intelektualne możliwości, a Ty nie masz
odpowiedniej wiedzy lub umiejętności oraz
wsparcia kolegów i przełożonych – nie jesteś w
stanie wykonać postawionych przed Tobą zadań
stanie wykonać postawionych przed Tobą zadań
•
zwiększa się wydzielanie
hormonów,
•
przyspiesza akcja serca,
•
pogłębia i przyspiesza oddech,
•
zwiększa napięcie mięśni,
•
wzrasta ciśnienie krwi,
•
wzrasta ciśnienie krwi,
•
zmniejsza wrażliwość na ból,
•
przyspieszają procesy przemiany
materii,
•
wzrasta wydolność i siła fizyczna;
•
odczuwamy silne emocje, takie jak
strach, złość lub gniew;
•
przestajemy myśleć, mamy
trudności z koncentracją – nie
zwracamy uwagi na otoczenie;
•
jesteśmy pobudzeni, niecierpliwi,
•
jesteśmy pobudzeni, niecierpliwi,
odczuwamy przymus działania;
•
w stanie silnego napięcia możemy
zachować się agresywnie.
Reakcja stresowa
Reakcja stresowa przebiega w trzech fazach:
Reakcja stresowa przebiega w trzech fazach:
I Faza mobilizacji – w tej fazie zostajemy przygotowani do zmagania się z
wymaganiami. W organizmie, umyśle i zachowaniu zachodzą zmiany
opisane wyżej.
II Faza aktywności – W tej fazie zmagamy się z wymaganiami.
Nagromadzona energia przeznaczona jest na działanie i rozwiązanie
problemu.
III Faza wyczerpania – Faza końcowa. Energia zostaje wyczerpana i nie
jesteśmy już w stanie radzić sobie z wymaganiami. Powrót do
jesteśmy już w stanie radzić sobie z wymaganiami. Powrót do
aktywności jest możliwy dopiero po okresie wypoczynku i regeneracji
organizmu
Długotrwały stres a choroby
Poważne zmiany w stanie zdrowia wywołane stresem nie pojawiają się od
razu. Stan chronicznego stresu, ciągłego napięcia i aktywności może
razu. Stan chronicznego stresu, ciągłego napięcia i aktywności może
prowadzić jednak do wyczerpania fizycznego i psychicznego każdego
człowieka. Powoduje także dolegliwości zdrowotne, które następnie mogą
przerodzić się w poważne zmiany w stanie zdrowia, takie jak:
bóle mięśni karku, barków oraz okolic krzyżowo-lędźwiowej kręgosłupa,
owrzodzenie układu pokarmowego oraz bolesne skurcze jelit, obniżenie
odporności organizmu i infekcje,
nadciśnienie tętnicze, udar mózgu, choroba wieńcowa, zawał mięśnia
sercowego,
sercowego,
depresje, nerwice,
choroba nowotworowa.
Jakie są przyczyny stresu?
Przeciążenie
jakościowe
STRES
jakościowe
Przeciążenie
ilościowe
Niedociążenie
jakościowe
Brak wsparcia
Fizyczne
warunki pracy
Brak kontroli
nad pracą
Niejasność roli
Konflikt roli
Sposoby radzenia sobie ze stresem
•
Stosowanie zachowań asertywnych,
•
Zwiększanie umiejętności interpersonalnych,
•
Zwiększanie umiejętności negocjacyjnych i mediacyjnych,
•
Zwiększanie umiejętności negocjacyjnych i mediacyjnych,
•
Zwiększanie umiejętności komunikowania się z innymi ludźmi,
•
Zwiększanie umiejętności zarzadzania czasem,
•
Zmiana podejścia do stresujących sytuacji,
•
Zwiększenie swojego udziału w funkcjonowaniu firmy,
•
Ustalenie ram czasowych swojej pracy,
•
Ustawiczny rozwój i szkolenie zawodowe,
•
Korzystanie z usług doradcy zawodowego,
•
Korzystanie z usług doradcy zawodowego,
•
Uprawianie ćwiczeń fizycznych,
•
Uprawianie ćwiczeń relaksacyjnych,
•
Prowadzenie zdrowego stylu życia,
•
Przygotowywanie się na wystąpienie stresu
Obciążenie organizmu pracą fizyczną
Obciążenie fizyczne
Obciążenie
Obciążenie statyczne
Obciążenie
dynamiczne
Obciążenie organizmu pracą fizyczną
Obciążenie organizmu podczas wykonywania
pracy fizycznej zależy od:
-
zewnętrznych czynników klimatycznych,
-
pozycji ciała,
-
rodzaju, intensywności i czasu trwania
wysiłku fizycznego.
wysiłku fizycznego.
Obciążenie organizmu pracą fizyczną
Nadmierne obciążenie człowieka wysiłkiem fizycznym prowadzi do zmęczenia, a
ponadto przyczynia się do powstania urazów i dolegliwości układu mięśniowo-
szkieletowego.
szkieletowego.
Zachodzące w organizmie zmiany fizjologiczne związane z wysiłkiem fizycznym
obejmują:
- zmiany produkcji energii metaboliczne,
- zmiany zużycia tlenu,
- zmiany wentylacji płuc,
- zmiany częstości skurczów serca,
- zmiany częstości skurczów serca,
- zmiany temperatury wewnętrznej ciała.
Obciążenie organizmu pracą fizyczną
Ciężkość pracy
Wydatek
energetyczny
[W]
Zużycie
tlenu
[l/min]
Wentylacja
płuc [l/min]
Częstość
skurczów
serca
[sk/min]
Temperatura
Wewnętrzna
[
o
C]
Bardzo lekka
174
0,5
10
75
37,0
Lekka
174-348
0,5-1,0
10-20
75-100
37,0-37,5
Średnio ciężka
348-523
1,0-1,5
20-30
100-125
37,5-38,0
Bardzo ciężka
647-870
2,0-2,5
50-65
150-175
38,5-39,0
Krańcowo
ciężka
>870
>2,5
>65
>175
>39,0
Obciążenie statyczne
Powstaje w wyniku wysiłku statycznego, podczas którego dochodzi do długotrwałego
napięcia mięśni powodującego zahamowanie swobodnego przepływu krwi przez
napięcia mięśni powodującego zahamowanie swobodnego przepływu krwi przez
mięśnie. Doprowadza to szybko do ich zmęczenia oraz znacznie skraca czas
wykonywania wysiłku.
Typowym przykładem prac o znacznym wysiłku statycznym jest: utrzymywanie
narzędzia lub przedmiotu w wyciągniętej ręce, praca w wymuszonej pozycji, np. na
kolanach.
Obciążenie dynamiczne
Związane jest z aktywnością ruchową, podczas której dochodzi do naprzemiennego
skurczu i rozkurczu mięśni, co nie powoduje jednak tak dużych zmian w przepływie
skurczu i rozkurczu mięśni, co nie powoduje jednak tak dużych zmian w przepływie
krwi przez mięśnie. Jego miarą jest wielkość energii wydatkowanej na pracę, tzw.
wydatek energetyczny.
Typowym przekładem prac o znacznym wysiłku dynamicznym jest: bieganie,
kopanie.
ZASADY WYKONYWANIA
RĘCZNYCH PRAC TRANSPORTOWYCH
Prace należy wykonywać w sposób zgodny z
przepisami
i
zasadami
bhp
oraz
ergonomii.
przepisami
i
zasadami
bhp
oraz
ergonomii.
Podnoszony przedmiot powinien znajdować się
pomiędzy lekko ugiętymi kolanami. Stopy, płasko i
pewnie
ustawione
na
podłożu,
powinny
być
rozstawione w odległości 30 do 40 cm; plecy jak
najbardziej wyprostowane, głowa odchylona nieco
najbardziej wyprostowane, głowa odchylona nieco
do tyłu. Przedmiot należy chwytać właściwie i
pewnie, a jeżeli ma uchwyty chwytać tylko za nie.
Ładunek podnosić tylko wtedy, gdy pozycja ciała
jest stabilna.
ZASADY WYKONYWANIA
RĘCZNYCH PRAC TRANSPORTOWYCH
Przy podnoszeniu i przenoszeniu należy pamiętać o:
-
wykonywaniu łagodnych i płynnych ruchów,
-
wykonywaniu łagodnych i płynnych ruchów,
-
nieskręcaniu tułowia,
-
rozkładaniu mas, w miarę możliwości, symetrycznie po obu stronach
tułowia.
ZASADY WYKONYWANIA
RĘCZNYCH PRAC TRANSPORTOWYCH
•
Przenoszony przedmiot powinien znajdować się jak
najbliżej ciała i nie powinien ograniczać widoczności.
Niedozwolone jest przekraczanie dopuszczalnych
mas
przenoszonych
przedmiotów,
np.
poprzez
przenoszenie po dwie sztuki zamiast po jednej.
ZASADY WYKONYWANIA
RĘCZNYCH PRAC TRANSPORTOWYCH
•
Pracownicy zobowiązani są stosować sprzęt pomocniczy oraz środki ochrony
indywidualnej. Stosując jakiekolwiek urządzenie mechaniczne przy ręcznych
pracach transportowych należy zapoznać się z instrukcją obsługi i przestrzegać
pracach transportowych należy zapoznać się z instrukcją obsługi i przestrzegać
zaleceń oraz wymagań w niej zawartych, zwłaszcza dotyczących bezpieczeństwa
użytkowania.
OGÓLNE NORMY
I WYMAGANIA TECHNICZNE
Niedopuszczalne jest ręczne przenoszenie przez jednego pracownika przedmiotów o
masie przekraczającej 30 kg na wysokość powyżej 4 m lub na odległość
przekraczającą 25 m.
przekraczającą 25 m.
OGÓLNE NORMY
I WYMAGANIA TECHNICZNE
W przypadku konieczności przenoszenia przedmiotu
trzymanego (uchwyconego) w odległości większej niż
30 cm od tułowia należy zmniejszyć o połowę
dopuszczalną
masę
przedmiotu
lub
zapewnić
wykonywanie tej czynności przez co najmniej dwóch
wykonywanie tej czynności przez co najmniej dwóch
pracowników.
OGÓLNE NORMY
I WYMAGANIA TECHNICZNE
Dla kobiet i młodocianych dopuszczalna masa przenoszonych przedmiotów pod górę
– po schodach, których kąt nachylenia przekracza 30° (nie może przekroczyć 60°), a
wysokość 5 m wynosi (w kg):
wysokość 5 m wynosi (w kg):
OGÓLNE NORMY
I WYMAGANIA TECHNICZNE
OGÓLNE NORMY
I WYMAGANIA TECHNICZNE
Przez prace dorywczą należy rozumieć ręczne przemieszczanie przedmiotów
nie częściej niż 4 razy na godzinę, jeżeli łączny czas wykonywania tych prac nie
przekracza 4 godzin na dobę, a w przypadku pracy młodocianego – połowy
jego dobowego wymiaru czasu pracy.
Natomiast ręczne przemieszczanie
przedmiotów wykonywane częściej niż określono powyżej należy zaliczyć do
pracy stałej.
pracy stałej.
OGÓLNE NORMY
I WYMAGANIA TECHNICZNE
Przetaczanie
przedmiotów
o
okrągłych
Przetaczanie
przedmiotów
o
okrągłych
kształtach dozwolone jest, gdy:
-
Masa ręcznie przetaczanych przedmiotów
po terenie poziomym nie przekracza 300
kg na jednego pracownika,
-
Masa
ręcznie
wtaczanych
przez
pracownika przedmiotów na pochylnie
(kąt nachylenia do 15
o
nie przekracza 50
kg.
kg.
Przetaczanie
przedmiotów wzbronione
jest młodocianym
ZESPOŁOWE
PRZENOSZENIE PRZEDMIOTÓW
Masa przemieszczanego przedmiotu nie
może przekraczać 500 kg, przy czym na
jednego
pracownika
nie
może
przypadać jej więcej niż:
- 25 kg – przy pracy stałej,
- 42 kg - przy pracy dorywczej.
Skrajni pracownicy są obciążeni masą
pręta po połowie
ZESPOŁOWE
PRZENOSZENIE PRZEDMIOTÓW
Dopuszczalne normy dźwigania i
przewożenia ciężarów dla kobiet
Prace związane z wysiłkiem fizycznym i obsługą
elementów urządzeń - kobiety
Wydatek energetyczny
Jest to wielkość energii wyprodukowanej przez organizm podczas wykonywania pracy
Jest to wielkość energii wyprodukowanej przez organizm podczas wykonywania pracy
fizycznej. Energia ta zamieniana jest na pracę mechaniczna oraz ciepło.
Ocena wydatku energetycznego pracowników jest konieczna w związku z wieloma
uprawnieniami pracowniczymi. Wynika też bezpośrednio z przepisów prawa oraz
procesów humanizacji pracy zmierzających do zmniejszenia jej uciążliwości.
Wydatek energetyczny
Przepisy prawa, dla których realizacji konieczna jest ocena wydatku energetycznego
dotyczą profilaktyki zdrowotnej oraz uprawnień pracowniczych:
•
Do otrzymania posiłków i napojów profilaktycznych,
•
Do otrzymania posiłków i napojów profilaktycznych,
•
Do emerytury pomostowej lub możliwości dodatku za pracę w warunkach
szczególnych,
•
Do możliwości zatrudnienia młodocianych, kobiet i kobiet w ciąży,
•
Do
badań
profilaktycznych
pracowników
wykonujących
pracę
fizyczną
powodującą znaczny wydatek energetyczny
Wielkość wydatku energetycznego pozwala określić zgodną z przepisami:
Wielkość wydatku energetycznego pozwala określić zgodną z przepisami:
•
Dopuszczalność ręcznego przemieszczania przedmiotów
•
Normy ogrzewania pomieszczeń pracy.
Wydatek energetyczny
Energia podstawowa
Poziom przemiany podstawowej zależny jest od płci, wieku i masy ciała, u osób
dorosłych wynosi od 6000 do 8000 kJ na dobę. Wartości tempa metabolizmu w
tabelach najczęściej dotyczą osoby standardowej (PN-EN ISO 8996:2005).
tabelach najczęściej dotyczą osoby standardowej (PN-EN ISO 8996:2005).
Dane
Mężczyzna
Kobieta
Wysokość ciała [m]
1,75
1,70
Masa ciała [kg]
70
60
Powierzchnia ciała[m
2
]
1,8
1,6
Powierzchnia ciała[m ]
1,8
1,6
Wiek [lat]
30
30
Podstawowa przemiana materii
[W/m
2
]
44
41
Energia podstawowa
Podstawowa przemiana materii dla mężczyzn:
M
o
= 1,79 + 0,37 * W
b
+ 13 * H
b
- 0,18 * A [W/m
2
]
M
o
= 1,79 + 0,37 * W
b
+ 13 * H
b
- 0,18 * A [W/m ]
Podstawowa przemiana materii dla kobiet:
M
o
= 19,83+ 0,29 * W
b
+ 6 * H
b
- 0,14 * A [W/m
2
]
Powierzchnia ciała:
S = 0,202 * W
b
0,425
* H
b
0,725
[m
2
]
gdzie:
W
b
- masa ciała w kilogramach;
H
b
- wysokość ciała w metrach;
A – wiek w latach;
Klasyfikacja tempa metabolizmu
PN-EN 27243:2005
Klasa
Ciężkość pracy
Tempo metabolizmu
[W/m
2
]
Czynność
0
Wypoczynek
M ≤ 65
wypoczynek
1
Praca lekka
65 < M ≤ 130
Swobodna pozycja siedząca:
-
lekka praca ręczna ( szycie, pisanie na maszynie,
ręczne)
-
praca dłoni i rąk (drobnymi narzędziami
ślusarskimi, sortowanie lekkich materiałów)
-
praca rąk i nóg (operowanie pedałem,
-
praca rąk i nóg (operowanie pedałem,
prowadzenie pojazdu)
Pozycja stojąca:
- wiercenie lub toczenie małych sztuk, frezowanie,
okresowe chodzenie
2
Praca umiarkowana
130 < M ≤ 200
Praca dłoni i rąk z napięciem mięśni (wbijanie,
napełnianie):
-
Praca rąk i nóg (manewrowanie ciężarówką,
ciągnikiem)
-
Praca rąk i korpusu (tynkowania, praca z
młotem pneumatycznym, zbieranie owoców,
młotem pneumatycznym, zbieranie owoców,
warzyw)
3
Praca ciężka
200 < M ≤ 260
Intensywna praca rąk i korpusu: transportowanie
ciężkich materiałów, szuflowanie, praca za pomocą
młota, kopanie, koszenie ręczne
4
Praca bardzo ciężka
M > 260
Bardzo intensywna praca w tempie bliskim
maksymalnemu, praca z pomocą siekiery, szufli,
wchodzenie po schodach, bieganie
Klasyfikacja ciężkości pracy – efektywny wydatek
energetyczny w ciągu zmiany roboczej
Ciężkość pracy
Mężczyźni
Kobiety
kcal
kJ
kcal
kJ
Bardzo lekka
do 300
do 1253
do 200
do 837
Lekka
300-800
1256-3350
200-700
837-2930
Średnio ciężka
800-1500
3350-6280
700-1000
2930-4187
Ciężka
1500-2000
6280-8374
1000-1200
4187-5024
Bardzo ciężka
ponad 2000
ponad 8374
ponad 1200
ponad 5024
Metody określania wydatku
energetycznego
W warunkach przemysłowych tempo metabolizmu można ocenić, stosując dwie
metody:
-
pomiar zużycia tlenu przez pracownika,
-
ocenę za pomocą tablic.
Metoda wentylacji płuc
Tempo metabolizmu tą metodą określa się mierząc objętość tlenu pochłoniętego przez organizm w jednostce czasu.
Równoważnik energetyczny tlenu EE czyli ilość energii uzyskanej ze spalenia w organizmie 1 litra tlenu:
EE= (0,23 * RQ + 0,77) * 5,88
EE= (0,23 * RQ + 0,77) * 5,88
RQ = V
CO2
/ V
O2
M = EE * V
O2
* 1/S
gdzie:
EE – równoważnik energetyczny w watogodzinach na litr tlenu (EE =
5,68 Wh/h)
RQ- równoważnik oddechowy, iloraz oddechowy (RQ = 0,85)
V
O2
- pochłanianie tlenu w litrach na godzinę
V
O2
- pochłanianie tlenu w litrach na godzinę
V
CO2
– objętość dwutlenku węgla w litrach na godzinę
M - metabolizm w W/m
2
S – powierzchnia ciała m
2
Metody tabelaryczne
Ocena tempa metabolizmu za pomocą tablic można dokonać według:
-
Wykonywanego zawodu,
-
Składowych pracy,
-
Typowych czynności.
Tablice do określenia tempa metabolizmu
według wykonywanego zawodu
Zawód
Tempo metabolizmu [W/m
2
]
Murarz
110 do 160
Rzeźnik
105 do 140
Operator pieca koksowego
115 do 175
Kowal
90 do 200
Spawacz
75 do 125
Tokarz
75 do 125
Ogrodnik
115 do 190
Kierowca samochodu
70 do 90
Laborant
85 do 100
Nauczyciel
85 do 100
Ekspedientka
100 do 120
Tablice do określenia tempa metabolizmu
według składowych pracy
Tempo metabolizmu jest określane analitycznie w wyniku sumowania następujących
wartości:
Podstawowego tempa metabolizmu,
Podstawowego tempa metabolizmu,
Składowej związanej z pozycją ciała,
Składowej dla rodzaju pracy,
Składowej wynikającej z ruchu ciała związanego z intensywnością pracy
Powyższa metoda nazywana jest metodą Lehmana
Podstawowa przemiana materii (M ) zależy od masy, wzrostu, wieku i płci,
Podstawowa przemiana materii (M
o
) zależy od masy, wzrostu, wieku i płci,
w związku z tym przyjęto stałe wartości 44 W/m
2
dla mężczyzn i 41 W/m
2
dla kobiet.
Tempo metabolizmu związane z
pozycją ciała [EN 28996:1999]
Postawa ciała
Tempo metabolizmu M
p
[W/m
2
]
Siedząca
10
Klęcząca
20
Kuczna
20
Stojąca
25
Stojąca pochylona
30
Tempo metabolizmu dla różnych
rodzajów pracy [EN 28996:1999]
Rodzaj pracy
Średnie tempo metabolizmu
M
m
[W/m
2
]
Zakres tempa metabolizmu
M
m
[W/m
2
]
M
m
[W/m ]
M
m
[W/m ]
Praca ręką:
Lekka
Średnia
ciężka
15
30
40
< 20
20 do 30
> 35
Praca jednym ramieniem:
Lekka
Średnia
ciężka
35
55
75
< 45
45 do 65
> 65
Praca dwoma ramionami:
Praca dwoma ramionami:
Lekka
Średnia
ciężka
65
85
105
< 75
75 do 95
> 95
Praca tułowiem:
Lekka
Średnia
Ciężka
Bardzo ciężka
125
190
280
390
< 155
155 do 230
230 do 330
> 330
Powiązanie tempa metabolizmu z
intensywnością pracy [EN 28996:1999]
Rodzaj pracy
Tempo metabolizmu [W/m
2
]
Chodzenie po twardej poziomej drodze z
61
Chodzenie po twardej poziomej drodze z
prędkością 2km/godz.
61
Chodzenie po twardej poziomej drodze z
prędkością 3km/godz.
92
Chodzenie pod górę z prędkością 2km/godz.
Pod kątem 5
o
117
Chodzenie pod górę z prędkością 2km/godz.
Pod kątem 10
o
200
Wchodzenie po schodach (60
schodów/min)297
297
Noszenie ciężaru 10 kg po poziomej drodze z
prędkością 4 km/godz.
139
Chronometraż pracy
Warunkiem prawidłowego obliczenia wydatku energetycznego jest ustalenie
chronometrażu dnia pracy.
Przykłady:
1) Grabienie liści na trawie:
Postawa ciała: chodzenie po poziomej drodze z prędkością 2km/h
Praca grup mięśni: lekka praca dwoma ramionami
2) Ręczne struganie desek:
Postawa ciała: stojąca pochylona
Praca grup mięśni: lekka praca tułowia
Praca grup mięśni: lekka praca tułowia
3) Popychanie wozu:
Postawa ciała: chodzenie pod górę z prędkością 2km/h pod kątem 5 stopni
Praca grup mięśni: ciężka praca tułowia
Przykład: kasjer sprzedawca
OPIS I MIEJSCA I WARUNKÓW PRACY
OPIS I MIEJSCA I WARUNKÓW PRACY
Pomiaru wydatku energetycznego wykonano
na stanowiskach pracy kasjer sprzedawca,
pracownicy wykonują pracę na hali sprzedaży
i
w
pomieszczeniu
magazynu.
W
dniu
pomiaru
temperatura
w
Sali
sprzedaży
wynosiła 18,3
0
C, wilgotność 29,0%. Prace w
sklepie prowadzone są w godzinach od 6.30
sklepie prowadzone są w godzinach od 6.30
do 22.00. Pracownicy pracują
na dwie
zmiany z 30 minutową przerwą śniadaniową.
Pomiary wykonano na drugiej zmianie.
Chronometraż pracy
Czynność
Czas [min]
Pozycja ciała
Grupa mięśni
zaangażowanych w
zaangażowanych w
pracę
Wykładanie towaru na
regał
90
Stojąca pochylona
Jedno ramię- lekka
Obsługa kasy
270
Siedząca
Jedno ramię-
średnia
Porządkowanie
towaru na regałach
30
Dwa ramiona - lekka
chodzenie po poziomej
drodze z prędkością
2km/h
Sprzątanie stanowiska
kasowego
10
Dwa ramiona - lekka
Zamiatanie i mycie
sklepu
30
Dwa ramiona - lekka
Rozliczenie kasy
20
Siedząca
Ręka - lekka
Chronometraż pracy – wyniki oceny
wydatku energetycznego
Czynność
Czas [min]
Postawa ciała
(Mp)
Praca grup
mięśni Mm
M [W/m
2
]
Wykładanie towaru
90
Stojąca
Jedno ramię-
65
Wykładanie towaru
na regał
90
Stojąca
pochylona (30)
Jedno ramię-
lekka (35)
65
Obsługa kasy
270
Siedząca (10)
Jedno ramię-
średnia (55)
65
Porządkowanie
towaru na regałach
30
chodzenie po
poziomej drodze
z prędkością
2km/h
Dwa ramiona –
lekka (65)
126
Sprzątanie
stanowiska
kasowego
10
Dwa ramiona –
lekka (65)
126
2km/h
(61)
kasowego
Zamiatanie i mycie
sklepu
30
Dwa ramiona –
lekka (65)
126
Rozliczenie kasy
20
Siedząca
(10)
Ręka – lekka (15)
25
Łącznie T:
450
Średnie tempo metabolizmu
związane z pracą M netto
72,711
Przydatne wzory
Tablice do określenia tempa
metabolizmu dla typowych czynności
Czynność
Tempo metabolizmu [W/m
2
]
Czynność
Tempo metabolizmu [W/m
2
]
Podstawowe czynności:
Marsz po płaszczyźnie, równej drodze 2 km/h
110
Zawody
Budownictwo: Murowanie cegła pełna (masa 3,8
kg)
150
Rolnictwo: kopanie łopatą (24 sztychów/min)
380
Leśnictwo
500
Leśnictwo
Praca siekierą (masa 2 kg, 33 uderzeń/min)
500
Sporty
Bieg 9 km/h
435
Prace domowe
Sprzątanie mieszkania
100 do 200