norma PN 90 B 03200 Konstrukcje stalowe Obliczenia statyczne i projektowanie

background image

Zmiany, Poprawki, Uwagi

UKD 624.014.2:624.04

POLSKA NORMA

Numer: PN-90/B-03200

Tytuł: Konstrukcje stalowe - Obliczenia statyczne i

projektowanie

Grupa ICS: 91.080.10

SPIS TRE

Ś

CI

1. WST

Ę

P

1.1. Przedmiot normy
1.2. Zakres stosowania normy
1.3. Dokumentacja projektowa
1.4. Podstawowe oznaczenia
1.4.1. Cechy geometryczne
1.4.2. Obci

ąż

enia, siły przekrojowe, no

ś

no

ść

1.4.3. Napr

ęż

enia i wytrzymało

ść

1.4.4. Współczynniki
1.4.5. Indeksy i inne oznaczenia
2. MATERIAŁY I WYROBY
2.1. Stal. Stałe materiałowe i cechy mechaniczne
2.2. Liny i druty stalowe
2.3.

Ś

ruby

2.4. Nity
2.5. Elektrody
2.6. Atestowanie materiałów
3. ZASADY PROJEKTOWANIA
3.1. Postanowienia ogólne
3.1.1. Metoda wymiarowania
3.1.2. Obci

ąż

enia

3.1.3. Współczynnik konsekwencji zniszczenia
3.1.4. Wytrzymało

ść

obliczeniowa stali

3.1.5. Wytrzymało

ść

w zło

ż

onym stanie napr

ęż

enia

3.2. Obliczenia statyczne i badania konstrukcji
3.2.1. Model obliczeniowy konstrukcji
3.2.2. Siły przekrojowe i przemieszczenia konstrukcji
3.2.3. Badania atestacyjne
3.3. Stany graniczne u

ż

ytkowania - warunki sztywno

ś

ci

3.3.1. Zasady ogólne
3.3.2. Ugi

ę

cia belek i elementów obudowy

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 1

background image

3.3.3. Przemieszczenia poziome konstrukcji
3.3.4. Podniesienie wykonawcze
3.3.5. Drgania
3.4. No

ś

no

ść

konstrukcji ze wzgl

ę

du na zm

ę

czenie materiału

3.5. Wpływ temperatury
3.5.1. Działanie ró

ż

nicy temperatur. Przerwy dylatacyjne

3.5.2. Wła

ś

ciwo

ś

ci stali

3.6. Ochrona konstrukcji przed korozj

ą

i ogniem

4. ELEMENTY KONSTRUKCJI
4.1. Postanowienia ogólne
4.1.1. Zło

ż

ony stan napr

ęż

enia

4.1.2. Osłabienie elementu otworami na ł

ą

czniki

4.1.3. Klasyfikacja przekrojów
4.2. Stateczno

ść

miejscowa

4.2.1. Zasady ogólne
4.2.2.

Ś

cianki

ś

ciskane,

ś

ciskane mimo

ś

rodowo lub zginane

4.2.3.

Ś

cianki

ś

cinane

4.2.4.

Ś

rodniki pod obci

ąż

eniem skupionym

4.2.5.

Ś

rodniki w zło

ż

onym stanie napr

ęż

enia

4.2.6.

Ż

ebra usztywniaj

ą

ce

4.3. Elementy rozci

ą

gane

4.3.1. Postanowienia ogólne
4.3.2. No

ś

no

ść

elementów rozci

ą

ganych osiowo

4.4. Elementy

ś

ciskane

4.4.1. Postanowienia ogólne
4.4.2. No

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy osiowym

ś

ciskaniu

4.4.3. Smukło

ść

wzgl

ę

dna pr

ę

ta przy wyboczeniu

4.4.4. Współczynnik wyboczeniowy
4.4.5. No

ś

no

ść

(stateczno

ść

) elementów

ś

ciskanych osiowo

4.5. Elementy zginane
4.5.1. Postanowienia ogólne
4.5.2. No

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy jednokierunkowym zginaniu

4.5.3. Smukło

ść

wzgl

ę

dna przy zwichrzeniu

4.5.4. Współczynnik zwichrzenia
4.5.5. No

ś

no

ść

(stateczno

ść

) elementów jednokierunkowo zginanych

4.5.6. No

ś

no

ść

elementów dwukierunkowo zginanych lub zginanych i rozci

ą

ganych

4.6. Elementy

ś

ciskane i zginane

4.6.1. Zasady ogólne - parametry stateczno

ś

ci

4.6.2. No

ś

no

ść

(stateczno

ść

) elementów

ś

ciskanych i zginanych

4.7. Elementy wielogał

ę

ziowe

4.7.1. Zasady ogólne
4.7.2. Smukło

ść

zast

ę

pcza

4.7.3. Przewi

ą

zki i skratowania

5. UKŁADY KONSTRUKCYJNE - STATECZNO

ŚĆ

OGÓLNA

5.1. Zasady i wymagania ogólne
5.2. Podparcia boczne elementów

ś

ciskanych

5.3. St

ęż

enia dachowe

5.4. Układy ramowe (szkieletowe)
5.4.1. Ogólny podział ram
5.4.2. Parametr niedoskonało

ś

ci

5.4.3. Wska

ź

nik wra

ż

liwo

ś

ci na efekty II rz

ę

du

5.4.4. Zasady oblicze

ń

statycznych

5.5. Stateczno

ść

poło

ż

enia

6. POŁ

Ą

CZENIA

6.1. Postanowienia ogólne
6.2. Poł

ą

czenia na

ś

ruby, nity i sworznie

6.2.1. Kategorie poł

ą

cze

ń

6.2.2. Wymagania konstrukcyjne
6.2.3. No

ś

no

ść

obliczeniowa ł

ą

czników

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 2

background image

6.2.4. Obliczanie i wymiarowanie poł

ą

cze

ń

6.3. Poł

ą

czenia spawane

6.3.1. Ogólne wymagania i zalecenia
6.3.2. Wymiary obliczeniowe i wymagania konstrukcyjne
6.3.3. Obliczanie i wymiarowanie poł

ą

cze

ń

6.4. Poł

ą

czenia bez

ż

ebrowe

6.4.1. Zasady ogólne
6.4.2. Poł

ą

czenia spawane belek ze słupami

6.5. Oparcie i ło

ż

yska belek

6.6. Styki i podstawy słupów
7. POSTANOWIENIA PRZEJ

Ś

CIOWE

ZAŁ

Ą

CZNIKI

Zał

ą

cznik 1. Parametry stateczno

ś

ci elementów konstrukcji

Zał

ą

cznik 2. Warto

ś

ci pomocnicze do obliczania poł

ą

cze

ń

ś

rubowych

Zał

ą

cznik 3. Zasady sprawdzania no

ś

no

ś

ci konstrukcji ze wzgl

ę

du na zm

ę

czenie materiału (wysokocyklowe)

Zał

ą

cznik 4. Obliczanie i projektowanie konstrukcji z uwzgl

ę

dnieniem plastycznej rezerwy no

ś

no

ś

ci

Zał

ą

cznik 5. Belki podsuwnicowe

INFORMACJE DODATKOWE

1. WST

Ę

P

1.1. Przedmiot normy. Przedmiotem normy jest obliczanie i projektowanie konstrukcji stalowych.

1.2. Zakres st osowania norm y. Norm

ę

nale

ż

y stosowa

ć

pr zy opracowywaniu dokumentacji technicznej

konstrukcji budowlanych, których projektowanie nie jest przedmiotem osobnych norm.

1.3. Dokumentacja projektowa powinna by

ć

opracowana zgodnie z PN-90/B-03000 oraz PN-64/B-01043.

1.4. Podstawowe oznaczenia

1.4.1. Cechy geometryczne
a - wielko

ść

geometryczna liniowa (rozstaw, odległo

ść

),

a - grubo

ść

obliczeniowa spoiny,

b, b

e

- szeroko

ść

, szeroko

ść

współpracuj

ą

ca,

c - odległo

ść

, wymiar strefy docisku,

d, d

0

-

ś

rednica,

ś

rednica otworu,

e - mimo

ś

ród,

h - wysoko

ść

,

i - promie

ń

bezwładno

ś

ci,

l - długo

ść

, rozpi

ę

to

ść

,

l

0

- długo

ść

obliczeniowa,

l

e

- długo

ść

wyboczeniowa,

r - promie

ń

zaokr

ą

glenia,

t - grubo

ść

ś

cianki, blachy,

A, A

n

- pole przekroju brutto, netto,

A

e

- pole współpracuj

ą

cej cz

ęś

ci przekroju w stanie nadkrytycznym,

A

v

- pole cz

ęś

ci przekroju czynnej przy

ś

cinaniu,

I - moment bezwładno

ś

ci,

S - moment statyczny,
W - wska

ź

nik wytrzymało

ś

ci przekroju.

W

e

- wska

ź

nik wytrzymało

ś

ci przekroju współpracuj

ą

cego,

W

pl

- wska

ź

nik oporu plastycznego przy zginaniu,

,

- smukło

ść

pr

ę

ta, smukło

ść

wzgl

ę

dna,

- wzgl

ę

dna smukło

ść

płytowa.

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 3

background image

1.4.2. Obci

ąż

enia, siły przekrojowe, no

ś

no

ść

F - obci

ąż

enie, siła (ogólnie),

F

Rj

- no

ś

no

ść

obliczeniowa poł

ą

czenia zakładkowego,

H - siła pozioma,
M, M

R

- moment zginaj

ą

cy, no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy zginaniu,

M

Rj

- no

ś

no

ść

obliczeniowa poł

ą

czenia przy zginaniu,

N, N

R

- siła podłu

ż

na, no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju: przy

ś

ciskaniu N

Rc

, przy rozci

ą

ganiu N

Rt

,

N

Rj

- no

ś

no

ść

obliczeniowa poł

ą

czenia doczołowego przy rozci

ą

ganiu,

P, P

R

- siła skupiona, no

ś

no

ść

obliczeniowa

ś

rodnika pod obci

ąż

eniem skupionym,

S, S

R

- siła przypadaj

ą

ca na ł

ą

cznik, no

ś

no

ść

obliczeniowa ł

ą

cznika,

V, V

R

- siła poprzeczna, no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy

ś

cinaniu.

1.4.3. Napr

ęż

enia i wytrzymało

ść

σ

- napr

ęż

enia normalne,

τ

- napr

ęż

enia styczne,

R

e

- specyfikowana przez producenta (normowa) granica plastyczno

ś

ci,

R

m

- specyfikowana przez producenta wytrzymało

ść

na rozci

ą

ganie,

f

yk

- wytrzymało

ść

charakterystyczna stali odpowiadaj

ą

ca wyra

ź

nej lub umownej granicy plastyczno

ś

ci,

f

d

- wytrzymało

ść

obliczeniowa stali,

f

dT

- wytrzymało

ść

obliczeniowa stali w podwy

ż

szonej temperaturze,

∆σ

,

∆τ

- zakres zmienno

ś

ci napr

ęż

e

ń

normalnych, stycznych,

∆σ

R

,

∆τ

R

- wytrzymało

ść

zm

ę

czeniowa (ogólnie).

1.4.4. Współczynniki

α

- współczynnik warunków pracy (ogólnie),

β

- współczynnik momentu zginaj

ą

cego,

γ

f

- współczynnik obci

ąż

enia,

γ

s

- współczynnik materiałowy,

µ

- współczynnik długo

ś

ci wyboczeniowej, współczynnik tarcia,

ϕ

- współczynnik wyboczeniowy,

ϕ

L

- współczynnik zwichrzenia,

ϕ

p

- współczynnik niestateczno

ś

ci miejscowej,

ψ

- współczynnik redukcyjny no

ś

no

ś

ci obliczeniowej przekroju.

1.4.5. Indeksy i inne oznaczenia
d, k - obliczeniowy, charakterystyczny,
c, t, v, b -

ś

ciskanie, rozci

ą

ganie,

ś

cinanie, docisk,

f, w, s - pas (półka),

ś

rodnik,

ż

ebro,

j - poł

ą

czenie,

R - graniczny w sensie no

ś

no

ś

ci obliczeniowej,

cr - krytyczny w sensie klasycznej teorii stateczno

ś

ci,

pl - plastyczny,
x, y, z - wzgl

ę

dem osi X, wzgl

ę

dem osi Y, wzgl

ę

dem osi Z,

i - kolejny, i = 1,2 ... ; i = x lub y,
min, max - najmniejszy, najwi

ę

kszy,

red - zredukowany,

||, ⊥

- równoległy, prostopadły,

- przyrost, ró

ż

nica, składnik poprawkowy,

Σ

- suma.

2. MATERIAŁY I WYROBY

2.1. Stal. Stałe materiałowe i cechy mechaniczne
a) Kształtowniki, rury, blachy, pr

ę

ty stalowe i odlewy staliwne nale

ż

y przyjmowa

ć

wg norm hutniczych i aktualnych

program ów produkcji, dobieraj

ą

c gatunek stali ( skład chemiczny) oraz jej wła

ś

ciwo

ś

ci mechaniczne, technologiczne

i eksploatacyjne odpowiednio do rodzaju i przeznaczenia elementu konstrukcyjnego.

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 4

background image

Konstrukcje spawane nale

ż

y projektowa

ć

ze stali spawalnej. Konstrukcje przeznaczone do eksploatacji w

warunkach sprzyjaj

ą

cych kruchemu p

ę

kaniu nale

ż

y projektowa

ć

ze stali o odpowiedniej udarno

ś

ci gwarantowanej

atestem.
b) Stałe materiałowe stali nale

ż

y przyjmowa

ć

wg tabl. 1.

Tablica 1

Stała materiałowa

Warto

ść

charakterystyczna

Współczynnik spr

ęż

ysto

ś

ci podłu

ż

nej

Współczynnik spr

ęż

ysto

ś

ci poprzecznej

Współczynnik Poissona
Współczynnik rozszerzalno

ś

ci cieplnej

liniowej
G

ę

sto

ść

masy

E = 205 GPa
G = 80 GPa
v = 0,30

ε

T

= 12 × 10

-6

/°C

ρ

= 7850 kg/m

3

Współczynniki oporu tarcia w ło

ż

yskach podporowych nale

ż

y przyjmowa

ć

w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju i sposobu

przygotowania powierzchni:
- przy

ś

lizganiu powierzchni płaskich

µ

= 0,2 ÷ 0,3,

- przy

ś

lizganiu powierzchni krzywej po płaskiej

µ

= 0,1 ÷ 0,2,

- przy toczeniu

µ

= 0,03.

c) Wła

ś

ciwo

ś

ci stali nale

ż

y przyjmowa

ć

wg norm przedmiotowych. Dla najcz

ęś

ciej stosowanych gatunków stali,

minimalne wg norm hutniczych warto

ś

ci cech mechanicznych R

e

, R

m

i A

5

podano w tabl. 2.

Tablica 2

Rodzaj stali

Znak stali

Rodzaj wyrobu, grubo

ś

ci

1)

, t

mm

Wła

ś

ciwo

ś

ci mechaniczne

R

e min

MPa

min R

m

MPa

A

5 min

%

f

d

MPa

1

2

3

4

5

6

7

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 5

background image

Stal niestopowa
konstrukcyjna wg
PN-88/H-84020

StOS

Blachy,
kształtowniki,
pr

ę

ty, rury

t

16

16<t

40

195
185

315

23
22

175
165

St3SX,

St3SY, St3S,

St3V, St3W

t

16

16<t

40

40<t

100

235
225
215

375

26
25
23

215
205
195

St4VX,

St4VY, St4V,

St4W

t

16

16<t

40

255
245

410

24
23

235
225

Stal niskostopowa
wg PN-86/H-
84018

18G2, 18G2A

t

16

16<t

30

30<t

50

355
345
335

490

22

305
295
285

18G2AV

2)

t

16

16<t

30

30<t

50

440
430
420

560

18

370
360
350

Stal
trudnordzewiej

ą

ca

wg PN-83/H-
84017

10HA

walcowane

na zimno

315

440

24

275

10H, 10HA

walcowane

na gor

ą

co

345

470

22

290

12H1JA,

12PJA

10HNAP

3)

walcowane

na zimno

355

490

22

290

10HAV

walcowane

na gor

ą

co

390

510

20

310

Stal do produkcji
rur

4)

wg PN-89/H-

84023/07

R

rury walcowane lub ci

ą

gnione

nie okre

ś

la si

ę

165

R35

235

345

25

210

R45

255

440

21

225

12X

rury zgrzewane

205

330

26

180

Staliwo wg PN-
85/H-83152

L400

odlewy staliwne grupy II

250

400

25

225

L450

260

450

22

235

L500

320

500

18

280

1)

Dla kształtowników walcowanych miarodajna jest

ś

rednia grubo

ść

półki (stopki).

2)

Podane w tablicy warto

ś

ci dotycz

ą

kategorii wytrzymało

ś

ciowej E440.

3)

Stal 10HNAP jest walcowana na gor

ą

co.

4)

Rury walcowane lub ci

ą

gnione s

ą

produkowane tak

ż

e ze stali 18G2A, a zgrzewane ze stali St3S i 18G2A.

2.2. Liny i druty stalowe. Rodzaje, gatunki i wła

ś

ciwo

ś

ci mechaniczne drutów i lin stalowych do konstrukcji

spr

ęż

onych nale

ż

y przyjmowa

ć

wg PN-71/M-80014 i PN-71/M-80236, a pozostałych lin - wg PN-68/M-80200 i PN-

92/M-80201.
Dla drutów oraz lin wst

ę

pnie przeci

ą

gni

ę

tych mo

ż

na przyjmowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce współczynniki spr

ęż

ysto

ś

ci:

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 6

background image

- dla drutów i wi

ą

zek drutów równoległych

E = 195 GPa,

- dla lin skr

ę

conych zamkni

ę

tych

E = 165 GPa,

- dla lin z rdzeniem stalowym

E = 145 GPa,

- dla lin z rdzeniem niemetalowym

E = 125 GPa.

2.3.

Ś

ruby dokładne,

ś

redniodokładne i zgrubne z łbem sze

ś

ciok

ą

tnym nale

ż

y stosowa

ć

wg PN-85/M-82101, a w

uzasadnionych pr zypadkach - wg PN- 85/M- 82105; nakr

ę

tki i podkładki (zwykłe, spr

ęż

yste, klinowe, twarde) - wg

norm przedmiotowych.

2.4. Nity z łbem kulistym, płaskim lub soczewkowym nale

ż

y stosowa

ć

wg norm przedmiotowych. Wła

ś

ciwo

ś

ci

mechaniczne i odchyłki wymiarów nale

ż

y przyjmowa

ć

wg PN-79/M-82903.

2.5. Elektrody oraz inne materiały do spawania nale

ż

y stosowa

ć

wg norm przedmiotowych odpowiednio do

gatunku stali, metody i warunków spawania.

2.6. Atestowanie materiałów. Materiały i wyroby budowlane o jako

ś

ci innej ni

ż

katalogowa powinny m ie

ć

wymagane parametry potwierdzone atestem. W technicznie uzasadnionych przypadkach nale

ż

y

żą

da

ć

atestu

potwierdzaj

ą

cego jako

ść

katalogow

ą

.

3. ZASADY PROJEKTOWANIA

3.1. Postanowienia ogólne

3.1.1. Metoda wymiarowania. Wymiarowanie konstr ukcji nale

ż

y przeprowadza

ć

metod

ą

stanów granicznych wg

PN-76/B-03001

, rozró

ż

niaj

ą

c:

- stany graniczne no

ś

no

ś

ci (i obci

ąż

enia obliczeniowe) oraz

- stany graniczne u

ż

ytkowania (i obci

ąż

enia charakterystyczne).

Przy wymiarowaniu konstrukcji nale

ż

y wykaza

ć

,

ż

e we wszystkich mo

ż

liwych do przewidzenia przypadkach

projektowych, w fazach realizacji i eksploatacji, spełnione s

ą

warunki no

ś

no

ś

ci i sztywno

ś

ci konstrukcji.

3.1.2. Obci

ąż

enia. Rodzaje, war to

ś

ci, współczynniki i kombinacje obci

ąż

e

ń

nale

ż

y ustala

ć

wg

PN-82/B-02000

oraz

innych norm i przepisów wła

ś

ciwych ze wzgl

ę

du na przedmiot projektowania.

3.1.3. Współczynnik konsekwencji zniszczenia

γ

n

nale

ż

y przyjmowa

ć

jako m no

ż

nik do obci

ąż

e

ń

obliczeniowych

w zale

ż

no

ś

ci od rodzaju, wielko

ś

ci i przeznaczenia konstrukcji, z uwzgl

ę

dnieniem strat materialnych i zagro

ż

enia

ż

ycia ludzkiego w przypadku ewentualnej awarii.

Je

ś

li inne przepisy nie stanowi

ą

inaczej, ani te

ż

nie przeprowadza si

ę

specjalnej analizy probabilistycznej, to dla

konstrukcji no

ś

nych w budownictwie powszechnym nale

ż

y przyjmowa

ć

γ

n

= 1.

3.1.4. Wytrzymało

ść

obliczeniow

ą

stali nale

ż

y przyjmowa

ć

wg tabl. 3.

Tablica 3

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 7

background image

Wytrzymało

ść

obliczeniowa stali

Definicja

1)

Rozci

ą

ganie,

ś

ciskanie i przy

zginaniu w kształtownikach,
rurach, pr

ę

tach i blachach

Ś

cinanie w elementach jw.

Docisk powierzchni płaskich

Docisk skupiony wg Hertza

Rozci

ą

ganie w ci

ę

gnach o

wysokiej wytrzymało

ś

ci

(R

m

880 MPa)

1)

Obliczone warto

ś

ci mo

ż

na zaokr

ą

gli

ć

do 5 MPa.

2)

Dla gatunków stali nie uj

ę

tych w tabl. 2 wytrzymało

ść

obliczeniow

ą

ustala si

ę

indywidualnie, dziel

ą

c wytrzymało

ść

charakterystyczn

ą

f

yk

przez współczynnik materiałowy

γ

s

.

Je

ś

li nie przeprowadzono odpowiednich bada

ń

, to nale

ż

y przyjmowa

ć

f

yk

= R

emin

oraz:

γ

s

= 1,15 - dla stali R

e

355 MPa,

γ

s

= 1,20 - dla stali 355<R

e

460 MPa,

γ

s

= 1,25 - dla stali 460<R

e

590 MPa.

3)

W przypadku ło

ż

ysk z liczb

ą

wałków wi

ę

ksz

ą

ni

ż

2 nale

ż

y zmniejszy

ć

warto

ść

f

dbH

o 100 MPa.

4)

W przypadku ci

ę

gien wiotkich równomiernie wyt

ęż

onych na odcinku

dłu

ż

szym ni

ż

30 m nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

redukcj

ę

wytrzymało

ś

ci

obliczeniowej wskutek statystycznego efektu skali.

3.1.5. Wytrzymało

ść

w zło

ż

onym stanie napr

ęż

enia nale

ż

y sprawdza

ć

wg wzoru

(1)

w którym

σ

y

,

σ

z

,

τ

- składowe napr

ęż

enia normalne i styczne w płaskim stanie napr

ęż

enia.

3.2. Obliczenia statyczne i badania konstrukcji

3.2.1. M odel obliczeniowy konstrukcji powinien odwzorowywa

ć

wszystkie istotne parametry i czynniki maj

ą

ce

wpływ na zachowanie si

ę

konstrukcji w rozpatrywanym stanie granicznym tj.: obci

ąż

enia i oddziaływania,

wła

ś

ciwo

ś

ci m ateriału, cechy geom etryczne oraz sztywno

ść

(podatno

ść

) elementów, poł

ą

cze

ń

i wi

ę

zi podporowych

(st

ęż

e

ń

).

Stopie

ń

zło

ż

ono

ś

ci modelu obliczeniowego powinien by

ć

uzasadniony z punktu widzenia wa

ż

no

ś

ci zadania

projektowego.

3.2.2. Siły przekrojowe i przemieszczenia konstrukcji nale

ż

y wyznacza

ć

metodami mechaniki budowli wg teor ii I

rz

ę

du, a w uzasadnionych przypadkach ( np. p. 5.4.4) - wg teorii II r z

ę

du przy zało

ż

eniu spr

ęż

ystego modelu

materiału.
W przypadkach okr e

ś

lonych w zał

ą

czniku 4 mo

ż

na uwzgl

ę

dnia

ć

w obliczeniach plastyczn

ą

redystrybucj

ę

napr

ęż

e

ń

i

sił przekrojowych oraz zwi

ą

zan

ą

z ni

ą

plastyczn

ą

rezerw

ę

no

ś

no

ś

ci konstrukcji.

Gdy zastosowanie analizy obliczeniowej jest utrudnione lub jej wyniki wzbudzaj

ą

w

ą

tpliwo

ść

, to siły przekrojowe i

przemieszczenia nale

ż

y wyznacza

ć

na podstawie bada

ń

do

ś

wiadczalnych.

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 8

background image

3.2.3. Badania atestacyjne. Konstrukcje lub elementy konstrukcji szczególnego typu lub pr zeznaczenia, w tym
konstrukcje prototypowe przeznaczone do seryjnej produkcji, powinny by

ć

poddane próbom obci

ąż

enia.

3.3. Stany graniczne u

ż

ytkowania - warunki sztywno

ś

ci

3.3.1. Zasady ogólne
a) Sprawdzenie konstrukcji ze wzgl

ę

du na stany graniczne u

ż

ytkowania ma na celu niedopuszczenie do

nadm iernych ugi

ęć

, przemieszcze

ń

i drga

ń

, utrudniaj

ą

cych lub uniemo

ż

liwiaj

ą

cych pr awidłow

ą

eksploatacj

ę

obiektu.
b) Do oblicze

ń

nale

ż

y przyjmowa

ć

warto

ś

ci charakterystyczne obci

ąż

e

ń

(

γ

f

= 1).

c) Przy obliczaniu ugi

ęć

i przemieszcze

ń

konstrukcji nie uwzgl

ę

dnia si

ę

:

- współczynników dynamicznych,
- osłabienia elementów otworami na ł

ą

czniki,

- obci

ąż

enia stałego w przypadku konstrukcji z podniesieniem wykonawczym,

- wzrostu przemieszcze

ń

spowodowanego efektami II rz

ę

du.

d) Graniczne ugi

ę

cia belek podsuwnicowych podano w Zał

ą

czniku 5.

e) Graniczne ugi

ę

cia i przemieszczenia konstrukcji nie uj

ę

tych w normie nale

ż

y przyjmowa

ć

wg norm

przedmiotowych.

3.3.2. Ugi

ę

cia belek i elementów obudowy (swobodnie podpartych, ci

ą

głych i utwierdzonych) nie powinny

przekracza

ć

ugi

ęć

granicznych podanych w tabl. 4.

Tablica 4

Elementy konstrukcji

Ugi

ę

cie graniczne

1)

Elementy stropów, podestów i pomostów:
- główne belki stropowe (podci

ą

gi),

- inne belki stropowe i w klatkach
schodowych,
- płyty stalowe i kratki pomostowe

l

/

350

2)

l

/

250

3)

l

/

150

D

ź

wigary dachowe (kratowe i pełno

ś

cienne)

l

/

250

Elementy obudowy:
- płatwie, rygle, słupki
- ramy i szczebliny okien
- blacha fałdowa

l

/

200

4)

l

/

200

l

/

150

5)

Nadpro

ż

a okien i bram

l

/

500

1)

l oznacza rozpi

ę

to

ść

elementu lub podwójny wysi

ę

g wspornika.

2)

Dodatkowe wymagania wg 3.3.5a).

3)

W stropach otynkowanych lub obci

ąż

onych

ś

cianami wra

ż

liwymi na

zarysowanie ugi

ę

cie od obci

ąż

e

ń

zmiennych długotrwałych nie powinno

przekracza

ć

l

/

350

.

4)

Przy obudowie z blachy fałdowej i rozpi

ę

to

ś

ci ł

6 m mo

ż

na przyj

ąć

l

/

150

.

5)

Je

ś

li specjalne wymagania ze wzgl

ę

du na odwodnienie dachu nie

stanowi

ą

inaczej.

Gdy rozpi

ę

to

ś

ci i obci

ąż

enia prz

ę

seł ró

ż

ni

ą

si

ę

nie wi

ę

cej ni

ż

o 20%, to ugi

ę

cia belek ci

ą

głych o stałym przekroju

mo

ż

na przyjmowa

ć

jak dla belki swobodnie podpartej, ze współczynnikiem redukcyjnym, który dla prz

ę

seł

skrajnych (

ś

rodkowych) wynosi:

0,5(0,2) - przy obci

ąż

eniu stałym oraz

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 9

background image

0,75(0,6) - przy obci

ąż

eniu zmiennym.

W przypadku belek obetonowanych, a tak

ż

e belek monolitycznie zespolonych z płytami stropowym i mo

ż

na

uwzgl

ę

dnia

ć

w obliczeniach współprac

ę

belki stalowej z betonem. Je

ś

li nie przeprowadza si

ę

dokładnej analizy, to

ugi

ę

cia belki stalowej mo

ż

na zmniejszy

ć

o 20%.

3.3.3. Przemieszczenia poziome konstrukcji nie powinny przekracza

ć

:

a) w układach jednokondygnacyjnych (bez suwnic):
- przy obudowie wra

ż

liwej na p

ę

kanie:

h

/

250

,

- w pozostałych przypadkach:

h

/

150

,

gdzie h - wysoko

ść

kondygnacji;

b) w układach wielokondygnacyjnych: h

i

/

500

,

gdzie h

i

- poziom rygla (stropu) rozpatrywanej kondygnacji wzgl

ę

dem wierzchu fundamentów.

3.3.4. Podniesienie wykonawcze nale

ż

y stosowa

ć

w d

ź

wigarach dachowych o rozpi

ę

to

ś

ci 30 m i wi

ę

kszej

(m niejszej w uzasadnionych przypadkach), przyjm uj

ą

c przeciwstr załk

ę

monta

ż

ow

ą

nie mniejsz

ą

ni

ż

suma ugi

ęć

od

obci

ąż

enia stałego i połowy obci

ąż

enia zmiennego.

Podniesienia wykonawczego mo

ż

na nie stosowa

ć

w d

ź

wigarach z krzywoliniowym (załamanym) pasem dolnym lub

ze

ś

ci

ą

giem mi

ę

dzy podporami.

3.3.5. Drgania
a) Cz

ę

stotliwo

ść

drga

ń

własnych konstrukcji stropu w pom ieszczeniach u

ż

yteczno

ś

ci publicznej (wolnych od

ś

cian

działowych) o rozpi

ę

to

ś

ci l > 12 m powinna wynosi

ć

co najmniej 5 Hz. Warunku tego mo

ż

na nie sprawdza

ć

, gdy

ugi

ę

cie konstrukcji od kombinacji obci

ąż

e

ń

długotrwałych nie przekracza 10 mm.

b) Ró

ż

nica cz

ę

stotliwo

ś

ci drga

ń

wzbudzonych i drga

ń

własnych konstrukcji nara

ż

onych na oddziaływania typu

harmonicznego powinna wynosi

ć

co najmniej 25% cz

ę

stotliwo

ś

ci drga

ń

własnych.

c) Budynki nara

ż

one na drgania przekazywane przez podło

ż

e, nale

ż

y projektowa

ć

z uwzgl

ę

dnieniem postanowie

ń

PN-85/B-02170

.

3.4. No

ś

no

ść

konstrukcji ze wzgl

ę

du na zm

ę

czenie materiału nale

ż

y dodatkowo sprawdza

ć

w przypadku

obci

ąż

e

ń

dynamicznych wielokrotnie zmiennych.

Zasady obliczania konstrukcji oraz warunki no

ś

no

ś

ci zm

ę

czeniowej elementów i poł

ą

cze

ń

przy obci

ąż

eniach

wysokocyklowych podano w zał

ą

czniku 3.

3.5. Wpływ temperatury

3.5.1. Działanie ró

ż

nicy temperatur. Przerwy dylatacyjne

a) W pr ojektowaniu konstrukcji nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

wpływ temperatury pochodzenia technologicznego, a w

uzasadnionych przypadkach wpływ temperatury pochodzenia klimatycznego wg

PN-86/B-02015

.

b) Je

ś

li nie przeprowadza si

ę

dokładnej analizy wg ww. normy, to dla konstrukcji eksploatowanych w krajowych

warunkach klimatycznych m o

ż

na przyjmowa

ć

obliczeniow

ą

r ó

ż

nic

ę

tem peratur

T

0

=

ą

30°C w stosunku do

umownej temperatury scalania konstrukcji T

0

= 10°C.

c) W przypadku jednokondygnacyjnych układów szkieletowych mo

ż

na pomija

ć

w obliczeniach statycznych wpływ

temperatury pochodzenia klimatycznego, je

ś

li spełnione s

ą

nast

ę

puj

ą

ce warunki:

- długo

ść

obiektu lub jego oddylatowanej cz

ęś

ci (rozstaw dylatacji) nie przekracza:

150 m - w budynkach halowych,
120 m - w estakadach, a ponadto
- odległo

ść

mi

ę

dzy najdalszym i wzgl

ę

dem siebie podporami (st

ęż

eniami lub słupami) przenosz

ą

cymi siły poziome

w rozpatrywanym kierunku, jak równie

ż

odległo

ść

przerwy dylatacyjnej od najbli

ż

szego st

ęż

enia pionowego, nie

przekracza 60 m.

3.5.2. Wła

ś

ciwo

ś

ci stali. Je

ś

li temperatura eksploatacyjna konstrukcji T przekracza 70°C, to do oblicze

ń

nale

ż

y

przyjmowa

ć

zredukowan

ą

wytrzymało

ść

obliczeniow

ą

f

dT

, zredukowany pocz

ą

tkowy współczynnik spr

ęż

ysto

ś

ci E

T

oraz zredukowane współczynniki niestateczno

ś

ci

ϕ

T

. Warto

ś

ci te dla 70°

T

600°C mo

ż

na oblicza

ć

wg wzorów:

(2)

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 10

background image

(3)

(4)

w których

ϕ

=

ϕ

(

) - odpowiedni współczynnik niestateczno

ś

ci dla sm ukło

ś

ci wzgl

ę

dnej, ustalonej przy nie

zmienionych warto

ś

ciach f

d

i E.

3.6. Ochrona konstrukcji przed korozj

ą

i ogniem

a) Zabezpieczenie konstrukcji przed korozj

ą

(przez dobór odpowiednich materiałów, rozwi

ą

za

ń

konstrukcyjnych,

powłok ochr onnych i ewentualnie naddatek grubo

ś

ci elementu) nale

ż

y projektowa

ć

stosownie do przewidywanego

okresu eksploatacji, stopnia agresywno

ś

ci korozyjnej

ś

rodowiska, a tak

ż

e warunków konserwacji i renowacji powłok

ochronnych.
b) W konstrukcjach nar a

ż

onych na bezpo

ś

rednie działanie czynników atm osferycznych grubo

ść

ś

cianek

kształtowników nie powinna by

ć

mniejsza ni

ż

3 mm, a elementy rurowe (je

ś

li ich wewn

ę

trzne powierzchnie nie s

ą

specjalnie zabezpieczone) powinny by

ć

szczelnie zamkni

ę

te. Wymagania te nie dotycz

ą

konstrukcji ze stali

trudnordzewiej

ą

cej.

W ka

ż

dym przypadku przez odpowiednie ukształtowanie konstrukcji, wypełnienie elementów lub specjalne otwory

nale

ż

y umo

ż

liwi

ć

odpływ wody opadowej.

c) W instrukcji zabezpieczenia przeciwkorozyjnego nale

ż

y okre

ś

li

ć

sposób przygotowania (stopie

ń

czysto

ś

ci)

powierzchni, rodzaj i grubo

ść

powłok ochronnych oraz warunki techniczne ich wykonania, odbioru i renowacji.

d) Zabezpieczenie konstrukcji pr zed ogniem przez czynne lub bierne

ś

rodki ochrony nale

ż

y pr ojektowa

ć

wg

specjalnych przepisów, stosownie do wymaganej klasy odporno

ś

ci ogniowej obiektu i poszczególnych elementów.

4. ELEMENTY KONSTRUKCJI

4.1. Postanowienia ogólne

4.1.1. Zło

ż

ony stan napr

ęż

enia. Je

ś

li inne przepisy nie stanowi

ą

inaczej, a w szczególno

ś

ci, gdy pocz

ą

tek

uplastycznienia materiału uto

ż

samia si

ę

ze stanem gr anicznym, to w przypadku elementów lub ich cz

ęś

ci b

ę

d

ą

cych

w zło

ż

onym stanie napr

ęż

enia nale

ż

y dodatkowo sprawdzi

ć

warunek (1).

4.1.2. Osłabienie elementu otworami na ł

ą

czniki

a) Je

ś

li wska

ź

nik osłabienia przy rozci

ą

ganiu (

ψ

ot

),

ś

ciskaniu (

ψ

oc

) lub

ś

cinaniu (

ψ

ov

) jest mniejszy od jedno

ś

ci, to

odpowiednio do stanu napr

ęż

enia nale

ż

y dodatkowo sprawdzi

ć

warunki no

ś

no

ś

ci podane w tabl. 5.

b) Wska

ź

nik osłabienia

ψ

oc

ma zastosowanie wtedy, gdy w strefie

ś

ciskanej elementu wyst

ę

puj

ą

otwory

powi

ę

kszone (tabl. 14) lub nie wypełnione ł

ą

cznikami; w pozostałych przypadkach przyjmuje si

ę

ψ

oc

= 1.

c) Napr

ęż

enia w rozpatrywanej, osłabionej cz

ęś

ci elementu nale

ż

y oblicza

ć

jak w przypadku elem entów nie

osłabionych - na podstawie cech geometrycznych przekroju brutto.
d) Sprowadzone pole przekroju przy rozci

ą

ganiu A

ψ

oblicza si

ę

nast

ę

puj

ą

co:

- dla elementu pojedynczego (

ś

cianki, blachy)

(5)

gdzie A

n

- pole najmniejszego płaskiego lub łamanego przekroju netto; rys. 13; A

n

= min(A

1

, A

2

),

- dla elementu zło

ż

onego (kształtownika)

(6)

przy czym A

i

ψ

- wg wzoru (5).

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 11

background image

Tablica 5

Stan napr

ęż

enia w rozpatrywanej cz

ęś

ci

(

ś

ciance) osłabionej otworami

Wska

ź

nik osłabienia

Warunek no

ś

no

ś

ci

Rozci

ą

ganie równomierne (

∆σ

= 0) lub

mimo

ś

rodowe

Ś

ciskanie równomierne (

∆σ

= 0) lub

mimo

ś

rodowe (por. poz. b)

Ś

cinanie

Zło

ż

ony stan napr

ęż

enia

Oznaczenia:
A

t

,A

t

ψ

- pole przekroju cz

ęś

ci rozci

ą

ganej brutto, sprowadzone,

A

c

,A

cn

- pole przekroju cz

ęś

ci

ś

ciskanej brutto, netto,

A

v

,A

vn

- pole cz

ęś

ci przekroju czynnej przy

ś

cinaniu brutto, netto (tabl. 7),

- napr

ęż

enia normalne

ś

rednie i od zginania (

) obliczone na podstawie cech

geometrycznych przekroju brutto,

-

ś

rednie napr

ęż

enie styczne (

τ

= V/A

v

).

W przypadku kształtowników osłabienie otworami rozpatruje si

ę

dla ka

ż

dej (i-tej)

ś

cianki indywidualnie, a nast

ę

pnie

wyznacza si

ę

sumaryczne pole przekroju.

4.1.3. Klasyfikacja przekrojów
Klasa 1.
Przekr oje klasy 1 mog

ą

osi

ą

gn

ąć

no

ś

no

ść

uogólnionego przegubu plastycznego, a w stanie pełnego

uplastycznienia przy zginaniu wykazuj

ą

zdolno

ść

do obrotu, niezb

ę

dn

ą

do plastycznej redystrybucji mom entów

zginaj

ą

cych.

Klasa 2. Przekroje klasy 2 mog

ą

osi

ą

gn

ąć

no

ś

no

ść

uogólnionego przegubu plastycznego, lecz wskutek miejscowej

niestateczno

ś

ci plastycznej wykazuj

ą

ograniczon

ą

zdolno

ść

do obrotu, uniemo

ż

liwiaj

ą

c

ą

r edystrybucj

ę

mom entów

zginaj

ą

cych.

Tablica 6

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 12

background image

Poz.

Podparcie

ś

cianki -

miarodajna

szeroko

ść

b

Obci

ąż

enie

ś

cianki -

rozkład napr

ęż

e

ń

Graniczna smukło

ść

ś

cianki

dla przekroju klasy

1

2

3

4

a)

33

ε

39

ε

42

ε

66

ε

78

ε

105

ε

b)

9

ε

10

ε

14

ε

-

c)

1)2)

23

ε

25

ε

28

ε

65

ε

71

ε

105

ε

d)

1)

ś

ciskanie lub zginanie

50

ε

2

70

ε

2

100

ε

2

- wg tabl. 8 (dla spr

ęż

ystych rozkładów napr

ęż

e

ń

)

1)

Dla rur walcowanych na gor

ą

co obowi

ą

zuj

ą

warto

ś

ci podane w poz. a).

2)

Dotyczy przekrojów elementów pr

ę

towych.

Klasa 3. Przekroje klasy 3 charakter yzuj

ą

si

ę

tym ,

ż

e ich no

ś

no

ść

jest uwarunkowana pocz

ą

tkiem uplastycznienia

strefy

ś

ciskanej (

σ

c

max

f

d

).

Klasa 4. Przekroje klasy 4 trac

ą

no

ś

no

ść

pr zy najwi

ę

kszych napr

ęż

eniach

ś

ciskaj

ą

cych (lub

ś

rednich

ś

cinaj

ą

cych)

mniejszych ni

ż

granica plastyczno

ś

ci.

Klas

ę

przekroju tj. stopie

ń

odporno

ś

ci elementu na m iejscow

ą

utrat

ę

stateczno

ś

ci nale

ż

y ustala

ć

wg tabl. 6, w

zale

ż

no

ś

ci od warunków podparcia, rozkładu napr

ęż

e

ń

i smukło

ś

ci

ś

cianek (

b

/

t

).

Przekroje elementów, których

ś

cianki nie spełniaj

ą

warunków smukło

ś

ci dla klasy 3 lub warunków smukło

ś

ci przy

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 13

background image

ś

cinaniu, podanych w tabl. 7, zalicza si

ę

do klasy 4, która obejm uje przekroje elementów wra

ż

liwych na miejscow

ą

utrat

ę

stateczno

ś

ci w stanie spr

ęż

ystym.

Tablica 7

Kształtownik - typ przekroju

Pole przekroju
czynnego przy

ś

cinaniu sił

ą

V

i

1)

Warunek

smukło

ś

ci

2)

1)

Podane wzory obowi

ą

zuj

ą

, gdy siła poprzeczna (lub jej składowa) V

i

działa w kierunku równoległym do

ś

cianek (

ś

rodników) tworz

ą

cych

przekrój czynny A

v

.

2)

Je

ś

li spełniony jest odpowiedni warunek smukło

ś

ci, gdzie

to

ś

cianka kształtownika jest odporna na miejscow

ą

utrat

ę

stateczno

ś

ci przy czystym

ś

cinaniu (

ϕ

pv

= 1).

3)

W przypadku kształtowników walcowanych mo

ż

na przyjmowa

ć

h

w

= h, gdzie h - wysoko

ść

kształtownika.

4)

W przypadku

ś

rodników u

ż

ebrowanych graniczn

ą

warto

ść

smukło

ś

ci

mo

ż

na okre

ś

li

ć

wg 4.2.3.

4.2. Stateczno

ść

miejscowa

4.2.1. Zasady ogólne
a) Poni

ż

sze postanowienia dotycz

ą

pełno

ś

ciennych elementów konstrukcji, w których wyst

ę

puj

ą

ś

cianki płaskie,

wra

ż

liwe na m iejscow

ą

utrat

ę

stateczno

ś

ci. Do takich elementów zalicza si

ę

kształtowniki o przekroju klasy 4 oraz

ś

rodniki kształtowników spawanych, obci

ąż

one sił

ą

skupion

ą

.

b) Przy ustalaniu parametr ów stateczno

ś

ci nale

ż

y rozró

ż

nia

ć

kształtowniki o przekroju otwartym (walcowane,

spawane lub gi

ę

te) oraz kształtowniki o przekroju zamkni

ę

tym - rurowe lub skrzynkowe.

Pod poj

ę

ciem kształtownika rurowego nale

ż

y rozumie

ć

kształtownik zam kni

ę

ty o profilu wielobocznym,

zaokr

ą

glonych naro

ż

ach i stałej grubo

ś

ci

ś

cianek.

c) W pr zypadku elementów obci

ąż

onych statycznie mo

ż

na uwzgl

ę

dnia

ć

w obliczeniach stan nadkrytyczny

ś

cianek i

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 14

background image

towarzysz

ą

cy mu wzrost no

ś

no

ś

ci obliczeniowej przekroju. Konstrukcje z kształtowników gi

ę

tych, w których

uwzgl

ę

dnia si

ę

pełny stan nadkrytyczny nale

ż

y oblicza

ć

i projektowa

ć

wg specjalnych przepisów.

4.2.2.

Ś

cianki

ś

ciskane,

ś

ciskane mimo

ś

rodowo lub zginane w swojej płaszczy

ź

nie

4.2.2.1. No

ś

no

ść

w stanie krytycznym

a) Smukło

ść

wzgl

ę

dn

ą

ś

cianki

nale

ż

y oblicza

ć

wg wzoru

(7)

w którym:
b, t - szeroko

ść

i grubo

ść

ś

cianki wg tabl. 6,

K - współczynnik podparcia i obci

ąż

enia

ś

cianki wg tabl. 8.

b) Współczynniki niestateczno

ś

ci

ϕ

p

nale

ż

y przyjmowa

ć

w zale

ż

no

ś

ci od sm ukło

ś

ci wzgl

ę

dnej

, wg tabl. 9, z

wyj

ą

tkiem kształtowników skrzynkowych i rurowych z napr

ęż

eniami spawalniczymi, dla których obowi

ą

zuj

ą

zale

ż

no

ś

ci:

gdzie

ν

- stosunek napr

ęż

e

ń

ś

rednich do najwi

ę

kszych napr

ęż

e

ń

ś

ciskaj

ą

cych w rozpatrywanej

ś

ciance (tabl. 8).

Tablica 8

Schemat podparcia i obci

ąż

enia

ś

cianki

Zakres

wa

ż

no

ś

ci

Współczynnik K

β

> 1

0

ν

1

_ _ _ _ _ _

_

ν

0

K

2

= 0,4 + 0,6

ν

_ _ _ _ _ _ _

K

2

= 0,4/(1-

ν

)

β

< 1

0,5

ν

1

β

1,6

0

ν

1

K

1

= 2,2 + 0,8

ν

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 15

background image

β

1

β < 1

Tablica 9

Smukło

ść

wzgl

ę

dna

Współczynniki niestateczno

ś

ci miejscowej

1)

ϕ

p

ϕ

pe

(

σ

c

= f

d

)

0,75

0,80
0,85
0,90
0,95
1,00
1,05
1,10
1,15
1,20
1,25
1,30
1,35
1,40
1,45
1,50
1,55
1,60
1,65
1,70
1,75
1,80
1,85
1,90
1,95
2,00
2,05
2,10
2,15
2,20
2,25
2,30
2,35
2,40
2,45
2,50
2,55
2,60
2,65
2,70

1

0,956
0,911
0,870
0,834
0,800
0,740
0,687
0,640
0,598
0,560
0,526
0,495
0,467
0,441
0,418
0,397
0,377
0,359
0,342
0,327
0,312
0,299
0,286
0,275
0,264
0,254
0,244
0,235
0,227
0,219
0,211
0,204
0,197
0,191
0,185
0,179
0,173
0,168
0,163

1

0,956
0,911
0,870
0,834
0,800
0,769
0,741
0,715
0,691
0,669
0,649
0,629
0,611
0,594
0,578
0,563
0,549
0,536
0,523
0,511
0,500
0,489
0,479
0,469
0,459
0,450
0,442
0,434
0,426
0,418
0,411
0,404
0,397
0,391
0,384
0,378
0,372
0,367
0,361

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 16

background image

2,75
2,80
2,85
2,90
2,95
3,00

0,159
0,154
0,150
0,146
0,142
0,138

0,356
0,351
0,346
0,341
0,337
0,332

1)

Równania krzywych

c) Warunek stateczno

ś

ci

ś

cianki w jednoosiowym stanie napr

ęż

enia jest okre

ś

lony nast

ę

puj

ą

co

(9)

gdzie

σ

c

- najwi

ę

ksze napr

ęż

enia

ś

ciskaj

ą

ce w rozpatrywanej

ś

ciance.

4.2.2.2. Cechy przekroju w stanie nadkrytycznym
a) Szeroko

ść

współpracuj

ą

c

ą

ś

cianki b

e

w stanie nadkrytycznym mo

ż

na oblicza

ć

wg wzoru

(10)

Współczynnik niestateczno

ś

ci

ϕ

pe

nale

ż

y przyjmowa

ć

wg tabl. 9, z wyj

ą

tkiem kształtowników skrzynkowych i

rurowych z napr

ęż

eniami spawalniczymi, dla których obowi

ą

zuj

ą

zale

ż

no

ś

ci:

(11)

gdzie

ν

- jak we wzorze (8).

b) Je

ś

li najwi

ę

ksze napr

ęż

enia

ś

ciskaj

ą

ce

σ

c

w przekroju współpracuj

ą

cym s

ą

ogr aniczone do warto

ś

ci mniejszej

ni

ż

f

d

, to mo

ż

na zamiast

ϕ

pe

przyjmowa

ć

(12)

c) Przekrój współpracuj

ą

cy elementu w stanie nadkrytycznym ustala si

ę

okr e

ś

laj

ą

c wielko

ść

i rozm ieszczenie

odcinków szeroko

ś

ci współpracuj

ą

cej b

e

jego poszczególnych

ś

cianek (tabl. 8). Dla tak zredukowanego przekroju

oblicza si

ę

miarodajne cechy geometryczne, a w szczególno

ś

ci jego pole A

e

A oraz wska

ź

nik wytrzymało

ś

ci W

e

W.
W przypadku

ś

ciskania ze zginaniem m o

ż

na pr zyjmowa

ć

pole A

e

ustalone jak przy równomiernym

ś

ciskaniu, a

wska

ź

nik W

e

- ustalony jak przy czystym zginaniu.

Je

ś

li

ś

rodek ci

ęż

ko

ś

ci przekroju współpracuj

ą

cego (ustalonego przy zało

ż

eniu równomiernego

ś

ciskania) jest

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 17

background image

przesuni

ę

ty wzgl

ę

dem poło

ż

enia pierwotnego o wielko

ść

e, to nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

w obliczeniach dodatkowe

zginanie momentem

M = Ne.

4.2.2.3. Współczynnik redukcyjny

ψ

no

ś

no

ś

ci obliczeniowej przekroju jest okre

ś

lony nast

ę

puj

ą

co:

- w stanie krytycznym

(13)

- w stanie nadkrytycznym

(14)

- w stanie nadkr ytycznym ograniczonym (p. 4.2.2.2 b), tj. gdy napr

ęż

enia

σ

c

w przekroju współpracuj

ą

cym

ś

cianki

podpieranej (o najwi

ę

kszej smukło

ś

ci

) s

ą

ograniczone do warto

ś

ci wynikaj

ą

cej ze stanu krytycznego

ś

cianki

podpieraj

ą

cej (

σ

c

=

ϕ

p

f

d

, gdzie

ϕ

p

dla

).

(15)

Dla kształtowników, w których wyst

ę

puj

ą

wył

ą

cznie

ś

cianki jednostronnie usztywnione (tj. dla k

ą

towników,

teowników i elementów o przekroju krzy

ż

owym), a tak

ż

e dla innych kształtowników nara

ż

onych na obci

ąż

enia

wielokrotnie zmienne lub udarowe nale

ż

y przyjmowa

ć

ψ

wg wzoru (13).

W pzostałych przypadkach mo

ż

na i zaleca si

ę

przyjmowa

ć

ψ

wg wzoru (15).

4.2.3.

Ś

cianki

ś

cinane. No

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy

ś

cinaniu sił

ą

poprzeczn

ą

V jest okre

ś

lona wzorem

(16)

w którym:

ϕ

p

ν

- współczynnik niestateczno

ś

ci przy

ś

cinaniu:

(17)

- smukło

ść

wzgl

ę

dna, któr

ą

nale

ż

y oblicza

ć

wg wzoru (7), przyjmuj

ą

c miarodajn

ą

szeroko

ść

ś

cianki b równ

ą

rozstawowi usztywnie

ń

podłu

ż

nych oraz współczynnik K = K

ν

wg tabl. 8.

A

ν

- pole przekroju czynnego przy

ś

cinaniu wg tabl. 7.

4.2.4.

Ś

rodniki pod obci

ąż

eniem skupionym. No

ś

no

ść

obliczeniow

ą

ś

r odnika obci

ąż

onego sił

ą

skupion

ą

P

nale

ż

y oblicza

ć

wg wzoru

(18)

w którym:
k

c

- współczynnik, który nale

ż

y oblicza

ć

nast

ę

puj

ą

co:

- gdy siła działa stacjonarnie (rys. 1)

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 18

background image

Rys. 1

Rys. 2

(19)

- gdy siła mo

ż

e zmienia

ć

poło

ż

enie wzdłu

ż

belki (rys. 2a) powinien by

ć

dodatkowo spełniony warunek

(20)

przy czym w przypadku dodatkowego usztywnienia

ś

rodnika

ż

ebrami krótkimi (rys. 2b) o rozstawie a

1

< 2c

0

i

długo

ś

ci równej

2

/

3

szeroko

ś

ci strefy

ś

ciskanej, mo

ż

na przyjmowa

ć

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 19

background image

(21)

Je

ś

li napr

ęż

enia

ś

ciskaj

ą

ce

σ

c

w

ś

rodniku, skierowane wzdłu

ż

styku z pasem s

ą

wi

ę

ksze ni

ż

0,5f

d

to nale

ż

y

przyjmowa

ć

no

ś

no

ść

obliczeniow

ą

zredukowan

ą

(22)

gdzie

η

c

- współczynnik redukcyjny, który dla

0,5f

d

<

σ

c

f

d

wynosi

(23)

W przypadku

ś

rodników o przekroju klasy 4 obowi

ą

zuje warunek (24).

4.2.5.

Ś

rodniki w zło

ż

onym st anie napr

ęż

enia. Stateczno

ść

ś

rodników obci

ąż

onych w ogólnym przypadku siłami

N

w

, M

w

, V i P nale

ż

y sprawdza

ć

wg wzoru

(24)

w którym:
N

Rw

, M

Rw

- no

ś

no

ść

obliczeniowa

ś

rodnika pr zy

ś

ciskaniu, przy zginaniu; w przypadku obci

ąż

e

ń

statycznych i braku

siły skupionej (P = 0) mo

ż

na przyjmowa

ć

no

ś

no

ść

w stanie nadkrytycznym,

ϕ

p

- współczynnik niestateczno

ś

ci

ś

cianki wg 4.2.2,

P

Rc

- wg wzoru (18),

V

R

- wg wzoru (16).

Przy sprawdzaniu stateczno

ś

ci

ś

rodników z

ż

ebram i krótkim i (rys. 2b), nie uwzgl

ę

dnia si

ę

ż

eber krótkich, a we

wzorze (24) nale

ż

y przyj

ąć

P = 0.

4.2.6.

Ż

ebra usztywniaj

ą

ce

4.2.6.1. Zalecenia konstrukcyjne
a)

Ż

ebra usztywniaj

ą

ce (rys. 3) projektuje si

ę

z płaskowników lub kształtowników, jako jednostronne lub

dwustronne, spawane lub nitowane.

Rys. 3

b)

Ż

ebra poprzeczne stosuje si

ę

w miejscach działania znacznych obci

ąż

e

ń

skupionych, na podporach, w strefach

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 20

background image

w

ę

złów sztywnych, a tak

ż

e w innych miejscach, gdy zachodzi potrzeba dodatkowego usztywnienia smukłych

ś

cianek.

c) Rozstaw

ż

eber poprzecznych w prz

ę

słach belek o przekroju klasy 4 nie powinien by

ć

wi

ę

kszy ni

ż

podwójna

wysoko

ść

ś

rodnika.

d)

Ż

ebra podłu

ż

ne stosuje si

ę

w przypadku bardzo smukłych

ś

rodników, lokalnie - w

ś

ciskanych strefach belek i na

całej długo

ś

ci w elementach

ś

ciskanych (słupach).

4.2.6.2.

Ż

ebra poprzeczne powinny spełnia

ć

warunek sztywno

ś

ci

(25)

gdzie:
I

s

- m oment bezwładno

ś

ci przekroju

ż

ebr a wzgl

ę

dem osi w płaszczy

ź

nie

ś

r odkowej

ś

rodnika - w przypadku

ż

ebra

dwustronnego (rys. 4a) lub wzgl

ę

dem osi w płaszczy

ź

nie styku - w przypadku

ż

ebra jednostronnego (rys. 4b).

k - współczynnik okre

ś

lony wzorem

(26)

a - rozstaw

ż

eber,

b, t - szeroko

ść

i grubo

ść

ś

cianki usztywnionej.

Gdy uwzgl

ę

dnia si

ę

no

ś

no

ść

nadkrytyczn

ą

ś

cianki, to nale

ż

y dodatkowo sprawdzi

ć

no

ś

no

ść

ż

ebra, traktuj

ą

c je jak

swobodnie podpart

ą

(przez pasy) belk

ę

, obci

ąż

on

ą

w płaszczy

ź

nie prostopadłej do

ś

cianki:

- obci

ąż

eniem równomiernie rozło

ż

onym, równowa

ż

nym 2% siły

ś

ciskaj

ą

cej w

ś

ciance,

- siłam i skupionymi (w m iejscach skrzy

ż

owania

ż

eber) o warto

ś

ciach równych 2% odpowiednich sił w

ż

ebrach

podłu

ż

nych.

Ż

ebr a podporowe or az

ż

ebra pod sił

ę

skupion

ą

wymiaruje si

ę

jak pr

ę

ty

ś

ciskane przy długo

ś

ci wyboczeniowej

l

e

= 0,8h

w

, gdzie h

w

- wysoko

ść

ś

rodnika. W przypadku obci

ąż

e

ń

statycznych m o

ż

na uwzgl

ę

dnia

ć

w obliczeniach

cz

ęść

współpracuj

ą

c

ą

ś

rodnika o szeroko

ś

ci 30t

w

.

Rys. 4

4.2.6.3.

Ż

ebra podłu

ż

ne powinny mie

ć

przekrój klasy nie wy

ż

szej ni

ż

3 or az odpowiedni

ą

sztywno

ść

, któr

ą

dobiera

si

ę

z warunku (25), przyjmuj

ą

c wła

ś

ciwe dla

ż

eber podłu

ż

nych współczynniki k.

Dla

ż

eber usztywniaj

ą

cych

ś

rodnik belki zginanej (r ys. 3b) w odległo

ś

ci b

1

= (0,25 ÷ 0,33) b od pasa

ś

ciskanego

mo

ż

na przyjmowa

ć

(27)

a dla

ż

eber usztywniaj

ą

cych

ś

ciank

ę

ś

ciskan

ą

w połowie jej szeroko

ś

ci.

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 21

background image

(28)

gdzie

δ

- stosunek pola przekroju

ż

ebra do pola przekroju

ś

cianki usztywnionej (

ś

rodnika), przy czym:

0,05

δ

= A

s

/bt

0,20.

Gdy uwzgl

ę

dnia si

ę

stan nadkrytyczny

ś

cianki, to nale

ż

y dodatkowo sprawdzi

ć

stateczno

ść

ż

ebr a w płaszczy

ź

nie

prostopadłej do

ś

cianki przyjmuj

ą

c do oblicze

ń

:

- obliczeniowe pole przekroju

ż

ebra A

s0

= A

s

+

Σ

b

e

t

w

(rys. 5),

- długo

ść

wyboczeniow

ą

, równ

ą

rozstawowi

ż

eber poprzecznych lub st

ęż

e

ń

bocznych elementu,

- obci

ąż

enie sił

ą

N

0

= A

s0

, gdzie

-

ś

rednie napr

ęż

enie w przekroju A

s0

.

Ż

ebr a dwustronne, a tak

ż

e jednostronne zachowuj

ą

ce ci

ą

gło

ść

na skrzy

ż

owaniach z

ż

ebrami popr zecznymi oblicza

si

ę

jak pr

ę

ty

ś

ciskane osiowo. Przy braku ci

ą

gło

ś

ci

ż

eber jednostronnych nale

ż

y przyjm owa

ć

,

ż

e siła działa w

płaszczy

ź

nie

ś

rodkowej

ś

cianki.

Rys. 5

4.3. Elementy rozci

ą

gane

4.3.1. Postanowienia ogólne
a) W przypadku pr

ę

tów projektowanych jako osiowo rozci

ą

gane mo

ż

na pomija

ć

zginanie wywołane ci

ęż

arem

własnym, je

ś

li rzut poziomy długo

ś

ci pr

ę

ta nie przekracza 6 m.

b) Zam ocowane mimo

ś

rodowo pr

ę

ty pojedyncze: k

ą

towniki zamocowane jednym ramieniem, ceowniki

zam ocowane

ś

rodnikiem oraz teowniki zamocowane półk

ą

mo

ż

na traktowa

ć

jak osiowo obci

ąż

one pod warunkiem,

ż

e do oblicze

ń

przyjmuje si

ę

sprowadzone pole przekroju A

ψ

okre

ś

lone wzorem

(29)

w którym:
A

1

- pole pr zekroju cz

ęś

ci przylgowej kształtownika: brutto - w przypadku poł

ą

czenia spawanego, netto - w

przypadku poł

ą

czenia

ś

rubowego lub nitowego;

A

2

- pole przekroju cz

ęś

ci odstaj

ą

cej kształtownika.

W przypadku poł

ą

czenia na jeden ł

ą

cznik nale

ż

y przyjmowa

ć

(30)

gdzie A

1

ψ

- sprowadzone pole przekroju cz

ęś

ci przylgowej kształtownika obliczone wg wzoru (5).

c) W przypadku obci

ąż

e

ń

dynamicznych obowi

ą

zuje ograniczenie smukło

ś

ci pr

ę

ta:

λ

250 - dla pr

ę

tów kratownic,

λ

350 - dla ci

ę

gien bez wst

ę

pnego naci

ą

gu.

d) No

ś

no

ść

elementów rozci

ą

ganych mimo

ś

rodowo nale

ż

y sprawdza

ć

wg 4.5.6.

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 22

background image

4.3.2. No

ś

no

ść

elementów rozci

ą

ganych osiowo nale

ż

y sprawdza

ć

wg wzoru

(31)

przy czym w przypadku elementów osłabionych otworami na ł

ą

czniki (p. 4.1.2d) lub zamocowanych mimo

ś

rodowo

(p. 4.3.1b) obowi

ą

zuje warunek

(32)

gdzie A

ψ

- sprowadzone pole przekroju.

4.4. Elementy

ś

ciskane

4.4.1. Postanowienia ogólne
a) W przypadku pr

ę

tów projektowanych jako osiowo

ś

ciskane mo

ż

na pomija

ć

zginanie wywołane ci

ęż

arem

własnym, je

ś

li iloczyn smukło

ś

ci wzgl

ę

dnej pr

ę

ta w płaszczy

ź

nie pionowej i rzutu poziomego jego długo

ś

ci nie

przekracza 6 m.
b) Zamocowane mim o

ś

rodowo pr

ę

ty skratowania, okre

ś

lone w 4.3.1b) m o

ż

na uwa

ż

a

ć

za osiowo

ś

ciskane, pr zy

czym dodatkowo powinien by

ć

spełniony warunek (32), w którym A

ψ

- wg wzoru (29).

c) Osłabienie elementu otworami na ł

ą

czniki nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

wg 4.1.2.

d) Smukło

ść

pr

ę

ta powinna spełnia

ć

warunek

λ

250.

e) No

ś

no

ść

elementów

ś

ciskanych mimo

ś

rodowo nale

ż

y sprawdza

ć

wg 4.6.

4.4.2. No

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy osiowym

ś

ciskaniu N

Rc

jest okre

ś

lona nast

ę

puj

ą

co:

(33)

przy czym
- dla przekrojów klasy 1, 2 i 3 przyjmuje si

ę

ψ

= 1

- dla przekrojów klasy 4 przyjmuje si

ę

ψ

- wg 4.2.2.3.

4.4.3. Smukło

ść

wzgl

ę

dna pr

ę

ta przy wyboczeniu

jest okre

ś

lona wzorem

(34)

w którym N

cr

- siła krytyczna wg klasycznej teorii stateczno

ś

ci przy wyboczeniu gi

ę

tnym, skr

ę

tnym lub gi

ę

tno-

skr

ę

tnym; odpowiednie wzory do obliczania N

cr

podano w zał

ą

czniku 1, rozdz. 3.

Smukło

ść

wzgl

ę

dn

ą

pr

ę

ta prostego o stałym przekroju przy wyboczeniu gi

ę

tnym mo

ż

na oblicza

ć

wg wzorów:

(35)

lub w przypadku przekroju klasy 4 (

ψ

< 1)

(36)

w których:

λ

- smukło

ść

pr

ę

ta (stosunek długo

ś

ci wyboczeniowej l

e

do wła

ś

ciwego promienia bezwładno

ś

ci przekroju)

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 23

background image

(37)

µ

- współczynnik długo

ś

ci wyboczeniowej, który mo

ż

na przyjmowa

ć

(wyznacza

ć

) wg zał

ą

cznika 1,

l

0

- długo

ść

obliczeniowa pr

ę

ta mierzona w osiach podpór (st

ęż

e

ń

) lub mi

ę

dzy teoretycznymi w

ę

złami konstrukcji,

λ

p

- smukło

ść

porównawcza:

(38)

4.4.4. Współczynnik wyboczeniowy

ϕ

nale

ż

y przyjmowa

ć

w zale

ż

no

ś

ci od smukło

ś

ci wzgl

ę

dnej

z tabl. 11 wg

odpowiedniej krzywej wyboczeniowej ustalonej na podstawie tabl. 10.

Tablica 10

Element - technologia wytwarzania,

przekrój

Smukło

ść

wzgl

ę

dna

Krzywa

wyboczeniowa

Rurowy okr

ą

gły lub

prostok

ą

tny

- bez napr

ęż

e

ń

spawalniczych

- z napr

ęż

eniami

spawalniczymi

a
b

Skrzynkowy -

spawany

1/

z blach lub

kształtowników

b (a)

Dwuteowy walcowany

2/

a (b)

b (c)

Dwuteowy spawany

1)

b (a)

c (b)

Inne elementy o

przekroju pełnym lub

otwartym

c

1)

Kształtownikom poddanym wy

ż

arzaniu odpr

ęż

aj

ą

cemu mo

ż

na

przyporz

ą

dkowa

ć

krzywe podane w nawiasach.

2)

Dwuteownikom szerokostopowym (h/b

1,2) nale

ż

y

przyporz

ą

dkowa

ć

krzywe podane w nawiasach.

Tablica 11

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 24

background image

Smukło

ść

wzgl

ę

dna

Współczynniki niestateczno

ś

ci ogólnej

ϕ

,

ϕ

L

(wg krzywej

1)

)

a

0

(n = 2,5)

a (n = 2)

b (n = 1,6)

c (n = 1,2)

0,00
0,05
0,10
0,15
0,20
0,25
0,30
0,35
0,40
0,45
0,50
0,55
0,60
0,65
0,70
0,75
0,80
0,85
0,90
0,95
1,00
1,05
1,10
1,15
1,20
1,25
1,30
1,35
1,40
1,45
1,50
1,55
1,60
1,65
1,70
1,75
1,80
1,85
1,90
1,95
2,00
2,05
2,10
2,15
2,20
2,25
2,30
2,35
2,40
2,45
2,50
2,55
2,60
2,65

1,000
1,000
1,000
1,000
1,000
1,000
0,999
0,998
0,996
0,993
0,988
0,981
0,970
0,957
0,940
0,918
0,893
0,863
0,831
0,795
0,758
0,720
0,681
0,643
0,607
0,571
0,538
0,506
0,477
0,449
0,423
0,399
0,377
0,356
0,337
0,319
0,302
0,287
0,273
0,259
0,247
0,235
0,225
0,214
0,205
0,196
0,188
0,180
0,173
0,166
0,159
0,153
0,147
0,142

1,000
1,000
1,000
1,000
0,999
0,998
0,996
0,993
0,987
0,980
0,970
0,957
0,941
0,921
0,898
0,872
0,842
0,811
0,777
0,742
0,707
0,672
0,637
0,603
0,570
0,539
0,509
0,481
0,454
0,430
0,406
0,384
0,364
0,345
0,327
0,310
0,295
0,280
0,267
0,254
0,243
0,231
0,221
0,211
0,202
0,194
0,186
0,178
0,171
0,164
0,158
0,152
0,146
0,141

1,000
1,000
1,000
0,999
0,996
0,993
0,987
0,979
0,968
0,954
0,937
0,918
0,895
0,869
0,841
0,811
0,780
0,747
0,714
0,681
0,648
0,616
0,585
0,555
0,526
0,499
0,473
0,448
0,425
0,403
0,382
0,363
0,345
0,328
0,312
0,297
0,282
0,269
0,257
0,245
0,234
0,224
0,214
0,205
0,197
0,189
0,181
0,174
0,167
0,161
0,155
0,149
0,144
0,139

1,000
0,999
0,997
0,991
0,983
0,971
0,956
0,938
0,916
0,892
0,865
0,837
0,807
0,776
0,744
0,713
0,681
0,650
0,619
0,590
0,561
0,534
0,507
0,482
0,459
0,436
0,415
0,394
0,375
0,357
0,340
0,324
0,309
0,295
0,282
0,269
0,257
0,246
0,236
0,226
0,216
0,208
0,199
0,191
0,184
0,177
0,170
0,164
0,158
0,152
0,147
0,141
0,137
0,132

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 25

background image

2,70
2,75
2,80
2,85
2,90
2,95
3,00

0,137
0,132
0,127
0,123
0,119
0,115
0,111

0,136
0,131
0,127
0,122
0,118
0,114
0,110

0,134
0,129
0,125
0,120
0,117
0,113
0,109

0,127
0,123
0,119
0,115
0,112
0,108
0,105

1)

Współczynnik

ϕ

jest parametryczn

ą

funkcj

ą

smukło

ś

ci wzgl

ę

dnej:

, gdzie n - uogólniony

parametr imperfekcji.

4.4.5. No

ś

no

ść

(stateczno

ść

) elementów

ś

ciskanych osiowo nale

ż

y sprawdza

ć

wg wzoru

(39)

w którym:
N

Rc

- no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju wg 4.4.2,

ϕ

- współczynnik wyboczeniowy:

ϕ

= min

ϕ

(

) - wg 4.4.4.

W przypadku pr

ę

tów o przekroju otwartym : monosymetrycznym , punktowo sym etrycznym (np. krzy

ż

owym) lub

niesym etrycznym, oprócz wyboczenia gi

ę

tnego, nale

ż

y bra

ć

równie

ż

pod uwag

ę

mo

ż

liwo

ść

wyboczenia gi

ę

tno-

skr

ę

tnego lub skr

ę

tnego, obliczaj

ą

c stosown

ą

smukło

ść

wg wzoru (34). Mo

ż

na nie sprawdza

ć

stateczno

ś

ci gi

ę

tno-

skr

ę

tnej pr

ę

tów z kształtowników walcowanych.

4.5. Elementy zginane

4.5.1. Postanowienia ogólne
a) Elem enty zginane wzgl

ę

dem jednej z dwu głównych osi bezwładno

ś

ci przekroju uwa

ż

a si

ę

za zginane

jednokierunkowo.
b) Je

ś

li obci

ąż

enie poprzeczne elem entu przy zginaniu jednokierunkowym lub dwukierunkowym (uko

ś

nym) działa

mim o

ś

rodowo wzgl

ę

dem osi

ś

rodków

ś

cinania, to nale

ż

y dodatkowo uwzgl

ę

dnia

ć

w obliczeniach skr

ę

canie

elementu, lub stosowa

ć

odpowiednie zabezpieczenie konstrukcyjne (st

ęż

enie) w celu przeniesienia momentów

skr

ę

caj

ą

cych.

Mo

ż

na pomija

ć

w obliczeniach wpływ drugorz

ę

dnego skr

ę

cania w przypadku kształtowników o przekroju

zamkni

ę

tym.

c) No

ś

no

ść

elementów zginanych wzgl

ę

dem osi najwi

ę

kszej bezwładno

ś

ci przekroju (X) nale

ż

y sprawdza

ć

z

uwzgl

ę

dnieniem mo

ż

liwo

ś

ci utraty płaskiej postaci zginania, czyli zwichrzenia.

Mo

ż

na przyj

ąć

,

ż

e s

ą

konstrukcyjnie zabezpieczone przed zwichrzeniem:

- elementy, których pas

ś

ciskany jest st

ęż

ony sztywn

ą

tarcz

ą

;

- dwuteowniki walcowane, gdy spełniony jest warunek

(40)

gdzie:
l

1

- r ozstaw st

ęż

e

ń

bocznych pasa

ś

ciskanego lub odległo

ść

mi

ę

dzy przekrojam i zabezpieczonym i przed obrotem i

przemieszczeniem bocznym,
i

y

- promie

ń

bezwładno

ś

ci przekroju wzgl

ę

dem osi Y,

β

- wg tabl. 12, poz. a), jak dla elementu o długo

ś

ci l

0

= l

1

;

- elementy rurowe i skrzynkowe, gdy spełniony jest warunek

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 26

background image

(41)

gdzie:
l

1

- jak we wzorze (40),

b

0

- osiowy rozstaw

ś

rodników.

d) Rozpi

ę

to

ść

obliczeniow

ą

belek l

0

nale

ż

y przyjmowa

ć

równ

ą

osiowemu rozstawowi podpór (ło

ż

ysk), a przy

oparciu powierzchniowym lub zamocowaniu w

ś

cianach - równ

ą

:

1,05l - w przypadku belek dwustronnie podpartych lub zamocowanych,
1,025l - w przypadku wsporników lub skrajnych prz

ę

seł belek ci

ą

głych,

przy czym l

0

l + 0,5h, gdzie l - odległo

ść

w

ś

wietle mi

ę

dzy

ś

cianam i lub mi

ę

dzy ło

ż

yskiem a

ś

cian

ą

, h - wysoko

ść

belki.
e) No

ś

no

ść

ś

rodników pod obci

ąż

eniem skupionym nale

ż

y sprawdza

ć

wg 4.2.4, a w przypadku kształtowników

walcowanych - wg 6.5.
f) Osłabienie elementu otworami na ł

ą

czniki nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

wg 4.1.2.

g) Przy wymiarowaniu elementów zginanych nale

ż

y spełni

ć

odpowiednie warunki sztywno

ś

ci podane w 3.3.2.

4.5.2. No

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy jednokierunkowym zginaniu M

R

jest okre

ś

lona nast

ę

puj

ą

co:

a) dla przekrojów klasy 1 i 2,

(42)

gdzie:

α

p

- obliczeniowy współczynnik r ezerwy plastycznej przekroju przy zginaniu wg zał

ą

cznika 4, rozdz. 2; współczynnik

α

p

> 1 m o

ż

na stosowa

ć

w przypadku elem entów obci

ąż

onych statycznie i zginanych w płaszczy

ź

nie symetrii

przekroju; w pozostałych przypadkach nale

ż

y przyj

ąć

α

p

= 1;

W - wska

ź

nik wytrzymało

ś

ci pr zekroju przy zginaniu spr

ęż

ystym dla najbardziej oddalonej od osi oboj

ę

tnej kraw

ę

dzi

ś

ciskanej (W

c

) lub rozci

ą

ganej (W

t

); W = min (W

c

, W

t

);

b) dla przekrojów klasy 3 (

ψ

= 1) i 4 (

ψ

< 1)

(43)

gdzie:

ψ

- współczynnik redukcyjny wg 4.2.2.3,

α

p

- jak we wzorze (42),

c) w przypadku pojedynczych ceowników walcowanych, zginanych w płaszczy

ź

nie

ś

rodnika lub do niego

równoległej, wpływ drugorz

ę

dnego skr

ę

cania mo

ż

na uwzgl

ę

dnia

ć

w sposób przybli

ż

ony pr zyjmuj

ą

c no

ś

no

ść

obliczeniow

ą

zredukowan

ą

wg wzoru

(44)

w którym:
V - siła poprzeczna w rozpatrywanym przekroju,
V

R

- no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy

ś

cinaniu wg wzoru (47),

e - mimo

ś

ród obci

ąż

enia poprzecznego (płaszczyzny zginania) wzgl

ę

dem

ś

rodka

ś

cinania przekroju, pr zy czym e

b,
t

w

- grubo

ść

ś

rodnika,

b, t

f

- szeroko

ść

i

ś

rednia grubo

ść

półki.

d) je

ś

li w przekroju wyst

ę

puje siła poprzeczna V > V

0

, gdzie V

0

- jak ni

ż

ej, to nale

ż

y przyjmowa

ć

no

ś

no

ść

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 27

background image

obliczeniow

ą

zredukowan

ą

M

R, v

, któr

ą

mo

ż

na oblicza

ć

nast

ę

puj

ą

co:

- w przypadku bisymetrycznych przekrojów dwuteowych klasy 1 i 2, zginanych wzgl

ę

dem osi najwi

ę

kszej

bezwładno

ś

ci, gdy V > V

0

= 0,6V

R

,

(45)

- w pozostałych przypadkach, gdy V > V

0

= 0,3V

R

,

(46)

gdzie:
I

(v)

- moment bezwładno

ś

ci cz

ęś

ci przekroju czynnej przy

ś

cinaniu wzgl

ę

dem osi oboj

ę

tnej,

I - moment bezwładno

ś

ci całego przekroju.

Je

ś

li spełniony jest odpowiedni warunek smukło

ś

ci z tabl. 7, to no

ś

no

ść

obliczeniow

ą

przy

ś

cinaniu V

R

mo

ż

na

oblicza

ć

wg wzoru

(47)

W przeciwnym razie obowi

ą

zuje wzór (16).

e) w przypadku dwuteowników hybrydowych (f

df

> f

dw

) no

ś

no

ść

obliczeniow

ą

przekroju mo

ż

na oblicza

ć

wg wzorów:

- przy zginaniu (wzgl

ę

dem osi X)

(48)

gdzie:
M

R,f

- no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju zło

ż

onego z pasów (f

d

= f

df

)

M

R,w

- no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju

ś

rodnika (f

d

= f

dw

)

- przy

ś

cinaniu ze zginaniem

(49)

gdzie:
V

R

- wg wzoru (16),

W - wska

ź

nik wytrzymało

ś

ci całego przekroju.

4.5.3. Smukło

ść

wzgl

ę

dna przy zwichrzeniu

.

a) Smukło

ść

jest okre

ś

lona wzorem

(50)

gdzie M

cr

- moment krytyczny wg klasycznej teorii stateczno

ś

ci; odpowiednie wzory do obliczania M

cr

podano w

zał

ą

czniku 1, rozdz. 3.

b) Smukło

ść

elementów o bisymetr ycznym przekroju dwuteowym, swobodnie podpartych w sposób widełkowy

(tj. bez mo

ż

liwo

ś

ci obrotu wokół osi pr

ę

ta) i obci

ąż

onych momentam i na podporach, mo

ż

na wyznacza

ć

wg wzoru

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 28

background image

przybli

ż

onego

(51)

gdzie:
l

0

, h - rozpi

ę

to

ść

, wysoko

ść

elementu,

b, t

f

- szeroko

ść

, grubo

ść

pasa (półki),

β

- wg tabl. 12, poz. a).

c) Smukło

ść

ceowników walcowanych, podpartych i obci

ąż

onych jak w poz. b) mo

ż

na wyznacza

ć

wg wzoru

(51), zwi

ę

kszaj

ą

c otrzyman

ą

warto

ść

o 25%.

4.5.4. Współczynnik zwichrzenia

ϕ

L

nale

ż

y przyjm owa

ć

zale

ż

nie od smukło

ś

ci wzgl

ę

dnej

z tabl. 11, przy czym

dla elem entów walcowanych oraz elementów spawanych w sposób zmechanizowany - wg krzywej niestateczno

ś

ci

a

0

, natomiast w pozostałych przypadkach - wg krzywej a.

4.5.5. No

ś

no

ść

(stateczno

ść

) elementów jednokierunkowo zginanych nale

ż

y sprawdza

ć

wg wzoru

(52)

gdzie:
M

R

- no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy zginaniu wg 4.5.2,

ϕ

L

- współczynnik zwichr zenia wg 4.5.4; dla elementów zginanych wzgl

ę

dem osi najmniejszej bezwładno

ś

ci

przekroju, a tak

ż

e elementów zabezpieczonych przed zwichrzeniem (p. 4.5.1c) przyjmuje si

ę

ϕ

L

= 1.

W przekrojach, w których wyst

ę

puje siła poprzeczna (V > V

0

, p. 4.5.2d) powinny by

ć

spełnione warunki:

(53)

4.5.6. No

ś

no

ść

elementów dwukierunkowo zginanych lub zginanych i rozci

ą

ganych nale

ż

y sprawdza

ć

wg

wzoru

(54)

w którym:
N

Rt

- no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy rozci

ą

ganiu wg wzoru (31),

M

R

,

ϕ

L

- jak we wzorze (52).

Dodatkowe sprawdzenie no

ś

no

ś

ci przekrojów, w których wyst

ę

puje siła popr zeczna m o

ż

na przeprowadza

ć

wg

wzorów:

(55)

(56)

gdzie M

R,V

- no

ś

no

ść

obliczeniowa przekroju przy zginaniu ze

ś

cinaniem wg 4.5.2d).

4.6. Elementy

ś

ciskane i zginane

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 29

background image

4.6.1. Zasady ogólne - parametry stateczno

ś

ci

a) Przy projektowaniu elementów

ś

ciskanych i zginanych obowi

ą

zuj

ą

ogólne postanowienia podane w 4.4.1 i 4.5.1.

b) Poni

ż

sze zasady dotycz

ą

elementów pełno

ś

ciennych o stałym przekr oju dowolnej klasy, obci

ąż

onych w ogólnym

przypadku sił

ą

podłu

ż

n

ą

N i momentami zginaj

ą

cymi M

x

i M

y

, działaj

ą

cym i odpowiednio wzgl

ę

dem osi najwi

ę

kszej

(X) i najmniejszej (Y) bezwładno

ś

ci przekroju.

c) No

ś

no

ść

obliczeniow

ą

przekroju (N

Rc

, M

Rx

, M

Ry

) oraz współczynniki niestateczno

ś

ci (

ϕ

,

ϕ

L

) nale

ż

y ustala

ć

jak w

przypadkach prostych stanów obci

ąż

enia -

ś

ciskania lub jednokierunkowego zginania.

d) Warto

ś

ci

β

M

max

nale

ż

y ustala

ć

wg tabl. 12, w zale

ż

no

ś

ci od warunków podparcia w rozpatrywanej płaszczy

ź

nie

wyboczenia oraz sposobu obci

ąż

enia pr

ę

ta (wykresu momentów) na odcinku równym jego długo

ś

ci obliczeniowej

l

0

.

e) Składnik poprawkowy

i

nale

ż

y oblicza

ć

wg wzoru

(57)

w któr ym wielko

ś

ci z indeksem i = x lub y odpowiadaj

ą

zawsze r ozpatrywanej płaszczy

ź

nie wyboczenia - wzgl

ę

dem

osi X lub Y.

4.6.2. No

ś

no

ść

(stateczno

ść

) elementów

ś

ciskanych i zginanych

a) Stateczno

ść

elementów o przekroju co najmniej m onosymetrycznym

ś

ciskanych i zginanych jednokierunkowo

lub dwukierunkowo nale

ż

y sprawdza

ć

wg wzoru

(58)

Tablica 12

Warunki podparcia i sposoby obci

ąż

enia pr

ę

ta

Warto

ść

β

M

max

a)

Pr

ę

t o w

ę

złach wzajemnie poprzecznie

nieprzesuwnych (µ

1), obci

ąż

ony momentami w

w

ę

złach podporowych (M

0

= 0)

β

M

max

= 0,55M

1

+ 0,45M

2

lecz

β

0,4

b)

Pr

ę

t o w

ę

złach wzajemnie poprzecznie

przesuwnych (µ > 1), jednostronnie lub
dwustronnie utwierdzony

β

M

max

= M

1

+ 0,15M

2

1)

lecz

β

1

c)

Pr

ę

t podparty dwustronnie przegubowo (µ = 1),

obci

ąż

ony poprzecznie mi

ę

dzy w

ę

złami i

ewentualnie momentami w w

ę

złach podporowych

β

M

max

= max M (0,4l

0

z

0,6l

0

)

2)

lecz

β

0,4

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 30

background image

d)

W pozostałych przypadkach, gdy nie
przeprowadza si

ę

dokładnej analizy, nale

ż

y

przyjmowa

ć

β

M

max

= M

max

1)

Je

ś

li M

max

wyst

ę

puje mi

ę

dzy w

ę

złami podporowymi, a tak

ż

e dla wspornika nale

ż

y przyjmowa

ć

β

= 1.

2)

Warto

ść

β

M

max

przyjmuje si

ę

równ

ą

najwi

ę

kszej bezwgl

ę

dnej warto

ś

ci momentu w

ś

rodkowym przedziale

pr

ę

ta o długo

ś

ci 0,2l

0

.

W ogólnym przypadku powy

ż

szy warunek nale

ż

y sprawdzi

ć

dwukrotnie - dla

ϕ

x

i

ϕ

y

.

Przy jednokierunkowym zginaniu bez mo

ż

liwo

ś

ci zwichr zenia (

ϕ

L

= 1 lub M

x

= 0) przyjmuje si

ę

ϕ

i

w płaszczy

ź

nie

zginania.

W ka

ż

dym przypadku, gdy współczynnik

ϕ

i

> min

ϕ

(

), nale

ż

y dodatkowo sprawdzi

ć

warunek (39).

Je

ś

li

β

< 1 lub V > V

0

(p. 4.5.2d), to nale

ż

y ponadto sprawdzi

ć

warunek (54) oraz warunki no

ś

no

ś

ci przekroju (55) i

(56), przyjmuj

ą

c N

Rc

zamiast N

Rt

.

b) Stateczno

ść

gi

ę

tno-skr

ę

tn

ą

pr

ę

tów o przekroju otwartym bez osi symetr ii mo

ż

na sprawdza

ć

wg poz. a),

przyjmuj

ą

c we wzorze (58) zamiast

ϕ

L

współczynnik wyboczeniowy

ϕ

ustalony dla sm ukło

ś

ci

λ

1

= l

1

/i

y

, gdzie l

1

- jak

we wzorze (40).

4.7. Elementy wielogał

ę

ziowe

4.7.1. Zasady ogólne
a) Przy sprawdzaniu stateczno

ś

ci elementów wielogał

ę

ziowych ( rys. 6) nale

ż

y przyjmowa

ć

smukło

ść

zast

ę

pcz

ą

λ

m

i

okre

ś

lony dla niej współczynnik wyboczeniowy

ϕ

- wg krzywej niestateczno

ś

ci b lub wg krzywej wła

ś

ciwej dla

λ

, gdy

λ

m

=

λ

.

b) Je

ś

li

λ

m

>

λ

, to obowi

ą

zuj

ą

warunki no

ś

no

ś

ci jak dla elementów pełno

ś

ciennych o przekroju klasy 4 z tym,

ż

e do

oblicze

ń

nale

ż

y pr zyjmowa

ć

ψ

=

ϕ

1

lub (gdy przekrój gał

ę

zi jest klasy 4)

ψ

= min (

ϕ

1

,

ϕ

p

), gdzie:

ϕ

1

- współczynnik

wyboczeniowy ustalony dla pojedynczej gał

ę

zi,

ϕ

p

- współczynnik niestateczno

ś

ci miejscowej.

4.7.2. Smukło

ść

zast

ę

pcza elementu wielogał

ę

ziowego jest okre

ś

lona wzorem

(59)

gdzie:

λ

- sm ukło

ść

ustalona jak dla elementu pełno

ś

ciennego, m = 0, gdy rozpatr uje si

ę

wyboczenie wzgl

ę

dem osi

przecinaj

ą

cej materiał wszystkich gał

ę

zi (rys. 6 a/ i b);

λ

mx

=

λ

x

) lub

m - liczba gał

ę

zi w płaszczy

ź

nie przewi

ą

zek lub skratowania, równoległej do kierunku wyboczenia,

λ

v

- smukło

ść

postaciowa okre

ś

lona nast

ę

puj

ą

co:

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 31

background image

Rys. 6

Rys. 7

- dla elementów z przewi

ą

zkami (rys. 8a)

(60)

l

1

- odcinek r ówny osiowemu rozstawowi przewi

ą

zek, lecz nie wi

ę

kszy ni

ż

odst

ę

p mi

ę

dzy nimi zwi

ę

kszony o 100

mm,
i

1

- najmniejszy promie

ń

bezwładno

ś

ci przekroju gał

ę

zi;

- dla elementów kratowych (rys. 8 b) ÷ d)

(61)

(61)

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 32

background image

A - pole przekroju wszystkich gał

ę

zi,

n - liczba płaszczyzn skratowania w kierunku wyboczenia; dla elementów trójgraniastych (rys. 6 d) pr zyjmuje si

ę

n = 1,5,
A

D

- pole przekroju krzy

ż

ulca lub krzy

ż

ulców w przedziale skratowania,

α

- k

ą

t mi

ę

dzy osiami krzy

ż

ulca i gał

ę

zi.

W przypadku skratowania, jak na rys. 8b), smukło

ść

λ

v

nale

ż

y zwi

ę

kszy

ć

o 25%.

Pr

ę

ty zło

ż

one z dwóch k

ą

towników ustawionych krzy

ż

owo (rys. 7; l

1

/i

1

60) nale

ż

y sprawdza

ć

na wyboczenie

wzgl

ę

dem osi X, przyjmuj

ą

c długo

ść

wyboczeniow

ą

l

ex

równ

ą

ś

redniej arytmetycznej długo

ś

ci wyboczeniowych w

płaszczyznach równoległych do ramion k

ą

towników.

W przypadku k

ą

towników nierównoramiennych mo

ż

na przyjmowa

ć

i

x

0,8i

0

.

Rys. 8

4.7.3. Przewi

ą

zki i skratowania nale

ż

y wymiarowa

ć

na siły wynikaj

ą

ce z obci

ąż

enia sił

ą

poprzeczn

ą

Q

(62)

gdzie V - siła poprzeczna w elemencie wielogał

ę

ziowym od obci

ąż

enia zewn

ę

trznego.

Sił

ę

popr zeczn

ą

i moment w przewi

ą

zkach elementów dwugał

ę

ziowych (m = 2; r ys. 8a), a tak

ż

e wielogał

ę

ziowych

(m > 2) mo

ż

na oblicza

ć

wg wzorów:

(63)

w których:
n - liczba płaszczyzn przewi

ą

zek,

a, l

1

- rozstaw gał

ę

zi, rozstaw przewi

ą

zek.

Przewi

ą

zki nale

ż

y rozmieszcza

ć

regularnie przy niepar zystej liczbie przedziałów. Przewi

ą

zki po

ś

rednie powinny

mie

ć

szeroko

ść

b

100 mm, a skrajne co najmniej 1,5b.

Poł

ą

czenia przewi

ą

zek lub pr

ę

tów skratowania z gał

ę

ziami projektuje si

ę

jako spawane, nitowe lub

ś

rubowe cierne;

wyj

ą

tkowo stosuje si

ę

poł

ą

czenia

ś

rubowe pasowane.

5. UKŁADY KONSTRUKCYJNE - STATECZNO

ŚĆ

OGÓLNA

5.1. Zasady i wymagania ogólne
a) Układy konstrukcyjne powinny mie

ć

zapewnion

ą

stateczno

ść

ogóln

ą

tj. zdolno

ść

do skutecznego

przeciwdziałania zm ianom kształtu i poło

ż

enia w warunkach realizacji i eksploatacji, a tak

ż

e przy r ozbudowie,

remontach i demonta

ż

u konstrukcji.

b) Stateczno

ść

ogóln

ą

mo

ż

na zapewni

ć

przez odpowiednie ukształtowanie (usztywnienie) konstrukcji, a w

przypadku układów, które nie s

ą

samostateczne lub wystarczaj

ą

co sztywne - przez odpowiedni system st

ęż

e

ń

stałych lub m onta

ż

owych. Jako st

ęż

enia m o

ż

na stosowa

ć

dodatkowe pr

ę

ty (zastrzały), skratowania, odci

ą

gi;

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 33

background image

mo

ż

na tak

ż

e wykorzystywa

ć

w tym celu trzony

ż

elbetowe i sztywne tarcze tj. elementy stropów i

ś

cian, w tym

lekkiej obudowy z blach fałdowych.
c) Projektuj

ą

c st

ęż

enia nale

ż

y zapewni

ć

:

- przeniesienie na fundamenty wszelkich obci

ąż

e

ń

i oddziaływa

ń

poziomych,

- odpowiedni

ą

sztywno

ść

konstrukcji wymagan

ą

ze wzgl

ę

du na stan graniczny u

ż

ytkowania, jak r ównie

ż

ze wzgl

ę

du

na boczne podparcie (st

ęż

enie) elementów

ś

ciskanych i układów ramowych,

- odpowiednie warunki monta

ż

u i rektyfikacji konstrukcji na placu budowy.

d) Cz

ęś

ci konstrukcji oddzielone dylatacjam i powinny by

ć

st

ęż

one w sposób wzajemnie niezale

ż

ny. W przypadku

dylatacji termicznych nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

postanowienia 3.5.1.

5.2. Podparcia boczne elementów

ś

ciskanych

a) Element mo

ż

na uwa

ż

a

ć

za podpar ty (st

ęż

ony) nieprzesuwnie w kierunku bocznym prostopadłym do jego osi,

je

ś

li w miejscu podparcia jest on poł

ą

czony bezpo

ś

r ednio lub powi

ą

zany po

ś

rednio (za pom oc

ą

dodatkowych

pr

ę

tów) z konstrukcj

ą

sztywn

ą

i stateczn

ą

.

Za konstrukcj

ę

sztywn

ą

mo

ż

na uwa

ż

a

ć

układ tarczowy, tarczowopr

ę

towy lub pr

ę

towy (np. t

ęż

nik kratowy), je

ś

li

mo

ż

e on przenie

ść

dodatkowe siły boczne F

m

- wg wzoru (64) , a ponadto je

ś

li w warunkach działaj

ą

cych obci

ąż

e

ń

wzajemne przem ieszczenia s

ą

siednich punktów podparcia (w rozpatrywanym kierunku) nie przekraczaj

ą

1

/

200

odległo

ś

ci mi

ę

dzy nimi (rys. 9).

b) Podparcie

ś

ciskanych pasów d

ź

wigarów dachowych płatwiami lub innymi elementami mo

ż

na uwa

ż

a

ć

za

nieprzesuwne, je

ś

li ka

ż

de poł

ą

czenie w miejscu podparcia mo

ż

e przenie

ść

przypadaj

ą

c

ą

na nie sił

ę

F

0

- wg wzoru

(65), a elementy podpier aj

ą

ce wskutek ich zespolenia ze sztywnym pokryciem s

ą

konstrukcyjnie zabezpieczone

przed utrat

ą

stateczno

ś

ci w płaszczy

ź

nie połaci dachowej.

c) Je

ś

li boczne podparcie realizuje si

ę

w sposób po

ś

redni (r ys. 10), to ka

ż

dy pr

ę

t podpieraj

ą

cy jeden (m = 1) lub

po

ś

rednio wi

ę

cej (m > 1) elementów

ś

ciskanych powinien przenie

ść

i przekaza

ć

w kierunku st

ęż

enia stosown

ą

(zale

ż

n

ą

od liczby m) sił

ę

podłu

ż

n

ą

o warto

ś

ci równej

(64)

przy czym

(65)

gdzie:
N

c

- siła podłu

ż

na w słupie lub siła w pasie kratownicy (w miejscu podparcia) lub wypadkowa napr

ęż

e

ń

normalnych

w

ś

ciskanej strefie przekroju d

ź

wigara pełno

ś

ciennego (w miejscu podparcia),

A

c

- pole przekroju słupa, pasa

ś

ciskanego lub

ś

ciskanej strefy przekroju d

ź

wigara pełno

ś

ciennego.

Je

ś

li siła

ś

ciskaj

ą

ca w elemencie podpieranym (w słupie) jest stała (N

c

= const), a liczba po

ś

rednich punktów

podparcia jest wi

ę

ksza ni

ż

jeden, to do oblicze

ń

mo

ż

na przyjmowa

ć

siły boczne o warto

ś

ciach równych

(66)

gdzie:
l', l" - odległo

ś

ci rozpatrywanego punktu podparcia od s

ą

siednich punktów podparcia,

l - długo

ść

(rozpi

ę

to

ść

) elementu podpieranego.

5.3. St

ęż

enia dachowe

a) St

ęż

enia połaciowe poprzeczne nale

ż

y stosowa

ć

na całej szeroko

ś

ci dachu, co najmniej w dwóch skrajnych lub

przedskrajnych polach siatki podpór, a tak

ż

e w tych polach, w których wyst

ę

puj

ą

st

ęż

enia

ś

cian podłu

ż

nych.

b) St

ęż

enia podłu

ż

ne stosuje si

ę

w płaszczy

ź

nie połaci dachowej lub w poziomie pasów dolnych, gdy zachodzi

konieczno

ść

przeniesienia sił poziomych prostopadłych do

ś

cian podłu

ż

nych.

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 34

background image

Rys. 9

Rys. 10

c) St

ęż

enia pionowe (skratowania mi

ę

dzy d

ź

wigarami) nale

ż

y stosowa

ć

co najmniej w tych polach, w których

wyst

ę

puj

ą

poprzeczne st

ęż

enia połaciowe, a w uzasadnionych przypadkach na całej długo

ś

ci dachu.

St

ęż

enia pionowe nale

ż

y rozmieszcza

ć

w

ś

rodku rozpi

ę

to

ś

ci d

ź

wigara lub g

ęś

ciej, a w przypadku d

ź

wigarów ze

słupkami podporowymi - równie

ż

w linii podpór. Rozstaw st

ęż

e

ń

, a tak

ż

e odległo

ść

najbli

ż

szego st

ęż

enia od linii

podpór nie powinna by

ć

wi

ę

ksza ni

ż

15 m.

Pasy gór ne d

ź

wigarów powinny by

ć

wzajemnie powi

ą

zane (st

ęż

one po

ś

rednio płatwiam i lub dodatkowym i pr

ę

tami

prostopadłymi) w płaszczyznach st

ęż

e

ń

pionowych lub g

ęś

ciej, gdy wymaga tego stateczno

ść

pasów.

W przypadku hal z suwnicami o ud

ź

wigu Q

15 Mg, a tak

ż

e dachów bezpłatwiowych powy

ż

sze wymaganie

dotyczy równie

ż

pasów dolnych d

ź

wigarów kratowych.

5.4. Układy ramowe (szkieletowe)

5.4.1. Ogólny podział ram
a) Ram

ę

mo

ż

na uwa

ż

a

ć

za sztywno st

ęż

on

ą

w swojej płaszczy

ź

nie, czyli za układ o w

ę

złach nieprzesuwnych, je

ś

li

sztywno

ść

postaciowa układu "ram a + st

ęż

enie" (RS) jest co najmniej pi

ę

ciokrotnie wi

ę

ksza ni

ż

sztywno

ść

postaciowa ramy (R), tzn.:

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 35

background image

(67)

gdzie

ψ

RS

,

ψ

R

- odpowiednie warto

ś

ci przechyłu od poziomej siły jednostkowej; przechył nale

ż

y interpretowa

ć

jako

tangens k

ą

ta obrotu ci

ę

ciwy słupa mi

ę

dzy punktami podparcia.

b) Ramy samostateczne (tj ram y o w

ę

złach sztywnych, bez st

ęż

e

ń

), a tak

ż

e ramy podatnie st

ęż

one, gdy nie jest

spełniony warunek (67) nale

ż

y uwa

ż

a

ć

za układy o w

ę

złach przesuwnych.

5.4.2. Parametr niedoskonało

ś

ci

ψ

0

dla ram o prostok

ą

tnej lub zbli

ż

onej konfiguracji pr

ę

tów przyjmuje si

ę

w

postaci wst

ę

pnego przechyłu kondygnacji, okre

ś

lonego wzorem

(68)

gdzie:

h - wysoko

ść

kondygnacji, m,

n - liczba słupów danej kondygnacji w rozpatrywanej płaszczy

ź

nie.

5.4.3. Wska

ź

nik wra

ż

liwo

ś

ci na efekty II rz

ę

du

α

H

dotyczy wielokondygnacyjnych układów ramowych o w

ę

złach

przesuwnych (rys. 11), a jego warto

ść

nale

ż

y ustala

ć

dla ka

ż

dej kondygnacji nast

ę

puj

ą

co:

(69)

gdzie:

Σ

H - sumaryczne obci

ąż

enie poziome powy

ż

ej rozpatrywanej kondygnacji (siła poprzeczna od obci

ąż

enia

zewn

ę

trznego),

Σ

N - sumaryczne obci

ąż

enie pionowe przenoszone przez słupy rozpatrywanej kondygnacji,

ψ

0

- wst

ę

pny przechył rozpatrywanej kondygnacji obliczony wg wzoru (68),

∆ψ

- przyrost przechyłu spowodowany działaniem sił poziomych (H + H

o

).

Przyrost

∆ψ

mo

ż

na ustala

ć

wg zale

ż

no

ś

ci

(70)

gdzie

ψ

I

- przechył spowodowany działaniem sił H, obliczony wg teorii I rz

ę

du.

W przypadku braku zewn

ę

trznego obci

ąż

enia poziomego (

Σ

H = 0)

(71)

gdzie

- przechył spowodowany działaniem sił H

0

=

ψ

0

Σ

P, przy czym

Σ

P - oddziaływania pionowe rygli

rozpatrywanej kondygnacji.

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 36

background image

Rys. 11

Je

ś

li dla konstrukcji w stanie spr

ęż

ystym dla ka

ż

dej kondygnacji spełniony jest warunek

α

H

0,1, to m o

ż

na przyj

ąć

,

ż

e układ nie jest wra

ż

liwy na efekty II rz

ę

du.

5.4.4. Zasady oblicze

ń

statycznych

a) Według teorii I rz

ę

du mo

ż

na oblicza

ć

:

- układy jednokondygnacyjne,
- układy wielokondygnacyjne sztywno st

ęż

one (p. 5.4.1 poz. a), a tak

ż

e

- układy niewra

ż

liwe na efekty II rz

ę

du (p. 5.4.3;

α

H

0,1).

Je

ś

li wg teorii I rz

ę

du oblicza si

ę

ram y samostateczne lub st

ęż

one, które zawieraj

ą

(podpieraj

ą

za pomoc

ą

rygli)

słupy wahadłowe (rys. 12), to w obliczeniach nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

dodatkowe siły poziome H

0

spowodowane

wst

ę

pnym przechyłem słupów wahadłowych.

b) Według teorii II rz

ę

du nale

ż

y oblicza

ć

układy wielokondygnacyjne wra

ż

liwe na efekty II rz

ę

du (

α

H

0,1), przy

czym je

ś

li wym iarowanie konstrukcji przeprowadza si

ę

na podstawie sił i m om entów II rz

ę

du z uwzgl

ę

dnieniem

wst

ę

pnych przechyłów

ψ

0

wg wzoru (68), to pr zy spr awdzaniu stateczno

ś

ci słupy takich układów mo

ż

na traktowa

ć

jak słupy układów o w

ę

złach nieprzesuwnych ze współczynnikiem długo

ś

ci wyboczeniowej

µ

1.

c) Siły wewn

ę

trzne II rz

ę

du (zwi

ę

kszone w stosunku do sił I rz

ę

du wskutek przemieszcze

ń

poziomych układu)

mo

ż

na wyznacza

ć

w sposób przybli

ż

ony, przyjmuj

ą

c do oblicze

ń

wg teorii I rz

ę

du zast

ę

pcze (zwi

ę

kszone) siły

poziome H

II

, wyznaczone wg zale

ż

no

ś

ci:

(72)

gdzie:

α

H

- wska

ź

nik wra

ż

liwo

ś

ci wg wzoru (69),

H

0

- jak we wzorze (71),

H - siła pozioma od obci

ąż

enia zewn

ę

trznego na poziomie rozpatrywanej kondygnacji.

5.5. Stateczno

ść

poło

ż

enia

a) Sprawdzenie stateczno

ś

ci poło

ż

enia polega na wykazaniu,

ż

e konstrukcja lub jej cz

ęść

, traktowana jako ciało

sztywne, jest zabezpieczona przed przesuni

ę

ciem, uniesieniem lub wywróceniem.

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 37

background image

Rys. 12

b) Stateczno

ść

poło

ż

enia jest zachowana, je

ś

li spełnione s

ą

warunki:

(73)

gdzie:
F

Rd

, M

Rd

- warto

ś

ci obliczeniowe wypadkowej siły biernej i momentu, przeciwdziałaj

ą

cych zmianie poło

ż

enia

(obrotowi):
F

Rd

= F

Rk

γ

f

; M

Rd

= M

Rk

γ

f

przy czym

γ

f

0,9;

F

Sd

, M

Sd

- warto

ś

ci obliczeniowe działa

ń

czynnych;

F

Sd

= F

Sk

γ

f

; M

Sd

= M

Sk

γ

f

przy czym

γ

f

1,1.

c) Je

ś

li warunki (73) nie s

ą

spełnione, to nale

ż

y stosowa

ć

specjalne zabezpieczenie w postaci st

ęż

e

ń

(zakotwie

ń

)

lub dodatkowego balastu.

Ci

ą

g dalszy normy

Zmiany, Poprawki, Uwagi

PN-90/B-03200/Az3, grudzie

ń

1995

PRZEDMOWA DO ZMIANY

Niniejsza zmiana jest trzeci

ą

zmian

ą

wprowadzon

ą

do PN-B-03200:1990 (PN-90/B-03200)

Zmiana ta nie uwzgl

ę

dnia tre

ś

ci poprzednich zmian.

Zmiany wprowadzone do normy w latach 1992 do 1994 zostały opublikowane w:
Biuletynie PKNMiJ nr 10/92,
Biuletynie PKNMiJ nr 13/93 (zmiana niepublikowana - tre

ść

zmiany wprowadzono do II wydania z 1994 r.).

Ostatnie wydanie normy jest dost

ę

pne w O

ś

rodku Informacji i Dokumentacji Biura Polskiego Kom itetu

Normalizacyjnego.

TRE

ŚĆ

ZMIANY

W rozdziale 7, tre

ść

postanowienia przej

ś

ciowego zmienia si

ę

nast

ę

puj

ą

co:

Dopuszcza si

ę

stosowanie PN-B-03200:1980 (PN-80/B-03200) do dnia 31 grudnia 1999 r. w takim zakresie, jak to

wynika z postanowie

ń

aktualnie obowi

ą

zuj

ą

cych norm odwołuj

ą

cych si

ę

do PN-B-03200:1980 (PN-80/B-03200).

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 38

background image

zmiana 1
92.07.29

5. PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowe
0702

W rozdziale 7. POSTANOWIENIA PRZEJ

Ś

CIOWE zmienia si

ę

tre

ść

nast

ę

puj

ą

co:

Dopuszcza si

ę

stosowanie PN-80/B-03200 do dnia 31 grudnia 1995 r . w takim zakresie, jak to wynika z

postanowie

ń

aktualnie obowi

ą

zuj

ą

cych norm zwi

ą

zanych odwołuj

ą

cych si

ę

do PN-80/B-03200.

(Biuletyn PKNMiJ nr 10/92 poz. 48)

PN-B-
03200/AC2:1997

Konstrukcje
stalowe -
Obliczenia
statyczne i
projektowanie

Zał

ą

cznik 5

p.4.3 wzór (Z 5-
7) przy
współczynniku
1,4

INFORMACJE
DODATKOWE

odsyłacz

2)

;

2)

Patrz

INFORMACJE
DODATKOWE
p. 10
(tre

ść

odsyłacza

umieszcza si

ę

na dole strony
pod kresk

ą

)

Dopisuje si

ę

p.

10 o tre

ś

ci:

10. Komentarz
do wzoru (Z5-7)
Je

ś

li znany

(ustalony) jest
rozstaw
poprzeczny kół
w

ś

wietle a, to

we wzorze (Z5-
7) zamiast
współczynnika
1,4 (przy P)
mo

ż

na

przyjmowa

ć

warto

ść

gdzie:
b - szeroko

ść

pasa

1997-06-26

PN-90/B-03200

ASLAN - WYDAWNICTWA ELEKTRONICZNE

www.aslan.com.pl

Strona 39


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PN 90 B 03200 Konstrukcje stalowe Obliczenia statyczne i projektowanie
PN 90 B 03200 Konstrukcje stalowe Obliczenia statyczne i projektowanie(2)
PN 90 B 03200 Konstrukcje stalowe Obliczenia statyczne i projektowanie(2)
PN 90 B 03200 Konstrukcje stalowe Obliczenia statyczne i projektowanie(2)
PM 90 B 03200 Konstrukcje stalowe Obliczenia statyczne i projektowanie
PN 90 B 03200 Konstrukcje stalowe obliczenia i projektowanie
[norma]PN 83 B 03010 Ĺšciany oporowe Obliczenia statyczne i projektowanie
PN B 03150 2000 Konstrukcje drewniane Obliczenia statyczne i projektowanie
[norma]PN 83 B 03010 Ĺšciany oporowe Obliczenia statyczne i projektowanie
PN B 03204 2002 Konstrukcje stalowe Wieże i maszty Projektowanie i wykonanie
PN B 03215 1998 Konstrukcje Stalowe Polączenia Z Fundamentami Projektowanie I Wykonanie
PN B 03203 2000 Konstrukcje stalowe Zamknięcia hydrotechniczne Projektowanie i wykonanie

więcej podobnych podstron