Większości tlenowych kwasów fluorowców nie udaje się wydzielić w stanie czystym i znane są
tylko w postaci roztworów lub soli. Trwałość ich wzrasta wraz ze wzrosetem stopnia utlenienia
chlorowca. Dzięki temu kwas kodowy (V), HIO3, chlorowy (VII) HclO4 i heksaoksojodowy(VII)
H5IO6 można otrzymać w stanie czystym. Wszystkie kwasy wykazują silne właściwości
utleniające, słabnące jednak w pewnym stopniu ze wzrostem stopnia utlenienia. Ze wzrostem
stopnia utlenienia wzrasta bardzo wyraźnie moc oksokwasów halogenowych.
Kwas chlorowy(I) HclO, bromowy(I) HbrO i jodowy(I) HIO można otrzymać tylko w postaci
rozcieńczonych roztworów, wprowadzając odpowiedni fluorowiec do wodnej zawiesiny tlenku
rtęci(II)
2X2+2HgO+H2O=HgO*HgX2+2HXO
są to związki nietrwałe, które podczas zagęszczania roztworów ulegają rozkładowi. Szczególnie
małą trwałość wykazuje kwas jodowy(I), HIO, który rozkłada się szybko nawet w roztworach
rozcieńczonych.
Sole tych kwasów są trwalsze. Otrzymuje się je wprowadzając odpowiedni halogen do roztworu
alkaliów
X2+2NaOH=H2O+NaX+NaXO
kwas chlorowy (III) HClO2, zawierrający chlor na sopniu utlenienia III, jest znany tylko w postaci
roztworów. Jest on kwasem mocniejszym od HclO, bardzo nietrwałym, podobnie do soli chloranów
(III) jest silnym środkiem utleniającym.
Kwasy chlorowy(V) HclO3 i bromowy (V) HbrO3 można otrzymać tylko w postaci roztworów.
Kwas jodowy (V) HIO3 udaje się natomiast wydzielić w postaci białego ciała stałego. Wszystkie
trzy są mocnymi kwasami i silnymi środkami utleniającymi. Silne właściwości utleniające
wykazują również ich sole.
kwas chlorowy(VII) HclO4, należy do najmocniejszych znanych kwasów. Jest on również barddzo
silnym środkiem utleniającym. W temp pokojowej stanowi w stanie czystym bezbarwną oleistą
ciecz , łatwo wybuchającą w czasie ogrzewania w obecności śładów substancji organicznych.
Otrzymuje się go w wyniku działania stężonego H2SO4 na chlorany(VII), które powstają w czasie
ogrzewania chloranów (V). Chlorany (VII) są na ogół bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie.
Wujątek stanowią chlorany (VII): potasu, rubidu, cezu i amonu. Z tego względu kwas chlorowy
(VII) znajduje zastosowanie w chemii analitycznej jako odczynnik służący so strącania jonów
potasu w postaci trudno rozpuszczalnego związku.