ERICH VON STROHEIM

Erich von Stroheim:

,

●

Właściwie Erich Oswald Stroheim

●

1885-1957

●

Amerykański reżyser, scenarzysta i aktor urodzony w Wiedniu.

●

Po krótkiej służbie wojskowej w Austrii emigrował ok. 1908 do Ameryki.

●

1914-1916 współpracował z D.W. Griffithem jako asystent i aktor w filmach
Narodziny narodu i Nietolerancja

●

Kino dla niego w porównaniu z życiem było tylko blagą, iluzją i nędznym trikiem, a
JEGO KINO miało być prawdziwym życiem, odbiciem świata i ludzi – bez żadnych
trików.

●

Wykształcił się na Griffithcie, ale stworzył kino antygriffithowskie:

●

Ostrość widzenia

●

Śmiałość obyczajowa

●

Psychologiczne demaskatorstwo skupione na ludzkich namiętnościach i
charakterach

●

Obsesyjność pod względem formy i realizmu

●

Był królem sugestywnej mistyfikacji.

●

Ambiwalentny stosunek Stroheima do Hollywood i vice versa.

●

Nie rozumieli go krytycy i producenci; lubili widzowie.

●

Był reżyserem 9 filmów, których krytyczna wymowa powodowała liczne
kontrowersje.

●

Do klasyki filmowej weszły dzieła Stroheima:

●

Nie pożądaj żony bliźniego twego (1919)

●

Diabelski paszport (1920)

●

Szalone żony (1922)

●

Marsz weselny (1928)

●

Chciwość (znany też jako Złoto, 1925)

●

Odsunięty przez producentów od reżyserii, zarabiał na życie jako aktor.

●

Wystąpił w niektórych własnych filmach, ponadto grał w filmach amerykańskich
i francuskich:

●

Wielki Gabbo J. Cruze’a (1929)

●

Jaką mnie pragniesz G. Fitzmaurice’a (1931)

●

Towarzysze broni J. Renoira (1937)

●

Bulwar Zachodzącego Słońca B. Wildera (1950, nominacja do Oscara)

NIE POŻĄDAJ ŻONY BLIŹNIEGO SWEGO(ŚLEPI
MĘŻOWIE):

Reżyseria: Erich von Stroheim
Scenariusz: Erich von Stroheim

Zdjęcia: Ben Reynolds
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1918
Obsada: Erich von Stroheim, Sam de Grasse, Francilla Billington

●

Trójkąt miłosny: amerykański lekarz – pasjonat alpinizmu, jego
nieusatysfakcjonowana seksualnie żona i uwodzący ją Lejtant austriacki

●

Finał: zazdrosny mąż mści się na kochanku żony by potem przekonać się, że był on
niewinny

●

Akcja w dolomitach na granicy włosko-austriackiej.

●

Narastanie napięcia, jawna gra namiętności

●

Wielki sukces

●

Przeciwstawienie Starego i Nowego Świta

SZALONE ŻONY:

Reżyseria: Erich von Stroheim
Scenariusz: Erich von Stroheim, Walter Anthony , Marian Ainslee
Zdjęcia: Ben Reynolds, William Daniels
Scenografia: Richard Day ,E. Sheeley
Produkcja: USA, Universal
Rok produkcji: 1922
Obsada: Dale Fuller, Miss DuPont, Maude George, Al Edmundsen, Rudolph Christians, Mae
Busch, Erich von Stroheim (Hrabia Sergius Karamzin)

●

Przepych scenerii Monte Carlo jako tło rozprawy z moralnością elity burżuazyjnej.
Oto szakal na forum bezmyślnej próżności: rzekomy carski oficer-emigrant,
przebywający w Monaco w towarzystwie swoich dwóch fałszywych kuzynek, krąży
pomiędzy kasynem gry, a sypialniami dam z wyższych sfer, nie przepuszczając żadnej
okazji do kolejnego łajdactwa, którym mógłby posiąść pieniądze lub kobietę. Zostaje
wyeliminowany ze społeczeństwa dopiero wówczas, gdy gwałci niedorozwiniętą
córkę swojego wspólnika- fałszerza pieniędzy: zabity, znajduje grób w otworze wlotu
kanalizacyjnego.

●

Oszust podający się za rosyjskiego księcia w mundurze carskiego oficera grasuje w
Monte Carlo po salonach gry i deprawuje po kolei napotkane kobiety – od pokojówki
po żonę ambasadora, plus wyłudza od nich pieniądze.

●

Kosztowe dekoracje

●

Oburzenie cenzury i recenzentów

●

Chwalony za realizm, dokładność dekoracji, sugestywność i talent artystyczny

CHCIWOŚĆ:

Reżyseria: Erich von Stroheim
Scenariusz: Erich von Stroheim, June Mathis
Zdjęcia: William Daniels
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1924
Obsada: Zasu Pitts, Erich von Stroheim

●

Film zrealizowany przez jednego z najbardziej utalentowanych, a zarazem
kontrowersyjnych reżyserów Hollywood, którego z czasem fabryka snów ostatecznie
zniszczyła.

●

Erich von Stroheim nakręcił dziesięciogodzinną wersję Chciwości, zredukowaną przez
producentów do mniej niż jednej czwartej pierwotnego metrażu dzieła.

●

Praktykujący bez uprawnień dentysta, Mc Teague, żeni się z Triną Sieppe, niegdyś
związaną z jego kolegą Markusem. Wzbudza tym zazdrość, zwłaszcza, że Trina
wygrywa na loterii znaczną sumę. Dosnos zawistnika pozbawia Mc Teague'a
możności wykonywania zawodu, a Trina zazdrośnie strzeże swych pieniędzy.
Mc Treague rozpija się, urazy istniejące między nim a żoną, przekształcają się w
nienawiść. Mc Treague zabija żonę i ucieka na pustynię. Ściga go Markus i tam, w
Dolinie Śmierci, staczają ostateczną walkę. Markus ginie, a Mc Teague pozostaje
wśród bezmiaru piasku, przykuty kajdankami do trupa swego wroga.

●

Reżyser przywiązywał ogromną wagę do ukazania prawdy psychologicznej postaci,
ukazując historie upadku moralnego, analizę skąpstwa i przemianę wiernej przyjaźni
w nienawiść.

●

Arcydzieło realizmu

●

Wierność szczegółów

●

Subtelna gra aktorska

●

Szczegółowy rysunek charakterologiczny postaci

WESOŁA WDOWA:

Reżyseria: Erich von Stroheim
Scenariusz: Erich von Stroheim, Benjamin Glazer, Marian Ainslee
Zdjęcia: Ben F. Reynolds, William Daniels
Muzyka: William Axt, David Mendoza
Produkcja: USA
Rok produkcji: 1925
Obsada: D'Arcy Corrigan ,Edward Connelly, Tully Marshall, Roy D'Arcy, George Fawcett,
Oscar Rudolph ,Zack Williams, Mae Murray ,John Gilbert

●

Książę Danilo (w tej roli John Gilbert) i Książę Mirko (Roy D'Arcy) są braćmi.
Kiedy pewnego dnia do ich królestwa przybywa tancerka z Ameryki Sally O'Hara
(Mae Murray) obaj zakochują się w niej. Jej wdziękom ulega również Baron Sadoja
(Tulmy Marshall). Wszyscy zaczynają snuć plany jak ją uwieść. Przybywają na
jej przedstawienie, ale każdemu z nich podoba się coś innego w Sally. Danilo
zakochuję się w jej twarzy i oczach, Mirko w figurze, natomiast Sadoja w stopach.
Po przedstawieniu Danilo przedstawia się kobiecie, zaprasza na obiad a później
oświadcza się jej. Jednak Król Nikita I (George Fawcett) i Królowa Milena (Josephine
Crowell), sprzeciwiają się temu związkowi. Kobieta czuje się porzucona, dlatego też
poślubia innego mężczyznę, bogatego barona Sadowa. Ten nagle umiera w ich noc
poślubną, kiedy to widzi kolekcję butów kobiety. Sally odziedzicza jego majątek i po
kilku latach znowu spotyka Danilo, który wciąż jest w niej zakochany.