dgt

ZESPÓŁ LABORATORIÓW TELEMATYKI TRANSPORTU

ZAKŁAD TELEKOMUNIKACJI W TRANSPORCIE

WYDZIAŁ TRANSPORTU

POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ

LABORATORIUM SYSTEMÓW
Ł

CZNO

CI W TRANSPORCIE

INSTRUKCJA DO

WICZENIA NR 3

Usługi centrali abonenckiej DGT

DO U

YTKU WEWN

TRZNEGO

WARSZAWA 2010

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Cel i zakres ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest prezentacja budowy cyfrowej centrali abonenckiej DGT oraz jej

możliwości usługowe.

Wprowadzenie

Od uruchomienia pierwszej centrali minęło już ponad 125 lat (1878 – New Heaven –

USA). Od tego czasu w systemach telekomunikacyjnych zaszły duże zmiany (w dziedzinie

techniki), jednocześnie obserwujemy wyraźny powrót do początku ery telekomunikacji w

dziedzinie usług.

Podstawową funkcjonalnością każdej centrali pracującej w sieci publicznej (PSTN)

jest telefonia. Wiedzieli o tym pierwsi konstruktorzy centrali ręcznej, wiedział również

konstruktor pierwszej automatycznej centrali Almon Brown Strowger (1839 - 1902). Jego

wynalazek – wybierak automatyczny – zdecydowanie przyśpieszył proces obsługi abonentów

central, których liczba rosła lawinowo, jednakże na wiele lat zatrzymał rozwój tzw. usług

dodatkowych. Do najpopularniejszych należały: zamawianie rozmowy z zajętym abonentem,

budzenie, czy blokada połączeń (nie przeszkadzać). Powodem tego stanu rzeczy była

ignorancja ze strony operatorów tych tak dzisiaj ważnych cech każdej centrali telefonicznej.

Na przestrzeni lat wprowadzano coraz nowsze rozwiązania usprawniające proces

zestawiania połączeń (komutację) przez zastosowanie central opartych o rozwiązania

mechaniczne (centrale biegowe, krzyżowe), elektroniczne (lampowe, przekaźnikowe), aż

końcu cyfrowe, a dziś również komputerowe (komutacja VoIP). Rozwój układów

elektronicznych i ich miniaturyzacja pozwolił na budowę central o dużym stopniu integracji

(nawet do kilku tysięcy abonentów w jednym węźle), wszystko sterowane programowo. W

sieciach tych połączenia pomiędzy węzłami komutacyjnymi realizowane były za pomocą

cyfrowych systemów teletransmisyjnych, wykorzystujących modulację impulsowo-kodową

PCM. Sygnał transmitowany pomiędzy centralami był w postaci cyfrowej o podstawowej

przepływności dla 64 kbit/s. Sieci te nazwano IDN (ang. Integrated Digital Network), jako że

były zbudowane z elementów cyfrowych jednakże wciąż obsługujących analogowych

abonentów końcowych.

Dziś

najpopularniejszą

siecią,

której

zaimplementowano

większość

dotychczasowych usług (znanych z central ręcznych) oraz dodano wiele nowych jest sieć z

integracją usług ISDN (ang. Integrated Services Digital Network). Jest to sieć, w której

założono, iż zarówno węzły w sieci (centrale) jak i użytkownicy (abonenci) są „cyfrowi”.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Ustanowienie powyższego założenia spowodowało poważne oszczędności w szeroko

rozumianej transmisji sygnałów, gdyż transmisja cyfrowa po łączu analogowym wymagała

podwójnego przetwarzania. U abonenta z postaci cyfrowej na analogową za pomocą urządzeń

modemowych, oraz z analogowej na cyfrową w centrali, która będąc cyfrową musiała

ponownie dokonywać konwersji. Zastosowanie cyfrowych terminali abonenckich

wyeliminowała te niepotrzebne przetwarzanie.

2.1 Sieci telekomunikacyjne - podstawowe pojęcia

Sieci telekomunikacyjne służą do zapewnienia środków do wzajemnej komunikacji

abonentów sieci. Każda sieć składa się z dwóch zasadniczych elementów. Są nimi: węzły

komutacyjne oraz łącza.

Węzłem komutacyjnym (ang. commutation node) nazwiemy fizyczny punkt dostępu

do sieci lub punkt łączący kanały telekomunikacyjne. Najczęściej węzeł komutacyjny

utożsamiany jest z centralą telefoniczną, jednakże w ostatnich czasach coraz częściej jest to

specjalizowany serwer komutacyjny (komputer).

Mianem łączy (ang. circuit) określimy fizyczne połączenie dwupunktowe pomiędzy

dwoma urządzeniami końcowymi (para kanałów). Przyjęto (za systemami transmisji

cyfrowej), iż kanał pozwala na komunikację jednokierunkową, zatem aby była możliwa

komunikacja dwustronna konieczne jest użycie dwóch kanałów. Łącze telekomunikacyjne

(ang. exchange line) jest czymś więcej, gdyż stanowi zespół środków technicznych

umożliwiających przesyłanie sygnałów telekomunikacyjnych.

W sieci telekomunikacyjnej mamy też do czynienia z tzw. łączami komutowanymi

(ang. switched line), które to są zestawiane przy każdorazowym wywołaniu przez

użytkownika. Jest to, zatem łącze tworzone między abonentami sieci, z odcinków

znajdujących się na drodze między nimi tak, że tworzy się jedno „długie” łącze istniejące na

czas rozmowy, a kasowane niezwłocznie po odłożeniu mikrotelefonu na widełkach aparatu.

Zaletą takiego rozwiązanie jest możliwość zestawiania połączeń między różnymi punktami

sieci.

W praktyce łącza telekomunikacyjne są realizowane z użyciem jednego z trzech

rodzajów środków:

−

Kable

miedziane

–

stanowią

najczęściej

spotykany

rodzaj

łączy

międzycentralowych. Zasadniczo średnica telekomunikacyjne żyły miedzianej

wynosi 0,4 ÷ 0,6 mm, jednak dla łączy dalekosiężnych stosowane są przekroje

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

nawet do 1,1 mm. śyły abonenckie grupuje się w pary, a następnie w wiązki. W

jednym kablu znajduje się zazwyczaj 10, 20 lub 40 par miedzianych.

−

Kable światłowodowe – dzięki swoim naturalnym własnościom (odporność na

zakłócenia elektromagnetyczne, mała tłumienność, szerokie pasmo transmisyjne)

stały się najczęściej, obecnie, stosowanym rodzajem łączy telekomunikacyjnych

na średnie i duże odległości. Oznacza to, iż są opłacalne na łączach

międzycentralowych oraz przy konieczności stosowania łączy o dużych

przepływnościach transmisyjnych.

−

Łącza radiowe – najczęściej stosowane na skraju sieci telekomunikacyjnych do

łączenia abonentów ruchomych.

Na poniższym rysunku (rys. 2.1a) przedstawiono zasadnicze elementy sieci

telekomunikacyjnej.

Rys. 2.1a Ogólna struktura sieci telekomunikacyjnej

2.2 Struktury sieci

W dzisiejszych sieciach telekomunikacyjnych możemy wyróżnić cztery typy struktur

sieci:

−

Struktura kratowa (ang. mesh), dawniej nazywana „każdy z każdym” zakłada,

iż każdy węzeł sieci jest połączony z każdym innym węzłem tej sieci.

Niewątpliwą zaletą takiego rozwiązania jest duża niezawodność struktury, gdyż

uszkodzenie dowolnego łącza pomiędzy węzłami nie powoduje utraty z nim

łączności. Niewątpliwą wadą będzie tu duża nadmiarowość w ilości łączy. Jak

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

łatwo zauważyć, liczba łączy w sieci zawierająca n węzłów wynosi n(n – 1)/2.

Przy dużej liczbie węzłów takie rozwiązanie jest nie do przyjęcia.

−

Struktura gwiaździsta (ang. star) zakłada istnienie jednego węzła o wyższym

priorytecie, do którego doprowadzane są łącza od węzłów o niższym priorytecie.

Całość tworzy strukturę przypominającą gwiazdę. Do zalet takiego rozwiązania

zaliczymy mniejszą liczbę koniecznych do przeprowadzenia łączy, jednakże

uszkodzenie któregokolwiek łącza powoduje utratę łączności z danym węzłem.

W praktyce stosuje się sieci hybrydowe, w których zastosowano strukturę gwiaździstą

wzbogaconą o łącza rezerwowe (obejściowe). W praktyce przyjmuje się, że do każdego węzła

komutacyjnego muszą dochodzić, co najmniej dwa kierunki międzycentralowe.

Wpływ sieci informatycznych rozszerzył istniejące dwa modele sieci o dwa kolejne:

−

Struktura magistralowa (ang. bus) jest zrealizowana w postaci jednego łącza, do

którego są dołączani kolejni abonenci. Rozwiązanie znalazło szerokie

zastosowanie na odcinkach łączności autostradowej, czy na kolei, gdzie abonenci

są dołączani do linii magistralowej biegnącej wzdłuż torów kolejowych. Zaletą

tego rozwiązania jest duża oszczędność łączy, jednak podobnie jak w przypadku

struktury gwiaździstej uszkodzenie magistrali powoduje utratę łączności z częścią

węzłów (abonentów) sieci. Inną wadą jest ograniczenie co do rozprzestrzenienia

geograficznego abonentów. Zakłada się, że znajdują się oni w pobliży magistrali.

−

Struktura pierścieniowa (ang. ring) stosunkowo niedawno wprowadzona

struktura, zapewniająca dostęp do każdego węzła z dwóch stron. Zatem

uszkodzenie dowolnego (jednego) łącza nie powoduje utraty łączności z węzłem,

gdyż istnieje dostęp z drugiej strony pierścienia. Struktura pierścieniowa jest

szczególnie popularna w sieciach opartych o łącza światłowodowe. Pierścienie

obejmują swym zasięgiem znaczący fragment kraju zapewniając dostęp do

kanałów teletransmisyjnych na poziomie kilku gigabitów na sekundę.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Przykładowe struktury sieci przedstawiono na rysunku (rys. 2.2a).

Rys. 2.2a Przykładowe struktury sieci telekomunikacyjnych

2.3 Hierarchia w sieciach

Ze względu na ilość węzłów w sieci dokonuje się zwykle jej podziału ze względu na

znaczenie węzła w sieci. Klasyczną hierarchią sieci jest hierarchia trzy stopniowa, której

poziom odpowiada ważności węzła w sieci. Możemy, zatem wyróżnić centrale o znaczeniu:

−

międzynarodowym ISC,

−

międzymiastowym CT,

−

lokalnym (centrale końcowe) CK.

Każdy z typów tych central jest na innym poziomie w hierarchii całej sieci, inną ma

budowę (wyposażenie), do innych służy celów.

−

Centrale międzynarodowe – kierują ruchem skierowanym do innych

krajów/kontynentów.

−

Centrale międzymiastowe (tranzytowe) – przenoszą ruch pomiędzy sąsiednimi

miastami, województwami, itp.

−

Centrale końcowe – służą do obsługi ruchu lokalnego, agregując pobliskich

sobie abonentów.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Poniższy rysunek (rys. 2.3a) przedstawia strukturę hierarchiczną typowej sieci

telekomunikacyjnej.

Rys. 2.3a Przykład hierarchicznej struktury sieci telekomunikacyjnej

2.4 Numeracja sieci

Do dziś istnieją dwa różne sposoby numeracji sieci telekomunikacyjnych. Pierwszym

rozwiązaniem była numeracja jawna, powszechnie stosowana w centralach biegowych, gdzie

sterowanie było bezpośrednio związane z każdą kolejną cyfrą wybieranego numeru. Z

czasem, gdy wprowadzono centrale elektroniczne, a sterowanie w sieci było bardziej

inteligentne zaczęto stosować numerację skrytą. Dziś ten rodzaj numeracji jest najbardziej

popularny w sieciach publicznych PSTN (ang. Public Switching Telecommunication

Network). Wyjaśnijmy sobie, na czym polegają te dwa typy numeracji.

−

Numeracja jawna polega na jawnym, czyli świadomym zestawianiu połączenia

przez abonenta sieci. Abonent wybierając kolejne cyfry decyduje się, którym

łączem ma być kierowana jego rozmowa. Numeracja ta znalazła zastosowanie w

sieciach resortowych. Przykład wybierania numeru w sieci z numeracją jawną

przedstawia rysunek (rys. 2.4a).

−

Numeracja skryta zakłada, iż abonent nie zna topologii sieci, a jedynie obszar

numeracyjny. Wybierając numer wewnątrz obszaru nie musi się troszczyć o to

którędy jego połączenie zostanie skierowane. Jedynie, gdy abonent znajduje się

poza naszym obszarem musimy przed jego numer wprowadzić prefiks strefy

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

numeracyjnej. Poniżej (rys. 2.4b) pokazano sposób łączenia abonenta z użyciem

numeracji skrytej.

Rys. 2.4a Przykład numeracji jawnej

Rys. 2.4b Przykład numeracji skrytej

Znamienne jest, iż klawisze gwiazdki oraz krzyżyka zarezerwowano jako prefiksy

operacji wykonywanych na usługach.

Centrala DGT 3450 Millenium

Centrala telefoniczna DGT 3450 Millenium należy do grupy nowoczesnych central

cyfrowych. Jej budowa ma charakter modułowy, pozwalający na obsługę szerokiego

wachlarza łączy abonenckich (MB, CB, ISDN), jak i międzycentralowych (PCM, Ind, TnF,

SS7, itd.). Takie podejście do konstrukcji systemu pozwala na prostą modernizację, jak

również rozbudowę centrali. Poszczególne moduły (pakiety) są umieszczone w odpowiednich

pułkach szaf centralowych o standardowych wymiarach (19

″

) i wysokościach w jednostkach

U (u nas 28U). Widok centrali DGT, znajdującej się na wyposażeniu laboratorium

przedstawiają rysunki (rys. 3a i 3b).

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Rys. 3a Centrala DGT – rozmieszczenie modułów

Rys. 3b Centrala DGT – widok rzeczywisty

Elementy łączeniowe centrali:

−

pole komutacyjne,

−

abonenckie zespoły liniowe AZL (BORSCHT),

−

zespoły obsługowe,

−

zespoły połączeniowe,

−

urządzenie sterujące.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Koszty AZL (rys. 3c) mają decydujący wpływ na koszty całej centrali!

[B] – Battery feed – zasilanie łącza abonenckiego,

[O] – Overvoltage protection – zabezpieczenie przeciwprzepięciowe,

[R] – Ringing – dzwonienie,

[S] – Supervision – nadzór pętli abonenckiej,

[C] – Coding – kodowanie,

[H] – Hybrid – rozdzielenie kierunków,

[T] – Testing – testowanie.

Rys. 3c Abonencki zespól liniowy AZL

Elementy centralowe:

−

przełącznica główna PG,

−

urządzenia zasilające (m.in. zasilacze, akumulatory, agregaty),

−

urządzenia badaniowe (robot pomiarowy).

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Rys. 3d Schemat centrali cyfrowej

Usługi telekomunikacyjne w sieciach publicznych

W połowie lat osiemdziesiątych XX wieku, operatorzy telekomunikacyjni zaczęli

odnotowywać wyraźny brak czynników wpływających na wzrost generowanych przez

abonentów, ich sieci, zyski (mówimy o krajach Zachodniej Europy i USA). Przyczyną tego

stanu rzeczy okazał się prozaiczny element. Liczba osób pragnących uzyskać tzw. „telefon”

została wyczerpana. Liczba prowadzonych rozmów również była na stałym, wysokim

poziomie, który nie wskazywał na dalszy wzrost. Badania analityków rynku wskazywały, iż

jedynym rozwiązaniem pozostaje wprowadzenie nowych usług i pokazanie możliwości ich

wykorzystania. Tak też się stało.

Przyczyną pośrednią wprowadzenia nowych usług do sieci telekomunikacyjnych –

telefonicznych POTS (ang. Plain Old Telephone Services) był rozwój technik

informatycznych i komunikacji komputerowej.

Usługa telekomunikacyjna jest definiowana jako „to, co operator oferuje swym abonentom

w celu zaspokojenia konkretnej potrzeby komunikacyjnej” (ITU-T I.112)

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Zatem usługa telekomunikacyjna jest tylko pewną możliwością, jaką daje operator

swoim klientom. Potrzebne stały się, zatem aplikacje (czyli zastosowania) dostępnych usług.

Aplikacja usługi to specyficzne zastosowanie tej usługi w celu zaspokojenia konkretnej

potrzeby (niekoniecznie komunikacyjnej) abonenta. Przykłady: telemedycyna, telepraca,

telezakupy, teleedukacja, itd.

Zatem, usługi przenoszenia dotyczą transmisji sygnałów między na styku użytkownik –

sieć, gdy teleusługi umożliwiają wymianę informacji między użytkownikami tej sieci

(rys. 4a).

Rys. 4a Usługi przenoszenia i teleusługi

Do typowych teleusług zaliczymy:

−

telefonia – umożliwia użytkownikom możliwość rozmowy,

−

teletekst – służy do przesyłania tekstu w postaci kodów znaków przez co

transmisja jest o wiele szybsza w stosunku do teleksu, gdzie tekst przesyłany jest

jako obraz pikslowy,

−

telefaks – umożliwia dzięki analizie pikslowej zarówno przekazywanie tekstu jak

i grafiki oraz rozróżnianie kolorów,

−

wideotekst – podobnie jak teletekst jest przeznaczony do transmisji tekstu

wzbogaconego o znaki semigraficzne; podstawową zaletą jest prezentacja

odbieranego obrazu na monitorze ekranowym. Użytkownik ma w tym przypadku

możliwość decydowania o tym, jaką informację chce przeglądać na ekranie,

−

poczta elektroniczna – umożliwia umieszczenie wiadomości w wyodrębnionym

obszarze sieci; wiadomości w formie pisma, mowy bądź ilustracji. Adresat

wiadomości tę może odebrać w dowolnej chwili,

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

−

transmisja danych – za jej pomocą można realizować połączenia pomiędzy

komputerami dwóch abonentów lub uzyskać dostęp do wybranej sieci

komputerowej,

−

wideofonia – zapewnia jednoczesną transmisję fonii i obrazu, wykorzystywana

podczas wideokonferencji,

−

teleakcja – zbiór usług, które zapewniają przekazywanie krótkich komunikatów

pomiędzy terminalem i siecią:

−

telealarm – odpowiednie centra dyżurujące otrzymują od czujników

zainstalowanych u abonenta komunikat o alarmie,

−

telealert – ten sam rodzaj komunikatów tylko w odwrotnym kierunku,

centra dyżurne ostrzegają abonentów,

−

telekomenda – zdalne sterowanie urządzeniami zainstalowanymi u

abonenta,

−

telemetria – zdalne odczyty wskazań liczników zainstalowanych u

abonenta.

4.1 Usługi przenoszenia

W procesie rozpoznawania i zatwierdzania usług przez instytucje międzynarodowe

(CCiTT – późniejsza ITU-T oraz ETSI) usługi podzielono na dwie zasadnicze grupy:

−

usługi przenoszenia,

−

usługi dodatkowe.

Przez usługi przenoszenia rozumiemy usługi mające na celu zapewnienie właściwego

kanału transmisyjnego pomiędzy abonentem, a centralą. Wyróżnimy, zatem usługi:

−

trybu komutacji łączy dla kanału mowy – usługa zapewniająca przesłanie

sygnału mowy zakodowanego zgodnie z normą G.711 (konwersja A/µ, załączenie

tłumików echa, wykorzystanie układów analogowych),

−

trybu komutacji łączy dla kanału akustycznego 3,1 kHz – podobnie jak w

poprzednim przypadku, jednakże oktety przenoszone przez kanał w tym trybie

stanowią cyfrowy zapis dowolnego przebiegu analogowego (możliwe

wykorzystanie modemów analogowych i faksów gr. 1, 2, 3),

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

−

trybu komutacji łączy dla kanału przeźroczystego 64 kbit/s – usługa zestawia

kanał 64 kbit/s PCM, nie wprowadzając żadnych modyfikacji strumienia

przenoszonych danych.

Obok wymienionych powyżej usług zwrócono również na fakt, iż pierwsze centrale

(ręczne), a właściwie osoby je obsługujące realizowały również szeroką gamę usług

niezwiązanych bezpośrednio z telefonią. Usługi te nazwano usługami dodatkowymi.

4.2 Usługi dodatkowe

Dzisiejsze centrale abonenckie zostały pozwalają na realizację usług dotychczas

dostępnych wyłącznie w centralach ręcznych (usługę realizowała telefonistka). Usługą

nazywany każde dodatkowe zlecenie niebędące bezpośrednim żądaniem zestawienia

połączenia z wybranym abonentem CPB (ang. Calling Part B).

Zamawianie, w centrali, usługi dodatkowej jest możliwe z każdego standardowego

aparatu posiadającego możliwość wybierania tonowego DTMF (ang. Dual-Tone Multi-

Frequency) i polega na wybraniu przez abonenta odpowiedniej sekwencji klawiszy (tak jak

przy wprowadzaniu numeru telefonicznego). Niektóre usługi wymagają dodatkowo podania

specyficznego dla nich parametru. W formacie znakowym poszczególne parametry oddziela

się znakiem ‘*’. Ogólny format usługi o kodzie <service> i parametrze <parametr1> i

<parametr2> wygląda następująco (rys. 4.2a):

Rys. 4.2a Ogólny format usługi

Zamówienie usługi zmienia jej stan w centrali na włączony i może mieć formę

procedury rejestracji lub aktywacji. Wyłączenie stanu usługi realizuje się poprzez procedurę

kasowania lub dezaktywacji. Powyższe procedury może wykonywać zarówno abonent, jak i

operator. Poniżej podajemy wyjaśnienia użytych pojęć.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

−

Rejestracja usługi dodatkowej jest czynnością polegającą na wprowadzeniu

przez

operatora

lub

abonenta

informacji

specyficznych

(parametrów)

umożliwiających działanie danej usługi (np. godzina budzenia).

−

Aktywacja usługi jest czynnością wykonywaną przez operatora lub abonenta w

celu umożliwienia korzystania z uprzednio przydzielonej usługi.

−

Kasowanie usługi polega na usunięciu przez operatora lub abonenta danych

wprowadzonych podczas rejestracji.

−

Dezaktywacja usługi jest czynnością wykonywaną przez operatora lub abonenta

w celu zawieszenia możliwości korzystania z przydzielonej usługi.

−

Sprawdzenie usługi jest czynnością wykonaną przez abonenta w celu

sprawdzenia skuteczności włączania usługi.

−

Testowanie usługi jest czynnością wykonywaną przez abonenta w celu

sprawdzenia poprawności działania usługi.

UWAGA! Dla pewnych usług rejestracja jest jednocześnie aktywacją usługi.

Natomiast dezaktywacja w niektórych przypadkach może być kasowaniem usługi (np. gorąca

linia – zarejestrowanie nr aktywuje usługę, dezaktywacja usługi kasuje nr wprowadzony

podczas rejestracji).

Wykonanie procedur sterujących stanem usługi w centrali jest potwierdzone przez

centralę odpowiednimi zapowiedziami. Zapowiedzi te są powtarzane przez 25 sekund.

Poprawnie wykonane zamówienie rejestracji lub aktywacji usługi potwierdzone jest

zapowiedzią „Usługa została przyjęta”. Dopuszcza się możliwość ponownego włączenia

usługi bez parametrów (np. połączenie oczekujące), a także usług z parametrami jednakże

tylko z tymi samymi parametrami! Zmiana parametrów wymaga wcześniejszego skasowania

usługi z listy usług.

Sprawdzenie przez abonenta stanu usługi jest możliwe po wprowadzeniu kodu usługi

poprzedzonego prefiksem „*#”. Jeżeli usługa jest aktywna abonent usłyszy zapowiedź

„Usługa aktywna”, w przeciwnym przypadku usłyszy „Usługa wyłączona”.

Powyższą zapowiedź usłyszy abonent również w sytuacji, gdy poprawnie wykona

operację wyłączenia usługi.

Jeżeli zamówienie usługi nie zostanie przyjęte abonent usłyszy w słuchawce

mikrotelefonu komunikat „Usługa nie może być zrealizowana”.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Sygnał dźwiękowy i komunikat „Połączenie niedozwolone” po próbie zamawiania

usługi oznacza, że abonent nie posiada wymaganych uprawnień do korzystania z usługi.

Sygnał dźwiękowy i komunikat „Nie ma takiego numeru” oznacza, że wprowadzono

błędny kod usługi lub niepoprawne jej parametry.

4.3 Spis usług dodatkowych centrali DGT Millenium

Poniższa tabela (4.3a) zawiera ważniejsze kody usług oferowanych przez centralę

znajdującą się w laboratorium Zakładu Telekomunikacji w Transporcie.

Tab. 4.3a Typy rekordów statystyczno-taryfikacyjnych.

Nazwa usługi

Format

Przykład

Automatyczne budzenie

jednokrotne (ACC)

*55*GGMM#

godz. 6:30

*55*0630#

Automatyczne budzenie

wielokrotne wg dni tygodnia

(ACRP)

*57*GGMM*D..D#

Wt, czw, sob, godz. 7:00

*57*0700*246#

Rejestracja numerów

skróconych (AD)

*51*N*numer#

nr 1505 pod klaw. 3

*51*3*1504#

Przenoszenie wywoła

przypadku zaj

tej linii

abonenta (CFB)

*67*numer#

Przeno

na nr 1512

*67*1512#

Przenoszenie wywoła

przypadku nieobecno

abonenta (CFNR)

*61*numer#

Przeno

na nr 1517

*61*1517#

Bezwarunkowe przenoszenie

wywoła

(CFU)

*21*numer#

Przeno

na nr 1532

*21*1532#

Blokada przenoszenia

wywoła

(CFR)

*02#

Wył

czenie wszystkich

aktywnych przenosze

#18#

#18#

Blokada jednokrotna

prezentacji numeru

wywołuj

cego (CLIR)

*31* numer

nr 1218

*31*1218

Poł

czenie oczekuj

ce (CW)

*43#

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Przechwytywanie wywoła

(ITN)

*98*numer#

Przechwy

wywołanie

abonenta 1501

*98*1501#

Blokada wywoła

przychodz

cych (DND)

*26#

Gor

ca linia (FDC)

*53*numer#

z nr 2001

*53*2001#

Identyfikacja wywoła

zło

liwych (MCID)

F DT *39#

Po zako

czeniu rozm. nie

odkładaj mikrotelefonu

wybierz:

FLASH

*39#

Dynamiczne ograniczenie

poł

cze

wychodz

cych

(OCB-UC)

*34*HHHH*O#

Ogranicz poł

czenia krajowe

*34*9999*2#

Zmiana hasła (PASS)

*00*HHHH*hhhh*hhhh#

Zmie

hasło z 0000 na 9999

*00*0000*9999*9999#

Ograniczenie poł

cze

wychodz

cych sterowane

przez telefonistk

*33*O*numer#

Ogranicz. do alarmowych

abonentowi 1502

*33*4*1502#

Poł

czenie konferencyjne

(CONF)

*71*K#

7 uczestników

*71*7#

[doł

czenie: 2

numer]

Zamawianie poł

czenia (CC)

*37*numer#

nr 1816

*37*1816#

Zamawianie poł

czenia na

okre

lon

godzin

(ABC)

*58*GGMM*numer#

nr 1537 na godz. 14:25

*58*1425*1537#

Test dzwonka

*05#

Wirtualne przenoszenie

wywoła

*72*nr_własny*HHHH#

c pod nr 1203 korzystaj

jak ze swojego (1408)

*72*1408*9999#

Wirtualne logowanie – na

jednokrotne poł

czenie

*73*nr_własny*HHHH*

DT numer

1 poł

czenie jak ze swojego

aparatu 1505 pod nr 2000

*73*1505*9999*2000#

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

−

GG – godzina w formacie 24h – dwu cyfrowa (np. 09),

−

MM – minuta (00-59),

−

N – numer klawisza (1-9),

−

K – liczba abonentów konferencji,

−

numer – dowolny numer abonencki (do 18 cyfr),

−

nr_własny – własny numer katalogowy,

−

DT – sygnał zgłoszenia centrali (Dial Tone),

−

HHHH – hasło (4 cyfry – standardowo nadawane jest hasło 0000),

−

hhhh – nowe hasło (4 cyfry),

−

O – ograniczenia:

−

0 – brak ograniczeń, usługa wyłączona,

−

1 – zakaz realizacji połączeń międzynarodowych (00...),

−

2 – zakaz realizacji połączeń krajowych i komórkowych (0...),

−

3 – zezwolenie tylko na połączenia lokalne,

−

4 – zezwolenie tylko na połączenia z numerami alarmowymi zaczynającymi

się od 99x,

−

5 – zezwolenie tylko na połączenia z numerami zaprogramowanymi w

systemie wybierania za pomocą numerów skróconych i gorącej linii.

Opis usług dodatkowych

Opis powstał na podstawie materiałów producenta centrali telefonicznej znajdującej się

na wyposażeniu laboratorium.

5.1 Automatyczne budzenie jednokrotne (ACC)

Abonent może zamówić budzenie z aparatu na określoną godzinę i minutę,

maksymalnie do 24 godzin naprzód, licząc od momentu zamówienia usługi. Jednocześnie

może być zamówionych do ośmiu budzeń (łącznie z innymi typami usług budzenia). W

przypadku, gdy abonent określił godzinę budzenia, która w danym dniu już minęła, to

centrala ustawi budzenie na dzień następny.

Centrala o wybranej godzinie i minucie automatycznie uruchomi w aparacie dzwonek o

następującym cyklu: wywołanie – 1 minuta, przerwa – 5 minut. Dzwonek zostanie wyłączony

w chwili podniesienia słuchawki lub automatycznie po drugim wywołaniu.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

5.2 Automatyczne budzenie wielokrotne programowane na dni tygodnia (ACRP)

Abonent może zamówić budzenie wielokrotne z aparatu na określoną godzinę i minutę

wybranego dnia lub dni tygodnia. Jednocześnie może być zamówionych do ośmiu budzeń

(łącznie z innymi typami usług budzenia). W przypadku, gdy abonent nie określił dnia lub dni

tygodnia, to centrala ustawi domyślnie budzenie na wszystkie dni tygodnia.

Centrala o wybranej godzinie i minucie automatycznie uruchomi w aparacie dzwonek o

następującym cyklu: wywołanie – 1 minuta, przerwa – 5 minut. Dzwonek zostanie wyłączony

w chwili podniesienia słuchawki lub automatycznie po drugim wywołaniu.

Poprawnym odebraniem usługi jest podniesienie słuchawki na czas, co najmniej 2

sekund. Zamówienie budzenia uważa się za zrealizowane niezależnie od tego, czy wywołanie

zostanie odebrane, czy też zignorowane.

Po podniesieniu słuchawki przez 60 sekund słychać będzie zapowiedź „Usługa została

przyjęta”. Po odłożeniu słuchawki centrala ma nadal aktywną usługę budzenia wielokrotnego

na określony dzień lub dni tygodnia.

Minimalny okres czasu między włączeniem usługi a czasem realizacji wynosi 1 minutę.

Korzystanie z usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora.

5.3 Wybieranie za pomocą numerów skróconych (AC)

Centrala umożliwia abonentowi korzystanie z systemu jednocyfrowych numerów

skróconych, polegającego na przyporządkowaniu pojedynczemu klawiszowi dowolnie

zaprogramowanego numeru telefonicznego. Można zapamiętać do dziewięciu numerów pod

klawiszami od 1 do 9.

Dłuższe przytrzymanie klawisza, pod którym został zapisany numer skrócony, a

następnie jego puszczenie powoduje rozpoczęcie procesu wybierania przez centralę. Pozwala

to na przyspieszenie wybierania najczęściej używanych numerów. Korzystanie z usługi

dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora.

5.4 Przenoszenie wywołań w przypadku zajętości abonenta (CFB)

Abonent może zlecić przenoszenie wywołań przychodzących do niego w czasie, gdy

jest on zajęty inną rozmową. Wywołania mogą być przenoszone na dowolny, wskazany przez

abonenta numer telefonu (lokalny, krajowy lub zagraniczny, na telefon komórkowy itp.). Z

numerem tym zostanie automatycznie połączona każda osoba wywołująca abonenta, który

jest zajęty i włączył usługę.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Jeżeli osoba wywołująca korzysta z portu analogowego, to nie wie, że nastąpiło

przeniesienie oraz z jakim numerem została połączona. Również abonent z włączoną usługą,

korzystający z portu analogowego, nie jest informowany w trakcie rozmowy o przenoszeniu

przychodzących wywołań. Informację taką mogą odebrać użytkownicy portu cyfrowego.

Wywołania są przenoszone tylko raz. Nie można przenosić dalej wywołania, które już

zostało przeniesione. Abonent z aktywną usługą – po podniesieniu słuchawki – słyszy

pierwszy specjalny sygnał zgłoszenia.

Włączona usługa nie ogranicza zestawiania połączeń wychodzących. Korzystanie z

usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora.

5.5 Przenoszenie wywołań w przypadku nieobecności abonenta (CFNR)

Abonent może zlecić przenoszenie przychodzących do niego wywołań - które nie są

odbierane - na dowolny, wskazany przez siebie docelowy numer telefonu (lokalny, krajowy

lub zagraniczny, na telefon komórkowy itp.).

Wywołanie przychodzące jest sygnalizowane dzwonkiem przez 25 sekund (czas

nadzoru na skrócone wywołanie). Jeżeli nie zostanie w tym czasie odebrane, to osoba

wywołująca numer przeniesiony zostaje połączona ze wskazanym numerem docelowym.

Jeżeli osoba wywołująca korzysta z portu analogowego, to nie wie, że nastąpiło

przeniesienie oraz z jakim numerem została połączona. Osoba wywołująca, korzystająca z

portu cyfrowego, może odebrać informację o przeniesieniu połączenia. Wywołania są

przenoszone tylko raz. Nie można przenosić dalej wywołania, które już zostało przeniesione.

Abonent z aktywną usługą - po podniesieniu słuchawki - słyszy pierwszy specjalny sygnał

zgłoszenia. Włączona usługa nie ogranicza zestawiania połączeń wychodzących. Korzystanie

z usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora.

5.6 Bezwarunkowe przenoszenie wywołań (CFU)

Abonent może zlecić natychmiastowe przenoszenie kierowanych do niego wywołań na

dowolny, wskazany przez siebie numer docelowy (lokalny, krajowy lub zagraniczny, na

telefon komórkowy itp.).

Osoba wywołująca abonenta, który włączył natychmiastowe przenoszenie wywołań,

zostanie automatycznie połączona ze wskazanym przez niego numerem docelowym.

Jeżeli osoba wywołująca korzysta z portu analogowego, to nie wie, że nastąpiło przeniesienie

oraz z jakim numerem została połączona. Również abonent z włączoną usługą, korzystający z

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

portu analogowego, nie jest informowany o przenoszeniu przychodzących wywołań.

Informację tą mogą odebrać użytkownicy portu cyfrowego. Wywołania są przenoszone tylko

raz. Nie można przenosić dalej wywołania, które już zostało przeniesione. Abonent z aktywną

usługą - po podniesieniu słuchawki - słyszy pierwszy specjalny sygnał zgłoszenia.

Włączona usługa nie ogranicza zestawiania połączeń wychodzących. Korzystanie z

usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora.

5.7 Blokada przenoszenia wywołań (CFR)

Abonent włączając usługę uniemożliwia innym osobom przenoszenie wywołań na jego

numer. Centrala nie będzie przenosić wywołań, nawet, jeżeli usługi przenoszenia zostały

zarejestrowane poprawnie.

Wywołania przeniesione na numer abonenta, który ma aktywną usługę powinny

zakończyć się dla abonenta wywołującego podstawieniem zapowiedzi „Abonent czasowo

wyłączony” lub sygnału natłoku (przenoszone wywołanie do innej sieci).

Blokada przenoszenia nie dojdzie do skutku, jeżeli nie ma sygnalizacji zwrotnej z

centralą abonenta wywołującego (nie można przekazać tam sygnału „połączenie niemożliwe

do realizacji”).

5.8 Blokada jednokrotna prezentacji numeru wywoławczego (CLIR)

Usługa CLIR pozwala abonentowi inicjującemu połączenie zablokować wyświetlanie

swojego numeru (numer kierunkowy i katalogowy, numer wielokrotnego i subadres abonenta

sygnalizacji DSS1) na wyświetlaczu aparatu abonenta docelowego. Zakaz prezentacji numeru

obowiązuje w czasie zestawiania i po odebraniu połączenia. Na wyświetlaczu aparatu

adresata zamiast numeru telefonicznego, pojawi się komunikat o numerze zastrzeżonym.

Usługa może być włączona na stałe lub na czas jednego połączenia. W tym drugim

przypadku użytkownik po wybraniu formatu usługi {*sc*), usłyszy sygnał zgłoszenia (-

10dBm), a następnie może wybierać numer abonenta docelowego. Jeżeli osoba wywołująca

nie skorzysta z zakazu prezentacji numeru przed uzyskaniem połączenia, to numer będzie

prezentowany (aktywna jest usługa CLIP).

Zakaz prezentacji numeru abonenta wywołującego nie dotyczy połączeń kierowanych

do abonentów:

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

−

ze specjalnymi uprawnieniami (np. policja),

−

z funkcją obserwacji wywołań złośliwych (numer powinien być widoczny na

stanowisku telefonistki),

−

na stanowiskach zgłoszeniowych central międzymiastowych i międzynarodowych

oraz innych służb AUS, mających uprawnienia do prezentacji numeru abonenta

wywołującego.

Korzystanie z usługi dodatkowej aktywowanej na stałe wymaga przydzielenia dostępu

przez operatora. Nie wymaga tego aktywowanie usługi na czas jednego połączenia. Usługa

włączona na stałe ma priorytet nad usługą włączoną na czas jednego połączenia.

5.9 Połączenia konferencyjne (CONF)

Usługa ta umożliwia abonentowi realizację połączeń lokalnych z wieloma osobami

jednocześnie. Centrala pozwala zestawić konferencję maksymalnie z 16-oma (użytkownicy

styków analogowych lub DSS1) lub 64-oma uczestnikami (użytkownicy styków cyfrowych

systemowych). Korzystanie z usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez

operatora.

5.9.1 Dobieranie uczestników konferencji

Dobierać uczestników może wyłącznie osoba inicjująca konferencję. Po zamówieniu

konferencji wciśnij klawisz

lub

FLASH

(zawieszenie połączenia – w tym czasie osoby

uczestniczące w konferencji będą słyszały wszystkie sygnały towarzyszące dobieraniu

uczestników).

Następnie po usłyszeniu ciągłego sygnału zgłoszenia centrali wprowadź lokalny numer

żą

danego uczestnika konferencji (maksymalnie 8 cyfr). Wybrani w ten sposób abonenci

otrzymują sygnał dzwonienia (maksymalnie przez 3-4 minuty) i jeżeli w tym czasie podniosą

słuchawkę zostają automatycznie dołączeni do konferencji.

Potwierdzeniem poprawnego dołączenia nowego uczestnika jest potrójny krótki sygnał

tonowy („piknięcie”) i natychmiastowy powrót do konferencji. W innych przypadkach

(abonent wybrany jest zajęty, niepoprawnie wybrano jego numer lub -wyczerpano liczbę

uczestników konferencji) osoba zestawiająca konferencję słyszy odpowiednie sygnały, bądź

zapowiedzi słowne i automatycznie po 10 sekundach powraca do konferencji.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Powrót do konferencji można przyspieszyć naciskając klawisz

lub

FLASH

, bądź też

dobierając kolejnego uczestnika konferencji.

Operację dołączania uczestników można powtarzać, aż do wykorzystania maksymalnej

liczby uczestników konferencji. Konferencję można prowadzić z mniejszą liczbą

uczestników, niż zostało to zadeklarowane przy zestawianiu konferencji.

5.9.2 Wyłączenie konferencji

Wyłączenie konferencji następuje po odłożeniu słuchawki. Odłożenie słuchawki przez

uczestnika dobranego jest jednoznaczne z jego rezygnacją z udziału w konferencji. Natomiast

odłożenie słuchawki przez abonenta zestawiającego konferencję powoduje rozłączenie

wszystkich uczestników konferencji (otrzymują oni sygnał zajętości).

5.9.3 Parametry akustyczne konferencji

Prowadzący konferencję może dobierać parametry akustyczne połączenia poprzez

wybieranie podczas konferencji cyfr:

lub

– zmniejszenie głośności dla wszystkich uczestników,

lub

– zwiększenie głośności dla wszystkich uczestników,

– poziom szumów – 45 dBm,

– poziom szumów – 40 dBm.

Uczestnicy konferencji powinni stosować się do zaleceń:

1. Regułą powinno być, że jeden mówi pozostali słuchają.

2. Uczestnicy słuchający powinni mieć w tym czasie wyłączone mikrofony.

3. Osoba, która przestaje mówić powinna wyłączać mikrofon.

5.10 Połączenia oczekujące (CW)

Centrala może sygnalizować abonentowi zajętemu rozmową, że inna osoba próbuje się

do niego w tym czasie dodzwonić.

Użytkownik portu analogowego z włączoną usługą będzie - w trakcie prowadzenia

rozmowy - informowany o oczekującym połączeniu specjalnym sygnałem (-10dBm,

słyszalnym w kanale fonicznym, jeżeli przychodzące wywołanie jest wywołaniem

telefonicznym oraz istniejące połączenie jest rozmową telefoniczną). Osoba próbująca

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

nawiązać połączenie zamiast sygnału zajętości usłyszy w słuchawce zwrotny sygnał

wywołania.

Abonent informowany o oczekującym połączeniu może to połączenie zignorować,

odrzucić lub przyjąć. Istnieją dwa tryby realizacji usługi: PABX i PSTN, w zależności od

ustawień procesora liniowego obsługującego port danego abonenta w centrali.

Jeżeli rozmowa w czasie, której jest sygnalizowane połączenie oczekujące, zostanie

zakończona przez osobę inicjującą połączenie do abonenta z włączoną usługą CW, to abonent

ten otrzyma sygnał zajętości. Po odłożeniu przez niego słuchawki, centrala wyśle do niego

wywołanie od osoby oczekującej.

Użytkownik ISDN (abonenckiego portu cyfrowego z sygnalizacją DSS1) może mieć

aktywowaną usługę w przypadku zajętego jednego kanału B lub obu kanałów B. Nie ma

ograniczeń na liczbę połączeń oczekujących. Korzystanie z usługi dodatkowej wymaga

przydzielenia dostępu przez operatora.

5.11 Blokada wywołań przychodzących – proszę nie przeszkadzać (DND)

Włączając usługę użytkownik zleca centrali odrzucanie połączeń telefonicznych

przychodzących na jego numer. Natomiast on sam może w tym czasie inicjować rozmowy.

Abonent z aktywną usługą usłyszy - po podniesieniu słuchawki - pierwszy specjalny

sygnał zgłoszenia centrali. Osoba próbująca dodzwonić się pod numer z włączoną usługą,

zamiast sygnału zwrotnego wywołania lub sygnału zajętości otrzyma sygnał dźwiękowy i

komunikat „Abonent czasowo wyłączony”. Zapowiedź jest podstawiana niezależnie od

rzeczywistego stanu linii abonenckiej użytkownika usługi. Centrala automatycznie wyłącza

usługę o godzinie 4:00.

5.12 Gorąca linia (FDC)

Usługa ta umożliwia zestawianie połączeń z dowolnie wyznaczonym, jednym numerem

telefonu (lokalnym, dyspozytora, krajowym, itp.) bez konieczności korzystania z klawiatury

po podniesieniu słuchawki. Jako „gorącą linię” warto zaprogramować najczęściej używany

numer.

Jeżeli abonent słyszy sygnał zgłoszenia i nie naciśnie żadnego przycisku na klawiaturze

aparatu w ciągu 6 sekund (czas kontrolny końca wybierania, gdy centrala nie spodziewa się

wybierania) od momentu podniesienia słuchawki, to centrala automatycznie skieruje

wywołanie pod numer wyznaczony jako „gorąca linia”.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Zamówienie usługi nie ogranicza realizowania innych połączeń. Warunkiem jest

wybranie pierwszej cyfry numeru przed upływem czasu potrzebnego do aktywacji „gorącej

linii”. Usługa nie ma wpływu na wywołania przychodzące. Korzystanie z usługi wymaga

przydzielenia dostępu przez operatora.

5.13 Identyfikacja wywołań złośliwych

Usługa umożliwia użytkownikowi identyfikację strony wywołującej w przypadku

pojawienia się wywołania złośliwego. Po wykonaniu przez użytkownika odpowiedniej

procedury centrala pobiera i rejestruje następujące cechy połączenia:

−

numer strony wywoływanej,

−

numer strony wywołującej,

−

data i czas realizacji identyfikacji,

−

subadres strony wywołującej (jeśli jest on możliwy do uzyskania).

Korzystanie z usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora

centrali. Istnieją dwie opcje realizacji usługi podstawowa oraz krajowa. Usługa jest

przeznaczona dla abonentów korzystających ze styku analogowego lub interfejsu V5.

Identyfikacja może być dokonana podczas rozmowy lub po jej zakończeniu.

Identyfikacja wywołania złośliwego po rozłączeniu się abonenta wywołującego jest możliwa

dzięki systemowi sygnalizacji, który zatrzymuje połączenia przez pewien czas.

Użytkownicy ISDN wykonują identyfikację w czasie wywoływania lub w trakcie

rozmowy, korzystając z odrębnych procedur. Wyjątkiem jest możliwość korzystania z opcji

krajowej (klawisz

) lub z opcji podstawowej w trakcie połączenia.

W opcji krajowej centrala, na etapie zestawiania połączenia, automatycznie pobiera

numery wszystkich abonentów wywołujących abonenta z aktywną usługą MCID.

Identyfikacja połączeń w opcji krajowej może wymagać utrzymania łańcucha

połączeniowego, aż do chwili uwolnienia przez operatora centrali. W połączeniach

przychodzących bezpośrednio z central elektromechanicznych (np. Strowger) trzymanie

łańcucha połączeniowego jest wynikiem procedury identyfikacji. Centrala inicjuje również

proces trzymania łącza przyjściowego z centrali elektromechanicznych w przypadku odbioru

sygnału B1 z łącza wyjściowego z sygnalizacją R2 lub też odbioru z łącza z sygnalizacją SS7

odpowiedniej wiadomości ACM.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Włączenie usługi MCID uniemożliwia korzystanie z usług sterujących połączeniem

(CH, CW, Połączenie trójstronnego, Przekazanie połączenia, zamawianie usług w czasie

trwania rozmowy).

W celu poznania informacji dotyczących odebranych wywołań złośliwych, użytkownik

kontaktuje się z operatorem centrali.

5.14 Dynamiczne ograniczenie połączeń wychodzących (OCB-UC)

Abonent

centrali

może

samodzielnie

(dynamicznie)

ograniczyć

możliwość

przeprowadzania wszystkich (z wyjątkiem służb specjalnych) lub niektórych połączeń

wychodzących z jego aparatu. Blokada zabezpieczona jest prywatnym hasłem abonenta.

Dostępne są następujące zakresy ograniczeń:

0 – brak ograniczeń, usługa wyłączona;

1 – zakaz realizacji połączeń międzynarodowych – numery rozpoczynające się na 00...;

2 – zakaz realizacji połączeń krajowych - numery rozpoczynające się na 0... (rozmowy

międzymiastowe, audiotekstowe, połączenia informacyjne);

3 – zezwolenie tylko na połączenia lokalne;

4 – zezwolenie tylko na połączenia z numerami alarmowymi zaczynającymi się od 99...;

5 – zezwolenie tylko na połączenia z numerami zaprogramowanymi w systemie

wybierania za pomocą numerów skróconych i gorącej

Uruchomienie zamówionej usługi następuje podczas próby wybrania zabronionego

numeru. Nadany zostanie sygnał dźwiękowy i komunikat „Połączenie niedozwolone”.

Włączenie usługi nie ma wpływu na połączenia przychodzące do osoby zamawiającej.

Korzystanie z usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora.

5.15 Zamawianie połączenia (CC)

Usługa umożliwia abonentowi zamówienie połączenia z dowolnym innym abonentem,

który jest aktualnie niedostępny (zajęty inną rozmową lub nie odbiera telefonu).

Aktywacja zamówionej usługi następuje w chwili, gdy zwolni się łącze do abonenta zajętego

lub wykryty zostanie ruch na łączu od abonenta, który nie odbierał telefonu. Jeżeli ruch nie

zostanie wykryty w czasie 30 minut, to centrala dezaktywuje usługę.

W momencie aktywacji usługi, centrala przywoła abonenta zamawiającego połączenie

szybkim dzwonkiem, a po podniesieniu przez niego słuchawki skieruje wywołanie pod

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

zamówiony numer. W tym czasie słychać będzie sygnał marszruty, a następnie zwrotny

sygnał wywołania lub zajętości. Jeżeli abonent zamawiający usługę nie odbiera przywołania

w czasie 25 sekund, to centrala dezaktywuje usługę.

Jeżeli zestawienie zamówionego połączenia się nie powiedzie, gdyż żądany abonent nie

odbiera wywołania, to po czasie kontrolnym nadzoru wywołania (np. 180 sekund) abonent

zamawiający usłyszy sygnał dźwiękowy i komunikat „Połączenie nie może być

zrealizowane”, a następnie sygnał zajętości. Należy odłożyć słuchawkę. Usługa zostanie

dezaktywowana przez centralę.

Zajętą linię można także zamówić poprzez wykręcenie

na tle sygnału zajętości (patrz

usługi dodatkowe sterujące połączeniem).

5.16 Zamawianie połączenia na godzinę (ABC)

Usługa umożliwia abonentowi zamówienie połączenia z dowolnym numerem

(lokalnym, krajowym, itp.) na określoną godzinę (maksymalnie 24 godziny naprzód).

Wykonanie zamówionej usługi nastąpi o zaprogramowanej godzinie. Wówczas centrala

przywoła najpierw abonenta zamawiającego połączenie szybkim dzwonkiem, a po

podniesieniu przez niego słuchawki skieruje wywołanie pod zamówiony numer. W tym czasie

słychać będzie sygnał marszruty, a następnie zwrotny sygnał wywołania lub zajętości.

Jeżeli abonent zamawiający usługę nie odbiera przywołania w czasie 25 sekund, to

centrala dezaktywuje usługę. Jeżeli zestawienie zamówionego połączenia się nie powiedzie,

gdyż żądany abonent nie odbiera wywołania, to po czasie kontrolnym nadzoru wywołania

(np. 180 sekund) abonent zamawiający usłyszy sygnał dźwiękowy i komunikat „Połączenie

nie może być zrealizowane”, a następnie sygnał zajętości. Należy odłożyć słuchawkę. Usługa

zostanie dezaktywowana przez centralę.

Jeżeli zestawienie zamówionego połączenia się nie powiedzie, gdyż żądany abonent

będzie ponownie zajęty, to abonent zamawiający powinien odłożyć słuchawkę. Usługa

zostanie dezaktywowana przez centralę.

5.17 Test dzwonka

Usługa ta pozwala abonentowi na sprawdzenie akustycznego sygnału wywołania

(dzwonka) w swoim aparacie.

Natychmiast po odłożeniu słuchawki przez abonenta zamawiającego, centrala

automatycznie wysyła do niego sygnał wywołania. Dzwonek zostanie wyłączony w chwili

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

podniesienia słuchawki, bądź po upływie 1 minuty. Wykonanie usługi sygnalizowane jest

komunikatem „Usługa została przyjęta”.

5.18 Zmiana hasła (PASS)

Każdy abonent centrali DGT posiada czterocyfrowe, prywatne hasło. Zabezpiecza ono

przed nieupoważnionym wykonaniem niektórych usług. Pierwotnie hasło użytkownika

tworzą cztery zera. Zaleca się, aby każdy abonent centrali zmienił swoje hasło, gdyż inni

abonenci mogliby realizować usługi na jego koszt (np. przez korzystanie z usługi wirtualne

logowanie).

Jeżeli abonent zapomni własne hasło, to powinien skontaktować się z operatorem

centrali. Operator wyzeruje hasło lub wprowadzi na życzenie abonenta nowe hasło.

Korzystanie z usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora, do

niektórych usług (ACC, ABC, AD, CCBS, CF, FDC, OCB-UC).

5.19 Ograniczenie połączeń wychodzących przez telefonistkę

Abonent z kategorią telefonistki i odpowiednim uprawnieniem może sterować

ograniczaniem

połączeń

wychodzących

abonentowi,

który

uprawnienia

dyskryminatora dynamicznego, ale bez dostępu do sieci miejskiej. Dostępne są następujące

zakresy ograniczeń:

0 – brak ograniczeń, usługa wyłączona;

1 – zakaz realizacji połączeń międzynarodowych – numery rozpoczynające się na 00...;

2 – zakaz realizacji połączeń krajowych - numery rozpoczynające się na 0... (rozmowy

międzymiastowe, audiotekstowe, połączenia informacyjne);

3 – zezwolenie tylko na połączenia lokalne;

4 – zezwolenie tylko na połączenia z numerami alarmowymi zaczynającymi się od 99...;

5 – zezwolenie tylko na połączenia z numerami zaprogramowanymi w systemie

wybierania za pomocą numerów skróconych i gorącej

5.20 Przechwytywanie wywołań (ITN)

Z usługi przechwytywania korzysta abonent z kategorią telefonistki, posiadający

odpowiednie uprawnienia. Telefonistka słysząc wywołanie przychodzące, skierowane do

innego aparatu, może je odebrać korzystając ze swojego aparatu. Usługa działa dla

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

wszystkich portów abonenckich. Wyjątkiem są aparaty cyfrowe z sygnalizacją systemową,

posiadającą kolejki przyjściowe.

5.21 Wirtualne przenoszenie wywołań

Abonent centrali DGT może zlecić przenoszenie wywołań przychodzących na jego

własny numer katalogowy pod numer innego aparatu, do którego dany abonent ma właśnie

dostęp.

Usługę należy zamawiać (włączać, sprawdzać i wyłączać) z terminala, na który mają

być przenoszone wywołania. Po włączeniu usługi wszystkie wywołania przychodzące na

numer własny abonenta będą natychmiastowo kierowane do aparatu, z którego zamówiono

usługę.

Uzyskuje się ten sam efekt, co w przypadku zamówienia usługi Natychmiastowego

przeniesienia wywołań. Jednakże Wirtualne przenoszenie wywołań realizowane jest po

stronie terminala, na który mają być przenoszone rozmowy.

Korzystanie z usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora.

5.22 Wirtualne logowanie

W centralach cyfrowych DGT numer katalogowy abonenta nie jest związany na stałe z

łączem fizycznym prowadzącym do jego aparatu. Dzięki temu można korzystać ze swojego

numeru katalogowego dzwoniąc z dowolnego aparatu podłączonego do tej samej centrali

(tzw. wirtualne logowanie).

W ten sposób uzyskuje się możliwość wykonania połączenia lub żądanej usługi na

koszt własnego numeru katalogowego z dowolnego miejsca w obrębie centrali.

Korzystanie z usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora.

5.23 Limitowanie połączeń wychodzących

Abonent centrali DGT może limitować wydatki na rozmowy do z góry określonej

kwoty. Korzystanie z usługi dodatkowej wymaga przydzielenia dostępu przez operatora do

limitu impulsów.

Usługą nie steruje się bezpośrednio z aparatu. W celu zamówienia usługi należy złożyć

wniosek u operatora centrali o przydzielanie (np. miesięcznie) określonej liczby jednostek

licznikowych. Operator wpisuje tą liczbę do licznika impulsów w centrali (domyślnie stan

licznika wynosi zero).

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Po wykorzystaniu przydzielonej liczby impulsów abonent nie będzie mógł prowadzić

płatnych rozmów. Jeżeli licznik abonenta ma stan zerowy lub mniejszy od zera, to płatne

połączenie jest odrzucane przez centralę, a abonent otrzyma zapowiedź „Połączenie

niedozwolone”. Jeśli limit zostanie wykorzystany w czasie trwania rozmowy, to centrala

rozłączy dane połączenie.

Abonent może też zgłosić zapotrzebowanie na korzystanie z usługi teletaksy.

Zainstalowany u abonenta licznik impulsów lub aparat z takim licznikiem rejestruje impulsy

taryfikacji dochodzące z centrali podczas połączeń telefonicznych.

Dodatkowe usługi sterujące połączeniem

Realizacja poniżej przedstawionych usług wymaga naciśnięcia klawisza

FLASH

lub

klawisza jednej z cyfr – w zależności od usługi – w czasie zestawiania, trwania lub

bezpośrednio po zakończeniu połączenia.

Nazwa usługi

Klawisz

FLASH

Zamawianie poł

czenia do zaj

tego abonenta (CCBS)

Powrót do poł

czenia

TAK

Zawieszenie poł

czenia (CH)

TAK

Przekazanie poł

czenia

Przekazanie poł

czenia ze zwrotem

Poł

czenie trójstronne

Rejestracja wywołania zło

liwego (MCID)

TAK

Sygnalizowanie poł

czenia oczekuj

cego zaj

temu abonentowi

Oferowanie poł

czenia zaj

temu abonentowi

Krótki opis:

Ad1. Jeśli po wybraniu numeru słychać sygnał zajętości, to można zamówić połączenie z tym

numerem, gdy skończy prowadzoną rozmowę. Na tle sygnału zajętości naciśnij klawisz

. O przyjęciu usługi informuje zapowiedź słowna.

Ad2. Po naciśnięciu klawisza

lub

FLASH

następuje natychmiastowy powrót do

połączenia, które uprzednio zostało czasowo zawieszone.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Ad3. Zawieszenie aktualnie prowadzonego połączenia jest możliwe po wciśnięciu klawisza

FLASH

w trakcie połączenia. Przez 15 sekund nadawany jest sygnał ciągły centrali.

Przez kolejne 3 min nadawany będzie komunikat „Proszę czekać będzie rozmowa”.

Ad4. Prowadzoną rozmowę można przekazać innej osobie. Przed przekazaniem należy ją

zawiesić

FLASH

. Po usłyszeniu ciągłego sygnału wybrać numer abonenta, któremu

przekazujemy połączenie i odłożenie mikrotelefonu.

Ad5. Prowadzoną rozmowę można przekazać innej osobie, a następnie powrócić do tego

połączenia. Przed przekazaniem należy ją zawiesić

FLASH

. Po usłyszeniu ciągłego

sygnału wybrać numer abonenta. Po uzyskaniu połączenia nacisnąć klawisz

i odłożyć

słuchawkę, co spowoduje przekazanie zawieszonego połączenia. W chwili zakończenia

rozmowy przez abonenta, któremu przekazano połączenie, centrala wyśle do Ciebie

sygnał wywołania. Po podniesieniu mikrotelefonu nastąpi powrót do połączenia

pierwotnie prowadzonego.

Ad6. Chcąc zestawić połączenie trójstronne należy połączyć się z pierwszym rozmówcą, a

następnie zawiesić połączenie klawiszem

FLASH

. Po usłyszeniu ciągłego sygnału

wybrać numer drugiego abonenta. Po nawiązaniu połączenia należy nacisnąć klawisz

co spowoduje dołączenie do rozmowy tymczasowo zawieszonego abonenta.

Ad7. Identyfikacja może być dokonana w czasie rozmowy lub po jej zakończeniu. Przy

prowadzonej rozmowie naciśnij

FLASH

, a po otrzymaniu sygnału zgłoszenia centrali

odłóż mikrotelefon w ciągu 4 sekund. Alternatywnie. Po zakończeniu rozmowy nie

odkładaj mikrotelefonu. Na tle ciszy naciśnij

FLASH

, a po usłyszeniu sygnału ciągłego

wybierz sekwencję

*39#

. Potwierdzeniem będzie komunikat „Usługa została

przyjęta”.

Ad8. Jeżeli po wybraniu numeru uzyskujemy zajętość strony wywoływanej, można jej

zasygnalizować chęć nawiązania połączenia. W tym celu należy nacisnąć cyfrę

Abonent żądany będzie słyszał na tle swojej, aktualnie prowadzonej rozmowy, sygnał

oferowania. W tym czasie abonent inicjujący powinien słyszeć sygnał wywoływania.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Ad9. Jeżeli po wybraniu numeru uzyskujemy sygnał zajętości, możemy wejść do

prowadzonej rozmowy w charakterze osoby trzeciej. W tym celu należy nacisnąć

klawisz

. Wejście do prowadzonej rozmowy może trwać maksymalnie 3 minuty. Po

tym czasie centrala automatycznie rozłączony.

Uwagi praktyczne

Dla uproszczenia i zwiększenia przejrzystości instrukcji wprowadzono poniższe

symbole, które zostały wykorzystane w tekście.:

−

zapisz przebieg na dysku,

−

pytanie, na które odpowiedź musi znaleźć się w sprawozdaniu,

Opis stanowiska laboratoryjnego - oprogramowania

8.1 Nadzór operatorski przebiegu realizacji usług dodatkowych

Nadzór nad centralą telefoniczną zakłada szereg czynności wykonywanych przez

personel nadzorczy, a mających na celu utrzymanie niezakłóconej pracy systemu

telekomunikacyjnego w obszarze oddziaływania centrali.

Realizacja funkcji nadzorczych w centrali DGT 3450 Millenium jest realizowana z

poziomu aplikacji konsoli operatorskiej KONSOLA. Program Konsola Operatora z zasady

współpracuje jednocześnie tylko z jedną centralą. Komunikacja z centralą jest prowadzona za

pośrednictwem sieci wewnętrznej Ethernet CT. Dzięki takiemu rozwiązaniu nadzór centrali

można prowadzić na więcej niż jednym stanowisku, pod warunkiem dołączenia do wspólnej

sieci CT.

Po uruchomieniu pokazuje się okno główne aplikacji, na którego belce znajduje się

nazwa konfiguracji oraz wersja programu, składa się ono z trzech części. W lewej części okna

znajduje się alarm centralowy: poziomo przedstawiony jako liczba od 0-19 oraz poniżej

komentarz do alarmu. Kolor tła oznacza poziom alarmu:

−

Czerwony oraz znak „?” zamiast liczby oznacza brak połączenia stanowiska

nadzoru z jednostką centralną.

−

Zielony oraz wartość „0” oznacza brak alarmu.

−

ółty oznacza alarm nie pilny (cyfry 1 – 9).

−

Czerwony oraz liczba oznacza alarm pilny (cyfry 10 – 17).

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Dodatkowo wystąpienie alarmu lub brak połączenia powoduje odtworzenie sygnału

dźwiękowego.

Przyciśnięcie kombinacji klawiszy CTRL-S lub pierwszego piktogramu (przycisku)

powoduje pojawienie się okna sterowania. Przyciśnięcie kombinacji klawiszy CTRL-Z lub

drugiego piktogramu wywoła zapytanie o adres procesu zdeb'a i otworzy okno Zdalnego

DEBuger'a. Zdalny DEBuger (zdeb) jest programem centralowym pozwalającym na

zaawansowany nadzór centrali z poziomu komputera centralowego JS7140 pod systemem

operacyjnym centrali. Przyciśnięcie kombinacji klawiszy CTRL-D lub trzeciego piktogramu -

tryb operatora powoduje pojawienie się okna komunikatów. Powyżej piktogramów

wyświetlany jest czas odczytany ze sterownika grupowego centrali lub znak ---- jeśli

sterownik nie odpowiada. Widok uruchomionej aplikacji przedstawia rysunek (rys. 8.1a).

Rys. 8.1a Aplikacja Konsola z widocznym wyświetlanym alarmem

UWAGA! Widoczny w tym oknie zegar odpowiada faktycznemu stanowi zegara w centrali.

Nie musi być on zbieżny z zegarem komputera, na którym działa aplikacja konsoli

operatorskiej! Zamawiając, w trakcie ćwiczenia usługę odwołującą się do wskaźnika czasu

należy pamiętać o tym założeniu!

8.2 Zakładka STRUKTURA

Okno, które możemy otworzyć przyciskiem Struktura jest logiczną prezentacją

strukturalnej budowy cyfrowej centrali abonenckiej znajdującej się w laboratorium (rys. 8.2a).

Opisane dalej elementy dzielą centrale na bloki funkcjonalne jak to przedstawiono na

poniższym rysunku, wg schematu: Centrala

Sekcja Procesor Port.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Rys. 8.2a Centrala laboratoryjna DGT 3450 Millenium (strona lewa – widok rzeczywisty, strona lewa – schemat
blokowy, centralnie opis logiczny w konsoli operatorskiej)

Panel udostępniany przez tą zakładkę podzielony jest pionowo (rys. 8.2b). Po lewej

stronie znajduje się drzewo przedstawiające hierarchię komponentów sprzętowych centrali.

Nazwy tych komponentów mają kolor odpowiadający ich stanowi:

−

Czarny element pracuje poprawnie.

−

Czerwony element jest w stanie awaria.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Po wybraniu któregokolwiek z elementów pokazuje się jego opis oraz ewentualnie lista

podelementów. Zaznaczenie podelementu z listy powoduje przedstawienie jego opisu,

natomiast wciśnięcie przycisku Pokaż element przedstawienie go jako elementu nadrzędnego.

Rys. 8.2b Zakładka struktury systemu centralowego DGT

8.2.1 Centrala

Zakładka Centrala pozwala na ocenę ogólnego stanu centrali, np. która jednostka

sterująca JS aktualnie pracuje, wczytanie nowej bazy, restart centrali, itp.

UWAGA! Nadużycie funkcji RESTART może prowadzić do uszkodzenia centrali, a dla grupy

wcześniejszym zakończeniem niniejszego laboratorium!!!

8.2.2 Sekcja

Każda centrala systemu DGT Millenium jest podzielona na sekcje. Sekcja zerowa to

sekcja związana bezpośrednio z najważniejszymi elementami centrali. Będą to: pole

komutacyjne wraz z procesorem grupowym, moduł zapowiedzi oraz jednostka sterująca.

Kolejne sekcje to zazwyczaj kolejne stojaki 19”, w których umieszcza się karty procesorów

centralowych obsługujących dochodzące do centrali łącza.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Zaznaczenie którejkolwiek z sekcji (patrz rysunek 8.2b) powoduje wyświetlenie

ważniejszych informacji na temat aktualnego stanu wybranej sekcji. Będzie to:

−

numeru sekcji,

−

stanu sekcji,

−

wektora alarmów – szesnastkowo (HEX).

Naciśnięcie przycisku Pokaż element powoduje natomiast wyświetlenie jej

wewnętrznej struktury. Podczas operacji związanych ze zmianą bazy lub jednostki

wyświetlone zostaje okno komunikatów.

8.2.3 Procesor

Pod pojęciem procesora rozumiemy moduły wyposażenia centrali uporządkowane w

grupy po 32 szczeliny, co jest zgodne z europejskim standardem PCM 30/32. Każdy z takich

traktów jest obsługiwany, przez co najmniej jeden procesor, co jest uwarunkowane typem

traktu procesora.

Dla przykładu jeden procesor liniowy PL pozwala na obsługę 32 szczelin czasowych

(portów) analogowych. Mogą to być abonenci MB, CB, TnF, TI, czy MMA. Dla kart

wyposażeń cyfrowych np. PCM możliwa jest obsługa tylko jednego traktu w ramach jednego

procesora. Ogólnie po wybraniu jednego z zainstalowanych procesorów możemy określić:

−

adres i rodzaj procesora, stan procesora,

−

wektor alarmów - szesnastkowo,

−

nr procesu diagnostycznego i zdalnego debuger'a,

−

lista portów znajdująca się na danym procesorze, wybranie portu powoduje

przestawienie jego opisu, natomiast podwójne kliknięcie przejście do pierwszego

skojarzonego z nim abonenta.

8.2.4 Port

Każdy port to szczelina w tzw. procesorze o przepływności 64 kbit/s (standard PCM).

Wiedząc, że portów w procesorze jest 32 mamy, zatem do czynienia z traktem 2 Mbit/s. W

ramach istniejącego wyposażenia każdy z portów może być np.: abonentem analogowym,

abonentem ISDN (dla 2 portów), czy jedną ze szczelin traktu PCM. W oknie Porty możemy

wyszczególnić:

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

−

rodzaj i adres portu,

−

stan portu,

−

typ portu,

−

rejestry,

−

atrybuty,

ponadto:

−

jeśli port jest w korespondencji, tzn. prowadzi rozmowę: przyciski, które

umożliwiają przejście do drugiego abonenta lub jego portu fizycznego,

−

przycisk umożliwiający przejście do zakładki Abonenci, tak aby obejrzeć

wybranego abonenta, ten sam efekt można uzyskać podwójnie klikając na

wybranego abonenta,

−

przycisk umożliwiający dołączenie portu do listy portów śledzonych: zakładka

ledzenie,

−

przycisk rozłączający połączenie - tryb operatora,

−

przycisk powodujący zablokowanie portu - tryb operatora.

Jeśli dany port znajduje się w stanie korespondencji to możliwe jest użycie dwóch

dodatkowych przycisków umożliwiających przejście do portu i abonenta, z którym

prowadzona jest korespondencja.

8.3 Zakładka ABONENCI

Panel abonentów składa się z dwóch części (rys. 8.3a): po lewej stronie znajduje się

lista abonentów: numery katalogowe i dla trybu operatora indeksy, natomiast po prawej opis

wybranego abonenta. Poniżej listy znajdują się przyciski przewijające do następnej partii 32-

óch abonentów, oraz przycisk Szukaj umożliwiający wyszukiwanie abonenta podając jego

numer katalogowy lub wyszukanie portu fizycznego, podając jego adres.

W opisie abonenta znajdują się:

−

numer katalogowy,

−

indeks,

−

adres logiczny (bazy danych),

−

adres portu fizycznego,

−

kategoria,

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

−

dyskryminator,

−

sieć,

−

stany liczników,

−

przyciski zerujące liczniki,

−

limit impulsów,

−

przycisk ustawiający limit w przedziale: 0-30000,

−

przycisk umożliwiający obejrzenie portu fizycznego, z którym związany jest dany

abonent (zakładka „Struktura”),

−

lista uprawnień i ograniczeń,

−

lista usług aktywnych,

−

przycisk umożliwiający usunięcie (lub zerowanie) wybranej usługi - tryb

operatora,

−

przycisk dodający usługę - tryb operatora,

−

przycisk (de)aktywujący wybraną usługę - tryb operator.

Rys. 8.3a Widok zakładki abonentów centrali

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Dla wyjaśnienia należy tu podać, iż numer abonenta, którego używamy w celu

dodzwonienia się jest numerem logicznym, nazywanym popularnie numerem katalogowym,

nadanym w procesie rejestracji abonenta w centrali.

Z punktu widzenia centrali, każdy abonent jest doprowadzony do określonego portu

fizycznego posiadającego swój niepowtarzalny numer fizyczny. Numer ten dokładnie

identyfikuje położenie wyposażenia abonenckiego wewnątrz centrali i składa się z trzech

elementów opisujących kolejno (rys. 8.3b):

−

numer sekcji (modułu komutacyjnego),

−

numer traktu wewnątrz sekcji,

−

numer szczeliny w trakcie.

Rys. 8.3b Sposób zapisu numeru fizycznego łącza centrali

Dlatego wszystkie czynności związane z abonentem są identyfikowane przez numer

fizyczny.

Wykorzystanie tego zakładki Abonenci pozwala na obserwację wykonywanych przez

abonenta czynności. W naszym przypadku będą to czynności związane z zamawianiem

kolejnych usług. Operator w centrali ma prawo aktywowania kolejnych usług na życzenie

abonenta – jednakże możliwości te są ograniczone.

8.4 Zakładka ŚLEDZENIE

Panel Śledzenie umożliwia podgląd komunikatów oraz stanów wybranych portów (u

nas abonentów). Wybór portu następuje w zakładce Struktura (rys. 7.4a) poprzez zaznaczenie

wybranego portu i naciśnięcie przycisku Śledzenie depesz portu. Po lewej stronie znajduje się

lista śledzonych portów oraz opis (taki sam jak w zakładce Struktura) wybranego portu. Po

prawej stronie pokazują się komunikaty jednostki centralnej dotyczące śledzonych portów.

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

Rys. 8.4a Widok zakładki śledzenia portu

Kiedy okno komunikatów nie jest widoczne, przedstawiane są tylko komunikaty z

filtrem Komutacja. W dole znajdują się przyciski umożliwiające zapis komunikatów do pliku

z rozszerzeniem „.log” oraz ustalenie ich liczby jaka ma być zapisana. Przycisk Wyczyść

umożliwia wyczyszczenie okienka komunikatów. Z prawej strony znajduje się przełącznik

Filtruj porty umożliwiający oglądanie wszystkich komunikatów bez względu na wybrane

porty.

Wykonanie ćwiczenia

9.1 Uruchom aplikację Konsola operatorska. Znajdź abonenta 1501, tak abyś mógł

obserwować stan jego parametrów (zakładka Abonenci).

9.2 W ćwiczeniu możesz skorzystać z aparatów podłączonych do linii: 1501, 1511, 1521

(aparat cyfrowy ISDN). Aparatem, z którego będą zamawiane usługi będzie aparat 1501.

9.3 Wywołaj usługę testu dzwonka. Sprawdź jej działanie.

9.4 Zamów usługę budzenia na określoną godzinę. Czy możliwe jest równoczesne

zamówienie budzenia jednokrotnego i wielokrotnego?

9.5 Zamów usługę zamawiania rozmowy z nr 1511 na określoną godzinę.

9.6 Wykonaj połączenie z numerem 1521 z blokadą prezentacji numeru na aparacie

wywoływanym CPB. Co wyświetla się na wyświetlaczu aparatu? Czy taka sama sytuacja

będzie przy połączeniu z numerem 1511?

9.7 W trakcie połączenia pomiędzy numerem 1511 a nr 1521, abonent 1501 próbuje

nawiązać połączenie z numerem 1511. Zamów rozmowę z tym numerem zaraz po

w. nr 3 – Usługi centrali abonenckiej DGT

2010-02-21

Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej

zakończeniu aktualnie prowadzonej przez niego rozmowy. Co słyszy abonent 1511 po

zamówieniu usługi przez abonenta 1501, podczas swojej rozmowy z 1521?

9.8 Zamów usługę przenoszenia wywołań w przypadku nieobecności abonenta 1501 na

numer 1521. Czy aparat ISDN informuje o tym, że rozmowa została przekierowana? Czy

może być jednocześnie zamówione zrealizowanie bezwarunkowego przenoszenia wywołań

na numer 1511?

9.9 Wykonaj operację odebrania rozmowy kierowanej na numer 1521 z numeru 1511. Jakie

widzisz potencjalne zagrożenia w szerokim udostępnieniu tej usługi?

9.10 Utwórz gorącą linię z abonentem 1521. Czy możliwe jest wykonywanie połączeń z

innymi numerami?

9.11 Wykonaj połączenie konferencyjne abonentów 1501, 1511, 1521. Jakie możesz

zaproponować różne sposoby realizacji usługi?

10. Wykonanie sprawozdania

Nie należy umieszczać w sprawozdaniu podstaw teoretycznych, ani opisów stanowiska

laboratoryjnego.

Sprawozdanie musi zawierać wszystkie wyniki wszystkich obserwacji i rezultaty

czynności wykonane podczas ćwiczenia

, prezentowane wg kolejności ich wykonania.

Każdy wynik i opisywany rezultat musi być opatrzony numerem punktu instrukcji wg,

którego został zarejestrowany. W sprawozdaniu muszą się znaleźć odpowiedzi na wszystkie

postawione w instrukcji pytania

, ponumerowane wg punktów, w których zostały

postawione. Zarówno opisy, jak i odpowiedzi, mają być zwięzłe, ale przedstawione pełnymi

zdaniami.

Wnioski powinny zawierać podsumowanie przeprowadzonych obserwacji. Szczególny

nacisk należy położyć na zaprezentowanie różnic i podobieństw pomiędzy poszczególnymi

aspektami ćwiczenia.

11. Literatura

Kościelnik D., ISDN Cyfrowe sieci zintegrowane usługowo, Warszawa, WKŁ 2001

Jajszczyk A., Wstęp do telekomutacji, Warszawa, WT 2000

Godwod J., Urządzenia teletransmisyjne, Warszawa, WNT 1990

Brzeziński K., Istota sieci ISDN, Warszawa, WPW 1999

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
sprawko?ntala DGT
spr?ntrala DGT
SKM Centrala DGT
dgt
Derywacje DGT

więcej podobnych podstron