3

www.jezykiobce.pl

Spis treści

Hiragana ............................................................................................... 5
Katakana ............................................................................................. 11
Rozdział 1 Jestem Polakiem ................................................................... 17
Rozdział 2 To jest mój przyjaciel ............................................................. 27
Rozdział 3 To jest książka ....................................................................... 37
Rozdział 4 Liczebniki japońskie .............................................................. 45
Rozdział 5 Gdzie jest toaleta? ................................................................ 57
Pozdrowienia i zwroty grzecznościowe cz. I .......................................... 69
Rozdział 6 Ten budynek jest stary ........................................................... 73
Rozdział 7 Wstaję codziennie o siódmej rano ......................................... 83
Rozdział 8 Pieniądze są w portfelu ......................................................... 95
Rozdział 9 Wyjeżdżam na wakacje ....................................................... 105
Rozdział 10 Codziennie czytam książki ................................................. 113
Pozdrowienia i zwroty grzecznościowe cz. II ........................................ 123
Rozdział 11 Kiedy są twoje urodziny? ................................................... 127
Rozdział 12 Poproszę dwa bilety .......................................................... 139
Rozdział 13 W zeszłym tygodniu kupiłem nowy komputer .................... 147
Rozdział 14 Boli mnie głowa ................................................................ 161
Rozdział 15 Pada deszcz ...................................................................... 173
Pozdrowienia i zwroty grzecznościowe cz. III ....................................... 184
Rozdział 16 Język japoński jest trudniejszy niż polski ............................ 187
Rozdział 17 Może zjedlibyśmy razem obiad? ........................................ 197
Rozdział 18 Czy mogę otworzyć okno? ................................................ 209
Rozdział 19 Umiem mówić po angielsku .............................................. 219
Rozdział 20 Chcę pojechać do Japonii ................................................. 229
Rozdział 21 Muszę uczyć się japońskiego ............................................. 241
Pozdrowienia i zwroty grzecznościowe cz. IV ....................................... 253
Tabela podstawowych czasowników (japońsko-polska) ........................ 256
Tabela podstawowych czasowników (polsko-japońska) ........................ 262
Odpowiedzi ....................................................................................... 269
Słownik japońsko-polski ..................................................................... 285

JAPOŃSKI

MÓW, PISZ I CZYTAJ

34

„Proszę jeszcze (do mnie) przyjść”

Japończycy bardzo często na koniec spotkania czy po poznaniu nowej osoby żegnają się
słowami: Mata kite kudasai, co w dosłownym tłumaczeniu znaczy: „Proszę jeszcze (do mnie)
przyjść”. Należy traktować te słowa raczej jako miły słowny gest, niż jako faktyczne zaproszenie.
Nie powinno się więc podchwycać tematu i pytać o konkretny termin kolejnego spotkania,
a jedynie grzecznie podziękować za zaproszenie.

Kanji

5. nauka

学

Kolejność pisania kresek:

Możliwości czytania: MANA(BU), gaku.

Przykłady słów:

学生

gakusei (uczeń, student),

大学

daigaku (uczelnia, szkoła wyższa),

学校

gakkō (szkoła),

大学生

daigakusei (student).

6. życie

生

Kolejność pisania kresek:

35

www.jezykiobce.pl

ROZDZIAŁ

2

Możliwości czytania: I(KIRU), I(KERU), NAMA, sei, shō.

Przykłady słów:

学生

gakusei (uczeń, student),

先生

sensei (nauczyciel),

生活

seikatsu (życie),

生け花

ikebana (ikebana).

7. wczesny, najpierw

先

Kolejność pisania kresek:

Możliwości czytania: SAKI, sen.

Przykłady słów:

先生

sensei (nauczyciel),

先輩

senpai (starszy kolega),

先に

saki-ni (najpierw).

8. mężczyzna

男

Kolejność pisania kresek:

Możliwości czytania: OTOKO, dan, nan.

Przykłady słów:

男の子

otokono ko (chłopiec),

長男

chōnan (najstarszy syn).

男性

dansei (mężczyzna),

45

www.jezykiobce.pl

ROZDZIAŁ

4

Rozdział 4

Liczebniki japońskie

Nihon-no sūji

Gramatyka

Japończycy używają dwóch systemów liczebników: zapożyczonego z języka chińskiego oraz
rodzimego czyli tradycyjnego. Obydwa sposoby liczenia stosowane są na co dzień.

Liczebniki pochodzenia chińskiego (w nawiasie kolejność pisania elementów w znakach kanji):

1 ichi

2

ni

3

san

4

shi / yon

5

go

6

roku

7

shichi / nana

8

hachi

9

kyū / ku

10

jū

Liczebniki pochodzenia japońskiego:

1 hitotsu

一つ

ひとつ

2

futatsu

二つ

ふたつ

3

mittsu

三つ

みっつ

4

yottsu

四つ

よっつ

5

itsutsu

五つ

いつつ

6

muttsu

六つ

むっつ

7

nanatsu

七つ

ななつ

8

yattsu

八つ

やっつ

9

kokonotsu

九つ

ここのつ

10

tō

十

とお

JAPOŃSKI

MÓW, PISZ I CZYTAJ

46

Powyżej dzięsięciu w złożenia łączy się tylko liczebniki pochodzenia chińskiego.

11 jūichi

30

sanjū

400

yonhyaku

12 jūni

40

yonjū

500

gohyaku

13 jūsan

50

gojū

600

roppyaku

14 jūyon

60

rokujū

700

nanahyaku

15 jūgo

70

nanajū

800

happyaku

16 jūroku

80

hachijū

900

kyūhyaku

17 jūnana

90

kyūjū

1000

sen

18 jūhachi

100

hyaku

10000

ichiman

19 jūkyū

200

nihyaku

100 000 000

ichioku

20 nijū

300

sanbyaku

Podając liczbę, wartość czy ilość Japończycy stosują tzw. klasyfikatory. Są to sufiksy – oznaczenia
kategorii, które dostawia się do konkretnych liczebników. Klasyfikatory te dzielą naszą rzeczywistość
na pojęcia i zbiory, tworząc np. grupę przedmiotów podłużnych czy płaskich. Używa się ich
w podobny sposób jak polskich określeń „butelka mleka”, „tabliczka czekolady”, „bochenek
chleba”.

Lista najbardziej powszechnych klasyfikatorów:

-ban

(numer)

-banme

(klasyfikator liczb porządkowych)

-byō

(sekundy)

-dai

(maszyny, aparaty, meble)

-do

(wielokrotność zdarzeń)

-en

(jeny japońskie)

-fun

(minuty)

-hai

(pojemność naczyń, czarek)

-hiki

(małe zwierzęta)

-hon

(przedmioty podłużne)

-ji

(godzina)

-jikan

(godziny, upływ czasu)

-kagetsu

(miesiące, upływ czasu)

-kai

(piętra)

-kai

(wielokrotność zdarzeń)

-ko

(przedmioty małe)

-mai

(przedmioty płaskie)

-nen

(lata, upływ czasu)

-nin

(ludzie)

-sai

(wiek)

-satsu

(publikacje, książki, czasopisma)

-shūkan

(tygodnie, upływ czasu)

-soku

(przedmioty parzyste)

-tō

(duże zwierzęta)

47

www.jezykiobce.pl

ROZDZIAŁ

4

Klasyfikatory łączą się z liczebnikami w następujący sposób:

kamera ichidai

(jeden aparat fotograficzny – urządzenie)

osara nimai

(dwa talerze – talerze są płaskie)

sakana gohiki

(pięć ryb – małe zwierzęta)

kōhii nihai

(dwie kawy – pojemności filiżanek)

Klasyfikatory zaczynające się od spółgłosek: k, s, t, h łącząc się z liczebnikami ulegają zniekształceniu
i często powodują zmianę danego liczebnika. Dzieje się to najczęściej z liczebnikami 1, 6, 8
i 10. Na dodatek wiele jest form wyjątkowych, dlatego odmiany klasyfikatorów z konkretnymi
liczebnikami należy uczyć się właściwie na pamięć. Inne klasyfikatory (zaczynające się od
pozostałych spółgłosek) łączą się z liczebnikami dość regularnie (np. ichimai, nimai, sanmai,
nanmai?) i nie powodują istotnych zmian, poza wyjątkami. Na przykład:

rokkagetsu

(sześć miesięcy)

hon jussatsu

(dziesięć książek)

ushi ittō

(jedna krowa)

pen ippon

(jeden długopis)

ashi happon

(osiem nóg)

Klasyfikatory są istotne z jeszcze jednego powodu. Żeby móc zapytać o liczbę czy ilość czegoś,
należy znać właściwy klasyfikator, ponieważ służy on do budowania pytajnika „ile”.

ile osób? – nannin?
ile ołówków? – enpitsu nanbon?
ile lat? – nannen?
ile małych przedmiotów? – nanko?
ile razy? – nankai?

Oto podstawowe klasyfikatory z liczebnikami od 1 do 10.

HON

(ołówek, linijka,

butelka, patyk...)

HIKI

(małe zwierzęta)

HAI

(napoje, pojemność

szklanek, czarek...)

1

ippon

1

ippiki

1

ippai

2

nihon

2

nihiki

2

nihai

3

sanbon

3

sanbiki

3

sanbai

4

yonhon

4

yonhiki

4

yonhai

5

gohon

5

gohiki

5

gohai

6

roppon

6

roppiki

6

roppai

7

nanahon

7

nanahiki

7

nanahai

JAPOŃSKI

MÓW, PISZ I CZYTAJ

48

8

happon

8

happiki

8

happai

9

kyūhon

9

kyūhiki

9

kyūhai

10

juppon

10

juppiki

10

juppai

?

nanbon?

?

nanbiki?

?

nanbai?

KO

(małe przedmioty,

ciastka...)

KAI

(piętra budynków)

KAI

(częstotliwość: raz,

dwa razy...)

1

ikko

1

ikkai

1

ikkai

2

niko

2

nikai

2

nikai

3

sanko

3

sangai

3

sankai

4

yonko

4

yonkai

4

yonkai

5

goko

5

gokai

5

gokai

6

rokko

6

rokkai

6

rokkai

7

nanako

7

nanakai

7

nanakai

8

hakko

8

hakkai

8

hakkai

9

kyūko

9

kyūkai

9

kyūkai

10

jukko

10

jukkai

10

jukkai

?

nanko?

?

nangai?

?

nankai?

SAI

(wiek, ~lat...)

SATSU

(publikacje,

książki...)

SOKU

(parzyste: skarpety,

buty...)

1

issai

1

issatsu

1

issoku

2

nisai

2

nisatsu

2

nisoku

3

sansai

3

sansatsu

3

sanzoku

4

yonsai

4

yonsatsu

4

yonsoku

5

gosai

5

gosatsu

5

gosoku

6

rokusai

6

rokusatsu

6

rokusoku

7

nanasai

7

nanasatsu

7

nanasoku

8

hassai

8

hassatsu

8

hassoku

9

kyūsai

9

kyūsatsu

9

kyūsoku

10

jussai

10

jussatsu

10

jussoku

?

nansai?

?

nansatsu?

?

nanzoku?

49

www.jezykiobce.pl

ROZDZIAŁ

4

NIN

(ludzie)

FUN

(minuty)

TŌ

(duże zwierzęta)

1

hitori

1

ippun

1

ittō

2

futari

2

nifun

2

nitō

3

sanin

3

sanpun

3

santō

4

yonin

4

yonpun

4

yontō

5

gonin

5

gofun

5

gotō

6

rokunin

6

roppun

6

rokutō

7

nananin

7

nanafun

7

nanatō

8

hachinin

8

happun

8

hattō

9

kyūnin

9

kyūfun

9

kyūtō

10

jūnin

10

juppun

10

juttō

?

nannin?

?

nanpun?

?

nantō?

Jeśli zachodzi potrzeba użycia liczebnika większego niż 10, należy do podanej liczby dodać
klasyfikator w odpowiedniej formie dostosowanej do cyfry w rzędzie jedności, na przykład:

11 (długopisów)

jūippon

28 (krów)

nijūhattō itd.

Godziny

Klasyfikatorem do godzin jest sufiks -ji. Łączy się on z liczebnikami regularnie:

ichiji 1:00

yoji 4:00

shichiji 7:00

jūji 10:00

niji 2:00

goji 5:00

hachiji 8:00

jūichiji 11:00

sanji 3:00

rokuji 6:00

kuji 9:00

jūniji 12:00

Od godziny pierwszej po południu można podawać godzinę na dwa sposoby: jūsanji (trzynasta)
lub gogo ichiji (pierwsza po południu).

Minuty podaje się z klasyfikatorem -fun zgodnie z liczebnikami podanymi w tabelce powyżej.

10:05

jūjigofun

4:10

yoji juppun

12:15

jūniji jūgofun

7:20

shichiji nijuppun

11:25

jūichiji nijūgofun

9:30

kuji sanjuppun / kuji han

JAPOŃSKI

MÓW, PISZ I CZYTAJ

62

Dialogi

Rozmawiamy o dzieciach

Rozmowa dwóch kobiet o rodzinie prowadzona w bardzo grzeczny sposób.

– Anna-san, okosan-ga irasshaimasu-ka? (Pani Anno, czy ma pani dzieci?)

こ

アンナさん、お子さんがいらっしゃいますか。

– Hai, imasu. (Tak, mam.)

はい、います。

– Otoko-no ko desu-ka? Onna-no ko desu-ka? (Chłopca czy dziewczynkę?)

おとこ

こ

おんな

こ

男の子ですか。女の子ですか。

-Musume-ga hitori-to musuko-ga futari imasu. (Mam jedną córkę i dwóch synów.)

むすめ

ひとり

むすこ

ふたり

娘が一人と息子が二人います。

– Sō desu-ka? Ii desu-ne. (Naprawdę? To wspaniale.)

そうですか。いいですね。

– Yoshida-san-wa okosan-ga irasshaimasu-ka? (A pani ma dzieci, pani Yoshida?)

よしだ

こ

吉田さんはお子さんがいらっしゃいますか。

– Iie, watashi-wa kodomo-ga mada imasen. (Nie, ja nie mam jeszcze dzieci.)

わたし

こども

いいえ、私は子供がまだいません。

Rozmowa o dziecku

Rozmowa o rodzinie prowadzona przez dwóch mężczyzn.

– Suzuki-san-wa dokushin desu-ka? (Czy jest pan kawalerem, panie Suzuki?)

すずき

どくしん

鈴木さんは独身ですか。

– Iie, kekkon-shite imasu. (Nie. Jestem żonaty.)

けっこん

いいえ、結婚しています。

14

15

63

www.jezykiobce.pl

ROZDZIAŁ

5

– Okosan-wa imasu-ka? (Ma pan dzieci?)

こ

お子さんはいますか。

– Imasu. Musume-ga imasu. (Tak. Mam córkę.)

むすめ

います。娘がいます。

– Sō desu-ka? Musume-san-wa nansai desu-ka? (Naprawdę? Ile córka ma lat?)

むすめ

なんさい

そうですか。娘さんは何歳ですか。

– Gosai desu. (Ma pięć lat.)

ごさい

五歳です。

– Onamae-wa nan desu-ka? (A jak się nazywa?)

なまえ

なん

お名前は何ですか。

– Mari desu. (Mari.)

マリです。

Rozmawiamy o swoim pochodzeniu

Kurtuazyjna rozmowa dwóch kobiet.

– Okuni-wa dochira desu-ka? (Skąd pani jest?)

くに

お国はどちらですか。

– Pōrando desu. (Z Polski.)

ポーランドです。

– Pōrando-no doko desu-ka? (A z którego miasta w Polsce?)

ポーランドのどこですか。

– Warushawa desu. (Z Warszawy.)

ワルシャワです。

– Sō desu-ka? Nihon-wa hajimete desu-ka? (Rozumiem. Jest pani pierwszy raz w Japonii?)

にほん

はじ

そうですか。日本は初めてですか。

16

JAPOŃSKI

MÓW, PISZ I CZYTAJ

64

– Hai, hajimete desu. Takano-san-wa Tōkyō-no kata desu-ka? (Tak, jestem tu pierwszy raz.

A czy pani pochodzi z Tokio, pani Takano?)

はじ

たかの

とうきょう

かた

はい、初めてです。高野さんは東京の方ですか。

– Iie, watashi-wa Kyōto-no hito desu. (Nie, ja jestem z Kioto.)

わたし

きょうと

ひと

いいえ、私は京都の人です。

Opisujemy swoją rodzinę

Grzeczna rozmowa dwóch mężczyzn o swoich rodzinach.

– Gokazoku-wa Tōkyō-ni imasu-ka? (Czy pańska rodzina jest w Tokio?)

かぞく

とうきょう

ご家族は東京にいますか。

– Hai, imasu. Kanai-to musuko desu. (Tak. Żona i syn.)

かない

むすこ

はい、います。家内と息子です。

– Okusan-wa Tōkyō-no kata desu-ka? (Pana żona pochodzi z Tokio?)

おく

とうきょう

かた

奥さんは東京の方ですか。

– Hai, sō desu. Kanai-wa eigo-no sensei desu. (Tak. Jest nauczycielem języka angielskiego.)

かない

えいご

せんせい

はい、そうです。家内は英語の先生です。

– Sō desu-ka? Musuko-san-wa oikutsu desu-ka? (Naprawdę? A ile lat ma pański syn?)

むすこ

そうですか。息子さんはおいくつですか。

– Rokusai desu. Shōgakusei desu. (Sześć. Jest uczniem szkoły podstawowej.)

ろくさい

しょうがくせい

六歳です。小学生です。

– Watashi-wa musume-ga sannin imasu. Sansai-to gosai-to nanasai desu. (A ja mam trzy

córki. Jedna w wieku trzech, druga pięciu, a trzecia siedmiu lat.)

わたし

むすめ

さんにん

さんさい

ごさい

ななさい

私は娘が三人います。三歳と五歳と七歳です。

17

POZDROWIENIA I ZWROTY GRZECZNOŚCIOWE

69

www.jezykiobce.pl

Pozdrowienia i zwroty grzecznościowe cz. I

W języku japońskim jest wiele zwrotów grzecznościowych. Japończycy na co dzień używają plejady
pozdrowień i utartych zwrotów, które trudno przetłumaczyć na którykolwiek z języków europejskich,
dlatego najczęściej wrzuca się je do jednego worka wyrażeń grzecznościowych jako: dziękuję,
przepraszam, dzień dobry, do widzenia itd. Tymczasem użycie konkretnego zwrotu reguluje zwyczaj,
sytuacja, kontekst, charakter wypowiedzi, wreszcie udział w rozmowie konkretnych osób, dlatego
japońskich pozdrowień jest tak dużo.

Pozdrowienia, powitania

ohayō gozaimasu [ohajoo godzajmas] – używane rano i przed południem wobec tych osób, które
znamy z widzenia, z którymi codziennie (lub często) się spotykamy. Pozdrowienie to ma charakter
nawiązania rozmowy, stanowi spostrzeżenie, że widzimy kogoś bardzo wcześnie. Najczęściej
rozmowa nie kończy się na tym wyrażeniu, następuje po nim jeszcze jakiś komunikat mówiący
o pogodzie bądź pytanie dotyczące celu tak wczesnego wyjścia z domu.

ohayō [ohajoo] – jest tym samym pozdrowieniem, jednak krótszym, a zatem bardziej lakonicznym.
Może sobie na nie pozwolić młodzież wobec swoich kolegów, bądź też osoby, które łączy bliska
więź, np. w relacjach rodzinnych, zażyłych przyjaźniach itp.

konnichi-wa [konniciła] – to uniwersalne pozdrowienie – powitanie osób, które widzimy pierwszy
raz, nie znamy zbyt dobrze (widujemy, ale nie znamy z nazwiska i imienia), zwrot grzecznościowy
wobec osób starszych, szanowanych, wobec których czujemy respekt. Powitania tego można używać
przez cały dzień.

konban-wa [konbanła] – zwrot powitalny używany wieczorem, odpowiednik polskiego „dobry
wieczór”. Używany jest uniwersalnie przez wszystkich i do wszystkich, jednak podobnie jak konnichi-
wa, rzadko stosuje się go w relacjach bliskich, członków rodziny itp.

tadaima [tadajma] – to pozdrowienie wyjątkowe, będące skróceniem starego japońskiego zwrotu:
Tadaima mairimashita – „Już wróciłem”. Wyjątkowe dlatego, że używają go członkowie rodziny
wracający do domu albo pracownicy firm powracający z przerwy obiadowej czy służbowego
wyjazdu. Jest ono obwieszczeniem powrotu po krótszej lub dłuższej przerwie. W takiej sytuacji nigdy
nie mówi się konnichi-wa.

okaerinasai [okaerinasaj] – w odpowiedzi na powyższe tadaima, tym zwrotem domownicy lub
pracownicy witają członków swojej wspólnoty powracających po kilku godzinach (szkoła, praca) lub
dniach, tygodniach, czy nawet miesiącach (podróż). Okaerinasai wyraża zadowolenie z czyjegoś
powrotu, oznacza, że z niecierpliwością na kogoś czekaliśmy.

okaeri [okaeri] – skrócony zwrot okaerinasai używany wobec bliskich osób, najczęściej członków
rodziny, dzieci.

JAPOŃSKI

KROK DALEJ

70

JAPOŃSKI

MÓW, PISZ I CZYTAJ

70

ogenki desu-ka? [ogenki deska] – to zwrot grzecznościowy pytający o zdrowie: „Jak pańskie
zdrowie?”, ale w kulturze japońskiej bardzo często używany właściwie zamiast powitania. Wystarczy
spostrzegłszy znajomego zawołać go po nazwisku (Japończycy częściej w luźnych kontaktach
używają tylko nazwisk, a nie imion) i zapytać o jego zdrowie. Nie trzeba wtedy już używać innego
zwrotu powitalnego. Zatem przykładowe powitanie znajomego Tanaki będzie brzmiało następująco:
Tanaka-san! Ogenki desu-ka?
Zwrot bez grzecznościowego przedrostka „o” – Genki (desu-ka)? – może być użyty wobec kogoś,
kto jest na równym bądź niższym szczeblu drabiny społecznej.

ohisashiburi desu-ne [ohisasiburi des-ne] – to podobny do powyższego zwrot, który może służyć
zamiast powitania. Hisashiburi oznacza upływ czasu, zatem można go przetłumaczyć na polski
jako „Dawno się nie widzieliśmy”, „Minęło tyle czasu od naszego ostatniego spotkania”. Zwrot
z „o” przedrostkowym jest kierowany wobec osób szanowanych, starszych, będących wyżej
od nas w hierarchii społecznej. Do osób podobnych do nas pod względem wieku czy statusu
można powiedzieć zwykłe hisashiburi desu czy nawet hisashiburi. Zatem naszego kolegę Tanakę
możemy powitać w sposób następujący: Tanaka-san! Hisashiburi desu-ne!

irasshaimase [iraśsiajmase] – to najbardziej chyba popularny zwrot, jaki słyszy się w sklepach
i restauracjach japońskich. Odpowiada polskiemu „Witamy”, choć jego etymologia jest zupełnie
inna. Zwrot pochodzi od czasownika „przybywać”, jest to tryb imperatywny. Krzykliwy głos z megafonu
lub kłaniający się pracownicy witają w ten sposób wchodzących klientów czy gości. Ci zaś tylko
delikatnie pochylają głowę, wcale nie muszą odpowiadać na powitanie i witać się werbalnie.

ojama-shimasu [odziama simas] – to zwrot powitalny, a jednocześnie przepraszający za zakłócenie
spokoju. Używa się go w momencie wejścia do czyjegoś domu, mieszkania lub pokoju.

Spotkanie dwojga znajomych

– Suzuki-san! Hisashiburi! (Suzuki! Dawno się nie widzieliśmy!)

すずき

ひさ

鈴木さん！久しぶり！

– A, Tanaka-san! Hisashiburi desu. (A, Tanaka! Tyle czasu minęło.)

たなか

ひさ

あ、田中さん！久しぶりです。

– Genki? (U ciebie w porządku?)

げんき

元気？

– Genki desu-yo. Tanaka-san-wa? (W porządku. A u ciebie, Tanaka?)

げんき

たなか

元気ですよ。田中さんは？

18

ROZDZIAŁ

6

79

www.jezykiobce.pl

Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wstaw odpowiednie przymiotniki do zdań i przetłumacz powstałe konstrukcje.

1) Kono resutoran-wa …………….. desu. (drogi)
2) Watashi-no daigaku-wa ……………….. desu. (stary)
3) Anata-no ie-wa ……………….. desu-ka? (duży)
4) Nihongo-wa …………………..ku nai desu. (trudny)
5) Nihongo-no kanji-wa ………………….. desu. (trudny)
6) Pōrandogo-wa ………………….. ku nai desu. (łatwy)
7) Kono machi-wa ………………… desu-ne. (cichy)
8) Yūbinkyoku-wa ………………. desu-ka? (daleki)
9) Kono hoteru-wa ………………… desu. (znany)
10) Ano mise-wa ……………….. ku nai desu. (tani)
11) Sūpā-wa ……………… desu. (tani)
12) Watashi-no jitensha-wa ……………….. desu. (nowy)
13) Ano onna-no hito-wa ……………….. desu. (piękny)
14) Kare-wa …………………. de-wa arimasen. (przystojny)
15) Kore-wa ……………… ku arimasen. (dobry)

Ćwiczenie 2

Wstaw do dialogu odpowiednie formy wyróżnionych przymiotników.

たてもの

びょういん

田中：あの（　　　　）建物は病院ですか。

Tanaka: Czy ten biały budynek to szpital?

山田：いいえ、あれは（　　　　）ホテルです。

Yamada: Nie, to znany hotel.

田中：

（　　　）ですね。

（　　　　　）ホテルですか。

Tanaka: Jaki piękny. Czy to nowy hotel?

山田：いいえ、

（　　　　）くないですよ。ちょっと（　　　）です。

Yamada: Nie, nie jest nowy. Jest raczej stary.

田中：そうですか。

（　　　）ですか。

Tanaka: Ach tak? Czy jest drogi?

えき

山田：そうですね、

（　　）くないですね。でも駅が（　　　）です。 （　　）ホテルです。

Yamada: No tak, nie jest tani. Ale dworzec jest blisko. To dobry hotel.