GEOMAGNETYZM

background image



Efekty oddziaływań elektromagnetycznych w naturze

Geomagnetyzm

Nie trudno si

ę

domy

ś

li

ć

,

ż

e równie

ż

zjawisko ziemskiego pola magnetycznego mo

ż

na wyja

ś

ni

ć

efektem obecno

ś

ci w przyrodzie stycznego oddziaływania magnetycznego i

naturalnego dodatniego

sprz

ęż

enia zwrotnego.

Obraz

pola

magnetycznego

wywołanego przez ujemny ładunek
elektrostatyczny zgromadzony na
planecie, obracaj

ą

cej si

ę

w kierunku

zgodnym z kierunkiem obrotów
Ziemi.

Skorupa Ziemi zbudowana jest z minerałów

nie przewodz

ą

cych pr

ą

du elektrycznego, lecz

na wi

ę

kszych gł

ę

boko

ś

ciach pod naciskiem siły

- ci

ś

nienia grawitacyjnego - skały i minerały

staj

ą

si

ę

plastyczne, i tu przepływ elektronów

jest mo

ż

liwy.

Podczas obracania si

ę

Ziemi (jeden obrót na dob

ę

), na elektrony przewodzenia wewn

ą

trz globu

działa przyspieszenie do

ś

rodkowe, które w oddziaływaniu z polem magnetycznym przenikaj

ą

cym glob

Ziemi (oddziaływanie styczne) wywołuje przepływ elektronów przewodzenia w kierunku zgodnym z
kierunkiem obrotów Ziemi, przy którym nast

ę

puje wzmocnienie wypadkowego pola magnetycznego -

naturalne dodatnie sprz

ęż

enie zwrotne

. Pochodzenie pola magnetycznego nie jest istotne.

Przepływowi elektronów - pr

ą

du towarzyszy wydzielanie ciepła, które roztapiaj

ą

c skały zwi

ę

ksza ich

przewodno

ść

- łatwo

ść

przepływu elektronów, a w konsekwencji dalsze wzmocnienie wypadkowego

pola magnetycznego.

Prawdopodobnie,

oddziaływaniu

stycznemu

i

przez

nie

generowanemu przepływowi elektronów nale

ż

y przypisa

ć

istnienie

wewn

ą

trz Ziemi nieci

ą

gło

ś

ci Gutenberga. Przypuszczalnie jest to

sferyczna toroidalna warstwa, rozgrzana do stanu gazowo płynnego.

Istnienie takiej warstwy i jej poło

ż

enie tłumaczy przykład wiruj

ą

cego

kr

ąż

ka

naładowanego

ujemnym

ładunkiem

elektrycznym

równomiernie w całej obj

ę

to

ś

ci.

Page 1 of 5

Geomagnetyzm

2008-05-27

http://www.obserwacje.republika.pl/uwagi/magnet/geomagnetyzm.htm

background image

Przedstawienie charakteru opisywanych zjawisk na wykresach.

Wirujący krążek - pole magnetyczne

wirującego ładunku i oddziaływanie styczne

>

Ziemia - wskaźnik wielkości prądu

wywołanego oddziaływaniem stycznym

Równoleżnikowa składowa ziemskiego pola magnetycznego.

Linie sił ziemskiego pola magnetycznego, przy powierzchni Ziemi, s

ą

odchylone od kierunku

wskazuj

ą

cego geograficzny biegun Ziemi. Odchylenie to nazywane jest deklinacj

ą

i zmienia si

ę

w

czasie z do

ść

du

żą

regularno

ś

ci

ą

, tak du

żą

,

ż

e na dokładnych mapach wojskowych podawana jest jego

roczna zmiana w stosunku do daty wydania mapy. Przygl

ą

daj

ą

c si

ę

temu zjawisku odnosi si

ę

wra

ż

enie

ż

e na powierzchni Ziemi dodatkowo znajduje si

ę

pole magnetyczne którego linie sił przebiegaj

ą

równole

ż

nikowo, a wypadkowy kierunek wskazywany przez busol

ę

(kompas) w dowolnym miejscu na

powierzchni Ziemi, jest sum

ą

geometryczn

ą

głównego południkowego (dipolowego) pola

magnetycznego Ziemi i dodatkowego pola równole

ż

nikowego.

Ziemia, oprócz dobowego ruchu obrotowego daj

ą

cego jej dipolowe pole magnetyczne, oraz rocznego

obiegu po orbicie wokół Sło

ń

ca ze

ś

redni

ą

pr

ę

dko

ś

ci

ą

29,785 km/s, bierze udział:

- w ruchu Sło

ń

ca i Układu Słonecznego wokół centrum Galaktyki, z pr

ę

dko

ś

ci

ą

200 - 300 km/s

- w ruchu Galaktyki wewn

ą

trz Super galaktyki, z pr

ę

dko

ś

ci

ą

ocenian

ą

na 400 - 450 km/s, oraz

- w ruchach nast

ę

pnych, wy

ż

szych układów grawitacyjnych, których pr

ę

dko

ś

ci i kierunków nia daje si

ę

okre

ś

li

ć

.

Dotychczas nie ma metody pozwalaj

ą

cej okre

ś

li

ć

całkowity (absolutny) ruch Ziemi. Uwzgl

ę

dniaj

ą

c

jednak, wła

ś

ciwo

ść

ładunku elektrycznego, polegaj

ą

c

ą

na tym

ż

e w czasie ruchu ładunek indukuje

wokół siebie pole magnetyczne, mo

ż

na z dosy

ć

du

ż

ym prawdopodobie

ń

stwem zało

ż

y

ć

,

ż

e nie

dipolowe (równole

ż

nikowe) pole magnetyczne Ziemi jest efektem wypadkowego (absolutnego) ruchu

Ziemi we wszech

ś

wiecie.

Równole

ż

nikowe pole magnetyczne Ziemi, przy zało

ż

eniu

ż

e

wypadkowy (absolutny) ruch Ziemi jest skierowany w kierunku bieguna
południowego.

Według ró

ż

nych

ź

ródeł, wielko

ść

ujemnego ładunku elektrycznego

Page 2 of 5

Geomagnetyzm

2008-05-27

http://www.obserwacje.republika.pl/uwagi/magnet/geomagnetyzm.htm

background image

znajduj

ą

cego si

ę

na powierzchni Ziemi wynosi 5,7*10

5

C. Wielko

ść

ta obliczana jest w oparciu o

ś

rednie dla całej Ziemi nat

ęż

enie pola

elektrycznego przy powierzchni Ziemi, wynosz

ą

ce ok. 130 V/m.

Rysunek przedstawia pola magnetyczne - dipolowe (południkowe) i

równole

ż

nikowe, tak jak gdyby na siebie nie oddziaływały. Z

do

ś

wiadczenia wiemy

ż

e jest to niemo

ż

liwe, pola magnetyczne albo si

ę

przyci

ą

gaj

ą

albo odpychaj

ą

, równie

ż

w przypadku ich krzy

ż

owego

usytuowania.

Rysunek przedstawia sytuacj

ę

blisk

ą

rzeczywisto

ś

ci. Wzajemne

oddziaływanie

na

siebie

pól

magnetycznych

-

dipolowego

i

równole

ż

nikowego powoduje odchylenie pola dipolowego od osi obrotu

planety. Pole równole

ż

nikowe równie

ż

ulega zniekształceniu, - tego jednak

na rysunku nie pokazano.

Wiekowe zmiany ziemskiego pola magnetycznego

Długookresowe zmiany ziemskiego pola magnetycznego nazwano zmianami wiekowymi. Z wykresu

zmian deklinacji i inklinacji w długich okresach czasu wida

ć

,

ż

e zmiany te s

ą

cykliczne.

Na rysunku przedstawiona jest krzywa zmian wiekowych

deklinacji i inklinacji dla Londynu od 1540 do 1960 r.
Przebieg zmian wskazuje,

ż

e okres zmian wiekowych

wynosi ok.500 lat.

Inklinacja jest to kąt, zawarty pomiędzy
linią sił dipolowego pola magnetycznego
(wektor) i płaszczyzną poziomą przy
powierzchni Ziemi.

Z bada

ń

dipolowej cz

ęś

ci pola magnetycznego wynika,

ż

e ulega ono zmianom wiekowym. W ci

ą

gu

ostatnich 100 lat nat

ęż

enie pola dipolowego malało o ok. 0,04% rocznie i pole przesuwało si

ę

w

kierunku zachodnim o ok. 0

0

,05 w ci

ą

gu roku. Zjawisko to nazwano dryfem zachodnim.

Ziemia wokół Sło

ń

ca nie kr

ąż

y w kosmicznej pustce, jej ruch odbywa si

ę

w płaszczy

ź

nie ekliptyki w

Page 3 of 5

Geomagnetyzm

2008-05-27

http://www.obserwacje.republika.pl/uwagi/magnet/geomagnetyzm.htm

background image

której równie

ż

znajduje si

ę

dysk wiatru słonecznego, a wiatr słoneczny to poruszaj

ą

ce si

ę

cz

ą

stki

materii obdarzone ładunkami elektrycznymi i towarzysz

ą

ce im pole magnetyczne. W tym miejscu,

znajduje si

ę

równie

ż

wyja

ś

nienie wiekowych zmian ziemskiego pola magnetycznego.

Wysoka temperatura korony słonecznej powoduje,

ż

e wypływaj

ą

ca ze Sło

ń

ca materia jest całkowicie

zjonizowana, cz

ą

stki wiatru słonecznego nios

ą

ze sob

ą

ładunki elektryczne - ujemne elektrony i

dodatnie jony atomów. Ró

ż

noimienne ładunki poruszaj

ą

ce si

ę

w tym samym kierunku odpychaj

ą

si

ę

od

siebie a jednoimienne przyci

ą

gaj

ą

. Jest to wła

ś

ciwo

ść

dzi

ę

ki której po opuszczeniu Sło

ń

ca nast

ę

puje

grupowanie si

ę

cz

ą

stek wiatru słonecznego w dwa strumienie o przeciwnych ładunkach elektrycznych.

Takie zgrupowanie nast

ą

piło raz na pocz

ą

tku uformowania si

ę

i od tego momentu wyrzucane ze

Sło

ń

ca cz

ą

stki promieniowania korpuskularnego zawsze trafiaj

ą

do swojego strumienia - pod wzgl

ę

dem

znaku ładunku elektrycznego. Pole magnetyczne towarzysz

ą

ce tym strumieniom spowodowało

usytuowanie obu strumieni w oddzielnych sektorach po przeciwnych stronach Sło

ń

ca. W okolicy Ziemi

g

ę

sto

ść

wiatru słonecznego wynosi 10 - 100 cz

ą

stek w 1 cm

3

, a ich szybko

ś

ci radialne 250 - 800 km/s.

Kilka puzzli z których mo

ż

na uło

ż

y

ć

wszystko - no, prawie wszystko.

Rozwini

ę

cie przekroju dysku wiatru słonecznego po obwodzie orbity Ziemi

z zaznaczeniem wiekowych zmian inklinacji i deklinacji pola magnetycznego.

po 1960 r.

1960 r.

lata 1800 - 1820

1690 r.

1580 r.

-

deklinacja zmierza
do wartości
wschodnich

-

deklinacja 24

o

W

-

od ok. 1860 r. maleje natężenie
dipolowego
pola magnetycznego

-

deklinacja 11

o

E

(wschodnia)

Page 4 of 5

Geomagnetyzm

2008-05-27

http://www.obserwacje.republika.pl/uwagi/magnet/geomagnetyzm.htm

background image


Przekrój dysku wiatru słonecznego wykonano tak, że Słońce znajduje się za rysunkiem, informuje o tym zwrot linii sił pola
magnetycznego zaznaczony na styku sektorów dysku.

Kierunek ruchu dysku wokół Słońca jest zgodny z kierunkiem ruchu Ziemi, na rysunku od lewej strony do prawej.

Schematy Ziemi z napisami - inklinacja 67

o

i inklinacja 74

o

, rozmieszczono nad przekrojem dysku, kierując się zasadami

oddziaływania na siebie różnych pól magnetycznych - przeciwnie skierowane odginają (odpychają), a zgodne prostują
(przyciągają) wzajemnie linie sił pól magnetycznych.


Z przedstawionego zestawienia wynikaj

ą

nast

ę

puj

ą

ce wnioski:

- dysk wiatru słonecznego w miejscu orbity Ziemi porusza si

ę

wokół Sło

ń

ca szybciej ni

ż

Ziemia - o 1

obieg na około 500 lat, i st

ą

d wynika pi

ę

ciuset letnia cykliczno

ść

wiekowych zmian ziemskiego pola

magnetycznego;

- zmiany deklinacji od 11

o

wschodniej do 24

o

zachodniej i z powrotem s

ą

spowodowane zmian

ą

wielko

ś

ci ujemnego ładunku elektrycznego Ziemi.

W czasie gdy Ziemia znajduje si

ę

w sektorze cz

ą

stek ujemnych, przedostaj

ą

ce si

ę

do górnych

warstw atmosfery ujemne cz

ą

stki wiatru słonecznego obni

ż

aj

ą

dodatni ładunek atmosfery, a w

strefie wiatrów zachodnich pod wpływem oddziaływania poprzecznego sprowadzane s

ą

do

powierzchni Ziemi.

W centralnej cz

ęś

ci sektora ujemnego, Ziemia posiada najwi

ę

kszy ujemny ładunek elektryczny i

wówczas pola magnetyczne - główne dipolowe i równole

ż

nikowe, posiadaj

ą

najwi

ę

ksze nat

ęż

enia.

Du

ż

a warto

ść

nat

ęż

enia równole

ż

nikowego pola magnetycznego wywołuje du

żą

deklinacj

ę

zachodni

ą

.

W czasie gdy Ziemia znajduje si

ę

w sektorze cz

ą

stek dodatnich, przedostaj

ą

ce si

ę

do atmosfery

dodatnie cz

ą

stki wiatru słonecznego zwi

ę

kszaj

ą

dodatni ładunek atmosfery, a równocze

ś

nie w

górnych warstwach podbiegunowych wiatrów zachodnich ujemny ładunek tych wiatrów zostaje
obni

ż

ony w wyniku rekombinacji (rozładowania) z dodatnimi cz

ą

stkami wiatru słonecznego.

Powstaje przy tym

ś

wiecenie, obserwowane jako zorza polarna.

Du

ż

y dodatni ładunek atmosfery mo

ż

e by

ć

równie

ż

przyczyn

ą

zwi

ę

kszonej gwałtowno

ś

ci zjawisk

atmosferycznych.

W centralnej cz

ęś

ci sektora dodatniego Ziemia posiada najmniejszy ładunek ujemny i w tym

czasie równie

ż

pola magnetyczne posiadaj

ą

najni

ż

sze nat

ęż

enia. Niskiej warto

ś

ci nat

ęż

enia

równole

ż

nikowego pola magnetycznego odpowiada niska warto

ść

deklinacji zachodniej, a w

niektórych miejscach na powierzchni Ziemi (poło

ż

enie miejsca wzgl

ę

dem bieguna magnetycznego

i geograficznego), deklinacja osi

ą

ga warto

ś

ci wschodnie.

- obserwowany od ok.1860 r. spadek warto

ś

ci nat

ęż

enia pola magnetycznego spowodowany jest

zmniejszaniem si

ę

ujemnego ładunku Ziemi w wyniku przechodzenia wewn

ą

trz dysku wiatru

słonecznego do strefy o mniejszej g

ę

sto

ś

ci cz

ą

stek ujemnych, a obecnie do strefy o wi

ę

kszej

g

ę

sto

ś

ci cz

ą

stek dodatnich w sektorze cz

ą

stek dodatnich.

Page 5 of 5

Geomagnetyzm

2008-05-27

http://www.obserwacje.republika.pl/uwagi/magnet/geomagnetyzm.htm


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Burze geomagnetyczne
Burza geomagnetyczna i olbrzymia awaria prądu w Kanadzie
Wielka burza geomagnetyczna
SOLAR AND GEOMAGNETIC ACTIVITIES AND RELATED EFFECTS ON THE HUMAN PHYSIOLOGICAL AND CARDIO HEALTH ST

więcej podobnych podstron