PALESTYŃSKI TERROR W 2006 ROKU

Komentarze aktualnych wydarzeń:

Inne:

- Czasy i fakty

- Raport o terroryzmie - 2006

- Raport o terroryzmie - 2005

- Czy Izrael uderzy na Iran?

- Irański program nuklearny

- Raport o terroryzmie - 2004

- Kim był Jaser Arafat?

- Raport o terroryzmie - 2003

- Sprawa "muru bezpieczeństwa"

- Finanse

Autonomii Palestyńskiej

- Zwodzenie mas

- Europa i "sprawa żydowska"

- Masakra w Jeninie?

- Ciekawe linki

A. Ogólny opis antyizraelskiego terroryzmu w 2006 roku:

1. Antyizraelski terroryzm był najważniejszym czynnikiem wpływającym na

politykę państwa Izrael w 2006 roku. Palestyńskie organizacje terrorystyczne
oraz Hezbollah korzystają ze wspracia Iranu i Syrii, działając na niekorzyść
Izraela.

2. W 2006 roku nastąpił spadek palestyńskich akcji terrorystycznych, zwłaszcza

samobójczych zamachów bombowych. Jest to zasługa wielu czynników, z
których najbardziej znaczącymi wydają się działalność izraelskich sił
bezpieczeństwa i powściągliwa polityka Hamasu, który z powodu
politycznych rozgrywek, powstrzymuje się przed skupieniem swojej
działalności na takich atakach.

3. Podczas 2006 roku wzrosła liczba uprowadzeń i ostrzału rakietowego, które

stały się dominującym czynnikiem w kampanii przeciwko Izraelowi.
Uprowadzenia i ostrzał rakietowy przynoszą mniej ofiar śmiertelnych, ale ich
konsekwencje wywierają długoterminowy wpływ na Izrael, Liban i cały Bliski
Wschód.

W 2006 roku doszło do 2.135 różnych ataków terrorystycznych przeciwko

Izraelowi. W porównaniu, w 2005 roku było to 2.365 ataków.

Kolor niebieski ilustruje wielkość ataków rakietowych.

(źródło: gov.il)

4. Wydarzenia 2006 roku skupiły się wokół dwóch odrębnych uprowadzeń

izraelskich żołnierzy. Najpoważniejszy miał miejsce w rejonie Zar'it na granicy
libańskiej, gdzie szyicki Hezbollah uprowadził dwóch izraelskich żołnierzy.
Zdecydowana odpowiedź Izraela doprowadziła do 33-dniowej drugiej wojny
w Libanie. Drugie uprowadzenie zostało dokonane przez Hamas w Strefie
Gazy i doprowadziło do ciężkich walk w Strefie, po raz pierwszy od czasu
wycofania się w sierpniu 2005 roku.

5. Druga wojna w Libanie umożliwiła Hezbollahowi po raz pierwszy użycie

całego arsenału zaawansowanych technologicznie broni (dostarczonych
przez Iran i Syrię) przeciwko cywilnym mieszkańcom Izraela jak i Izraelskim
Siłom Obronnym. Szczególnie groźnymi okazały się salwy rakietowe (około
4 tys. rakiet), które raziły skupiska ludności cywilnej w Izraelu. Nowoczesne
przeciwpancerne pociski rakietowe skutecznie raziły izraelskie czołgi
działające w południowym Libanie. Chińskiej produkcji rakieta C-802 trafiła
izraelski okręt wojenny.

6. Podczas wojny Izraelskie Siły Obronne zdołały zniszczyć znaczną część

Page 1 of 7

Czasy i Fakty/Report o terrorze 2006 rok

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_raport_3.html

rakiet dalekiego zasięgu Hezbollahu, powodując znaczne zmniejszenie

infrastruktury wojskowej tej organizacji. Stworzyło to zupełnie nową sytuację
w południowym Libanie, do którego wkroczyły cztery libańskie brygady oraz
międzynarodowe siły pokojowe UNIFIL z zadaniem zapewnienia
bezpieczeństwa na granicy. Jednak Hezbollah utrzymuje propagandę
odniesionego "zwycięstwa" w wojnie. Zmusza to Izrael to ponownego
przemyślenia i zreorganizowania systemów wojskowych, oraz wyciągnięcia
lekcji z wojny. Hezbollah zaczął odbudowywać potencjał wojskowy (z pomocą
Iranu i Syrii).

7. Użycie broni rakietowej przez Hezbollah podczas wojny w Libanie posłużyło

jako wzór dla palestyńskich organizacji terrorystycznych, które starają się
nabyć zaawansowane technologicznie bronie, szczególnie rakiety dalekiego
zasięgu i pociski przeciwpancerne. Ten proces jest szczególnie silnie
widoczny w działalności Hamasu w Strefie Gazy.

W 2006 roku na obszar zachodniego Negewu spadło 861 rakiet

wystrzelonych przez palestyńskich terrorystów ze Strefy Gazy. W
porównaniu, w 2005 roku było 222 rakiet, a w 2004 roku było 268 rakiet.
Ostrzał moździerzowy zdecydowanie zmalał, co jest związane z ewakuacją
osiedli żydowskich ze Strefy Gazy. Dlatego w 2006 roku odnotowano 57
takich przypadków. W porównaniu, w 2005 roku było 284 ostrzałów
moździerzowych, a w 2004 roku było 1.213 ostrzałów moździerzowych.

(źródło: gov.il)

(źródło: gov.il)

8. Hamas i inne organizacje terrorystyczne weszły w skład nowych

palestyńskich sił bezpieczeństwa tworzonych przez ministerstwo spraw
wewnętrznych rządu Hamasu. Częścią tych działań był wzrost przemytu broni
do Strefy Gazy, głównie z wykorzystaniem podziemnych tuneli pod drogą
Filadelfia. Tunelami przemycono olbrzymie ilości broni i amunicji, w tym
wyrzutnie pocisków rakietowych Grad 122 mm, pociski przeciwpancerne, miny
i materiały wybuchowe. Członkowie organizacji terrorystycznych przechodzą
wszechstronne szkolenia w Strefie Gazy i za granicą (Liban, Iran i Syria).
Wybudowano dużą ilość podziemnych bunkrów i tuneli, tworząc cały system
obrony.

9. Jak do tej pory, wysiłki organizacji terrorystycznych by skopiować ten

system (włączając w to ostrzał moździerzowy i rakietowy) w Samarii i Judei
zawodzą, głównie z powodu działalności izraelskich sił bezpieczeństwa.
Jednakże kontynuują one próby wysyłania terrorystów-samobójców z

Page 2 of 7

Czasy i Fakty/Report o terrorze 2006 rok

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_raport_3.html

zadaniem przeprowadzenia zamachu w Izraelu. Centra działalności

terrorystycznej al-Fatah i Islamskiego Dżihadu (kierowanego przez
zagraniczne dowództwo) znajdują się w Nablusie i Dżeninie. Ich zdolność
działania w 2006 roku spadła, w porównaniu z minionymi latami.
W 2006 roku około 50% ataków miała miejsce w Strefie Gazy, 45% w
Samarii i Judei, a zaledwie 5% wewnątrz Izraela.

B. Porównanie 2006 roku z minionymi latami:

1. Od września 2000 roku palestyńskie organizacje terrorystyczne prowadzą

nieustanną kampanię terrorystyczną przeciwko Izraelowi (nazywaną przez
Palestyńczyków "drugą intifadą" albo "intifadą Al-Aqsa"). Podczas tej
kampanii, której rozmiary i siła była niespotykana od początku izraelsko
palestyńskich starć, organizacje terrorystyczne w znacznym stopniu zmieniały
metody swoich działań.

2. Szczyt kampanii terrorystycznej przypadł na lata 2001-2002, i od tej pory

następuje spadek ilości zamachów i ofiar śmiertelnych. Jednakże starcia
wciąż trwają i nie nastąpiło ich formalne zakończenie. Wszystkie próby
zawarcia porozumień o zawieszeniu broni nie powiodły się, ponieważ
Islamski Dżihad i inne organizacje uparcie kontyuują przeprowadzanie
ataków.

(źródło: gov.il)

(źródło: gov.il)

Page 3 of 7

Czasy i Fakty/Report o terrorze 2006 rok

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_raport_3.html

(źródło: gov.il)

W 2006 roku nastąpił zdecydowany spadek zamachów bombowych

przeprowadzanych przez terrorystów-samobójców. Doszło do czterech takich
zamachów, w których zginęło 15 cywili, a 104 cywili zostało rannych.

(źródło: gov.il)

Page 4 of 7

Czasy i Fakty/Report o terrorze 2006 rok

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_raport_3.html

(źródło: gov.il)

3. Wobec izraelskiego wycofania się ze Strefy Gazy, doszło do zawarcia

wewnętrznego porozumienia pomiędzy palestyńskimi organizacjami. Przez
pewien czas obowiązywało zawieszenie broni, które nigdy nie było w pełni
przestrzegane i zakończyło się w styczniu 2006 roku. 25 listopada 2006 roku
palestyński przewodniczący Abu Mazen zawarł porozumienie z premierem
Ehudem Olmertem o zawieszeniu broni w Strefie Gazy. Jednak organizacje
terrorystyczne nie podporządkowały się temu porozumieniu i do pewnego
stopnia aktywność terrorystyczna wziąż trwa. Wzrost napięcia nastąpił po
zamachu samobójczym w Ejlacie (styczeń 2007 r.).

4. Kampania terrorystyczna Hezbollahu przeciwko Izraelowi rozpoczęła się

podczas pierwszej wojny w Libanie (1982-1985) i trwała podczas okresu
związanego z istnieniem "strefy bezpieczeństwa" (1985-2000). Po wycofaniu
się Izraelskich Sił Obronnych z południowego Libanu (maj 2000 r.) rozpoczął
się zupełnie nowy etap. Hezbollah wybudował szeroką infrastrukturę
wojskową, utrzymując regulowane napięcie na granicy za pomocą
sporadycznych ataków (ataki na posterunki graniczne, uprowadzenia
żołnierzy, ataki na patrole, ostrzał moździerzowy i rakietowy. Hezbollah
zaangażował się w popieranie palestyńskich organizacji terrorystycznych za
pomocą pieniędzy, broni i szkoleń.

5. Odpowiedź Izraela na ataki Hezbollahu cachowała się dużą powściągliwością.

Wynikało to głównie z konieczności zwracania uwagi na opinię społeczności
międzynarodowej, która bacznie obserwowała zaangażowanie się izraelskich
sił w Libanie. W rezultacie Izrael skupił swoje działania na walce z
palestyńskimi organizacjami terrorystycznymi, nie doceniając zagrożenia
Hezbollahu na północnej granicy. Hezbollah kontynuował swoje ataki, które
zatrzymywał na chwilę przed przekroczeniem granicy oznaczającej wybuch
wojny. Taki stan utrzymującego się napięcia trwał przez sześć lat,
doprowadzając Izraelskie Siły Obronne do życia w codziennej rutynie.

6. Uprowadzenie dwóch izraelskich żołnierzy (12 lipca 2006 r.) radykalnie

zmieniło sytuację. Izrael porzucił swoją politykę powściągliwości i
odpowiedział z całą siłą (Szejk Hassan Nasrallah publicznie przyznał się do
odpowiedzialności za porwanie izraelskich żołnierzy). W ten sposób
Hezbollah został zaskoczony wybuchem regularnych działań wojennych w
Libanie. Doprowadziło to do powstania nowej sytuacji w południowym
Libanie.

C. Czynniki wpływające na naturę i rozmiary palestyńskiego terroryzmu:

W naszej ocenie cztery główne czynniki wpływały na naturę i rozmiary

palestyńskiego terroryzmu w 2006 roku.

1. Skuteczność działań izraelskich sił bezpieczeństwa w Samarii i Judei.

Podczas 2006 roku izraelskie siły bezpieczeństwa prowadziły intensywne
działania antyterrorystyczne w Samarii i Judei, które obejmowały
aresztowanie poszukiwanych terrorystów, wykrywanie magazynów broni i

Page 5 of 7

Czasy i Fakty/Report o terrorze 2006 rok

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_raport_3.html

zabijanie terrorystów, którzy stawiali opór podczas prób aresztowania. Te

działania w poważnym stopniu uszkodziły infrastrukturę organizacji
terrorystycznych, osłabiając ich zdolność dowódczą.

W 2006 roku izraelskie siły bezpieczeństwa aresztowały 6.968 osób

podejrzanych o działalność terrorystyczną. W porównaniu, w 2005 roku
aresztowano 4.532 osoby, nastąpił więc wzrost zatrzymań o 35%.
Wśród aresztowanych, 39% stanowili członkowie organizacji Hamas,
wśród nich członkowie zarządu organizacji i ministrowie palestyńskiego
rządu. Wśród pozostałych, największą grupę stanowili członkowie al-Fatah i
Islamskiego Dżihadu.
Zatrzymano 279 potencjalnych terrorystów-samobójców.

Ukończenie budowy kolejnych odcinków bariery bezpieczeństwa przyniosło

dodatkowy spadek ilości samobójczych zamachów bombowych. Do tej pory
ukończono 406 z 790 kilometrów ogrodzenia zabezpieczającego. W 2006
roku wybudowano 110 kilometry: okolica Wschodniej Jerozolimy, Ofer-Elkana,
obszar Karnei Shomron i Shomria-Metsudot Yehuda.
Uniemożliwiło to palestyńskim terrorystom przenikanie na terytorium
Izraela, zwłaszcza z Samarii. W ciągu całego 2006 roku nie odnotowano
żadnego przypadku przekroczenia bariery ochronnej przez terrorystów (było
kilka przypadków prób przekroczenia przez nielegalnych robotników i
przemytników). Zmusiło to organizacje terrorystyczne do powrotu do
stosunkowo prostych metod działania, takich jak zabójstwa i napady z
użyciem noża.

Jednocześnie odnotowano znaczny wzrost ilości ostrzału rakietowego

prowadzonego ze Strefy Gazy (gdzie organizacje terrorystyczne cieszą się
pełną swobodą działania).

2. Zwycięsto Hamasu w wyborach politycznych w Autonomii Palestyńskiej.

Zwycięstwo Hamasu w wyborach politycznych w Autonomii Palestyńskiej i
utworzenie nowego rządu przez premiera Ismaila Haniye doprowadziło do
niekończących się wewnętrznych walk o władzę pomiędzy przewodniczącym
Abu Mazenem a nowym premierem. Rezultatem tych sporów był wybuch walk
pomiędzy siłami Fatahu a Hamasu w Strefie Gazy, która zaczęła pogrążać się
w anarchii. Nastąpił upadek palestyńskich instytucji rządowych.
Te wydarzenia utrudniły organizacjom terrorystycznym prowadzenie
ataków przeciwko Izraelowi. Szczególnie Hamas skoncentrował swoje siły na
walkach wewnętrznych.

3. Intensywne działania Izraela w Strefie Gazy.

Izraelskie Siły Obronne rozpoczęły intensywne działania wojskowe
zmierzające do uwolnienia uprowadzonego przez Hamas izraelskiego
żołnierza. W działania zostały zaangażowane oddziały piechoty i czołgów,
które przy wsparciu sił powietrznych zajęły północną oraz południową część
Strefy Gazy. Siły powietrzne zaatakowały wysokich dowódców organizacji
terrorystycznych, magazyny broni, warsztaty produkujące broń, obozy
szkoleniowe oraz budynki używane przez organizacje terrorystyczne.
Aresztowano wielu poszukiwanych terrorystów, odkryto i zniszczono tunele
przemytnicze. Takie duże operacje wojskowe przeprowadzono w sierpniu
(Operation Summer Rain) oraz w październiku i listopadzie (Operation Autumn
Clouds).
Działania Izraelskich Sił Obronnych nie doprowadziły do uwolnienia
uprowadzonego izraelskiego żołnierza ani do zmniejszenia ostrzału
rakietowego Izraela. Palestyńskie organizacje terrorystyczne zwiększyły
wysiłki zmierzające do kupienia zaawansowanych technologicznie broni, by
na wzór Hezbollahu prowadzić ataki przeciwko Izraelowi.

4. Druga wojna w Libanie.

Druga wojna w Libanie odciągnęła uwagę Izraelskich Sił Obronnych od Strefy
Gazy. Podczas wojny, Hezbollah usiłował uruchomić infrastrukturę
palestyńskich organizacji terrorystycznych do otworzenia drugiego frontu na
południu i w centrum Izraela. Jednak te wysiłki nie powiodły się, głównie
dzięki skuteczności działań izraelskich sił bezpieczeństwa.
Już po wojnie, organizacja Hamas podjęła wysiłki zmodernizowania
uzbrojenia, wliczając w to: nabycie wyrzutni rakiet Grad (122 mm), pocisków
przeciwpancernych itp. Budowę infrastruktury oparto na modelu Hezbollahu z
Libanu.

D. Wsparcie Iranu i Syrii dla organizacji terrorystycznych.

1. Iran i Syria to dwa państwa, które sponsorują terroryzm i powodują wzrost

międzynarodowych napięć krzywdząc oraz osłabiając Izrael. Poparcie, jakie
oni udzielają organizacjom terrorystycznym jest wystarczającym powodem,

Page 6 of 7

Czasy i Fakty/Report o terrorze 2006 rok

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_raport_3.html

aby uznać rządy irański i syryjski jako reżimy należące do "osi zła" (oś

Damaszek-Teheran). Działalność tych państw postępuje naprzód,
wzmacniając wpływy Hezbollahu w Libanie i prowadzić kampanię przeciwko
Stanom Zjednoczonym oraz Izraelowi.

2. Iran i Syria rozumieją strategiczne znaczenie obecności Hezbollahu w Libanie

i dlatego od dawna wspierały rozbudowę jego infrastruktury wojskowej,
przekształcając organizację terrorystyczną w siły wojskowe o zdolności
bojowej zbliżonej do regularnej armii. Infrastruktura Hezbollahu obejmowała
fortyfikacje obronne, podziemne bunkry oraz olbrzymi arsenał broni
rakietowej (ponad 20 tys. rakiet), który został przedwcześnie użyty podczas
drugiej wojny w Libanie.
Od zakończenia wojny, Syria i Iran aktywnie pomagają Hezbollahowi
odbudować jego potencjał wojskowy, który uległ częściowemu zniszczeniu.
Obserwuje się przemyt broni na dużą skalę na granicy Libanu z Syrią, co jest
bezpośrednim naruszeniem Rezolucji 1701 Rady Bezpieczeństwa ONZ.

3. Osiągnięcia Hezbollahu podczas wojny w Libanie oraz dojście do politycznej

władzy Hamasu w Autonomii Palestyńskiej, umocniło pozycję obu organizacji
w Iranie i Syrii. W drugiej połowie 2006 roku Iran i Syrii prowadziły
intensywne działania zmierzające do wzmocnienia społeczności szyickiej w
Libanie. Tereny zamieszkane przez Szyitów zostały odbudowane ze
zniszczeń wojennych.
Widoczna jest także hojna pomoc Iranu udzielana organizacji Hamas.
Podczas wizyty palestyńskiego premiera Ismaile Haniye w Iranie
(7-11 grudnia 2006 r.) rząd irański obiecał Hamasowi pomoc w wysokości
250 mln USD. Przywództwo Hamasu często spotyka się z przywódcami Syrii
w Damaszku.

4. Podczas 2006 roku Iran i Syrii kontynuowały swoją pomoc dla palestyńskich

organizacji terrorystycznych na dotychczasowych poziomach działania:
- z dowództw organizacji w Damaszku kierowano działalnością terrorystów w
Autonomii Palestyńskiej, zwłaszcza Hamasu i Islamskiego Dżihadu;
- Iran finansował działalność palestyńskich organizacji terrorystycznych,
zwłaszcza Islamskiego Dżihadu;
- dostarczano broń, która była przemycana na tereny Autonomii
Palestyńskiej;
- członkowie palestyńskich organizacji terrorystycznych przechodzili szkolenia
wojskowe w bazach w Iranie, Syrii i Libanie.

- Na podstawie materiałów Izraelskiej Agencji Bezpieczeństwa.

Copyright ©2007 by

Gedeon

Izrael

Kultura

Historia

Turystyka

Pomoc duchowa

śydzi w Polsce

Czasy i Fakty

Page 7 of 7

Czasy i Fakty/Report o terrorze 2006 rok

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/fakty/fakty_raport_3.html