Zakład Podstaw Elektrotechniki i Informatyki

LABORATORIUM SYGNAŁÓW I SYSTEMÓW

Ćw. nr

Temat

1

Wizualizacja graficzna podstawowych sygnałów

ciągłych

Opracowali

Rok / gr. lab.

Data wyk. ćw.

1.

Maciej Drożdż

2.

Mateusz Dytkowski

1EF-DI / L04

06.12.2012

Zad.2

a)

b)

1c)

a)

b)

c)

d)

1a)

a)

b)

TODO(podpunkt b przykład 3 N powinien być rowny 0 a nie 1.83 bo jest Sin 90 stopni,
skomentowac)

a)

b)

4a a)

b)

c)

ad.1.

Wnioski (ćw.2)

ad.a) wektor wynikowy powstały w wyniku dodania liczb zespolonych został wydłużony
pionowo o tyle, ile wynosi wartość drugiego wektora, ponieważ zwiększyła się wartość jednostki
urojonej w liczbie zespolonej, którą opisuje oś Y.

ad.b) sytuacja identyczna, tylko że tutaj mieliśmy do czynienia z różnicą liczb zespolonych, co
skróciło wektor w pionie o wartość jednostki urojonej drugiej liczby zespolonej.

ćw.1:

a) w wyniku dodania liczby zespolonej do jej sprzężenia nastąpiło wyzerowania jednostki
urojonej , część rzeczywista się zsumowała i powstała liczba wypadkowa równa 4 + j0

b) nastąpiło dodanie do siebie dwóch identycznych liczb, co podziałało jak pomnożenie jednostki
zespolonej i rzeczywistej przez 2, co dwukrotnie wydłużyło moduł w odpowiednim kierunku.

c) tutaj występuje dodanie liczby zespolonej z niewielką ujemną wartością jednostki urojonej
oraz dodatnią jednostką rzeczywistą, co spowodowało zmniejszenie wartości w miejscu, gdzie
jest jednostka urojona i zwiększeniu tam, gdzie część rzeczywista na płaszczyźnie zespolonej

d) po zsumowaniu dwóch przeciwnych liczb wyszła liczba wypadkowa równa 0, niemożliwa do
przedstawienia wektorowo, stąd też argument K nie istnieje, moduł takiej liczby jest równy 0, i
nie istnieje kąt pod którym dana liczba może być przedstawiona na płaszczyźnie zespolonej