OŚWIADCZENIE ZJAZDU ZAŁOŻYCIELSKIEGO MŁODZIEŻY
WSZECHPOLSKIEJ
Przyjęto na Zjeździe Założycielskim 2 grudnia 1989 roku w Collegium Novum Uniwersytetu
Poznańskiego, podczas którego oficjalnie reaktywowano Młodzież Wszechpolską.
Wobec wypierania z życia, zwłaszcza publicznego, etyki katolickiej i zagrożenia
niezawisłości naszej Ojczyzny, środowiska młodzieży katolickiej i narodowej postanowiły
powołać do życia ogólnokrajową organizację "Młodzież Wszechpolska". Pragniemy
nawiązywać do tradycji przedwojennej organizacji o tej samej nazwie jak i ruchu
narodowego, a zwłaszcza dorobku myśli politycznej Romana Dmowskiego. Chcemy rozwijać
i propagować polską myśl polityczną wolną od emocji i opartą na realistycznej ocenie
sytuacji. Nasz program wyznaczają cztery podstawowe zasady:
1. W moralności: Etyka katolicka obowiązuje w życiu prywatnym i publicznym.
2. W gospodarce: Oparcie gospodarki Polski na powszechnej własności prywatnej oraz
powstrzymywanie wykupu przez obcy kapitał majątku narodowego.
3. W polityce wewnętrznej: Polska powinna być rządzona przez Polaków zgodnie ze
sprawdzonymi piastowskimi tradycjami zakorzenionymi w cywilizacji łacińskiej i w Kościele
Rzymsko-Katolickim. Odcinamy się od wszelkich tradycji lewicowych.
4. W polityce zewnętrznej: Przeciwstawiamy się stale obecnemu i wciąż aktualnemu
zagrożeniu ze strony Niemiec.
Chcemy być wierni pouczeniu Prymasa Tysiąclecia: Dla nas po Bogu największa miłość to
Polska! Musimy po Bogu dochować wierności przede wszystkim naszej Ojczyźnie i narodowej
kulturze polskiej! Będziemy kochać wszystkich ludzi na świecie, ale w porządku miłości. Po
Bogu więc, po Jezusie Chrystusie i Matce Najświętszej, po całym ładzie Bożym, nasza miłość
należy się przede wszystkim naszej Ojczyźnie, mowie, dziejom i kulturze, z której wyrastamy
na polskiej ziemi. I chociażby obwieszczano na transparentach najrozmaitsze wezwania do
miłowania wszystkich ludów i narodów, nie będziemy temu przeciwni, ale będziemy żądali,
abyśmy mogli żyć przede wszystkim duchem, dziejami, kulturą, mową naszej polskiej ziemi,
wypracowanej przez wieki życiem naszych praojców*.
*Kraków, 12 maja 1974. Prosimy, wymagamy, żądamy! Kazania i przemówienia... XLVI, 68.