Homer

Poeta grecki; żył w VIII wieku pne; pochodził prawdopodobnie z Azji Mniejszej;

przypuszczalny twórca “Iliady” i “Odysei”.

Epos- najstarszy gatunek epicki, wywodzący się z ludowych podań o legendarnych
lub historycznych bohaterach z plemiennej przeszłości; są to dłuższe utwory,

najczęściej źródłem eposy były mity, podania i baśnie.

Wyznaczniki eposu homeryckiego:

- zobrazowanie życia narodu na tle ważnego momentu w dziejach tej

zbiorowości

- Herosi jako czołowe postacie w twórczości Homera

- obfitość scen batalistycznych

- akcja eposu dzieje się na planie boskim i ziemskim

- postępowanie bohaterów uzależnione od woli bogów

- złożoność kompozycji: wielowątkowość, epizody..

- patetyczny uroczysty styl

- inwokacja na początku eposu mnogość porównań homeryckich.

“Iliada”(spisana w IV wieku pne, jest epopeją bohaterską):

Achilles “szybkonogi”

Hektor “mężny”

mściwy, porywczy, uparty,

dumny, nieustępliwy, gniewny,

dziki, zacięty, pewny siebie,

okrutny, nieuczciwy, oddany

przyjaciel

odważny, szlachetny,

kochający, potrafił opanować

lęk, wybrał postawę

odpowiedzialności za swoje

czyny, walcząc tak jakby mógł

odmienić swój los, umiał

pogodzić się z losem

Obydwaj znają swoje przeznaczenie; wiedzą, że czeka ich rychła śmierć. Cechuje

ich męstwo i odwaga, waleczność, troska o honor i pragnienie sławy pośmiertelnej.

O wyniku pojedynku decyduje nie osobiste męstwo, ale przeznaczenie “los Hektora

dobiegł swego kresu”

“Odyseja”(połowa VIII, epopeja przygodowa): przedstawia dziesięcioletnią
tułaczkę Odysa wracającego spod Troi po skończonej wojnie. Odys zwiedza

wiele egzotycznych krajów, przeżywa moc niezwykłych przygód, zanim dzięki

swej mądrości i pomocy bogini Ateny, będzie mógł wrócić do swej ojczystej

Itaki i do czekającej go wiernej żony, Penelopy; retrospekcje, topos wędrówki