

 

   

  







    



 

  







  

  

                 

O milcząca Hostio biała.









O





mil



czą



ca





Hos





tio



bia



ła,





na





ko



la



nach





wiel





bię



Cię.







  











                

  















 



 

Tyś,





tak



ni



kła,





ta





ka



ma



ła,





a





w.Twym



cie



niu



.





kry





je



się.







     

 

  

            





          













Ten,





co



rzą



dzi





ś

wia





tem



ca



łym,





Bóg





wszech



moc



ny,





Stwór





ca



nasz.



 





 



 

   



  

  













      



  









Przed





któ



re



go





ma





je



sta



tem,





A





nio



ło



wie



.





kry





ją



twarz.





  











 

  

            





  

     





1. O milcząca Hostio biała, na kolanach wielbię Cię. Tyś tak nikła, taka mała. a w Twym cieniu kryje się,
Ten, co rządzi światem całym, Bóg wszechmocny, Stwórca nasz,
Przed którego majestatem Aniołowie kryją twarz.

2. O światłości tak zakryta, rzuć mi Twój promienny blask, o dobroci nieskończona, rozlej na mnie skarby łask,
Chlebie życia przeobfity, nasyć duszy mojej głód,
Boski ogniu tu zakryty, rozgrzej serca mego chłód.







.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.



.





O,





mój



Je



zu







 

   









  

 

             

 





O mój Jezu, w Hostii skryty.



 

w.Ho





stii



skry



ty,





na





ko



la



nach





wiel





bię



Cię.





W.po





stać



chle



ba,





Tyś





spo



wi



ty





 

   









     

        

        

   

   

     









Bó





stwo



Two



je





kry





je



się.





Ty,





co



rzą



dzisz





ca





łym



ś

wia



tem,





me





zba



wie



nie







 

      



  











 









  



                


 

w.rę





ku



masz.





tu





przed



Two



im





Ma





je



sta



tem,





A





nio



ło



wie





kry





ją



twarz.





 

    

   









       

  



  

              

1. O mój Jezu, w Hostii skryty, na kolanach wielbię Cię.
W postać chleba Tyś spowity, Bóstwo Twoje kryje się.
Ty co rządzisz całym światem, me zbawienie w ręku masz,
Tu przed Twoim Majestatem, Aniołowie kryją twarz.

2. O światłości przysłoniona, rzuć mi Twój promienny blask.
O Dobroci nieskończona, otwórz dla nas skarby łask.
Chlebie życia przeobfity, nasyć duszy mojej głód,
Boski ogniu tu zakryty, rozgrzej serca mego chłód.

3. Jezu, Tyś jest Zbawicielem, ustrzeż mnie od zgubnych dróg.
Bądź mi siłą i weselem, boś w tej Hostii żywy Bóg.
Dla miłości Matki Twojej, racz wysłuchać prośbę mą,
Bądź miłością duszy mojej, nie gardź moją cichą łzą.



 





 

