Ludzie wymyślili buty, bo marzły i mokły im stopy, parzył je gorący piasek, skórę raniły

kamienie. Najstarszą znaną człowiekowi osłoną na nogi jest sandał z plecionego

papirusu

,

znaleziony w egipskim grobowcu z 2000 r. p.n.e.

Babilończycy, około 1600 roku p.n.e., nosili mokasyny, a pięć lat później żołnierze

asyryjscy wkładali już buty o ciężkich podeszwach i rzemieniach oplatających łydki.

Klimat zdecydował o tym, że mieszkańcy

Północy owijając stopy kawałkami skór

związanych rzemieniem stworzyli

prototyp mokasyna, zaś południowcy z

włókien roślinnych upletli pierwsze

sandały.

Już w starożytności oprócz wszechobecnych sandałów szyto buty kryjące stopę,

szczególny ich rozkwit datuje się na Średniowiecze, w którym wszelka golizna była

potępiana. Przez lata noszenie butów było oznaką prestiżu, przywilejem ludzi wolnych i

bogatych. Niewolnicy i biedacy chodzili boso.

Na średniowiecznych dworach pojawiły się

pierwsze buty dla modnisiów. Były to tzw.

"poulaine" z tak zadartymi szpicami, że

chodzenie w nich wymagało nie lada

umiejętności akrobatycznych (niektóre z

czubków były łańcuszkami przywiązywane

do kolan). W końcu długości szpiców

określono prawnie. I tak: ludzie z gminu

mogli nosić buty z maksymalną długością

szpica na sześć cali (14,5 cm), panowie na

dwanaście cali, natomiast szlachetnie

urodzeni mogli nosić buty ze szpicem długim

na 24 cale! (61 centymetrów !).

Po przeminięciu mody na długie ciżmy,

panowie zaczęli się lubować w butach

szerokich jak płetwy.

Innym szaleństwem było noszenie specjalnych ozdobnych

nakładek na buty. Nakładki te miały do kilkudziesięciu

centymetrów wysokości. Pomysł ten zapoczątkował

dodawanie obcasów do płaskich butów na początku wieku

XVII. To z kolei spowodowało, że but prawy zaczął się

różnić kształtem od buta lewego.

Szycie butów należy do najstarszych rzemiosł świata i przez długi czas jedynie u szewca

można było zamówić sobie nową parę butów. Dopiero w XIX wieku do użycia weszły

maszyny które stopniowo zastąpiły prawie całkowicie ten zawód. Dziś przemysł

obuwniczy potrafi zaspokoić wszystkie gusty i

potrzeby

.

Okazuje się jednak, że buty niekoniecznie muszą służyć do chodzenia. Czasem jest to

takie małe

dzieło sztuki nowoczesnej

- bardziej do podziwiania niż do użytku.

Na podstawie miesięcznika:

Focus