przygotowa la Joanna Grabowska na podstawie Szyma´
nski, Dr´
obka “Ma-
tematyka w szkole ´sredniej. Powt´orzenie i zbi´or zada´
n” oraz Leksi´
nski, Na-
bia lek, ˙Zakowski “Matematyka, definicje, twierdzenia, przyk lady, zadania”
1
Badanie przebiegu zmienno´
sci funckji
1.1
Algorytm badania wykresu funkcji
1) Wyznaczamy dziedzine funkcji f;
2) wyznaczamy granice funkcji na ko´
ncach przedzia l´
ow, z kt´
orych sk lada sie
dziedzina;
3) znajdujemy miejsca zerowe funkcji f i punkt, w kt´
orym wykres przecina
o´s y;
4) wyznaczamy pochodna funkcji f i znajdujemy miejsca zerowe pochodnej;
5) znajdujemy przedzia ly monotoniczno´sci funkcji i jej ekstrema (je´sli ist-
nieja);
6) badamy, czy istnieja asymptoty wykresu funkcji i znajdujemy ich r´
onania;
7) wykorzystujac dane zebrane w pkt 1-6 budujemy tabele zmienno´sci i szki-
cujemy wykresy funkcji f
1.2
Asymptoty wykresu funkcji
Je´sli funkcja f jest okre´slona w przedziale (α, +∞) i istnieje sko´nczone gra-
nica lim
x→
+
f (x) = b, to prosta o r´
ownianiu y = b nazywamy asymp-
tota pozioma wykresu funkcji f w plus niesko´
nczono´sci.
Podobnie je´sli
funkcja f jest okre´slona w przedzxiale (−∞, α) i istnieje sko´nczona gra-
nica lim
x→−
f (x) = b to prosta o r´
ownaniu y = b nazywamy asymptota
pozioma funkcji f w minus niesko´
nczono´sci. Je´sli prosta o r´
ownaniu y = b
jest asymptota pozioma wykresu funkcji f zar´owno w plus, jak i w minus
nieko´
nczono´sci, to nazywamy ja asymptota pozioma obustronna. Je´sli pro-
sta o r´
ownaniu y = b jest asymptota pionowa wykresu funkcji f, to wykres
funkcji zbili˙za sie do tej prostej, gdy x da˙zy do niesko´
nczono´sci.
Je´sli funkcja f jest okre´slona w przedziale (α, +∞) i istnieje sko´nczone
granica lim
x→a
+
f (x) = b, lub lim
x→a
+
f (x) = −∞ to prosta o r´ownianiu
x = a nazywamy asymptota prawostronna pionowa wykresu funkcji f w plus
niesko´
nczono´sci. Podobnie okre´slamy asymptote lewostronna. Je´sli prosta
jest jednocze´snie asymptota pionowaprawo i lewostronnato jest asymptota
pionowa obustronna.
1.3
Monotoniczno´
s´
c funkcji
Je´sli funkcja f jest okre´slona i r´
o˙zniczkowalna w przedziale (a,b) i przy tym
jest funkcja rosnaca w tym przedziale, to jej pochodna f’ jest w ka˙zdym
1
punkcie przedzia lu (a,b) nieujemna.
Je´sli funkcja f jest okre´slona i r´
o˙zniczkowalna w przedziale (a,b) i przy
tym jest funkcja malejaca w tym przedziale, to jej pochodna f’ jest w ka˙zdym
punkcie przedzia lu (a,b) niedodatnia.
Je´sli funkcja f jest okre´slona i r´
o˙zniczkowalna w przedziale (a,b), a jej
pochodna f’ przyjmuje co najwy˙zej sko´
nczonej liczbie punkt´
ow przedzia lu
warto´s´c zero, a we wszystkich pozosta lych punktach przedzia lu jest dodat-
nia, to funkcja f jest w przedziale (a,b) rosnaca.
Je´sli funkcja f jest okre´slona i r´
o˙zniczkowalna w przedziale (a,b), a jej
pochodna f’ przyjmuje co najwy˙zej sko´
nczonej liczbie punkt´
ow przedzia lu
warto´s´c zero, a we wszystkich pozosta lych punktach przedzia lu jest ujemna,
to funkcja f jest w przedziale (a,b) malejaca.
1.4
Ekstremum funkcji
Za l´
o˙zmy, ˙ze funkcja f jest okre´slona w przedziale (a, b) i x
0
∈ (a, b). M´owimy,
˙ze funkcja f osiaga w punkcie x
0
maksimum, je´sli istnieje taki przedzia l
(a
1
, b
)
⊂ (a, b) o ´srodku w punkcie x
0
to dla ka˙zdego x ∈ (a
1
, b
)
ix 6= x
0
za-
chodzi nier´owno´s´c f (x) < f (x
0
). Analogicznie okre´slamy minimum funkcji.
Ekstrema funkcji to minimum lub maksimum funkcji.
2
Przyk lad badania zmienno´
sci funkcji
2.1
Zadanie 1
Zbadamy przebieg zmienno´scio funkcji f okre´slanej wzorem f (x) =
x
3
+4
x
2
1) df = (−∞, 0) i (0, +∞) 2) lim
x→
+∞
(
x
3
+4
x
2
) = lim
x→
+∞
(x+
4
x
2
) = +∞
lim
x→−∞
(
x
3
+4
x
2
) = −∞
lim
x→
0
+
(
x
3
+4
x
2
) lim
x→
0
−
(
x
3
+4
x
2
) = lim
x→
+∞
(x +
4
x
2
) = +∞
3) f (x) = 0 ⇔ x
3
+ 4 = 0 i X
2
6= 0 ⇔ x = −
√
3
4, a poniewa˙z 0 /
∈ Df,
wiec wykres funkcji nei przecina osi y;
4) f
′
(x) =
(x
3
+4)
′
x
2
−
(x
3
+4)(x
2
)
′
x
4
=
x
4
−
8x
x
4
f
′
(x) = 0 ⇔ x
4
− 8x = 0 i x
4
6= 0 ⇔ x = 2
5) przedzia ly monotoniczno´sci funkcji f:
2
f
′
(x) > 0 ⇔ x(x − 2) > 2 i x 6= 0
f
′
(x) < 0 ⇔ x(x − 2) < 2 i x 6= 0
stad otrzymujemy:
f
′
(x) > 0 ⇔ x ∈ (−∞, 0) i x ∈ (2, ∞)
f
′
(x) < 0 ⇔ x ∈ (0, 2)
Zatem funkcja ro´snie w przedzia lach (−∞, 0) i (2, ∞) i maleje w prze-
dziale (0, 2). W takim razie wynika,˙ze f osiaga maksimum w punkcie x
0
= 2
i f
min
= 3
6) Poniewqa˙z nie istnieje sko´
nczona granica funkcji w niesko´
nczono´sci ani
granica w minus niesko´
nczono´sci, to nie istnieje pozioma asymptota wykresu
funkcji f.
Istnieje natomiast asymptota pionowa, jest nia prosta o r´
ownaniu x = 0.
Aby zbada´c istnienie asymptoty pochy lej, najpierw badamy istnbienie
granicy lim
x→−∞
f
(x)
x
, czyli lim
x→−∞
f
(x
3
+4)
x
3
. Granica ta istnieje i wynosi
1. Znaczy to, ˙ze wsp´
o lczynnik kierunkowy ewentualnej asymptoty jest r´
owny
1. Teraz badamy istnienie granicy lim
x→−∞
(
f
(x
3
+4)
x
2
− x). Granica ta wy-
nosi zero. W takim razie asymptota pochy la jest prosta o r´
ownianiu x=y.
7) Wykorzystujac zebrane o funkcji wiadomo´sci, budujemy tabele zmienno´sci
funkcji, a nastepnie szkicujemy wykres.
|x
(−∞, 0) 0 (0, 2) 2 (2, ∞)
f
′
(x)
(+)
x
(−)
0
(+)
f
′
(x)
(↑)
x
(↓)
3
(↑)
2.2
Zadanie 2
Zbada´c funkcje: y =
x−
1
x
e
1
x
Rozwiazanie: Dziedzina funkcji: Df = (−∞, 0) i (0.∞) Mamy nastepnie
y → 1, gdy x → −∞ lub x → ∞, y → −∞, gdy x → 0
−
oraz
lim
x→
0
+
y = lim
x→
0
+
x−
1
x
e
1
x
lim
u→∞
1−u
e
u
=
H
lim
u→∞
−
1
e
u
= 0
, gdzie u =
1
x
Z przeprowadzonych oblicze´
n granic wynika, ˙ze wykres funkcji ma lewo-
stronna asymptote pionowa o r´
ownaniu x= 0, oraz obustronna asymptote
pozioma y = 1. Wynika stad, ˙ze nie istnieje ˙zadna asymptota uko´sna.
Obliczamy pierwsza pochodna y
′
=
2x−1
x
3
e
−
1
x
. Poniewa˙z Df
′
= Df ,
y
′
= 0 wtedy i tylko wtedy, gdy x =
1
2
oraz pochodna zmienia znak w punkcie
x =
1
2
z ujemnego na dodatni, wiec funkcja w tym punkcie ma ekstremum,
3
minimum; y
m
in = y(
1
2
) =
−
1
e
2
. Poniewa˙z y
′
> 0 na przedziale (−∞, 0) i na
przedziale (
1
2
, ∞), wiec funkcja jest na tych przedzia lach rosnaca. Poniewa˙z
y
′
< 0 na przedziale (0,
1
2
), wiec funkcja jest malejaca na tym przedziale.
na podstawie uzyskanych informacji sporzadzamy tabelke zmienno´sci
funkcjii sporzadzamy wykres.
|x
(−∞, 0) 0 (0,
1
2
)
(
1
2
)
(
1
2
, ∞)
f
′
(x)
(+)
x
(−)
0
(+)
f
′
(x)
(↑)
x
(↓)
(
−
1
e
2
)
(↑)
4