Interfejsy dostępowe w ogólnym modelu
węzła komutacyjnego

1

Teoria ruchu
telekomunikacyjnego

Podstawowe pojęcia
w teorii ruchu

2

Strumienie ruchu

Strumień ruchu – wyodrębniona część ruchu

W sieci telefonicznej ruch telefoniczny tworzony

przez zestawiane połączenia telefoniczne ma

postać strumieni ruchu. Każdy strumień ruchu w

sieci charakteryzuje się źródłem i ujściem ruchu

oraz drogą przebiegu w sieci (od źródła do ujścia).

Strumienie ruchu łączą się ze sobą oraz rozdzielają

się w węzłach komutacyjnych (w polach

komutacyjnych central sieci), a ich drogi w sieci

przebiegają w wiązkach łączy

międzycentralowych.

3

Źródło ruchu

Źródłem ruchu (pierwotnym) jest terminal
telefoniczny (aparat telefoniczny) generujący

wywołania. Dla wiązki łączy międzycentralowych

ź

ródłem ruchu (wtórnym) jest centrala

komutacyjna, do której dołączony jest początek

wiązki łączy. Dla centrali komutacyjnej źródłem

ruchu są wiązki łączy dla ruchu przychodzącego do

tej centrali. Dla relacji źródłem ruchu jest centrala,

do której dołączone jest łącze użytkownika

wywołującego. Dla centrali (sieci)

międzymiastowej źródłem ruchu jest sieć strefowa

obsługiwana przez tę centralę międzymiastową.

4

Ujście ruchu

Ujściem ruchu jest terminal końcowy (np. aparat

telefoniczny) abonenta żądanego, do którego

zestawiane są połączenia. Dla wiązki łączy

międzycentralowych ujściem ruchu jest centrala

komutacyjna, do której dołączony jest koniec

wiązki łączy. Dla centrali komutacyjnej ujściem

ruchu są wiązki łączy dla ruchu wychodzącego z

tej centrali. Dla relacji ujściem ruchu jest centrala,

do której dołączone jest łącze użytkownika

żą

danego. Dla centrali (sieci) międzymiastowej

ujściem ruchu jest sieć strefowa obsługiwana przez

tę centralę międzymiastową.

5

Łącze

Łącze to zespół urządzeń służących do połączenia

dwóch organów połączeniowych.

Wiązka łączy

Wiązka łączy to zespół łączy załatwiający

wyodrębnioną część ruchu.

6

Rodzaje strumieni ruchu

W każdej centrali sieci telefonicznej zwykle

wyróżnia się następujące strumienie ruchu:

• ruch generowany (A) – strumień ruchu, którego

ź

ródłem są terminale (abonenci, testery, służby

techniczne, ...) dołączone do danej centrali; ujście

tego ruchu nie jest określone; rozdziela się on na

wewnętrzny (F) i na generowany wychodzący (G),

Interfejsy dostępowe w ogólnym modelu
węzła komutacyjnego

2

7

Rodzaje strumieni ruchu

• ruch przychodzący (B) – strumień ruchu

przychodzącego z innych central sieci, tzn. jego

ź

ródłem są (wszystkie) wiązki łączy

międzycentralowych dla ruchu przychodzącego;

ujście tego ruchu nie jest określone; rozdziela się

on na ruch przychodzący końcowy (K) i ruch

tranzytowy (L),

8

Rodzaje strumieni ruchu

•

ruch końcowy (Q) – sumaryczny strumień

ruchu, którego ujściem są terminale rozpatrywanej
centrali; źródła tego ruchu nie są określone; składa

się on z ruchu wewnętrznego (F) i ruchu

przychodzącego końcowego (K),

9

Rodzaje strumieni ruchu

• ruch wychodzący (R) – sumaryczny strumień

ruchu, którego ujściem są wiązki łączy

międzycentralowych dla ruchu wychodzącego

(terminale innych central sieci); źródła tego ruchu

nie są określone; składa się on z ruchu

generowanego wychodzącego (G) i ruchu

tranzytowego (L),

10

Rodzaje strumieni ruchu

• ruch wewnętrzny (F) – część strumienia ruchu

generowanego (A), którego źródłem i ujściem są

terminale tej samej centrali

• ruch generowany wychodzący (G) – część

strumienia ruchu generowanego (A), którego

ujściem są terminale innych central sieci

• ruch przychodzący końcowy (K) – część

strumienia ruchu przychodzącego (B), którego

ujściem są terminale rozpatrywanej centrali

11

Rodzaje strumieni ruchu

• ruch tranzytowy (L) – część strumienia ruchu

przychodzącego (B), którego ujściem są wiązki

łączy międzycentralowych dla ruchu

wychodzącego (terminale innych central sieci)

• ruch całkowity – łączny ruch obejmujący
strumień ruchu generowanego (A) oraz ruchu

końcowego (Q)

12

Rodzaje strumieni ruchu

łącza

abonenckie

wią zki łączy

międ zy

centralowych

F

G

B

K

L

Q

A

R

pole ko mutacyjne centrali

Interfejsy dostępowe w ogólnym modelu
węzła komutacyjnego

3

13

Intensywność (natężenie) wywołań

Intensywność (natężenie) wywołań - całkowita

liczba żądań (wywołań) kierowanych do jednostki

komutującej (lub abonenta) na jednostkę czasu

(call intensity).

Natężenie ruchu

Podstawową wielkością charakteryzującą ruch

telekomunikacyjny pod względem ilościowym,

jest natężenie ruchu.

14

Natężenie ruchu

Miarą chwilowego natężenia ruchu na pewnym
odcinku połączeniowym w systemie
telekomutacyjnym jest ilość połączeń jednocześnie
istniejących w danej chwili na tym odcinku.

Miarą średniego natężenia ruchu w ciągu pewnego
okresu obserwacji jest średnia arytmetyczna z
wartości wszystkich chwilowych natężeń ruchu,
jakie istniały na danym odcinku połączeniowym we
wszystkich kolejnych chwilach całego okresu
obserwacji.

15

Średnie natężenie ruchu (1)

gdzie:

λ

- średnia liczba zgłoszeń na jednostkę czasu

h – średni czas trwania połączenia

h

A

⋅

=

λ

16

Średnie natężenie ruchu (2)

gdzie:

T – okres obserwacji

c – liczba zestawionych połączeń w przedziale czasu T

t

k

– czas trwania k-tego połączenia

∑

=

⋅

=

c

k

k

T

t

T

A

1

1

17

Średnie natężenie ruchu (3)

gdzie:

t

m

- średni czas trwania połączenia równy

T

t

c

A

m

T

⋅

=

∑

=

⋅

=

c

k

k

m

t

c

t

1

1

18

Średnie natężenie ruchu (4)

Jeżeli przebieg chwilowego natężenia ruchu, to

gdzie:
c

t

– liczba istniejących połączeń w chwili t,

to średnie natężenie ruchu w czasie obserwacji T jest
równe:

∫

⋅

⋅

=

2

1

1

t

t

t

T

dt

c

T

A

Interfejsy dostępowe w ogólnym modelu
węzła komutacyjnego

4

19

Średnie natężenie ruchu (5)

Dzieląc okres obserwacji T na N przedziałów o długości

∆

t każdy możemy zapisać

gdzie:
c

i

– średnia liczba jednocześnie istniejących połączeń w

i-tym przedziale

∆

t

Stąd...

t

c

t

N

A

N

i

i

T

∆

⋅

⋅

∆

⋅

≅

∑

=

1

1

20

Średnie natężenie ruchu (6)

... dla dostatecznie dużych N można przyjąć, że:

W praktyce jako okres czasu T, dla którego

określa się średnie natężenie ruchu, przyjmuje

się zwykle 1 godz.

N

c

c

c

c

N

A

N

N

i

i

T

+

+

+

=

⋅

=

∑

=

L

2

1

1

1

…+

21

Jednostka natężenia ruchu

Jednostką natężenia ruchu jest

1 połączenio-godzina na

godzinę, którą nazywa się erlangiem (Erl).

Niekiedy używa się jednostki pochodnej od erlanga tzw.
połączenio-minuty (PM), przy czym

1 Erl = 60 PM

W literaturze amerykańskiej można spotkać jednostkę
natężenia ruchu zwaną

CCS:

1 Erl = 36 CCS

22

Jest to iloczyn średniej liczby połączeń w ciągu godziny
i średniego czasu trwania połączenia wyrażonego jako
wielokrotność 100 sekund (setki sekund połączenia
na godzinę obserwacji.

Jeden erlang odpowiada czasowi trwania jednego
połączenia równemu jednej godzinie, gdy okres obserwacji
wynosi również jedną godzinę.

23

Przykład wyliczenia średniego natężenia ruch:

∑

=

⋅

=

c

k

k

T

t

T

A

1

1