background image

 

 
Notatki do wykładów z przedmiotu: 

 

Automatyka, pomiary i sterowanie okr

ę

towe 

 
 
 
 
 
 
 
 

 

 
Temat notatek: 
 

Pomiary wybranych wielko

ś

ci fizycznych 

 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
 
 
 

Opracował: dr in

ż

. Jerzy Szcze

ś

niak 

 
 
 
 
 
 

 

 
 

Szczecin 2004 

 
 

 

background image

 

Przyrz

ą

dy pomiarowe 

 

 

Przyrz

ą

d pomiarowy 

 jest  to  narz

ę

dzie  jedno-  lub  wielocz

ęś

ciowe,  do  którego  doprowadzamy  wielko

ść

 

mierzon

ą

 i po wykonaniu odpowiednich czynno

ś

ci otrzymujemy wynik pomiaru, najcz

ęś

ciej w 

postaci wizualnej. Sposób doprowadzenia wielko

ś

ci mierzonej mo

ż

e by

ć

 ró

ż

ny.  

Przyrz

ą

dy pomiarowe mog

ą

 by

ć

 analogowe lub cyfrowe. Przykładami przyrz

ą

dów 

analogowych  mog

ą

  by

ć

  termometry,  manometry  itp.  Cech

ą

  znamienn

ą

  przyrz

ą

dów 

analogowych  jest  g

ę

sty  zbiór  wskaza

ń

  wyników  pomiaru  (podawanych  np.  poło

ż

eniem 

wskazówki). Skala odczytu jest osi

ą

 liczb rzeczywistych z podan

ą

 jednostk

ą

 miary. 

 Przykładem przyrz

ą

du cyfrowego mo

ż

e by

ć

 przyrz

ą

d z wy

ś

wietlaczem cyfrowym. Na 

wy

ś

wietlaczu  tym  mamy  liczb

ę

  w  systemie  dziesi

ę

tnym  z  podaniem  poło

ż

enia  przecinka, 

jednostk

ę

 miary i czasami znakiem + lub -. Wskutek sko

ń

czonej liczby cyfr pola odczytowego 

wynik pomiaru jest kwantowany, a warto

ść

 kwantu jest równa najmniejszej warto

ś

ci wyniku, 

np. przy odczycie na woltomierzu 456,8 mV kwant jest równy 0,1 jednostki miary. 

 

Przetwornik pomiarowy  

jest  urz

ą

dzeniem,  które  przetwarza  jedn

ą

  wielko

ść

  fizyczn

ą

  w  inn

ą

  wielko

ść

  z 

okre

ś

lon

ą

  dokładno

ś

ci

ą

.  Zwykle  wielko

ść

  fizyczna  podawana  przez  przetwornik  pomiarowy 

nie  jest  dost

ę

pna  zmysłom  obserwatora,  mo

ż

e  by

ć

  zakodowana.  Aby  odczyta

ć

  tre

ść

 

wielko

ś

ci  wyj

ś

ciowej  lub  wynik  pomiaru,  trzeba  u

ż

y

ć

  odpowiedniego  przyrz

ą

du  wtórnego. 

Przetwornik  pomiarowy  mo

ż

e  by

ć

  wyposa

ż

ony  w  pami

ęć

  do  zapami

ę

tywania  wyników 

pomiaru w postaci zakodowanej. Mo

ż

e by

ć

  wyposa

ż

ony  w mikroprocesor do przetwarzania 

sygnałów i informacji.  

 

Czujnik pomiarowy (sensor)  

jest  cz

ęś

ci

ą

  przetwornika  pomiarowego,  gdy  wielko

ś

ci

ą

  przetwarzan

ą

  jest  wielko

ść

 

mierzona. Czujnik jest zwykle umieszczany w badanym 

ś

rodowisku. 

 
Wa

ż

nym  uzupełnieniem  nazwy  przetwornik,  czujnik  czy  system  jest  przymiotnik 

pomiarowy.  Oznacza  on, 

ż

e  przetwarzanie  jednej  wielko

ś

ci  w  drug

ą

  jest  realizowane  z 

okre

ś

lon

ą

 dokładno

ś

ci

ą

. Je

ś

li dokładno

ść

 nie jest okre

ś

lona, to przetwornik nie nadaje si

ę

 do 

pomiarów,  lecz  słu

ż

y  do  innych  zastosowa

ń

.  Przykładowo:  silnik  spalinowy  jest 

przetwornikiem  energii  chemicznej  w  energi

ę

  mechaniczn

ą

,  lecz  nie  jest  przetwornikiem 

pomiarowym.  

 

System pomiarowy (SP)  

ma  wiele  ró

ż

nych  okre

ś

le

ń

,  ale  jako, 

ż

e  system  jest  poj

ę

ciem  pierwotnym  nie  ma 

definicji.  System  pomiarowy  mo

ż

emy  podzieli

ć

  na  podsystemy,  takie  jak:  zbierania  i 

przetwarzania  wyników  pomiaru,  przesyłania  sygnałów  b

ą

d

ź

  informacji  oraz  podsystem 

współpracy z operatorem (obsługa, sterowanie, wizualizacja itp.).  

Poj

ę

cie  systemu  pomiarowego  mo

ż

emy  zastosowa

ć

  do  ka

ż

dego  przyrz

ą

du 

pomiarowego  i  przetwornika  pomiarowego,  składaj

ą

cego  si

ę

,  z  co  najmniej  dwóch 

elementów.  Nazwa  SP  jest  zwykle  stosowana  do  bardziej  zło

ż

onych  urz

ą

dze

ń

  lub  zestawu 

urz

ą

dze

ń

, gdzie słowo system ma wła

ś

ciwy sens. Du

ż

y wpływ na to, z czego si

ę

 składa SP 

ma: otoczenie (warunki fizyczne), przepisy, normy i inne wymagania techniczne. 
 
Ci

ą

gło

ść

 działania przyrz

ą

dów 

Przyrz

ą

d  pomiarowy  mo

ż

e  działa

ć

  w  sposób  ci

ą

gły,  gdy  w  ka

ż

dej  chwili  czasu  jest 

otrzymywany  aktualny  wynik  pomiaru  i  wyniki  te  tworz

ą

  g

ę

sty  zbiór  w  dziedzinie  czasu. 

Przyrz

ą

d  mo

ż

e  te

ż

  działa

ć

  w  sposób  dyskretny,  gdy  wyniki  pomiaru  s

ą

  otrzymywane  w 

dyskretnych  chwilach  czasu,  a  okres  czasu  (T

p

)  liczony  mi

ę

dzy  otrzymywaniem  kolejnych 

wyników jest zwykle stały, nazywany okresem próbkowania. 

Przetworniki  analogowe  działaj

ą

  zwykle  w  sposób  ci

ą

gły,  a  cyfrowe  w  sposób 

dyskretny w czasie. 

 
 

background image

 

 
 
 
Parametry charakteryzuj

ą

ce wła

ś

ciwo

ś

ci przyrz

ą

dów pomiarowych 

 

1.  Nazwa przyrz

ą

du zazwyczaj okre

ś

la: 

a) rodzaj mierzonej wielko

ś

ci – czasomierz, amperomierz, ci

ś

nieniomierz itd. 

b) zasad

ę

 pomiarow

ą

 – termometr szklany, ci

ś

nieniomierz spr

ęż

ynowy; (zasada pomiarowa 

to zjawisko fizyczne stanowi

ą

ce podstaw

ę

 pomiaru), 

c) metod

ę

  pomiarow

ą

  –  woltomierz  cyfrowy  całkuj

ą

cy,  mostek  Wheatstone’a;  (metoda 

pomiarowa  to  sposób  porównywania  wielko

ś

ci  mierzonej  i  wielko

ś

ci  wzorcowej 

zastosowany w pomiarze); nazwa okre

ś

la metod

ę

 pomiarow

ą

 zwykle w sposób po

ś

redni 

na podstawie znajomo

ś

ci stosowanych metod i zasad. 

 

2.  Zakres  pomiarowy  przyrz

ą

du  to  zbiór  warto

ś

ci  wielko

ś

ci  wzorcowej,  odtwarzany 

przez  przyrz

ą

d,  scharakteryzowany  przez  kres  dolny  i  górny  zbioru.  Przyrz

ą

d  mo

ż

emy 

zastosowa

ć

 do pomiaru wielko

ś

ci x wówczas, gdy warto

ść

 tej wielko

ś

ci mie

ś

ci si

ę

 w zakresie 

pomiarowym przyrz

ą

du. 

 

Długo

ś

ci  zakresów,  tzn.  ró

ż

nice  kresów  górnego  i  dolnego,  s

ą

  normalizowane 

liczbami:  1;  1,6;  2,5;  4;  6  i  ich  dziesi

ę

tnymi  krotno

ś

ciami,  np.  0  ÷  6;  -0,1  ÷  0,  96  ÷  100 

jednostek danej wielko

ś

ci. 

 

Przyrz

ą

dy  pomiarowe  produkowane  s

ą

  jako  jednozakresowe  i  wielozakresowe.  W 

wielozakresowych  jeden  podzakres  stanowi  podzbiór  W

i

  zbioru  W.  Sposoby  wydzielenia 

podzakresów s

ą

 ró

ż

ne. 

 
 

 

3. Klasa niedokładno

ś

ci (niepewno

ś

ci) przyrz

ą

du jest to umowne oznaczenie jednej 

z wła

ś

ciwo

ś

ci metrologicznych przyrz

ą

du.  

W  miernictwie  bardzo  wa

ż

ne  s

ą

  dwa  poj

ę

cia:  

ą

d  i  niedokładno

ść

.  Oba  poj

ę

cia 

wyra

ż

aj

ą

  jedn

ą

  i  t

ę

  sam

ą

  wła

ś

ciwo

ść

  wzorców  i  przyrz

ą

dów  pomiarowych,  mianowicie 

niezgodno

ść

  miary  wzorca  lub  wyniku  pomiaru  z  warto

ś

ci

ą

  rzeczywist

ą

.  Przyczyn  tej 

niezgodno

ś

ci jest najcz

ęś

ciej kilka. 

Mo

ż

emy  zrobi

ć

  takie  rozró

ż

nienie.  W  obrocie  handlowym  i  w  u

ż

ytkowaniu  wzorców  i 

przyrz

ą

dów  pomiarowych  wła

ś

ciwo

ś

ci  metrologiczne  charakteryzuje  niedokładno

ść

.  Przy 

tworzeniu, projektowaniu i badaniach wzorców i przyrz

ą

dów pomiarowych analizujemy bł

ę

dy 

i ich 

ź

ródła. 

 

Poj

ę

ciem  pierwotnym  jest  bł

ą

d.  Mówi

ą

c  o  bł

ę

dzie  chcieliby

ś

my  poda

ć

,  o  ile  miara 

wzorca w lub wynik pomiaru x

*

 ró

ż

ni si

ę

 od warto

ś

ci x rzeczywistej lub prawidłowej.  

Definicja wzorca jest nast

ę

puj

ą

ca: wzorzec jest to ciało fizyczne, słu

żą

ce do odtwarzania 

jednostki  miary  danej  wielko

ś

ci  fizycznej  z  okre

ś

lon

ą

  dokładno

ś

ci

ą

  (niedokładno

ś

ci

ą

).  Tak, 

wi

ę

c dla ka

ż

dej wielko

ś

ci fizycznej jest jeden wzorzec. Parametrami wzorca s

ą

1.  nominalna warto

ść

 wzorca w

0

 

2.  niedokładno

ść

 wzorca U

0

 

3.  okres zachowania niedokładno

ś

ci miary wzorca 

4.  warunki, w których miara i niedokładno

ść

 wzorca s

ą

 zachowane. 

background image

 

 
 
 
 
Przykład 
Wzorcem  jednostki  masy  jest  prototyp  kilograma  wykonany  ze  stopu  platyny  i  irydu 
przechowywany  w  Mi

ę

dzynarodowym  Biurze  Miar  w  Severs  pod  Pary

ż

em  o  mierze 

nominalnej 1 kg. Wzorzec ten odtwarza jednostk

ę

 masy 1 kg z niedokładno

ś

ci

ą

 2·10

-9

kg tzn. 

odtwarza zbiór warto

ś

ci : (1-2·10

-9

, 1+2·10

-9

)kg. 

 
Je

ś

li w oznacza miar

ę

 wzorca (odpowiednio x* wynik pomiaru lub warto

ść

 dan

ą

), a w

popr

 

– warto

ść

 poprawn

ą

 miary wzorca (x warto

ść

 poprawn

ą

 wyniku pomiaru lub warto

ś

ci danej), 

to 

ą

 wyra

ż

a warto

ść

 liczbow

ą

 niezgodno

ś

ci: 

 

 = w – w

popr 

                    

 = x* – x 

 

Warto

ść

  ta  mo

ż

e  by

ć

  stała  lub  zmienia

ć

  si

ę

  losowo.  Nie  rozstrzygamy  teraz,  czy  warto

ś

ci 

ę

du s

ą

 znane czy nieznane. Skoro bł

ą

d zmienia si

ę

 losowo, to warto

ś

ci bł

ę

du raczej nie s

ą

 

znane i do ich oceny musz

ą

 by

ć

 stosowane charakterystyki statystyczne. 

Niedokładno

ść

  U  charakteryzuje  przedział  wokół  miary  nominalnej  w

o

 

wzorca, 

wskazania przyrz

ą

du x* lub wyniku pomiaru, w którym mie

ś

ci si

ę

 warto

ść

 rzeczywista miary 

lub wyniku z okre

ś

lonym prawdopodobie

ń

stwem 

α

, tzn.: 

 

P(w

o

 – U 

 w 

 w

o

 + U) 

 

α

 

 

P(x* – U 

 x 

 x* + U) 

 

α

 

 
Niedokładno

ść

  U,  jak  podaje  powy

ż

szy  wzór,  ma  sens  statystyczny  i  o  tym  nie  nale

ż

zapomina

ć

.  Niedokładno

ść

  U  jest  wyra

ż

ona  warto

ś

ci

ą

  bezwzgl

ę

dn

ą

  w  jednostkach  miary 

wielko

ś

ci mierzonej x lub warto

ś

ci

ą

 wzgl

ę

dn

ą

 (wielko

ść

 bezwymiarowa) 

 

U

r

 = 

%

100

x

U

 

Warto

ść

  niedokładno

ś

ci  U  zale

ż

y  przewa

ż

nie  od  warto

ś

ci  x  wielko

ś

ci  mierzonej,  jak 

przedstawia to rysunek 

 

Zale

ż

no

ść

 niedokładno

ś

ci U i niedokładno

ś

ci wzgl

ę

dnej U

r

 od wskazania przyrz

ą

du x; 

a) stała niedokładno

ść

 bezwzgl

ę

dna, b) stała niedokładno

ść

 wzgl

ę

dna 

 

U

background image

 

ą

d  bezwzgl

ę

dny  jest  ró

ż

nic

ą

  pomi

ę

dzy  dan

ą

  warto

ś

ci

ą

,  a  warto

ś

ci

ą

  poprawn

ą

  tej 

samej  danej  warto

ś

ci.  Mówi

ą

c  o  bł

ę

dzie  dodajemy  jego  okre

ś

lenie,  np.  bł

ą

d  wskazania 

przyrz

ą

du  A  jest  ró

ż

nic

ą

  warto

ś

ci  wskazanej  przez  ten  przyrz

ą

d  i  warto

ś

ci  poprawnej 

wielko

ś

ci  mierzonej.  Mo

ż

e  by

ć

  to  bł

ą

d  wyniku,  bł

ą

d  danych,  wykonania,  bł

ą

d  wyznaczania, 

obliczania  itd.  Bł

ą

d  bezwzgl

ę

dny  oznaczamy  symbolem 

  z  indeksem  oznaczaj

ą

cym 

wielko

ść

, której dotyczy. Bł

ą

d jakiej

ś

 wielko

ś

ci x równa si

ę

  

 

X

 = x – x

popr

 [X] 

 

ą

d wzgl

ę

dny jest to iloraz bł

ę

du bezwzgl

ę

dnego i warto

ś

ci poprawnej wielko

ś

ci  

 

δ

popr

popr

popr

X

x

x

x

x

=

      lub przybli

ż

ona 

 

δ

x

X

 

(x 

 x

popr

 

wyra

ż

ony jest w postaci ułamka lub podany w procentach.  

ą

d  wzgl

ę

dny  mo

ż

e  by

ć

  odniesiony  do  wielko

ś

ci  zakresu  pomiarowego  Z.  Wówczas  bł

ą

ten nazywa si

ę

 bł

ę

dem zakresowym albo bł

ę

dem sprowadzonym (do zakresu pomiarowego). 

Wyra

ż

ony jest zale

ż

no

ś

ci

ą

δ

%

100

100

Z

x

x

x

d

g

X

=

   

 
Maksymalna warto

ść

 bł

ę

du wzgl

ę

dnego w warunkach znamionowych nosi nazw

ę

 

ę

du 

podstawowego (dopuszczalnego). 

δ

Z max 

Z

x

    

 
Klasa  niedokładno

ś

ci  jest  to  umownie  przyj

ę

ta  warto

ść

  bł

ę

du  podstawowego 

(dopuszczalnego)  w  dowolnym  punkcie  zakresu  pomiarowego  przyrz

ą

du  w  warunkach 

odniesienia, przy czym bł

ą

d ten, podany w procentach, jest odniesiony do długo

ś

ci zakresu 

pomiarowego  przyrz

ą

du.  Umownie  przyj

ę

to  nast

ę

puj

ą

ce  warto

ś

ci  bł

ę

du  dopuszczalnego: 

0,1%; 0,2%; 0,5%; 1,0%; 1,5%; 2,5%; 5% i klasy oznaczono odpowiednimi liczbami: 0,1; 0,2; 
0,5…2,5; 5. Tak, wi

ę

Klasa  

  

100

100

Z

dop

Zdop

=

δ

 

 
Powy

ż

szy szereg klas obowi

ą

zuje dla mierników elektrycznych. Dla wszystkich rodzajów 

przyrz

ą

dów zalecany jest szereg klas niedokładno

ś

ci: 0,1; 0,16; 0,25; 0,4; 0,6; 1; 1,6; 2,5; 4; 

6;  10  utworzony  z  tego  samego  szeregu  licz,  który  został  u

ż

yty  do  znormalizowania 

zakresów pomiarowych. 

Klasa  niedokładno

ś

ci  charakteryzuje  bł

ę

dy  systematyczne  i  przypadkowe  pojawiaj

ą

ce 

si

ę

  w  warunkach  odniesienia,  tzn.  w  umownie  przyj

ę

tych  warunkach  zewn

ę

trznych,  np. 

poło

ż

enie przyrz

ą

du, temperatura otoczenia, napi

ę

cie zasilania itp.).  

 
Przykład 

Dla  przyrz

ą

dów  pomiarowych  klasy  0,5  oraz  1,5  oblicz  bł

ę

dy  bezwzgl

ę

dne  i  wzgl

ę

dne  w 

całym zakresie pomiarowym. Podzielnia ka

ż

dego z przyrz

ą

dów ma 100 działek.  

1)  Zgodnie 

definicj

ą

 

klasy 

niedokładno

ś

ci, 

warto

ść

 

bezwzgl

ę

dna 

ę

du 

dopuszczalnego 

dop

 równa si

ę

 odpowiednio 

 

dop

 =

dz

dz

5

,

0

100

100

5

,

0

±

=

 

 

dz

dz

5

,

1

100

100

5

,

1

±

=

 

ą

d  mniejszy  od  warto

ś

ci  bł

ę

du  dopuszczalnego  mo

ż

e  si

ę

  ujawni

ć

  w  dowolnym  punkcie 

zakresu.  

background image

 

 
Rozkład bł

ę

du bezwzgl

ę

dnego pokazano na wykresie, jako obszar ±0,5 dz lub ±1,5 dz.  

 

 

(a) 

 

 

 

 

 

 

(b) 

 

Rys.  Rozkład  dopuszczalnego  bł

ę

du  wskaza

ń

  (niedokładno

ś

ci)  przyrz

ą

du  –  bł

ą

bezwzgl

ę

dny rys.(a) oraz bł

ą

d wzgl

ę

dny na rys.(b) 

 
Warto

ś

ci  bezwzgl

ę

dnego  bł

ę

du  dopuszczalnego 

dop

  s

ą

  stałe  dla  obu  przyrz

ą

dów; 

wskazanie y zmienia si

ę

 od zera do 100 działek. 

 
2)  Do obliczenia bł

ę

du wzgl

ę

dnego zastosujemy definicje przybli

ż

on

ą

, przy czym y jest 

wskazaniem przyrz

ą

du 

δ

dop 

y

dop

 

Wykres  bł

ę

dów  wzgl

ę

dnych 

δ

dop

  przedstawia  rysunek  (b).  Im  mniejsze  jest  wskazanie 

przyrz

ą

du,  tym  wi

ę

kszy  jest  bł

ą

d  wzgl

ę

dny.  Zaleca  si

ę

,  aby  przy  pomiarze,  wskazanie 

przyrz

ą

du było wi

ę

ksze od połowy lub 2/3 pełnego wychylenia.  

 

Charakter  bł

ę

dów.  Ze  wzgl

ę

du  na  charakter  wyró

ż

niamy  bł

ę

dy  systematyczne, 

przypadkowe, grube.  

 
Fizyczne  przyczyny  bł

ę

dów  wzorców  i  przyrz

ą

dów  pomiarowych.  Wzorce  i 

przyrz

ą

dy  zbudowane  s

ą

  z  materiałów,  w  których  zachodz

ą

  rozmaite  zjawiska  fizyczne, 

podlegaj

ą

  wpływom  warunków  otoczenia  (ci

ś

nienie,  temperatura,  pola  elektromagnetyczne 

itp.. Materiały, z których s

ą

 zbudowane podlegaj

ą

 starzeniu i zu

ż

ywaniu. 

 

4.  Wła

ś

ciwo

ś

ci  dynamiczne  przyrz

ą

du  okre

ś

laj

ą

  zdolno

ść

  do  dokonywania  pomiaru 

wielko

ś

ci zmieniaj

ą

cych  si

ę

  w czasie. Działanie  przetwornika opisuj

ą

 dynamiczne równanie 

przetwarzania  (opisane  równaniem  ró

ż

niczkowym,  transmitancj

ą

)  i  charakterystyki 

dynamiczne  (np.  na  wymuszenie  skokowe,  sinusoidalne,  charakterystyki  cz

ę

stotliwo

ś

ciowe 

itp.) 

 
5.  Rezystancja  wej

ś

ciowa  (wewn

ę

trzna)  charakteryzuje  obci

ąż

enie 

ź

ródła  wielko

ś

ci 

mierzonej  przez  przyrz

ą

d  lub,  inaczej,  charakteryzuje  oddziaływanie  przyrz

ą

du  na 

ź

ródło 

wielko

ś

ci  mierzonej,  co  mo

ż

e  spowodowa

ć

  zmian

ę

  warto

ś

ci  wielko

ś

ci  mierzonej.  W 

przyrz

ą

dach do pomiaru wielko

ś

ci zmiennych w czasie lub przył

ą

czanych do 

ź

ródła wielko

ś

ci 

background image

 

mierzonej  na  chwil

ę

,  np.  woltomierze  cyfrowe,  oddziaływanie  przyrz

ą

du  charakteryzuje 

impedancja lub pojemno

ść

 wej

ś

ciowa. 

 
6. Niezawodno

ść

 przyrz

ą

du jest to wła

ś

ciwo

ść

 charakteryzuj

ą

ca spełnienie funkcji celu 

przez  przyrz

ą

d.  Inaczej  mówi

ą

c,  niezawodno

ść

  jest  to  prawdopodobie

ń

stwo  bezbł

ę

dnego 

wykonania  okre

ś

lonej  czynno

ś

ci  w  ustalonych,  dopuszczalnych  granicach  parametrów,  w 

okre

ś

lonych warunkach i w okre

ś

lonym czasie. 

W aparaturze  pomiarowej  szczególne  znaczenie  ma  niezawodno

ść

  parametryczna,  tzn. 

prawdopodobie

ń

stwo  pozostawania  danego  parametru,  np.  bł

ę

du  podstawowego,  w 

okre

ś

lonych  granicach.  Niezawodno

ść

  zale

ż

y  od  warunków  pracy  przyrz

ą

du:  temperatury, 

drga

ń

,  zapylenia,  składu  atmosfery,  obci

ąż

enia  elementów  itd.,  od  wła

ś

ciwo

ś

ci  materiałów, 

konstrukcji, technologii, staranno

ś

ci wykonania i konserwacji. 

Przykładowo  dla  aparatury  radioelektronicznej  przyczyny  uszkodze

ń

  rozkładaj

ą

  si

ę

 

nast

ę

puj

ą

co:  bł

ę

dy  projektowania  ok.  40-45%,  bł

ę

dy  produkcji  ok.  20%,  bł

ę

dy  eksploatacji 

ok.  30%,  starzenie  i  zu

ż

ycie  ok.  5-7%.  Parametry  niezawodno

ś

ci  mo

ż

emy  w  przybli

ż

eniu 

obliczy

ć

, maj

ą

c dane o elementach, warunkach itp. lub wyznaczy

ć

 do

ś

wiadczalnie. 

 

1. Rola urz

ą

dze

ń

 pomiarowych 

 

Urz

ą

dzenia  pomiarowe  dostarczaj

ą

  obsłudze  informacji  o  bie

żą

cej  warto

ś

ci 

kontrolowanych parametrów, a w układach regulacji automatycznej dostarczaj

ą

 do regulatora 

informacji  o  przebiegu  regulowanego  procesu.  Urz

ą

dzeniom  tym  stawiane  s

ą

  bardzo 

wysokie wymagania, co do niezawodno

ś

ci i dokładno

ś

ci działania. Informacje obarczone 

ę

dem  mog

ą

  prowadzi

ć

  do  bł

ę

dnych  decyzji  podejmowanych  przez  człowieka  b

ą

d

ź

 

regulator.  

 

Zadaniem układów pomiarowych jest: 
a.  dostarczanie obsłudze informacji o bie

żą

cej warto

ś

ci kontrolowanych parametrów, 

b.  rejestrowanie wyników pomiarów, 
c.  wytwarzanie  sygnału  przeznaczonego  dla  układu  regulacji  (regulatora)  zgodnego  z 

wymaganiami stawianymi przez ten układ, 

d.  opracowywanie  wyników  pomiarów,  porz

ą

dkowanie  ich,  okre

ś

lanie  wska

ź

ników, 

obliczanie warto

ś

ci 

ś

rednich, trendów zmian itp., 

e.  sygnalizowanie nadmiernych odchyłek od po

żą

danych warto

ś

ci. 

 
Wi

ę

kszo

ść

  urz

ą

dze

ń

  pomiarowych  pracuje  w  sposób  ci

ą

gły  wytwarzaj

ą

c  na  wyj

ś

ciu 

sygnał analogowy. Najcz

ęś

ciej jest to standardowy sygnał elektryczny o warto

ś

ci 4…20 

mA  lub  pneumatyczny  20…100kPa  (0,2…1,0  bara).  W  systemach  komputerowych 
wykorzystywane s

ą

 sygnały cyfrowe (binarne). Obecnie produkowane urz

ą

dzenia pomiarowe 

maj

ą

  mo

ż

liwo

ść

  przeł

ą

czania  rodzaju  sygnału  wyj

ś

ciowego  na  analogowy  lub  cyfrowy. 

Starsze urz

ą

dzenia wymagały stosowania przetworników analogowo-cyfrowych.  

W  urz

ą

dzeniu  pomiarowym 

ź

ródłem  sygnału  jest  czujnik  pomiarowy,  to  jest  ta  cz

ęść

 

urz

ą

dzenia,  na  któr

ą

  bezpo

ś

rednio  działa  wielko

ść

  mierzona.  Sygnał  wyj

ś

ciowy  z  czujnika 

nie  zawsze  nadaje  si

ę

  do  bezpo

ś

redniego  wykorzystania  w  układzie  regulacji.  Najcz

ęś

ciej 

wyj

ś

cie  z  czujnika  podane  zostaje  do  przetwornika  pomiarowego,  które  przetwarzaj

ą

 

sygnał  wyj

ś

ciowy  z  czujnika  na  sygnał  standardowy.  Istniej

ą

  równie

ż

  przetworniki  mi

ę

dzy 

systemowe np. pr

ą

d/ci

ś

nienie lub odwrotnie. 

 
 

2. Podstawowe wła

ś

ciwo

ś

ci metrologiczne 

 

Przetwornikom  pomiarowym  stawia  si

ę

  wysokie  wymagania  w  odniesieniu  do 

niezawodno

ś

ci działania, dokładno

ś

ci i własno

ś

ci dynamicznych. 

Wła

ś

ciwo

ś

ci ka

ż

dego urz

ą

dzenia okre

ś

la jego charakterystyka statyczna i dynamiczna.  

background image

 

Charakterystyka statyczna okre

ś

la zale

ż

no

ść

 sygnału wyj

ś

ciowego y od wej

ś

ciowego 

stanach ustalonych tj. y=f(x). Charakterystyka ta ró

ż

ni si

ę

 od charakterystyki idealnej y

*

=f(x);  

rys.1 

 

 
Rys. 1. Charakterystyki urz

ą

dzenia pomiarowego a) statyczna, b) dynamiczna 

 

 

1. charakterystyka idealna y

*

=f(x);  2. rzeczywista y=f(x) 

 

Pomiar  obarczony  jest  bł

ę

dem  (niepewno

ś

ci

ą

),  którego  warto

ść

  bezwzgl

ę

dn

ą

 

y  okre

ś

la 

ż

nica pomi

ę

dzy warto

ś

ci

ą

 rzeczywist

ą

 i idealn

ą

 

y= y – y

*

warto

ść

 wzgl

ę

dn

ą

 

δ

 okre

ś

la 

zale

ż

no

ść

  

min

max

y

y

y

=

δ

 

 
Warto

ść

  maksymalna  wzgl

ę

dnego  bł

ę

du  pomiaru,  okre

ś

lonego  przy  znamionowych 

warunkach  pracy,  nazywa  si

ę

  

ę

dem  podstawowym  (niepewno

ś

ci

ą

  podstawow

ą

urz

ą

dzenia  pomiarowego. 

ą

d  podstawowy,  odniesiony  do  zakresu  pomiarowego, 

wyra

ż

ony  w  procentach  nazywa  si

ę

  klas

ą

  dokładno

ś

ci

.  Warto

ś

ci  liczbowe  klasy 

dokładno

ś

ci s

ą

 znormalizowane i tworz

ą

 nast

ę

puj

ą

cy szereg liczb: 0,06; 0,1; 0,16; 0,25; 0,4; 

(0,5); 0,6; 1,0; 1,6; 2,5; 4; 6. Klasa dokładno

ś

ci dobrego urz

ą

dzenia pomiarowego wynosi od 

0,4 do 1.  

Oprócz  bł

ę

du  podstawowego  urz

ą

dzenie  mo

ż

e  wykazywa

ć

  

ę

dy  (niepewno

ś

ci) 

dodatkowe zwi

ą

zane z wpływem: temperatury, napi

ę

cia zasilania, drga

ń

 i wibracji, zakłóce

ń

 

elektromagnetycznych. 

Ź

ródłem  bł

ę

dów  pomiarowych  mo

ż

e  by

ć

  równie

ż

 

ź

le  dobrane 

miejsce  zainstalowania  czujnika,  zły  monta

ż

  czujnika  pomiarowego,  odbiegaj

ą

ce  od 

znamionowych  warunki  pracy  urz

ą

dzenia  pomiarowego.  Dopiero  kompleksowa  ocena 

ę

dów dodatkowych, poprzedzona analiz

ą

 warunków 

ś

rodowiska, w którym przyrz

ą

d b

ę

dzie 

pracował,  pozwala  na  ocen

ę

  rzeczywistych  bł

ę

dów  (niepewno

ś

ci)  pomiaru  w  warunkach 

roboczych. 

Przy doborze przetwornika pomiarowego istotny jest te

ż

 długoterminowy dryft zera (bł

ą

pełzania  zera)  i  zakresu,  który  decyduje  o  tym  jak  cz

ę

sto  b

ę

dziemy  zmuszeni  sprawdza

ć

 

charakterystyk

ę

  urz

ą

dzenia  pomiarowego  i  przeprowadza

ć

  ponownie  jego  kalibracj

ę

Wa

ż

nymi  parametrami  maj

ą

cymi  wpływ  na  dokładno

ść

  pomiaru  to  histereza  pomiarowa, 

próg pobudliwo

ś

ci (nieczuło

ś

ci),  

Własno

ś

ci  dynamiczne  urz

ą

dzenia  pomiarowego  okre

ś

la  si

ę

  na  podstawie  jego 

charakterystyki  skokowej  lub  cz

ę

stotliwo

ś

ciowej.  Z  charakterystyki  skokowej  wyznacza  si

ę

 

zwykle czas opó

ź

nienia i stał

ą

 czasow

ą

 T lub tzw. czas narastania (przej

ś

cia) T

5%

 (rys 1).  

Czas  T

5%

  jest  to  czas  po  upływie,  którego,  wielko

ść

  wyj

ś

ciowa  przetwornika 

pomiarowego osi

ą

gnie warto

ść

 ustalon

ą

 z odchyłk

ą

 mniejsz

ą

 ni

ż

 ±5%. 

Ogólnie  mo

ż

na  stwierdzi

ć

ż

e  w  wi

ę

kszo

ś

ci  przypadków  stałe  czasowe  przetworników 

pomiarowych  s

ą

  du

ż

o  mniejsze  ni

ż

  stałe  czasowe  obiektów  kontrolowanych  i  w  zwi

ą

zku  z 

tym mog

ą

 by

ć

 pomijane przy rozwa

ż

aniach układów regulacji.  

background image

 

3. Stopie

ń

 ochrony obudowy i wpływ oddziaływania 

ś

rodowiska 

 

Przetworniki pomiarowe pracuj

ą

 niejednokrotnie w bardzo ci

ęż

kich warunkach, jak np. na 

statkach, w kopalniach, szybach wiertniczych, w zakładach chemicznych itp. Musz

ą

, spełnia

ć

 

szereg warunków, aby by

ć

 dopuszczonym do pracy w tak ci

ęż

kich warunkach. Opracowano 

szereg norm, które przetworniki pomiarowe musz

ą

 spełnia

ć

, poddawane s

ą

 badaniom: 

  wpływu nara

ż

e

ń

 mechanicznych; odporno

ść

 na udary i wibracje. 

  odporno

ś

ci  i  wytrzymało

ś

ci  na  wpływy  klimatyczne;  wpływu  suchego  gor

ą

ca  i 

zimna, wilgotnego gor

ą

ca stałego i gor

ą

ca cyklicznego (ze wzgl

ę

du na mo

ż

liwo

ść

 

skraplania si

ę

 wilgoci, nawet w zupełnie szczelnej obudowie). 

  wpływu 

zakłóce

ń

 

elektromagnetycznych 

(tzw. 

kompatybilno

ść

 

elektromagnetyczna urz

ą

dze

ń

). 

 
Przyrz

ą

dy  pomiarowe  posiadaj

ą

  ró

ż

ne konstrukcje  ich  obudowy.  Jednak  ze  wzgl

ę

du  na 

konieczno

ść

  ochrony  ludzi  przed  dost

ę

pem  do  niebezpiecznych  wn

ę

trz  obudowy,  przed 

przedostawaniem  si

ę

  ciał  stałych  lub  wody  do  wn

ę

trza  obudowy  okre

ś

lono  stopie

ń

  ich 

ochrony  tzw.  kod  IP  (Ingress  Protection)  znormalizowany  w  skali  mi

ę

dzynarodowej. 

Oznaczenie  składa  si

ę

  z  liter  IP  oraz  dwóch  cyfr,  których  znaczenie  podano  w  poni

ż

szej 

tabeli. 

 

Cyfra 
kodu 

Znaczenie pierwszej cyfry 

(ochrona przed obcymi ciałami stałymi) 

Znaczenie drugiej cyfry 

(ochrona przed wod

ą

Brak ochrony 

Brak ochrony 

Ochrona przed ciałami stałymi o 

ś

rednicy 

 50 mm 

Ochrona przed pionowo padaj

ą

cymi kroplami 

Ochrona przed ciałami stałymi o 

ś

rednicy 

 12.5 mm 

Ochrona  przed  pionowo  padaj

ą

cymi  pod 

k

ą

tem do 15

0

 od pionu 

Ochrona przed ciałami stałymi o 

ś

rednicy 

 2.5 mm 

Ochrona  przed  natryskiwaniem  wod

ą

  (pod 

k

ą

tem do 60

0

 od pionu) 

Ochrona przed ciałami stałymi o 

ś

rednicy 

 1.0 mm 

Ochrona  przed  bryzgami  (  z  dowolnego 
kierunku) 

Ochrona  przed  pyłem  (mo

ż

e  wnika

ć

,  ale  w 

ilo

ś

ci niezakłócaj

ą

cej działania urz

ą

dzenia) 

Ochrona  przed  strug

ą

  (  z  dowolnego 

kierunku) 

Ochrona  pyłoszczelna  (pył  w  ogóle  nie  mo

ż

wnika

ć

Ochrona  przed  siln

ą

  strug

ą

  (  z  dowolnego 

kierunku) 

Ochrona 

przed 

skutkami 

krótkotrwałego 

zanurzenia w wodzie 

Ochrona  przed  skutkami  ci

ą

głego  zanurzenia 

w wodzie 

Najni

ż

szy  stopie

ń

  ochrony  ma  obudowa  oznaczona  kodem  IP00,  najwy

ż

szy  IP68. 

Obudowy stosowane w układach regulacji posiadaj

ą

 najcz

ęś

ciej stopie

ń

 ochrony IP65. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 

10 

4. Wymagania w strefach zagro

ż

onych wybuchem 

 

W  niektórych  dziedzinach  przemysłu  mog

ą

  wyst

ę

powa

ć

  wybuchowe  mieszaniny  par  i 

gazów, a tak

ż

e pyłów. Stosowana w strefach zagro

ż

onych wybuchem aparatura pomiarowa i 

steruj

ą

ca  powinna  mie

ć

 

ś

wiadectwo  i  cech

ę

  dopuszczaj

ą

c

ą

  do  stosowania  w  tych 

warunkach. 

Urz

ą

dzenia w wersji iskrobezpiecznej s

ą

 oznaczone cech

ą

 np. 

[EEx i

a

] IIC T4. 

Cecha  ta  składa  si

ę

  zawsze  z  liter  Ex  oraz  innych  towarzysz

ą

cych  symboli.  Litera  E  przed 

symbolem  Ex  oznacza, 

ż

e  urz

ą

dzenie  jest  certyfikowane  zgodnie  z  normami  CENELEC 

(European Committee for Electrotechnical Standardization).  

Oznaczenia  bezpo

ś

rednio  za  symbolem  Ex  mówi

ą

  o  sposobie  realizacji  ochrony  przed 

wybuchem,  i  tak:  o  –  zanurzenie  w  oleju,  p  –  doprowadzenie  pod  ci

ś

nieniem  gazu 

oboj

ę

tnego,  q  –  wypełnienie  proszkiem,  d  –  specjalna  konstrukcja  obudowy,  i

a

  lub  i

b

  – 

budowa iskrobezpieczna.  

Uj

ę

cie  pierwszej  cz

ęś

ci  cechy  w  nawiasy  kwadratowe  oznacza  przyrz

ą

d  przeznaczony 

do  pracy  w  strefie  bezpiecznej,  ale  współpracuj

ą

cy  z  przyrz

ą

dem  zainstalowanym  w  strefie 

zagro

ż

onej wybuchem (dalsze symbole wówczas nie wyst

ę

puj

ą

).  

Kolejne symbole IIA, IIB, IIC oznaczaj

ą

 maksymaln

ą

 energi

ę

, która mo

ż

e wydzieli

ć

 si

ę

 w 

urz

ą

dzeniu  w  przypadku  awarii.  Symbol  ten  zwi

ą

zany  jest  z  minimaln

ą

  energi

ą

  zdoln

ą

 

wywoła

ć

  eksplozj

ę

  danej  mieszanki  wybuchowej.  Warto

ś

ci  tej  energii  i  przykłady  gazów 

podano w tabeli: 
 

Cecha urz

ą

dzenia przeznaczonego do pracy w strefie zagro

ż

onej wybuchem, cz

ęść

 

oznaczenia zwi

ą

zana z minimaln

ą

 energi

ą

 zapłonu mieszaniny 

Typowe rodzaje gazów 

Oznaczenie 

Minimalna energia zapłonu 

µ

Wodór, acetylen 

IIC 

20 

Etylen 

IIB 

60 

Propan 

IIA 

180 

 

Ostatni symbol T wraz z cyfr

ą

 od 1 do 6 oznacza maksymaln

ą

 temperatur

ę

, do której w 

stanach  awaryjnych  mo

ż

e  rozgrza

ć

  si

ę

  przyrz

ą

d  lub  jego  element.  Maksymalne  warto

ś

ci 

temperatury dla poszczególnych oznacze

ń

 przedstawiono w tabeli: 

 

Cecha urz

ą

dzenia przeznaczonego do pracy w strefie zagro

ż

onej wybuchem, cz

ęść

 

oznaczenia zwi

ą

zana z maksymaln

ą

 temperatur

ą

 

Oznaczenie 

Maksymalna temperatura powierzchni (

0

C) 

T1 

85 

T2 

100 

T3 

135 

T4 

200 

T5 

300 

T6 

450 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 

11 

5. Oznaczenia aparatury pomiarowej i sygnały standardowe 

 
Przyrz

ą

d  pomiarowy  oznaczony  jest  kółkiem  o 

ś

rednicy  min.  10  mm,  poł

ą

czony  cienk

ą

 

lini

ą

  (prostopadle)  z  lini

ą

  technologiczn

ą

.  Zdalny  przyrz

ą

d  pomiarowy  ma  dodatkowo 

narysowan

ą

 poziom

ą

 lini

ę

 na 

ś

rednicy okr

ę

gu (pojedyncz

ą

 lub podwójn

ą

). Firma MANB&W 

w swojej dokumentacji stosuje oznaczenia: 

   lokalne urządzenie pomiarowe 

   urządzenie pomiarowe z odczytem na panelu przysilnikowym 

  urządzenie pomiarowe wykorzystywane w układzie zdalnego sterowania 

 

Linie  sygnałowe  oznaczone  s

ą

  lini

ą

  cienk

ą

  ci

ą

ą

,  która  mo

ż

e  by

ć

  przekre

ś

lona 

równomiernie  kreskami  pod  katem  60

0

.  Kierunek  przesyłania  sygnału  mog

ą

  pokazywa

ć

 

strzałki. 

Wewn

ą

trz  kółka  znajduje  si

ę

  symbol  literowy,  którego  pierwsza  litera  oznacza  wielko

ść

 

mierzon

ą

 (sterowan

ą

) wybran

ą

 wg kolumny 2 poni

ż

szej tabeli. W kolumnie 3 s

ą

 oznaczenia 

uzupełniaj

ą

ce wielko

ść

 mierzon

ą

, a w kolumnie 4 oznaczenia okre

ś

laj

ą

ce funkcj

ę

 przyrz

ą

du, 

przy czym powinny one by

ć

 umieszczone w kolejno

ś

ci: I, R, C, T, Q, S, Z, A. W dolnej cz

ęś

ci 

kółka mo

ż

na poda

ć

 numer punktu pomiarowego. 

 

Oznaczenia literowe urz

ą

dze

ń

 pomiarowych automatyki wg normy PN/M-42007/01:1989 

(równowa

ż

ne ISO 3511) 

L

it

e

ra

 

Wielko

ść

 mierzona lub/i sterowana lub rodzaj sterowania 

 

Funkcje wykonywane 

(nast

ę

pne litery) 

Oznaczenie podstawowe  

(pierwsza litera) 

Oznaczenie 

uzupełniaj

ą

ce 

(druga litera) 

 

 

Sygnalizacja 

 

 

Informacja o stanie 

 

 

Sterowanie automatyczne 

G

ę

sto

ść

, masa wła

ś

ciwa 

ż

nica 

 

Wielko

ś

ci elektryczne 

 

Czujnik 

Strumie

ń

 płynu 

Iloraz 

 

Wymiar, poło

ż

enie 

 

 

Sterowanie r

ę

czne 

 

 

 

 

Wskazanie 

 

Komutacja 

 

Czas, program 

 

 

Poziom 

 

 

Wilgotno

ść

 bezwzgl

ę

dna lub wzgl

ę

dna 

 

 

Litera rezerwowa 

 

Rezerwowa 

Litera rezerwowa 

 

 

Ci

ś

nienie, pró

ż

nia 

 

 

Jako

ść

 i parametry 

ś

rodowiska 

Np. pH 

Całkowanie lub zliczanie  Całkowanie lub sumowanie 

Radioaktywno

ść

 

 

Rejestracja 

Pr

ę

dko

ść

 lub cz

ę

stotliwo

ść

 

 

Przeł

ą

czanie 

Temperatura 

 

Przetwarzanie, przekazywanie 

background image

 

12 

Wielko

ść

 wielu zmiennych 

 

Działanie wielofunkcyjne 

Lepko

ść

 

 

Zawór, siłownik, element 
nastawczy 

Siła lub masa 

 

 

Inne parametry 

 

Inne działania 

Przelicznik, komputer 

 

Elementy licz

ą

ce, przeka

ź

niki 

 

 

Działanie awaryjne, blokada 

 
Przykładowy schemat systemu automatyki z punktami pomiarowymi przedstawia rys.2  
 

 

 
Rys.2.  Schemat  systemu  pomiarowego; 

PI  –  lokalny  ci

ś

nieniomierz,  PR  –  rejestrator  ci

ś

nienia;  PT  – 

przetwornik  ci

ś

nienia,  PCV  –  zawór  regulacyjny  przepływu,  TE  –  czujnik  temperatury  (np.  Pt100  lub 

termoelement),  TT  –  przetwornik  temperatury,  TR  –  rejestrator  temperatury,  FE  –  czujnik  przepływomierza 
(turbinowego),  FT  –  przetwornik  przepływu,  PDIS1,  PDIS2  –  czujniki  ró

ż

nicy  ci

ś

nie

ń

  ze  wskazaniem  lokalnym  i 

stykami elektrycznymi sygnalizuj

ą

cymi osi

ą

gni

ę

cie nastawionej warto

ś

ci 

 

Sygnały wyj

ś

ciowe z czujników pomiarowych (sensorów) maj

ą

 ró

ż

n

ą

 posta

ć

 fizyczn

ą

, ze 

wzgl

ę

du  na  ró

ż

ne  zasady  pomiaru  wielko

ś

ci  mierzonych:  napi

ę

cie,  pr

ą

d,  pojemno

ść

cz

ę

stotliwo

ść

, przemieszczenie, ładunek, siła, indukcyjno

ść

 itp. Natomiast sygnały wyj

ś

ciowe 

z  przetworników  pomiarowych  zostały  ujednolicone  i  standaryzowane.  Ułatwia  to  budow

ę

 

systemów pomiarowych i automatyki. W systemach wykorzystuje si

ę

  Sygnały  pr

ą

dowe;  najcz

ęś

ciej  stosowane,  obecnie  dominuje  sygnał  pr

ą

dowy  4…20 

mA.  Mo

ż

na  przesyła

ć

  go  na  du

ż

e  odległo

ś

ci  (do  3000m),  odporny  na  zakłócenia. 

Dolna granica 4 mA (tzw. aktywne zero) ułatwia wykrycie uszkodzenia polegaj

ą

ce na 

przerwaniu  przewodu  sygnałowego.  Ponadto  nie  jest  wymagane  zasilanie 
przetwornika  pomiarowego  oddzielnymi  przewodami.  Przewody  nios

ą

ce  informacj

ę

 

pomiarow

ą

  s

ą

  jednocze

ś

nie  przewodami  zasilaj

ą

cymi,  co  obni

ż

a  koszty  instalacji. 

Współczesne przetworniki pomiarowe maj

ą

 łatw

ą

 mo

ż

liwo

ść

 zmiany pocz

ą

tkowego i 

ko

ń

cowego punktu charakterystyki; rys.3. 

  Sygnały  napi

ę

ciowe  0…5V;  0…10V;  rzadko  wykorzystywane  (w  laboratoriach)  ze 

wzgl

ę

du na łatwo

ść

 zakłócania i nie nadaj

ą

 si

ę

 do przesyłania na du

ż

e odległo

ś

ci. 

  Sygnały cz

ę

stotliwo

ś

ciowe o Hz do kHz; bliskie standaryzacji, odporne na zakłócenia, 

łatwe  do  przetwarzania  na  posta

ć

  cyfrow

ą

  i  do  całkowania.  Wykorzystywane  gdzie 

czujnik generuje w sposób naturalny sygnał cz

ę

stotliwo

ś

ciowy np. przepływomierze. 

  Sygnał  pneumatyczny;  znormalizowany  w  przedziale  zmian  warto

ś

ci  20…100kPa 

(0,2...1,0 bar). Stosowany w strefach zagro

ż

onych wybuchem, ale coraz rzadziej.  

  Sygnały  cyfrowe;  brak  ujednolicenia  protokołów  transmisji,  najcz

ęś

ciej  stosuje  si

ę

 

protokół  HART  (Higway  Adressable  Remote  Transducer).  Umo

ż

liwia  on  obustronn

ą

 

komunikacj

ę

 z przetwornikiem poprzez komputer nadrz

ę

dny, którym mo

ż

e by

ć

 prosty 

r

ę

czny  terminal.  Przewa

ż

nie  firmy  sprzedaj

ą

ce  cyfrowe  przetworniki  pomiarowe 

stosuj

ą

  własne  protokoły  komunikacyjne  nie  kompatybilne  z  przetwornikami  innych 

firm 

 
 

background image

 

13 

Zakres całkowity (range - zakres) okre

ś

la maksymalny zakres pomiarowy, maksymalny 

przedział  zmian  warto

ś

ci  mierzonej,  w  którym  mo

ż

e  pracowa

ć

  przetwornik;  na  rys.3 

odpowiada to warto

ś

ci od -210kPa do +210kPa 

Zakres  pomiarowy  (span  -  rozpi

ę

to

ść

)  okre

ś

la  ustawion

ą

  w  przetworniku  warto

ść

 

zmiany  wielko

ś

ci  mierzonej  odpowiadaj

ą

c

ą

  sygnałowi  wyj

ś

ciowemu  w  zakresie  od  4mA  do 

20mA  (lub  od  0,2  do  1,0  bara);  na  rys.  3  jest  to  liczba  bezwzgl

ę

dna  okre

ś

laj

ą

c

ą

  długo

ść

 

odcinka na osi ci

ś

nienia odpowiadaj

ą

cego zakresom pr

ą

du od 4mA do20mA (wszystkie linie 

zielone).  

  

 

Rys.  3.  Zakres  całkowity  i  zakresy  pomiarowe  przetwornika;

 

linie  zielone  oznaczaj

ą

 

prawidłow

ą

  regulacj

ę

  mieszcz

ą

c

ą

  si

ę

  w  granicach  zakresu  pomiarowego  7÷210  kPa  i 

niewykraczaj

ą

c

ą

  poza  granic

ę

  zakresu  całkowitego  ±210kPa;  linie  czerwone  oznaczaj

ą

 

nieprawidłow

ą

 regulacj

ę

 

niemieszcz

ą

c

ą

 si

ę

 w granicach zakresu pomiarowego 7÷210kPa lub 

wykraczaj

ą

c

ą

 poza granic

ę

 zakresu całkowitego ±210 kPa 

 

 
Najcz

ęś

ciej, w układach automatyki, stosuje si

ę

 nast

ę

puj

ą

ce skróty: 

 

A - 

Alarm

 

alarm

 

 

C

 – Control 

sterowanie 

Czujnik ciśnienia (lokalny)

 

D

 – Density 

st

ęż

enie 

       Draught 

zanurzenie 

E – 

Earth 

doziemienie 

Czujnik ciśnienia (zdalny)

 

F – 

Flow 

przepływ 

       Frequency 

cz

ę

stotliwo

ść

 

H – 

High 

wysoki 

Alarmowy wskaźnik niskiego 

ciśnienia 

I -   

Indicator 

wska

ź

nik 

L – 

Low 

niski 

       Level 

poziom 

 

P – 

Pressure 

ci

ś

nienie 

 

S – 

Speed 

pr

ę

dko

ść

 obrotowa 

 

T – 

Temperature 

temperatura 

 

V-  

Viscosity 

lepko

ść

 

 

 
 

background image

 

14 

 
Przykłady oznacze

ń

 

FAL

 – alarm po przekroczeniu niskiej warto

ś

ci przepływu (Flow Alarm Low) 

 

TIAH

 – temperatura odczytywana na wska

ź

niku, alarm po przekroczeniu wysokiej warto

ś

ci 

temperatury (Temperature Indicator  Alarm High) 
 

LIAHL

  –  poziom  odczytywany  na  wska

ź

niku,  alarmy  po  przekroczeniu  wysokiej  i  niskiej 

warto

ś

ci poziomu (Level Indicator Alarm High Low) 

 
 
Dodatkowe uwagi dotycz

ą

ce ewentualnych zakupów przetwornika pomiarowego 

 

W oparciu, o jakie cechy nale

ż

y wybiera

ć

 urz

ą

dzenie pomiarowe, czym si

ę

 kierowa

ć

, je

ś

li 

rynek oferuje tak wiele ró

ż

nych technologii pomiaru danej wielko

ś

ci fizycznej (na przykładzie 

pomiaru przepływu)?  

Pomóc mog

ą

 nast

ę

puj

ą

ce zalecenia: 

1.  Sporz

ą

dzi

ć

  wykaz  cech  i  istotnych  parametrów  charakterystycznych  dla  danego 

pomiaru,  (np.  dla  pomiaru  przepływu  nale

ż

y  wzi

ąć

  pod  uwag

ę

:  rodzaj  medium 

(ciecz,  para,  gaz),  rodzaj  pomiaru  (obj

ę

to

ś

ciowy,  masowy), 

ś

rednic

ę

  ruroci

ą

gu, 

lepko

ść

 medium, stan medium (czysty, zanieczyszczony, przewodz

ą

cy), warto

ść

 

liczby Reynoldsa, ci

ś

nienie, temperatur

ę

 medium, itp.). 

2.  Sporz

ą

dzi

ć

  wykaz  wymaga

ń

  dotycz

ą

cych  rozpatrywanego  pomiaru,  co  do 

dokładno

ś

ci, niezawodno

ś

ci, powtarzalno

ś

ci pomiarów, rodzaju przył

ą

czy. 

3.  Bazuj

ą

c  na  zebranych  zestawieniach  cech  i  charakterystycznych  parametrach 

oraz wymaganiach, jakie dotycz

ą

 danego pomiaru, dokona

ć

 wyboru takiej techniki 

pomiaru, która b

ę

dzie najbardziej zbli

ż

ona do rozpatrywanego przypadku i b

ę

dzie 

spełnia

ć

 postawione wymagania. 

4.  Bior

ą

c pod uwag

ę

 jeden lub kilka wybranych (wg punktu 3) mierników sporz

ą

dzi

ć

 

zestawienie  wydatków  obejmuj

ą

cych  koszt  zakupu,  monta

ż

u,  kalibracji,  obsługi, 

konserwacji i wszelkich innych nakładów. 

5.  Dokona

ć

  wyboru  producentów  oferuj

ą

cych  odpowiednie  urz

ą

dzenie  pomiarowe, 

oceni

ć

  ich  zdolno

ść

  wsparcia  przed  i  po  sprzeda

ż

y,  lokalizacj

ę

  producenta  i 

dystrybutora,  mo

ż

liwo

ś

ci  ich  usług  na  obiekcie,  mo

ż

liwo

ś

ci  szkolenia  personelu, 

dost

ę

pno

ść

  cz

ęś

ci  zamiennych,  formy  reagowania  na  nagłe  potrzeby  klienta  i 

sposób ich załatwiania. 

6.  Bior

ą

c  pod  uwag

ę

  wymagania  dotycz

ą

ce  zastosowania,  zdolno

ś

ci  pomiarowe, 

koszty,  zalety  i  wady  producenta  i  dystrybutora  dokona

ć

  ostatecznego  wyboru 

urz

ą

dzenia i producenta..