background image

dr Ewa Majewska

Stowarzyszenie "W stronę Dziewcząt"

PROJEKT: Jej portret. Propozycje scenariuszy lekcji z historii, literatury i edukacji obywatelskiej. Szkolenia 

dla nauczycielek i nauczycieli. 

MODUŁ III. Kobiety i mężczyźni jako obywatele i obywatelki. 

Prawa Kobiet i Dziewcząt. 

Lekcja 5

Wspólnota i mniejszości. W stronę społeczeństwa solidarnego. 

Cele:  Rozwijanie cnót społecznych i obywatelskich; budowanie tożsamości osobowej, narodowej, etnicznej 
oraz zadomowienie w tradycji kultury europejskiej; rozwijanie świadomego, krytycznego odbioru dzieł kultury 
(także masowej) oraz samodzielnego poznawania różnych obszarów humanistyki; rozwijanie postaw tolerancji i 
eliminowanie postaw ksenofobicznych. 

Treści nauczania:  Jednostka - grupa - społeczeństwo; tożsamość i wielowymiarowość człowieka;  konflikty 
społeczne, harmonia społeczna; wzory obywatelskiego działania, rola interesów grupowych; postawy 
prospołeczne; wolność, odpowiedzialność, tolerancja; nakładanie się rozmaitych form dyskryminacji; piętno i 
stereotypy; mniejszości narodowe, etniczne, seksualne. 

Zadania szkoły: Sprzyjanie angażowaniu się uczniów w indywidualne i zespołowe działania na rzecz 
wspólnego dobra i dobra innych; pomoc uczniom w rozpoznaniu i realizowaniu ich praw i powinności; 
tworzenie warunków do wymiany poglądów uczniów; omawianie roli mediów w komunikacji społecznej oraz 
analizowanie form przekazu radia, telewizji, Internetu, prasy; przygotowanie uczniów do ich krytycznego 
odbioru. 

Metoda: analiza tekstów literackich i biografii, dyskusja, praca w grupach. 

Rezultaty zajęć: 

uczennica/ uczeń potrafi: wskazać różnicę pomiędzy mniejszościami seksualnymi, etnicznymi, narodowymi; 
wskazać podstawowe prawa mniejszości; zdiagnozować formy dyskryminacji, z jakimi mogą się spotkać: 
imigrantki i imigranci; przedstawiciele i przedstawicielki mniejszości narodowych i etnicznych; osoby 
niepełnosprawne. 

Uczennica/   uczeń   zna:  mniejszości   narodowe   i   etniczne   zamieszkałe   w   Polsce,   podstawowe   informacje   o 
mniejszościach;   definicje   pojęć   takich,   jak:   piętno,   solidarność,   działania   antydyskryminacyjne;   formy 
nakładania się podstawowych form dyskryminacji. 

Wprowadzenie. 

Jak   pisze   Jennifer   Jackson   Preece,   <"mniejszości"   są   politycznymi   outsiderami,   rzucającymi 

wyzwania przeważającym zasadom prawomocności>. (za: J. J. Preece, Prawa mniejszości, Warszawa 2007). 
Samo istnienie mniejszości zakłóca bowiem wyobrażenie o jednorodności społeczeństwa zamieszkującego teren 
państwa   oraz   zwiastuje   możliwość   pojawienia   się   sporów   odnośnie   przepisów   i   wyznawanych   publicznie 
wartości. Dramatyczna historia XX wieku, a szczególnie czystki etniczne, ludobójstwa i Holocaust wskazały 
jednak   na   to,   iż   sytuacja   mniejszości   powinna   stać   się   tematem   ustaleń   międzynarodowych   oraz   regulacji 
prawnych. 

Stowarzyszenie "W stronę Dziewcząt"; PROJEKT: Jej portret. Propozycje scenariuszy lekcji z historii, literatury i edukacji 

obywatelskiej. Moduł III, lekcja  5. Wspólnota i mniejszości. W stronę społeczeństwa solidarnego. 

background image

Prawa mniejszości i grup dyskryminowanych posiadają nieco inną historię i mechanizmy ochronne.  Dotyczą 
również   innych   grup.   Warto   młodzieży   wskazać   różnice   i   podobieństwa   pomiędzy   tymi   różnymi   grupami 
podmiotów prawa. W przepisach prawa międzynarodowego wyróżnia się cztery podgrupy mniejszości:

religijne;

rasowe;

językowe;

etniczne. 

W Polsce sytuację mniejszości reguluje osobna ustawa (Ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz 
o języku regionalnym; Dz. U. z dnia 31 stycznia 2005 r.).  Mniejszości narodowe są na ogół społecznościami 
posiadającymi odrębny język i pochodzenie etniczne, czasem również religię. Zdarza się także, że są rasowo 
odmienne   od   większości   ludności   zamieszkujących   dany   obszar.   Warto   skądinąd   pamiętać   o   tym,   że 
posługiwanie   się   pojęciem   "rasy"   budzi   współcześnie   wiele   kontrowersji,   i   choć   nadal   występuje   ono   w 
przepisach   międzynarodowych   oraz   stanowi   ważny   element   działań   antydyskryminacyjnych,   jest 
kwestionowane jako utrwalające szereg stereotypów. Najlepiej w związku z tym posługiwać się określeniami: 
"kolor skóry" lub "pochodzenie etniczne", a unikać pojęcia "rasy". 

Podstawowe instrumenty prawne służące ochronie praw mniejszości zostaną tu jedynie wspomniane, ich 

szczegółowe omówienie i przykłady znajdują się w scenariuszu lekcji poświęconej prawom człowieka w Polsce, 
Europie i na świecie. 

Zjawiskiem szczególnie interesującym jest nakładanie się rozmaitych postaci dyskryminacji, które wiąże 

się   w   istotny   sposób   z   kwestią   społecznego   funkcjonowania   mniejszości.   Otóż   kobieta   -   przedstawicielka 
mniejszości będzie przynajmniej potencjalną ofiarą przynajmniej dwóch postaci dyskryminacji - ze względu na 
płeć oraz pochodzenie. Jeśli jej kolor skóry będzie odbiegał od lokalnych standardów - będzie osobą, której 
mogą dotyczyć już trzy formy dyskryminacji - ze względu na płeć, pochodzenie i kolor skóry. Jeśli do tego 
będzie   lesbijką,   osobą   niepełnosprawną   i   w   podeszłym     wieku   -   tych   potencjalnych   przynajmniej   form 
dyskryminacji będzie aż sześć. 

Uważamy, że warto wyczulać młodzież na to nakładanie się postaci i form dyskryminacji. Skoro w 

scenariuszu  tym   nie   możemy  szczegółowo   roztrząsać  dyskryminacji  ze  względu  na   płeć,  proponujemy,  by 
niniejsza lekcja była przeprowadzana po zajęciach o "kobietach i mężczyznach" w społeczeństwie. Z drugiej 
strony   zaś   -   ponieważ   brakuje   w   niej   miejsca  na   wyjaśnienie   podstawowych  mechanizmów   ochrony   praw 
mniejszości - sugerujemy, by bezpośrednio po niniejszych zajęciach zająć się prawami człowieka. Tak czy siak 
pojawią się tu wątki omawiane również w innych scenariuszach, niemniej tylko w sytuacji, gdy będzie to 
niezbędne. 

Proponujemy,   by   zajęcia   rozpocząć   ćwiczeniem,   które   nieco   podniesie   zaangażowanie   grupy   - 

ćwiczeniem z kategorii tzw. "energizerów", czyli ćwiczeń podnoszących energię grupy. Jest to szczególnie 
wskazane, gdy zajęcia są pierwsze, i uczniowie oraz uczennice są nieco "niedobudzeni" albo, gdy zajęcia są 
ostatnią, np 6-7 godziną zajęć, i młodzież jest zmęczona. Oczywiście, możemy też  pominąć to ćwiczenie, 
niemniej - wiąże się ono z tematem zajęć pokazując, co oznacza "słyszalność" lub "niesłyszalność" danej grupy 
oraz nastawienie na wysłuchanie komunikatu lub jego brak. Kolejne elementy zajęć są związane z definicjami i 
informacjami o mniejszościach rasowych i etnicznych. Ćwiczenie końcowe pokazuje rozmaite wersje splotu 
form dyskryminacji. Jako pracę domową proponujemy ćwiczenie, które umożliwi młodzieży skorzystanie z 
internetu oraz samodzielne wyszukanie i syntezę informacji o mniejszościach. 

Sugerujemy,   by   -   jeśli   w   naszej   klasie   lub   grupie   występują   przedstawiciele   lub   przedstawicielki 

mniejszości   -   przygotować   informacje   na   temat   grupy   mniejszościowej,   z   której   wywodzą   się   te   osoby. 
Sugerujemy,   by   zaproponować   przedstawicielom/   przedstawicielkom   mniejszości   krótkie   omówienie   ich 
sytuacji, zwyczajów i problemów, niemniej - tylko pod warunkiem, że się na to zgodzą (wszelkie naleganie czy 
przymus są w tej sytuacji bardzo szkodliwe). 

Ćwiczenie otwierające (energizer; do 5 minut)

Do przeprowadzenia ćwiczenia wymagana jest sala gimnastyczna lub sala wygłuszona lub sala, w której 

głośne krzyki nie będą przeszkadzały klasom sąsiadującym. 

Dzielimy młodzież na 4 grupy i rozmieszczamy naprzemiennie, tak, jak do gry w dwa ognie. Grupy 1 i 3 

oraz 2 i 4 stanowią przeciwne zespoły. Potem prosimy, by grupy 1 i 4, które mają po 4-5 osób, naradziły się po 

Stowarzyszenie "W stronę Dziewcząt"; PROJEKT: Jej portret. Propozycje scenariuszy lekcji z historii, literatury i edukacji 

obywatelskiej. Moduł III, lekcja  5. Wspólnota i mniejszości. W stronę społeczeństwa solidarnego. 

background image

cichu, jakie hasło krzyczą do swoich grup partnerskich (hasło powinno mieć max 3 słowa; oczywiście grupy 
partnerskie   to   odpowiednio   grupy   3   i   2).   Potem   prosimy,   by   grupa   2   zaczęła   krzyczeć   jakieś   dowolne, 
zagłuszające słowa, natomiast chwilę później grupa 1 zaczyna krzyczeć do grupy 3 swoje wymyślone chwilę 
wcześniej hasło, a grupa 2 ją zagłusza. Zadanie polega na tym, by grupa 3 rozszyfrowała, co krzyczy grupa 1. 
Potem następuje zmiana, grupa 3 rozpoczyna zagłuszanie, zaś grupa 4 krzyczy do grupy 2 swoje hasło, a grupa 2 
próbuje je rozszyfrować. 

Całe ćwiczenie powinno trwać 3-5 minut. Po zakończeniu zabawy zajmujemy miejsca i podsumowujemy 

ćwiczenie. Czy lepiej było krzyczeć hasło równo, czy nie miało to znaczenia? Czy ważna była prostota hasła? 
Co stanowi o powodzeniu mniej licznych grup krzyczących hasła?

Potem warto powiedzieć młodzieży, że sytuacja mniejszości narodowych, etnicznych i seksualnych jest 

częściowo podobna do sytuacji grup 1 i 4, które są mniej liczne, i krzycząc swoje hasła muszą zachować 
spójność, zgodność etc. Grupy 2 i 3, które symbolizują tu społeczną większość, mogą krzyczeć dowolnie, i tak 
rezultat   będzie   zagłuszający.   Skądinąd   -   pewna   część   społecznej   większości   zawsze   jest   wyczulona   na 
problematykę większości, i stara się ją usłyszeć. 

Ćwiczenie: definicje (około 10 minut). 

Podziel   młodzież   na   8   grup,   i   rozdaj   definicje.   Poproś,   żeby   uczniowie   i   uczennice   przeczytali   je, 

następnie   przedyskutujcie   je.   Bardzo   wskazane   byłoby   podanie   młodzieży   przykładów   grup   lub   zachowań 
opisywanych przez te definicje - możesz poprosić, by młodzież spróbowała sama je wymyślić czytając definicje 
w grupach, jeśli to się nie uda - podaj przykłady, które zamieszczamy pod każdą z definicji. Porozmawiajcie o 
różnicach między imigrantami, uchodźcami i mniejszościami narodowymi - to jest bardzo ważne, a mało znane. 

Mniejszość narodowa: grupa obywateli polskich, która spełnia łącznie następujące warunki:
 1) jest mniej liczebna od pozostałej części ludności Rzeczypospolitej Polskiej;
 2) w sposób istotny odróżnia się od pozostałych obywateli językiem, kulturą lub tradycją;
 3) dąży do zachowania swojego języka, kultury lub tradycji;
 4) ma świadomość własnej historycznej wspólnoty narodowej i jest ukierunkowana na jej
    wyrażanie i ochronę;
 5) jej przodkowie zamieszkiwali obecne terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od co najmniej
    100 lat;

6) utożsamia się z narodem zorganizowanym we własnym państwie.

(definicja pochodzi z Ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku 
regionalnym; Dz. U. z dnia 31 stycznia 2005 r.)

Przykłady mniejszości narodowych w Polsce: Niemcy, Rosjanie, Słowacy. 

Uchodźca: osoba, która „na skutek uzasadnionej obawy przed prześladowaniem z powodu swojej rasy, 

religii,  narodowości,  przynależności   do   określonej   grupy   społecznej  lub  z   powodu  przekonań  politycznych 
przebywa poza granicami państwa, którego jest obywatelem, i nie może lub nie chce z powodu tych obaw 
korzystać z ochrony tego państwa” (według Konwencji Genewskiej z 1951 roku). 
Przykłady uchodźców: ludność pochodząca z terytoriów objętych wojną (uchodźcy z byłej Jugosławii, 
Rwandy etc). 

Imigracja: 

1. «napływ ludności obcej do jakiegoś kraju w celu osiedlenia się w nim»
2. «ludność cudzoziemska osiadła w jakimś kraju»
• imigracyjny • imigrant • imigrancki • imigrantka • imigrować
(za: Słownik Języka Polskiego PWN)
Przykłady   imigrantów:   Wietnamczycy,   Białorusini,   Ukraińcy   w   Polsce;   Polacy   w   Wielkiej   Brytanii, 
Niemczech czy Irlandii. 

Mowa nienawiści: wypowiedzi (ustne i pisemne) i przedstawienia ikoniczne lżące, oskarżające, wyszydzające i 
poniżające   grupy   i   jednostki   z   powodów   po   części   przynajmniej   od   nich   niezależnych   –   takich,   jak 
przynależność rasowa, etniczna i religijna, a także płeć, preferencje seksualne, kalectwo czy przynależność do 

Stowarzyszenie "W stronę Dziewcząt"; PROJEKT: Jej portret. Propozycje scenariuszy lekcji z historii, literatury i edukacji 

obywatelskiej. Moduł III, lekcja  5. Wspólnota i mniejszości. W stronę społeczeństwa solidarnego. 

background image

„naturalnej”   grupy   społecznej,   jak   mieszkańcy   pewnego   terytorium,   reprezentanci   określonego   zawodu, 
mówiący określonym językiem itp (za:   S. Kowalski i M. Tulli  Mowa nienawiści. Raport 2001, Warszawa 
2003). 
Przykłady mowy nienawiści: "Nienawidzę czarnuchów", "Pedały do gazu"

Rasizm:  oznacza wszelkie zróżnicowanie, wykluczenie, ograniczenie lub uprzywilejowanie z powodu rasy, 
koloru   skóry,   urodzenia,   pochodzenia   narodowego   lub   etnicznego,   które   ma   na   celu   lub   pociąga   za   sobą 
przekreślenie bądź uszczuplenie uznania, wykonywania lub korzystania, na zasadzie równości z praw człowieka 
i podstawowych wolności w dziedzinie politycznej, gospodarczej, społecznej i kulturalnej lub w jakiejkolwiek 
innej   dziedzinie   życia   publicznego.   (definicja   pochodzi   z   art.   1.   Międzynarodowej   Konwencji   w   sprawie 
likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej z 1966 roku, ratyfikowanej przez Polskę w 1969 roku, Dz. U. 
z dnia 6 września 1969 r.)
Przykłady zachowań rasistowskich:  działania: np. pobicia i zabójstwa osób o innym, niż najbardziej w 
danym   kraju   rozpowszechniony   kolorze   skóry;   wypowiedzi:   "wszyscy   Czarni   to   lenie",   "Kobiety 
ciemnoskóre są nadpobudliwe seksualnie". 

Homofobia - termin stworzony przez Georga Weinberga oznaczający lęk przed osobami o nieheteroseksualnej 
orientacji psychoseksualnej (gejami, lesbijkami, osobami biseksualnymi). Homofobia manifestuje się poprzez 
negatywne uczucia kierowane przeciwko gejom i lesbijkom (od wrogości, wstrętu i obrzydzenia przez pogardę, 
pobłażliwość lekceważenie aż po wyniosły protekcjonalizm) oraz przez wiarę w stereotypy, tzn. nadmiernie 
uogólnione, najczęściej fałszywe przekonania na temat cech i zachowań osób homoseksualnych. Homofobia 
może też przejawiać  się w  postaci wrogich zachowań wymierzonych przeciwko osobom homoseksualnym, 
począwszy od poniżających żartów, obraźliwych wyzwisk, poprzez nierówne traktowanie w pracy i rozmaitych 
sytuacjach   społecznych   aż   po   zbrodnie   nienawiści.   Przejawianie   się   uprzedzenia   w   czynach   nosi   nazwę 
dyskryminacji. (na podstawie definicji opracowanej przez Stowarzyszenie Lambda). 
Przykłady   zachowań   homofobicznych:   działania:   np.   pobicia   i   zabójstwa   osób   nieheteroseksualnych; 
wypowiedzi: "Geje nie powinni pracować w szkołach", "lesbijki to kobiety, których nie chciał żaden 
mężczyzna". 

(poniższe definicje pojawiają się również w zajęciach o kobietach i mężczyznach w społeczeństwie oraz w 
polityce, niemniej warto je tu powtórzyć)

Stereotyp, myślenie stereotypowe: pogląd uproszczony, pozbawiony racjonalnego uzasadnienia, przekazywany 
w   ramach   tradycji   czy   obyczaju,   przeważnie   artykułowany   w   mowie   potocznej,   często   w   formie 
nieuzasadnionego uogólnienia. Stereotypy to gotowe, utrwalone w danym języku przekonania o członkach innej, 
„obcej”   grupy.   Niewątpliwie   pełnią   one   funkcję   wyjaśniającą   skomplikowane   zjawiska,   są   też   zazwyczaj 
stwierdzeniami, które łączą wyznające je osoby w szczególnego rodzaju wspólnotę (skoro cała moja rodzina 
żywi przekonanie, że blondynki są głupie, to ja, żeby rzeczywiście się z nią związać, nie mogę twierdzić 
inaczej).   (ta   i   dwie   następne   definicje   pochodzi   z   poradnika   dla   nauczycielek   i   nauczycieli  Równa   szkoła 
autorstwa E. Majewskiej i E. Rutkowskiej). 
Przykłady stereotypów: "Wszystkie kobiety są słabe z matematyki", "Każdy Żyd to oszust", "Wszyscy 
Wietnamczycy jedzą psy". 

Dyskryminacja:  zjawisko   gorszego   traktowania   jakiejś   osoby   lub   grupy   osób   uzasadniane   przez   sprawcę 
przynależnością ofiary do określonej grupy społecznej, płciowej, etnicznej i in. (zazwyczaj dotyka kobiety, 
osoby niepełnosprawne, przedstawicieli mniejszości). Można wyróżnić dyskryminację bezpośrednią (tu motyw 
gorszego   traktowania   jest   wyrażony   wprost)   oraz  pośrednią  (motyw   postępowania   jest   ukryty).  Ta   druga 
odmiana występuje wtedy, gdy postanowienie, kryterium lub praktyka, które pozornie powoduje dla wszystkich 
takie same konsekwencje, niektóre osoby stawia w gorszej sytuacji.

Stowarzyszenie "W stronę Dziewcząt"; PROJEKT: Jej portret. Propozycje scenariuszy lekcji z historii, literatury i edukacji 

obywatelskiej. Moduł III, lekcja  5. Wspólnota i mniejszości. W stronę społeczeństwa solidarnego. 

background image

Przykłady   zachowań  dyskryminacyjnych:   niedopuszczanie   kobiet   do   pracy   w   określonych   zawodach, 
blokowanie awansu zawodowego kobiet lub przedstawicielek/ przedstawicieli mniejszości. 

Seksizm:  działanie i myślenie  dające się zakwalifikować jako dyskryminacja ze względu na płeć biologiczną 
(ang. sex). Przeważnie dyskryminacja ze względu na płeć dotyczy kobiet, aczkolwiek zdarza się również wobec 
mężczyzn. Za seksistowskie możemy uznać wszelkie teorie wskazujące na płeć jako na uzasadnienie gorszego 
traktowania, zachowania wprost bądź skrycie dyskryminujące kobiety, dowcipy i przysłowia stawiające kobiety 
w   złym   świetle   lub   uzasadniające   stosowanie   wobec   nich   przemocy.   W   Polsce   najczęściej   podawanymi 
przykładami dyskryminacji mężczyzn są: obowiązek służby wojskowej oraz względne trudności związane z 
uzyskiwaniem praw rodzicielskich. 
Przykłady   zachowań   seksistowskich:   wykluczenie   kobiet   z   procesów   decyzyjnych,   otwarte   lub   skryte 
deprecjonowanie osiągnięć zawodowych kobiet; nadmierne skupienie na atrakcyjności seksualnej kobiet. 

Ćwiczenie: Jakie mniejszości mieszkają w Polsce? (5 minut)

Przepisz na tablicy poniższą listę narodowości, mniejszości narodowych i etnicznych. Po każdej zapytaj klasę, 
czy wymieniona właśnie grupa jest uznawana za mniejszość narodową lub etniczną w Polsce. Porozmawiaj z 
uczniami   i   uczennicami   o   tym,   czy   znacie   przedstawicieli   lub   przedstawicielki   mniejszości,   jakich,   jak   są 
traktowani   przez   otoczenie   etc.   Jeśli   w   klasie   jest   przedstawiciel   lub   przedstawicielka   mniejszości,   warto 
zaproponować jej/ jemu krótką opowieść o jej/ jego mniejszości. 

LISTA   :  Amerykanie,   Włosi,   Niemcy,   Rosjanie,   Romowie,   Kurdowie,   Palestyńczycy,   Litwini,   Czesi, 
Koreańczycy, Wietnamczycy, Białorusini, Ukraińcy, Rosjanie, Tatarzy, Holendrzy, Szwedzi, Łemkowie, 
Karaimi, Kozacy,  Ormianie, Słowacy, Karaimi, Żydzi, Irańczycy. 

Jak czytamy w opracowaniu MSWiA, w Polsce mieszkają przedstawiciele i przedstawicielki 9 mniejszości 

narodowych – Białorusini, Czesi, Litwini, Niemcy, Ormianie, Rosjanie, Słowacy, Ukraińcy, Żydzi – oraz 4 
mniejszości etnicznych: Karaimi, Łemkowie, Romowie i Tatarzy. Ze spisu ludności z 2002 roku wynika, że 
przynależność do mniejszości deklaruje 253 228 osób. 

Ćwiczenie : prawa mniejszości narodowych, etnicznych i seksualnych (około 10 minut) 
Rozdaj młodzieży poniższe fragmenty przepisów polskich i zagranicznych oraz po 1 egzemplarzu listy instytucji 
i organizacji społecznych wspierających realizację praw mniejszości. Poproś, by w parach zastanowili się nad 
tym, jaka instytucja lub organizacja z listy może pomagać osobom, których prawa omówione w otrzymanych 
przez nich przepisach zostały naruszone. 

1. Artykuł 14 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Zakaz dyskryminacji
Korzystanie   z   praw   i   wolności   wymienionych   w   niniejszej   Konwencji   powinno   być   zapewnione   bez 
dyskryminacji wynikającej z takich powodów, jak płeć, rasa, kolor skóry, język, religia, przekonania polityczne i 
inne, pochodzenie narodowe lub społeczne, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie bądź z 
jakichkolwiek innych przyczyn.

(konwencja daje prawo między innymi do: życia, sądu, wolności od tortur, poszanowania życia prywatnego, 
wolności opinii i zgromadzenia).

2. Artykuł 14 Międzynarodowego Paktu Praw  Obywatelskich i Politycznych
1.  Wszyscy ludzie są równi przed sądami i trybunałami. […]
2.  Popieranie w jakikolwiek sposób nienawiści narodowej, rasowej lub religijnej, stanowiące podżeganie do 

dyskryminacji, wrogości lub gwałtu, powinno być ustawowo zakazane.

3. Artykuł 3 Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej

Stowarzyszenie "W stronę Dziewcząt"; PROJEKT: Jej portret. Propozycje scenariuszy lekcji z historii, literatury i edukacji 

obywatelskiej. Moduł III, lekcja  5. Wspólnota i mniejszości. W stronę społeczeństwa solidarnego. 

background image

Państwa Strony Konwencji potępiają szczególnie segregację rasową i apartheid i zobowiązują się zapobiegać na 

terytoriach podległych ich jurysdykcji wszelkim tego rodzaju praktykom, zakazać takich praktyk i 
wykorzeniać je.

4. Artykuł 2 Konwencji sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet
Państwa Strony potępiają dyskryminację kobiet we wszelkich jej formach oraz zgadzają się prowadzić, za 
pomocą wszelkich odpowiednich środków i bez zwłoki, politykę likwidującą dyskryminację kobiet i w tym celu 
zobowiązują się: […],

d)  powstrzymywać się od wszelkich działań i praktyk dyskryminujących kobiety i zapewnić, aby władze i 
organy publiczne działały zgodnie z tym obowiązkiem

5. Pekińska Platforma działania
(Czwarta Światowa Konferencja w sprawie Kobiet, Pekin 1995 r.)

Działania, które należy podjąć:

124.  Rządy mają:

a)  Potępiać przemoc wobec kobiet oraz powstrzymywać się od powoływania się na jakiekolwiek zwyczaje, 

tradycje lub zasady religijne dla uniknięcia odpowiedzialności za to, że się jej nie przeciwdziała zgodnie z 
Deklaracją o likwidacji przemocy wobec kobiet

[…].

Cel strategiczny D.3.

Zlikwidować handel kobietami i pomagać ofiarom przemocy związanej z tym handlem i prostytucją

6. Konstytucja RP  (Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483 z późn. zmianami)

Art. 32.
1.  Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

2.  Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek 
przyczyny.

7. Konstytucja RP  (Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483 z późn. zmianami) Art. 40.

Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. 
Zakazuje się stosowania kar cielesnych.

8. Kodeks Karny 

Art. 256. Kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści 
na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, 
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

9. Kodeks Karny 

Art. 257.Kto publicznie znieważa grupę ludności albo poszczególną osobę z powodu jej przynależności 
narodowej, etnicznej, rasowej, wyznaniowej albo z powodu jej bezwyznaniowości lub z takich powodów 
narusza nietykalność cielesną innej osoby, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

10. Kodeks pracy - Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. 
Art.
 11

3

Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu 

na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, 

Stowarzyszenie "W stronę Dziewcząt"; PROJEKT: Jej portret. Propozycje scenariuszy lekcji z historii, literatury i edukacji 

obywatelskiej. Moduł III, lekcja  5. Wspólnota i mniejszości. W stronę społeczeństwa solidarnego. 

background image

pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub 
nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy – jest niedopuszczalna.

LISTA ORGANIZACJI POZARZĄDOWYCH I INSTYTUCJI

Stowarzyszenie Lambda Warszawa  -  Naszą misją jest budowanie pozytywnej tożsamości lesbijek, gejów, 
biseksualistów i transseksualistów oraz kształtowanie wobec nich akceptacji społecznej. Program prawny - Jego 
celem jest zwiększenie świadomości prawnej lesbijek i gejów oraz propagowanie korzystania z profesjonalnego 
poradnictwa   prawnego   w   sytuacjach   tego   wymagających.   Program   prawny   jest   realizowany   przez 
współpracujących ze Stowarzyszeniem prawników, specjalizujących się w prawie cywilnym, prawie pracy , 
prawie karnym oraz rodzinnym. 

Kampania Przeciw Homofobii  - cele organizacji:  ochrona praw gejów i lesbijek w Polsce;  utworzenie grup 
prawnych   w   każdym   z   oddziałów;   przekazywanie   informacji   o   sytuacji   LGBT   w   Polsce   organizacjom 
międzynarodowym;  lobbing  polityczny  dotyczący  wdrożenia  do polskiego kodeksu  karnego  instytucji  Hate 
Crime;   sporządzanie   corocznych   raportów,   przy   współpracy   z   Lambdą  Warszawa,   obrazujących   przypadki 
dyskryminacji mniejszości seksualnych w Polsce.

Helsińska   Fundacja   Praw   Człowieka  -   Jesteśmy   organizacją   utworzoną   w   1989   roku   przez   członków 
Komitetu Helsińskiego w Polsce. Nasza misja to rozwijanie kultury wolności i praw człowieka w kraju i za 
granicą.  Program   Bezpłatnej   Pomocy   Prawnej   dla   Cudzoziemców   i   Uchodźców   powstał   w   1992   roku. 
Podstawową działalnością Programu jest udzielanie bezpłatnych porad prawnych zgłaszającym się do Fundacji 
cudzoziemcom oraz podejmowanie działań litygacyjnych. Fundacja oferuje oprócz tego porady prawne dla osób 
nie posiadających dostępu do prawnika. 

Fundacja LaStrada - organizacja działająca na rzecz ofiar handlu ludźmi i niewolnictwa. W związku z faktem 
pojawiania   się   w   Polsce   coraz   większej   liczby   cudzoziemek   -   ofiar   handlu   ludźmi   w   1997   roku   został 
uruchomiony telefon zaufania w języku rosyjskim. Od tego czasu udzielamy pomocy także pokrzywdzonym 
kobietom, które nie są obywatelkami polskimi.

Rzecznik   Praw   Obywatelskich  -   stoi   na   straży   wolności   i   praw   człowieka   i   obywatela   określonych   w 
Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych; Każdy ma prawo wystąpienia, na zasadach określonych w 
ustawie,  do   Rzecznika   Praw   Obywatelskich  z   wnioskiem   o   pomoc   w   ochronie   swoich   wolności  lub  praw 
naruszonych przez organy władzy publicznej; Rzecznik Praw Obywatelskich corocznie informuje Sejm i Senat o 
swojej działalności oraz o stanie przestrzegania wolności i praw człowieka i obywatela. 

Komitet do spraw Likwidacji Dyskryminacji Rasowej (CERD) - Skargi można składać na podstawie art. 14 
Międzynarodowej   Konwencji   w sprawie   likwidacji   wszelkich   form   dyskryminacji   rasowej.   Polska   uznała 
kompetencję Komitetu do spraw Likwidacji Dyskryminacji Rasowej do rozpatrywania skarg indywidualnych od 
dnia   2 grudnia   1998 r.   Rząd   Rzeczypospolitej   Polskiej   zgodnie   z   artykułem 14   ustęp 1   Międzynarodowej 
Konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, otwartej do podpisu w Nowym Jorku 
dnia   7 marca   1966 r.,   uznaje   kompetencję   Komitetu   do spraw   Likwidacji   Dyskryminacji   Rasowej, 
ustanowionego postanowieniami wskazanej wyżej Konwencji, do przyjmowania i rozpatrywania skarg osób lub 
grup osób podlegających jurysdykcji Rzeczpospolitej Polskiej, stwierdzających, że są ofiarami naruszenia przez 
Rzeczpospolitą Polską któregokolwiek z praw wymienionych w powyższej Konwencji i dotyczących wszystkich 
czynów,   decyzji   i faktów,   które   nastąpią   po   dniu   złożenia   niniejszej   deklaracji   Sekretarzowi   Generalnemu 
Narodów Zjednoczonych.” 

Stowarzyszenie "W stronę Dziewcząt"; PROJEKT: Jej portret. Propozycje scenariuszy lekcji z historii, literatury i edukacji 

obywatelskiej. Moduł III, lekcja  5. Wspólnota i mniejszości. W stronę społeczeństwa solidarnego. 

background image

Komitet do spraw Likwidacji Dyskryminacji Kobiet (CEDAW)
Skargi do Komitetu do spraw Likwidacji Dyskryminacji Kobiet można składać w trybie przewidzianym 
Protokołem Fakultatywnym do Konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet. 

Ćwiczenie. Dyskryminacyjny naleśnik. 

Przeczytaj młodzieży fragment z książki Germaine Greer Kobiecy eunuch. Zastanówcie się wspólnie nad innymi 
przykładami   nakładania   się   cech,   które   mogą   powodować   dyskryminację.   Następnie   rozdaj   młodzieży   po 
jednym z poniższych zdań na parę. Poproś, by wskazała, jakiego typu formy dyskryminacji mogą dotyczyć 
takiej osoby. Potem porozmawiajcie wszyscy o przykładach, jakie się pojawiły, i poszukajcie przykładów z 
życia, mediów, książek i filmów, które mają podobną sytuację/ skupiają w sobie podobne cechy, które mogą być 
podłożem dyskryminacji. Możecie narysować "naleśniki dyskryminacji" obrazujące sytuację osób, o których 
mówicie. 

"Mit silnej, czarnej kobiety jest rewersem mitu pięknej, głupiej blondynki. Biały mężczyzna z białej kobiety zrobił 
postać ograniczoną, słabowitą i kruchą, sprowadził ją do czeghoś w rodzaju naczynia seksu i umieścił na 
piedestale; czarną kobietę zaś przeobraził w silną, polegającą na sobie Amazonkę i zdeponował ją w swojej  
kuchni(...)." 
E. Cleaver, The Allegory of the Black Eunuch. 1968; cyt. za:  Germaine Greer Kobiecy eunuch, Poznań 2001, s. 
55. 

1. Marysia. Lat 5, córka Polki i Urugwajczyka, ma ciemny kolor skóry. 
2. Tatiana, lat 70 - Ukrainka zamieszkała w Polsce od kilku lat, imigrantka. 
3. Ali - lat 15; muzułmanin, członek mniejszości Tatarskiej, niepełnosprawny (jeździ na wózku). 
4.   Michał   lat   25   -   syn   polskich   emigrantów,   którzy   aktualnie   mieszkają   w   w   Wielkiej   Brytanii,   katolik, 
niewidomy.
5. Zofia lat 30 -  lesbijka, członkini mniejszości żydowskiej w Polsce. 
6. Julian, lat 50 - niepełnosprawny, syn pierwszej generacji imigrantów z Wietnamu, mieszka w Polsce. 
7. Mary lat 40 - pochodzi z Rwandy, uchodźczyni, ofiara prześladowań politycznych, czarnoskóra. 

Ćwiczenie: praca domowa: szukamy mniejszości.  
Znajdź jak najwięcej informacji o wybranej mniejszości narodowej lub etnicznej zamieszkującej w Polsce. 
Możesz korzystać z internetu, gazet, książek i innych materiałów. 

Stowarzyszenie "W stronę Dziewcząt"; PROJEKT: Jej portret. Propozycje scenariuszy lekcji z historii, literatury i edukacji 

obywatelskiej. Moduł III, lekcja  5. Wspólnota i mniejszości. W stronę społeczeństwa solidarnego. 


Document Outline