background image

 

1

Zadanie 1 - (wersja A).  
 
Okręt o masie M = 1200 ton porusza się ruchem jednostajnym, prostoliniowym. W chwili t

0

 = 0 siłę 

napędzającą okręt (siłę ciągu) G = 4·10

5

 N zredukowano czterokrotnie. Wiedząc, że opór wody T 

jest proporcjonalny do prędkości okrętu v (T = -μv,. gdzie 

m

Ns

4

10

8

=

μ

) znajdź:  

a) prędkość okrętu v

0

 przed redukcją siły ciągu ? 

b) zależność prędkości okrętu od czasu od chwili t

0

.  

c)  czas, po którym nastąpi dwukrotne zmniejszenie prędkości okrętu, licząc od chwili t

0

 ? 

 
Uwaga:

 dokonując obliczeń należy liczby niewymierne typu e,  π,  ln(15), 4/3 itd pozostawić bez 

podawania ich wartości w postaci liczby dziesiętnej. Pełne rozwiązanie zadania, poza obliczeniami,  
powinno zawierać także rachunek jednostek.  
 
Rozwiązanie:  

a) Przed redukcją mocy silników ruch okrętu odbywał się z prędkością 

s

m

m

Ns

N

G

v

5

10

8

10

4

4

5

0

=

=

=

μ

którą można wydedukować z równania ruchu, kładąc 

0

=

dt

dv

.  

 
b)

 Oznaczamy F – zredukowana siła ciągu silników (dla t<t

0

 siła ciągu – G = 4F). Równanie ruchu:   

F

v

F

T

dt

dv

M

+

=

+

=

μ

, stąd 

dt

v

M

M

F

dv

=

μ

,  i dalej 

 

C

t

v

M

M

F

dv

+

=

μ

   . 

Podstawienie: 

v

M

M

F

u

μ

=

, skąd  

dv

M

du

μ

=

, i 

du

M

dv

μ

=

, więc 

=

+

=

=

v

M

M

F

M

C

t

u

du

M

v

M

M

F

dv

μ

μ

μ

μ

ln

, i dalej 

(

)

⎥⎦

⎢⎣

+

=

C

t

M

M

F

v

μ

μ

μ

exp

,  lub 

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

=

t

M

A

M

F

v

μ

μ

μ

exp

, gdzie A – pewna stała. W chwili początkowej, dla t

0

 = 0, przy pełnej 

mocy silników (G = 4F), prędkość okrętu wynosi 

A

M

F

F

G

v

μ

μ

μ

μ

=

=

=

4

0

, więc 

M

F

A

3

=

 i w 

końcu: 

⎟⎟

⎜⎜

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

+

=

⎟⎟

⎜⎜

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

+

=

t

M

G

t

M

F

v

μ

μ

μ

μ

exp

3

1

4

exp

3

1

 

 
c) Po jakim czasie nastąpi dwukrotne zmniejszenie prędkości okrętu ? 

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

+

=

⎟⎟

⎜⎜

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

+

=

=

2

/

1

2

/

1

0

exp

4

3

4

1

4

exp

3

1

2

1

t

M

F

t

M

F

v

v

μ

μ

μ

μ

,   więc 

4

1

exp

4

3

2

/

1

=

⎥⎦

⎢⎣

⎡− t

M

μ

i dalej 

3

1

exp

2

/

1

=

⎥⎦

⎢⎣

⎡− t

M

μ

, a w końcu 

)

3

ln(

2

/

1

μ

M

t

=

.  

Podstawiając dane: 

s

m

s

s

kgm

kg

m

Ns

kg

t

)

3

ln(

15

)

3

ln(

15

)

3

ln(

10

8

10

2

.

1

2

4

6

2

/

1

=

=

=

 

background image

 

2

Zadanie 1 (wersja B).  
 
Okręt o masie M = 1600 ton porusza się ruchem jednostajnym, prostoliniowym. W chwili t

0

 = 0 siłę 

napędzającą okręt (siłę ciągu) G = 2·10

5

 N zwiększono pięciokrotnie. Wiedząc, że opór wody T jest 

proporcjonalny do prędkości okrętu v (T = -μv, gdzie 

m

Ns

4

10

8

=

μ

) znajdź:  

d) prędkość okrętu v

0

 przed zwiększeniem siły ciągu ? 

e) zależność prędkości okrętu od czasu od chwili t

0

.  

f)  czas, po którym nastąpi dwukrotne zwiększenie prędkości okrętu, licząc od chwili t

0

 ? 

 
Uwaga:

 dokonując obliczeń należy liczby niewymierne typu e,  π,  ln(15), 4/3 itd pozostawić bez 

podawania ich wartości w postaci liczby dziesiętnej. Pełne rozwiązanie zadania, poza obliczeniami, 
powinno zawierać także rachunek jednostek.  
 
Rozwiązanie:  
 
a) Przed zwiększeniem mocy silników ruch okrętu odbywał się z prędkością 

s

m

m

Ns

N

G

v

5

.

2

10

8

10

2

4

5

0

=

=

=

μ

, którą można wydedukować z równania ruchu, kładąc 

0

=

dt

dv

.  

b) Oznaczamy F – zwiększona siła ciągu silników (dla t<t

0

 siła ciągu – G = F/5). Równanie ruchu:   

F

v

F

T

dt

dv

M

+

=

+

=

μ

, stąd 

dt

v

M

M

F

dv

=

μ

,  i dalej 

 

C

t

v

M

M

F

dv

+

=

μ

   . 

Podstawienie: 

v

M

M

F

u

μ

=

, skąd  

dv

M

du

μ

=

, i 

du

M

dv

μ

=

, więc 

=

+

=

=

v

M

M

F

M

C

t

u

du

M

v

M

M

F

dv

μ

μ

μ

μ

ln

, i dalej 

(

)

⎥⎦

⎢⎣

+

=

C

t

M

M

F

v

μ

μ

μ

exp

,  lub 

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

=

t

M

A

M

F

v

μ

μ

μ

exp

, gdzie A – pewna stała. W chwili początkowej, dla t

0

 = 0, przy małej 

mocy silników (G = F/5), prędkość okrętu wynosi 

A

M

F

F

G

v

μ

μ

μ

μ

=

=

=

5

0

, więc 

M

F

A

5

4

=

  i w 

końcu: 

⎟⎟

⎜⎜

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

=

⎟⎟

⎜⎜

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

=

t

M

G

t

M

F

v

μ

μ

μ

μ

exp

5

4

1

5

exp

5

4

1

 

 
c) Po jakim czasie nastąpi dwukrotne zwiększenie prędkości okrętu ? 

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

=

⎟⎟

⎜⎜

⎥⎦

⎢⎣

⎡−

=

=

2

/

1

2

/

1

0

exp

4

5

5

exp

5

4

1

2

t

M

F

t

M

F

v

v

μ

μ

μ

μ

,   więc 

3

exp

4

2

/

1

=

⎥⎦

⎢⎣

⎡− t

M

μ

 i dalej 

4

3

exp

2

/

1

=

⎥⎦

⎢⎣

⎡− t

M

μ

, a w końcu 

=

3

4

ln

2

/

1

μ

M

t

.  

 

Podstawiając dane: 

s

m

s

s

kgm

kg

m

Ns

kg

t

=

=

=

3

4

ln

20

3

4

ln

20

3

4

ln

10

8

10

6

.

1

2

4

6

2

/

1

 

background image

 

3

Zadanie  2 (wersja A) 
Jaką siłę F należy przyłożyć do masy M  = 2000 g w układzie przedstawionym na rysunku, aby 
poruszała się ona z przyśpieszeniem a = 5 m/s

2

, jeżeli:  

a) siła tarcia działa tylko między masą m = 3 kg i masą M, a współczynnik tarcia kinetycznego 

wynosi 

1

μ

= 0.3; 

b) siła tarcia działa między masą m i masą  M (współczynnik tarcia kinetycznego wynosi 

1

μ

= 0.3) oraz między podłożem a  masą  M (współczynnik tarcia kinetycznego wynosi 

2

μ

 = 0.4).  

c)  Ile wynosi maksymalna wartość siły  F, dla której układ pozostaje w spoczynku jeśli 

uwzględnimy tarcie pomiędzy masa M i m oraz pomiędzy masą  M a podłożem? 
Współczynniki tarcia statycznego pomiędzy: 

−   masą M a m wynosi 

1

f

= 0.6, 

−   masą M a podłożem - 

2

f

= 0.8. 

Przyjąć wartość przyspieszenia ziemskiego g = 10 m/s

2

. Pełne rozwiązanie zadania, poza 

obliczeniami,  powinno zawierać także rachunek jednostek.  

 

 
 
Rozwiązanie:

  

a)  

(

)

(

)

mg

m

M

a

F

T

F

m

M

a

T

N

am

T

N

F

aM

1

1

1

1

2

2

μ

+

+

=

=

+

=

=

+

 

 

 

(

)

N

s

kgm

s

m

kg

kg

s

m

F

43

)

18

25

(

10

3

3

,

0

2

3

2

5

2

2

2

=

+

=

+

+

=

 

 

 

 

 

 
b) 

(

)

(

)

(

)

g

M

m

mg

m

M

a

F

T

T

F

m

M

a

T

N

am

T

T

N

F

aM

+

+

+

+

=

=

+

=

=

+

2

1

1

1

1

1

2

2

2

μ

μ

 

(

)

N

s

kgm

s

m

kg

s

m

kg

kg

s

m

F

63

)

20

18

25

(

10

)

3

2

(

4

,

0

10

3

3

,

0

2

3

2

5

2

2

2

2

=

+

+

=

+

+

+

+

=

 

 
c) 

(

)

g

M

m

f

mg

f

F

+

+

=

2

1

2

 

 

N

s

kgm

s

m

kg

s

m

kg

F

76

)

40

36

(

10

)

3

2

(

8

,

0

10

3

6

,

0

2

2

2

2

=

+

=

+

+

=

 

background image

 

4

 
Zadanie   2 (wersja B) 
 
Jaka siłę  F należy przyłożyć do masy m = 250 g w układzie przedstawionym na rysunku, aby 
poruszała się ona z przyśpieszeniem a = 3 m/s

2

, jeżeli:  

a) siła tarcia działa tylko między masą  M = 0.75 kg i masą  m, a współczynnik tarcia 

kinetycznego wynosi 

2

μ

= 0.1, 

b) siła tarcia działa między masą  M i masą  m (współczynnik tarcia kinetycznego wynosi 

2

μ

= 0.2) oraz między podłożem a masą m (współczynnik tarcia kinetycznego wynosi 

1

μ

= 0.1) ? 

c)  Ile wynosi maksymalna wartość siły  F, dla której układ pozostaje w spoczynku jeśli 

uwzględnimy tarcie pomiędzy masa M i m oraz pomiędzy masą  m a podłożem? 
Współczynniki tarcia statycznego pomiędzy: 

−   masą m a M wynosi 

2

f

= 0.4, 

−   masą m a podłożem - 

1

f

= 0.2. 

Przyjąć wartość przyspieszenia ziemskiego g = 10 m/s

2

. Pełne rozwiązanie zadania, poza 

obliczeniami,  powinno zawierać także rachunek jednostek.  

 

 
Rozwiązanie:

  

a)  

(

)

(

)

Mg

m

M

a

F

T

F

m

M

a

T

N

aM

T

N

F

am

2

2

2

2

2

2

μ

+

+

=

=

+

=

=

+

 

 

 

(

)

N

s

kgm

s

m

kg

kg

s

m

F

5

.

4

)

5

.

1

3

(

10

75

.

0

1

,

0

2

25

.

0

75

.

0

3

2

2

2

=

+

=

+

+

=

   

 

 

 

 
b) 

(

)

(

)

(

)

g

M

m

Mg

m

M

a

F

T

T

F

m

M

a

T

N

aM

T

T

N

F

am

+

+

+

+

=

=

+

=

=

+

1

2

1

2

2

1

2

2

2

μ

μ

 

(

)

N

s

kgm

s

m

kg

s

m

kg

kg

s

m

F

7

)

1

3

3

(

10

)

75

.

0

25

.

0

(

1

,

0

10

75

.

0

2

,

0

2

25

.

0

75

.

0

3

2

2

2

2

=

+

+

=

+

+

+

+

=

 

 
c) 

(

)

g

M

m

f

Mg

f

F

+

+

=

1

2

2

 

N

s

kgm

s

m

kg

s

m

kg

F

8

)

2

6

(

10

)

25

.

0

75

.

0

(

2

,

0

10

75

.

0

4

,

0

2

2

2

2

=

+

=

+

+

=

background image

 

5

Zadanie 3 (wersja A) 

 
W trzech rogach trójkąta równobocznego o boku a = 0.6 m znajdują się 3 pająki. W pewnej chwili 
zaczynają się one gonić wzajemnie tzn. poruszają się ze stała prędkością v

0

 = 5 cm/s skierowaną 

wzdłuż prostej łączącej danego pająka z poprzedzającym go. Dla dowolnego pająka znaleźć 
równanie, czas ruchu i równanie toru. 
 
Wskazówka. Początek układu współrzędnych najwygodniej jest umieścić w punkcie przecięcia 
wysokości trójkąta. Pełne rozwiązanie zadania, poza obliczeniami,  powinno zawierać także 
rachunek jednostek.  
 
 
Rozwiązanie:

  

 
 
Z symetrii zagadnienia wynika, że kąty między bokami figury, w wierzchołkach której znajdują się 
pająki są w czasie ruchy zachowane. W związku z tym układ pająków tworzy zmniejszający się i 
obracający trójkąt równoboczny. Problem rozwiązujemy w układzie biegunowym. Prędkości 
pająków są zawsze ustawione pod kątem 

o

30

=

α

 względem promienia wodzącego a ich wartość 

bezwzględna jest stała.  

Składowe prędkości:  radialna 

2

3

cos

0

0

v

v

v

dt

dr

r

=

=

=

α

,  

kątowa  

2

cos

0

0

v

v

v

dt

d

r

=

=

=

α

ϕ

ϕ

.  

To są równania ruchu pająka.  
 
 

Tor

3

=

=

ϕ

ϕ

rd

dr

dt

d

r

dt

dr

, więc   

=

ϕ

d

r

dr

3

, i dalej  

C

r

+

=

ϕ

3

)

ln(

Przekształcając: 

(

)

ϕ

3

exp

A

r

. Zakładamy, że  punkcie startu, pierwszy pająk był umieszczony 

na osi OX w odległości  

3

0

a

r

=

pod kątem 0

0

=

ϕ

. Czyli 

3

a

A

=

, i równanie toru ma postać: 

(

)

ϕ

3

exp

3

=

a

r

.  

 
 
Czas ruchu

 – to czas przebycia promienia wodzącego. Przy stałej prędkości radialnej: 

s

s

m

m

v

a

v

r

t

r

24

/

05

.

0

6

.

0

2

2

0

0

=

=

=

=

.  

 
 

background image

 

6

Zadanie 3 (wersja B) 
 
W sześciu rogach sześciokąta foremnego o boku a = 0.75 m znajduje się 6 pająków. W pewnej 
chwili zaczynają się one gonić wzajemnie tzn. poruszają się ze stała prędkością  v

0

 = 2.5 cm/s 

skierowaną wzdłuż prostej łączącej danego pająka z poprzedzającym go. Dla dowolnego pająka 
znaleźć równanie ruchu, czas ruchu i równanie toru. 
 
Wskazówka. Początek układu współrzędnych najwygodniej jest umieścić w środku okręgu 
opisanego na sześciokącie. Pełne rozwiązanie zadania, poza obliczeniami,  powinno zawierać także 
rachunek jednostek.  
 
Rozwiązanie:

  

 
 
Z symetrii zagadnienia wynika, że kąty między bokami figury, w wierzchołkach której znajdują się 
pająki są w czasie ruchy zachowane. W związku z tym układ pająków tworzy zmniejszający się i 
obracający sześciokąt foremny. Problem rozwiązujemy w układzie biegunowym. Prędkości 
pająków są zawsze ustawione pod kątem 

o

60

=

α

 względem promienia wodzącego a ich wartość 

bezwzględna jest stała.  

Składowe prędkości:  radialna 

2

cos

0

0

v

v

v

dt

dr

r

=

=

=

α

,  

kątowa  

2

3

sin

0

0

v

v

v

dt

d

r

=

=

=

α

ϕ

ϕ

.  

To są równania ruchu pająka.  
 
 

Tor

3

1

=

=

ϕ

ϕ

rd

dr

dt

d

r

dt

dr

, więc   

=

ϕ

d

r

dr

3

1

, i dalej  

C

r

+

=

ϕ

3

1

)

ln(

Przekształcając: 

⎟⎟

⎜⎜

=

ϕ

3

1

exp

A

r

. Zakładamy,  że  punkcie startu, pierwszy pająk był 

umieszczony na osi OX w odległości  

a

r

=

0

pod kątem 0

0

=

ϕ

. Czyli 

a

A

=

, i równanie toru 

ma postać: 

⎟⎟

⎜⎜

=

ϕ

3

3

exp

a

r

.  

 
 
Czas ruchu

 – to czas przebycia promienia wodzącego. Przy stałej prędkości radialnej: 

s

s

m

m

v

a

v

r

t

r

3

36

/

025

.

0

75

.

0

3

2

3

2

0

0

=

=

=

=

.