Epiphyseolysis capitis
femoris
Łukasz Niedźwiedzki
Definicja
Przemieszczenie się bliższej nasady uda
Etiologia
• rzadko spowodowane urazem
• w 50% przypadków obustronnie
• od 9 r.ż. do zakończenia wzrostu
• chłopcy/dziewczynki – 3/1
• częstość 2/100000
(rasa czarna 6/100000)
• czynnik hormonalny?
(Dystrophia adiposogenitalis,
nadmierny eunuchoidalny wzrost)
Patogeneza
• Epiphyseolysis capitis femoris acuta
– postać rzadka
– całkowite uszkodzenie chrząstki nasadowej
– uszkodzenie naczyń odżywczych głowy
– 80% AVN
– klinicznie złamanie szyjki
Patogeneza
• Epiphyseolysis capitis femoris lenta
– postać częstsza
– „obluzowanie” chrząstki nasadowej
– poszerzenie chrząstki po stronie brzuszno-głowowej
– nasada pozostaje w obrębie panewki
(w pozycji
grzbietowo-ogonowej)
– „ślizganie” się szyjki w kierunku brzuszno-głowowym
– złuszczenie może się zatrzymać lub też nagle
przemieścić
Objawy klinicznie + Diagnoza
• bóle kolana i/lub przedniej części uda od
kilku tygodni lub miesięcy
• KD w rot. zewnętrznej, skrócenie KD,
utykanie
• objaw Drehmann’a
Objaw Drehmann’a
Objawy klinicznie + Diagnoza
• Epiphyseolysis capitis femoris imminens
– rtg – „obluzowanie” chrząstki wzrostowej
• „stopień” na bliższej krzywiźnie nasady
• zmniejszenie i spłaszczenie głowy w AP
– diagnostyczne rtg wg Lauenstein’a
• osiowe
• zgięcie biodra 70
• odwiedzenie biodra 50
12
52
°
Leczenie
• Epiphyseolysis capitis femoris acuta
– jak złamanie szyjki
– pilna repozycja + wewnętrzna stabilizacja
– odbarczenie krwiaka śródtorebkowego
Leczenie
• Epiphyseolysis capitis femoris lenta
– <30
• stabilizacja chrząstki drutami lub śrubami
– >30
• korekcja preartrotycznej deformacji – osteotomia
wg Imh
äusera (walgizująco-zginająco-derotacyjna)
• stabilizacja chrząstki drutami lub śrubami
– ze względu na dużą częstość zmian
obustronnych profilaktyczna stabilizacja
kontrlateralna
Rokowanie
• duże znaczenie ma wczesne rozpoznanie
i szybkie leczenie
• niezależnie od stopnia złuszczenia może
dojść do chondrolizy – choroba
Waldenstr
öma
• w chorobie Waldenströma najczęściej złe
rokowanie
Przypadek kliniczny