Homer
Poeta grecki; żył w VIII wieku pne.; pochodził prawdopodobnie z Azji Mniejszej; przypuszczalny twórca “Iliady” i “Odysei”.
Epos- najstarszy gatunek epicki, wywodzący się z ludowych podań o legendarnych lub historycznych bohaterach z plemiennej przeszłości; są to dłuższe utwory, najczęściej źródłem eposy były mity, podania i baśnie.
Wyznaczniki eposu homeryckiego:
zobrazowanie życia narodu na tle ważnego momentu w dziejach tej zbiorowości
Herosi jako czołowe postacie w twórczości Homera
obfitość scen batalistycznych
akcja eposu dzieje się na planie boskim i ziemskim
postępowanie bohaterów uzależnione od woli bogów
złożoność kompozycji: wielowątkowość, epizody..
patetyczny uroczysty styl
inwokacja na początku eposu
mnogość porównań homeryckich.
“Iliada”(spisana w IV wieku pne, jest epopeją bohaterską):
Achilles “szybkonogi” |
Hektor “mężny” |
mściwy, porywczy, uparty, dumny, nieustępliwy, gniewny, dziki, zacięty, pewny siebie, okrutny, nieuczciwy, oddany przyjaciel |
odważny, szlachetny, kochający, potrafił opanować lęk, wybrał postawę odpowiedzialności za swoje czyny, walcząc tak jakby mógł odmienić swój los, umiał pogodzić się z losem |
Obydwaj znają swoje przeznaczenie; wiedzą, że czeka ich rychła śmierć. Cechuje ich męstwo i odwaga, waleczność, troska o honor i pragnienie sławy pośmiertelnej.
O wyniku pojedynku decyduje nie osobiste męstwo, ale przeznaczenie “los Hektora dobiegł swego kresu”
“Odyseja”(połowa VIII, epopeja przygodowa): przedstawia dziesięcioletnią tułaczkę Odysa wracającego spod Troi po skończonej wojnie. Odys zwiedza wiele egzotycznych krajów, przeżywa moc niezwykłych przygód, zanim dzięki swej mądrości i pomocy bogini Ateny, będzie mógł wrócić do swej ojczystej Itaki i do czekającej go wiernej żony, Penelopy; retrospekcje, topos wędrówki