29 kwietnia 2003 r. izraelskie śmigłowce Apache

ostrzelały rakietami palestyński samochód w Khan Junis
na południu Strefy Gazy. W ataku zginął jeden z
przywódców Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny.
29 kwietnia 2003 r. Palestyńska Rada Legislacyjna
(parlament) zatwierdziła we wtorek rząd Mahmuda
Abbasa. Za przyjęciem nowego gabinetu było 51
deputowanych, 18 było przeciwko, a 3 wstrzymało się od
głosu. Premier Autonomii Palestyńskiej, Mahmud Abbas, w
wystąpieniu programowym odrzucił terroryzm jako
szkodliwy dla sprawy palestyńskiej i zaapelował o
zaprzestanie "podżegania do przemocy". Mahmud Abbas,
znany też jako Abu Mazen, uchodzi za polityka
umiarkowanego. Abbas zobowiązał się do skonfiskowania
nielegalnej broni obecnej na terytoriach palestyńskich,
zapowiedział, że położy tam kres "zbrojnemu chaosowi" i
ostrzegł, że nie będzie tolerował "prowokacyjnego
języka" ze strony instytucji palestyńskich. Nowy premier
zapowiedział konfiskatę nielegalnie posiadanej broni,
zaznaczając, że tylko siły Autonomii Palestyńskiej mają
prawo nosić broń. Deklaracja ta może stworzyć pole do
gwałtownej konfrontacji z radykalnymi ugrupowaniami
zdecydowanymi kontynuować ataki na Izraelczyków,
takim jak Hamas, Islamski Dżihad i niektóre grupy, które
oderwały się od ruchu Fatah.
29 kwietnia 2003 r. palestyńskiemu premierowi
Mahmudowi Abbasowi został przedstawiony
bliskowschodni plan pokojowy przygotowany przez tzw.
kwartet bliskowschodni. "Mapa drogowa", wspólne dzieło
USA, ONZ, Unii Europejskiej i Rosji, tworzących tak zwany
Kwartet Bliskowschodni, przewiduje utworzenie
niepodległego państwa palestyńskiego w trzech etapach,
do końca 2005 roku. Na czele komitetu koordynacyjnego,
który będzie nadzorował realizację planu pokojowego
przez strony palestyńską i izraelską, ma stanąć
przedstawiciel Stanów Zjednoczonych.
29 kwietnia 2003 r. palestyńska organizacja
terrorystyczna Hamas odrzuciła plan pokojowy dla
Bliskiego Wschodu, zwany "mapą drogową". Hamas i
Dżihad zapowiedziały, że się nie rozbroją. Uciszenie
palestyńskich ugrupowań ekstremistycznych jest ważną
częścią nowego planu pokojowego dla Izraela i
Palestyńczyków, przygotowanego przez USA razem z
ONZ, Unią Europejską i Rosją.

29 kwietnia 2003 r. szef dyplomacji syryjskiej,

Faruk esz-Szaraa, powiedział, że Syria chce
"sprawiedliwego i całościowego" pokoju z
Izraelem, jeśli ten przywróci terytoria okupowane
krajom arabskim.

30 kwietnia 2003 r. dwaj palestyńscy terroryści usiłowali

wtargnąć do osiedla nielegalnych osadników żydowskich
na wzgórzu koło osiedla Eilon Moreh, niedaleko Nablusu.
Napastników zastrzelili izraelscy żołnierze.
30 kwietnia 2003 r. izraelscy żołnierze zabili w
oddzielnych incydentach w strefie Gazy 2 Palestyńczyków.

30 kwietnia 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się

na promenadzie niedaleko amerykańskiej ambasady w Tel Awiwie,
zabijając 3 Izraelczyków i raniąc 60 osób. Zamach przeprowadził
arabski obywatel Wielkiej Brytanii. Do zamachu przyznały się
wspólnie palestyńskie ugrupowanie Męczenników Al-Aksy, związane
z ruchem Fatah palestyńskiego lidera Jasera Arafata, oraz brygady
Al-Kassam, będące zbrojnym ramieniem skrajnej organizacji
Hamas.
Eksplozja w Tel Awiwie była 89 zamachem samobójczym
przeciwko celom w Izraelu w ostatnich 31 miesiącach. Od końca
września 2001 r., kiedy wybuchła druga Intifada, po stronie
palestyńskiej zginęło 2.287 osób, po stronie izraelskiej śmierć
poniosły 763 osoby.
30 kwietnia 2003 r. Izrael został sparaliżowany przez
bezterminowy strajk pracowników sektora publicznego. Strajk jest
protestem przeciwko zapowiedzianemu przez izraelskie
ministerstwo finansów zmniejszeniu zatrudnienia i zarobków w
sektorze publicznym. Nie działały między innymi urzędy, koleje i
porty morskie.

1 maja 2003 r. izraelska kolumna pancerna wspierana

przez śmigłowce wjechała do dzielnicy Gazy. Izraelczycy
okrążyli dom palestyńskiego terrorysty z Hamasu, 38-
letniego Jusufa Abu Hina. Doszło do 15-godzinnej bitwy z
Palestyńczykami, w którym rannych zostało 8 izraelskich
żołnierzy i 12 palestyńskich bojówkarzy. Izraelska armia
po licznych wezwaniach do poddania się i opuszczenia
domu, wysadziła budynek. W budynku zginęło 6
Palestyńczyków.

2 maja 2003 r. sekretarz stanu USA Colin Powell

zażądał od Syrii wycofania poparcia dla terroryzmu
i rozwiązania struktur organizacji Hezbollahu.

3 maja 2003 r. izraelscy żołnierze przypadkowo

zastrzelili w Rafah w strefie Gazy brytyjskiego kamerzystę
z HBO - Jamesa Millera.

4 maja 2003 r. grupa Palestyńczyków zaatakowała w

obozie uchodźców w Nablusie patrol izraelskiej armii.
śołnierze odpowiedzieli na atak ogniem, zabijając 1
Palestyńczyka i raniąc 6.

5 maja 2003 r. izraelscy żołnierze wkroczyli szturmem

do Centrum Medycznego Khalat Al Amoud Nablus w
Samarii. Aresztowano pułkownika palestyńskiej służby
bezpieczeństwa Sulejmana Abu Multaka. Wywiad
stwierdził, że jest on aktywnym członkiem Brygad
Męczenników Al-Aksy.

5 maja 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron wezwał Mossad, by

zintensyfikował infiltrację organizacji muzułmańskich działających
na terenie Wielkiej Brytanii. Jest to reakcja na ostatni zamach, który
przeprowadził w Tel Awiwie obywatel brytyjski.
5 maja 2003 r. sąd izraelski skazał palestyńskiego ekstremistę
Nasera Awaisa (współzałożyciela Brygad Męczenników Al-Aksa) na
czternastokrotne dożywocie i dodatkowo 50 lat więzienia za
zorganizowanie kilku zamachów bombowych w Izraelu podczas
obecnej Intifady.

7 maja 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali z

granatników żydowskie osiedle Nezarim w strefie Gazy.
7 maja 2003 r. izraelski śmigłowiec ostrzelał rakietami
dom pod Nablusem, zabijając ukrywającego się tam
jednego z dowódców zbrojnego ramienia Hamasu.

8 maja 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron oświadczył, że jest

gotów do negocjacji pokojowych z Syrią bez warunków wstępnych.
8 maja 2003 r. pilot włoskich linii lotniczych Alitalia wywołał
skandal w Izraelu, gdy poinformował pasażerów o wylądowaniu na
lotnisku w Tel-Awiwie słowami "Witajcie w Palestynie".

8 maja 2003 r. izraelski śmigłowiec ostrzelał rakietami

samochód w strefie Gazy, zabijając poszukiwanego
palestyńskiego terrorystę z Hamasu. W trakcie ataku
zostało śmiertelnie ranione małe dziecko.

8 maja 2003 r. FBI skierowała więcej środków na

śledzenie mieszkających w USA zwolenników
Hamasu i Hezbollahu, czołowych islamskich
organizacji terrorystycznych. Większość wysiłków
federalnej policji skupia się na odcięciu Hamasu i
Hezbollahu od źródeł finansowania, znajdujących
się w rozmaitych religijnych ośrodkach islamskich i
organizacjach dobroczynnych.

9 maja 2003 r. palestyńscy terroryści wystrzelili ze strefy Gazy

sześć rakiet typu Qassim na Izrael. Jedna z rakiet wybuchła na ulicy
miasta Sderot, druga uderzyła w dach domu. Ranna została 10-
letnia Izraelka. Atak przeprowadził Hamas.

9 maja 2003 r. prezydent Stanów Zjednoczonych

George Bush zaproponował utworzenie na Bliskim
Wschodzie strefy wolnego handlu, w której skład
wchodziłby Izrael i sąsiadujące z nim kraje
arabskie. Strefa wolnego handlu miałaby powstać
w ciągu dziesięciu lat. Warunkiem powstania strefy
- która umożliwiłaby krajom arabskim także
wymianę handlową z USA na korzystnych
warunkach - byłoby przeprowadzenie w tych
krajach reform zmierzających do ukrócenia
korupcji, utrwalenia właściwych praktyk
handlowych i lepszej ochrony własności prywatnej.

10 maja 2003 r. austriaccy naziści pobili rabina w

Wiedniu.

11 maja 2003 r. izraelska armia całkowicie zniosła

blokadę terytorium Autonomii Palestyńskiej w Samarii,
Judei i w strefie Gazy. Oznacza to dla Palestyńczyków
możliwość dojazdu do pracy w Izraelu, swobodę
poruszania się między miastami oraz ułatwienie dla
handlu. Armia nadal utrzymała posterunki kontrolne wokół
głównej kwatery Jasera Arafata w Ramallah. Arafat jest
praktycznie internowany od prawie półtora roku.
Równocześnie wypuszczono z więzień około 300
Palestyńczyków.

11 maja 2003 r. sekretarz stanu USA Colin Powell prowadził

rozmowy z premierem Izraela Arielem Szaronem i premierem
Autonomii Palestyńskiej Mahmudem Abbasem. Powell zażądał od
Izraela poprawienie warunków życia Palestyńczyków, a od
Autonomii zażądał zlikwidowania struktur organizacji
terrorystycznych. Szef dyplomacji USA obiecał Palestyńczykom w
trakcie rozmów z Abbasem 50 milionów dolarów na odbudowę
zniszczonej przez Izrael palestyńskiej infrastruktury i dróg oraz
tworzenie miejsc pracy.

W 2003 r. w Izraelu stwierdzono pierwszy przypadek krowy chorej

na BSE, tzw. chorobę szalonych krów. BSE (gąbczaste zwyrodnienie
mózgu) po raz pierwszy pojawiło się u bydła w drugiej połowie lat
80-tych w Wielkiej Brytanii. Jego odpowiednikiem u ludzi jest znana
od dawna choroba Creutzfeldta-Jakoba.

11 maja 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali

żydowski samochód w pobliżu osiedla Ofra w Samarii.

Zginął jeden Izraelczyk.
11 maja 2003 r. izraelski oddział wkroczył do Dżeninu i
aresztował 3 terrorystów Islamskiego Dżihadu.

12 maja 2003 r. izraelska armia, powołując się na

względy bezpieczeństwa, ponownie wprowadziła pełną
blokadę strefy Gazy. Palestyńczycy i obcokrajowcy nie
mogą wjeżdżać i wyjeżdżać z tego terenu.
12 maja 2003 r. izraelski oddział wjechał do Rafah na
południu strefy Gazy. W starciu zginęło 2 terrorystów al-
Fatah. Zniszczono 5 arabskich budynków.

13 maja 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron zaprzeczył

zdecydowanie, by sprawa osiedli żydowskich na zamieszkanych
przez Palestyńczyków terenach Samarii, Judei i w strefie Gazy była
przedmiotem ostatnich dyskusji pokojowych. Szaron powiedział, że
osadnicy żydowscy pozostaną pod suwerenną opieką Izraela, a ci z
Szilo i Beit El - nie będą ewakuowani, wbrew jego zapowiedziom
sprzed miesiąca.

13 maja 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu

ostrzelali z moździerzy żydowskie osiedle Gush Katif w
Strefie Gazy. Rannych zostało 5 żydowskich osadników i 6
żołnierzy.

14 maja 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu ostrzelali ze

Strefy Gazy rakietami Qassam izraelskie miasto Sderot. Rannych
zostało 3 Izraelczyków.

14 maja 2003 r. wojsko izraelskie przeprowadziło

szeroką operację w Strefie Gazy. Oddziały wkroczyły do
Khan Junis, a w Netzarim ostrzelały posterunek
palestyńskich sił bezpieczeństwa. W akcjach zginęło 5
Palestyńczyków, a kilkunastu zostało rannych.

14 maja 2003 r. grupa Arabów pobiła młodego

ortodoksyjnego śyda z USA, który przyjechał
turystycznie do Berlina (Niemcy).
15 maja 2003 r. na cmentarzu żydowskim w
Londynie (Wielka Brytania) zniszczono 386
nagrobków.

15 maja 2003 r. izraelski silny oddział pancerny wjechał

do osiedli Beit Chanun i Beit Lahija w strefie Gazy. W
starciach zginęło 5 Palestyńczyków, w tym 2 uzbrojonych
terrorystów. Armia zniszczyła dom działacza z Hamasu
oraz odcięła dopływ prądu do północnej części strefy
Gazy.
15 maja 2003 r. w całej Autonomii Palestynskiej doszło
do masowych manifestacji upamiętniających palestyński

dzień katastrofy - "Al-Nakba". Przy tej okazji Jaser Arafat
powiedział, że Izrael musi opuścić zagrabione terytoria
okupowane od 1967 r., a palestyńscy uchodźcy muszą
mieć możliwość jeśli sobie tego zażyczą powrotu do swych
domów.

16 maja 2003 r. główny palestyński negocjator rozmów

pokojowych Saeb Erekat złożył rezygnację sygnalizując
głębokie podziały wśród elit palestyńskich
przygotowujących się do rozmów z premierem Izraela.

17 maja 2003 r. islamscy fundamentaliści

przeprowadzili serię zamachów terrorystycznych w
Casablance w Maroko. Między innymi zaatakowano
żydowskie centrum kulturalne.

17 maja 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca

zdetonował bombę w Hebronie, zabijając 2 Izraelczyków.
Do zamachu przyznał się Hamas.
17 maja 2003 r. palestyńscy terroryści zaatakowali
żydowskie osiedle Tikwa w Samarii. Do zamachu przyznał
się Hamas.

18 maja 2003 r. doszło w Jerozolimie do spotkania palestyńskiego

premiera Mahmuda Abbasa oraz szefa rządu Izraela Ariela Szarona.
Obaj politycy szukali sposobu na zakończenie trwającego od 31
miesięcy powstania palestyńskiego.
18 maja 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się w
autobusie Egged w północnej części Jerozolimy, zabijając 7
Izraelczyków i raniąc 20 osób. Drugi terrorysta-samobójca
zdetonował bombę na przedmieściach miasta, nie powodując
żadnych szkód. Zginęli obaj terroryści. Do zamachu przyznał się
Hamas.
18 maja 2003 r. wybuch butli z gazem przed restauracją w
centrum Tel Awiwu zranił 20 osób. Policja podała, że nie był to
zamach, lecz nieszczęśliwy wypadek.

18 maja 2003 r. izraelska armia wprowadziła całkowitą

blokadę terytoriów Autonomii Palestyńskiej.

19 maja 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca

zdetonował bombę przy patrolu izraelskiej armii w strefie
Gazy, raniąc 3 żołnierzy. Do zamachu przyznał się Hamas.

19 maja 2003 r. palestyńska terrorystka-samobójczyni

zdetonowała ładunek wybuchowy w centrum handlowym w Afuli, na
północy Izraela. Zginęło 3 Izraelczyków, a 20 zostało rannych. Do
zamachu przyznał się Islamski Dżihad.
19 maja 2003 r. izraelski minister obrony Szaul Mofaz
oświadczył, że Izrael rozważy wydalenie Jasera Arafata, gdyby

przywódca palestyński blokował starania swego nowego premiera
Mahmuda Abbasa o powstrzymanie aktów przemocy.

19 maja 2003 r. Koordynator ONZ na Bliskim

Wschodzie - Terje Roed-Larsen powiedział, że
izraelska blokada Strefy Gazy uniemożliwia
organizacjom ONZ humanitarnych operacji. 18
organizacji związanych z ONZ, NGO i innych
podpisało petycję w tej sprawie do rządu Izraela.

20 maja 2003 r. minister spraw zagranicznych Izraela Silwan

Szalom oświadczył delegacji Unii Europejskiej, że jego kraj rozważa
możliwość wystąpienia z wnioskiem o przyjęcie do UE.
20 maja 2003 r. izraelski minister nauki i techniki Eliezer
Zandberg wezwał do "politycznego uśmiercenia" przewodniczącego
Autonomii Politycznej Jasera Arafata. Izraelskie władze uważają, że
Arafat wspiera palestyński terroryzm.

20 maja 2003 r. izraelskie oddziały wycofały się z Beit

Hanoun w Strefie Gazy. Wycofywanie wojsk sugeruje, że
Izrael nie przeprowadzi na większą skalę operacji
odwetowej za ostatnie zamachy. Operacja taka mogłaby
wywołać zamieszki wśród ludności palestyńskiej i osłabić
pozycję nowego premiera Autonomii Palestyńskiej.

21 maja 2003 r. izraelscy żołnierze zabili podczas

zamieszek 2 Palestyńczyków w wiosce Qarawat Bani Zeid
niedaleko Salfit.

22 maja 2003 r. izraelska marynarka wojenna przejęła u

wybrzeży Libanu kuter rybacki wyładowany bronią,
przemycaną przez terrorystów islamskiego ugrupowania
Hezbollah. Kuter był wyładowany materiałami do produkcji
bomb i instrukcjami ich odpalenia na płytach CD. Płynął do
Gazy. Aresztowano na jego pokładzie ośmiu
Palestyńczyków.
22 maja 2003 r. palestyński premier Mahmud Abbas
spotkał się w Gazie z przywódcami skrajnej organizacji
Hamas. To pierwsze spotkanie obu stron odbyło się z
inicjatywy premiera Abbasa i miało charakter wstępny.
Nie zapadły na nim żadne wiążące decyzje.

23 maja 2003 r. palestyńscy terroryści zdetonowali

ładunek wybuchowy podłożony na trasie przejazdu
autobusu z żydowskimi osadnikami z osiedla Netzarim w
Strefie Gazy. Ranna została jedna osoba. Do zamachu
przyznał się Hamas.

23 maja 2003 r. Amram Micna, lider izraelskiej Partii Pracy, podał

się do dymisji.

24 maja 2003 r. po rozmowach z palestyńskim

premierem, przywódcy radykalnej organizacji Hamas,
zadeklarowali gotowość wstrzymania ataków
terrorystycznych w samym Izraelu. Hamas potwierdził
jednak, iż nadal prowadzić będzie walkę na terytoriach
okupowanych przez Izrael - czyli na Zachodnim Brzegu
Jordanu i w Strefie Gazy.
24 maja 2003 r. izraelskie siły wojskowe
przeprowadziły rozległą operację w okolicach Tulkarem.
Poszukiwano aktywistów palestyńskich.

25 maja 2003 r. izraelski rząd premiera Ariela Szarona zatwierdził,

popierany przez USA, plan pokojowy dla Bliskiego Wschodu, zwany
"mapą drogową".

25 maja 2003 r. siły izraelskie przeprowadziły dwie

operacje w obozach uchodźców Al-Buraij oraz Beit Hanun
w Strefie Gazy. W starciach zginęło 2 Palestyńczyków.
Jednocześnie, podczas zamieszek w Nablusie w Samarii
zostało rannych 3 Palestyńczyków.

26 maja 2003 r. izraelski rząd przedstawił w parlamencie plan

oszczędnościowy. Rządowy plan oszczędnościowy ma położyć kres
recesji, ujemnemu wzrostowi gospodarczemu i przezwyciężyć 10-
procentowe bezrobocie. Znajdujący się w rękach parlamentarzystów
rządowy plan ratowania finansów publicznych zakłada między
innymi wzrost składki emerytalnej o 2% miesięcznie i - również o
2% - zmniejszenie emerytur. Kolejną propozycją jest podniesienie
wieku emerytalnego z 65 do 67 lat.
26 maja 2003 r. izraelska gazeta "Haarec" ujawniła szczegóły
tajnego rozkazu izraelskiej armii o kryptonimie Hannibal,
nakazującego udaremnianie za każdą cenę pojmania żołnierzy
izraelskich w niewolę. Zgodnie z tym rozkazem, żołnierze powinni
ostrzeliwać i niszczyć samochody uwożące ich kolegów, którzy
dostali się do niewoli, bez brania pod uwagę, że jeńcy mogą zginąć
wraz z terrorystami, którzy ich eskortują.

26 maja 2003 r. w Hebronie w Judei izraelska armia

podłożyła ładunki wybuchowe pod domy dwóch
palestyńskich terrorystów-samobójców, którzy dokonali
ataków tydzień temu w Jerozolimie, zabijając siedem
osób.
26 maja 2003 r. podczas starcia w wiosce Qarawat
Bani Zaid pod Ramallah zginął 1 Palestyńczyk. Także na
punkcie kontrolnym niedaleko Beit Hanoun w strefie Gazy
zginął 1 Palestyńczyk.
26 maja 2003 r. prezydent Autonomii Palestyńskiej

Jasser Arafat spotkał się w Ramallah z francuskim
ministrem spraw zagranicznych Dominique de Villepin.

27 maja 2003 r. około 40 tysięcy Izraelczyków protestowało przed

gmachem Ministerstwa Finansów w Jerozolimie, grożąc strajkiem
generalnym, jeśli rząd nie zrezygnuje z planów obcięcia przywilejów
emerytalnych.

27 maja 2003 r. podczas starć w wiosce Al-Rass

niedaleko Tulkarem zginął 1 Palestyńczyk.

28 maja 2003 r. hiszpańska minister spraw

zagranicznych Ana Palacio spotkała się z przywódcą
Autonomii Palestyńskiej Jaserem Arafatem i premierem
Mahmudem Abbasem. Do spotkania doszło w Ramallah.

29 maja 2003 r. izraelski oddział dokonał najazdu na

Dżenin. W trakcie starcia zginął 1 palestyński terrorysta z
Islamskiego Dżihadu.
29 maja 2003 r. izraelski oddział wkroczył do Rafah na
południu Strefy Gazy. Buldożery wojskowe zniszczyły
cztery domy rodzin podejrzanych o związki z Hamasem.
29 maja 2003 r. izraelskie służby specjalne zabiły
dwóch poszukiwanych palestyńskich terrorystów z
Hamasu, którzy organizowali ataki na żydowskie osiedla.
Od września 2000 roku - początku powstania
palestyńskiego, tzw. drugiej Intifady - poniosło śmierć już
3267 osób - w tym 2465 Palestyńczyków.
29 maja 2003 r. przywódcy skrajnych palestyńskich
organizacji Hamas i Islamski Dżihad zapowiedzieli, że po
spełnieniu przez Izrael określonych warunków gotowe
byłyby ograniczyć działalność zbrojną.

29 maja 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron oświadczył, że

Izraelczycy nigdy nie zrezygnują z Jerozolimy, która jest stolicą ich
państwa.
29 maja 2003 r. odbyło się w Jerozolimie drugie spotkanie
premierów Izraela i Autonomii Palestyńskiej Ariela Szarona i
Mahmuda Abbasa. Omówiono szczegóły złagodzenia przez armię
izraelską obostrzeń na ziemiach Autonomii Palestyńskiej i poprawy
warunków życia oraz możliwości poruszania się zamieszkałej tam
ludności palestyńskiej, a także wypuszczenia przez Izrael części
więźniów palestyńskich. Utrzymały się natomiast różnice między
obiema stronami w sprawie sposobu ograniczania działalności
radykalnych ugrupowań palestyńskich, odpowiedzialnych za długą
serię zamachów. Abbas opowiedział się za pokojowym nakłanianiem
ich przywódców do przerwania ataków przeciwko Izraelowi. Strona
palestyńska podkreśliła, że próba siłowego rozwiązania mogłaby
doprowadzić do wybuchu wojny domowej na terytoriach

palestyńskich. Szaron zapowiedział zniesienie blokady Zachodniego
Brzegu Jordanu i wpuszczenie 25 tys. palestyńskich pracowników do
Izraela. Zgodzono się także na uwolnienie kilku ważnych więźniów
palestyńskich, w tym najstarszego więźnia Chaleda Abu Sukara oraz
Tajsira Chaleda, znanego działacza rządzącej w Autonomii
Organizacji Wyzwolenia Palestyny. Warunkiem dalszych ustępstw za
strony izraelskiej jest zaprzestanie przez bojowników palestyńskich
ataków przeciwko Izraelowi.

30 maja 2003 r. Izrael ogłosił złagodzenie restrykcji wobec

ludności palestyńskiej.

30 maja 2003 r. skrajna palestyńska organizacja Hamas

zażądała "zakończenia agresji izraelskiej" i oświadczyła,
że jest to warunek zaprzestania przeprowadzanych przez
nią zamachów antyizraelskich.

31 maja 2003 r. izraelski niezależny dziennik "Maariw" opublikował

wyniki badań opinii społecznej w Izraelu. 59% Izraelczyków popiera
wstrzymanie budowy nowych osiedli na terenach okupowanych, a
57% jest za utworzeniem państwa palestyńskiego. 62%
ankietowanych uważa, że należy wycofać izraelskie wojska z
palestyńskich ziem w Strefie Gazy oraz na Zachodnim Brzegu
Jordanu. Przeciw jest 32% respondentów.
31 maja 2003 r. kilkuset izraelskich pacyfistów manifestowało w
centrum Tel Awiwu na rzecz zakończenia okupacji zachodniego
brzegu i poparcia dla planu pokojowego "Mapa drogowa".
Manifestacja została zorganizowana przez koalicję organizacji
pacyfistycznych "Kobiety na rzecz pokoju".

31 maja 2003 r. izraelska armia zrównała z ziemią

budynek palestyńskich służb bezpieczeństwa w Al-Fokhari
pod Khan Jounis. Podczas niszczenia budynku uszkodzono
wiele okolicznych domów. Równocześnie zginęło 2
Palestyńczyków w Rafah i Dżeninie.

1 czerwca 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej

Mahmud Abbas zapowiedział, że w ciągu 20 dni uzyska od
palestyńskich zbrojnych ugrupowań zgodę na zawieszeni
broni w ich walce z Izraelem.
1 czerwca 2003 r. armia izraelska złagodziła blokadę
terytoriów Autonomii Palestyńskiej.

2 czerwca 2003 r. Izrael zwolnił z więzienia Tajsira Chaleda,

przywódcę Demokratycznego Frontu Wyzwolenia Palestyny oraz
Komitetu Wykonawczego OWP. Został on aresztowany w lutym w
Nablusie.
2 czerwca 2003 r. w izraelskim centrum badawczym w Fia
Shemer na północ od Tel Awiwu, swój pierwszy lot wykonał

bezzałogowy samolot zwiadowczy Eagle 1. Powstał on we
współpracy izraelsko-francuskiej.

2 czerwca 2003 r. prezydent Stanów

Zjednoczonych Georg W. Bush spotkał się w
egipskiej miejscowości Szarm el-Szejk z
przywódcami państw arabskich. Bush zabiegał o
ich poparcie dla amerykańskiego planu
pokojowego dla Bliskiego Wschodu. W spotkaniu
uczestniczył prezydent Egiptu Mubarak, premier
Autonomii Palestyńskiej Abbas, król Jordanii
Abdullah II, następca tronu Arabii Saudyjskiej
Abdullah Ben Abdel Aziz, oraz król Bahrajnu, szejk
Hamad ibn isa al-Chalif.

3 czerwca 2003 r. z izraelskich więzień uwolniono grupę około stu

Palestyńczyków.

---- szczyt w Akabie ----

4 czerwca 2003 r. odbył się w jordańskiej

miejscowości Akaba szczyt prezydenta Stanów
Zjednoczonych Georga W. Busha z premierem
Izraela Arielem Szaronem i premierem Autonomii
Palestyńskiej Mahmudem Abbasem. Ariel Szaron
zapowiedział, że niezwłocznie przystąpi do
usuwania "nieautoryzowanych" osiedli żydowskich
na obszarach palestyńskich. Wyraził poparcie dla
istnienia państwa palestyńskiego. Mahmud Abbas
oświadczył, że zbrojne powstanie palestyńskie
(Intifada) musi się zakończyć. Potępił terroryzm,
wymierzony przeciwko Izraelowi i podkreślił, że
celem bliskowschodniego procesu pokojowego jest
istnienie obok siebie państwa palestyńskiego i
państwa izraelskiego. Prezydent zapewnił
Izraelczyków, że Stany Zjednoczone troszczą się o
bezpieczeństwo Izraela jako państwa żydowskiego.
4 czerwca 2003 r. opublikowano wyniki
badania, wykonanego pod kierunkiem Andrew
Kohuta, szefa ośrodka Pew Research Center for
the People and the Press i byłej sekretarz stanu
Madeleine Albright, które prowadzono w maju na
próbie reprezentatywnej ponad 15 000 osób w 20
krajach, w tym 8 krajach muzułmańskich oraz w
Autonomii Palestyńskiej. Okazało się, że w świecie
muzułmańskim dominuje przekonanie, że Izrael i
Palestyna nie mogą koegzystować w pokoju.
Większość we wszystkich krajach muzułmańskich
zgadza się z poglądem, że prawa i potrzeby

narodu palestyńskiego nie mogą być zaspokojone,
dopóki istnieje Izrael. Z badań wynika, że
stosunkowo najmniejsza wrogość do Izraela
panuje w Pakistanie i Indonezji, ale i tam 58%
badanych jest przekonanych, że Palestyńczycy nie
mogą żyć w pokoju obok Izraela.

4 czerwca 2003 r. Uri Lupolianski z ugrupowania Zjednoczona Lista

Tory (Jahadut Hatora - JH) wygrał wtorkowe wybory burmistrza
Jerozolimy. Jest pierwszym ortodoksyjnym śydem na tym
stanowisku.
4 czerwca 2003 r. rzecznik Rady Osadników w Judei-Samarii
(Zachodni Brzeg Jordanu) i Strefie Gazy Jeoszua Mor Josef
powiedzieli, że "osadnicy sprzeciwią się wszelkim próbom likwidacji
placówek osadniczych" przez rząd izraelski.
4 czerwca 2003 r. uzbrojeni osadnicy żydowscy oraz dwaj
ministrowie izraelscy wywodzący się ze skrajnych ugrupowań
politycznych wkroczyli do jednego z zamieszkałych przez arabską
rodzinę domów we wschodniej Jerozolimie.

5 czerwca 2003 r. na Placu Syjońskim, w centrum Jerozolimy,

odbyła się masowa demonstracja osadników żydowskich przeciwko
planowi pokojowemu "Mapa Drogowa", przyjętemu przez premiera
Ariela Szarona.

5 czerwca 2003 r. radykalny Ludowy Front Wyzwolenia

Palestyny, Hamas oraz Islamski Dżihad oświadczyły, że
nie złożą broni i będą nadal kontynuować akcje przeciwko
Izraelowi.

6 czerwca 2003 r. palestyńskie skrajne ugrupowanie

Hamas postanowiło zerwać rozmowy z palestyńskim
premierem Mahmudem Abbasem dotyczące zawieszenia
działań zbrojnych przeciwko Izraelowi.

7 czerwca 2003 r. USA potępiły palestyńską

organizację Hamas, która zerwała rozmowy w
sprawie przerwania aktów przemocy przeciw
Izraelowi.

7 czerwca 2003 r. izraelskie siły wojskowe wkroczyły do

wioski Aateel pod Tulkarem. W trakcie operacji zniszczono
4 domy. W starciach zginęło 4 Palestyńczyków.

8 czerwca 2003 r. komando palestyńskich terrorystów z

Hamasu zaatakowało izraelski posterunek graniczny Eretz,
w Strefie Gazy. W ataku zginęło 4 izraelskich żołnierzy, a
kolejnych 4 odniosło rany. śołnierze zastrzelili 3
palestyńskich terrorystów, którzy byli przebrani w
mundury izraelskiej armii.

8 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści ciężko zranili
izraelskiego strażnika granicznego w Hebronie. Strażnik
zmarł w szpitalu.
8 czerwca 2003 r. izraelska armia wprowadziła godzinę
policyjną w Hebronie. W strzelaninie zginęło 2
uzbrojonych Palestyńczyków.

8 czerwca 2003 r. Izrael zażądał od premiera Autonomii

Palestyńskiej Mahmuda Abbasa "natychmiastowej" reakcji na atak w
Eretz, w którym zginęło czterech izraelskich żołnierzy, domagając
się podjęcia kroków przeciwko radykalnym ugrupowaniom
palestyńskim.

9 czerwca 2003 r. wojsko izraelskie zlikwidowało

dziewięć nielegalnych osiedli żydowskich w Samarii i
Judei.

9 czerwca 2003 r. prokurator generalny Izraela potwierdził

istnienie tajengo ośrodka, znanego, jako "obiekt 1391". Izraelska
służba bezpieczeństwa Szin Bet przetrzymywała w tym tajnym
ośrodku zatrzymań palestyńskich więźniów w całkowitej izolacji,
czasem całymi tygodniami. Izrael odmówił podania położenia tego
obiektu.
W czerwcu 2003 r. izraelska firma zbrojeniowa Rafael
zmodyfikowała lotniczy zestaw Spice do precyzyjnego kierowania
uzbrojeniem. Obecnie można dokonać bombardowania celów z
odległości 60 km, z dokładnością trafienia do 3 metrów.

10 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu ostrzelali ze

Strefy Gazy rakietami krótkiego zasięgu izraelskie miasto Sderot.

10 czerwca 2003 r. izraelskie smigłowce bojowe Apache

ostrzelały rakietami samchód palestyński w Gazie. Ranny
został jeden z przywódców Hamasu, Abdelaziz al-Rantisi.
Zginęło 2 Palestyńczyków, a około 25 zostało rannych. Al-
Rantisi jest przywódcą politycznym Hamasu.
10 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce i czołgi
zaatakowały obóz uchodźców palestyńskich w Dżabalii
koło Gazy. Zginęło 4 Palestyńczyków, a około 30 zostało
rannych.

11 czerwca 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się

w autobusie Egged w centrum Jerozolimy, zabijając 17 Izraelczyków
i raniąc blisko 100 osób. Do zamachu przyznał się Hamas.

11 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały

rakietami palestyński samochód w okolicach Gazy. Zginęło
2 palestyńskich terrorystów, w tym jeden z przywódców
Hamasu, Titi Masud. Zginęło także 5 palestyńskich
przechodniów, a rannych zostało 30 osób.

11 czerwca 2003 r. grupy uzbrojonych osadników
żydowskich zaatakowały dwie palestyńskie wioski
położone na południe od miasta Nablus w Samarii.

11 czerwca 2003 r. przewodniczący komisji sił

zbrojnych Senatu USA, John Warner ocenił, że do
powstrzymania spirali przemocy między Izraelem i
Palestyńczykami konieczne jest rozmieszczenie
wojsk NATO w Izraelu.

12 czerwca 2003 r. izraelska armia otrzymała rozkaz "całkowitego

zniszczenia" radykalnego ugrupowania Hamas wszystkimi
dostępnymi środkami.

12 czerwca 2003 r. Hamas zapowiedział kolejne zamachy

w Izraelu i doradził obcokrajowcom opuszczenie państwa
żydowskiego dla ich własnego bezpieczeństwa.
12 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały
rakietami wybrane cele w Gazie. Zniszczony został
samochód patrolowy Hamasu, w którym zginęli 2
palestyńscy terroryści.
12 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały
rakietami samochód palestyński na przedmieściach Gazy.
Celem byli terroryści z Hamasu. Zginęło 5
Palestyńczyków, a około 20 zostało rannych.

13 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali ze strefy Gazy

rakietami Qassam izraelskie miasto Sderot.

13 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały

rakietami palestyński samochód z grupą terrorystów,
którzy wcześniej ostrzelali miasto Sderot. Zginął 1
Palestyńczyk, a 22 zostało rannych.

13 czerwca 2003 r. doszło do próby zamachu na

synagogę w Charleroi, 60 km od Brukseli, w Belgii.
13 czerwca 2003 r. przedstawiciel ONZ Kieran
Prendergast wezwał Izrael do zaprzestania budowy
muru oddzielającego tereny palestyńskie od
izraelskich.

14 czerwca 2003 r. Izrael zaproponował Palestyńczykom

zawieszenie broni na trzy dni. Propozycja skierowana jest głównie
do Hamasu. Zawieszenie broni byłoby przedłużane na kolejne dni,
zaś obie strony przystąpiłyby do rozmów.

14 czerwca 2003 r. Hamas odrzucił propozycję Izraela,

aby wprowadzić na trzy dni zawieszenie broni.
14 czerwca 2003 r. palestyński snajper zastrzelił
Izraelczyka jadącego samochodem w pobliżu Dżeninu na

zachodnim brzegu Jordanu.

14 czerwca 2003 r. prezydent USA George W.

Bush zawiadomił Kongres, iż przeniesienie
ambasady Stanów Zjednoczonych w Izraelu z Tel
Awiwu do Jerozolimy zostało odłożone o kolejne
pół roku.

15 czerwca 2003 r. doszło w Hercliyi do nocnych negocjacji

izraelsko-palestyńskich w sprawie powstrzymania eskalacji
zbrojnego konfliktu. Rozmowy prowadzili: generał Amosa Gilad
(koordynator izraelskiej armii na Zachodnim Brzegu) z
Muhammadem Dahlanem (szefem resortu bezpieczeństwa w
Autonomii Palestyńskiej).

15 czerwca 2003 r. żydowscy osadnicy założyli pięć

nowych kolonii w Samarii i Judei - poinformował izraelski
ruch na rzecz pokoju "Szalom Achszaw". Budowa nowych,
nielegalnych osad ma być reakcją na ostatnie palestyńskie
zamachy bombowe w Izraelu.

15 czerwca 2003 r. prezydent USA George W.

Bush zaapelował o pomoc w rozprawieniu się z
terrorystami atakującymi Izrael. Wezwał do "ostrej
rozprawy" z Hamasem.
15 czerwca 2003 r. Marokańczyk próbował
wysadzić samochód załadowany karnistrami z
benzyną przy synagodze w Charleroi, w Belgii.

16 czerwca 2003 r. Rada Unii Europejskiej

zaapelowała do Hamasu i innych grup, by
zaakceptowały "całkowite zawieszenie broni" w
celu umożliwienia bezwłocznej realizacji "mapy
drogowej". Rada UE podkreśliła, że rozważa pilnie,
jak zablokować findusze przeznaczone dla całego
ruchu palestyńskiego.

16 czerwca 2003 r. izraelski parlament poparł stanowisko premiera

Izraela Ariela Szarona, że układ pokojowy z Palestyńczykami nie
będzie możliwy, o ile nie rozprawią się oni z terrorystami,
dokonującymi zamachów na Izraelczyków.

16 czerwca 2003 r. egipscy mediatorzy spotkali się w

Gazie z przedstawicielami radykalnych organizacji
palestyńskich, w tym - Islamskiego Dżihadu. Rozmowy
dotyczą wstrzymania antyizraelskich akcji, w tym także
zamachów samobójczych. Egipscy mediatorzy nie zdołali
osiągnąć przełomu.

17 czerwca 2003 r. w Izraelu przebywała grupa dziesięciu

amerykańskich ekspertów z Johnem Wolfem na czele.
Przeprowadzili oni rozmowy z przedstawicielami izraelskiego oraz
palestyńskiego rządu. Celem rokowań było uzgodnienie zawieszenia
broni i uratowanie planu pokojowego, który jest zagrożony w
wyniku ostatniej fali przemocy.

17 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali

izraelski samochód jadący w pobliżu Kfar Saba
(naprzeciwko Kalkiliya) w Samarii. Zginęło 7-letnia
dziewczynka, a dwie osoby zostały ranne.
17 czerwca 2003 r. w Erezie odbyło się spotkanie
izraelsko-palestyńskie w sprawach bezpieczeństwa.
Palestyńczycy przedstawili stronie izraelskiej szczegółowy
program środków bezpieczeństwa, jakie zostaną podjęte
po ewentualnym wycofaniu się Izraelczyków z ponownie
okupowanych terytoriów. Zażądali też, by Izrael wycofał
się ze Strefy Gazy i z Betlejem na Zachodnim Brzegu oraz
by zlikwidował wszystkie zapory drogowe w tych rejonach.
Palestyńczycy żądali ponadto swobody poruszania się
wewnątrz Strefy Gazy i otwarcia drogi Salaheddyna,
prowadzącej z północy na południe tego terytorium. Izrael
zgodził się na otwarcie tylko części tej drogi dla kilku
pojazdów.

17 czerwca 2003 r. Międzynarodowy Komitet

Czerwonego Krzyża wezwał Izrael do złagodzenia
blokady Zachodniego Brzegu Jordanu. Według
organizacji, obecne restrykcje gwałcą prawa
Palestyńczyków i pogłębiają ich biedę.

18 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu wystrzelili ze

strefy Gazy rekietę typu Qassam na izraelską wioskę na południu
Izraela. Zniszczony został jeden dom.

18 czerwca 2003 r. patrol armii izraelskiej rozbroił

ładunek wybuchowy, podłożony w rejonie posterunku
armii w Rafah na południu Strefy Gazy, w pobliżu granicy
z Egiptem. W tym samym sektorze stanowisko armii
izraelskiej zostało zaatakowane rakietą przeciwczołgową,
wystrzeloną z terytorium strefy. Doszło też do wymiany
izraelsko-palestyńskiego ognia na terenach w pobliżu
osiedla żydowskiego Gush Katif w strefie.

18 czerwca 2003 r. profesor Antonio Cassese

(przewodniczący ONZ-towskiego Trybunału do
ścigania zbrodniarzy wojennych z byłej Jugosławii)
powiedział, że "zabójstwa Palestyńczyków
wykonywane przez izraelskie siły okupacyjne
mogłyby być sądzone przez trybunał zajmujący się

zbrodniami wojennymi".

19 czerwca 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się

w sklepie spożywczym na północy doliny Jordanu w Izraelu. Zginął 1
Izraelczyk. Do zamachu przyznał się Islamski Dżihad.

19 czerwca 2003 r. izraelska armia rozpoczęła likwidację

nielegalnego osiedla żydowskiego Mitzpeh Yitzhar pod
Nablusem w Samarii. Podczas starć z osadnikami, armia
aresztowała 15 osób. Osadnicy obwarowali się wewnątrz
osiedla i nie wpuszczają żołnierzy.
19 czerwca 2003 r. trzech palestyńskich rolników, w
tym kobieta, zostało pobitych przez uzbrojonych
osadników żydowskich z nielegalnego osiedla Maon, w
Yatta pod Hebronem.

20 czerwca 2003 r. sekretarz stanu USA Colin Powell spotkał się w

Jerozolimie z Arielem Szaronem i w Jerycho z Mahmudem Abbasem.
Po rozmowach, Powell nazwał Hamas "wrogiem pokoju" i wezwał
Autonomię Palestyńską do rozprawienia się z terrorystami.

20 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali

żydowski samochód w pobliżu osiedla Ofra, pod Ramallah
w Samarii. Zginął 1 Izraelczyk, a 3 zostało rannych, w
tym dwoje śydów amerykańskiego obywatelstwa. Do
zamachu przyznał się Islamski Dżihad.
20 czerwca 2003 r. doszło do starć pomiędzy wojskiem
a osadnikami w żydowskim osiedlu Micpe Icchar w
Samarii. Rannych zostało 15 żołnierzy i 7 osadników,
którzy nie zgadzają się na likwidację ich osiedla.

21 czerwca 2003 r. izraelscy żołnierze zastrzelili w

Hebronie jednego z głównych dowódców wojskowych
Hamasu na Zachodnim Brzegu Jordanu, Abdullaha
Kawasme. Był on od dawna poszukiwany przez izraelski
wywiad wojskowy.

22 czerwca 2003 r. izraelski minister spraw

zagranicznych Silwan Szalom potwierdził w
Jordanii, że Izrael jest gotów przekazać
Palestyńczykom kontrolę nad Strefą Gazy i
miastem Betlejem, jeśli sami Palestyńczycy są
gotowi wziąć ją na siebie. Ostateczne wcielenie w
życie porozumienia poprzedzi przejściowy okres 3-
6 tygodni, w ciągu którego władze palestyńskie
będą musiały zapewnić ład i bezpieczeństwo na
przejmowanych przez siebie terenach.

23 czerwca 2003 r. w Strefie Gazy zginęło 3

palestyńskich terrorystów z Brygady Męczenników Al-

Aksa. Zginęli oni przy eksplozji przygotowywanej przez
siebie bomby.
Od wybuchu Intifady, palestyńskiego powstania, we
wrześniu 2000 roku, w walkach zginęło 3359 osób, w tym
2531 Palestyńczyków.

24 czerwca 2003 r. izraelska armia zatrzymała w

Hebronie około 150 palestyńskich aktywistów Hamasu.
24 czerwca 2003 r. źródła jerozolimskie podały, że
armia izraelska codziennie likwiduje kilka nielegalnie
budowanych osiedli żydowskich w Samarii, Judei czy w
Strefie Gazy - na ich miejsce jednak niemal natychmiast
powstają nowe. Ewakuowani z jednego miejsca osadnicy
wracają w inne, rozmieszczając w nowych miejscach
domy - będące w większości łatwymi do przeniesienia
barakowozami. Podano przykład miejscowości Szwut
Rachel w pobliżu Nablusu w Samarii, gdzie zlikwidowano
osiem nielegalnie ustanowionych żydowskich osiedli - na
ich miejsce niemal natychmiast powstało dziewięć nowych
osad. 24 czerwca 2003 r. powstała nowa żydowska
kolonia na wzniesieniu w pobliżu istniejącego wcześniej
osiedla Micpeh Icnar, ewakuowanego jako nielegalne 20
czerwca przez armię izraelską.

25 czerwca 2003 r. izraelskie śmigłowce ostrzelały

rakietami w pobliżu Gazy dwa palestyńskie samochody
należące do Hamasu. Zginęło 2 Palestyńczyków, a 15
zostało rannych.

26 czerwca 2003 r. izraelska armia zniszczyła w

Hebronie dom należący do aktywisty Hamasu,
odpowiadającego za rekrutację palestyńskich terrorystów-
samobójców.
26 czerwca 2003 r. palestyński snajper zastrzelił
żydowskiego osadnika w Kiriat Szmona.

26 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści z Hamasu ostrzelali ze

Strefy Gazy rakietami typu Qassam izraelskie miasto Sderot.

27 czerwca 2003 r. w Strefie Gazy doszło do strzelaniny

gdy izraelscy żołnierze próbowali aresztować członka
Hamasu i otoczyli dom jego krewnych. Po wymianie ognia
z domownikami żołnierze wysadzili dom w powietrze. W
akcji zginęło 3 Palestyńczyków.
27 czerwca 2003 r. wysocy przedstawiciele Hamasu,
al-Fatah i Islamskiego Dżihadu zawarli porozumienia z
palestyńskim premierem Mahmudem Abbasem, dotyczące
wprowadzenia w życie zawieszenia na trzy miesiące
operacji antyizraelskich. W zamian za powstrzymanie

ataków na trzy miesiące ugrupowania te żądają, żeby
Izrael przestał dokonywać zamachów na ich przywódców i
poniechał interwencji zbrojnych na obszarach
palestyńskich. Zażądano też, żeby Izrael uwolnił więźniów
palestyńskich.
27 czerwca 2003 r. przedstawiciele Autonomii
Palestyńskiej dyskutowali z izraelskim koordynatorem
szczegóły dotyczące przekazania przez armię izraelską
kontroli nad Strefą Gazy Palestyńczykom, którzy
zobowiązali się do zwalczania terroryzmu.

28 czerwca 2003 r. doradczyni prezydenta USA do spraw

bezpieczeństwa narodowego, Condoleezza Rice, przybyła
na Bliski Wschód i spotkała się w Jerychu z premierem
palestyńskim Mahmudem Abasem. Omawiano szczegóły
wdrażania w życie planu pokojowego "mapa drogowa".
USA zamierzają udzielić pomocy finansowej Autonomii
Palestyńskiej w wysokości 30 mln dolarów. Abas
poinformował, że palestyńskie siły bezpieczeństwa
udaremniły w ciągu ostatnich 2 tygodni sześć
palestyńskich ataków przeciwko celom w Izraelu,
aresztując między innymi dwóch terrorystów-samobójców.

29 czerwca 2003 r. doradczyni prezydenta USA do spraw

bezpieczeństwa narodowego Condoleezza Rice spotkała się w
Jerozolimie z izraelskim premierem Arielem Szaronem.

29 czerwca 2003 r. dziesiątki uzbrojonych osadników

żydowskich zajęło około 500 tys. metrów kwadratowych
ziemi obok arabskiej wioski Senjel na północ od Ramallah
i El-Bireh w Samarii.

30 czerwca 2003 r. oddziały izraelskie wycofały się ze

okolic Bet Hanun, na północy Strefy Gazy. Kontrolę nad
tym terenem przejęły palestyńskie służby bezpieczeństwa.
Armia izraelska przekazała Palestyńczykom kontrolę nad
główną autostradą, przecinającą Strefę Gazy. Pod kontrolą
izraelską pozostał tylko jeden posterunek na autostradzie,
położony w pobliżu osiedla żydowskiego w strefie. Policja
palestyńska przejęła częściowo od Izraelczyków główne
przejście graniczne między strefą a Egiptem w Rafah.
30 czerwca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali
żydowską ciężarówkę w pobliżu Nablusu w Samarii. W
ataku zginął bułgarski robotnik zatrudniony w Izraelu. Do
zamachu przyznały się Brygady Męczenników Al-Aksy,
związane z ruchem al-Fatah Jasera Arafata.

30 czerwca 2003 r. w wybuchu gazu w Tel Awiwie został

zniszczony dom mieszkalny. W wypadku zginęło 6 osób.

1 lipca 2003 r. opublikowano wyniki sondażu

wykonanego na zlecenie nowojorskiej United
Jewish Appeal Federation - pokazały znaczny
wzrost liczby biednych śydów w Nowym Jorku
(21%), wzrost liczby ortodoksów i śydów
świeckich, przy jednoczesnym zmniejszeniu się
liczby konserwatystów i reformowanych.

1 lipca 2003 r. izraelskie buldożery zniszczyły

fundamenty budowanego meczetu w Nazarecie, którego
budowa wywołała wiele kontrowersji. Meczet miał powstać
tuż obok chrześcijańskiego Kościoła Zwiastowania,
znajdującego się w samym centrum Nazaretu. W trakcie
protestów rannych zostało 7 Palestyńczyków.
1 lipca 2003 r. palestyński terrorysta uzbrojony w
karabin zaatakował izraelski posterunek pod Tulkarem w
Samarii. śołnierze zastrzelili napastnika na miejscu.
1 lipca 2003 r. uzbrojeni nacjonalistyczni żydowscy
osadnicy zaatakowali arabskich mieszkańców Hebronu.

1 lipca 2003 r. w Jerozolimie spotkali się premierzy Izraela i

Autonomii Palestyńskiej - Ariel Szaron i Mahmud Abbas. Izraelski
premier podkreślił, że dołoży wszelkich starań, żeby osiągnąć
porozumienie, "które zapewni nam pokój i bezpieczeństwo".
Zastrzegł, że żaden pokój nie będzie możliwy, jeśli będzie
kontynuowany "terror" palestyński. Podkreślił zarazem, że Izrael nie
chce rządzić Palestyńczykami i zapewnił, że jest gotów zapłacić
"bolesną cenę" za pokój, co odczytuje się jako aluzję do likwidacji
osiedli żydowskich na obszarach palestyńskich w ramach
porozumienia pokojowego. Mahmud Abbas podkreślił, że każdy
dzień bez porozumienia palestyńsko-izraelskiego "jest dniem
straconym".

2 lipca 2003 r. izraelskie oddziały opuściły miasto i

okolicę Betlejem w Judei. Kontrolę nad tym terenem
przejęły palestyńskie służby bezpieczeństwa. Pod
jurysdykcją i ochroną Izraela pozostały osiedla żydowskie
we wsiach, położonych tuż pod miastem. Palestyńczycy
zobowiązali się do zapewnienia bezpieczeństwa na
terenach, przechodzących pod ich kontrolę. Izraelczycy
utrzymają też kontrolę nad Grobem Racheli - miejscem
pielgrzymek wyznawców judaizmu.
2 lipca 2003 r. izraelska armia zniszczyła buldożerami
20 namiotów należących do palestyńskich Beduinów.
Obowzowisko znajdowało się w pobliżu Jerycha w Judei.

2 lipca 2003 r. władze izraelskie, po raz pierwszy od trzech lat,
wydały zezwolenie na odwiedziny Wzgórza Świątynnego w

Jerozolimie przez śydów i chrześcijan. Wzgórze Świątynne, czczone
przez muzułmanów jako "Haram al Szarif", trzecie co do ważności
święte miejsce Islamu, było zamknięte dla śydów od początku
palestyńskiej Intifady, 28 września 2000 r. W związku z tą decyzją,
mufti Jerozolimy Ekrima Sabri ostrzegł przed nowymi napięciami w
regionie.

3 lipca 2003 r. podczas strzelaniny w Kalkiliji, w Samarii,

izraelscy żołnierze zastrzelili jednego z liderów Brygad
Męczenników Al-Aksy.
3 lipca 2003 r. Brygady Męczenników Al-Aksy,
uchodzące za zbrojne ramię kierowanego przez Jasera
Arafata ruchu Al-Fatah, ogłosiły, że po zabiciu jednego ze
swych członków przez armię izraelską "nie czują się
więcej związane" rozejmem izraelsko-palestyńskim.
3 lipca 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali
czteroma rakietami typu Qassam żydowską osadę Kfar
Darom w Strefie Gazy, raniąc 2 Izraelczyków.

4 lipca 2003 r. izraelskie ZOO w mieście Riszon le Cijon wysłało

cztery pawiany do ZOO w mieście Kalkilja w Samarii.
4 lipca 2003 r. Izrael wypuścił z więzienia 21 palestyńskich
więźniów politycznych.

4 lipca 2003 r. izraelska armia zablokowała w Strefie

Gazy główną autostradę Salaheddin.
4 lipca 2003 r. palestyńskie służby bezpieczeństwa
aresztowały w Strefie Gazy pięciu aktywistów pod
zarzutem ostrzelania żydowskiego osiedla.

4 lipca 2003 r. Iran przeprowadził pomyślne

próby z rakietą balistyczną średniego zasięgu
Szihab-3, która może dolecieć do terytorium
Izraela. Szihab-3 ma zasięg 1300 km. Rakieta
Szihab-3 to zmodyfikowana wersja
północnokoreańskiego pocisku Nodong-1 typu
ziemia-ziemia. Może przenosić głowice
konwencjonalne do 800 kg. Nie wiadomo, na ile
jest efektywna, jeśli chodzi o przenoszenie głowic
chemicznych, biologicznych czy nuklearnych.
Stwarza to realne zagrożenie dla Izraela, gdyż w
Iranie trwają intensywne prace przy wdrożeniu w
życie programu zbrojeń atomowych.

Przeprowadzony w ostatnich dniach sondaż wykazał, że

80 % Palestyńczyków chce bezterminowego zawieszenia
broni. W kwietniu opowiadało się za tym 71 %
ankietowanych. 52 % ankietowanych uważa, że w
związku z przyjęciem przez Izrael i Autonomię Palestyńską

planu musi zostać zakończona Intifada (powstanie
palestyńskie, trwające już 33 miesiące) oraz izraelskie
operacje militarne. Tylko 18 % Palestyńczyków wierzy
jednak, że przemoc na Bliskim Wschodzie wkrótce się
zakończy, ustępując miejsca negocjacjom.

5 lipca 2003 r. w południowej części Strefy Gazy doszło

do wybuchu, w którym zginął 1 palestyński terrorysta, a
drugi został ranny. Prawdopodobnie doszło do wybuchu
konstruowanej bomby.

6 lipca 2003 r. rząd Izraela wyraził zgodę na uwolnienie 300

palestyńskich więźniów. Prawdopodobnie nie będzie na niej żadnego
z przetrzymywanych radykałów z Hamasu albo Islamskiego
Dżihadu.

7 lipca 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się

niszcząc dom w żydowskim osiedlu Kfar Yavets, na północny-
wschód od Tel Awiwu, położony blisko zielonej linii. W wysadzonym
budynku zginęła 1 Izraelka. Do zamachu przyznał się Islamski
Dżihad.
7 lipca 2003 r. ministrowie Izraela i Autonomii Palestyńskiej po
raz pierwszy bezpośrednio spotkali się w Jerozolimie - omawiali
m.in. bezprecedensową propozycję wystąpienia palestyńskiego
premiera Mahmuda Abbasa w izraelskim parlamencie.

8 lipca 2003 r. spotkali się w Jerozolimie szef dyplomacji izraelskiej

Sylvan Szalom oraz palestyński minister informacji Nabil, by omówić
problemy walki z podżeganiem do nienawiści i przemocy. W
ostatnich dniach zaczęły występować pozytywne zmiany w
programach telewizji palestyńskiej, gdzie filmy pokazujące
strzelających żołnierzy izraelskich i zabite bądź ranne dzieci
palestyńskie zostały zastąpione przez muzykę bądź pieśni o
przywódcy Jaserze Arafacie. Władze izraelskie domagają się
likwidacji Wydziału Politycznego Autonomii Palestyńskiej, który
zatrudnia 400 osób i organizuje szkolenia polityczne dla agentów
służb bezpieczeństwa oraz dla dzieci na koloniach.

8 lipca 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej Mahmud

Abbas wycofał się z Komitetu Centralnego al-Fatah Jasera
Arafata, po krytyce ze strony członków Komitetu za jego
działania na rzecz pokoju z Izraelem. Komitet odrzucił
dymisję Abbasa.

8 lipca 2003 r. na 11 nagrobkach żydowskich na

cmentarzu w Southampton (Wielka Brytania)
namalowano nazistowskie slogany. Sześć innych
nagrobków wywrócono.

9 lipca 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej Mahmud

Abbas zagroził ustąpieniem ze stanowiska szefa rządu,
jeśli nie uzyska jednoznacznego poparcia zarówno
gabinetu, jak i partii Jasera Arafata Al-Fatah dla własnej
strategii w rozmowach z Izraelem.
9 lipca 2003 r. do Dżeninu wkroczył oddział izraelskiej
armii, aby aresztować działacza al-Fatah. Pod miastem, w
miejscowości Burkin doszło do strzelaniny z palestyńskimi
terrorystami. Zginął 1 Palestyńczyk, a 2 zostało rannych.

10 lipca 2003 r. grupa uzbrojonych fanatycznych

osadników żydowskich z nielegalnego osiedla Yettzhar
porwała w nocy trójkę dzieci palestyńskich z wioski
Bureen pod Nablus. Dzieci zostały uwolnione przez
specjalne siły policji izraelskiej.

11 lipca 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron zaapelował do państw

Europy o izolowanie lidera palestyńskiego Jasera Arafata, przede
wszystkim poprzez zastosowanie blokady finansowej.

11 lipca 2003 r. kardynał Sodano wyraził w

imieniu papieża podziękowanie władzom Izraela za
podjętą w zeszłym tygodniu decyzję o zniszczeniu
fundamentów meczetu obok Kościoła
Zwiastowania w Nazarecie, wznoszonego przez
muzułmanów mimo zakazu jego budowy w tym
miejscu.

12 lipca 2003 r. Betlejem zostało otwarte dla

zagranicznych turystów. Jedynym ograniczeniem jest
zakaz wjeżdżania do miasta prywatnym samochodem.

12 lipca 2003 r. izraelskie koła rządowe po raz kolejny zagroziły

deportacją palestyńskiego przywódcy Jasera Arafata, oskarżając go
o blokowanie działań premiera Autonomii Mahmuda Abbasa na rzecz
realizacji najnowszego programu pokojowego. W ostatnim czasie
zarówno Rosja, jak i Unia Europejska, publicznie potwierdzały, iż
nadal uznają autorytet Arafata, a także rolę, jaką spełnia w
Autonomii.

12 lipca 2003 r. delegacja brytyjskich parlamentarzystów

mimo obiekcji izraelskich odwiedziła Arafata w jego
siedzibie w Ramallah.

13 lipca 2003 r. belgijski rząd zniósł ustawę,

która zezwalała tamtejszym sądom na sądzenie
cudzoziemców oskarżanych o zbrodnie wojenne i
pogwałcenia praw człowieka, niezależnie od tego,
gdzie te przestępstwa zostały popełnione. Do
belgijskiej wokandy trafiały oskarżenia przeciw
takim osobom, jak: prezydent USA George W.

Bush, premier Izraela Ariel Szaron,
przewodniczący Autonomii Palestyńskiej Jaser
Arafat, premier Wielkiej Brytanii Tony Blair.

13 lipca 2003 r. izraelskie koła rządowe po raz kolejny zagroziły

deportacją Jasera Arafata, oskarżając go o blokowanie działań
premiera Autonomii Palestyńskiej, Mahmuda Abbasa na rzecz
realizacji najnowszego programu pokojowego.

13 lipca 2003 r. przywódca Autonomii Palestyńskiej Jaser

Arafat przyjął w swej siedzibie w Ramallah szefa
dyplomacji rosyjskiej Igora Iwanowa.

14 lipca 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron

rozpoczął rozmowyw Londynie z brytyjskimi
politykami, mając nadzieję, że przekona ich do
konieczności zerwania wszelkich kontaktów z
prezydentem Autonomii Palestyńskiej Jaserem
Arafatem. Brytyjski rząd odmówił Szaronowi.

14 lipca 2003 r. izraelski prezydent Mosze Kacaw powiedział, że

ewentualne rozmieszczenie ONZ- owskich sił międzynarodowych na
Zachodnim Brzegu Jordanu i w Strefie Gazy nie powstrzyma
zamachów na tych terytoriach.

14 lipca 2003 r. przewodniczący Autonomii Palestyńskiej

Jaser Arafat spotkał się z premierem rzadu palestyńskiego
Mahmudem Abbasem. Obaj przywódcy wyjaśniali sobie
sprawy związane z prowadzeniem negocjacji pokojowych
z Izraelem, wymieniając także wzajemne krytyczne uwagi
pod własnym adresem.

15 lipca 2003 r. palestyński terrorysta zasztyletował na

nadmorskiej promenadzie w Tel Awiwie Izraelczyka, oraz ranił dwie
inne osoby. Policjanci postrzelili zamachowca i aresztowali.
Terrorysta należy do Brygad Męczenników al-Aksy, organizacji
powiązanej z al-Fatah Jasera Arafata.

15 lipca 2003 r. Izrael zaproponował w Londynie,

by Unia Europejska przejęła całkowicie nadzór nad
kwestiami pomocy społecznej na terytoriach
palestyńskich, zastępując na miejscu zajmujące
się tymi sprawami filie terrorystycznej organizacji
Hamas.

15 lipca 2003 r. Syria rozpoczęła wycofywanie

swoich wojsk z niektórych pozycji w północnym
Libanie i na południe od Bejrutu. Ocenia się, że w
Libanie pozostaje jeszcze około 20 tys. syryjskich
żołnierzy.

15 lipca 2003 r. izraelska armia aresztowała w Nablusie i

Hebronie 6 uzbrojonych palestyńskich terrorystów z al-
Fatah i Hamasu.

16 lipca 2003 r. elitarna jednostka komandosów

izraelskich uwolniła uprowadzonego przez Palestyńczyków
pięć dni wcześniej izraelskiego taksówkarza Eliahu Gurela.

18 lipca 2003 r. izraelska armia wyburzyła domy dwóch

palestyńskich porywaczy żydowskiego taksówkarza.

18 lipca 2003 r. amerykański sąd orzekł, że 313

milionów dolarów odszkodowania ma zapłacić Iran
dzieciom kobiety, która zginęła w 1997 r. w
zamachu terrorystycznym w Izraelu,
zorganizowanym przez islamskie ugrupowanie
Hamas. Pieniądze mają być wypłacone z irańskich
aktywów, zamrożonych po rewolucji islamskiej w
bankach amerykańskich. Jest jednak wątpliwe, czy
poszkodowani - dzieci zabitej w zamachu Lei Stern
- otrzymają choćby większą część zasądzonej
kwoty. Składają się na nią rekompensaty z tytułu
poniesionych strat i cierpień, które sąd oszacował
na 13 mln dolarów, i tzw. odszkodowania karne
(specyfika prawa w USA) w wysokości 300 mln
dol.

19 lipca 2003 r. izraelski dziennik "Haaretz" poinformował, że

kancelaria izraelskiego premiera Ariela Szarona planuje wybudować
30 nowych miast, większość z nich w pólnocnej Galilei i w
południowej części pustyni Negew.

19 lipca 2003 r. członkowie Brygad Męczenników Al-Aksy

pobili i uprowadzili szefa palestyńskich władz w Dżeninie w
Samarii. Przywódca Brygad w Dżeninie oskarżył szefa
dżenińskich władz o kolaborację z Izraelem i "udział w
wielu przestępstwach przeciwko narodowi". Po kilku
godzinach negocjacji, został uwolniony na polecenie
Arafata.

21 lipca 2003 r. palestyńscy terroryści z Islamskiego

Dżihadu ostrzelali izraelski patrol pod Dżeninem. W
strzelaninie zginął jeden Palestyńczyk.

21 lipca 2003 r. palestyński terrorysta ciężko zranił nożem 64-

letniego Izraelczyka w Jerozolimie. Zamachowiec zbiegł.
21 lipca 2003 r. w Jerozolimie odbyło się spotkanie premiera
Autonomii Palestyńskiej Mahmuda Abbasa i premiera Izraela Ariela
Szarona. Obu politykom nie udało się porozumieć w sprawie

ewentualnego uwolnienia palestyńskich więźniów politycznych przez
Izrael. Spotkanie zdominowała kwestia Jasera Arafata.

22 lipca 2003 r. palestyński przywódca Jaser Arafat

wezwał Unię Europejską do działania na rzecz procesu
pokojowego na Bliskim Wschodzie. Podkreślił przy tym, że
świat powinien wywierać większą presję na Izrael.

24 lipca 2003 r. doszło do wybuchu w centralnym

więzieniu w kompleksie budynków palestyńskich sił
bezpieczeństwa w centrum Gazy. Co najmniej 10
Palestyńczyków zostało rannych. Nie podano przyczyny
wybuchu.

25 lipca 2003 r. policja izraelska ograniczyła dostęp do Płaskowyżu

Meczetów w Jerozolimie w obawie przed palestyńskimi
demonstracjami przeciwko zgodzie na wizyty Izraelczyków i
turystów zagranicznych w tym świętym miejscu islamu.

25 lipca 2003 r. izraelski żołnierz przypadkowo ostrzelał

palestyński samochód w Samarii, zabijając 5-letniego
chłopca i raniąc dwie dziewczynki. Ranne dzieci
przewieziono do izraelskich szpitali. Policja izraelska
rozpoczęła dochodzenie w tej sprawie.

25 lipca 2003 r. odbyły się w Waszyngtonie

rozmowy prezydenta Stanów Zjednoczonych
George`a Busha z palestyńskim premierem
Mahmudem Abbasem. Bush zapowiedział wsparcie
gospodarcze (20 mln dolarów) dla Palestyńczyków.
25 lipca 2003 r. splądrowano synagogę w Saint-
Denis na przedmieściach Paryża. Na jej murach
wymalowano antysemickie hasła.

27 lipca 2003 r. izraelski rząd wyraził zgodę na zwolnienie grupy

540 palestyńskich więźniów. W tej grupie ma być 210 działaczy al-
Fatach i około 100 działaczy Hamasu. Decyzję tę przedstawił
następnego dnia Ariel Scharon Buschowi, podczas wizyty w Stanach
Zjednoczonych.

30 lipca 2003 r. izraelski sąd wojskowy skazał na 13-krotne

dożywocie palestyńskiego terrorystę Ahmeda Barghutiego, któremu
dowiedziono, że organizował zamachy, wskutek których zginęło 12
Izraelczyków. Barghutiemu postawiono 52 zarzuty, w tym wysyłanie
zamachowców-samobójców, którzy dokonali zamachów w Tel
Awiwie i Jerozolimie, zabijając 12 osób i raniąc kilkadziesiąt.
30 lipca 2003 r. izraelskie źródła podały, że na podstawie
"najnowszych informacji" zdobytych przez Mosad można
wnioskować, iż Iran oferuje po 50 tys. dolarów rodzinom
palestyńskich zamachowców-samobójców, jako "męczennikom za

sprawę Islamu", podczas gdy Saddam Husajn płacił tym rodzinom
połowę tej kwoty - 25 tys. dolarów.

31 lipca 2003 r. ukończono prace przy budowie

pierwszego, 140-kilometrowego odcinka płotu, tzw. muru
bezpieczeństwa - płotu, mającego oddzielać Izrael od
Zachodniego Brzegu Jordanu. Cały mur ma mieć 600 km
długości.

31 lipca 2003 r. Knesset uchwalił ustawę o małżeństwach w

Izraelu. Na jej mocy Palestyńczycy z Autonomii, którzy wejdą w
związek małżeński z Arabami z Izraela, nie będą mogli uzyskiwać
obywatelstwa izraelskiego. Przedstawiciele rządu argumentują, że
Palestyńczycy wykorzystują małżeństwa z Arabkami w Izraelu, by w
ten sposób uzyskać obywatelstwo tego kraju. Według rządu 1/10
spośród milionowej rzeszy Arabów izraelskich to ludzie, którzy w ten
sposób zdołali przedostać się do Izraela.

1 sierpnia 2003 r. ponad 10 tys. Palestyńczyków

demonstrowało w Nablusie w Samarii domagając się
zaprzestania dalszej budowy tzw. muru bezpieczeństwa.
Jednocześnie żądano uwolnienia 7,7 tys. więźniów
palestyńskich, przetrzymywanych w Izraelu.

1 sierpnia 2003 r. amerykański sekretarz stanu

Colin Powell skrytykował tzw. linię bezpieczeństwa
- mur mający oddzielać Izrael od Zachodniego
Brzegu. Zdaniem polityka, budowa ta może
utrudnić realizację planu pokojowego tzw. "mapy
drogowej".

2 sierpnia 2003 r. palestyńska policja aresztowała w

kwaterze Arafata w Ramallah grupę około 20 działaczy
Brygad Męczenników Al-Aksa, którzy znajdowali się na
izraelskich listach poszukiwanych terrorystów. Zostali oni
umieszczeni w więzieniu w Jerychu.
2 sierpnia 2003 r. Brygady Meczenników Al-Aksy
oświadczyły, że zerwały izraelsko-palestyński rozejm po
aresztowaniu niektórych członków Brygad przez
palestyńskie siły bezpieczeństwa.
2 sierpnia 2003 r. podczas palestyńskich demonstracji
w miastach Samarii doszło do regularnych potyczek z
izraelskimi żołnierzami. 5 Palestyńczyków odniosło rany w
mieście Jaba, a 3 w okolicach Betlejem.

3 sierpnia 2003 r. Brygady Męczenników al-Aksy zawarły

układ z Jaserem Arafatem: w zamian za anulowanie
nakazu aresztowania 20 działaczy odwołano planowane
zamachy antyizraelskie.

3 sierpnia 2003 r. izraelscy policjanci zastrzelili
Palestyńczyka, który nie zatrzymał się samochodem na
punkcie kontroli na północ od Jerozolimy.
3 sierpnia 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali
izraelskie samochody na drodze między Jerozolimą a
Betlejem, raniąc troje Izraelczyków (matkę z dwojgiem
dzieci). Betlejem znajduje się od 2 lipca 2003 r. pod
kontrolą palestyńskich sił bezpieczeństwa. Do ataku
przyznały się Brygady Męczenników al-Aksy, organizacja
wiązana z al-Fatah Jasera Arafata.

3 sierpnia 2003 r. izraelscy i palestyńscy ministrowie spraw

zagranicznych spotkali się w Jerozolimie. Palestyński minister
zaproponował Izraelowi trwały rozejm, w zamian za za odstąpienie
Izraela od żądania likwidacji radykalnych ugrupowań. Szef
dyplomacji izraelskiej, Silwan Szalom, ofertę odrzucił, żądając
zamiast tego likwidacji radykalnych ugrupowań palestyńskich.
3 sierpnia 2003 r. terroryści z Hezbollahu ostrzelali izraelskie
samoloty wojskowe, dokonujące lotów zwiadowczych nad
południowym Libanem. Pociski chybiły celu, natomiast spadając w
okolicach granicznego miasta Szlomi (w Moshav Biranit), na północy
Izraela, zraniły dwie osoby.
3 sierpnia 2003 r. władze Izraela podjęły decyzję o zaostrzeniu
środków bezpieczeństwa w izraelskich samolotach. Od końca
października wszystkie lądujące w Izraelu samoloty, powinny zostać
wyposażone w opancerzone drzwi oddzielające kabinę pilotów od
pokładu pasażerskiego. Władze Izraela ostrzegają, że maszyny bez
takich zabezpieczeń nie będą mogły po prostu lądować na lotniskach
w tym kraju.

4 sierpnia 2003 r. izraelski minister obrony Szaul Mofaz wykluczył

możliwość wycofania "w obecnej sytuacji" wojsk z zajętych w
ostatnich miesiącach miast i wsi palestyńskich. "Dopóki nie
przekonamy się, że władze Autonomii podejmują konkretne
działania przeciwko tego rodzaju atakom, nie może być mowy o
jakimkolwiek przekazaniu palestyńskiej administracji kontroli nad
kolejnymi miastami" - powiedział izraelski minister.

4 sierpnia 2003 r. izraelscy żołnierze zastrzelili

palestyńskiego terrorystę, który usiłował podłożyć bombę
na drodze wojskowego patrolu pod Tulkarem w Samarii.

4 sierpnia 2003 r. poinformowano, że Stany

Zjednoczone przeznaczą 26 milionów dolarów dla
ONZ-towskiej Agencji Pomocy dla Uchodźców
Palestyńskich (UNRWA).
4 sierpnia 2003 r. na murach synagogi w
Janinie (Grecja) wymalowano antysemickie hasła.

5 sierpnia 2003 r. zniszczono 20 nagrobków na

cmentarzu żydowskim w Manchesterze w Wielkiej
Brytanii.

5 sierpnia 2003 r. izraelska armia zatrzymała pod

Kalikilią na zachodnim brzegu Jordanu około 40
zagranicznych i izraelskich pacyfistów, protestujących
przeciwko budowie "linii bezpieczeństwa" - płotu,
mającego oddzielać ziemie Izraela od terenów
palestyńskich. Palestyńczycy nazywają izraelską linię
"Murem Apartheidu". Budowa spotkała się też z ostrą
krytyką międzynarodową. Izraelski rząd argumentuje, że
silnie ufortyfikowany i strzeżony płot ma powstrzymać
palestyńskich zamachowców a także chronić osiedla
żydowskie.

6 sierpnia 2003 r. w Tel Awiwie eksplodował samochód-pułapka

raniąc 1 osobę. Zdaniem policji nie był to zamach terrorystyczne,
lecz porachunki przestępcze.

6 sierpnia 2003 r. izraelska kolumna pancerna weszła do

Jerycha w Judei. W mieście wprowadzono godzinę
policyjną. W rajdzie bierze udział około dwudziestu
czołgów i wozy pancerne.

6 sierpnia 2003 r. Izrael zwolnił z więzień grupę 334

Palestyńczyków. Zostali oni przewiezieni autobusami do miasta
Betunia w Samarii. Zwalniani musieli podpisać deklarację, że
"powstrzymają się od wrogiej aktywności" wobec państwa
żydowskiego, ale była to raczej czcza formalność.

7 sierpnia 2003 r. policja izraelska otoczyła i chroniła dostępu do

Starego Miasta w Jerozolimie, aby nie dopuścić do zapowiadanej
wizyty delegacji żydowskich ekstremistów religijnych na Wzgórzu
Świątynnym, gdzie znajdują się meczet Al Aksa i meczet Omara,
trzecie najświętsze miejsce muzułmanów. Izraelski minister
bezpieczeństwa publicznego Zachi Hanegbi i szef policji Szlomo
Aharonski ostrzegli, że taka wizyta z okazji czwartkowego
żydowskiego święta Tisza be-Aw (dziewiąty dzień miesiąca Aw,
według kalendarza żydowskiego) mogłaby doprowadzić do rozlewu
krwi. Tego dnia religijni śydzi obchodzą rocznicę zniszczenia świątyń
biblijnych królów Salomona i Heroda, które znajdowały się na
Wzgórzu Świątynnym. Zgodnie z prawem, suwerenność nad tymi
miejscami, gdzie teraz wznoszą się święte meczety, sprawują
wyznawcy Islamu, a konkretnie Najwyższy Komitet Islamski (Wakf),
który kontroluje sanktuaria i własność islamską w Jerozolimie.
Podlega on władzom Autonomii Palestyńskiej.

8 sierpnia 2003 r. prezydent Stanów

Zjednoczonych George W.Bush umożliwił wczoraj
Autonomii Palestyńskiej utrzymanie swojego
przedstawicielstwa w Waszyngtonie zawieszając na
dalszych sześć miesięcy ustawę zobowiązującą do
jego zamknięcia. Ustawa nakazująca "obniżenie
statusu przedstawicielstwa Organizacji Wyzwolenia
Palestyny w Stanach Zjednoczonych" jest
zawieszana co sześć miesięcy od momentu
uchwalenia.

8 sierpnia 2003 r. izraelski oddział wkroczył do obozu

palestyńskich uchodźców Askar w Nablusie w Samarii.
Celem akcji było aresztowanie wysokiej rangi działacza
Hamasu. W strzelaninie zginęło 4 Palestyńczyków oraz 1
izraelski żołnierz. Wojsko wysadziło skład bronii i amunicji
należący do Hamasu. Aresztowano 4 działaczy Hamasu.

8 sierpnia 2003 r. terroryści Hezbollahu ostrzelali z terytorium

południowego Libanu izraelskie posterunki graniczne w rejonie
Szebaa. Dodatkowo dwa pociski rakietowe typu Katiusza spadły w
rejonie wiosek Druzów na Wzgórzach Golan. W odpowiedzi
izraelskie myśliwce zbombardowały pobliskie wioski arabskie.
Przeprowadzono w sumie sześć nalotów na takie miejscowości jak
Charszuba, Hebbarija, Slamije i Kfar Hamam. W tym samym czasie
trwał pojedynek artyleryjski stron. Hezbollahowie atakowali
rakietami i pociskami z moździerzy trzy posterunki armii izraelskiej,
otraz próbowali ostrzelać miasta Kiryat Shmona i Metula.
8 sierpnia 2003 r. izraelskie służby bezpieczeństwa aresztowały
dwóch radykalnych żydowskich osadników, przy których znaleziono
materiały wybuchowe, które zamierzali użyć przeciwko
Palestyńczykom.
8 sierpnia 2003 r. izraelski premier Ariel Szaron poparł plan,
przeznaczający 95 mln dolarów na budowę nowych osiedli w Judei i
Samarii, oferujący osadnikom darmowe mieszkanie i edukację.

9 sierpnia 2003 r. szef palestyńskich służb

bezpieczeństwa oświadczył, że Autonomia Palestyńska
potrzebuje około 250 mln dolarów i 3 lat na odbudowę
posterunków policyjnych zniszczonych przez armię
izraelską. W ostatnim okresie palestyńska policja
otrzymała 150 nowych samochodów patrolowych.
Miesięczny budżet palestyńskich służb bezpieczeństwa
wynosi 1 mln dolarów.

9 sierpnia 2003 r. Izrael złożył w Radzie

Bezpieczeństwa ONZ skargę na bombardowania
Hezbollahu z terytorium libańskiego. Stany
Zjednoczone ostro potępiły ataki. Izraelski
ambasador w ONZ zauważył ze swej strony, "że

ONZ zamienia się w teatr absurdu, gdy Syria, kraj
popierający terroryzm, przewodniczy debatom
Rady Bezpieczeństwa". W sierpniu obowiązki
przewodniczącego przypadły ambasadorowi
syryjskiemu.

10 sierpnia 2003 r. izraelscy żołnierze wkroczyli do wsi

Dżaba pod Dżeninem, w Samarii. W starciu został ranny 1
Palestyńczyk.

10 sierpnia 2003 r. artyleria Hezbollahu ostrzelała z terytorium

południowego Libanu izraelską wioskę Szlomi, zabijając 1 osobę i
raniąc 5 innych. W odpowiedzi izraelskie samoloty zbombardowały
wioskę Tair Harfa w południowym Libanie. Samoloty zostały
ostrzelane przez baterie przeciwlotnicze szyickiego ugrupowania
Hezbollah.
10 sierpnia 2003 r. izraelskie służby specjalne aresztowały 22-
letniego Izraelczyka, który planował zabójstwo premiera Ariela
Szarona. Zatrzymany to mieszkaniec żydowskiej enklawy koło
Hebronu na zachodnim brzegu Jordanu. To jeden z żydowskich
nacjonalistów, przeciwny jakimkolwiek porozumieniom z
Palestyńczykami.

10 sierpnia 2003 r. szef dyplomacji Izraela Silwan

Szalom wezwał Syrię i Liban do powstrzymania
Hezbollahu, który działa z ich terytoriów. W
przeciwnym razie Izraelczycy nie będą mieli
wyjścia i będą musieli się bronić.

Izraelska firma Iridium Satellite zaopatrzy Irak w

publiczne telefony warte od 4 do 5 mln USD.
Dostawca został zakontraktowany w zeszłym
miesiącu przez tymczasowe władze koalicyjne
(Coalition Provisional Authority). Będzie
sprzedawać w Iraku usługi satelitarnej telefonii
komórkowej, łącza abonenckie i związane z nimi
wyposażenie.

12 sierpnia 2003 r. prezydent Izraela Mosze

Kacaw zaapelował do państw Europy o wywarcie
presji na libańskich szyitów z organizacji
Hezbollahu i powstrzymanie eskalacji napięć na
granicy izraelsko-libańskiej.

12 sierpnia 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się

w powietrze w centrum handlowym w Rosz Hain, pod Tel Awiwem.
Zginął 1 Izraelczyk, a 10 ludzi odniosło rany. Po eksplozji w centrum
wybuchł pożar. Do zamachu przyznała się lokalna komórka
terrorystycznych Brygad Męczenników Al-Aksy. Są one powiązane z

ruchem Fatah lidera Palestyńczyków Jasera Arafata.
12 sierpnia 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się
w powietrze usiłując dostać się na teren żydowskiego osiedla Ariel w
Samarii. Zginął 1 izraelski żołnierz, a 2 osoby zostały ranne. Do
zamachu przyznał się Hamas.
12 sierpnia 2003 r. w odpowiedzi na zamachy rząd Izraela
zapowiedział wstrzymanie planowanego uwolnienia 76 palestyńskich
więźniów.
12 sierpnia 2003 r. amerykański specjalny wysłannik na Bliski
Wschód William Burns, prowadził rozmowy z premierem Izraela,
Arielem Szaronem.

13 sierpnia 2003 r. amerykański specjalny

wysłannik na Bliski Wschód William Burns spotkał
się w Ammanie z palestyńskim premierem
Mahmudem Abbasem. Burns podkreślił, że na obu
stronach konfliktu ciążą jakieś zobowiązania, ale
"ze strony Palestyńczyków musi istnieć jeden
ośrodek władzy, który będzie odpowiadał za
egzekwowanie prawa i bezpieczeństwo i który
będzie zapobiegał aktom terroru".

13 sierpnia 2003 r. palestyński minister informacji Nabil

Amr próbował przekonać, że Palestyńczycy chcą
kontynuowania zawieszenie broni. Zapewnił, że władze
Autonomii będą nakłaniały palestyńskie ugrupowania do
jego przestrzegania. "To Izrael odpowiada za eskalację
konfliktu" - podkreślił Amr.
13 sierpnia 2003 r. oddział izraelskiej armii wysadził w
powietrze dom palestyńskiego terrorysty w obozie
palestyńskich uchodźców Askar pod Nablusem, w Samarii.
Dokonał on ostatniego ataku w Rosz Hain.

13 sierpnia 2003 r. wojsko izraelskie zburzyło 5 arabskich domów

we wschodniej Jerozolimie. Ich palestyńscy mieszkańcy wybudowali
je nielegalnie.
13 sierpnia 2003 r. izraelskie ministerstwo rolnictwa
zapowiedziało oficjalnie, że w najbliższym czasie zamierza
sprowadzić tysiące krów z Polski, Węgier i Australii. Głównym
zadaniem zwierząt ma być stworzenie skutecznej zapory przed
stadami arabskich kóz i baranów. Arabscy i beduińscy pasterze
najpierw wypasają swoje stada na izraelskich gruntach
państwowych, a potem stopniowo, nielegalnie się tam osiedlają.
Proceder ten uprawiany jest zarówno w Galilei i na pustyni Negev,
jak i na Zachodnim Brzegu w rejonie Hebronu.

14 sierpnia 2003 r. oddział izraelskiej armii otoczył w

Hebronie dom, w którym ukrywali się poszukiwani
terroryści palestyńscy. Palestyńczycy ostrzelali i obrzucili

granatami izraelskich żołnierzy, którzy odpowiedzieli
ogniem broni rakietowej. Wybuchła zgromadzona w
budynku amunicja. Zginął poszukiwany szef lokalnego
oddziału radykalnej organizacji Islamski Dżihad, Mahmud
Sider.
14 sierpnia 2003 r. izraelska armia wkroczyła na kilka
godzin do Nablusu i Kalkilii w Samarii. Aresztowano 2
Palestyńczyków i zniszczono domy terrorystów, którzy
przeprowadzili ostatnie zamachy.

15 sierpnia 2003 r. żołnierze izraelscy aresztowali

podczas nocnych akcji w Samarii i Judei 9
Palestyńczyków.

15 sierpnia 2003 r. Izrael uwolnił z więzienia 76 Palestyńczyków.

15 sierpnia 2003 r. doszło do zawarcia porozumienia w sprawie
opuszczenia przez izraelską armię kolejnych miast na Zachodnim
Brzegu Jordanu - Kalkilii, Jerycha, Tulkarem i Ramallah.

15 sierpnia 2003 r. zniszczono 50 nagrobków na

cmentarzu żydowskim w Kassel, w Niemczech.

16 sierpnia 2003 r. palestyńskie uczelnie w Hebronie

wznowiły wykłady. Na islamskim uniwersytecie studiuje
4200 studentów, a na politechnice około 2,5 tys.
studentów. Zarządy obu uczelni zobowiązały się, iż nie
dopuszczą, by szkoły były wykorzystywane do
jakiejkolwiek działalności terrorystycznej ani też do
werbunku studentów przez terrorystów.

17 sierpnia 2003 r. izraelski samolot transportowy Hercules C-130

został uszkodzony podczas lądowania na lotnisku wojskowym Sde
Dov Airport w Tel Awiwie. Jedno ze śmigieł maszyny pękło i przebiło
kadłub samolotu. W wypadku zostało rannych 6 izraelskich
żołnierzy.
W sierpniu 2003 r. Ministerstwo Obrony Izraela przyznało 473
milionów USD na zakup czterech odrzutowych samolotów
Gulfstream G550, z przeznaczeniem ich na platformy dla radarów
wczesnego ostrzegania AWACS dla Izraelskich Sił Powietrznych.

18 sierpnia 2003 r. doszło do wybuchu w kawiarni w centrum Tel

Awiwu. Zginęła 1 kobieta, a 6 osób odniosło ranny. Według policji,
przyczyną wybuchu były porachunki między grupami przestępczymi.
W ciągu ostatnich kilku miesięcy trzy postronne osoby zginęły bądź
zostały ciężko ranne w porachunkach między zorganizowanymi
grupami przestępczymi.
18 sierpnia 2003 r. przedstawiciele ds. bezpieczeństwa z Izraela i
Autonomii Palestyńskiej nie doszli do porozumienia w sprawie
warunków przekazania pod kontrolę Palestyńczyków czterech miast

na Zachodnim Brzegu.

19 sierpnia 2003 r. izraelskie media powiadomiły

o prowadzonych od 2 tygodni w Berlinie
rozmowach przedstawicieli Izraela z Hebollahem.
Rozmowy dotyczyły uwolnienia przetrzymywanych
w Libanie 4 Izraelczyków. Od trzech lat Hezbollah
przetrzymuje co najmniej czterech Izraelczyków:
wojskowych schwytanych w Libanie i biznesmena
Elhanama Tenenbauma. Izrael chciał wymienić ich
na kilku działaczy Hezbollahu, znajdujących się w
więzieniu izraelskim. Rozmowy nie powiodły się.

19 sierpnia 2003 r. palestyński terrorysta-samobójca wysadził się

w autobusie Egged w centrum Jerozolimy. W wybuchu został także
uszkodzony sąsiedni autobus. Zginęło 23 Izraelczyków, a 130 osób
zostało rannych. Wśród zabitych było sześcioro dzieci. Zginął też
obywatel Stanów Zjednoczonych. Wśród rannych było ponad 40
dzieci. Celem ataku był przegubowy autobus wracający spod Ściany
Płaczu do dzielnicy ortodoksyjnych śydów. Większość pasażerów w
autobusie stanowili ortodoksyjni śydzi. Wielu z nich jechało całymi
rodzinami, z małymi dziećmi włącznie. Do zamachu przyznał się
Hamas.
19 sierpnia 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron zapowiedział
zawieszenie wszelkich kontaktów z przedstawicielami Autonomii
Palestyńskiej. Szaron cofnął także decyzję o wycofaniu wojsk
izraelskich z miast na Zachodnim Brzegu Jordanu. Rzecznik rządu
Izraela Avi Pazner, oskarżył władze palestyńskie o pogwałcenie
ustaleń "mapy drogowej". Autonomia Palestyńska "nie robi
absolutnie nic, aby powstrzymać terroryzm". Ten atak nie jest
pojedynczym działaniem grupy terrorystycznej, lecz rezultatem
całkowicie biernej postawy Autonomii Palestyńskiej.

19 sierpnia 2003 r. premier Autonomii Palestyńskiej

Mahmud Abbas ogłosił, że zrywa kontakty z radykalnymi
ugrupowaniami Hamas i Islamski Dżihad, które przyznały
się do zorganizowania wtorkowego zamachu w
Jerozolimie. Abbas zapowiedział, że podejmie działania
przeciw grupom, które działają przeciw interesowi narodu
palestyńskiego. Nie sprecyzowano, jakie kroki zostaną
podjęte.

19 sierpnia 2003 r. prezydent Stanów

Zjednoczonych George Bush zażądał od władz
Autonomii konkretnych działań, gwarantujących
demontaż struktur terrorystycznych na Zachodnim
Brzegu Jordanu i w Strefie Gazy. Prezydent Bush
przeprowadził rozmowę telefoniczną na temat
Bliskiego Wschodu z premierem brytyjskim Tonym

Blairem; z kolei sekretarz stanu Colin Powell
rozmawiał z premierem Izraela Arielem Szaronem
i izraelskim szefem dyplomacji Silwanem
Szalomem. Rzecznik Białego Domu Scott McClellan
nie podał jednak szczegółów. Tymczasem
przebywający w Jerozolimie amerykański
kongresmen Eliot Engel obarczył
współodpowiedzialnością za zamach Damaszek,
żądając, by administracja USA "rozliczyła Syrię za
poparcie, udzielane terrorystom przez ten kraj".
Engel powtórzył, iż jeśli władze Autonomii nie
podejmą konkretnych akcji przeciwko
terroryzmowi na swych ziemiach, nigdy nie dojdzie
"ani do rokowań pokojowych, ani do pokoju".

20 sierpnia 2003 r. rząd Autonomii Palestyńskiej ogłosił

oficjalnie, iż zrywa kontakty z radykalnymi ugrupowaniami
Hamas i Islamski Dżihad, które przyznały się do
zorganizowania wtorkowego zamachu w Jerozolimie.
Władze Autonomii Palestyńskiej poleciły swym siłom
bezpieczeństwa wyśledzenie i zatrzymanie osób, winnych
ostatniego zamachu w Jerozolimie.
20 sierpnia 2003 r. alestyński premier Mahmud Abbas
dał palestyńskiemu przywódcy Jasserowi Arafatowi
ultimatum, aby poparł on rozprawienie się z radykalnymi
organizacjami Hamas i Islamski Dżihad. W przeciwnym
razie gabinet poda się do dymisji.

20 sierpnia 2003 r. konkretnych działań od rządu

Autonomii w sprawie terroryzmu zażądały Stany
Zjednoczone. Rzecznik Departamentu Stanu USA,
Richard Boucher powiedział, iż palestyńska
administracja jak do tej pory niewiele uczyniła w
kwestii demontażu grup terrorystycznych, a także
likwidacji zapasów broni, amunicji i środków
wybuchowych, jakimi organizacje te dysponują.
Boucher wyraził też "zrozumienie" dla podjętej po
zamachu decyzji izraelskiego rządu w sprawie
wstrzymania wycofywania armii Izraela z miast
palestyńskich, co przewidywało realizowane
obecnie porozumienie pokojowe.

20 sierpnia 2003 r. pod ochroną izraelskiej policji, ponad 150

śydów wkroczyło rano na teren kompleksu Al-Aqsa, jednego z
najświętszych miejsc śydów i Muzułmanów.

21 sierpnia 2003 r. zmotoryzowane oddziały izraelskie

wjechały do palestyńskich miast Dżenin, Nablus i
Tulkarem, poszukując bojowników palestyńskich W

wymianie ognia w Tulkaremie zginął Palestyńczyk. Armia
izraelska uważa Dżenin i Nablus za bastiony bojowników
palestyńskich. W miastach wprowadzono godzinę
policyjną. Podczas operacji aresztowano trzech działaczy
palestyńskich i znaleziono duże ilości materiałów
wybuchowych. Izraelczycy pozostali w zachodniej części
Nablusu, a pozostałe miejscowości po kilku godzinach
opuścili.
21 sierpnia 2003 r. oddział izraelskich żołnierzy
wysadził dynamitem w powietrze dom w Hebronie,
należący do rodziny terrorysty-samobójcy, który wysadził
się ostatnio w Jerozolimie. W podobny sposób zniszczono
także domy kilku innych działaczy palestyńskich w
Dżeninie, Tulkarem a także Haris.
21 sierpnia 2003 r. izraelskie śmigłowce zniszczyły
rakietami w Gazie palestyński samochód, zabijając
jadącego w nim jednego z przywódców Hamasu w Strefie
Gazy, Ismaila Abu Szanaba. Samochód został ostrzelany
co najmniej pięcioma pociskami. W ataku zginął Szanab
oraz dwaj jego ochroniarze, zaś kilkanaście postronnych
osób zostało rannych.
21 sierpnia 2003 r. przedstawiciele Hamasu i
Islamskiego Dżihadu oświadczyli, że ich ugrupowania
zrywają zawieszenie broni z Izraelem.

21 sierpnia 2003 r. wieczorem z terytorium Strefy Gazy na ziemie

Izraela wystrzelonych zostało siedem rakiet Qassam - cztery z nich
spadły na miasto Sderot, kilka kilometrów od prywatnej posiadłości
premiera Ariela Szarona. Rakiety nie spowodowały ofiar w ludziach.
Terroryści Hamasu wystrzelili też co najmniej 15 pocisków
moździerzowych na osiedla żydowskie i posterunki armii izraelskiej
w Strefie Gazy. Zburzony został co najmniej jeden dom.

22 sierpnia 2003 r. izraelska kolumna pancerna

wkroczyła do Dżeninu. Po kilku godzinach, wojsko opuściło
miasto.
22 sierpnia 2003 r. w strzelaninie w Nablusie zginęło 3
palestyńskich terrorystów z ugrupowania Brygady
Męczenników Al-Aksy.
22 sierpnia 2003 r. izraelskie wojsko zablokowało
główną autostradę, przecinającą Strefę Gazy, blokując
ruch pomiędzy południem i północą.
22 sierpnia 2003 r. sto tysięcy Palestyńczyków,
wznosząc okrzyki "zemsta", "zemsta", wzięło udział w
pogrzebie jednego z czołowych przywódców Hamasu w
Strefie Gazy, Ismaila Abu Szanaba, zabitego dzień
wcześniej przez Izraelczyków podczas ataku śmigłowca
szturmowego na jego samochód.

22 sierpnia 2003 r. przedstawiciel rządu izraelskiego zapowiedział,

iż Izrael "bez litości uderzy w terrorystów", winnych ataków na
państwo żydowskie.
62% Izraelczyków, którzy uczestniczyli w sondażu dziennika
"Jedijot Achronot" uznało, iż rząd nie powinien kontynuować
rozmów pokojowych, podczas gdy 35% jest odmiennego zdania.
Jednocześnie 57% ankietowanych domaga się zaprzestania gestów
dobrej woli, do których Izrael zobowiązał się w czasie wprowadzania
"mapy drogowej".
22 sierpnia 2003 r. armia izraelska zgromadziła na granicach
strefy Gazy znaczące siły pancerne wraz z śmigłowcami, oddziałami
piechoty zmotoryzowanej i saperami. Armia oczekuje tylko na
rozkaz do wkroczenia do strefy Gazy. Inwazja na Strefę Gazy
została jednak wstrzymana w oczekiwaniu na decyzję rządu, który z
kolei czeka na wyniki mediacyjnych rozmów przedstawicieli Egiptu i
Stanów Zjednoczonych z przywódcami Autonomii Palestyńskiej.

22 sierpnia 2003 r. prezydent USA George W.

Bush poinformował o zamrożeniu w amerykańskich
bankach aktywów sześciu przywódców radykalnej
organizacji palestyńskiej Hamas oraz pięciu
organizacji, oskarżanych o wspieranie jej
finansowo.

22 sierpnia 2003 r. do Ramallah przybył doradca

polityczny prezydenta Egiptu Gusama al-Baz, który odbył
rozmowę z prezydentem Autonomii Palestyńskiej Jaserem
Arafatem i premierem palestyńskim Mahmudem Abbasem.
Po rozmowach oświadczył, że Palestyńczycy domagają się
od Izraela więcej czasu na rozbicie palestyńskich struktur
terrorystycznych. Ta misja pokojowa została podjęta na
bezpośrednią prośbę Stanów Zjednoczonych, które
próbują nakłonić Jasera Arafata do wywarcia nacisku na
palestyńskie organizacje terrorystyczne.

23 sierpnia 2003 r. władze palestyńskie postawiły

warunki rządowi Izraela, od których spełnienia uzależniają
ograniczenie działalności grup militarnych.
Najważniejszym warunkiem jest opuszczenie ziem
palestyńskich przez wojska izraelskie i wstrzymanie
wszystkich operacji wojskowych wymierzonych przeciwko
tym grupom.

24 sierpnia 2003 r. palestyńska służba bezpieczeństwa

przeprowadziło operację w rejonie Rafah w Strefie Gazy,
aresztując handlarzy bronią, przejmując nielegalną broń i
niszcząc podziemne tunele służące do przemytu
uzbrojenia z Egiptu. Jednocześnie palestyńskie służby

podjęły działania zmierzające do powstrzymanie
radykalnych ugrupowań palestyńskich w Strefie Gazy od
ostrzeliwania z moździerzy osiedli żydowskich oraz
atakowania pociskami rakietowymi terytorium Izraela.

24 sierpnia 2003 r. rząd izraelski odrzucił palestyńską propozycję

rozejmu i utrzymał żądanie rozwiązania palestyńskich ugrupowań
zbrojnych jako warunek wstępny wznowienia procesu pokojowego.

24 sierpnia 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali z

moździerzy żydowskie osiedle Netzarim w Strefie Gazy.
24 sierpnia 2003 r. izraelskie śmigłowce, w 10 minut
po palestyńskim ostrzale, zniszczyły rakietami samochód
stojący przy plaży w Gazie. Atak miał miejsce zaledwie w
odległości stu metrów od głównej siedziby w Gazie szefa
palestyńskich służb bezpieczeństwa. Na miejscu zginęło
dwu liczących się działaczy Hamasu i zbrojnego skrzydła
tej organizacji, Brygad Izeddina al-Kasima: 24-letni
Ahmed Aisztaui (lub Sztaui) oraz 25-letni Wahid al-Hams.
Razem z nim zginęło 3 terrorystów Hamasu. Rannych
zostało 10 przypadkowych przechodniów.

25 sierpnia 2003 r. w operacjach izraelskich służb

specjalnych zginęło w Strefie Gazy co najmniej 3
palestyńskich terrorystów z Hamasu.
25 sierpnia 2003 r. trzy palestyńskie rakiety typu
Qassam spadły na osiedle żydowskie w Strefie Gazy. Nie
wyrządziły szkód ani nie spowodowały ofiar.

26 sierpnia 2003 r. izraelskie helikoptery bojowe

zaatakowały w obozie uchodźców Dżabalija samochód
poszukiwanego przez Izrael działacza skrajnej organizacji
Hamas. Terrorysta przeżył atak, zginął 1 Palestyńczyk, a
rannych zostało 26 innych osób.
26 sierpnia 2003 r. izraelscy żołnierze weszli do
szpitala w Nablusie w Samarii i aresztowali na miejscu
dwu rannych Palestyńczyków.

27 sierpnia 2003 r. prezydent USA George Bush

wezwał wszystkich przywódców krajów Bliskiego
Wschodu, zwłaszcza Palestyńczyków, do walki z
tymi osobami i ugrupowaniami, które stosują
przemoc wobec Izraela.

27 sierpnia 2003 r. palestyński przywódca Jaser Arafat

oświadczył, iż władze Autonomii gotowe są do podjęcia
konkretnych działań przeciwko radykalnym
ugrupowaniom, jednakże pod warunkiem wstrzymania
izraelskich operacji, wymierzonych przeciwko bojownikom

palestyńskim. Zastrzegł jednak, iż nie dopuści do wybuchu
palestyńskiej wojny domowej.
27 sierpnia 2003 r. rząd Autonomii Palestyńskiej,
kierowany przez Mahmuda Abbasa, postanowił wpisać
wydatki na "siły bezpieczeństwa narodowego" do budżetu
ogólnego, co ma mu umożliwić przejęcie kontroli nad tymi
siłami. Do niedawna siły te otrzymywały wynagrodzenie
bezpośrednio z biura prezydenta Autonomii Palestyńskiej
Jasera Arafata. Decyzja stanowi więc element walki
między Abbasem i Arafatem o kontrolę nad siłami
bezpieczeństwa.
27 sierpnia 2003 r. w Strefie Gazy palestyńscy
terroryści kilkakrotnie ostrzelali z moździerzy osiedla
żydowskie na południu strefy. Ostrzał nie spowodował
ofiar w ludziach.

28 sierpnia 2003 r. armia izraelska przeprowadziła serię

odwetowych najazdów na ziemie Autonomii, m.in.
wysadziła w powietrze dom rodzinny terrorysty
Islamskiego Dżihadu w miejscowości Kabatija.
Prowadzono też rewizje w obozie uchodźców
palestyńskich Balata pod Nablusem.
28 sierpnia 2003 r. organizacja palestyńskich
radykałów Hamas odrzuciła apel Jasera Arafata o
wznowienie rozejmu z Izraelem, zerwanego w zeszłym
tygodniu po fali przemocy.
W odpowiedzi władze Autonomii Palestyńskiej zamroziły
dziesiątki kont bankowych "islamskich organizacji
dobroczynnych" na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy.
28 sierpnia 2003 r. podczas starć w Dżeninie w
Samarii, rannych zostało 3 Palestyńczyków.

28 sierpnia 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali ze Strefy Gazy

pociskami rakietowymi Qassam-II izraelskie miasto Ashkelon, przy
północnej granicy Strefy Gazy. Cztery rakiety, wyposażone w
prymitywny system sterowania, eksplodowały na przemysłowym
przedmieściu miasta Aszkelon. Zasięg udoskonalonych
palestyńskich rakiet Qassam-II Palestyńczycy zwiększyli z 5 do 15
kilometrów. Te, które spadły na Ashkelon, wystrzelone zostały z
odległości większej niż 10 km. Nigdy jeszcze rakiety palestyńskie
nie zostały wystrzelone na taką odległość.

28 sierpnia 2003 r. izraelski śmigłowiec bojowy odpalił

rakietę niszcząc wózek ciągnięty przez osła, zabijając
palestyńskiego terrorystę, który wracał po dokonaniu
ataku rakietowego na terytorium Izraela. Do zdarzenia
doszło w okolicach Beit Hanun w Strefie Gazy.
Równocześnie izraelskie czołgi i buldożery zrównały z

ziemią ogrody i sady z których przeprowadzono atak na
Izrael.

29 sierpnia 2003 r. ulicami Tel Awiwu przeszła Parada Miłości (Love

Parade). Około 300 tys. młodych ludzi bawiło się w rytmach techno.

29 sierpnia 2003 r. palestyński snajper ostrzelał izraelski

samochód pod Ramallah w Samarii, zabijając jednego
Izraelczyka i raniąc jedna kobietę.
29 sierpnia 2003 r. palestyńscy terroryści ostrzelali
posterunek izraelskiej armii pod Dżeninem. Po
intensywnej wymianie ognia Izraelczycy wysłali do
centrum miasta kolumnę czołgów i wozów opancerzonych
w pościgu za zamachowcami.

30 sierpnia 2003 r. izraelskie śmigłowce bojowe

ostrzelały palestyńską furgonetkę w Strefie Gazy,
zabijajac 2 terrorystów Hamasu. Podczas innych operacji
w Strefie Gazy zginęło 3 Palestyńczyków.

31 sierpnia 2003 r. premier Izraela Ariel Szaron powiedział, że

Izrael nie pozwoli, aby miasto Ashkelon, położone w pobliżu
północnej części Strefy Gazy, stało się miastem frontowym.

31 sierpnia 2003 r. na pokazach lotniczych w

Polsce, spore zainteresowanie publiczności
wzbudził izraelski F-15 - ciężki samolot myśliwski,
najszybszy samolot bojowy na "Air Show". Potrafi
on bez lądowania przelecieć cały Atlantyk. Według
pilota F-15, płk. Avi Moora, jego klasa jest
porównywalna do samolotów Su-27 i F-16. Na
wystawie prezentował się amerykański C -130
Herkules latający w izraelskich siłach
powietrznych. Załoga samolotu jest 5-osobowa.
Herkules może pomieścić 92 żołnierzy i 64
spadochroniarzy. Izraelskie lotnictwo, które ma tę
maszynę od 1973 r., używa go m.in. do misji i
operacji specjalnych. Herkules wiózł pomoc
humanitarną ofiarom trzęsień ziemi i pożarów
m.in. do Turcji, Indii i Argentyny.

--------------------------------------------------

Materiały opracowywane na podstawie serwisów informacyjnych:

PAP, AP, Haaretz, Jerusalem Post, Arutz Sheva.