R

ozporzàdzenie ministra spraw we-
wn´trznych i administracji z 16 czerw-
ca 2003 r. w sprawie przeciwpo˝arowego
zaopatrzenia w wod´ oraz dróg po˝aro-
wych (Dz. U. nr 121, poz. 1139) mówi, ˝e

droga po˝arowa o utwardzonej nawierzchni,
umo˝liwiajàca dojazd o ka˝dej porze roku pojaz-
dów jednostek ochrony przeciwpo˝arowej do
obiektu budowlanego, powinna byç doprowadzo-
na do:

• budynku zawierajàcego stref´ po˝arowà za-

kwalifikowanà do kategorii zagro˝enia ludzi
ZL I lub ZL II

Zatem niezale˝nie od wielkoÊci budynku,

do ka˝dego szpitala czy domu pomocy oraz
do ka˝dej jad∏odajni, gdzie na sali jest ponad
50 miejsc dla klientów, musi prowadziç droga
po˝arowa.

• budynku nale˝àcego do grupy wysokoÊci:

Êredniowysokie, wysokie lub wysokoÊciowe, za-

wierajàcego stref´ po˝arowà zakwalifikowanà
do kategorii zagro˝enia ludzi ZL III, ZL IV lub
ZL V

Tu wyst´puje komplikacja, polegajàca na ró˝-

nym okreÊlaniu wysokoÊci budynków nale˝à-
cych do kategorii ZL IV oraz ZL III i ZL V (patrz
ramka – definicje). Budynek ZL IV (mieszkalny)
Êredniowysoki zaczyna si´ od piàtej kondygna-
cji. Budynek kategorii innej ni˝ ZL IV jest Êre-
dniowysoki, gdy przekroczy 12 m.

Wyobraêmy sobie innà sytuacj´: postawiono

budynek niski, ale dwukondygnacyjny, o wymia-
rach 40 x 100 m. Powierzchnia jego strefy po˝aro-
wej wynosi 8000 m kw. (jest to maksymalna po-
wierzchnia strefy po˝arowej dla niskich budyn-
ków ZL III). Na drugiej kondygnacji sà biura.
Jest oczywiste, ˝e nie b´dzie tam przebywa∏o kil-
kanaÊcie czy nawet kilkadziesiàt osób, lecz kilka-
set. Przez okna nie mo˝na si´ bezpiecznie ewaku-
owaç, gdy˝ to nie jest parter. Do ewakuacji kilku-
set osób potrzebny jest wygodny dost´p do budyn-
ku dla naszego sprz´tu samochodowego i skoko-

chronów, gdy˝ za pomocà drabiny przystawnej
nie da si´ przeprowadziç ewakuacji masowej.
MyÊl´, ˝e teraz poni˝szy zapis podpunktu a), do-
tyczàcy wymagaƒ ewakuacji z budynków niskich,
które choç cz´Êciowo dajà si´ zaliczyç do katego-
rii ZL III, b´dzie w pe∏ni zrozumia∏y.

• budynku niskiego:
a) zawierajàcego stref´ po˝arowà zakwalifi-

kowanà do kategorii zagro˝enia ludzi ZL III
o powierzchni przekraczajàcej 1000 m kw., obej-
mujàcà kondygnacj´ nadziemnà innà ni˝ pierw-
sza, lub

b) zawierajàcego stref´ po˝arowà zakwalifi-

kowanà do kategorii zagro˝enia ludzi ZL V i ma-
jàcego ponad 50 miejsc noclegowych.

Pod literà b) zawarto wymóg dotyczàcy ka˝-

dego budynku niskiego, w którym mo˝e nocowaç
ponad 50 osób. Skàd takie wymagania, skoro bu-
dynek jest parterowy i ka˝dy mo˝e wyjÊç przez
okno, nie czyniàc sobie wi´kszych szkód, po-
za niegroênym pokaleczeniem lub podrapaniem
przez krzewy? Wyt∏umaczenie jest proste. Ci lu-
dzie nie znajà tego budynku, tylko pomieszcze-
nie, w którym akurat nocujà. W dzieƒ zagro˝e-
nie jest niewielkie, ale w nocy po˝ar w obcym
miejscu i choçby cieƒ zagro˝enia powoduje pani-
k´, a do jej roz∏adowania potrzeba poczucia bez-
pieczeƒstwa. ObecnoÊç stra˝y po˝arnej daje ta-
kie poczucie, a ∏atwy dojazd skraca nam czas
potrzebny na gruntowne przeszukanie budynku.

Z podobnych przyczyn sformu∏owano nast´p-

ny zapis, dotyczàcy obiektów takich jak namioty

ROZPOZNAWANIE ZAGRO˚E¡

28

10/2008

Prewencja dla taktyków. Cz´Êç II

P

AWE¸

R

OCHALA

W tysiàcach informacji ze zdarzeƒ mo˝na przeczytaç, ˝e zasadniczà trudnoÊcià
przy akcji gaÊniczej by∏ brak dojazdu dla stra˝y po˝arnej. Za tym sformu∏owaniem
kryjà si´ jednak a˝ trzy mo˝liwoÊci. Pierwsza to rzeczywisty brak dojazdu. Druga to
sytuacja, w której dojazd by∏, ale ca∏kowicie zastawiony samochodami mieszkaƒców,
wi´c nie da∏o si´ swobodnie dotrzeç do budynku. Trzecia zaÊ to taka, w której
spe∏niajàca wymogi droga po˝arowa wiod∏a do obiektu, ale nie odpowiada∏a
bie˝àcym potrzebom akcji. A jak teoretycznie powinny wyglàdaç te sprawy?

cyrkowe czy inne tymczasowe konstrukcje,
wznoszone w celach widowiskowych. ˚eby u∏a-
twiç stra˝y prowadzenie ewakuacji, czyli odna-
lezienie osób zagubionych w czasie paniki, dro-
ga po˝arowa powinna prowadziç równie˝ do:

• obiektu budowlanego innego ni˝ budynek,

przeznaczonego do u˝ytecznoÊci publicznej lub
zamieszkania zbiorowego, w którym przewiduje
si´ mo˝liwoÊç jednoczesnego przebywania
w strefie po˝arowej ponad 50 osób.

Chyba ju˝ ka˝dy zauwa˝y∏, ˝e o ile stoimy

na stra˝y bezpieczeƒstwa ludzi, o tyle o ich mie-
nie dbamy jakby mniej. Czy nie ma tu jakiejÊ
sprzecznoÊci? Zapewniam, ˝e nie. Wszystkie wy-
˝ej wymienione obiekty u˝ytecznoÊci publicznej,
do których muszà prowadziç drogi po˝arowe, sà
równie˝ obiektami znaczàcymi, jeÊli chodzi
o przechowywane w nich mienie. Droga po˝aro-
wa, która ma umo˝liwiç jak najsprawniejszà
ewakuacj´, umo˝liwia równie˝ jak najspraw-
niejsze gaszenie. Ale przekonaliÊmy si´ te˝, ˝e
drogi po˝arowe nie wsz´dzie muszà prowadziç.
Jednak nawet obiekty, wobec których nie sta-
wiamy takich wymagaƒ, i tak sà w jakiÊ sposób
dost´pne dla stra˝y, choçby ze wzgl´dów u˝ytko-
wych. Potencjalne straty w nich nie b´dà wiel-
kie, zresztà ∏atwiejszy jest do opanowania po˝ar
w budynku niskim parterowym ni˝ w niskim bu-
dynku pi´trowym o tej samej wielkoÊci strefy po-
˝arowej, ale dwa lub trzy razy mniejszej po-
wierzchni zabudowy.

O tym zaÊ, ˝e dbamy o mienie, Êwiadczà zapi-

sy dotyczàce wymagaƒ w zakresie prowadzenia
drogi po˝arowej do budynków przemys∏owych.
Tu mamy na wzgl´dzie powierzchni´ potencjal-
nego po˝aru, który bez szybkiej interwencji
stra˝y móg∏by si´ rozwinàç do rozmiarów unie-
mo˝liwiajàcych jego ugaszenie. Zatem droga po-
˝arowa o utwardzonej nawierzchni umo˝liwia-
jàca dojazd pojazdów jednostek ochrony prze-
ciwpo˝arowej do obiektu budowlanego o ka˝dej
porze roku powinna byç doprowadzona do:

• budynku zawierajàcego stref´ po˝arowà

produkcyjnà lub magazynowà oraz do strefy po-
˝arowej poza budynkiem, obejmujàcej urzàdze-
nia technologiczne, plac sk∏adowy lub wiat´, je-
˝eli g´stoÊç obcià˝enia ogniowego wymienionych
stref po˝arowych przekracza 500 MJ/m kw.
i zachodzi co najmniej jeden z warunków:

a) powierzchnia strefy po˝arowej przekra-

cza 1 000 m kw.,

b) wyst´puje pomieszczenie zagro˝one wybu-

chem;

• stanowiska czerpania wody do celów prze-

ciwpo˝arowych.

WyjaÊniam przy tym, ˝e granica 500 MJ/m kw.,

z którà b´dziemy jeszcze mieli do czynienia
przy ró˝nych okazjach (podobnie jak z warto-
Êcià granicznà strefy po˝arowej 1000 m kw.,
od której budynek zaczyna byç w naszym poj´ciu
groêny), oznacza w przybli˝eniu 25 kg drew-
na lub innych materia∏ów pochodzenia organicz-
nego (skóry, papier, tekstylia) przypadajàcych
na 1 m kw. powierzchni rzutu pomieszczenia.

W przypadku innych materia∏ów palnych odpo-
wiednie wspó∏czynniki korygujà t´ wielkoÊç.
Aby przekroczyç granic´ 500 MJ/m kw., wystar-
czy 16-17 kg w´gla albo 11-12 kg cieczy palnych.
Mo˝na wi´c sobie wyobraziç, ˝e standardowe
palety drewniane, roz∏o˝one równomiernie jed-
nà warstwà na powierzchni pomieszczenia,
jeszcze nie powodujà przekroczenia granicy bez-
pieczeƒstwa. Dwie warstwy palet ju˝ tak.

Jak biegnà drogi?

• Droga po˝arowa powinna przebiegaç

wzd∏u˝ d∏u˝szego boku budynku.

Nale˝y tu zaznaczyç, ˝e wy˝ej opisany „waru-

nek d∏u˝szego boku” dotyczy wszystkich budyn-
ków ZL I i ZL II, budynków ZL III,
ZL IV i ZL V Êredniowysokich i wy˝szych oraz
budynków przemys∏owych. Nie dotyczy zaÊ bu-
dynków niskich ZL III i ZL V oraz obiektów bu-
dowlanych innych ni˝ budynki i stanowisk
do czerpania wody.

• W przypadku gdy szerokoÊç budynku jest

wi´ksza ni˝ 60 m, droga po˝arowa powin-
na przebiegaç z jego dwóch stron.

• Bli˝sza kraw´dê drogi po˝arowej powin-

na byç oddalona od Êciany budynku o 5-15 m,
a pomi´dzy tà drogà i Êcianà budynku nie powin-
ny wyst´powaç sta∏e elementy zagospodarowa-
nia terenu o wysokoÊci przekraczajàcej 3 m lub
drzewa.

Uwa˝ny czytelnik dostrzeg∏ zapewne niepoko-

jàcy element: zgodnie z przepisami droga po˝a-
rowa wcale nie musi przebiegaç z tej strony bu-
dynku, gdzie sà wyjÊcia ewakuacyjne! I to praw-
da. Nie jest to eleganckie rozwiàzanie i unika si´
go. Na potrzeby sytuacji nie do unikni´cia obmy-
Êlono opisane poni˝ej wyjÊcie awaryjne.

• Obiekt, do którego musi prowadziç droga

po˝arowa, powinien mieç z nià po∏àczenie
utwardzonym dojÊciem o szerokoÊci minimal-
nej 1,5 m i d∏ugoÊci nie wi´kszej ni˝ 50 m od tych

29

10/2008

Definicje

Art. 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane
(Dz. U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118)
budynek – obiekt budowlany, który jest trwale zwiàza-
ny z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocà
przegród budowlanych oraz ma fundamenty i dach
obiekt budowlany:
• budynek wraz z instalacjami i urzàdzeniami tech-
nicznymi
• budowla stanowiàca ca∏oÊç techniczno-u˝ytkowà
wraz z instalacjami i urzàdzeniami
• obiekt ma∏ej architektury
Rozporzàdzenie ministra infrastruktury z 12 kwiet-
nia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, ja-
kim powinny odpowiadaç budynki i ich usytuowanie
(Dz. U. nr 75, poz. 690)
Grupy wysokoÊci budynków (§ 8):
1) niskie (N) – do 12 m w∏àcznie nad poziomem te-
renu lub mieszkalne o wysokoÊci do 4 kondygnacji
nadziemnych w∏àcznie,
2) Êredniowysokie (SW) – ponad 12 m do 25 m lub
mieszkalne o wysokoÊci od 5 do 9 kondygnacji nad-
ziemnych,
3) wysokie (W) – ponad 25 m do 55 m lub miesz-
kalne o wysokoÊci od 10 do 18 kondygnacji nad-
ziemnych,
4) wysokoÊciowe (WW) – powy˝ej 55 m nad pozio-
mem terenu.
WysokoÊç budynku mierzy si´ od poziomu terenu
przy najni˝ej po∏o˝onym wejÊciu do budynku lub je-
go cz´Êci pierwszej kondygnacji nadziemnej budyn-
ku do górnej p∏aszczyzny stropu bàdê najwy˝ej po∏o-
˝onej kraw´dzi stropodachu nad najwy˝szà kondy-
gnacjà u˝ytkowà, ∏àcznie z gruboÊcià izolacji ciepl-
nej i warstwy jà os∏aniajàcej, albo do najwy˝ej po∏o-
˝onej górnej powierzchni innego przekrycia.
Kategorie zagro˝enia ludzi budynków i ich cz´Êci (§ 209):
1) ZL I – zawierajàce pomieszczenia przeznaczone
do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób nie-
b´dàcych ich sta∏ymi u˝ytkownikami, a nieprzezna-
czone przede wszystkim do u˝ytku przez ludzi
o ograniczonej zdolnoÊci poruszania si´,
2) ZL II – przeznaczone przede wszystkim do u˝ytku
przez ludzi o ograniczonej zdolnoÊci poruszania si´,
takie jak szpitale, ˝∏obki, przedszkola, domy dla
osób starszych,
3) ZL III – u˝ytecznoÊci publicznej, niezakwalifikowa-
ne do ZL I i ZL II,
4) ZL IV – mieszkalne,
5) ZL V – zamieszkania zbiorowego, niezakwalifiko-
wane do ZL I i ZL II.

˜

fot. Pawe∏ Rochala

wyjÊç ewakuacyjnych z obiektu budowlanego,
poprzez które jest mo˝liwy dost´p bezpoÊrednio
lub drogami ewakuacyjnymi do ka˝dej strefy po-
˝arowej.

Nale˝y przez to rozumieç, ˝e gdy przyk∏adowo

dwie klatki schodowe sà po∏o˝one ze strony
przeciwnej ni˝ droga po˝arowa, a obydwie ob-
s∏ugujà jednà stref´ po˝arowà, wystarczy, gdy
tylko do jednej b´dzie wiód∏ od naszej drogi
chodnik o szerokoÊci 1,5 m.

Parametry techniczno-u˝ytkowe dróg

• Droga po˝arowa powinna byç zakoƒczo-

na placem manewrowym o wymiarach co naj-
mniej 20 x 20 m lub w inny sposób umo˝liwiaç
dojazd do obiektu budowlanego i powrót pojazdu
bez cofania. Wymóg ten nie dotyczy odcinka dro-
gi po˝arowej o d∏ugoÊci do 15 m od miejsca,
gdzie mo˝na zawróciç bez cofania.

• Promieƒ zewn´trznego ∏uku drogi po˝aro-

wej powinien wynosiç co najmniej 11 m.

Przepis wyraênie ró˝nicuje minimalne wymo-

gi techniczne stawiane drogom miejskim i wiej-
skim:

• W obr´bie miasta oraz na terenie dzia∏ki,

na której usytuowany jest obiekt przemys∏owy,
minimalna szerokoÊç drogi po˝arowej powin-
na wynosiç 3,5 m, a jej dopuszczalny nacisk
na oÊ co najmniej 100 kN (kiloniutonów).

• Na innych terenach minimalna szerokoÊç

drogi po˝arowej powinna wynosiç 3 m, a jej do-
puszczalny nacisk na oÊ co najmniej 50 kN.

Jest jednak zaostrzenie parametrów tech-

nicznych drogi po˝arowej. Jej minimalna szero-
koÊç powinna wynosiç 4 m, a nachylenie pod∏u˝-
ne nie powinno przekraczaç 5 proc.:

• na ca∏ej d∏ugoÊci budynku o szerokoÊci

wi´kszej ni˝ 60 m oraz na odcinku 10 m
przed i za tym budynkiem,

• na odcinku 15 m od miejsc doprowadzenia

jej do budynku, o których mowa w ramce „Wyjàt-
ki i niespodzianki”.

Jak przejechaç pod czymÊ i wjechaç na
plac?

Przejazdy na dziedziƒce i inne tereny obudo-

wane powinny odpowiadaç nast´pujàcym wa-
runkom:

• wysokoÊç przejazdu nie mniejsza ni˝ 4,2 m,

a w budownictwie jednorodzinnym 3,2 m,

• szerokoÊç przejazdu nie mniejsza ni˝ 3,6 m,

w tym szerokoÊç jezdni co najmniej 3 m,

• odleg∏oÊç mi´dzy przejazdami na jeden

dziedziniec nie wi´ksza ni˝ 150 m.

W przejazdach, których jezdnie sà oddzielone

od chodników s∏upami lub Êcianami, jezdnia po-
winna mieç szerokoÊç co najmniej 3,6 m.

JeÊli przejazd jest wykorzystywany jako sta∏e

przejÊcie dla pieszych, powinien mieç dodatko-
wo chodnik o szerokoÊci co najmniej 1 m.

Wiadukty, estakady, przejÊcia i inne podobne

urzàdzenia usytuowane ponad drogami po˝aro-
wymi powinny mieç przeÊwit o wysokoÊci i sze-
rokoÊci nie mniejszej ni˝ 4,5 m.

Na teren ogrodzony o powierzchni przekra-

czajàcej 5 ha, na którym znajdujà si´ obiekty
wymagajàce doprowadzenia do nich dróg po˝a-
rowych, oraz na place targowe i wystawowe po-
winny byç zapewnione co najmniej dwa wjazdy
odleg∏e od siebie o co najmniej 75 m.

W praktyce unika si´ sytuacji, w której nale-

˝a∏oby budowaç specjalne drogi po˝arowe, s∏u-
˝àce wy∏àcznie celom przeciwpo˝arowym i ni-
czemu wi´cej. Ju˝ na etapie projektowania bu-
dynku nale˝y tak poprowadziç ulice, ciàgi pie-
szo-jezdne i alejki, by jednoczeÊnie ze swà funk-

cjà u˝ytkowà spe∏nia∏y wymagania stawiane
dojazdom po˝arowym. Dopiero w sytuacji, gdy
zwyczajna ulica nie zapewni mo˝liwoÊci dojaz-
du, projektuje si´ drogi po˝arowe, objazdy i pla-
ce manewrowe dla stra˝y. A i one mogà pe∏niç
codziennie inne funkcje, np. byç boiskami dla
dzieci. Wa˝ne, by nigdy nie by∏y zastawiane
i w razie potrzeby wype∏ni∏y swojà funkcj´ ra-
towniczà.

Drogi pionowe

Dotychczas zajmowaliÊmy si´ zagadnieniem,

jak dojechaç do po˝aru. Teraz pokrótce powiem,
jak do niego dojÊç. Na ogó∏ dociera si´ do po˝a-

ru zgodnie ze znakami ewakuacji, ale niezgodnie
z kierunkiem wskazywanym przez strza∏ki. Tym
zajmiemy si´ w kolejnym artykule, poÊwi´conym
ewakuacji. Sà jednak specjalne warunki w za-
kresie dost´pu do wn´trz budynku stra˝aków-
-ratowników.

• Ka˝dy dêwig dla ekip ratowniczych w bu-

dynku powinien mieç po∏àczenie z drogà po˝aro-
wà dojÊciem o szerokoÊci minimalnej 1,5 m
i d∏ugoÊci nie wi´kszej ni˝ 50 m, przy czym wy-
mieniona d∏ugoÊç dojÊcia obejmuje równie˝ dro-
g´ ewakuacyjnà w budynku.

Niestety, nie wszystkie obiekty muszà byç wy-

posa˝one w dêwigi dla ekip ratowniczych. Ale
warto wiedzieç, ˝e jest takich budynków coraz
wi´cej. Dêwigów dla stra˝aków nie stosuje si´
do ewakuacji. Do ewakuacji s∏u˝à klatki schodo-
we. Przepis o dêwigach powsta∏ po to, by stra-
˝ak dociera∏ do po˝aru niezm´czony kilkudzie-
si´ciometrowà wspinaczkà w pe∏nym uzbroje-
niu.

Warunki techniczne, jakim powinny odpowia-

daç budynki (§§ 253-256) mówià tak o dêwigach
dla ekip ratowniczych:

• W budynkach wysokoÊciowych (WW) i wy-

sokich (W) ZL I, ZL II, ZL III i ZL V, majàcych
kondygnacj´ u˝ytkowà na wysokoÊci powy-
˝ej 25 m, przynajmniej jeden dêwig w ka˝dej
strefie po˝arowej powinien byç przystosowany
do potrzeb ekip ratowniczych.

• Dêwig powinien mieç noÊnoÊç co naj-

mniej 1000 kg i kabin´ o wymiarach poziomych
nie mniejszych ni˝ 1,1 x 2,1 m.

• Spocznik przed wejÊciem do dêwigu powi-

nien byç dost´pny z przedsionka przeciwpo˝aro-
wego klatki schodowej.

• Dopuszcza si´ przystosowanie do potrzeb

ekip ratowniczych dêwigu, który nie spe∏nia wy-
˝ej okreÊlonych wymagaƒ, je˝eli hol, w którym
on si´ znajduje, jest zamykany w razie po˝aru
drzwiami o klasie odpornoÊci ogniowej co naj-
mniej EI 60.

• Âciany i stropy szybu dêwigu dla ekip ra-

towniczych powinny mieç klas´ odpornoÊci
ogniowej wymaganà jak dla stropów budynku
(REI 60 lub 120).

• Drzwi do dêwigu dla ekip ratowniczych po-

winny mieç klas´ odpornoÊci ogniowej (EI) nie
mniejszà ni˝ po∏owa wymaganej klasy odporno-
Êci ogniowej dla Êcian i stropów szybu. Wymóg
ten nie dotyczy dêwigu dost´pnego przez przed-
sionek przeciwpo˝arowy.

• Szyb dêwigu dla ekip ratowniczych powi-

nien byç wyposa˝ony w urzàdzenia zapobiegajà-
ce zadymieniu lub s∏u˝àce do usuwania dymu.

To tyle, jeÊli chodzi o drogi po˝arowe. W na-

st´pnym odcinku padnie odpowiedê na pytanie:
ile czasu daje nam budynek na bezpieczne prze-
prowadzenie ewakuacji ludzi?

4

M∏. bryg. mgr in˝. Pawe∏ Rochala pracuje

w Biurze Rozpoznawania Zagro˝eƒ KG PSP

ROZPOZNAWANIE ZAGRO˚E¡

30

10/2008

Wyjàtki i niespodzianki

Wszystko chyba by∏oby jasne, gdyby nie wyjàtki
od regu∏ d∏u˝szego boku i szerokoÊci 60 m, przewi-
dziane dla obiektów istniejàcych lub wbudowywa-
nych mi´dzy inne budynki (zabudowa plombowa),
gdzie nie sposób spe∏niç czystych kryteriów. Sformu-
∏owano wi´c wymagania alternatywne. W budyn-
kach o wi´cej ni˝ trzech kondygnacjach nadziem-
nych nale˝y spe∏niç trzy warunki ∏àcznie:
1) Na ka˝dej kondygnacji powy˝ej trzeciej nadziem-
nej, do wysokoÊci 25 m, ka˝da klatka schodowa ma
okno dla ekip ratowniczych, umo˝liwiajàce ich do-
st´p z zewnàtrz przez otwór o dolnej kraw´dzi po∏o-
˝onej nie wy˝ej ni˝ 90 cm nad poziomem posadzki
oraz o wysokoÊci i szerokoÊci odpowiednio co naj-
mniej 110 cm i 60 cm, lub ma dojÊcie do takiego
okna poziomà drogà ewakuacyjnà o d∏ugoÊci nie
wi´kszej ni˝ 50 m.

Komplikacj´ stanowi tu dojÊcie do okna ewakuacyj-

nego, usytuowanego inaczej ni˝ w klatce schodo-
wej. Pozioma droga ewakuacyjna oznacza drog´
wewn´trznà w budynku, jakà musi przebyç osoba
chcàca si´ ewakuowaç.
2) Droga po˝arowa jest doprowadzona do budynku
tak, ˝e jej najbli˝sza kraw´dê jest oddalona o 5-
10 m od rzutu pionowego na poziom terenu ka˝de-
go z okien, o których mowa w pkt. 1, a pomi´dzy tà
drogà i wymienionymi oknami nie wyst´pujà sta∏e
elementy zagospodarowania terenu o wysokoÊci
przekraczajàcej 3 m lub drzewa.
3) Okno, o którym mowa w pkt. 1, jest oznakowa-
ne od wewnàtrz znakiem bezpieczeƒstwa „Nie zasta-
wiaç”, a z zewnàtrz – znakiem bezpieczeƒstwa od-
powiednim do sposobu, w jaki mo˝na uzyskaç do-
st´p do wn´trza budynku, zgodnie z Polskà Normà
dotyczàcà znaków bezpieczeƒstwa.
Warunek dotyczàcy budynków ni˝szych ni˝ trzykon-
dygnacyjne jest jeden: w budynku o nie wi´cej ni˝
trzech kondygnacjach nadziemnych po∏àczenie
z drogà po˝arowà utwardzonym dojÊciem o szero-
koÊci minimalnej 1,5 m i d∏ugoÊci nie wi´kszej
ni˝ 30 m majà te wyjÊcia ewakuacyjne z budynku,
przez które jest mo˝liwy dost´p bezpoÊrednio lub
drogami ewakuacyjnymi do ka˝dej strefy po˝arowej.

˜