UKD 624.042:69.001.2
Zgłoszona przez Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych
Ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacji, Miar i Jakości dnia 28 czerwca 1982 r. jako norma
obowiązująca od dnia 1 lipca 1983 r. (Dz. Norm. i Miar nr 2/1983 poz. 2)
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot normy.
Przedmiotem normy są obciążenia zmienne technologiczne i montażowe, z wyjątkiem obciążeń środkami
transportu, które należy przyjmować w obliczeniach statycznych budowli i ich części.
1.2. Zakres stosowania normy.
Normę stosuje się do wszelkich budowli niezależnie od ich przeznaczenia i rodzaju stosowanych materiałów,
z wyjątkiem budowli, dla których wydano oddzielne normy.
1.3. Określenia
– wg PN-82/B-02000 p. 1.4.
1.4. Podstawowe oznaczenia
– wg PN-82/B-02000 p. 1.5.
2. ZASADY USTALANIA OBCIĄśEŃ ZMIENNYCH
2.1. Wartości charakterystyczne
obciążeń zmiennych technologicznych i montażowych należy przyjmować wg rozdz. 3, a w przypadkach nie
wymienionych – wg instrukcji i wytycznych dotyczących projektowania lub określać indywidualnie, zgodnie z
przeznaczeniem budowli i danymi technologicznymi.
2.2. Podział obciążeń zmiennych.
Ustalając obciążenia zmienne należy uwzględnić, w zależności od potrzeby, ich podział na:
– obciążenia równomiernie rozłożone i obciążenia skupione,
– obciążenia statyczne i dynamiczne.
Należy również określić długotrwałą część tych obciążeń.
2.3. Obciążenia od maszyn, urządzeń i składowanych materiałów
należy określać na podstawie danych technologicznych.
POLSKI KOMITET
NORMALIZACJI, MIAR I
JAKOŚCI
POLSKA NORMA
PN-82/B-02003
Obciążenia budowli
Zamiast:
PN-74/B-02009
Grupa katalogowa
0702
Obciążenia zmienne technologiczne
Podstawowe obciążenia technologiczne i
montażowe
Actions on building structures
Variable actions during
exploitation and assembling
Charges des bâtiments et des euvrages d'art
Charges variables technologiques et du montage
Нагрузки стпроительных
конструкци
Основные технологические и
монтажные нагрузки
Dane te i obciążenia powinny obejmować:
a) charakterystyczne wartości obciążeń,
b) możliwe schematy obciążeń skupionych i rozłożonych, dostosowane do siatki projektowej budynku i
poziomów stropów, z podaniem gabarytów urządzeń i innych danych określających warunki przyłożenia
obciążenia, np. rodzaje i wymiary podpór urządzenia, możliwe zmiany odległości pomiędzy maszynami w
trakcie ich ustawienia, wymiany lub remontu,
c) charakterystykę dynamiczną urządzeń.
2.4. Wartości charakterystyczne obciążeń od maszyn i urządzeń
w tym od przewodów rurowych, określa się na podstawie norm lub katalogów, a dla urządzeń nietypowych
(nieznormalizowanych) na podstawie danych ustalonych przez producenta lub rysunków wykonawczych. Do
obciążenia od urządzeń wlicza się ciężar maszyny lub urządzenia (w tym stałe oprzyrządowanie i elementy
mocujące), ciężar izolacji, obciążenie wynikające z maksymalnego napełnienia urządzenia, możliwego w
czasie użytkowania, np. ciężar najcięższej części obrabianej, ciężar transportowanego ładunku o wartości
nominalnej.
2.5. Obciążenie od tymczasowych ścianek działowych
należy przyjmować w zależności od ich konstrukcji, położenia i sposobu mocowania do stropu i ścian. W
obliczeniach różnych elementów obciążenia to należy uwzględniać:
– zgodnie z rzeczywistym działaniem lub
– jako obciążenie równomiernie rozłożone na obciążoną powierzchnię.
2.6. Dokumentacja projektowa
powinna zawierać wartości obciążeń przyjęte do obliczeń. W pomieszczeniach, w których mogłoby nastąpić
przekroczenie przyjętych do obliczeń wartości obciążeń zmiennych należy umieścić w dobrze widocznym
miejscu trwałe napisy podające wartości dopuszczalnego (charakterystycznego) obciążenia zmiennego oraz
sposób ładowania.
Konieczność umieszczania napisów należy zaznaczyć w dokumentacji projektowej.
3. WARTOŚCI CHARAKTERYSTYCZNE OBCIĄśEŃ ZMIENNYCH
TECHNOLOGICZNYCH I MONTAśOWYCH
3.1. Wartości całkowite i ich części długotrwałe.
Pełne wartości charakterystyczne obciążeń zmiennych, pomnożone przez współczynniki jednoczesności,
wchodzą do kombinacji podstawowej i wyjątkowej w stanie granicznym nośności oraz do kombinacji
podstawowej w stanie granicznym użytkowania. Ich części długotrwałe, określone zgodnie z p. 3.3 wchodzą
tylko do kombinacji obciążeń długotrwałych w stanie granicznym użytkowania wg p. 4.3.2 PN-82/B-02000.
W przypadkach odbiegających od podanych w normie, wartości charakterystyczne obciążeń zmiennych
należy określać indywidualnie, zgodnie z PN-82/B-02000.
3.2. Obciążenie zmienne równomiernie rozłożone
stropów należy przyjmować wg tabl. 1 oraz wg p. 3.4, w zależności od przeznaczenia budowli i sposobów
użytkowania pomieszczeń.
Wartości podane w tabl. 1, z wyjątkiem pozycji B6 nie obejmują obciążeń dynamicznych, które należy
określać oddzielnie wg rozdz. 5.
W przypadkach nie ujętych w tabl. 1 i p. 3.1 lub odbiegających od podanych, można określać
charakterystyczne wartości obciążeń zmiennych korzystając z ciężarów objętościowych podanych w
załączniku 1.
Tablica 1. Wartości charakterystyczne obciążeń technologicznych równomiernie rozłożonych
A. Pokoje, pomieszczenia i sale
Lp.
Przeznaczenie pomieszczenia i sposób jego
Obciążenie, kN/m
2
użytkowania
1
Stropy poddaszy oraz stropodachów wentylowanych, w
których ciężar pokrycia dachowego nie obciąża
konstrukcji stropu, z dostępem poprzez wyłaz
rewizyjny
0,5
2
Poddasza z dostępem z klatki schodowej
1,2
3
Pokoje i pomieszczenia mieszkalne w domach
indywidualnych, czynszowych, hotelach, schroniskach,
szpitalach, więzieniach, pomieszczenia sanitarne itp.
1,5
4
Wszelkie pokoje biurowe, gabinety lekarskie, naukowe,
sale lekcyjne szkolne, szatnie i łaźnie zakładów
przemysłowych, pływalnie oraz poddasza użytkowane
jako magazyny lub kondygnacje techniczne
2,0
5
Audytoria, aule, sale zebrań i sale rekreacyjne w
szkołach, restauracyjne, kawiarniane, widownie
teatralne, koncertowe, kinowe, sale bankowe,
pomieszczenia koszar
3,0
6
Kuchnie w zakładach zbiorowego żywienia, podręczne
składy w budynkach użyteczności publicznej
3,5
7
Sale i pomieszczenia obciążone tłumem ludzi w sposób
statyczny, w muzeach, świątyniach, oraz poczekalnie i
szatnie przy dużych salach
4,0
8
Sale dworcowe, targowe, sportowe, taneczne, sceny
teatralne i estradowe, sklepy, sale sprzedaży domów
towarowych
5,0
9
Pomieszczenia magazynowe sklepów, domów
towarowych, poczty itp.
7,5
10
Trybuny
ziemne
o stałych
miejscach
siedzących
3,0
bez stałych
miejsc
siedzących
5,0
nadziemne
(stalowo-
żelbetowe itp.)
o stałych
miejscach
siedzących
4,0
bez stałych
miejsc
siedzących
8,0
11
Wiejskie budynki inwentarskie dla zwierząt o masie:
owce i świnie do 80 kg
3,0
świnie powyżej 80 kg
3,5
bydło i konie poniżej 100 kg
3,5
bydło i konie powyżej 100 kg
5,0
B. Przestrzenie komunikacyjne
Lp.
Przeznaczenie budowli (obiektów) i sposób ich
użytkowania
Obciążenie, kN/m
2
korytarze
i halle
klatki schodowe, galerie
niewspornikowe
1
Wszelkiego rodzaju budynki mieszkalne, szpitalne,
więzienia
2,0
3,0
2
Biura, szkoły, zakłady naukowe, banki, przychodnie
lekarskie
2,5
4,0
3
Dojścia do wejść i wyjść audytoriów, auli, sal
(konferencyjnych, zebrań, sal rekreacyjnych w
szkołach itp.)
3,0
4,0
4
Domy kultury, hale koncertowe, teatry, kina, kluby,
restauracje, kawiarnie, uczelnie
4,0
4,0
5
Muzea, świątynie, koszary
4.0
5,0
6
Dojścia do wejść i wyjść z dworców komunikacyjnych,
zakładów rozrywkowych, hal sportowych, trybun, oraz
innych pomieszczeń obciążonych stale lub dorywczo
tłumem ludzi w sposób dynamiczny
5,0
5,0
7
Domy towarowe, sklepy, hale targowe
6,0
6,0
C. Pomieszczenie o wartościach obciążenia ustalanych indywidualnie lecz nie mniej niż
1)
Lp.
Przeznaczenie pomieszczenia i sposób jego
użytkowania
Obciążenie, kN/m
2
1
Pomieszczenia produkcyjne w zakładach przemysłu
drobnego, lekkiego, rzemiosła, w stacjach
telefonicznych, radiowych, telewizyjnych
3,0
2
Laboratoria szpitalne, sale operacyjne i zabiegowe,
pralnie w budynkach mieszkalnych
3,5
3
Sale hydroterapii, rentgenowskie i sterylizatorskie w
szpitalach
5,0
4
Stacje energetyczne, rozdzielnie, drukarnie,
introligatornie, rzeźnie, pralnie i suszarnie
mechaniczne, pomieszczenia produkcyjne innych
zakładów przemysłowych nie wymienionych gdzie
indziej
5
Maszynownie dźwigów
6
Magazyny archiwów, bibliotek, towarów lekkich i
przestrzennych
7
Sale wystawowe wyrobów przemysłu
6,0
8
Przestrzenie
magazynowe
handlu hurtowego na wyższych
kondygnacjach
7,5
w parterze
10,0
ogólne spożywcze w parterze
15,0
9
Piekarnie
pomieszczenia produkcyjne i
magazynowe
10,0
pomieszczenia przed i za piecami,
komory rozrostu
7,5
ekspedycje i pozostałe
5,0
D. Konstrukcje o specjalnym sposobie użytkowania
Lp.
Przeznaczenie konstrukcji i sposób jej użytkowania
Obciążenie, kN/m
2
1
Balkony, galerie i loggie wspornikowe
5,0
2
Rampy kolejowe, magazynowe
należy ustalać indywidualnie, jednak
nie mniej niż
wyładowcze
10,0
ekspedycyjne
5,0
3
Schody prowadzące na pomosty i mostki, na których
przebywają pojedyncze osoby
1,5
4
Tarasy (i dachy płaskie z dostępem), które mogą być
obciążone tłumem ludzi w sposób statyczny, pomosty i
galerie niewspornikowe przeznaczone do obsługi
urządzeń w zakładach produkcyjnych
2,0
5
Ustroje konstrukcyjne podlegające parciu ziemi;
obciążenie naziomu należy ustalać indywidualnie,
jednak nie mniej niż
– przy obciążeniu tłumem ludzi
3,0
– przy obciążeniu pojazdami mechanicznymi
wg PN-82/B-02004
3.3. Długotrwała część obciążenia zmiennego równomiernie rozłożonego.
Długotrwała część obciążenia zmiennego równomiernie rozłożonego należy określać mnożąc jego wartość
charakterystyczną przez współczynnik ψ
d
. Wartość tego współczynnika podano w tabl. 2. W pozostałych
przypadkach ψ
d
należy ustalać indywidualnie na podstawie projektów technologicznych lub danych
doświadczalnych.
Tablica 2. Wartości współczynnika
3.4. Obciążenie ściankami działowymi
a) Obciążenie ściankami działowymi stropów w budynkach przyjmować można bez potrącania otworów o
powierzchniach mniejszych niż 4 m
2
.
b) W przypadku gdy ciężar ścianek działowych ustawionych równolegle do rozpiętości stropu odniesiony do
powierzchni tych ścianek nie przekracza 2,5 kN/m
2
, do obliczeń można przyjmować obciążenie zastępcze
równomiernie rozłożone na strop, którego wartości dla ścianek działowych o wysokości h
s
2,65 m podano
w tabl. 3. Dla ścianek o wysokości h
s
> 2,65 m obciążenie zastępcze należy zwiększać proporcjonalnie do
stosunku h
s
/ 2,65.
Tablica 3. Obciążenia zastępcze od ścianek działowych
– przy obciążeniu taborem kolejowym
wg PN85/S-10030
6
Ustroje konstrukcyjne przykrywające budowle
podziemne; obciążenie należy ustalać indywidualnie
– przy obciążeniu tłumem ludzi
5,0
– przy obciążeniu pojazdami mechanicznymi
wg PN-82/B-02004
1)
Dla klatek schodowych budowli o obciążeniu technologicznym pomieszczeń ustalanym indywidualnie, należy
przyjmować wartość obciążenia zmiennego równą 5,0 kN/m
2
, dla galerii niewspornikowych, korytarzy i hallów
– nie mniej niż 5,0 kN/m
2
.
Lp. Przeznaczenie budowli (obiektu) i sposób użytkowania
pomieszczenia lub obciążenia
Pomieszczenia Korytarze Klatki schodowe,
galerie
1 2
3
4
5
1 Obiekty posiadające wyposażenie wymienione w p.
2.3.1 PN-82/B-02000
1,0
1,0
1,0
2 Magazyny, składy, archiwa, biblioteki i skarbce
0,8
0,9
0,35
3 Muzea, świątynie, sale wystawowe, hale targowe, domy
towarowe i sklepy
0,8
0,8
4 Szkoły, uczelnie, biura, kluby, restauracje
(pomieszczenia wg poz. 4A i 5A w tabl. 1)
0,5
0,6
5 Poddasze (wg poz. 2A tabl. 1)
0,5
–
6 Domy mieszkalne, hotele, więzienia, koszary itp. (wg
poz. 3A, 7A tabl. 1)
0,35
0,5
7 Pomieszczenia inwentarskie
1)
0,25
0,25
8 Pływalnie, przystanie sportów wodnych
–
–
0,35
9 Obciążenia wymienione w p. 2.3.3 PN-82/B-02000
0
0
0
W obliczeniach dachów i stropodachów obciążenie długotrwałe można uwzględniać tylko w indywidualnych
przypadkach.
1)
Dopuszcza się indywidualne ustalenie innych wartości stosowne do rodzaju hodowli.
Lp. Ciężar ścianki działowej razem z wyprawą kN/m
2
Obciążenie zastępcze na strop kN/m
2
c) W przypadku gdy obciążenie zmienne stropów lub obciążenie zmienne zastępcze równomiernie rozłożone
przekracza 5,0 kN/m
2
można nie uwzględniać obciążenia stropów ściankami działowymi o ciężarze (razem z
wyprawą) do 1,5 kN/m
2
, pod warunkiem że odległości pomiędzy tymi ściankami są większe niż połowa
rozpiętości stropów w świetle, a wysokość ścianek nie przekracza 3 m.
d) Ciężary ścianek działowych ustawionych na żebrach stropów żelbetowych gęstożebrowych mogą być
przyjmowane jako rozłożone na 3 żebra, przy czym żebro bezpośrednio obciążone przyjmuje 50% ciężaru
ścianki, zaś żebra sąsiednie – po 25%.
3.5. Obciążenia skupione pionowe
należy uwzględniać w obliczeniach: przekryć, pokryć, schodów i balkonów (loggii) jako przyłożone w
niekorzystnym miejscu na powierzchni nie większej niż 0,1 x 0,1 m.
Obciążeń skupionych nie należy sumować z obciążeniami równomiernie rozłożonymi, z wyjątkiem
przypadków wynikających z danych technologicznych.
Jeżeli z danych technologicznych nie wynikają wartości większe, należy przyjmować jako wartości
charakterystyczne:
a) dla przekryć i schodów – nie mniej niż 1,5 kN,
b) dla strychów, pokryć, tarasów, trybun i balkonów – 1,0 kN,
c) dla pokryć, na których można się poruszać tylko po tropach i mostkach – 0,5 kN.
Najmniejsza wartość obciążenia pionowego skupionego, którą powinien przenieść każdy element
konstrukcyjny, na którym może stanąć noga człowieka z narzędziami (np. oddzielny stopień schodów,
gzyms, okap, wspornik dla podtrzymania pomostu) wynosi 1,0 kN.
3.6. Obciążenie poziome
skupione lub liniowe rozłożone na jednostkę długości, np. poręczy balkonów, galerii, klatek schodowych,
tarasów oraz parapetów w ścianach osłonowych należy przyjmować jako równe:
a) 1,0 kN/m – w budynkach mieszkalnych, przedszkolach, żłobkach, domach wypoczynkowych, sanatoriach,
szpitalach i innych zakładach leczniczych oraz w innych budynkach i pomieszczeniach, jeżeli nie ma
specjalnych wymagań,
b) 1,5 kN/m – na trybunach sportowych i innych,
c) 0,3 kN/m – na pomostach, przejściach, w ogrodzeniach miejsc przeznaczonych do przebywania
pojedynczych ludzi, w dolnym miejscu poręczy, jeśli z danych technologicznych nie wynika potrzeba
wyższej wartości.
3.7. Obciążenia skupione od zwierząt w budownictwie inwentarskim
należy określać wg tabl. 4.
3.8. Siły tarcia
należy uwzględniać w przypadkach, gdy wpływają one na wymiarowanie i zmniejszają bezpieczeństwo
konstrukcji. Wartości współczynnika tarcia spoczynkowego należy przyjmować wg tablicy załącznika 2, lub
określać na podstawie pomiarów. W tablicy załącznika 2 podano wartości odpowiadające materiałom o
temperaturze od –10°C do +30°C oraz w stanie powietrzno-suchym, z wyjątkiem wartości podanych w kol.
7, 8, 9 oraz w koi. 5 i 7.
W przypadku stosowania właściwych smarów można przyjmować do obliczeń wartości o
1
/
3
do
1
/
2
mniejsze
od podanych w tablicy załącznika 2.
Jeżeli podano dwie wartości to należy przyjmować tę, która zwiększa bezpieczeństwo konstrukcji.
3.9. Obciążenie rusztowań
1
do 0,5
0,25
2
do 1,5
0,75
3
do 2,5
1,25
3.9.1. Obciążenie pionowe
od rusztowań należy ustalać przy uwzględnieniu ich ciężaru własnego, ciężaru materiałów i elementów
konstrukcyjnych oraz maszyn roboczych, które mogą się znaleźć na rusztowaniu w trakcie jego eksploatacji,
a ponadto ciężaru ludzi i drobnych urządzeń budowlanych.
Obciążenie zastępcze jednostajnie rozłożone od ciężaru materiałów, ludzi i drobnych urządzeń budowlanych
można przyjmować:
a) w przypadku rusztowań drewnianych o wysokości do 22 m i stalowych o wysokości do 40 m, nie
służących zadaniom specjalnym, w wartości 1,50 kN/m
2
na pomostach i schodniach,
b) w przypadkach rusztowań wyższych niż określono w poz. a) oraz rusztowań specjalnych, np. do robót
kamieniarskich, do zabezpieczeń przedawaryjnych wg ustaleń indywidualnych, lecz nie mniej niż 2,0 kN/m
2
na pomostach i schodniach.
3.9.2. Obciążenie poziome rusztowań
należy przyjmować, uwzględniając oprócz sił od działania wiatru i ewentualnych innych sił poziomych, jakie
mogą powstać, np. od pracy maszyn, urządzeń, również obciążenie poziome zastępcze.
Obciążenie poziome zastępcze działa na poziomie pomostu w najbardziej niekorzystnym kierunku i jest
równe co do wartości bezwzględnej
1
/
50
sumy wszystkich wartości charakterystycznych obciążeń
pionowych, liczonych od góry do rozpatrywanego poziomu rusztowania.
Tablica 4. Obciążenie skupione od zwierząt
3.10. Obciążenia montażowe
należy przyjmować zgodnie ze schematami i projektami montażu konstrukcji lecz o wartościach nie
mniejszych niż:
a) 0,50 kN/m
2
stropu – w przypadku konstrukcji stalowych i drewnianych,
b) 0,60 kN/m
2
stropu – w przypadku konstrukcji murowych i żelbetowych, wykonywanych metodami
tradycyjnymi,
c) 0,75 kN/m
2
stropu – w przypadku konstrukcji żelbetowych prefabrykowanych.
4. ZMNIEJSZENIE OBCIĄśEŃ ZMIENNYCH
W obliczeniach belek, podciągów, słupów, ścian, fundamentów i podłoży budowli można zmniejszyć wartości
charakterystyczne obciążeń zmiennych mnożąc je przez współczynniki podane w tabl. 5.
Współczynniki te można stosować jednocześnie.
5. OBCIĄśENIA DYNAMICZNE
Obciążenia dynamiczne należy uwzględniać mnożąc wartości obciążeń statycznych przez współczynnik
dynamiczny lub wykonując specjalne obliczenia dynamiczne. Wartości współczynnika dynamicznego podano
w tabl. 6.
6. WARTOŚCI WSPÓŁCZYNNIKA OBCIĄśENIA
Wartości współczynnika obciążenia należy przyjmować wg tabl. 7.
Tablica 5. Wartości współczynnika zmniejszającego
Zwierzęta
Obciążenie pionowe jedną
nogą
Rozstaw nóg
Obciążenie
poziome, kN
Wysokość
przyłożenia
obciążenia
poziomego, m
przód, kN
tył, kN
poprzeczny, m
podłużny, m
1
2
3
4
5
6
7
Bydło
1,7
1,7
0,35
1,2
3,0
0,6 ÷ 1,2
Owce
0,22
0,18
0,25
0,55
0,35
0 ÷ 0,7
Świnie
0,7
0,6
0,25
0,9
0,50
0 ÷ 0,7
Tablica 6. Wartości współczynnika dynamicznego
Tablica 7. Wartości γ
f
Lp. Określenie budowli i pomieszczeń
Współczynnik redukcji
dla obciążenia belek i
podciągów
dla obciążenia słupów, ścian i
fundamentów
1
2
3
4
1
Domy mieszkalne, internaty pensjonaty,
schroniska turystyczne, szpitale, więzienia – bez
pomieszczeń specjalnych (gdy powierzchnia
obciążenia przekracza 18 m
2
)
lecz nie mniej niż
0,5
2
Hotele, biura, czytelnie, pracownie i zakłady
naukowe, audytoria, stołówki, kawiarnie, domy
kultury, hale koncertowe, kina, kluby, stołówki,
teatry, uczelnie, muzea, sale wystaw, trybuny o
stałych miejscach, bez pomieszczeń specjalnych
(gdy powierzchnia obciążenia przekracza 36 m
2
)
lecz nie mniej niż
0,75
A – powierzchnia obciążenia belki (podciągu),
m – liczba poziomów obciążenia (kondygnacji) uwzględnionych w obciążeniu elementów przy m
2.
Lp. Obciążenia
Współczynnik
dynamiczny
1 2
3
1 Dźwigi osobowe w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej
1,1
2 Dźwigi osobowe w budynkach przemysłowych i dźwigi towarowe nośności do 10,0
kN
1,2
3 Urządzenia transportu wewnętrznego
1)
1,2
4 Przesuwanie ciężarów
1,2
5 Toczenie ciężarów
1,3
6 Nagłe poderwanie lub zerwanie ciężaru (np. przy odrywaniu elementów
prefabrykowanych z form)
1,25
7 Bieg zwierząt
1,4
8 Wyładowywanie ciężarów
a) w warunkach normalnych, np. przy zastosowaniu małej mechanizacji
1,5
b) w warunkach niekorzystnych
1,7
c) w warunkach szczególnie niekorzystnych np.: w przypadku możliwości
zrzucenia
2,0
1)
Szczegółowe zasady stosowania i wartości podano w PN-82/B-02004, PN-86/B-02005, PN-87/B-02013.
Lp. Rodzaj obciążenia
Wartość współczynnika
obciążenia γ
f
1
Ciężary własne urządzeń stacjonarnych
1,2
2
Ciężary własne materiałów wypełniających
urządzenia (oprócz rurociągów)
cieczy
1,1
pozostałych materiałów
1,2
3
Ciężary własne materiałów wypełniających
rurociągi
cieczy
1,05
pozostałych materiałów
(zawiesiny, szlamy,
materiały sypkie)
1,1
KONIEC
Informacje dodatkowe
ZAŁĄCZNIK 1
WARTOŚCI CHARAKTERYSTYCZNE CIĘśARU OBJĘTOŚCIOWEGO NIEKTÓRYCH MATERIAŁÓW I
WYROBÓW, CIĘśARY ZWIERZĄT
Tablica Z1-1. Materiały budowlane sypkie
4
Obciążenia równomiernie rozłożone, określone w
tabl. 1, w zależności od wartości obciążeń
do 2,00 kN/m
2
1,4
ponad 2,00 kN/m
2
do 5,0
kN/m
2
1,3
ponad 5.00 kN/m
2
1,2
5
Pozostałe obciążenia zmienne nie wymienione w tabl. 1
1,2
6
Siły tarcia
1)
1,2 (0,8)
1)
Wartość 0,8 należy przyjmować wówczas, gdy siła tarcia zwiększa bezpieczeństwo budowli.
Lp.
Nazwa materiału
W stanie powietrzno-suchym
1)
ciężar objętościowy, kN/m
3
kąt tarcia
wewnętrznego,°
1
2
3
4
1
Cement
a) luźno usypany
12,0
30
b) w workach
15,0
–
c) zbity
16,0
30
d) w silosach
17,0
20
2
Gips budowlany
16,0
30
3
Glina
a) sucha
16,0
30
b) mokra
20,0
20
4
Glinoporyt
9,5
–
5
Kamień polny
20,0
30
6
Koramzyt
8,0
–
7
Klinkier cementowy
12,0
30
8
Łupkoryt
10,0
–
9
Margle do wyrobu cementu
15,0
30
10
Piasek
a) suchy
16,0
30
b) nawodniony
20,0
20
11
Piasek koksowy
a) mokry
14,0
35
b) suchy
7,0
25
12
Pumeks hutniczy
9,0
30
13
Tłuczeń
a) ceglany
12,0
35
Tablica Z1-2. Ciecze
b) z kamieni ścisłych
20,0
35
c) z kamieni porowatych
15,0
35
d) z lekkich betonów izolacyjnych
4,0
35
e) z lekkich betonów konstrukcyjnych
7,0
35
14
Wapno
a) gaszone w proszku (w workach)
8,0
–
b) palone w kawałkach
12,0
30
c) palone w proszku
10,0
25
15
śużel,,
a) paleniskowy mokry
14,0
–
b) paleniskowy suchy
10,0
35
c) wielkopiecowy granulowany
11,0
25
d) wielkopiecowy spieniony
7,0
35
e) wielkopiecowy w bryłach
15,0
40
16
świr
20,0
30
1)
Stan powietrzno-suchy nie dotyczy lp. 3b), 10b), 11a), 15a).
Lp.
Nazwa cieczy
Ciężar objętościowy, kN/m
3
1
2
3
1
Aceton
7,9
2
Alkohol bezwodny
7,9
3
Benzol
8,8
4
Benzyna
a) lotnicza
7,0
b) samochodowa
7,5
5
Chlorek wapnia
11,1
6
Chloroform
14,9
7
Dwusiarczek węgla
12,9
8
Eter etylowy
7,1
9
Fenol
9,6
10
Gazolina
7,5
11
Gliceryna bezwodna
12,7
12
Karbolineum
10,5
13
Kreozot
10,5
14
Kwas karbolowy
9,6
15
Kwas oleinowy, azotowy, octowy fosforowy, szczawiowy
9,0
16
Kwas siarkowy
a) ciecz dymiąca
18,4
b) techniczny
15,5
c) 27-procentowy
11,5
Tablica Z1-3. Materiały opałowe
d) 20-proccntowy
11,3
e) 7-proccntowy
10,5
17
Kwas solny
a) ciecz dymiąca 64-procentowa
12,3
b) techniczny 20-procentowy
11,5
c) 10-procentowy
10,5
18
Mazut
9,5
19
Melasa
13,6
20
Miód
14,0
21
Mleko
10,3
22
Nafta
8,2
23
Ocet
10,2
24
Octan etylu
9,0
25
Oleje
a) mineralne
9,5
b) roślinne
9,3
26
Piwo
10,3
27
Pokost naturalny
9,4
28
Ropa naftowa (surowa)
8,5
29
Rtęć
136,0
30
Smoła techniczna
11,0
31
Soki jarzynowe i owocowe
10,2
32
Spirytus
a) 90-procentowy
8,3
b) etylowy bezwodny
7,9
c) metylowy bezwodny
8,0
33
Syrop ziemniaczany
13,0
34
Szkło wodne
14,8
35
Terpentyna
8,7
36
Tran
9,0
37
Wina, wódki, likiery
10,0
Lp.
Nazwa materiału
W stanie powietrzno-suchym
1)
ciężar objętościowy, kN/m
3
kąt tarcia wewnętrznego,°
1
2
3
4
1
Antracyt
10,0
35
2
Benzyna i nafta
a) w beczkach
6,5
–
b) w kanistrach
7,0
–
3
Brykiety
Tablica Z1-4. Nawozy
a) torfowe w zwałach
7,5
35
b) z węgla (usypane)
8,0
35
c) z węgla (układane)
12,5
–
4
Drewniane obrzynki, strużyny,
trociny
2,0 ÷ 2,5
35
5
Drewno opałowe w szczapach
układane w sęgi
a) miękkie
4,0 ÷ 4,5
–
b) twarde
6,0
–
6
Koks
a) luźno nasypany
5,0
40
b) zbity
6,0
40
7
Łupki palne
10,0
35
8
Pył węglowy
a) świeży
7,0
20
b) zleżały (zbity)
9,0
–
9
Torf opałowy
a) frezowany
45
40
b) kopany
6,0
30
10
Węgiel
a) brunatny – miał
5,0
25
b) brunatny – w kawałkach
7,6
35
c) drzewny – miękkich gatunków 2,5
45
d) drzewny – twardych gatunków 8,0
40
e) kamienny – miał
8,0
25
f) kamienny w kawałkach
granulacji do 50 mm
8,0
35
g) kamienny w kawałkach
granulacji 50 mm
10,0
35
Lp.
Nazwa nawozu
W stanie powietrzno-suchym
1)
ciężar objętościowy, kN/m
3
kąt tarcia wewnętrznego,°
1
2
3
4
1
Azotowy
Mocznik usypany
10,0
–
2
Fosfatowy
Mączka fosforowa
16,0
40
3
Fosforan dwuwapniowy
a) usypany
9,0
–
b) w workach
8,5
–
4
Mieszanki soli potasowych
12,0
–
5
Naturalny
Tablica Z1-5. Produkty rolne i pasze
a) luźno ułożony do wysokości 2
m
12,0
45
b) zbity i zleżały
18,0
–
6
Potasowy:
a) usypany
11,0
–
b) w workach
10,0
–
7
Saletra
a) amoniakalna usypana
11,0
40
b) wapniowa usypana
10,0
40
c) potasowa usypana
12,0
40
d) sodowa usypana
13,0
40
c) sodowa w workach
11,0
–
8
Siarczan amonu
a) usypany
9,0
40
b) w workach
8,5
–
9
Sole potasowe
a) kainit
14,0
35
b) karnalit
10,0
35
c) sylwinit
12,0
35
10
Superfosfat
a) granulowany usypany
12,0
35
b) podwójny usypany
11,0
40
11
Tomasyna
22,0
35
Lp.
Nazwa produktu
W stanie powietrzno-suchym
1)
ciężar objętościowy, kN/m
3
kąt tarcia wewnętrznego,°
1
2
3
4
1
Buraki, brukiew, marchew.
rzepa, rzepak, ziemniaki, żyto
7,5
30
2
Cebula
5,5
30
3
Chmiel
a) w belach
3,0
–
b) w workach
1,5
–
4
Czosnek
4,7
–
5
Fasola, bób, groch, lucerna,
łubin, soczewica, soja, wyka
(ziarno)
8,0
25
6
Jagody w skrzynkach
7,0
–
7
Jęczmień, gryka (ziarno)
7,0
25
8
Kapusia (w główkach)
5,5
40
9
Kiszonki
a) kukurydzy, traw łąkowych,
7,5
–
roślin motylkowych
b) z liści buraka, słonecznika
9,5
–
10
Koniczyna (nasiona)
8,0
25
11
Konopie
a) nasiona
6,0
25
b) łodygi luźno ułożone
0,8
–
c) włókno luzem
1,0
–
12
Krochmal usypany
8,5
35
13
Kukurydza
a) w kolbach (oczyszczona)
4,5
–
b) ziarno
7,0
30
14
Len
a) nasienie (siemię lniane)
8,0
25
b) prasowany (w belach
paździerze i włókno)
3,0
–
c) włókno-luzem
1,5
–
15
Makuchy
a) luzem
6,0
30
b) prasowane
9,5
–
16
Mączka
a) kostna
7,0
35
b) rybna
8,0
45
17
Nasiona
a) buraków
2,5
30
b) roślin owocowych i
warzywnych
3,0
30
c) oleiste
6,5
25
d) strączkowe
8,0
25
18
Ogórki
6,0
30
19
Otręby
4,0
40
20
Owies (ziarna) i ryż
niełuszczony
5,0
30
21
Owoce
5,5
45
22
Pasza
a) silosowane
9,0
–
b) zielona
3,6
–
c) zleżała
8,0
–
23
Pieprz w workach
5,5
–
24
Plewy
1,2
–
25
Proso (ziarna)
7,0
30
26
Pszenica, ryż (ziarno)
8,0
30
27
Siano i słoma
a) luźno ułożone
0,7
–
Tablica Z1-6. Produkty żywnościowe
b) prasowana
2,5
–
c) w stertach
1,2
–
28
Sieczka
a) luźno usypana
1,2
–
b) prasowana
2,5
–
29
Siemię słonecznikowe
5,5
30
30
Słód
5,0
30
31
Tytoń w belach
4,0
–
32
Winogrona w skrzyniach
5,0
–
33
Wysłodki buraczane
a) mokre
9,0
–
b) prasowana
7,0
–
c) suszone
3,0
–
34
Ziemniaki parowane ubite
10,0
–
35
śyto (ziarno)
8,0
30
1)
Nie dotyczy lp. 9, 22a), 33a), 34.
Lp.
Nazwa produktu
W stanie powietrzno-suchym
1)
ciężar objętościowy, kN/m
3
kąt tarcia wewnętrznego, °
1
2
3
4
1
Cukier kryształ
7,5
35
2
Cukierki, czekolada (w
skrzynkach)
9,9
–
3
Drób mrożony (w skrzynkach)
4,5
–
4
Filety rybne mrożone (w
pudłach)
9,0
–
5
Jaja w skrzynkach drewnianych
lub pudłach
3,5
–
6
Kakao (w workach)
5,5
–
7
Kasza manna i owsiana
6,0
40
8
Kawa ziarnista usypana
7,5
30
9
Kiełbasy w skrzynkach
5,5
–
10
Konserwy mięsne, rybne i inne
w skrzyniach
8,0
–
11
Mąka zbożowa
a) luźno usypana
6,0
45
b) w workach
5,0
–
c) w silosach
7,5
30
12
Marmolada, dżemy, konfitury,
pulpa owocowa (bez opakowań)
13,0
–
13
Masło śmietankowe
a) w beczkach
6,0
–
Tablica Z1-7. Skóry i tekstylia
b) w skrzynkach
7,5
–
14
Masło i tłuszcze zwierzęce
topione
7,0
–
15
Mięso mrożone
a) w blokach (w pudłach)
7,0
–
b) w ćwierciach
4,5
–
c) w półtuszach
3,5
–
16
Mleko, śmietana i świeże
produkty mleczne
a) w beczkach i konwiach
6,5
–
b) w butelkach (w skrzyniach)
8,0
–
c) w plastikowych pojemnikach
(w pudłach)
7,0
–
17
Napoje butelkowane w
skrzyniach
6,5
–
18
Oleje roślinne w beczkach
6,5
–
19
Rafinada w kostkach (w pudłach
i skrzyniach)
9,0
–
20
Ryby w skrzyniach lub beczkach
a) mrożone i suszone
7,0
–
b) solone
7,5
–
21
Sery topione (w skrzyniach)
7,0
–
22
Sól kuchenna (w proszku) w
skrzyniach
12,0
–
23
Warzywa solone i kwaszone (w
beczkach)
6,0
–
24
Wędliny w skrzyniach
5,5
–
1)
Nie dotyczy lp. 12, 16, 17, 18, 23.
Lp.
Nazwa materiału
Ciężar objętościowy, kN/m
3
1
2
3
1
Bawełna w belach
8,0
2
Bawełna prasowana
13,0
3
Obuwie w pudłach
2,0
4
Odzież,
a) luźno układana
3,0
b) ściśle układana warstwami
6,0
5
Płótno
6,0
6
Skóry,
a) krowie solone (w belach)
9,0
b) krowie i końskie surowe (w belach)
5,0
c) natłuszczone
12,0
d) odpady skórzane
10,0
Tablica Z1-8. Materiały inne
Tablica Z1-9. Niektóre zwierzęta
e) suche
8,5
f) w stosach
10,0
g) sztuczne w rulonach
13,0
7
Sukno
4,0
8
Wełna,
a) luźno ułożona
4,5
b) prasowana
13,0
c) w belach
6,0
9
Wojłok w belach
5,0
Lp.
Nazwa materiału
Ciężar objętościowy w stanie powietrzno-suchym,
1)
kN/m
3
1
2
3
1
Akta i książki
a) ciężar własny
8,5
b) w regałach lub szafach
drewnianych
2)
7,0
2
Fajans i porcelana
11,0
3
Grafit
21,0
4
Guma w arkuszach
15,0
5
Karbid
9,0
6
Kauczuk
10,0
7
Kwas barowy (w skrzyniach)
6,0
8
Lepik w beczkach, skrzynkach
8,0
9
Lód
9,0
10
Mleczko kauczukowe w beczkach
10,0
11
Papier
a) ściśle ułożony
11,0
b) w rulonach
12,0
12
Pokost w beczkach
6,0
13
Popiół
a) lotny
3,0
b) mokry
14,0
c) suchy
7,0
14
Smary mineralne w beczkach
6,5
15
Wosk
9,5
1)
Nie dotyczy lp. 11b).
2)
Ciężary regałów i szaf stalowych należy uwzględniać dodatkowo.
Tablica Z1-10. Rudy, kopaliny i półprodukty przemysłu górniczego
ZAŁĄCZNIK 2
Tablica Z2-1. Wartości współczynnika tarcia spoczynkowego
Lp.
Zwierzę
Ciężar, kN
1
2
3
1
Koń
5,0
2
Krowa
6,0
3
Owca
0,8
4
Świnia
2,4
5
Wół
8,0
Lp.
Nazwa materiału
W stanie powietrzno-suchym
ciężar objętościowy, kN/m
3
kąt tarcia wewnętrznego, °
1
2
3
4
1
Aglomerat rudy żelaznej,
koncentrat apatytowy, ruda
darniowa, ruda manganowa
20,0
40
2
Bitumy
12,0
–
3
Boksyty
32,0
40
4
Kreda kruszona
14,0
40
5
Kryolit
10,0
35
6
Limonit
26,0
40
7
Magnetyt
32,0
40
8
Margiel, tlenek glinu
12,5
30
9
Mastyka, smoła generatorowa,
smoła węglowa
11,0
–
10
Proszek magnezowy
18,0
35
11
Ruda miedzi
24,0
40
12
Saletra
12,0
40
13
Siarczany cynku i miedzi
18,0
45
14
Sól kamienna
a) kruszona
22,0
40
b) mielona
12,0
35
15
Wapień kruszony, gips w bryłach 16,0
35
16
Węglik wapnia, fluorek amonu
9,0
30
Lp. Materiał
Współczynniki tarcia po materiale
beton
cegła lub
mur
ceglany
drewno
grunt
o
powierzchni
gładkiej
o
powierzchni
chropowatej
suche
wilgotne
iły, gliny
miękkie
plastyczne
1 2
3
4
5
6
7
8
9
1 Beton
o powierzchni gładkiej
0,60
1,10÷1,30 –
–
–
0,10
0,20
INFORMACJE DODATKOWE
1. Instytucja opracowująca normę
– Centralny Ośrodek Badawczo-Projektowy Budownictwa Ogólnego.
2. Istotne zmiany w stosunku do PN-74/B-02009
a) dostosowano normę do wymagań wg PN-76/B-03001,
b) dostosowano normę do wymagań normy RWPG CT CЭB 1407-78,
c) wyłączono niektóre postanowienia, które wejdą do innych norm,
d) zmieniono układ normy,
e) dostosowano normę do układu jednostek SI.
3. Normy związane
PN-82/B-02000 Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości
PN-82/B-02004 Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne. Obciążenia pojazdami
PN-86/B-02005 Obciążenia budowli. Obciążenia suwnicami pomostowymi, wciągarkami i wciągnikami
PN-87/B-02013 Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenia zmienne środowiskowe. Obciążenie
oblodzeniem
2
o powierzchni chropowatej –
1,10÷1,80 –
–
–
0,25
0,35
1)
3 Cegła, mur ceglany
0,75
1,00÷1,10 0,50÷0,75 –
–
0,20
0,25
4 Drewno
suche
–
–
–
0,60
–
0,30
0,35
5
wilgotne
–
–
–
–
0,35
0,25
0,30
6 Kamienie i
kruszywa (mur
z kamienia)
piasek
suchy
1,10
1,65
1,50
0,70
–
–
–
7
wilgotny
0,50
0,80
0,70
–
–
–
–
8
piaskowce drobnoziarnisty 1,00
–
–
0,90
0,30÷0,60 –
–
9
gruboziarnisty 0,60
–
–
0,50
0,30÷0,35 –
–
10
tłuczeń
1,00
1,75
1,60
0,45
–
–
–
11
żwir
1,00
1,65
1,20÷1,50 –
–
–
–
12
wapień
0,95
1,10÷1,90 1,30
0,40÷0,75 –
–
–
13
kamień polny
1,00
1,65
–
–
–
0,30÷0,50 0,35÷0,65
14 Metale
ruda
1,00
1,00÷1,80 –
0,40÷0,80 –
–
–
15
brąz
–
–
–
–
–
–
–
16
stal
0,45÷0,70 0,30
–
0,50
0,20
0,20
0,30
17
żeliwo
–
–
–
0,50
–
–
–
18 Papa gładka
–
–
–
–
–
–
–
19 Węgiel i
węglopochodne
antracyt
0,90
1,50
0,90
0,85
–
–
–
20
twardy „orzech”
0,90
1,55
0,90
0,80
–
–
–
21
brunatny koks
1,00
1,55
–
1,00
–
–
–
22
smolisty
0,90
1,65
0,90
0,80
–
–
–
23
pył węglowy
–
1,00÷1,80 –
–
–
–
–
24
popiół
1,00
1,10÷1,70 –
1,00
–
–
–
25
żużel
0,85
0,90÷1,70 0,90
–
–
–
–
1
Beton chropowaty po glinie zwartej – 0,40.
2)
Stal po stali w łożyskach stycznych przy obu powierzchniach stykających się płaskich – 0,30, stal po stali w łożyskach stycznych przy powierzchniach stykaj
stali w łożyskach wałkowych (w zależności od stanu obróbki) – 0,03 do 0,12, stal po stali w wahaczach – 0,05.
PN-85/S-10030 Obiekty mostowe. Obciążenia
4. Normy międzynarodowe i zagraniczne
RWPG, CE CЭB 1407-78 Строительные конструкции и основания. Нагрузки и воздействия. Основные
положения, 1978 – norma zgodna.
CSRS: ČSN 730035 Zatiżeni stavebnich konstrukcji, 1976
Dania: DS 410 Actions on building structures, 1977
5. Autorzy projektu normy
– prof. dr hab. inż. Stanisław Kuś, mgr inż. Andrzej Gieraś, mgr inż. Jerzy Antoni śurański – Centralny
Ośrodek Badawczo-Projektowy Budownictwa Przemysłowego BISTYP.
Współpraca: dr inż. Eugeniusz Łobodziński z zespołem – Instytut Budownictwa Mechanizacji i Elektryfikacji
Rolnictwa, mgr inż. Zygmunt Tombiński – Krakowskie Biuro Projektowo-Badawcze Budownictwa
Przemysłowego.
6. Wydanie 3
– stan aktualny: grudzień 1993 – uaktualniono normy związane i wprowadzono poprawkę:
poprawka 1 – Biuletyn PKNMiJ nr 1/1984.