Stałość prędkości światła i zasada względności Einsteina- Prędkość światła jest jednakowa względem wszystkich inercjalnych układów odniesienia. Oznacza to ze jeśli promień świetlny porusza się względem jednego układu z prędkością c, to względem drugiego układu , który porusza się wzdłuż drogi promienia z prędkością v, prędkość światła jest równa c. Z wzorów transformacji Galileusza wynika, ze powinna wynosić v+c lub v-c.
Fakt, że prędkość światła jest stała i nie zależy od ruchu źródła ani obserwatora, pociąga za sobą bardzo poważne konsekwencje. Wynika z niego bowiem, że nie istnieje czas absolutny, niezależny od układów odniesienia.
Doświadczenie:
- Platforma porusza się ruchem jednostajnym
- Emisja sygnału świetlnego do ścianki przedniej i tylnej
- Dla układu odniesienia związanego z platformą promienie świetlne dotrą do ścianek w tym samym momencie. ( zdarzenia równoczesne )
- Z punktu widzenia obserwatora promienie dotrą najpierw do tylniej ścianki potem do przedniej bo tylna porusza się naprzeciw promienia. ( zdarzenia nie równoczesne )

SZCZEGÓLNA Teoria względności- odrzuca istnienie czasu absolutnego. Oparta jest na dwóch postulatach:
1) We wszystkich inercjalnych układach odniesienia wartość prędkości światła w próżni jest jednakowa i wynosi c.
2) Wszystkie zjawiska fizyczne przebiegają jednakowo we wszystkich układach inercjalnych. Oznacza to, że wszystkie układy inercjalne są fizycznie równoważne. Postulat ten nosi nazwę Zasady Względności Einsteina.