PYTANIA DLA

ZGŁASZAJĄCYCH SIĘ DO

CHRZTU

CZĘŚĆ I — PODSTAWOWE NAUKI BIBLIJNE

(Hebr. 5:11 do 6:3)

W trakcie studiowania Biblii ze Świadkami Jehowy zaznajomiłeś się w ogólnych
zarysach z prawdą i niewątpliwie zauważyłeś, że różni się ona bardzo od tego, w co

dotąd wierzyłeś. Zdobyte wiadomości pokrzepiły cię pod względem duchowym i
zapewne wzbudziły w tobie nadzieję na przyszłe życie i błogosławieństwa w Raju na

ziemi pod panowaniem Królestwa Bożego. Utwierdziłeś swoją wiarę w Słowo Boże, a
dzięki łączności ze zorganizowanym ludem Bożym zaznałeś już licznych

dobrodziejstw. Zrozumiałeś, jak obecnie Jehowa postępuje ze swym wybranym
ludem (Zach. 8:23).
W związku z przygotowywaniem się teraz w celu usymbolizowania swego oddania się

Jehowie Bogu przez chrzest w wodzie odniesiesz pożytek z omówienia ze starszymi
zboru podstawowych nauk biblijnych. Jeżeli czegoś nie rozumiesz i nie potrafisz dać
sensownej odpowiedzi komuś, kto by cię o to zapytał, na przykład w służbie polowej,
starsi chętnie ci to wyjaśnią (1 Piotra 3:15).

Powinieneś pragnąć działać zgodnie ze słowami apostoła Pawła z Listu do

Hebrajczyków 6:1-3: „Z tej racji teraz, zaniechawszy elementarnej nauki o Chrystusie,
przyjmy naprzód ku dojrzałości, nie zakładając od nowa fundamentu, mianowicie:
okazania skruchy z powodu martwych uczynków i wiary w Boga, (...) nauczania o (...)
kładzeniu rąk, powstaniu z martwych i sądzie wiecznym. I uczynimy to, jeśli tylko

Bóg pozwoli”.
Oby Jehowa pobłogosławił wszystkie twoje starania, żeby nabywać wiedzy o Nim, i

obyś dostąpił obiecanej nagrody (Jana 17:3).

Prawdziwy Bóg

1) Kto jest prawdziwym Bogiem?
A ty dobrze wiesz dzisiaj i znowu weź sobie to do serca, że Jehowa jest prawdziwym
Bogiem w niebie wysoko i na ziemi nisko. Innego nie ma (Powt. Pr. 4:39).

Powiedziawszy to Jezus podniósł oczy ku niebu i rzekł: „Ojcze, (...) to znaczy życie
wieczne: poznawać mają Ciebie, jedynego prawdziwego Boga” (Jana 17:1-3).

Oto, co powiedział prawdziwy Bóg Jehowa: „Ja jestem Jehowa. Takie jest moje imię”
(Izaj. 42:5, 8).
Chociaż bowiem są tacy, których nazywają „bogami”, czy w niebie, czy na ziemi —
jako że jest wielu „bogów” i wielu „panów” — dla nas w istocie jest jeden Bóg, Ojciec,
z którego jest wszystko, a my dla Niego; i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego
wszystko i my przez niego (1 Kor. 8:5, 6).

Wersety dodatkowe: Powtórzonego Prawa 4:35; Psalm 83:19, BT; Izajasza 43:10-12.

2) Jakimi wspaniałymi przymiotami odznacza się Jehowa?
Bóg jest miłością (1 Jana 4:8).

Skała to, doskonały jest w swych poczynaniach, bo wszystkie Jego drogi są
sprawiedliwością. Bóg wierny, u którego nie ma niesprawiedliwości; jest rzetelny i
prostolinijny (Powt. Pr. 32:4).
O głębokości Bożych bogactw, Jego mądrości i wiedzy! Jakże niepojęte są Jego

wyroki i jak nieodgadnione Jego drogi (Rzym. 11:33).

Ach, Wszechwładny Panie Jehowo! Oto Ty sam uczyniłeś niebiosa i ziemię swą
wielką mocą i swym wyciągniętym ramieniem. Dla Ciebie cała ta sprawa nie jest
niczym nadzwyczajnym (Jer. 32:17).
Wersety dodatkowe: Wyjścia 34:6; 2 Piotra 3:9; Jeremiasza 3:12; Psalm 90:2.

3) Na czym polega okazywanie Jehowie wyłącznego oddania? Dlaczego
tylko On na to zasługuje?
Jezus w odpowiedzi rzekł mu [Szatanowi]: „Napisano: ‘Będziesz oddawać cześć
Jehowie, twemu Bogu, i tylko dla Niego będziesz pełnić świętą służbę’ ” (Łuk. 4:8).
Nikt nie może być niewolnikiem dwóch panów, bo albo będzie jednego nienawidził, a
miłował drugiego, albo będzie lgnął do jednego, a drugim pogardzi. Nie możecie być
niewolnikiem Boga i Bogactwa (Mat. 6:24).

Godzien jesteś, Jehowo, nasz Boże, odbierać chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty
stworzyłeś wszystko i ponieważ z Twojej woli [to] istnieje i zostało stworzone (Obj.
4:11).

Wersety dodatkowe: Wyjścia 20:4, 5; Izajasza 33:22; 42:8; Dzieje Apostolskie 17:28.

4) Dlaczego w czasie oddawania czci Bogu powinno się używać Jego
imienia?
Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie zbawiony (Rzym. 10:13).

Co się bowiem tyczy wszystkich ludów, każdy będzie chodzić w imieniu swego boga;
ale my ze swej strony będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas
niezmierzony, już na zawsze (Mich. 4:5).
Wersety dodatkowe: Wyjścia 20:7; Psalm 91:14; Izajasza 12:4, 5; Joela 3:5, BT; Dzieje

Apostolskie 15:14.

5) Jak Jehowa Bóg uświęci swoje imię? Jak my możemy mieć w tym
udział?
I stanowczo wsławię swoją wielkość, i uświęcę siebie, i stanę się znanym przed

oczami wielu narodów; i będą zmuszone poznać, że ja jestem Jehowa (Ezech. 38:23).
Niechże będą zawstydzeni i zatrwożeni po wszystkie czasy, niechże zostaną
upokorzeni i poginą, aby się dowiedziano, że Ty, którego imię jest Jehowa, Tyś sam
Najwyższym nad całą ziemią (Ps. 83:17, 18 [83:18, 19, BT]).

Bądź mądry, mój synu, i rozweselaj moje serce, żebym mógł odpowiedzieć temu,
który mi urąga (Prz. 27:11).

Wersety dodatkowe: Wyjścia 5:2; Psalm 2:2, 9; Ezechiela 36:16-24; 1 Piotra 2:12.

6) Dlaczego nie wolno sporządzać sobie wizerunku Boga ani oddawać Mu
czci przy użyciu obrazów?

Nie sporządzaj sobie rzeźbionego wizerunku ani kształtu podobnego do czegoś, co
jest w niebie wysoko albo co jest nisko na ziemi, albo co jest w wodach pod ziemią.
Nie kłaniaj się im ani nie daj się zwieść do służenia im, gdyż Ja, Jehowa, twój Bóg,

jestem Bogiem wymagającym wyłącznego oddania (Powt. Pr. 5:8, 9).
Nie widzieliście żadnej postaci w dniu, w którym Jehowa mówił do was na Horebie
(Powt. Pr. 4:15).
Bóg jest Duchem, toteż ci, którzy go czczą, muszą oddawać cześć duchem i prawdą
(Jana 4:24).

Przez wiarę chodzimy, a nie przez widzenie (2 Kor. 5:7).
Wersety dodatkowe: Psalm 115:4-8; Izajasza 42:8; Dzieje Apostolskie 17:29.

7) Dlaczego powinniśmy jak najwięcej dowiadywać się o Jehowie? Jak
można to robić?
Bierzcie sobie wzór z Boga, jako dzieci umiłowane (Efez. 5:1).
I przystąpił Bóg do stworzenia człowieka na swój obraz — na obraz Boży stworzył go
(Rodz. 1:27).

Gdybyście mnie poznali, poznalibyście również mojego Ojca; od tej chwili znacie Go i
widzieliście Go. (...) Kto zobaczył mnie, zobaczył też Ojca (Jana 14:7-9).
Jego niewidzialne przymioty są wyraźnie widoczne (...) przez to, co zostało uczynione
(Rzym. 1:20).
Wersety dodatkowe: Jana 1:18; Wyjścia 33:13; Jeremiasza 22:15, 16; 1 Jana 4:8; por.
1 Jana 2:3-6.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Czy studiowanie Biblii pomogło ci
odrzucić jakieś fałszywe nauki o Bogu? Jakie? (b) Czy to, co już wiesz o Bogu,
wzbudza w tobie pragnienie służenia Mu? Jak dajesz do zrozumienia, że chcesz służyć
Jehowie? (c) Jak możesz stale pogłębiać swój szacunek dla Jehowy?

Jezus Chrystus i okup

1) Kim jest Jezus Chrystus?

Odpowiadając, Szymon Piotr rzekł: „Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego” (Mat.
16:16).
Na początku był Słowo, a Słowo był u Boga i bogiem był Słowo. Ten był na początku u
Boga. Tak więc Słowo stał się ciałem i przebywał wśród nas i oglądaliśmy jego chwałę

— chwałę, jaka się należy od Ojca jednorodzonemu synowi (Jana 1:1, 2, 14).
Wersety dodatkowe: Łukasza 1:30-33; Kolosan 1:15-17; Dzieje Apostolskie 2:36; 3:15;
5:31.

2) Jakie miejsce zajmuje w porównaniu z Jehową Bogiem?

Idę do Ojca, gdyż Ojciec jest większy niż ja (Jana 14:28).
Jeden bowiem jest Bóg, jeden także pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek
Chrystus Jezus (1 Tym. 2:5).
Wersety dodatkowe: Filipian 2:5-11; Jana 14:10, 11; 1 Koryntian 11:3.

3) Dlaczego Jezus Chrystus przyszedł na ziemię i poniósł śmierć ofiarną?
Syn człowieczy przyszedł nie po to, aby mu usługiwano, lecz aby usługiwać i dać swą
duszę na okup za wielu (Mat. 20:28).
Ujrzał Jezusa, jak zbliżał się do niego, i rzekł: „Oto Baranek Boży, który usuwa grzech

świata” (Jana 1:29).
Wersety dodatkowe: Hebrajczyków 2:9, 14, 15; Jana 3:16; 18:37.

4) Dlaczego potrzebujemy okupu? Dlaczego dotyczy to również ciebie?

Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat i śmierć przez grzech, i tak śmierć

rozpostarła się na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli (Rzym. 5:12).
Dzięki niemu dostępujemy uwolnienia za okup przez krew jego [Chrystusa],
przebaczenia naszych wykroczeń (Efez. 1:7).
Jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni (1
Kor. 15:22).

Bo miłość, którą ma Chrystus, zniewala nas, gdyż sądzimy, że jeden człowiek umarł
za wszystkich, a więc wszyscy byli umarli; i umarł za wszystkich, aby ci, co żyją, nie

żyli już dłużej dla siebie, ale dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony (2 Kor.

5:14, 15).
Wersety dodatkowe: Rzymian 3:23; Psalm 51:7, Bw; Galatów 1:4; 1 Jana 4:11.

5) Jak Chrystus powraca i po co?

Syn człowieczy ma przyjść w chwale swego Ojca ze swymi aniołami, a wtedy odpłaci
każdemu według jego postępowania (Mat. 16:27).
Kiedy Syn człowieczy przybędzie w chwale i z nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie
na swym chwalebnym tronie (Mat. 25:31).
Oto wypowiedź Jehowy do mego Pana: „Siądź po prawicy mojej, aż położę twych

nieprzyjaciół jako podnóżek pod stopy twoje”. Laskę twej mocy pośle Jehowa z
Syjonu, mówiąc: „Wyrusz na podbój między swych nieprzyjaciół” (Ps. 110:1, 2).
Wersety dodatkowe: 1 Piotra 3:18; Daniela 7:13, 14; 2 Tesaloniczan 1:7-10; Łukasza
23:42, 43.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Dlaczego okup świadczy o miłości Boga
do rodzaju ludzkiego? (b) Jak możesz okazać wdzięczność za okup?

Działanie ducha świętego

1) Czym jest duch święty i czego dokonał, jak na to wskazują poniższe

wersety biblijne?
Czynna moc Boga unosiła się nad powierzchnią wód (Rodz. 1:2; por. Psalm 33:6 i
104:30).
Duch Jehowy, ten przemówił przeze mnie, i Jego słowo było na moim języku (2 Sam.

23:2; por. 2 Tymoteusza 3:16 i 2 Piotra 1:20, 21).
Ale jeśli duchem Bożym wypędzam demony, to Królestwo Boże rzeczywiście do was
przyszło (Mat. 12:28).
A wszyscy zostali napełnieni duchem świętym i zaczęli mówić różnymi językami, jak
im duch pozwalał się wypowiadać (Dzieje 2:4).

Wersety dodatkowe: Izajasza 61:1, 2; Dzieje Apostolskie 1:8; Objawienie 1:10.

2) Jak duch święty działa obecnie dla naszego dobra?
Skoro więc wy, chociaż jesteście źli, wiecie, jak dawać dobre dary swoim dzieciom,
jakże daleko więcej Ojciec w niebie da ducha świętego tym, którzy Go proszą! (Łuk.
11:13).

Naucz mnie czynić wolę Twoją, albowiem Tyś Bóg mój. Twój duch jest dobry, niech
mnie oprowadza po krainie prawości (Ps. 143:10).

Całe Pismo jest natchnione przez Boga i użyteczne do nauczania, do upominania, do
prostowania rzeczy, do karcenia w sprawiedliwości (2 Tym. 3:16).
Uważajcie na siebie samych i na całą trzodę, wśród której duch święty ustanowił was

nadzorcami, abyście paśli zbór Boży (Dzieje 20:28).
Wersety dodatkowe: Jana 14:26; Mateusza 10:19, 20; Filipian 4:13; Joela 3:1, 2, Bw.

3) Czyje myśli są zapisane w Biblii? Dlaczego powinieneś regularnie
studiować Słowo Boże?

Dlatego też dziękujemy Bogu bezustannie, bo kiedy przyjmowaliście słowo Boże,
które słyszeliście od nas, nie braliście go za słowo ludzkie, ale, jak jest naprawdę, za

słowo Boże; ono też działa w was, wierzących (1 Tes. 2:13).

A ci ostatni byli szlachetniej usposobieni niż tamci w Tesalonice, bo przyjęli słowo z
największą gotowością umysłu, codziennie troskliwie badając Pisma, czy tak się
rzeczy mają (Dzieje 17:11).
Wersety dodatkowe: Psalm 1:1-3; 119:105; 1 Tymoteusza 4:13-16; Jana 17:17.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Czy udało ci się przeczytać całą Biblię?
Dlaczego warto to zrobić? (b) Jeżeli prosisz Jehowę o pomoc i kierownictwo ducha
świętego, dlaczego powinieneś starać się ściśle przestrzegać rad biblijnych?

Modlitwa

1) Do kogo powinniśmy kierować modlitwy?
Będziecie więc modlić się w ten sposób: „Nasz Ojcze w niebiosach (...)” (Mat. 6:9).
We wszystkim przez modlitwę i błaganie połączone z dziękczynieniem niech prośby
wasze staną się znane Bogu (Filip. 4:6).

Wersety dodatkowe: Psalm 5:2, 3, BT; 65:2, 3, Bw; 69:14, BT.

2) Czy Jehowa wysłuchuje wszystkie modlitwy? Dlaczego tak
odpowiadasz?
Jeżeli prosicie o coś Ojca, da wam to w imieniu moim (Jana 16:23).

Kiedy się modlicie, nie możecie być jak obłudnicy; ponieważ oni lubią się modlić (...)
aby byli widziani przez ludzi (Mat. 6:5).
Oczy Jehowy (...) są zwrócone na sprawiedliwych, a uszy Jego ku ich błaganiu (1
Piotra 3:12).

Wersety dodatkowe: Dzieje Apostolskie 10:30, 34, 35; Micheasza 3:4; Przysłów 28:9;
Mateusza 6:6-8.

3) O co między innymi można się modlić?
Niech Twoje imię będzie uświęcone. Niech nadejdzie Twoje Królestwo. Niech wola

Twa dzieje się jak w niebie, tak i na ziemi. Daj nam dziś chleba na ten dzień; i
przebacz nam nasze winy, jako i my przebaczamy naszym winowajcom. I nie wódź
nas na pokuszenie, ale nas wybaw ode złego (Mat. 6:9-13).
O cokolwiek prosimy zgodnie z Jego wolą, słyszy nas (1 Jana 5:14).

Wersety dodatkowe: Filipian 1:9; Dzieje Apostolskie 12:5; Jakuba 5:16.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Kiedy znajdujesz czas na modlitwę? (b)
Co możesz robić, żeby twoja modlitwa nie była zwykłą formalnością? (c) Czego
nowego dowiedziałeś się o modlitwie podczas studium Biblii? Jak to wpłynęło na
twoje modlitwy do Boga?

Królestwo Boże

1) Jakim prawem Jehowa jest Wszechwładnym Panem całego

wszechświata?
Po wysłuchaniu tego jednomyślnie podnieśli głosy do Boga i rzekli: „Wszechwładny
Panie, to Ty uczyniłeś niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest” (Dzieje

4:24).

Godzien jesteś, Jehowo, nasz Boże, odbierać chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty
stworzyłeś wszystko i ponieważ z Twojej woli to istnieje i zostało stworzone (Obj.
4:11).
Wersety dodatkowe: Psalm 90:2; 100:3; Hebrajczyków 3:4.

2) Z kim Jehowa dzieli władzę nad swoim stworzeniem?
Nadszedł ktoś podobny synowi człowieczemu; i uzyskał dostęp do Przedwiecznego i
przyprowadzono go tuż przed Niego. I dano mu panowanie i godność, i królestwo
(Dan. 7:13, 14).

Oto wypowiedź Jehowy do mego Pana: „Siądź po prawicy mojej, aż położę twych
nieprzyjaciół jako podnóżek pod stopy twoje”. Laskę twej mocy pośle Jehowa z
Syjonu, mówiąc: „Wyrusz na podbój między swych nieprzyjaciół” (Ps. 110:1, 2).
Wy wytrwaliście przy mnie w moich próbach; toteż zawieram z wami przymierze, tak

jak mój Ojciec zawarł ze mną przymierze, co do Królestwa, abyście jedli i pili przy
moim stole w mym Królestwie i zasiadali na tronach, żeby sądzić dwanaście pokoleń
Izraela (Łuk. 22:28-30).
Wersety dodatkowe: Objawienie 5:9, 10; 14:1.

3) Czy Królestwo Boże to stan, czy rząd?

Za dni tych królów Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie będzie obalone. I
samo to królestwo nie zostanie przekazane żadnemu innemu ludowi. Ono zmiażdży
wszystkie te królestwa i położy im kres, a samo stać będzie po czas niezmierzony
(Dan. 2:44).
Ten jednak, który ma siedzibę w niebiosach, będzie się śmiać; sam Jehowa wystawi

ich na urągowisko. Będzie wtedy mówić do nich w gniewie, a wybuchem swego
niezadowolenia pogrąży ich w zamęcie, powiadając: „Ja, właśnie ja już ustanowiłem
swego króla na Syjonie, mojej świętej górze” (Ps. 2:4-6).
Królestwo moje nie należy do tego świata. Gdyby moje Królestwo należało do tego

świata, przyboczni moi walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Oto jednak
Królestwo moje nie jest stąd (Jana 18:36).
Wersety dodatkowe: Izajasza 9:6, Bw; Łukasza 1:32, 33; Objawienie 20:6.

4) Jakie błogosławieństwa przyniesie ziemi i ludzkości Królestwo Boże?

I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i nie będzie już śmierci, nie będzie też żałoby ani
krzyku, ani bólu. Rzeczy dawniejsze przeminęły (Obj. 21:4).
A dziecię ssące będzie się bawić nad jamą kobry; a odstawione od piersi nawet włoży
rękę do szczeliny świetlnej jadowitego węża. Nie będzie się wyrządzać żadnej krzywdy
ani powodować szkody na całej mojej świętej górze (Izaj. 11:8, 9).

Wersety dodatkowe: Izajasza 26:9; 65:21, 22; Łukasza 23:43.

5) Co to znaczy szukać wpierw Królestwa?
Przestańcie gromadzić sobie skarby na ziemi (...) Gromadźcie sobie raczej skarby w

niebie (...) Nikt nie może być niewolnikiem dwóch panów (...) Nie możecie być
niewolnikami Boga i Bogactwa. (...) Zatem nigdy nie bądźcie zatroskani i nie mówcie:
„Co mamy jeść?” Albo: „Co mamy pić?” Albo: „W co się mamy ubierać?” Bo za tym
wszystkim skwapliwie uganiają się narody (Mat. 6:19-32).

Złóżmy wszelki ciężar i grzech, który nas łatwo omotuje, i biegnijmy wytrwale w

wyznaczonych nam zawodach, patrząc pilnie na Głównego Pośrednika i
Udoskonaliciela naszej wiary, Jezusa (Hebr. 12:1, 2).
Wersety dodatkowe: Mateusza 13:44-46; 16:24; 19:27-29.

6) Skąd wiadomo, że nastał czas końca i że już panuje Królestwo Boże?
A gdy siedział na Górze Oliwnej, uczniowie przystąpili do niego na osobności,
mówiąc: „Powiedz nam, kiedy się to stanie i co będzie znakiem twej obecności i

zakończenia systemu rzeczy” (Mat. 24:3).

Uczcie się od figowego drzewa jako podobieństwa następującej sprawy: Skoro tylko
jego gałązka mięknie i wypuszcza listki, wiecie, że blisko jest lato. Podobnie i wy, gdy
ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że jest blisko u drzwi. Zaprawdę powiadam wam, że to
pokolenie żadną miarą nie przeminie, aż się to wszystko wydarzy (Mat. 24:32-34).
Laskę twej mocy pośle Jehowa z Syjonu, mówiąc: „Wyrusz na podbój między swych
nieprzyjaciół” (Ps. 110:2).
Wersety dodatkowe: Objawienie 6:1-6; 12:1-12; Mateusza 24:1-25, 46; 2 Tymoteusza
3:1-5.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jak ty starasz się stawiać Królestwo

Boże na pierwszym miejscu w swoim życiu? (b) Jak możesz dowieść czynem, że jesteś
lojalnym rzecznikiem Królestwa Bożego? (c) Co jako lojalny rzecznik Królestwa
Bożego myślisz o wtrącaniu się do polityki narodów?

Szatan i demony

1) Kim jest Szatan Diabeł? Skąd pochodzi i skąd się wzięły demony?
Zrzucony więc został wielki smok, pierwotny wąż, nazywany Diabłem i Szatanem,
który zwodzi całą zamieszkaną ziemię (Obj. 12:9; por. Rodzaju 3:1-5).
Ten był zabójcą, gdy rozpoczynał, i nie trzymał się mocno prawdy, bo u niego prawdy

nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, wypowiada się zgodnie z własnym usposobieniem,
ponieważ jest kłamcą i ojcem kłamstwa (Jana 8:44).
I aniołów, którzy nie zachowali pierwotnego stanowiska, lecz opuścili swe właściwe
miejsce pobytu, zatrzymał wieczystymi więzami w gęstej ciemności na sąd wielkiego

dnia (Judy 6).
Wersety dodatkowe: Hioba 1:6; 2:1; Jakuba 1:14, 15; Efezjan 6:11, 12; por. Ezechiela
28:12-15.

2) Jak Biblia ostrzega przed praktykowaniem spirytyzmu?

Nie powinien się znaleźć u ciebie nikt, kto (...) się trudni wróżbiarstwem, uprawia
magię, ani kto wypatruje znaków, ani czarownik, nikt, kto na drugich rzuca urok, ani
kto się radzi medium, ani zawodowy przepowiadacz, ani kto wypytuje zmarłych
(Powt. Pr. 18:10, 11).

Ale jeśli chodzi o (...) uprawiających spirytyzm, (...) tych udziałem będzie jezioro
pałające ogniem i siarką. To oznacza powtórną śmierć (Obj. 21:8).

Wersety dodatkowe: Dzieje Apostolskie 16:16-18; Galatów 5:19, 20.

3) Jak można się uchronić przed wpływem Szatana i demonów?
Podporządkujcie się więc Bogu, lecz przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was
(Jak. 4:7).
Nałóżcie pełną zbroję od Boga, abyście zdołali stawić czoło machinacjom Diabła

(Efez. 6:11).

Wersety dodatkowe: Mateusza 6:13; Przysłów 18:10; Dzieje Apostolskie 19:19, 20.

4) Jak wypowiedź Boga do faraona wyjaśnia, dlaczego On pozwala dotąd

żyć Szatanowi i jego demonom?

Bo już mogłem wyciągnąć rękę i dotknąć ciebie oraz twój lud zarazą i byłbyś starty z
ziemi. Faktycznie jednak po to zachowałem cię przy życiu, aby ci ukazać moją siłę, i
aby imię moje zostało rozgłoszone po całej ziemi (Wyjścia 9:15, 16).
Wersety dodatkowe: Rzymian 9:14-18; Hioba 1:9-12; 2:4-6; 2 Piotra 3:9, 15.

5) Co z wyroku Jehowy stanie się z Szatanem i jego demonami?
Ustanowię też nieprzyjaźń między tobą a niewiastą i między nasieniem twoim a
nasieniem jej. To rozgniecie tobie głowę, a ty mu rozgnieciesz piętę (Rodz. 3:15).

Zatem skoro „dzieciątka” są uczestnikami krwi i ciała, więc podobnie i on wziął w tym
udział, aby przez swoją śmierć unicestwić tego, który ma środki do zadawania
śmierci, to jest Diabła (Hebr. 2:14).
A Diabeł, który ich zwodzi, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie było już
dzikie zwierzę i fałszywy prorok (Obj. 20:10).
Wersety dodatkowe: Rzymian 16:20; Objawienie 12:7-9; 20:1, 3, 7-10.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jaki wpływ Szatan wywiera dzisiaj na
ludzi? (b) Co między innymi należy do dzisiejszych praktyk spirytystycznych i
dlaczego trzeba ich unikać?

Dusza, grzech i śmierć

1) Czym jest dusza ludzka? Czy może umrzeć?
I przystąpił Jehowa Bóg do ukształtowania człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego
nozdrza dech życia i stał się człowiek duszą żyjącą (Rodz. 2:7).

Oto wszystkie dusze — do mnie należą. Jak dusza ojca, tak i dusza syna — do mnie
należą. Dusza, która grzeszy, ta umrze (Ezech. 18:4, 20).
Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 15:45; Dzieje Apostolskie 3:23; Mateusza 10:28.

2) Co to jest grzech? Jak wszyscy staliśmy się grzesznikami?
Każdy, kto uprawia grzech, uprawia także bezprawie; a więc grzech jest bezprawiem
(1 Jana 3:4).
Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a śmierć przez grzech, i tak śmierć
przeszła na wszystkich ludzi, bo wszyscy zgrzeszyli (Rzym. 5:12).

Wersety dodatkowe: Rzymian 3:23; 1 Jana 1:8; 1 Królów 8:46; Psalm 51:7, Bw.

3) Co powinieneś zrobić w razie popełnienia grzechu?
Grzech mój w końcu wyznałem Tobie, a błędu mego nie zakryłem. Powiedziałem:
„Wyznam moje wykroczenia Jehowie” (Ps. 32:5).

Choruje ktoś z was? Niech przywoła starszych ze zboru i niech się modlą nad nim,
nacierając go olejkiem w imię Jehowy. A modlitwa wiary poratuje niedomagającego.
A jeśli popełnił grzechy, zostaną mu przebaczone. Dlatego otwarcie wyznawajcie swe
grzechy jeden drugiemu i módlcie się jedni za drugich, abyście dostąpili uzdrowienia.

Usilne błaganie sprawiedliwego, gdy jest skuteczne, ma wielką siłę (Jak. 5:14-16).
Nie powiedzie się temu, kto zakrywa swoje występki, ale temu, kto je wyznaje i
porzuca, zostanie okazane miłosierdzie (Prz. 28:13).
Wersety dodatkowe: Daniela 9:20; 1 Jana 1:9.

4) Jak się zapatrywać na popełnianie grzechów?
Niechaj grzech nie króluje w waszych śmiertelnych ciałach, abyście nie byli posłuszni
jego pożądliwościom. Ani już nie przedstawiajcie swoich członków grzechowi jako

oręż niesprawiedliwości, lecz przedstawiajcie się Bogu jako powołani z umarłych do

życia, a członki swe Bogu jako oręż sprawiedliwości. Grzechowi bowiem nie wolno
nad wami panować, gdyż nie jesteście pod prawem, ale pod życzliwością niezasłużoną
(Rzym. 6:12-14).

Wersety dodatkowe: Rzymian 7:14-25.

5) Czym jest śmierć?
Żyjący są świadomi tego, że umrą; jeśli zaś chodzi o umarłych, nie mają żadnej
świadomości ani nie otrzymują już zapłaty, ponieważ pamięć o nich poszła w
zapomnienie (Kazn. 9:5-10).

Rzekł do nich: „Nasz przyjaciel Łazarz poszedł odpocząć, ale idę tam, aby go obudzić
ze snu”. Dlatego rzekli do niego uczniowie: „Panie, jeśli poszedł odpocząć, poczuje się
dobrze”. Jezus mówił jednak o jego śmierci. Oni zaś myśleli, że mówi o odpoczynku
we śnie. Dlatego Jezus powiedział im otwarcie: „Łazarz umarł” (Jana 11:11-14).
Wersety dodatkowe: Rodzaju 3:19; Psalm 6:6, BT; 146:4; Kaznodziei 3:19, 20;
Izajasza 38:18.

6) Dlaczego człowiek umiera?
Zapłatą, jaką grzech płaci, jest śmierć (Rzym. 6:23).
W Adamie wszyscy umierają (1 Kor. 15:22).

Wersety dodatkowe: Rzymian 5:12, 17, 19; Hioba 14:1, 4.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jaką korzyść odniosłeś z tego, że się
dowiedziałeś, czego Biblia uczy o duszy, grzechu i śmierci? (b) Jakie fałszywe nauki
religijne to obala? (c) Dlaczego fałszywe doktryny religijne dotyczące duszy
zniesławiają Boga?

Zmartwychwstanie

1) Jaka jest nadzieja dla człowieka, który umiera?
Mam także nadzieję w Bogu, którą zresztą i ci ludzie żywią, że nastąpi
zmartwychwstanie zarówno sprawiedliwych, jak i niesprawiedliwych (Dzieje 24:15).
Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi godzina, w której wszyscy, co są w
grobowcach pamięci, usłyszą jego głos i wyjdą: ci, którzy wyświadczali dobro, na

zmartwychwstanie życia, a ci, którzy dopuszczali się podłości, na zmartwychwstanie
sądu (Jana 5:28, 29).
Wersety dodatkowe: Dzieje Apostolskie 17:31; Objawienie 20:13; Izajasza 25:8.

2) Ile ludzi zostanie wskrzeszonych do życia w niebie z Jezusem
Chrystusem?

I spojrzałem, a oto Baranek stał na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące
mających wypisane na czołach jego imię oraz imię jego Ojca. I śpiewają jak gdyby
nową pieśń przed tronem oraz przed czterema żywymi stworzeniami i starszymi; a

nikt nie potrafił opanować tej pieśni, tylko sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy
zostali wykupieni z ziemi (Obj. 14:1, 3).
Wersety dodatkowe: Objawienie 7:4-8; por. Łukasza 12:32.

3) Co będą tam robić?
I uczyniłeś ich królestwem i kapłanami Bogu naszemu i mają królować nad ziemią
(Obj. 5:10).
Widziałem też trony, i byli tam ci, którzy na nich zasiedli, i dano im władzę sądzenia.
(...) I dostąpili życia, i królowali z Chrystusem tysiąc lat. Szczęśliwy i święty jest każdy
mający udział w pierwszym zmartwychwstaniu; nad tymi powtórna śmierć nie ma
władzy, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa, i będą z nim królować tysiąc lat (Obj.

20:4, 6).

Werset dodatkowy: 1 Koryntian 6:3.

4) Jaką nadzieję może żywić reszta ludzkości, która ma dostąpić
zmartwychwstania?

I dalej rzekł: „Jezusie, pamiętaj o mnie, gdy się dostaniesz do swego Królestwa”. A on
odrzekł mu: „Zaprawdę powiadam ci dziś: Będziesz ze mną w Raju” (Łuk. 23:42, 43).
Widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, i zwoje były
otworzone. Ale otworzono inny zwój; jest to zwój życia. I sądzono umarłych z tego, co
było napisane w zwojach, według ich uczynków. I wydało morze umarłych, którzy w

nim byli, także śmierć i Hades wydały umarłych, którzy w nich byli, i sądzono
każdego według jego uczynków (Obj. 20:12, 13).
Wersety dodatkowe: Izajasza 65:17, 20; Objawienie 21:1-4.

5) Kto nie zostanie wskrzeszony z martwych i dlaczego?
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Ponieważ objeżdżacie morze i
ląd dla pozyskania jednego prozelity, a kiedy się nim staje, sprawiacie, że podlega

Gehennie dwa razy pewniej niż wy sami. Węże, pomiocie żmijowy, jakże zdołacie ujść
przed sądem Gehenny? (Mat. 23:15, 33).
Kiedy Syn człowieczy przybędzie w chwale (...) odłączy ludzi jednych od drugich, jak
pasterz odłącza owce od kozłów. I postawi owce po prawicy, a kozły po lewicy. (...)
Następnie powie tym po lewicy: „Idźcie sobie ode mnie wy, którzyście przeklęci, w

ogień wieczny przygotowany dla Diabła i jego aniołów”. (...) I ci odejdą w wieczne
odcięcie (Mat. 25:31-46).
Wersety dodatkowe: 2 Piotra 3:5-7; Judy 8-13.

6) Dlaczego powinniśmy trzymać się mocno naszej nadziei na
zmartwychwstanie?
Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich
ludzi najbardziej godni pożałowania. Jeżeli po człowieczemu walczyłem z dzikimi

zwierzętami w Efezie, cóż mi z tego za pożytek? Jeżeli umarli nie mają powstać,
„jedzmy i pijmy, bo jutro przyjdzie nam umrzeć” (1 Kor. 15:19, 32).
A nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz nie mogą zabić duszy; bójcie się raczej
Tego, który może tak duszę, jak i ciało zgładzić w Gehennie (Mat. 10:28).

Wersety dodatkowe: Hebrajczyków 2:14, 15; 11:17-19.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Czy to, czego się dowiedziałeś o nadziei
zmartwychwstania, pogłębiło twoje docenianie miłości Jehowy? Dlaczego? (b)
Dlaczego powinieneś chętnie rozmawiać o nadziei zmartwychwstania?

Małżeństwo i rozwód

1) Jaki jest chrześcijański wzorzec małżeństwa?

Odpowiadając rzekł: „Czy nie czytaliście, że Ten, który ich stworzył od początku,

uczynił ich rodzajem męskim i żeńskim, i powiedział: ‘Z tego powodu mężczyzna
opuści ojca i matkę, a przylgnie do żony, i oboje będą jednym ciałem’? A tak nie są już
dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego

człowiek niech nie rozłącza” (Mat. 19:4-6).

Wersety dodatkowe: 1 Tymoteusza 3:2, 12; Rodzaju 2:24; 1 Koryntian 7:2.

2) Co stanowi jedyną biblijną podstawę do rozwodu, dającego prawo do

ponownego zawarcia małżeństwa?

Powiadam wam, że kto się rozwodzi z żoną, jeśli to nie jest z przyczyny rozpusty, i
żeni się z inną, popełnia cudzołóstwo (Mat. 19:9).
Wersety dodatkowe: Marka 10:11, 12; Mateusza 5:32; Łukasza 16:18.

3) Co Biblia mówi o separacji męża i żony?
Co więc Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego człowiek niech nie rozłącza (Marka
10:9).
Tym, którzy są w stanie małżeńskim, podaję do wiadomości — jednakże nie ja, lecz
Pan — że żona nie powinna odchodzić od męża; (...) a mąż nie powinien opuszczać
żony (1 Kor. 7:10, 11).
Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 7:4, 5, 12-16.

4) Dlaczego osoby żyjące ze sobą jak mąż i żona powinny wziąć ślub?
Stale im przypominaj, żeby byli podlegli i posłuszni rządom i władzom (Tyt. 3:1).
Wersety dodatkowe: Mateusza 22:21; Łukasza 2:1-5; Hebrajczyków 13:4.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jakie korzyści ze stosowania się do
ustalonego przez Jehowę wzorca małżeństwa mogą odnieść mężowie, żony, dzieci,
otoczenie? (b) Jeżeli jesteście po ślubie, czy na pewno wasz związek został
zalegalizowany przez władze świeckie?

Świętość życia

1) Dlaczego każde życie należy uważać za święte?

Bóg, który uczynił świat (...) daje wszystkim ludziom życie i tchnienie, i wszystko. Bo
przez Niego żyjemy i poruszamy się, i istniejemy (Dzieje 17:24, 25, 28).
Chrystus Jezus (...) dał siebie na okup odpowiedni za wszystkich (1 Tym. 2:5, 6).
Werset dodatkowy: Psalm 36:10, BT.

2) Jak Jehowa zapatruje się na: (a) bezprawne przelewanie krwi ludzkiej,
(b) przerywanie ciąży, (c) samobójstwo?
Kto przelewa krew człowieczą, tego krew będzie przelana przez człowieka (Rodz. 9:6).
Ale jeśli chodzi o (...) morderców, (...) ich udziałem będzie jezioro pałające ogniem i
siarką. To oznacza drugą śmierć (Obj. 21:8).

Gdyby mężczyźni szamotali się ze sobą i spowodowaliby obrażenie u kobiety
brzemiennej i wydałaby na świat dzieci, lecz nie zaszedłby wypadek śmiertelny,
trzeba na niego bezwzględnie nałożyć odszkodowanie (...) Ale jeśliby zaszedł wypadek
śmiertelny, to dasz duszę za duszę (Wyjścia 21:22, 23).

Oto wszystkie dusze — do mnie należą. Jak dusza ojca tak i dusza syna — do mnie
należą (Ezech. 18:4).

Wersety dodatkowe: Liczb 35:31; 2 Samuela 17:23; Mateusza 27:3-5.

3) Jak niżej podane wersety świadczą o tym, że w oczach Jehowy krew

jest święta?
Tylko ciała z duszą jego — krwią jego — nie będziecie jeść (Rodz. 9:4).
Kiedy tylko twa dusza zapragnie, możesz zabijać i będziesz jeść mięso według

błogosławieństwa Jehowy, twego Boga. (...) Tylko krwi nie wolno ci spożywać. Masz
ją wylać na ziemię jak wodę (Powt. Pr. 12:15, 16).

Każda dusza, która je jakąś krew, ta dusza musi być odcięta od swego ludu (Kapł.
7:27).
[Macie] trzymać się z dala od tego, co zostało ofiarowane bożkom, i od krwi, i od tego,
co uduszone (Dzieje 15:29).
Wersety dodatkowe: Kapłańska 17:11; 1 Kronik 11:18, 19; 1 Samuela 14:31-34;
Rzymian 5:9.

4) Jak według poniższych wersetów można w różny sposób ściągnąć na
siebie winę krwi?
Kiedy mówię złemu: „Na pewno umrzesz”, a ty go wcale nie ostrzeżesz (...), zażądam
jego krwi z twojej ręki (Ezech. 3:18, 19).
Kiedy budujesz nowy dom, masz także zrobić na dachu ogrodzenie, abyś nie ściągnął

na swój dom winy krwi, gdyby ktoś z niego spadł (Powt. Pr. 22:8).
Wersety dodatkowe: Dzieje Apostolskie 20:26, 27; 1 Koryntian 9:16.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jak biblijny punkt widzenia na krew
wpłynął na twój sposób myślenia w tej sprawie? (b) Jakich miejscowych produktów
spożywczych lub praktyk medycznych będziesz odtąd unikać jako chrześcijanin? (c)
Jaki wpływ na twoją ocenę niektórych niebezpiecznych dyscyplin sportowych lub
rozrywek wywarły biblijne nauki dotyczące świętości życia? (d) Czy Boży punkt

widzenia na życie i krew uważasz za rozsądny? (e) Jaką postawę powinien zająć
chrześcijanin, któremu się wmawia, że dla ratowania życia własnego lub kogoś
bliskiego konieczna jest transfuzja krwi?

CZĘŚĆ II — SPRAWIEDLIWE WYMAGANIA

JEHOWY (Mich. 6:8)

W trakcie studium biblijnego dowiedziałeś się, jak istotne znaczenie ma
dostosowanie życia do sprawiedliwych mierników Jehowy. Może na podstawie
uzyskanych wiadomości musiałeś pod niejednym względem zmienić swój stosunek
do życia oraz postępowanie. Jednakże dokonanie takich zmian nie jest jednoznaczne

z tym, co Biblia nazywa świętą służbą. Tym niemniej Jehowa Bóg uznaje świętą
służbę tylko wtedy, gdy jest pełniona przez ludzi, którzy odzwierciedlają w życiu Jego
sprawiedliwość (1 Piotra 1:14-16; Izaj. 52:11).
Po dostosowaniu się do ustanowionych przez Jehowę mierników sprawiedliwości

możesz pełnić pełnowartościową świętą służbę jako sługa dobrej nowiny.
Prześledzenie poniższych pytań oraz przytoczonych i podanych wersetów biblijnych
ułatwi ci utrwalenie w pamięci sprawiedliwych wymagań Jehowy i przypomni, co
należałoby zrobić, aby zostać jednym z pełnowartościowych sług Jehowy. Dzięki tym

informacjom zrozumiesz, jakie znaczenie ma czynienie wszystkiego z czystym

sumieniem i z myślą o oddawaniu czci Jehowie (2 Kor. 1:12; 1 Tym. 1:19; 1 Piotra
3:16, 21).

Prawo chrześcijańskie

1) Jakie są według słów Jezusa dwa największe przykazania w Prawie

Mojżeszowym?

„Będziesz miłować Jehowę, twego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym
swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie, podobne temu,
jest to: „Będziesz miłować swego bliźniego jak siebie samego” (Mat. 22:37-39).

2) Czy chrześcijan w dalszym ciągu obowiązuje przestrzeganie Prawa
Mojżeszowego łącznie z wymaganiami co do sabatu i składania ofiar?
Chrystus jest końcem Prawa, aby każdy, kto wierzy, mógł zyskać sprawiedliwość
(Rzym. 10:4).
Niech was więc nikt nie sądzi z powodu jedzenia i picia lub ze względu na święto albo

przestrzeganie nowiu księżyca czy sabatu, bo to wszystko jest cieniem rzeczy
przyszłych, ale rzeczywistość należy do Chrystusa (Kol. 2:16, 17).
Wersety dodatkowe: Galatów 3:24, 25; Kolosan 2:13, 14; Hebrajczyków 8:6, 13.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jak dajesz dowody, że miłujesz Jehowę
całym sercem i umysłem, całą duszą i siłą? (b) Jak dowodzisz czynem, że miłujesz
bliźniego, jak samego siebie?

Stosunek do innych

1) Jaka chrześcijańska cecha powinna nas szczególnie wyróżniać w

obcowaniu z duchowymi braćmi i siostrami?
Daję wam nowe przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali; jak ja was umiłowałem,
żebyście i wy miłowali się nawzajem. Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi
uczniami, jeśli będzie między wami miłość (Jana 13:34, 35).

Przyodziejcie się miłością, bo to jest doskonała więź jedności (Kol. 3:14).
Wersety dodatkowe: Jakuba 2:8; 1 Koryntian 13:4-7.

2) Jakimi zasadami chrześcijańskimi powinniśmy się kierować w
kontaktach z osobami, które nie są Świadkami Jehowy?

Jak chcecie, aby wam ludzie czynili, tak i wy im czyńcie (Łuk. 6:31).
Jak długo mamy czas sposobny ku temu, czyńmy dobrze wszystkim (Gal. 6:10).
Wersety dodatkowe: Mateusza 5:43-48; Rzymian 12:17, 18; Łukasza 10:29-37.

3) Jak chrześcijanie powinni się zapatrywać na niedociągnięcia
współwyznawców?

Dalej znoście jeden drugiego i ochoczo przebaczajcie sobie nawzajem, jeśli ktoś ma
przyczynę do uskarżania się na drugiego. Jak Jehowa ochoczo wam przebaczył, tak
czyńcie i wy (Kol. 3:13).
Nade wszystko miejcie żarliwą miłość jedni dla drugich, ponieważ miłość zakrywa
mnóstwo grzechów (1 Piotra 4:8).
Wersety dodatkowe: Mateusza 7:1-5; Przysłów 17:9; 19:11; Mateusza 6:12.

4) Co miałbyś zrobić, gdyby twój brat zgrzeszył przeciwko tobie i trudno
by ci było przejść nad tym do porządku albo gdyby jego grzech przeciw
tobie był poważny i nie należałoby go zakrywać?
Jeśli twój brat popełni grzech, idź i wyłóż jego błąd między tobą a nim samym. Jeżeli
cię usłucha, pozyskałeś swego brata. Ale jeśli cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze
jednego lub dwóch, aby każda sprawa mogła być ustalona z ust dwóch lub trzech
świadków. Jeżeli ich nie usłucha, powiedz zborowi. Jeżeli nie posłucha nawet zboru,

niech ci będzie po prostu jak człowiek z narodów lub poborca podatków (Mat. 18:15-
17).
Wersety dodatkowe: Mateusza 5:23, 24; Efezjan 4:25.

5) Co należy do owoców ducha i jak pielęgnowanie ich sprzyja
utrzymywaniu dobrych stosunków z drugimi?

Owocem ducha jest miłość, radość, pokój, wielkoduszność, życzliwość, dobroć, wiara,
łagodność, panowanie nad sobą (Gal. 5:22, 23).
Wersety dodatkowe: Jakuba 3:17, 18.

Wysoka moralność chrześcijańska

1) Dlaczego czystość moralna ma wielkie znaczenie dla wszystkich
członków ludu Jehowy?
Wielu będzie naśladować ich wyuzdanie i ze względu na nich będą padać obelżywe
wypowiedzi o drodze prawdy (2 Piotra 2:2).

Umiłowani, choć dokładałem wszelkich starań, aby wam napisać o zbawieniu, jakiego
się wspólnie trzymamy, uznałem za konieczne napisać do was, aby was wezwać do
podjęcia twardego boju o wiarę podaną świętym raz na zawsze. Mam powód do tego,
bo wkradli się pewni ludzie, którzy już dawno zostali naznaczeni przez Pismo na ten

osąd, ludzie bezbożni, obracający niezasłużoną życzliwość naszego Boga w
usprawiedliwianie wyuzdania, fałszywi wobec naszego jedynego Posiadacza i Pana,
Jezusa Chrystusa (Judy 3, 4).
Wersety dodatkowe: Rzymian 1:32; 1 Piotra 1:16; Jozuego 7:1-26.

2) Dlaczego nie wolno kłamać?
Diabeł (...) nie trzymał się mocno prawdy, bo u niego prawdy nie ma. Kiedy mówi
kłamstwo, wypowiada się zgodnie z własnym usposobieniem, ponieważ jest kłamcą i
ojcem kłamstwa (Jana 8:44).

Jeśli chodzi o (...) wszystkich kłamców — ich udziałem będzie jezioro pałające ogniem
i siarką (Obj. 21:8).
Wersety dodatkowe: Wyjścia 20:16; Przysłów 6:12-19; 2 Koryntian 6:4, 7.

3) Jaki jest chrześcijański pogląd na kradzież?
Niech jednak nikt z was nie cierpi jako morderca albo złodziej (1 Piotra 4:15).

Kto się dopuszczał kradzieży, niech już nie kradnie, ale raczej niech ciężko pracuje
czyniąc trudem swoich rąk co jest dobrego, aby miał się czym dzielić z będącym w
potrzebie (Efez. 4:28).
Werset dodatkowy: Wyjścia 20:15.

4) Czy Biblia zabrania umiarkowanego korzystania z napojów

alkoholowych?

Spożywaj swój pokarm z radością i pij swoje wino w dobrym usposobieniu serca,
ponieważ prawdziwy Bóg już znalazł przyjemność w twoich dziełach (Kazn. 9:7).
Wersety dodatkowe: Psalm 104:15; 1 Tymoteusza 5:23.

5) Jak chrześcijanie zapatrują się na pijaństwo?
Jak to! Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą Królestwa Bożego? Nie
dajcie się zwodzić: Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, (...) ani

chciwcy, ani pijacy (...) nie odziedziczą Królestwa Bożego (1 Kor. 6:9, 10).

Słudzy pomocniczy tak samo powinni być poważni, (...) nie oddający się nadmiernie
winu (1 Tym. 3:8).
Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 5:11; 1 Piotra 4:3; 1 Tymoteusza 3:2, 3.

6) Dlaczego chrześcijanie powinni się wystrzegać nie związanego z
leczeniem i wywołującego zależność zażywania narkotyków
wpływających na stan psychiczny?
Upraszam was, bracia, przez zmiłowanie Boże, żebyście składali swe ciała na ofiarę
żywą, świętą, przyjemną Bogu — na świętą służbę pełnioną waszą zdolnością
rozumowania. I porzućcie ukształtowanie według tego systemu rzeczy, natomiast
przemieńcie się przez przeobrażenie umysłu, abyście się przekonali, co jest dobrą i
przyjemną, i doskonałą wolą Boga (Rzym. 12:1, 2).

Wersety dodatkowe: Objawienie 21:8; 1 Koryntian 16:13; Przysłów 3:21-23; 5:1, 2; 1
Piotra 4:7.

7) Z jakich jeszcze innych przyczyn nie powinno się używać tytoniu,
orzeszków betelu oraz tym podobnych produktów, które, jak wiadomo,
szkodzą zdrowiu fizycznemu i duchowemu?
Skoro więc mamy te obietnice, umiłowani, oczyśćmy siebie od wszelkiego splamienia
ciała i ducha, udoskonalając świętość w bojaźni Bożej (2 Kor. 7:1).

Wersety dodatkowe: Jakuba 1:21; 1 Piotra 1:16.

8) Co Biblia mówi o rozpuście, cudzołóstwie, stosunkach płciowych z
drugimi osobami tej samej płci (homoseksualizmie) oraz o innych

występkach w dziedzinie życia płciowego?
Otóż jawne są uczynki ciała, a mianowicie: rozpusta, nieczystość, wyuzdanie (...).
Wdający się w takie rzeczy nie odziedziczą Królestwa Bożego (Gal. 5:19-21).
Jak to! Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą Królestwa Bożego? Nie
dajcie się zwodzić. Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani

mężczyźni utrzymywani do celów przeciwnych naturze, ani tacy, którzy się kładą z
mężczyznami (...) nie odziedziczą Królestwa Bożego (1 Kor. 6:9-11).

Bóg wydał ich haniebnym żądzom seksualnym, bo zarówno ich kobiety odmieniły
naturalne używanie ich w przeciwne naturze, jak też nawet mężczyźni w podobny
sposób porzucili naturalne używanie kobiety i gwałtownie zapalili się żądzą jeden ku

drugiemu, mężczyźni z mężczyznami, dopuszczając się sprośności i otrzymując w
sobie samych pełne wynagrodzenie, które im się należało za ich błąd (Rzym. 1:26,
27).
Małżeństwo niech będzie w poszanowaniu u wszystkich, a łoże małżeńskie

nieskalane, bo rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg (Hebr. 13:4).
Wersety dodatkowe: Efezjan 5:5; 1 Piotra 4:3; Marka 7:20-23; Objawienie 21:8.

9) Jakie rady biblijne pomogą ci odeprzeć naciski, które mogłyby cię

skłonić do wdania się w taką czy inną formę niemoralności, na przykład

w zboczenia płciowe?
Stale kierujcie umysły na to, co w górze, a nie na to, co na ziemi. Zadawajcie więc
śmierć członkom ciała, które są na ziemi, jeśli chodzi o rozpustę, nieczystość,

pożądliwość seksualną, szkodliwe pragnienia i chciwość, która jest bałwochwalstwem

(Kol. 3:2, 5).
W końcu bracia, cokolwiek jest prawdziwego, cokolwiek dotyczy spraw poważnych,
cokolwiek jest sprawiedliwego, cokolwiek jest czystego, cokolwiek jest miłego, o czym

tylko dobrze się mówi, jakakolwiek jest cnota i cokolwiek jest godnego pochwały —

na to stale zwracajcie uwagę (Filip. 4:8).
Wersety dodatkowe: Rzymian 12:2; Efezjan 4:22-24; Kolosan 3:9, 10.

10) Co to jest hazard? Dlaczego chrześcijanin powinien unikać wdawania
się w jakąkolwiek formę hazardu?

Lecz wy porzucacie Jehowę, zapominacie o mojej świętej górze; to właśnie wy
zastawiacie stół dla boga Szczęścia i nalewacie mieszane wino dla boga Przeznaczenia
(Izaj. 65:11).
Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą Królestwa Bożego? Nie dajcie się

zwodzić. Ani (...) złodzieje, ani chciwcy (...) nie odziedziczą Królestwa Bożego (1 Kor.
6:9, 10).
Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 5:11; 15:33.

11) Jakie kroki powinien bezzwłocznie podjąć człowiek, który w chwili
słabości popełnił ciężki grzech, ale pragnie pomocy, aby odzyskać łaskę
Jehowy?

Grzech swój w końcu wyznałem Tobie, a błędu mego nie zakrywałem. Powiedziałem:
„Wyznam moje wykroczenia Jehowie” (Ps. 32:5).
Czy ktoś z was cierpi zło? Niech nie ustaje w modlitwie. Jest ktoś w dobrym nastroju?
Niech śpiewa psalmy. Choruje ktoś z was? Niech przywoła starszych ze zboru i niech
się modlą nad nim, nacierając go olejkiem w imię Jehowy. A modlitwa wiary poratuje

niedomagającego i Jehowa go podźwignie. Jeśli zaś popełnił grzechy, zostaną mu
przebaczone (Jak. 5:13-15).
Wersety dodatkowe: Przysłów 28:13; 1 Jana 2:1, 2; Galatów 6:1.

12) Do czego — oprócz wyznania własnych grzechów — obowiązany jest
każdy chrześcijanin, który wie o popełnieniu przez kogoś poważnego
wykroczenia mogącego zagrozić duchowej lub moralnej czystości zboru?
Jeżeli jakaś dusza grzeszy przez to, że usłyszała wypowiedziane publicznie

przekleństwo, i jest świadkiem, czy też widziała to lub dowiedziała się o tym — gdyby
tego nie zgłosiła, będzie odpowiadać za swój błąd (Kapł. 5:1).
Kto jest wspólnikiem złodzieja, ten nienawidzi własnej duszy. Może słyszeć przysięgę
związaną z przekleństwem, lecz nic nie mówi (Prz. 29:24).

Wersety dodatkowe: Powtórzonego Prawa 13:6-8; 1 Koryntian 1:11; 5:1.

13) Jak się zapatrywać na biblijne napominanie?

Skarcenia od Jehowy nie odrzucaj, mój synu; i nie gardź Jego upomnieniem (Prz.
3:11).
Bo przykazanie jest lampą, światłem jest prawo, a karcące upomnienia są drogą życia
(Prz. 6:23).

Wersety dodatkowe: Przysłów 15:32; Objawienie 3:19; Hebrajczyków 12:5-11.

14) Jakie kroki podejmuje zbór, gdy ktoś uparcie narusza przykazania

Boże i nie okazuje skruchy?
Pisałem wam w liście, żebyście przestali zadawać się z rozpustnikami, bynajmniej nie
mając na myśli rozpustników z tego świata ani chciwców, ani zdzierców ani

bałwochwalców. Inaczej musielibyście przecież wydostać się z tego świata. Teraz

jednak piszę wam, byście przestali się zadawać z każdym, kto będąc nazywany
bratem, jest rozpustnikiem albo chciwcem, albo bałwochwalcą, albo przeklętnikiem,
albo pijakiem albo zdziercą; nawet nie jadajcie z takim człowiekiem. Po cóż mam

sądzić tych, którzy są na zewnątrz? Czyż nie sądzicie tych, którzy się znajdują
wewnątrz, podczas gdy Bóg sądzi tych z zewnątrz? „Usuńcie złego spośród siebie” (1
Kor. 5:9-13).
Co do człowieka, który popiera sektę — odsuń go po pierwszej i drugiej przestrodze,
wiedząc, że taki dał się sprowadzić z drogi i grzeszy, przez co sam siebie potępił (Tyt.
3:10, 11).

Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 5:5, 6; Jozuego 7:1-26.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Czy twoim zdaniem mierniki moralne
ustanowione przez Jehowę oraz wymagania, które On stawia swoim sługom, są
rozsądne? (b) Jak wykorzystujesz to, czego się dowiedziałeś o wysokich

chrześcijańskich miernikach moralnych? (c) Dlaczego zanim ktoś zostanie
dopuszczony do chrześcijańskiego chrztu, musi najpierw dostosować życie do
mierników Jehowy?

Bałwochwalstwo

1) Co to jest bałwochwalstwo? Jakie ostrzeżenia przed bałwochwalstwem
można znaleźć w Biblii?
Wystrzegajcie się bałwanów (1 Jana 5:21).
Nie czyń sobie rzeźbionego wizerunku ani kształtu podobnego do czegokolwiek, co

jest na niebie w górze albo co jest nisko na ziemi, albo co jest w wodach pod ziemią.
Nie kłaniaj się im ani nie daj się zwieść do służenia im, gdyż ja, Jehowa, twój Bóg,
jestem Bogiem wymagającym wyłącznego oddania (Wyjścia 20:4, 5).
Wersety dodatkowe: Jeremiasza 10:14, 15; Psalm 115:4-8; Izajasza 42:8; 48:11.

2) Jakich form bałwochwalstwa chrześcijanie muszą się wystrzegać w
dzisiejszym świecie?
Kiedy Paweł czekał na nich w Atenach, jego duch był rozdrażniony widokiem miasta
pełnego bałwanów. Paweł stanął więc na środku Areopagu i rzekł: „Ateńczycy, widzę,

że we wszystkim zdajecie się okazywać więcej niż inni bojaźń przed bóstwami”
(Dzieje 17:16, 22).
Król Nabukadnezar sporządził posąg ze złota (...) A herold wołał głośno: „Mówi się
wam, ludy, (...) abyście (...) upadli i oddali cześć złotemu posągowi, który ustawił
król” (Dan. 3:1-5).

W oznaczonym dniu Herod przywdział szaty królewskie, zasiadł na krześle
sędziowskim i zaczął do nich przemawiać. A zgromadzony lud zaczął wołać: „Głos
boży, a nie człowieczy!” Natychmiast uderzył go anioł Jehowy, ponieważ nie oddał
chwały Bogu; i stoczyło go robactwo, i wyzionął ducha (Dzieje 12:21-23).

Jeżeli ktoś odda cześć dzikiemu zwierzowi i jego posągowi oraz przyjmie znak na
czoło lub na rękę, to będzie też pić wino gniewu Bożego (Obj. 14:9, 10).

Wersety dodatkowe: 1 Samuela 15:22, 23; Kolosan 3:5.

Odłączeni od świata

1) Kto według Biblii jest „władcą świata” oraz „bogiem tego systemu

rzeczy”?

Nie będę już wiele mówił z wami, bo przychodzi władca świata. A nie ma on
przystępu do mnie [Jezusa Chrystusa] (Jana 14:30).
Bóg tego systemu rzeczy zaślepił umysły niewierzących, aby tam nie docierało

oświecenie chwalebną dobrą nowiną o Chrystusie, który jest obrazem Boga (2 Kor.
4:4).
Wersety dodatkowe: 1 Jana 5:19; Objawienie 12:9.

2) Jaki jest stosunek chrześcijan do świata oddalonego od Boga?

Nie należą do świata, jak i ja nie należę do świata (Jana 17:16).
Czyż nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest wrogością wobec Boga? Kto więc chce być
przyjacielem świata, czyni siebie wrogiem Boga (Jak. 4:4).
Wersety dodatkowe: Jana 15:19-21.

3) Jak Jezus zapatrywał się na uczestnictwo w sprawach politycznych
tego świata?

Diabeł wziął go ze sobą na niezwykle wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa
świata i chwałę ich, i powiedział mu: „Wszystko to dam tobie, jeśli upadniesz i
dokonasz przede mną aktu uwielbienia”. Wówczas Jezus rzekł mu: „Idź precz,
Szatanie! Napisano przecież: ‘Jehowie, twemu Bogu będziesz oddawać cześć i tylko
dla Niego będziesz pełnić świętą służbę’ ” (Mat. 4:8-10).

Widząc, że chcą przyjść i go pochwycić, aby go uczynić królem, Jezus znowu uszedł w
góry sam jeden (Jana 6:15).
Werset dodatkowy: Jana 18:36.

4) Jakiego traktowania ze strony ludzi pozostających w świecie może się
spodziewać ten, kto się odłącza od świata i zostaje chrześcijaninem?
Wszyscy pragnący żyć ze zbożnym oddaniem w łączności z Chrystusem Jezusem będą
też prześladowani (2 Tym. 3:12).

Gdybyście należeli do świata, świat lubiłby co swoje. Ponieważ jednak nie należycie
do świata, ale ja was ze świata wybrałem, więc świat was nienawidzi. (...) Jeżeli mnie
prześladowali, i was będą prześladować (Jana 15:19-21).
Wersety dodatkowe: Łukasza 21:12, 13.

5) Jak odłączenie się chrześcijanina od świata rzutuje na jego pracę
zarobkową?
Kto się dopuszczał kradzieży, niech już nie kradnie, ale raczej niech ciężko pracuje,
czyniąc trudem swoich rąk co jest dobrego, aby miał się czym dzielić z będącym w
potrzebie (Efez. 4:28).

Diabeł (...) jest kłamcą i ojcem kłamstwa (Jana 8:44).
Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie odziedziczą Królestwa Bożego? Nie dajcie się
zwodzić. Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani mężczyźni
utrzymywani do celów przeciwnych naturze, ani tacy, którzy się kładą z

mężczyznami, ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani przeklętnicy, ani zdziercy nie
odziedziczą Królestwa Bożego (1 Kor. 6:9, 10).

I na pewno będzie ogłaszał wyroki między wieloma ludami oraz prostował sprawy
dotyczące dalekich potężnych narodów. I trzeba będzie przekuć miecze na lemiesze a
włócznie na nożyce ogrodnicze. Nie podniesie miecza naród przeciw narodowi ani się

już nie będą uczyć wojowania (Mich. 4:2, 3).
[Napisz] im, żeby się wstrzymywali (...) od krwi (Dzieje 15:20).
Widząc, że chcą przyjść i go pochwycić, aby go uczynić królem, Jezus znowu uszedł w

góry sam jeden (Jana 6:15).

I usłyszałem z nieba inny głos, mówiący: „Wydostańcie się z niej [z Babilonu
Wielkiego], mój ludu, jeśli nie chcecie z nią uczestniczyć w jej grzechach i jeśli nie
chcecie odebrać czegoś z jej plag” (Obj. 18:4).
Wersety dodatkowe: Izajasza 2:2-4; Jana 17:16; Rzymian 13:8-10; 1 Koryntian 7:23.

6) Jakie jeszcze zasady biblijne pomogą chrześcijaninowi trzymać się z
dala od świata pod względem wyboru rozrywek i formy wypoczynku?
Nie dajcie się zwodzić: Złe towarzystwo psuje pożyteczne zwyczaje (1 Kor. 15:33).

Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeżeli ktoś miłuje świat, nie ma w nim
miłości Ojca, ponieważ w świecie wszystko — pragnienie ciała i pragnienie oczu, i
popisywanie się swymi środkami do życia — nie pochodzi od Ojca, lecz ze świata.
Nadto świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto spełnia wolę Boga,
pozostaje na zawsze (1 Jana 2:15-17).
Pilnie czuwajcie nad tym, żebyście postępowali nie jak niemądrzy, ale jak mądrzy,
wykupując sobie dogodny czas, ponieważ dni są złe. Z tej przyczyny przestańcie
zachowywać się nierozsądnie, lecz sobie uprzytamniajcie, co jest wolą Jehowy.

Ponadto nie upijajcie się winem, bo w tym jest rozpasanie, lecz bądźcie zawsze
napełnieni duchem, przemawiając do siebie nawzajem przez psalmy i wychwalanie
Boga, i pieśni duchowe, oraz śpiewajcie Jehowie przy akompaniamencie muzyki
rozbrzmiewającej w waszych sercach w imieniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa,
zawsze dziękując za wszystko naszemu Bogu i Ojcu (Efez. 5:15-20).

Rozpusta i wszelka nieczystość albo chciwość niech nawet nie będą wspominane
między wami, jak przystoi świętym (Efez. 5:3).
Wersety dodatkowe: Filipian 4:8; Efezjan 5:4; Kolosan 3:5, 6; Przysłów 26:18, 19.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jak studium Biblii pomogło ci odłączyć
się od świata? (b) Jakim naciskom i pokusom musiałeś się przeciwstawić, żeby
nawiązać i utrzymać dobre stosunki z Jehową? (c) Jakie rady biblijne uważasz za
szczególnie pomocne w trzymaniu się z dala od świata?

Współpraca międzywyznaniowa

Czy dla prawdziwych chrześcijan byłoby rzeczą stosowną oddawanie czci
Bogu razem z innymi ugrupowaniami religijnymi?
I usłyszałem z nieba inny głos, mówiący: „Wydostańcie się z niej [z Babilonu

Wielkiego], mój ludu, jeśli nie chcecie z nią uczestniczyć w jej grzechach i jeśli nie
chcecie odebrać czegoś z jej plag. Grzechy jej bowiem spiętrzyły się aż do nieba, a Bóg
przywołał na pamięć wyrządzone przez nią krzywdy” (Obj. 18:4, 5).

Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 10:20; 2 Koryntian 6:14-18; Mateusza 7:13, 14, 21-
23; 2 Tymoteusza 3:2, 5; Liczb 25:1, 2.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jakie znasz przykłady działalności
ekumenicznej, której prawdziwi chrześcijanie powinni się wystrzegać? (b) Dlaczego
każdy powinien się upewnić, czy zerwał wszystkie związki łączące go z różnymi

organizacjami religii fałszywej, zanim się zgłosi do chrztu, żeby zostać Świadkiem
Jehowy? (c) Co trzeba do tego zaliczyć?

Święta i uroczystości

1) Czy chrześcijanie są obowiązani święcić niektóre dni?
Ale teraz, skoro poznaliście Boga, albo raczej skoro staliście się znani Bogu, jakże to

odwracacie się z powrotem do słabych i nędznych żywiołów i znowu chcecie im
niewolniczo służyć? Skrupulatnie przestrzegacie dni i miesięcy, i pór, i lat! Obawiam
się, czy aby nie trudziłem się dla was na próżno (Gal. 4:9-11).
Wersety dodatkowe: Kolosan 2:16, 17.

2) Jedynie którą uroczystość religijną kazano obchodzić chrześcijanom?
Ponadto wziął chleb, złożył podziękowanie, rozłamał go i dał im, mówiąc: „To
oznacza moje ciało, które ma być wydane za was. Czyńcie tak w dalszym ciągu na
moją pamiątkę” (Łuk. 22:19).

Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 11:23-26.

3) Jakie zasady biblijne pomogą ci ustalić, czy masz święcić uroczystości
ogólnie obchodzone w twoim miejscu zamieszkania?
Nie należą do świata, jak i ja nie należę do świata (Jana 17:16).
Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeżeli ktoś miłuje świat, nie ma w nim
miłości Ojca, ponieważ w świecie wszystko — pragnienie ciała i pragnienie oczu, i
popisywanie się swymi środkami do życia — nie pochodzi od Ojca, lecz ze świata.

Nadto świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto pełni wolę Boga, pozostaje
na zawsze (1 Jana 2:15-17).
Wystarczy bowiem, że w czasie minionym wykonywaliście wolę narodów, tkwiąc w
wyuzdaniu, w pożądliwościach, nadużywaniu wina, hulankach, orgiach pijackich i

występnych bałwochwalstwach (1 Piotra 4:3).
Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 15:33; 2 Koryntian 6:14, 17; Galatów 5:19-21;
Rzymian 13:13.

4) W jakim kontekście Biblia wspomina o obchodzeniu urodzin? Jak się
wobec tego zapatrujesz na obchodzenie urodzin?
Podczas obchodzenia urodzin Heroda córka Herodiady tańczyła i tak się spodobała
Herodowi, że pod przysięgą obiecał jej dać, o cokolwiek poprosi. Wtedy ona za

namową matki rzekła: „Daj mi tu na tacy głowę Jana Chrzciciela”. A król, chociaż się
zasmucił, to jednak przez wzgląd na swe przysięgi i na współleżących kazał jej dać; i
posłał, i ścięto Jana w więzieniu. I przyniesiono na tacy jego głowę, i dano
dziewczynie, a ta zaniosła ją matce (Mat. 14:6-11).
Wersety dodatkowe: Rodzaju 40:20-22; Kaznodziei 7:1, 8.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jakie święta i uroczystości, których
prawdziwi chrześcijanie powinni unikać, są popularne w tej okolicy? (b) Co robić,
żeby nie dać się wciągnąć w obchodzenie świąt i uroczystości niezgodnych z zasadami
chrześcijańskimi? (c) Jak mógłbyś pomóc swoim niepełnoletnim dzieciom wystrzegać

się niechrześcijańskich praktyk związanych z obchodzeniem świeckich świąt?

Chrzest

1) Dlaczego Świadkowie Jehowy chrzczą w wodzie przyjmujących wiarę
chrześcijańską?
Idźcie więc i pozyskujcie uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich w
imię Ojca i Syna, i ducha świętego (Mat. 28:19).

Kazał ich ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa (Dzieje 10:48).
Wersety dodatkowe: Mateusza 3:13-17; 1 Piotra 2:21; Dzieje Apostolskie 8:12, 35-38.

2) Kto powinien zostać ochrzczony? Kiedy?
Ci, którzy szczerze przyjęli jego słowo, zostali ochrzczeni (Dzieje 2:41).
Gdy uwierzyli Filipowi, który oznajmiał dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu

Jezusa Chrystusa, dali się ochrzcić (Dzieje 8:12).

Okażcie skruchę, i niech każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa (Dzieje
2:38).
Wersety dodatkowe: Hebrajczyków 10:5-7; Łukasza 3:21, 23; 1 Piotra 3:21.

3) Co to znaczy być ochrzczonym w imię: (a) Ojca? (b) Syna? (c) ducha
świętego?
Ty, którego imię jest Jehowa, Tyś sam Najwyższym nad całą ziemią (Ps. 83:18 [83:19,
BT]).

Bóg wyniósł go na wyższe stanowisko i łaskawie dał mu imię, które jest ponad każde
inne imię, tak iż w imię Jezusa ma się zginać każde kolano tych, co są w niebie, i tych,
co na ziemi i tych, co pod ziemią, a każdy język ma otwarcie przyznawać, że Jezus
Chrystus jest Panem ku chwale Boga, Ojca (Filip. 2:9-11).
Będę prosić Ojca, a da wam innego pomocnika, aby był z wami na zawsze, ducha

prawdy (Jana 14:16, 17).
Wersety dodatkowe: Objawienie 1:5; Joela 3:1, 2, Bw.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Dlaczego chcesz być ochrzczony? (b)
Czy już dostosowałeś swoje życie do sprawiedliwych wymagań Jehowy zgodnie z tym,
czego się dowiedziałeś przez studiowanie Biblii? (c) Czy już razem z innymi bierzesz
udział w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie, dając tym dowód, że rozumiesz, iż
Jehowa oczekuje tego od ciebie? (d) Czy przedstawiłeś Jehowie w modlitwie

pragnienie zostania Jego oddanym świadkiem oraz służenia Mu w jedności z Jego
zorganizowanym ludem?

CZĘŚĆ III — DOSTOSOWANIE SIĘ DO

WYMAGAŃ JEHOWY

Jeszcze w ogrodzie Eden pierwszy mężczyzna i pierwsza kobieta przyłączyli się do
buntu, który wszczął „pierwotny wąż”, Szatan Diabeł (Obj. 12:9). Przestali
dostosowywać się do wymagań Jehowy. Usiłując uniezależnić się od Boga, poszli
własną drogą. Odtąd droga, którą obrała ludzkość, potwierdza jedynie prawdziwość

słów zapisanych w Jeremiasza 10:23, gdzie czytamy: „Dobrze wiem, Jehowo, że nie
do ziemskiego człowieka należy jego droga. Do człowieka, który idzie, nie należy
nawet pokierowanie własnymi krokami”.
Studiując Biblię, dowiedziałeś się, że Jehowa zamierza znowu podporządkować sobie

wszystko, jak to było na początku (Efez. 1:8-10; 1 Kor. 15:24-28). Gdy sobie to
uświadomiłeś, zapewne zapragnąłeś znaleźć swoje miejsce w ustanowionym przez
Jehowę systemie rzeczy i poddać się Jego władzy. Poniższe pytania i odnoszące się do
nich wersety biblijne pomogą ci sprawdzić, jak się zapatrujesz na podporządkowanie

się wymaganiom Jehowy w związku z organizacją zborową, chrześcijańskim życiem

rodzinnym oraz dzisiejszymi władzami politycznymi.

Podporządkowanie się w zborze

1) Jaka zasada leży u podstaw wymagań Jehowy wewnątrz zboru
chrześcijańskiego?
Chciałbym jednak, żebyście wiedzieli, iż głową każdego mężczyzny jest Chrystus, a
głową niewiasty mężczyzna, zaś głową Chrystusa jest Bóg (1 Kor. 11:3).
On [Jezus Chrystus] jest głową ciała, zboru (Kol. 1:18).
Wersety dodatkowe: Efezjan 1:22, 23; Hebrajczyków 12:9; Jakuba 4:7.

2) Dlaczego dostosowanie się do wymagań Jehowy w zborze
chrześcijańskim jest dzisiaj szczególnie ważne?
Bóg nie jest Bogiem nieporządku, lecz pokoju. (...) Ale niech wszystko odbywa się
godnie i w należytym porządku (1 Kor. 14:33, 40).
Ty wszakże zachowuj we wszystkim trzeźwą rozwagę, (...) wykonuj pracę

ewangelizatora, dokładnie spełniaj swą służbę (2 Tym. 4:5).
Wersety dodatkowe: Efezjan 4:16; 1 Koryntian 12:18, 28.

3) Podaj przykłady stosowania się uczniów Jezusa do jego wskazówek,
dzięki czemu mogli pełnić służbę w należytym porządku.
Wtedy przywołał dwunastu i zaczął ich rozsyłać po dwóch, i dał im władzę nad
duchami nieczystymi. I zgromadzili się apostołowie przed Jezusem, i zdali mu sprawę

ze wszystkiego, co uczynili i czego nauczali (Marka 6:7, 30).
Potem wyznaczył Pan siedemdziesięciu innych i rozesłał ich po dwóch przed sobą do
każdego miasta i miejscowości, do których się wybierał (Łuk. 10:1).
Wersety dodatkowe: Łukasza 9:14-17; Mateusza 10:1-23.

4) Jak Jezus kieruje dziś zborem chrześcijańskim jako jego głowa?
Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i rozumnym, którego pan jego ustanowił
nad czeladzią, aby jej dawał pokarm na czas słuszny? Szczęśliwy ten niewolnik, jeśli

jego pan przybywszy znajdzie go tak czyniącego. Zaprawdę powiadam wam:
Ustanowi go nad całą swoją majętnością (Mat. 24:45-47).
A pomocnik, duch święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, ten nauczy was
wszystkiego i przywiedzie wam z powrotem na pamięć wszystko, co wam
opowiadałem (Jana 14:26).

Wersety dodatkowe: Łukasza 12:42-44; Jana 16:12-14.

5) Jak przewodnictwo Chrystusa w zborze jest widzialnie
reprezentowane?

Z Miletu posłał do Efezu i wezwał starszych zboru. Kiedy przybyli do niego, rzekł im:
„(...) Uważajcie na siebie samych i na całą trzodę, wśród której duch święty ustanowił
was nadzorcami, abyście paśli zbór Boży” (Dzieje 20:17, 18, 28).
Nawołuję starszych wśród was (...): Paście powierzoną wam trzodę Bożą nie pod
przymusem, lecz dobrowolnie, i nie z umiłowania nieuczciwego zysku, lecz z ochotą,
ani nie odgrywając roli panów nad tymi, którzy są dziedzictwem Bożym, lecz stając

się wzorami dla trzody (1 Piotra 5:1-3).

Wersety dodatkowe: Tytusa 1:5; Izajasza 32:1, 2.

6) Jak członkowie zboru dają dowody podporządkowania się

przewodnictwu Chrystusa w zborze?

Pamiętajcie o tych, którzy się podjęli wam przewodzić, którzy opowiadali wam Słowo
Boże, a rozważając wynik ich prowadzenia się, bierzcie wzór z ich wiary (Hebr. 13:7).
Bądźcie posłuszni tym, którzy się podjęli pośród was przewodzić i bądźcie ulegli, stale

bowiem czuwają nad waszymi duszami, jako mający zdać z tego sprawę; niech czynią
swoje z radością, a nie ze wzdychaniem, bo to przyniosłoby wam szkodę (Hebr.
13:17).
Wersety dodatkowe: 1 Tymoteusza 5:17; 1 Tesaloniczan 5:12, 13; 1 Koryntian 16:16.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Czy potrafisz wyjaśnić, kto dzisiaj jest
„niewolnikiem wiernym i rozumnym”? (b) Czym jest Ciało Kierownicze zboru

chrześcijańskiego? Jakiemu celowi służy? (Zob. Dzieje Apostolskie 6:1-6; 8:14; 15:1-
29; 16:4, 5). (c) Jakimi korporacjami posługuje się dzisiaj Ciało Kierownicze, aby po
całym świecie rozgłaszać dobrą nowinę? (d) Dlaczego dostosowywanie się do woli
Jehowy w zborze oznacza również materialne wspieranie działalności zboru według
swoich możliwości?

Podporządkowanie się w chrześcijańskim życiu rodzinnym

1) Kto według postanowienia Bożego jest głową zamężnej kobiety?

Żony, bądźcie poddane swym mężom, jak to przystoi w Panu (Kol. 3:18).
Żony niech będą poddane mężom jak Panu, ponieważ mąż jest głową żony, jak i
Chrystus jest głową zboru, będąc zbawicielem tego ciała (Efez. 5:22, 23).
Wersety dodatkowe: Tytusa 2:4, 5.

2) Jak mąż powinien się wywiązywać ze swego zadania? Na kim ma się
wzorować?
Mężowie powinni miłować swe żony jak własne ciała. Kto miłuje żonę, miłuje siebie
samego, a nikt nigdy nie ma w nienawiści własnego ciała, ale je karmi i pielęgnuje,

jak to i Chrystus czyni ze zborem (Efez. 5:28, 29).
Mężowie, miłujcie swe żony i nie gniewajcie się na nie aż do rozgoryczenia (Kol.
3:19).
Werset dodatkowy: 1 Piotra 3:7.

3) Czy żona mająca niewierzącego męża ma go uznawać za głowę?
Podobnie i wy, żony, bądźcie poddane swym mężom, aby — jeśli którzy nie są
posłuszni słowu — zostali pozyskani bez słowa postępowaniem żon, stawszy się
naocznymi świadkami waszego czystego prowadzenia się, połączonego z głębokim
szacunkiem (1 Piotra 3:1, 2).

Wersety dodatkowe: Rzymian 7:2; 1 Koryntian 7:10.

4) Kto odpowiada przed Bogiem za wychowywanie i karcenie dzieci?
A wy, ojcowie, nie drażnijcie się z dziećmi, lecz wychowujcie je w karności i podług

wytycznych Jehowy (Efez. 6:4).
Wersety dodatkowe: Kolosan 3:21; Przysłów 13:24; 29:15; Powtórzonego Prawa 6:6,
7.

5) Jakie obowiązki mają w rodzinie dzieci?

Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom w jedności z Panem, bo to jest sprawiedliwe:
„Miej w poszanowaniu ojca i matkę”, a to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: „Aby
ci się dobrze działo, abyś się długo utrzymał na ziemi” (Efez. 6:1, 3).
Dzieci, bądźcie we wszystkim posłuszne rodzicom, bo to jest bardzo miłe w Panu
(Kol. 3:20).

Wersety dodatkowe: Powtórzonego Prawa 5:16; Przysłów 1:8; 4:1; 6:20; 23:22.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) W jaki sposób, jako kobieta zamężna,

możesz dowieść, że jesteś poddana mężowi? (b) Czy uważasz to za sprawiedliwe i
słuszne? (c) Dlaczego podporządkowanie się jest dla ciebie korzystne nawet wówczas,
gdy mąż nie ceni sobie twojego współdziałania pod tym względem? (d) Jakiej
światowej postawy musisz się wystrzegać, jeżeli jesteś ojcem rodziny i w

sprawowaniu przewodnictwa chciałbyś się wzorować na Chrystusie? (e) Jaki pożytek
możesz odnieść ty sam i twoja rodzina, jeżeli jako niepełnoletni jesteś
podporządkowany rodzicom? (f) Wskutek czego to podporządkowanie się może
nieraz być dla ciebie trudne?

Podporządkowanie się władzom świeckim

1) Jaka ma być postawa chrześcijan wobec władz świeckich?
Każda dusza niech będzie podporządkowana władzom zwierzchnim, bo nie ma
władzy, jak tylko za sprawą Boga; istniejące władze zajmują swoje miejsce za sprawą
Boga (Rzym. 13:1).

Wciąż przypominaj im, żeby byli podlegli oraz posłuszni rządom i władzom jak
panom (Tyt. 3:1).
Wersety dodatkowe: 1 Piotra 2:13, 14; Daniela 6:5; Dzieje Apostolskie 26:2, 3; 1
Tymoteusza 2:1-3.

2) Czy chrześcijanin musi płacić wszystkie podatki i uiszczać opłaty
wymagane przez prawo?
Oddajcie każdemu, co mu się należy: Kto żąda podatku, temu podatek; kto żąda
daniny, temu daninę; kto żąda bojaźni, temu taką bojaźń; kto żąda czci, temu taką

cześć (Rzym. 13:7).
Wersety dodatkowe: Łukasza 20:21-25.

3) Czy są takie okoliczności, w których chrześcijanin może odmówić
podporządkowania się władzom świeckim?

Wówczas zawezwali ich i nakazali im, aby nigdzie się nie wypowiadali ani nie
nauczali na podstawie imienia Jezusa. Lecz w odpowiedzi na to Piotr i Jan rzekli im:
„Czy to jest sprawiedliwe w oczach Bożych słuchać was zamiast Boga, rozsądźcie
sami. Ale my nie możemy zaprzestać mówienia o tym, cośmy widzieli i słyszeli”

(Dzieje 4:18-20).

W odpowiedzi Piotr i drudzy apostołowie rzekli: „Słuchać jako władcy musimy raczej
Boga niż ludzi” (Dzieje 5:29).

Wersety dodatkowe: Izajasza 2:4; Daniela 3:16-18; 6:4-24; Wyjścia 1:15-20.

4) Czy chrześcijanie mają przestrzegać takich nie pozostających w
sprzeczności z prawem Bożym przepisów, jak sporządzanie aktów
ślubów i urodzeń, udzielanie informacji podczas spisów ludności oraz
zdobywanie wymaganych uprawnień i zezwoleń?

W owych dniach wyszedł dekret (...), aby spisano całą zamieszkaną ziemię. (...)

Oczywiście poszedł też Józef z Galilei, żeby go spisano razem z Marią, która została
mu dana w małżeństwo (Łuk. 2:1-5).
Wciąż przypominaj im, żeby byli podlegli oraz posłuszni rządom i władzom jak

panom (Tyt. 3:1).

Wersety dodatkowe: 1 Tymoteusza 3:2, 9; por. Dzieje Apostolskie 18:1-3;
Hebrajczyków 13:4.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Dlaczego trzeba się podporządkować

władzom świeckim, nawet gdyby ich panowanie wydawało się uciążliwe? (b) Jak
można się podporządkować władzom politycznym bez naruszania chrześcijańskiej
neutralności?

CZĘŚĆ IV — UCZYNKI, KTÓRE POTWIERDZAJĄ

WIARĘ CHRZEŚCIJAŃSKĄ (Jak. 2:18)

Obcując ze Świadkami Jehowy chyba zauważyłeś, że są to ludzie zapracowani,
„zawsze bardzo zajęci dziełem Pańskim” (1 Kor. 15:58). Już sam fakt, że mogłeś

zdobyć gruntowną wiedzę o Jehowie i Jego zamierzeniu, stanowi dowód pilnych
starań i wysiłków, jakie dla twego dobra podejmował lud oddany Jehowie.
Jeszcze przed rozpoczęciem rozważania ze starszymi zboru tej części książki
Zorganizowani do pełnienia naszej służby powinno być wyraźnie widoczne twoje
szczere docenianie tego, czego się dowiedziałeś. Okazujesz to, gdy starasz się być

obecny na wszystkich zebraniach zborowych i bierzesz w nich udział. Powinieneś też
regularnie brać udział w ogłaszaniu Królestwa i pomaganiu innym, aby poznawali
Jehowę i dowiadywali się o tym, co On czyni dla ludzkości (Mat. 24:14; 28:19, 20).
Nie wystarczy wiedzieć, co jest słuszne i umieć poprawnie odpowiedzieć na określone

pytania. Posiadana wiedza ma niewielką wartość, jeżeli nie robi się z niej
praktycznego użytku dla dobra własnego i drugich (Jana 13:17; 1 Jana 5:3).

Zwracając się do tych, którzy zadawali szczere pytania, prorok Jehowy Micheasz
napisał: „Z czym mam stanąć przed Jehową? Z czymże mam się pokłonić przed

Bogiem na wysokości? Czy mam stanąć przed Nim z ofiarami całopalnymi, z
jednorocznymi cielętami? Czyż Jehowa będzie miał upodobanie w tysiącach baranów,
w dziesiątkach tysięcy strumieni oliwy? Czy mam dać swego pierworodnego za swój
bunt, owoc swego łona za grzech mej duszy? Powiedział ci przecież, człowiecze

ziemski, co jest dobre. A czegoż Jehowa żąda od ciebie poza tym, żebyś czynił

sprawiedliwość i miłował życzliwość oraz był skromny, chodząc ze swoim Bogiem?”
(Mich. 6:6-8). Tak, Jehowa życzy sobie, żebyś chodził z Nim skromnie, żebyś oddał
Mu swoje serce i znajdował przyjemność w spełnianiu Jego woli (Prz. 23:26).
Poniższe pytania pomogą ci wyraźnie uzmysłowić sobie i utrwalić w pamięci, jakich

uczynków Jehowa wymaga od chrześcijan. Pomogą ci też jeszcze przed poddaniem
się ochrzczeniu w wodzie nabrać pewności, czy twoje oddanie odpowiada
wymaganiom Jehowy Boga. Możesz być pewny, że Jehowa bardzo sobie ceni twą
szczerą reakcję na niezasłużoną życzliwość, którą ci okazał.

Związek między uczynkami a wiarą

Dlaczego nasza chrześcijańska wiara musi być poparta uczynkami
miłymi Bogu?

Tak też wiara, jeśli nie ma uczynków, sama w sobie jest martwa. Ktoś wszakże powie:
„Ty masz wiarę, a ja mam uczynki. Pokaż mi swoją wiarę w oderwaniu od uczynków,

a ja ci pokażę wiarę na podstawie uczynków”. Istotnie, jak martwe jest ciało bez

ducha, tak też wiara bez uczynków jest martwa (Jak. 2:17, 18, 26).
Zakończenie sprawy, po wysłuchaniu wszystkiego, jest takie: Bój się prawdziwego
Boga i przestrzegaj Jego przykazań. Na tym bowiem polega cały obowiązek człowieka.
Bo wszelkiego rodzaju uczynek prawdziwy Bóg sam pociągnie pod sąd przewidziany
dla każdej rzeczy skrytej, czy dobrej, czy złej (Kazn. 12:13, 14).

Wersety dodatkowe: Jana 6:27-29; 13:17; Jakuba 1:27; 4:17; por. Mateusza 7:15-27.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Pod jakim względem uczynki
chrześcijańskie różnią się od uczynków wymaganych przez Prawo? (b) Dlaczego
porównywanie naszych uczynków wiary z uczynkami innych braci byłoby

niewłaściwe?

Zebrania chrześcijańskie

1) Dlaczego dobrze jest chodzić na zebrania zborowe?

Zważajmy też jedni na drugich, aby się pobudzać do miłości i właściwych uczynków,
nie opuszczając naszych wspólnych zebrań, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale
zachęcając się wzajemnie, a to tym więcej, gdy widzicie zbliżanie się dnia (Hebr.
10:24, 25).
Wersety dodatkowe: Przysłów 18:1; Rzymian 1:11, 12.

2) Jaką właściwą postawę powinniśmy zachowywać wobec możliwości
spotykania się z naszymi duchowymi braćmi i siostrami?
Radowałem się, gdy mi mówiono: „Pójdźmy do domu Jehowy” (Ps. 122:1).

Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 16:19, 20; Rzymian 16:16; 1:11.

3) Jakie informacje, pożyteczne dla ludu Jehowy, są rozważane na
zebraniach?
Kiedy ten list zostanie u was przeczytany, postarajcie się, żeby został też przeczytany

w zborze Laodycejczyków, a wy żebyście przeczytali list z Laodycei (Kol. 4:16).
Kto rzeczywiście jest wiernym zarządcą, roztropnym, którego pan ustanowi nad
swoją służbą, aby jej dawał w słusznym czasie należną miarę żywności? (Łuk. 12:42).
Wersety dodatkowe: Objawienie 2:1; 3:1; Dzieje Apostolskie 13:1; 1 Tymoteusza 5:17.

4) Czyje nauki i wskazówki są podawane na zebraniach zborowych?
A wszyscy twoi synowie będą wyuczeni przez Jehowę i obfity będzie pokój twych
synów (Izaj. 54:13).
Wersety dodatkowe: Hioba 36:22; Izajasza 30:20; Rzymian 15:4.

5) Dlaczego przy każdej nadarzającej się sposobności powinieneś brać
udział w zebraniach zborowych przez dawanie komentarzy lub w inny
sposób?

Chcę oznajmiać Twe imię swoim braciom; będę Cię wysławiał pośród zgromadzenia

(Ps. 22:22).
Zważajmy też jedni na drugich, aby się pobudzać do miłości i właściwych uczynków
(Hebr. 10:24).
Wersety dodatkowe: Rzymian 10:9, 10.

6) Kto ma być obecny na zebraniach zborowych, żeby się uczyć
sprawiedliwości?
Zgromadź lud, mężczyzn i kobiety, i dzieci (...) aby słuchali i się uczyli, ponieważ
mają się bać Jehowy, waszego Boga, i zważać na to, aby spełniać wszystkie słowa tego
prawa (Powt. Pr. 31:12).
Wersety dodatkowe: Nehemiasza 8:1-3; por. Dzieje Apostolskie 16:1, 2 z 2
Tymoteusza 3:14, 15.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Na jakie wysiłki się zdobywasz, żeby
regularnie przychodzić na zebrania zborowe? (b) Jakie korzyści odniosłeś z
regularnego spotykania się ze Świadkami Jehowy? (c) Dlaczego staranne
przygotowanie się do każdego zebrania wychodzi na dobre? Jak znajdujesz na to
czas?

Nasza służba Królestwa

1) Jaką pilną pracę, zaleconą w Biblii, powinni obecnie wykonywać
wszyscy chrześcijanie?

Ta dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi, na
świadectwo wszystkim narodom; i wtedy nadejdzie koniec (Mat. 24:14).
Idźcie więc i pozyskujcie uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich w
imię Ojca i Syna, i ducha świętego, ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co wam
przykazałem (Mat. 28:19, 20).

Wersety dodatkowe: Marka 13:10; Dzieje Apostolskie 1:8; 2:17, 18.

2) Jak według poniższych wersetów biblijnych możemy pełnić naszą
służbę?

Wkrótce potem zaczął wędrować od miasta do miasta i od wsi do wsi, głosząc i
oznajmiając dobrą nowinę o Królestwie Bożym (Łuk. 8:1).
Pewna kobieta imieniem Marta przyjęła go jako gościa do domu. Ta kobieta miała też
siostrę, którą zwano Marią, a ona usiadła u stóp Pana i słuchała jego słów (Łuk.
10:38, 39).

Jezus, zmęczony drogą, siedział sobie przy studni. (...) Samarytanka przyszła
naczerpać wody. (...) Rzekł do niej Jezus: „Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie
pragnął. Kto się napije wody, którą ja mu dam, nigdy już nie będzie spragniony”
(Jana 4:6-14).

Zaczął więc rozprawiać w synagodze z Żydami i innymi ludźmi oddającymi cześć
Bogu, a każdego dnia na rynku z tymi, którzy się tam znaleźli (Dzieje 17:17).

Nie wstrzymywałem się od opowiedzenia wam wszystkiego, co jest pożyteczne, ani od
nauczania was publicznie i od domu do domu (Dzieje 20:20).
Wersety dodatkowe: Mateusza 10:11-14; Dzieje Apostolskie 5:42; 18:4; Przysłów 1:20,
21.

3) Czy wykonujemy to dzieło o własnych siłach?

Jednakże mamy ten skarb w naczyniach glinianych, aby nadzwyczajna moc

pochodziła z Boga, a nie z nas samych (2 Kor. 4:7).
Wersety dodatkowe: 2 Tymoteusza 4:17; Objawienie 14:6; Mateusza 10:19, 20;
Filipian 4:13.

4) Dlaczego powinieneś chętnie głosić dobrą nowinę wszystkim
mieszkańcom przydzielonego ci terenu?
Na to Piotr otworzył usta i rzekł: „Niezawodnie dostrzegam, że Bóg nie jest

stronniczy, lecz w każdym narodzie człowiek, który się Go boi i czyni sprawiedliwość,
jest Mu przyjemny” (Dzieje 10:34, 35).
Wersety dodatkowe: Mateusza 24:14; Objawienie 14:6; Psalm 49:2, 3, Bw.

5) Dlaczego trzeba bardzo poważnie traktować obowiązek dzielenia się z
ludźmi dobrą nowiną?

Dlatego wzywam was, abyście w dniu dzisiejszym poświadczyli, że jestem czysty od
krwi wszystkich ludzi, bo nie uchylałem się od opowiadania wam wszelkich rad
Bożych (Dzieje 20:26, 27).
Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 9:16; Ezechiela 33:8; 1 Tymoteusza 4:16.
Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Czy teraz już regularnie co miesiąc
bierzesz udział w służbie Królestwa, głosząc innym dobrą nowinę? (b) Czy ktoś ci
pomaga i szkoli cię, żeby twoja służba kaznodziejska była owocna? (c) Dlaczego w

służbie Królestwa praca od domu do domu jest taka ważna? (d) Gdy spotkasz kogoś,
kto się szczerze zainteresował dobrą nowiną, jakiej dalszej pomocy powinieneś mu
udzielić? (e) Dlaczego byłoby to niewłaściwe, gdybyś — przykładając się do pracy —
porównywał swoją służbę ze służbą innych?

Oddawanie czci Jehowie dobrami materialnymi

1) Na jakim przykładzie z czasów starożytnego Izraela można się dzisiaj
wzorować we wspieraniu dzieła Królestwa pod względem materialnym?
Lud dał upust swej radości z tego składania dobrowolnych ofiar, bo z całego serca
ofiarowali dobrowolne dary Jehowie; i nawet sam król Dawid weselił się wielką
radością (1 Kron. 29:9).

Wersety dodatkowe: Wyjścia 35:21, 22, 29; Przysłów 3:9, 10; Malachiasza 3:10.

2) Czego Jezus uczył o szczodrym dawaniu?
I usiadł naprzeciw skarbon, i zaczął się przypatrywać, jak lud wrzucał pieniądze do
skarbon; a wielu bogaczy wrzucało dużo monet. I oto przyszła uboga wdowa, i
wrzuciła dwa pieniążki bardzo małej wartości. Wtedy zawołał uczniów i rzekł do nich:

„Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy ci, którzy
wrzucali pieniądze do skarbon, ponieważ wszyscy wrzucali z tego, co im zbywało, lecz

ona ze szczerej chęci wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie” (Marka 12:41-
44).

Wykazałem wam we wszystkim, że tak się trudząc musicie wspierać słabych i
zachowywać w pamięci słowa Pana Jezusa, który sam powiedział: „Więcej szczęścia
wynika z dawania niż z otrzymywania” (Dzieje 20:35).
Werset dodatkowy: Łukasza 6:38.

3) Jaki przykład pod względem wspierania zboru dali chrześcijanie w I

wieku naszej ery?

We wszystkim wzbogacacie się od wszelkiego rodzaju szczodrości, która za naszym
pośrednictwem sprawia, że są składane podziękowania Bogu; ponieważ pełnienie tej
publicznej służby ma nie tylko obficie zaspokoić potrzeby świętych, ale ma też być

bogate w liczne wyrazy podziękowań składanych Bogu. Dzięki temu, czego dowodzi ta

służba, wychwalają Boga, ponieważ wy podporządkowujecie się dobrej nowinie o
Chrystusie, jak to publicznie oznajmiacie, i ponieważ jesteście szczodrzy w dawaniu
im i wszystkim; i w swoich błaganiach za was tęsknią za wami z powodu okazanej

wam nadzwyczajnej niezasłużonej życzliwości Bożej (2 Kor. 9:11-14).

Wersety dodatkowe: Filipian 4:14-16; Rzymian 15:26.

4) Dlaczego musimy się zatroszczyć o braci i siostry, którzy potrzebują
wsparcia materialnego?

Jeżeli ktoś z was powie bratu lub siostrze, którzy nie mają odzieży i brakuje im
codziennego pożywienia: „Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta”, a nie da
im tego, co konieczne dla ich ciała, co z tego za pożytek? (Jak. 2:15, 16).
Wersety dodatkowe: Jakuba 1:27; 2 Koryntian 9:1, 2; Przysłów 11:25.

5) Co jeszcze ważniejszego od datków materialnych powinniśmy
ofiarować na rozwój rozgłaszania dobrej nowiny?

Zatem upraszam was, bracia, przez zmiłowanie Boże, żebyście składali swe ciała na
ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu — na świętą służbę pełnioną waszą zdolnością
rozumowania (Rzym. 12:1).
Przez niego stale składajmy Bogu ofiarę wysławiania, to jest owoc warg publicznie
wyznawających Jego imię (Hebr. 13:15).

Wersety dodatkowe: Marka 12:30, 31; Mateusza 28:19, 20.

6) Jak się zapatrywać na stawianie do dyspozycji w służbie dla Jehowy
siebie i swych dóbr materialnych?

Czymże ja jestem i czymże jest mój lud, żebyśmy zachowali siłę, aby ochotnie składać
takie ofiary? Bo wszystko, co Ci dajemy, jest od Ciebie, i pochodzi z Twojej ręki (1
Kron. 29:14).
Wersety dodatkowe: 1 Koryntian 4:7; 2 Koryntian 9:6, 7; Łukasza 17:10.

Pytania, które można by jeszcze omówić: (a) Jakie potrzeby miejscowego zboru są
zaspokajane z dobrowolnych datków? (b) W jaki sposób datki przesyłane
bezpośrednio do najbliższego biura oddziału Towarzystwa Strażnica przyczyniają się
do rozwoju dzieła ogłaszania dobrej nowiny? (c) Dlaczego wszelkie datki powinny być
dobrowolne, a nie wypraszane ani wyznaczane?

Oddanie się Bogu i chrzest

1) Jaką postawę powinno się zawsze zajmować wobec spełniania woli
Jehowy?
W spełnianiu woli Twej, Boże mój, znalazłem upodobanie, a Twoje prawo mam w
głębi swego jestestwa (Ps. 40:8).

Szczęśliwy człowiek, który się boi Jehowy i który znajduje wielkie upodobanie w Jego
przykazaniach (Ps. 112:1).
Dla mnie pokarmem jest czynienie woli Tego, który mnie posłał, i dokończenie Jego

dzieła (Jana 4:34).
Wersety dodatkowe: Hebrajczyków 10:9; Łukasza 10:27.

2) Dlaczego ta radość i gotowość powinna górować nawet wtedy, gdy
jesteśmy prześladowani lub w jakiś inny sposób wystawiani na próbę?

Uważajcie to za samą radość, bracia moi, gdy się spotykacie z różnymi próbami, bo
przecież wiecie, że sprawdzona wartość waszej wiary daje wytrwałość (Jak. 1:2, 3).
Poszli sprzed Sanhedrynu, ciesząc się, że zostali poczytani za godnych znoszenia
zniewag dla jego imienia (Dzieje 5:41).
Wersety dodatkowe: Mateusza 5:10-12; 1 Piotra 2:20; 4:14.

3) Co to znaczy oddać się Jehowie na służbę?

Oto przyszedłem (w zwoju księgi napisano o mnie), aby czynić Twoją wolę, o Boże,
(...) „Oto przyszedłem, aby czynić Twoją wolę” (Hebr. 10:7, 9).
Wówczas Jezus rzekł do uczniów: „Jeżeli ktoś chce pójść za mną, niech się wyrzeknie
samego siebie i podejmie swój pal męki, i niech naśladuje mnie bezustannie” (Mat.
16:24).
Wersety dodatkowe: Psalm 143:10; Kaznodziei 12:13; por. 1 Królów 18:21 i Ozeasza
9:10.

4) Dlaczego ktoś, kto okazał szczerą skruchę, nawrócił się i postanowił
wstąpić w ślady Chrystusa, powinien zostać ochrzczony?
Idźcie więc i pozyskujcie uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich w
imię Ojca i Syna i ducha świętego (Mat. 28:19).

Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, aby go ochrzcił (Mat. 3:13).
Do tego biegu zresztą zostaliście powołani, bo i Chrystus cierpiał za was,
pozostawiając wam wzór, abyście szli dokładnie jego śladami (1 Piotra 2:21).
Wersety dodatkowe: Dzieje Apostolskie 8:12, 35, 36; 19:5; 22:16; 1 Piotra 3:21.

5) Dlaczego oddanych Bogu i ochrzczonych chrześcijan słusznie nazywa
się Świadkami Jehowy?
„Wyście moimi świadkami”, brzmi wypowiedź Jehowy, „jak i sługą moim, którego

obrałem, żebyście się dowiedzieli i uwierzyli we mnie, i abyście zrozumieli, że jestem
Ten sam. Przede mną nie utworzono Boga, a po mnie nadal nie było żadnego. Ja — Ja
jestem Jehowa, a poza mną nie ma zbawcy. Sam powiadałem i wybawiałem, i
powodowałem, że o tym słyszano, gdy nie było wśród was obcego boga. Zatem
jesteście moimi świadkami”, brzmi wypowiedź Jehowy, „a ja jestem Bogiem” (Izaj.

43:10-12).
I od Jezusa Chrystusa, „Wiernego Świadka”, „Pierworodnego z umarłych” i „Władcy
królów ziemi” (Obj. 1:5).
Wersety dodatkowe: Jana 18:37; Objawienie 3:14; 1 Piotra 2:9, 21.

KOŃCOWE PYTANIA DO OMÓWIENIA

(a)

Dlaczego po ochrzczeniu cię w wodzie istotne znaczenie będzie mieć dla ciebie
trzymanie się dobrego planu studium i regularnego udziału w służbie
kaznodziejskiej? (b) Pod jakim względem bliskie kontakty ze zborem pomogą

ci żyć zgodnie z oddaniem się Jehowie? (c) Jak chcesz dowieść Jehowie, że Mu
się oddałeś szczerze i z całego serca? (d) Czy jesteś całkowicie przekonany, że

przy najbliższej okazji powinieneś dać się ochrzcić?