Instrukcja do laboratorium „Materiały budowlane”
Ćwiczenie 9
IBD sem. 2
- 1 -
ĆWICZENIE 9
TYNKI
9.1. OZNACZANIE PRZYCZEPNOŚCI
Oznaczenie przyczepności polega na określeniu maksymalnej siły odrywającej
metalowy krążek przytwierdzony do badanej próbki od podłoża.
Aparatura i przyrządy, które zostaną wykorzystane do oznaczania:
•
metalowe krążki o średnicy 50 mm i grubości nie mniejszej niż 10 mm, zaopatrzone w
środku w zaczep przegubowy do połączenia z urządzeniem ciągnącym,
•
kleje na bazie żywic (np. żywicy epoksydowej lub metylowo-metakrylanowej),
•
nacinak do wykonania w utwardzonej zaprawie gipsowej nacięć o średnicy 50 mm ± 0,5
mm,
•
urządzenie ciągnące pozwalające przyłożyć do metalowych krążków siłę rozciągającą bez
wywierania naprężeń oraz zapewniające odczyt badanej siły z dokładnością do ± 5 % w
stosunku do maksymalnej zmierzonej siły.
Rys. 9.1. Aparat do badania wytrzymałości na odrywanie
Przebieg oznaczania. Tynk należy wymieszać z wodą i nałożyć na przygotowane podłoże
zgodnie z zaleceniami producenta. Po związaniu zaprawy na podłożu, próbki sezonować
przez 7 dni w warunkach atmosferycznych przeznaczonych do przeprowadzenia badań. Aby
odizolować badany obszar od otaczającego tynku, wykonać za pomocą nacinaka nacięcia w
podłożu na głębokość ok. 5 mm. Do odizolowanego obszaru zaprawy przykleić centralnie
metalowe krążki zaopatrzone w zaczepy przegubowe. Za pomocą urządzenia ciągnącego
przyłożyć prostopadle do obszaru poddanego badaniu siłę rozciągającą ze stałą prędkością w
zakresie 0,003 N/mm
2
÷ 0,1 N/mm
2
na s. Szybkość obciążenia należy dobrać w zależności od
oczekiwanej przyczepności uwzględniając tabelę 9.1.
Instrukcja do laboratorium „Materiały budowlane”
Ćwiczenie 9
IBD sem. 2
- 2 -
Tab. 9.1. Szybkość obciążenia.
Oczekiwana przyczepność Szybkość obciążenia
(N/mm
2
) (N/s)
(N/mm
2
· s)
< 0,2
5
0,003
od 0,2 do 0,5
25
0,013
od 0,5 do 1,0
100
0,050
> 1,0
200
0,100
Obszar oznaczania A = 1,963 mm
2
(
50 mm).
Wynik oznaczania. Pojedynczą przyczepność oblicza się według zależności:
A
F
R
u
u
gdzie: R
u
- przyczepność, N/mm
2
,
F
u
– siła odrywająca próbkę, N,
A – powierzchnia odciętej cylindrycznej próbki, mm
2
.
Przyczepność należy obliczyć jako średnią arytmetyczną pojedynczych wartości przyczepności próbki
zaokrąglając do 0,01 N/mm
2
.
W niektórych przypadkach rozerwanie może nastąpić:
•
w samej zaprawie lub podłożu,
•
w kleju na metalowym krążku.
W takich przypadkach przyczepność będzie większa niż zmierzona wartość przyczepności,
wartości te powinny zatem zostać odrzucone przy obliczaniu wartości średniej. W każdym
przypadku należy jednak opisać występujące modele rozerwania zgodnie z rysunkami od 9.2a
do 9.2d. Możliwe jest także rozerwanie np. częściowo w podłożu i częściowo w tynku. Taki
przypadek należy także opisać oceniając jednocześnie udziały procentowe uszkodzenia w
każdej części.
Instrukcja do laboratorium „Materiały budowlane”
Ćwiczenie 9
IBD sem. 2
- 3 -
a)
Rozerwanie adhezyjne – rozerwanie na styku
pomiędzy zaprawą i podłożem . Wartość
oznaczania równa się przyczepności zaprawy.
1 – metalowy krążek, 2 – warstwa kleju,
3 – zaprawa, 4 - podłoże
b)
Rozerwanie kohezyjne – rozerwanie w samej
zaprawie. Przyczepność jest większa niż
wartość oznaczania.
c)
Rozerwanie kohezyjne – rozerwanie w
materiale podłoża. Przyczepność jest większa
niż wartość oznaczania.
d)
Rozerwanie w warstwie klejącej na skutek
błędu powstałego podczas klejenia. Jeżeli
wystąpi ten model rozerwania, badanie
należy powtórzyć.
Rys. 9.2. Modele rozrywania
Instrukcja do laboratorium „Materiały budowlane”
Ćwiczenie 9
IBD sem. 2
- 4 -
Grupa LP - ………/zespół ………
Data……………
1. …………………………
2. …………………………
3. …………………………
4. …………………………
Ćwiczenie 9
OZNACZANIE PRZYCZEPNOŚCI TYNKÓW
Powierzchnia
odciętej
cylindrycznej
próbki
Siła
odrywająca
próbkę
Model
rozrywania
Przyczepność Wartość
średnia
przyczepności
Nr
pomiaru
mm
2
N
- N/mm
2
N/mm
2
1
2
3
4
5
………………
Wnioski:
…………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………