FUTUR SIMPLE
- CZAS PRZYSZŁY PROSTY
TWORZENIE CZASU FUTUR SIMPLE
Czasowniki zakończone na –er lub -ir: do bezokolicznika
dodajemy następujące końcówki: -ai, -as, -a, -ons, -ez,
-ont, np.:
parler
choisir
Je parlerai
Je choisirai
Tu parleras
Tu choisiras
Il/Elle/on parlera
Il/Elle/on choisira
Nous parlerons
Nous choisirons
Vous parlerez
Vous choisirez
Ils/Elles parleront
Ils/Elles choisiront
Czasowniki zakończone na –yer : w czasie futur simple
‘y’ zmienia się w ‘i’, dodajemy końcówki takie jak przy
czasownikach zakończonych na -er
employer (użyć, zatrudnić)
J’emploierai
Tu emploieras
Il/Elle/on emploiera
Nous emploierons
Vous emploierez
Ils/Elles emploieront
Czasowniki zakończone na –re : od bezokolicznika
należy odjąć końcowe ‘e’, dodajemy końcówki takie jak
przy czasownikach zakończonych na -er
répondre
Je repondrai
Nous repondrons
Tu repondras
Vous repondrez
Il/Elle/on repondra
Ils/Elles repondront
W czasie futur simple występuje wiele czasowników
nieregularnych.
Oto niektóre z nich:
avoir j’aurai
etre je serai
aller j’irai
venir je viendrai
devoir je devrai
pouvoir je pourrai
recevoir je recevrai
savoir je saurai
vouloir je voudrai
voir je verrai
faire je ferai
ZASTOSOWANIE CZASU FUTUR SIMPLE :
1. Wyraża czynność przyszłą, często taką, co do której
nie mamy całkowitej pewności, że się wydarzy:
Nous en reparlerons. (Pomówimy jeszcze o tym.)
[Jeśli nadarzy się okazja lub jeśli znajdziemy czas…]
2. Użyty w 2 os. l. poj. może być zastosowany zamiast
trybu rozkazującego dla wyrażenia prośby lub
rozkazu:
Tu iras a l’école. (Pójdziesz [masz pójść] do szkoły.)
3. Występuje w zdaniu głównym zdania warunkowego
(proposition conditionnelle). W takiej konstrukcji
zdanie podrzędne zawiera czas teraźniejszy
tłumaczony na polski jako czas przyszły:
Si tu veux nous irons chez les Dubois. (Jeśli zechcesz,
pójdziemy do państwa Dubois.)