Artykuł pobrano ze strony

eioba.pl

Podstawa komputerowego redagowania tekstu - nie bój się klawiatury.

Nie bój się klawiatury! Urządzenia wskazujące, takie jak myszka, są kiepskim pomocnikiem podczas pracy z dokumentami
tekstowymi.

Nie bój się klawiatury! Urządzenia wskazujące,
takie jak myszka, są kiepskim pomocnikiem
podczas pracy z dokumentami tekstowymi. W
swojej ponad 9 letniej karierze w branży
informatycznej miałem okazje przeprowadzić
wiele szkoleń z podstaw obsługi sprzętu
komputerowego i oprogramowania. Jeżeli
tematem przeszkolenia miała być praca z
edytorem tekstu, to przede wszystkim
odłączałem od stacji szkoleniowej myszkę. I

bynajmniej nie chodzi tu o biegłe czyli tzw. bezwzrokowe pisania na klawiaturze.
Doświadczone maszynistki po przejściu na edycję komputerową mogą mieć duże
"ciągotki" do myszki, bo na kursach komputerowych zazwyczaj uczy się obsługi
konkretnego programu, a nie zasad ogólnych korzystania z urządzeń do
wprowadzania danych do systemów komputerowych.

Mysz - jako urządzenie peryferyjne komputera, powstała znacznie później niż
klawiatura i w znacznym stopniu uprzyjemniła i uprościła wiele czynności
związanych z obsługą pewnych grup oprogramowania, których pełna obsługa
bez „gryzonia" (tudzież tabletu) była by bardzo utrudniona, a w niektórych
przypadkach wręcz niemożliwa. Mowa tu głównie o współczesnych programach
graficznych czy przeglądarkach internetowych (gry pominę w rozważaniach).
Jednak do redagowania tekstu, jak na razie, klawiatura jest niezastąpiona.

Zastanówmy się teraz:

czy słuszne jest stosowanie myszy zawsze tam, gdzie jest to tylko możliwe?
czy zawsze skraca ona czas?

Na początek przeanalizujmy proces pogrubienia fragmentu właśnie
wprowadzonego tekstu przez użytkownika, który korzysta z klawiatury i myszy:

w szarych komórkach zaistniała myśl - "pogrubić to";

1.

organy osadzone w oczodołach pilnie obserwują ekran i przekazują
informacje do jednostki centralnej (inaczej mózgu), która wysyła impulsy
sterujące do jednej z kończyn górnych, a ta z kolei wykonuje ruchy
posuwiste;

2.

(jakiś czasz później) organy obserwacji powiadamiają jednostkę centralną o
zlokalizowaniu pożądanego obiektu;

3.

jednostka centralna wysyła zakodowany rozkaz do odpowiedniej kończyny i
odpowiedni palec "dusi' lewy klawisz;

4.

do jednostki centralnej dociera sygnał "bólu" z palca;

5.

jednostka centralna wysyła i odbiera (prawdopodobnie na przemian) rozkazy

6.