Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
http://www.okno.pg.gda.pl
– 59 – mjasina@pg.gda.pl
13. Metoda
sił – belki ciągłe, równanie trzech momentów
13.1. Belki ciągłe, równanie trzech momentów – podstawy teoretyczne
Metoda sił jest metodą ogólną pozwalającą rozwiązywać różnego typu układy
statycznie niewyznaczalne.
łe.
ne.
owo.
odpartych.
Można ją zmodyfikować tak by w prosty (schematyczny) sposób, oparty na
pewnych cechach metody, rozwiązywać statycznie niewyznaczalne belki ciąg
Belką ciągłą nazywamy belkę wspartą więcej niż dwu podporach, przy czym
zakłada się, że jedna z podpór jest nieprzesuwna a pozostałe przesuw
Belka taka jest zwykle pozioma a siły zewnętrzne i związane z nimi reakcje
skierowane są pion
Układ podstawowy metody sił (UPMS) belki ciągłej tworzymy usuwając więzy
wewnętrzne – zakładając przeguby nad podporami wewnętrznymi oraz w utwierdzeniu,
jeżeli występuje taki warunek brzegowy.
W powyższy sposób otrzymujemy bardzo korzystny z ekonomicznego punktu
widzenia (prostota schematycznego podejścia oraz mały nakładu pracy przy
całkowaniu) układ złożony z belek swobodnie p
W wyniku tego zabiegu otrzymuje się niewiadome – nadliczbowe metody sił
i
X
,
które są momentami zginającymi w przekrojach podporowych (nad podporami), są to
tzw. momenty podporowe.
Adaptacja metody sił do analizy belek ciągłych prowadzi do bardzo prostego układu
równań kanonicznych. Równanie odniesionej d k -tej podpory można zapisać w
następującej post
o
aci
1
1
1
1
1
1
1
0
6
3
6
k
k
k
k
k
k
k
k
k
k
k
k
l
l
l
l
X
X
X
EI
EI
EI
EI
δ
+
+
−
+
+
+
⎛
⎞
+
+
+
+
⎜
⎟
⎝
⎠
0
=
(13.1)
1
Rysunki zaczerpnięto z książki: Cywiński Z.: Mechanika budowli w zadaniach
Tom II, PWN, 1984.
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
http://www.okno.pg.gda.pl
– 60 – mjasina@pg.gda.pl
gdzie:
1
k
X
−
,
k
X
,
1
k
X
+
– nadliczbowe (momenty zginające w przekrojach) odpowiednio nad
kolejnymi podporami
1
k
− , ,
k
1
k
+ ;
k
l
,
– rozpiętości przęseł;
1
k
l
+
k
I
,
1
k
I
+
– momenty bezwładności przekroju prętów położonych z lewej i
prawej strony podpory ;
k
E
– moduł sprężystości materiału;
0
k
δ
– przemieszczenie, zmianę kąta obrotu osi pręta, w przekroju nad
podporą , od przyczyny zewnętrznej.
k
Przyjmując oznaczenia:
c
k
k
k
I
l
l
I
′ =
i
1
1
1
c
k
k
k
I
l
l
I
+
+
+
′ =
, (13.2)
gdzie
c
I
jest porównawczym momentem bezwładności przekroju
oraz
0
k
c
0
6
k
N
EI
δ
= −
, (13.3)
wzór (13.1) można wyrazić w formie równania trzech momentów.
Wielkość
daną wzorem (13.3) określa się szczegółowo w zależności od rodzaju
obciążenia (oddziaływania) zewnętrznego na poszczególne pręty (przęsła belki ciągłej –
belki swobodnie podparte).
0
k
N
Rys. 13.1 Belka ciągła - układ wyjściowy
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
http://www.okno.pg.gda.pl
– 61 – mjasina@pg.gda.pl
Równanie trzech momentów (równanie (13.1) po podstawieniu (13.2) i (13.3) przybiera
poniższą postać)
(
)
1
1
1
2
k
k
k
k
k
k
k
k
1
0
X
l
X
l
l
X
l
N
−
+
+
′
′
′
′
⋅ + ⋅
⋅
+
+
⋅
=
+
. (13.4)
1
k
X
−
,
k
X
,
1
k
X
+
– nadliczbowe nad kolejnymi podporami
1
k
−
, ,
k
1
k
+
.
Rys. 13.2 Belka ciągła - układ podstawowy metody sił
0
0
l
k
k
0
p
k
δ
δ
δ
=
+
– sumaryczna (z lewej i prawej strony podpory), zmiana kąta obrotu osi
belki w przekroju nad podporą od przyczyny zewnętrznej.
k
Rys. 13.3 Belka ciągła – UPMS – zmiana kąta obrotu osi belki w przekroju nad podporą
k
Rys. 13.4 Belka ciągła – UPMS – wykresy momentów od obciążenia zewnętrznego
k
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
http://www.okno.pg.gda.pl
– 62 – mjasina@pg.gda.pl
Rys. 13.5 Belka ciągła – UPMS – wykresy momentów od obciążenia
1
1
k
X
−
=
Rys. 13.6 Belka ciągła – UPMS – wykresy momentów od obciążenia
1
k
X
=
Rys. 13.7 Belka ciągła – UPMS – wykresy momentów od obciążenia
1
1
k
X
+
=
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
http://www.okno.pg.gda.pl
– 63 – mjasina@pg.gda.pl
Przykładowe wyznaczenie wielkości współczynnika prawej strony
0
k
N
p
obcią-
żeniu siłą skupioną.
rzy
Rys. 13.8 UPMS – wyznaczenie
0
k
N
N
kP
=
– stan obciążenia zewnętrznego
p
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
http://www.okno.pg.gda.pl
– 64 – mjasina@pg.gda.pl
13.2. Belka ciągła, rozwiązanie z zastosowaniem równania trzech momen-
tów
Dana jest belka ciągła przedstawiona na poniższym rysunku, sporządzić wykresy sił
wewnętrznych. Należy przyjąć, że we wszystkich prętach
const
E
=
.
Rys. 13.9 Belka ciągła
Stosując równanie trzech momentów w zasadzie nie ma konieczności przyjmowania
układu podstawowego metody sił, zbędne jest także rysowanie i całkowanie wykresów
momentów zginających w UPMS od obciążenia zewnętrznego i od jednostkowych
stanów nadliczbowych.
W niniejszym rozwiązaniu, jedynie w celu poglądowym, przyjmiemy układ
podstawowy metody sił pokazany na rys. 13.10.
Rys. 13.10 Belka ciągła - układ podstawowy metody sił
Równanie trzech momentów zapisujemy poniżej w poznanej wcześniej postaci (13.4).
(
)
1
1
1
2
k
k
k
k
k
k
k
k
1
0
X
l
X
l
l
X
l
N
−
+
+
′
′
′
′
⋅ + ⋅
⋅
+
+
⋅
=
+
.
W analizowanym zadaniu (stopień statycznej niewyznaczalności
2
n
= ) mamy dwie
niewiadome nadliczbowe
1
X
i
2
X
(lub zapisane w po
1, 2
k
staci
,
k
X
=
), są to
momenty zginające w przekrojach nad kolejnymi podpora i
m
1
i
2
.
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
http://www.okno.pg.gda.pl
– 65 – mjasina@pg.gda.pl
Zatem w niniejszym rozwiązaniu równanie trzech momentów (13.4) zapiszemy
dwukrotnie, przyjmując kolejno
1
k
= i
2
k
= .
Ze wzglądu na to, że moment bezwładności przekrojów poszczególnych prętów (w
poszczególnych przęsłach) jest różny, przyjmujemy porównawczy moment bezwładno-
ści
c
I
I
= . (13.5)
Stosując oznaczenia (13.2) zgodne z zasadami obowiązującymi przy tej metodzie
rozwiązania przyjmujemy:
(
1)
1
A
c
I
I
I
I
−
=
= = ,
(1 2)
2
2
2
c
I
I
I
I
−
=
=
=
(2
)
3
,
B
c
I
I
I
I
−
=
= = (13.6)
Na podstawie zależności (13.6) wyznaczymy zgodnie z (13.2) długości
i
l ′
:
1
1
1
1
1
2
2
2
2
2
3
3
3
3
3
6 [m]
4 [m]
2
2
4 [m]
c
c
c
I
I
l
l
l
l
I
I
I
l
I
l
l
l
I
I
I
I
l
l
l
l
I
I
′ =
=
= =
′ =
=
=
=
′ =
=
= =
(13.7)
Celem zapisania równania (13.4) dla
1
k
= i
2
k
= należy wyznaczyć współczynniki
prawej strony równania, czyli wielkości
0
,
1,
k
N
k
2
=
.
10
N
i
określa się kolejno (sumując) zgodnie z poniższą zależnością:
20
N
(13.8)
10
10
10
20
20
20
l
p
l
N
N
N
N
N
N
=
+
=
+
p
Przyjmując zależności dane w tabelach współczynników
można zapisać:
0
k
N
- przyjmując
1
k
=
2
2
10
1 1
2
10
2 2
7
7
4 6 6
94,5 [kNm ]
64
64
3
3
8 8 4
96 [kNm ]
8
8
l
p
N
ql l
N
Pl l
′
= −
= −
⋅ ⋅ = −
′
= −
= −
⋅ ⋅ = −
2
(13.9)
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
http://www.okno.pg.gda.pl
– 66 – mjasina@pg.gda.pl
otrzymujemy
; (13.10)
2
10
10
10
( 94,5) ( 96)
190,5 [kNm ]
l
p
N
N
N
=
+
= −
+ −
= −
- przyjmując
2
k
=
2
20
2 2
2
20
3
3
8 8 4
96 [kNm ]
8
8
0 [kNm ]
l
p
N
Pl l
N
′
= −
= −
⋅ ⋅ = −
=
(13.11)
otrzymujemy
. (13.12)
2
20
20
20
96 [kNm ]
l
p
N
N
N
=
+
= −
Po podstawieniu (13.7) (13.10) i (13.12) do (13.4) otrzymujemy poniższy układ rów-
nań:
(
)
(
)
1
1
2
2
2
10
1
2
2
2
3
3
3
20
0 2
2
X
l
l
X l
N
X l
X
l
l
X l
N
′ ′
′
+ ⋅
⋅
+
+
⋅ =
′
′
′
′
⋅ + ⋅
⋅
+
+
⋅ =
(13.13)
Wstawienie do (13.13) wartości liczbowych (przy uwzględnieniu momentu skupionego
) prowadzi do postaci:
2
3
12 [kNm ]
B
X
M
= −
=
(
)
(
)
1
2
1
2
1
2
1
2
2
6 4
4 20
4
190,
4 2
4 4
12 4 4
16
144
X
X
X
X
X
X
X
X
⋅
+
+
⋅ =
⋅
+ ⋅
= −
⋅ + ⋅
+
+ ⋅ = ⋅
+ ⋅
= −
5
(13.14)
Po rozwiązaniu układu równań (13.14) otrzymujemy nadliczbowe metody sił, które są
poszukiwanymi momentami zginającymi w przekrojach podporowych:
1
8,13 [kNm]
X
= −
,
2
6,96 [kNm]
X
= −
,
co pozwala narysować ostateczne wykresy sił wewnętrznych.
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 67 – mjasina@pg.gda.pl
Stosując metodę sił wyznaczyć wykresy sił wewnętrznych
M
, ,
, przy zada-
nym obciążeniu zewnętrznym:
T
N
I) obciążenie statyczne,
II) obciążenie temperaturą (nierównomierne ogrzanie),
III) obciążenie przemieszczeniem (osiadaniem) podpór.
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 68 – mjasina@pg.gda.pl
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 69 – mjasina@pg.gda.pl
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 70 – mjasina@pg.gda.pl
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 71 – mjasina@pg.gda.pl
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 72 – mjasina@pg.gda.pl
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 73 – mjasina@pg.gda.pl
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 74 – mjasina@pg.gda.pl
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 75 – mjasina@pg.gda.pl
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 76 – mjasina@pg.gda.pl
Mechanika Budowli (C16)
Wykład
Marek Krzysztof Jasina
14. Metoda sił – obciążenie: statyczne, temperaturą, przemieszczeniem podpór
http://www.okno.pg.gda.pl
– 77 – mjasina@pg.gda.pl