O
DPOWIEDŹ PRZECIWZAKAŹNA
O
DPORNOŚĆ PRZECIWZAKAŹNA
Odporność przeciwzakaźna
jeden z
podstawowych
mechanizmów
umożliwiających
organizmowi
funkcjonowanie w warunkach
środowiska naturalnego
.
2
3
O
DPORNOŚĆ PRZECIWZAKAŹNA
http://laekbw.arzt.de
www.bionotatki.pl/.../salmonella,typhimuri
um.jpg
http://www.nauka.gildia.pl/new
s/2005/11
www.mediterraneandiet.com
Bakterie
Pasożyty
Grzyby
Wirusy
Człowiek
O
DPORNOŚĆ PRZECIWZAKAŹNA
Podstawowe zadania układu odpornościowego
w zakresie ochrony przed zakażeniem
rozpoznanie czynnika infekcyjnego jako obcego ustrojowi
uruchomienie szybkiej i skutecznej reakcji obronnej
przekazanie
informacji
o
rozpoznanych
antygenach
komórkom potomnym
4
O
DPORNOŚĆ PRZECIWZAKAŹNA
Podstawowe zadania układu odpornościowego
w zakresie ochrony przed zakażeniem
5
Bakterie
Pasożyty
Wirusy
Grzyby
Układ
odpornościowy
O
DPORNOŚĆ PRZECIWZAKAŹNA
6
Typ odporności
Przykłady
Odporność
wrodzona
(nieswoista)
Naturalne bariery anatomiczne,
fagocytoza, dopełniacz, interferony,
komórki NK i NKT
Odporność
nabyta
(swoista)
Czynna
Naturalna
Przebycie zakażenia
Sztuczna
Uodpornienie za pomocą
różnego rodzaju
szczepionek
Bierna
Naturalna
Przeciwciała IgG matki w
surowicy noworodka
Sztuczna
Podanie surowicy
odpornościowej, np.
przeciwtężcowej
O
DPORNOŚĆ NIESWOISTA I SWOISTA
Odporność nieswoista
Odporność swoista
bardzo szybka
nie wymaga wstępnej aktywacji
rozwija się powoli
wymaga kontaktu z antygenem
receptory rozpoznające antygen są
niezmienne
są dziedziczone z pokolenia na
pokolenie
receptory rozpoznające antygen
wykształcają się na nowo w każdej
pierwotnej reakcji immunologicznej
nie są dziedziczone
celem ataku nie są własne struktury
organizmu
może dojść do autoagresji
brak pamięci immunologicznej
pamięć immunologiczna
rozwija się niezależnie od odporności
swoistej
do rozwinięcia prawie zawsze wymaga
odporności nieswoistej
7
O
DPORNOŚĆ NIESWOISTA
(
NATURALNA
,
WRODZONA
)
PAMP
PRR
dwuniciowy
RNA replikujących się wirusów
TLR3
niemetylowane sekwencje DNA (CpG)
bakterii
TLR9
peptydoglikan
ściany komórkowej bakterii
TLR2
lipopolisacharyd
(LPS) ściany komórkowej
bakterii G
–
TLR4
kwasy tejchojowe
ściany komórkowej
bakterii G +
TLR2, TLR4
oligosacharydy zawierające mannozę ściany
komórkowej drożdży
receptor dla mannozy
8
O
DPORNOŚĆ NIESWOISTA
(
NATURALNA
,
WRODZONA
)
Naturalne bariery anatomiczne
Komórki żerne (makrofagi, granulocyty
obojętnochłonne)
Dopełniacz
Interferony
Komórki NK i NKT
9
E
LEMENTY
ODPORNOŚCI NIESWOISTEJ
ZAPOBIEGAJĄCE WTARGNIĘCIU PATOGENÓW DO
ORGANIZMU
bariery mechaniczne:
skóra
błony śluzowe układu pokarmowego, oddechowego, moczowo-płciowego
bariery
czynnościowe
perystaltyka jelit, kaszel, kichanie
aparat
rzęskowy dróg oddechowych
wydzielanie
śluzu przez nabłonek,
bariery chemiczne
kwasy
tłuszczowe na powierzchni skóry
lizozym, pepsyna, kwas solny
żołądka, peptydy o działaniu antybakteryjnym
– kryptydyna jelitowa
bariery mikrobiologiczne
fizjologiczna flora bakteryjna
przeciwciała IgM wytwarzane przez limfocyty B1
obecne w wydzielinie
śluzowo-surowiczej nabłonka
10
PO PRZERWANIU
CIĄGŁOŚCI
ZEWNĘTRZNYCH BARIER OCHRONNYCH
Komórki tuczne
Komórki dendrytyczne
Komórki żerne (makrofagi, neutrofile)
Układ dopełniacza
Interferony
Komórki NK i NKT
11
UDZIAŁ KOMÓREK TUCZNYCH W ODPORNOŚCI
PZECIWBAKTERYJNEJ I PRZECIWPASOŻYTNICZEJ
12
chemokiny
pasożyty
alergeny
bakterie
IgE
TLRx
TLR2
TLR4
Degranulacja
Degranulacja
TNF
IL-3
IL-4
IL-5
IL-6
PGD
2
LTC
4
PAF
Histamina
Tryptaza
Chymaza
Heparyna
Histamina
Tryptaza
Chymaza
Heparyna
PGD
2
LTC
4
PAF
TNF
IL-3
IL-4
IL-5
IL-6
Rozszerzenie naczyń
krwionośnych
Aktywacja leukocytów
Rozszerzenie naczyń
krwionośnych
Aktywacja leukocytów
Natychmiastowa reakcja zapalna
K
OMÓRKI DENDRYTYCZNE
13
NF-
κB
LPS
DC
CD80/CD86
MHC klasy I/II
TNF
IL-18
IL-1
IL-6
IL-12
bakteria
TLR4
MECHANIZMY ZABIJANIA DROBNOUSTROJÓW
PRZEZ KOMÓRKI ŻERNE
Aktywne
związki tlenowe
(makrofagi)
O
2
-
, H
2
O
2
,
.
OH
,
1
O
2
Indukcja
- IFN-
γ, IL-4
Dezaktywacja
- dysmutaza
ponadtlenkowa, katalaza, glutation
Tlenki azotu (makrofagi)
NO, NO
2
, HNO
2
Indukcja
- IFN-
γ, IL-1, TNF, LPS
Dezaktywacja
- glikokortykosteroidy,
IL-4, TGF-
β
HOCl (neutrofile, monocyty)
HOBr (eozynofile)
BPI (neutrofile)
gram (-)
Defensyny (neutrofile)
kanały w
błonie komórkowej mikroorganizmów
Kateliny (neutrofile)
Katepsyna G (neutrofile, monocyty,
komórki tuczne )
gram (-), gram (+),
grzyby
Lizozym (neutrofile, monocyty,
makrofagi)
przecinającym wiązanie
-
1,4-glikozydowe
Inne
(np. laktoferyna, elastaza, główne
białko zasadowe (MBP), białko kationowe
eozynofilów (ECP), neurotoksyna (EDN))
Tlenowe
Pozatlenowe
14
TRZY
GŁÓWNE AKTYWNOŚCI UKŁADU
DOPEŁNIACZA W STANACH ZAPALNYCH
15
droga
alternatywna
droga
klasyczna
Dopełniacz
KOMÓRKI NK
(
NATURALNE
KOMÓRKI CYTOTOKSYCZNE
)
o
odpowiedź przeciwwirusowa i przeciwnowotworowa
o
zabijają komórki poprzez
o
uwalnianie perforyn i
granzymów
o
cząsteczkę FasL (ligand dla Fas)
o
wydzielają interferon gamma (IFN-γ)
apoptoza
IFN-
γ
NK
Makrofag
+
+
IL-12
TNF
16
INTERFERONY
17
CD4
+
-Th1
NK
CD8
+
-Tc
IFN-
γ
CD4
+
-Th2
Makrofag
NK
Limfocyt B
Proliferacja
Produkcja
IL-4 i IL-5
Ekspresja MHC
klasy II
Aktywność
mikrobiologiczna
Aktywność
cytotoksyczna
Różnicowanie
Produkcja przeciwciał
(IgG2; IgG1)
M
ECHANIZMY
DZIAŁANIA INTERFERONU
18
komórka zakażona
wirusem
komórka
nie zakażona
IFN
α/β IFN wiąże się z
nie zakażoną
komórką
IFN indukuje syntezę
syntetazy 2, ‘5’ oligoadenylowej
kinazy białkowej
syntetyzowany trójnukleotyd adeninowy fosforylacja i inaktywacja eIF-2
aktywacja endonukleazy
hamowanie syntezy białka
degradacja wirusowego mRNA
prewencja infekcji wirusowej
wirus
+
_
O
DPORNOŚĆ SWOISTA
(
NABYTA
,
ADAPTACYJNA
)
Limfocyty T
Limfocyty B
Przeciwciała (immunoglobuliny)
19
O
DPORNOŚĆ SWOISTA
(
NABYTA
,
ADAPTACYJNA
)
wirusy, bakterie
wewnątrzkomórkowe/
Mycobacterium, Listeria,
niektóre pasożyty/
Leishmania
Makrofagi, NK
bakterie,
pasożyty,
ekspozycja na alergeny
Granulocyty kwasochłonne,
komórki tuczne
Th1
Th2
20
O
DPORNOŚĆ SWOISTA
(
NABYTA
,
ADAPTACYJNA
)
21
APC
patogen
dziewiczy
limfocyt CD4
makrofag
pobudzenie
pobudzenie
pobudzenie
Pobudzone
limfocyty T
IL-4
hamowanie
degranulacja
Przeciwciała
neutralizujące
Pobudzone makrofagi i
komórki dendrytyczne
IL-12
IL-2
IFN-
γ
IFN-
γ
IFN-
γ
TNF
neutrofil
eozynofil
makrofag
Tc
B
B
komórka tuczna
IgE
IL-4,
IL-10,
IL-13
IL-5
Th1
Th2
Synteza przeciwciał
uczestniczących a
opsonizacji i fagocytozie
O
DPORNOŚĆ SWOISTA
(
NABYTA
,
ADAPTACYJNA
)
Właściwości immunoglobulin:
• aktywacja dopełniacza
• indukcja immunofagocytozy (Fc)
• indukcja cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał (Fc)
• wiążąc antygen na powierzchni mikroorganizmów mogą blokować ich
wnikanie przez nabłonek
• wiążąc toksyny mogą blokować ich działanie
22
PRZECIWCIAŁO ELASTYCZNY ŁĄCZNIK
23
O
DPORNOŚĆ SWOISTA
(
NABYTA
,
ADAPTACYJNA
)
Zakażenia wirusowe indukują syntezę przeciwciał
neutralizujących
IgG
(zapobiegają zakażeniu komórek,
ułatwiają fagocytozę przez makrofagi).
Zakażenia bakteriami z otoczkami polisacharydowymi wiążą
się z silną odpowiedzią
IgM
(opsonizacja, aktywacja
dopełniacza, fagocytoza).
W
zakażeniach pasożytniczych dominują przeciwciała
IgE
.
24
pierwotna
odpowiedź immunologiczna
aktywacji
podlegają dziewicze limfocyty T i B
rozwija
się wolno
przeważają przeciwciała o niskiej swoistości (IgM)
wtórna odpowiedź immunologiczna
zależna jest od komórek pamięci (limfocytów T i B)
pojawia
się szybciej
przeważają przeciwciała o wysokiej swoistości (IgG)
O
DPORNOŚĆ SWOISTA
(
NABYTA
,
ADAPTACYJNA
)
25
rozszerzenie naczyń włosowatych
zwolnienie przepływu krwi
zwiększona przenikalność ściany naczyń dla komórek, białek
wydzielanie substancji biologicznie czynnych
Objawy:
zaczerwienienie
obrzęk
podwyższona temperatura
26
R
EAKCJA ZAPALNA
Odpowiedź nieswoista
Odpowiedź swoista
R
EAKCJA ZAPALNA
27
TYPY ZAKAŻEŃ
Drobnoustroje żyjące obligatoryjnie pozakomórkowo
Staphylococcus aureus, Sreptococcus pyogenes,
Hameophilus influenzae, Klebsiella, Pseudomonas,
Neisseria
Drobnoustroje będące fakultatywnymi pasożytami
wewnątrzkomórkowymi
Mycobacterium Tuberculosis, Listeria, Salmonella,
niektóre
grzyby chorobotwórcze
Obligatoryjne pasożyty wewnątrzkomórkowe
Wirusy, chlamydie, niektóre pierwotniaki (Toxoplasma gondii
i Trypanosoma)
28
Z
AKAŻENIA BAKTERYJNE
Typ odpowiedzi zależy od:
budowy bakterii (głównie od budowy ściany
komórkowej)
właściwości patogennych
stopnia inwazyjności
zdolności do wydzielania toksyn
29
M
ECHANIZMY
IMMUNOPATOGENNOŚCI
30
B
AKTERIE
ZEWNĄTRZKOMÓRKOWE
Zdolność do replikacji poza komórkami gospodarza.
Wydzielają toksyny:
endotoksyny (części składowe ściany komórki, np. LPS)
egzotoksyny (substancje wydzielane przez bakterie)
Wywołują ropnie
Główne mechanizmy odpowiedzi na zakażenia
bakteryjne:
aktywacja dopełniacza drogą alternatywną (LPS bakterii
gramujemnych, peptydoglikany bakterii gramdodatnich,
cząsteczki mannozy)
opsonizacja i fagocytoza
przeciwciała
31
BAKTERIE WEWNĄTRZKOMÓRKOWE
Zdolność do replikacji w komórkach gospodarza i przetrwania
w nich ( np. Listeria monocytogenes, Mycobacterium
tuberculosis)
Zakażenia takie mają tendencję do przewlekania się
(tworzenie ziarniniaków) i nawrotów
Główne mechanizmy obrony:
komórki NK pobudzane przez makrofagi i neutrofile
limfocyty CD4+ i CD8+
Th1
32
M
ECHANIZMY OCHRONNE BEZ
UDZIAŁU
LIMFOCYTÓW B I T SWOISTYCH ANTYGENOWO
33
W
STRZĄS ENDOTOKSYCZNY
34
Z
AKAŻNIA WIRUSOWE
Brak możliwości replikacji poza komórką
gospodarza.
Wirusy:
cytopatyczne (powodują zaburzenia funkcji i lizę
komórki zakażonej)
niecytopatyczne (nie uszkadzają komórki)
35
NAMNAŻANIE WIRUSÓW
36
RECEPTORY DLA
WIRUSÓW
37
ZAKAŻENIE WIRUSEM KOMÓREK
IMMUNOKOMPETETNYCH
38
OBRONA GOSPODARZA PRZED
ZAKAŻENIEM
WIRUSOWYM
39
G
ŁÓWNE MECHANIZMY ODPOWIEDZI NA
INFEKCJE WIRUSAMI
układ dopełniacza
działanie interferonów
komórki NK
przeciwciała, głównie IgG (umożliwiają fagocytozę,
ADCC,aktywację dopełniacza) oraz IgA
uczulone limfocyty CD4+
limfocyty CD8+ cytotoksyczne (mogą indukować w komórkach
zakażonych syntezę nukleaz niszczących materiał genetyczny
wirusa i pobudzać syntezę IFN)
40
O
DPOWIEDŹ PRZECIWGRZYBICZA
Podstawowym mechanizmem odporności
nieswoistej
są
granulocyty
obojętnochłonne oraz makrofagi.
Odpowiedź
swoista
przypomina mechanizmy odporności w
stosunku do bakterii wewnątrzkomórkowych, głownie typu
komórkowego (
limfocyty CD8+, CD4+/Th1
) oraz
przeciwciała
.
U osób z niedoborami odporności szczególnie groźne są
zakażenia Candida, Aspergillus, Cryptococcus neoformans,
Histoplasma capsulatum.
41
Występowanie otoczek polisacharydowych:
hamowanie fagocytozy
hamowanie działania dopełniacza
osłabia immunogenność
Wydzielanie toksyn:
streptolizyna jest toksyczna dla granulocytów
toksyna błonicza uszkadza błony śluzowe
toksyny wydzielane przez Staphylococcus aureus
działają jak
superantygeny
enzymy proteolityczne wydzielane przez Neisseria
meningitidis niszczy IgA1
42
M
ECHANIZMY UNIKANIA PRZEZ PATOGENY
ODPOWIEDZI IMMUNOLOGICZNEJ
Zmienność patogenu:
pojawianie się wariantów antygenowych patogenu
występowanie kilkudziesięciu serotypów Streptococcus
pneumoniae
"Ukrywanie" się przed układem odpornościowym:
"ukrycie" się w komórkach innych niż żerne (Salmonella,
Shigella)
synteza receptora o dużym powinowactwie dla bakterii
43
M
ECHANIZMY UNIKANIA PRZEZ PATOGENY
ODPOWIEDZI IMMUNOLOGICZNEJ
Przetrwanie w komórkach:
Mycobacterium tuberculosis
i inne zaburzają tworzenie i
funkcję fagolizosomu
Listeria i Shigella
indukują syntezę włókien aktyny (mogą
przemieszczać się bezpośrednio z komórki do komórki/
unikają działania dopełniacza i przeciwciał)
Staphylococcus aureus
hamuje działanie aktywnych
związków tlenu (wydziela katalazę)
integracja materiału genetycznego niektórych wirusów (HIV,
HBV, Herpes
) z DNA komórki lub zdolność hamowania
apoptozy komórek zakażonych
44
M
ECHANIZMY UNIKANIA PRZEZ PATOGENY
ODPOWIEDZI IMMUNOLOGICZNEJ
Zdolność zaburzania odpowiedzi immunologicznej:
wirus Epsteina-
Barr syntetyzuje białko działające jak IL-10
wirus Herpes simplex
zaburza syntezę przeciwciał i białek
dopełniacza, hamuje ekspresję cząsteczek MHC klasy I
wiele wirusów hamuje aktywność interferonu
wirus Herpes wytwarza homologi cytokin: vIL-6, vIL-17
wirus HIV zakaża i niszczy limfocyty CD4
45
M
ECHANIZMY UNIKANIA PRZEZ PATOGENY
ODPOWIEDZI IMMUNOLOGICZNEJ
O
DPOWIEDŹ NA ZAKAŻENIA PASOŻYTNICZE
Pasożyty bytujące w krążeniu- głównie odpowiedź humoralna.
Pasożyty wewnątrztkankowe- głównie odpowiedź komórkowa.
Inwazje pasożytnicze mają najczęściej przebieg przewlekły.
Główne mechanizmy obrony:
typ odpowiedzi zależy od rodzaju pasożyta i miejsca jego
bytowania
antagonizm Th1/ Th2
wzrost wydzielania tlenku azotu (zwalczanie pasożytów
bytujących we krwi)
przeciwciała- nicienie w jelicie opłaszczane są przeciwciałami,
degranulacja komórek tucznych, przyspieszona motoryka jelit,
komórki kubkowe wytwarzają śluz
46
MIEJSCA INWAZJI
PASOŻYTÓW
47
W
PŁYW KOMÓREK T
H
1
I
T
H
2
NA
ZAKAŻENIA
LAISHMANIA
48
P
ROCESY
WARUNKUJĄCE ELIMINACJĘ NICIENI Z
JELITA
49
O
DPOWIEDZI EFEKTOROWE WOBEC
SCHISTOMULL
50
W
PŁYW ANTYGENÓW UWALNIANYCH Z
PIERWOTNIAKÓW LUB ROBAKÓW NA ODPOWIEDŹ
IMMUNOLOGICZNĄ ŻYWICIELA
51
S
POSOBY UNIKANIA PRZEZ
PASOŻYTY
MECHANIZMÓW OBRONNYCH GOSPODARZA
52