1
Politechnika Wrocławska
W y d z i a ł M e c h a n i c z n y
W y d z i a ł M e c h a n i c z n y
Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji
Kierunek studiów:
Mechatronika
Mechatronika
Studia I-stopnia, rok I, sem. 2, rok akad. 2008/09
Materiały do wykładu „
Wst
ę
p do
Wst
ę
p do
mechatroniki
mechatroniki”
Aktuatory (nastawniki, człony wykonawcze)
Dr in
ż
. Zbigniew Smalec (p. 3.19 B-4)
Cz
ęść
3 (1 – 58)
Wrocław, 2009
Aktuatory s
ą
wa
ż
nymi składnikami układów
mechantronicznych. Porównuj
ą
c aktuator z człowiekiem, to
stanowi on mi
ęś
nie, które s
ą
niezb
ę
dne do wykonania
ruchów lub uzyskania sił. Ich sterowanie odbywa si
ę
przez
mózg (komputer procesowy), a ich zdolno
ść
funkcjonowania wymaga odpowiedniego przepływu krwi
(energii pomocniczej).
Patrz
ą
c z technicznego punktu widzenia pod poj
ę
ciem
aktuatora
aktuatora rozumie si
ę
zestawienie przetwornika energii
z członem nastawiaj
ą
cym mocy.
Człon nastawiaj
ą
cy mocy ł
ą
czy wchodz
ą
c
ą
energi
ę
W
(zwykle energi
ę
elektryczn
ą
) z sygnałem nastawiaj
ą
cym Y.
W ten sposób powstaje zmodulowana energia, która przez
przetwornik jest jest transformowana w odpowiedni rodzaj
energii wielko
ś
ci nastawiaj
ą
cej (najcz
ęś
ciej energi
ę
mechaniczn
ą
).
Zatem w układach mechatronicznych aktuatory stanowi
ą
człon ł
ą
cz
ą
cy przetwarzanie informacji z mechanicznym
układem podstawowym.
Aktuatory (człony wykonawcze)
Aktuator
Przetwornik
energii
Człon
nastawiaj
ą
cy mocy
Zmodulowana
energia
W
’
W
Energia
Sygnał
nastawiaj
ą
cy
Y
Wielko
ść
nastawiaj
ą
ca
Podział aktuatorów wg zasady działania
Systematyczny podział aktuatorów mo
ż
e by
ć
przeprowadzony w ró
ż
ny sposób w zale
ż
no
ś
ci od przyj
ę
tego kryterium:
realizowanego zadania zasadniczego (aktuatory drogi wzgl. siły),
fizycznej zasady działania (aktuatory elektromagnetyczne, piezoelektryczne, magnetostrykcyjne, ...),
grupy (aktuatory konwencjonalne, mikroaktuatory oraz nowe aktuatory),
postaci ruchu (aktuatory z ograniczonym i nieograniczonym ruchem).
Dalej zostan
ą
rozpatrzone poszczególne rodzaje aktuatorów wynikaj
ą
ce z zasady ich działania.
2
Rola aktuatorów w urz
ą
dzeniach mechatronicznych
Wła
ś
ciwo
ś
ci aktuatorów istotnie wpływaj
ą
na wydajno
ść
i gotowo
ść
całego urz
ą
dzenia
mechatronicznego. Dlatego aktuatory zaczynaj
ą
zajmowa
ć
kluczow
ą
pozycj
ę
we wszystkich obszarach
nowoczesnej automatyzacji procesów. Optymalizacja dotychczasowych oraz realizacja nowych funkcji
sterowniczych i regulacyjnych wymaga szerszego zastosowania lepszych i ta
ń
szych aktuatorów.
Dotyczy to szczególnie zada
ń
nastawczych w układach nap
ę
dowych najró
ż
norodniejszych maszyn
i urz
ą
dze
ń
, charakteryzuj
ą
cych si
ę
wysokimi wymaganiami w ekstremalnych warunkach pracy.
Przy tym nie chodzi tylko o dobre własno
ś
ci dynamiczne, czyli wykonywanie szybkich i dokładnie
pozycjonuj
ą
cych ruchów nastawczych. Na pierwszy plan wychodz
ą
coraz cz
ęś
ciej wymagania
systemowe. Chodzi tu o zwarte jednostki funkcjonalne, które mo
ż
na łatwo dopasowywa
ć
do
zmieniaj
ą
cych si
ę
zada
ń
. Nowoczesny aktuator powinien ponadto ułatwia
ć
nadzór i diagnoz
ę
, zarówno
siebie samego jak i całego urz
ą
dzenia mechatronicznego.
Konwencjonalne (mechaniczno-elektryczne) urz
ą
dzenia nastawcze nie spełniaj
ą
zwykle powy
ż
szych
wymaga
ń
. Ich jako
ść
funkcjonowania opiera si
ę
jeszcze w du
ż
ym stopniu na precyzji cz
ęś
ci (małych
tolerancjach wykonania). Dlatego przechodzi si
ę
dzi
ś
do mechatronicznych systemów nastawczych.
W miejsce dotychczas stosowanej kombinacji precyzyjnej mechaniki i prostego przetwarzania sygnału
pojawiaj
ą
si
ę
aktuatory „inteligentne”. Ich obszar funkcji jest rozszerzany przez intensywne, cyfrowe
przetwarzanie informacji. Zatem istotnym elementem aktuatora staje si
ę
oprogramowanie. Obejmuje
ono zarówno algorytm zdolny pracowa
ć
w czasie rzeczywistym jak i sposób projektowania regulatora.
Urz
ą
dzenia mikroprocesorowe (komputerowe) s
ą
coraz ta
ń
sze. Wymagana wydajno
ść
obliczeniowa czy
komunikacyjna jest łatwa do uzyskania. Opracowuje si
ę
nowe algorytmy regulacji i poprawia istniej
ą
ce.
Opieraj
ą
si
ę
one na odpowiednich modelach aktuatora i skuteczniej wykorzystuj
ą
fizykalne wła
ś
ciwo
ś
ci
nap
ę
dów nastawczych. Ponadto kompensuj
ą
takie czynniki jak: tolerancje wykonania, wahania
warunków pracy, naturalne zjawiska zu
ż
ycia. Trwała, wysoka dokładno
ść
pozycjonowania i du
ż
a
dynamika nastawiania mog
ą
by
ć
wtedy osi
ą
gni
ę
te przy prostej budowie aktuatora. Dodatkowo okazuje
si
ę
,
ż
e dost
ę
pne sygnały pomiarowe mo
ż
na zastosowa
ć
do nadzoru i diagnozy urz
ą
dzenia
nastawczego i to bez dodatkowych pomiarów
.
Termin „aktuator” wywodzi si
ę
z łaci
ń
skiego wyrazu „agitare” oznaczaj
ą
cego poruszanie,
nap
ę
dzanie. Okre
ś
la on urz
ą
dzenie nastawiaj
ą
ce (wykonawcze). Zadaniem aktuatorów jest
zamiana wielko
ś
ci nastawiaj
ą
cych o małej mocy, przy wykorzystaniu dodatkowej energii,
w wielko
ś
ci fizyczne o znacznie wy
ż
szym poziomie energii, w celu oddziaływania na proces.
Poj
ę
cie aktuator zawiera wszystkie rodzaje urz
ą
dze
ń
słu
żą
cych do wytwarzania sił i realizacji
ruchów.
W systemach mechatronicznych aktuatory znajduj
ą
si
ę
pomi
ę
dzy przetwarzaniem informacji
i oddziaływanym procesem. S
ą
to w szczególno
ś
ci aktuatory z wej
ś
ciem elektrycznym lub
płynowym (pneumatycznym albo hydraulicznym) i mechanicznymi wielko
ś
ciami wyj
ś
ciowymi,
takimi jak droga (przemieszczenie), siła lub pr
ę
dko
ść
. Ponadto wyst
ę
puj
ą
równie
ż
aktuatory
z zupełnie innymi zasadami działania, takimi jak np. efekt piezoelektryczny.
Aktuatory
Przetwornik
sygnału
Nap
ę
d
nastawiania
Przenoszenie
nastawiania
Regulator
nastawiania
Człon
nastawiaj
ą
cy
Wielko
ść
nastawiaj
ą
ca
Energia
zasilania
E
E’
Wielko
ść
wiod
ą
ca
Regulowany
Regulowany
aktuator
aktuator
Wielko
ść
steruj
ą
ca
Sterowany
Sterowany
aktuator
aktuator
E
A
’
E
A
3
(Moc elektryczna)
Interfejs
Sterowanie, regulacja
(procesor)
Interfejs
Człon nastawiaj
ą
cy
(elektronika mocy)
Przetwornik (silnik)
Przepływ energii
(Moc
mechaniczna:
P = M
ω
ωω
ω
P = F v)
Kierowanie procesem
Dane procesu
Przepływ energii
Aktuatory słu
żą
do sterowania przepływem energii i strumieni mas w procesach (siły, momenty, pr
ę
dko
ś
ci
liniowe, pr
ę
dko
ś
ci obrotowe). Ich sterowanie i regulacja odbywa si
ę
najcz
ęś
ciej za pomoc
ą
sygnałów
elektrycznych małej mocy, które s
ą
tworzone przez procesory (mikrosterowniki lub procesory sygnałowe).
Ogólnie aktuatory spełniaj
ą
funkcj
ę
podstawow
ą
jak
ą
jest „zamiana i nastawianie strumieni energii”.
W najprostszych zastosowaniach ich funkcja ogranicza si
ę
do zamiany energii. I tak np. silniki elektryczne
zamieniaj
ą
strumienie energii elektrycznej na energi
ę
mechaniczn
ą
.
Obserwuje si
ę
rosn
ą
ce zastosowanie układów
nap
ę
dowych (silników elektrycznych) małej mocy.
Ich wbudowywanie, konfiguracja i uruchamianie s
ą
uproszczone dzi
ę
ki sieciowym systemom
komunikacyjnym z prostymi interfejsami. Coraz
wi
ę
ksze znacznie ma tak
ż
e miniaturyzacja
aktuatorów i składników nap
ę
dów.
Rozwój mikroelektroniki prowadzi do coraz
wi
ę
kszej mocy obliczeniowej z mniejszej
przestrzeni i umo
ż
liwia coraz szybsze
i dokładniejsze wykonywanie zada
ń
przetwarzania
i nastawiania energii w procesach. Integracja
układów cyfrowych i analogowych w jednym
module MCM (ang. Multi-Chip-Module) umo
ż
liwia
budow
ę
zło
ż
onych zespołów o minimalnych
wymiarach i z minimaln
ą
liczb
ą
poł
ą
cze
ń
oraz
wysok
ą
niezawodno
ś
ci
ą
.
Istotny wpływ na rozwój aktuatorów ma tak
ż
e
technika mikrosystemów, która umo
ż
liwia
opracowanie wielu innowacyjnych rozwi
ą
za
ń
.
Aktuatory – systemy sieciowe i miniaturyzacja
Konwencjonalne aktuatory
W
ś
ród konwencjonalnych aktuatorów wyró
ż
nia si
ę
:
aktuatory elektromagnetyczne,
akuatory hydrauliczne,
aktuatory pneumatyczne,
aktuatory termiczne.
W konwencjonalnej technice nap
ę
dów jak równie
ż
w aplikacjach mechatronicznych s
ą
przewa
ż
nie stosowane obrotowe maszyny elektryczne (silniki). Natomiast w robotyce,
a tak
ż
e w maszynach technologicznych (np. obrabiarkach sterowanych numerycznie)
s
ą
cz
ę
sto stosowane serwo-silniki pr
ą
du stałego i przemiennego (z falownikami) oraz
silniki skokowe ze wzgl
ę
du na dobre mo
ż
liwo
ś
ci regulacji poło
ż
enia.
W nowoczesnych układach nap
ę
dowych jak równie
ż
systemach mechatronicznych
istotne znaczenie ma równie
ż
technika płynowa. Układy hydrauliczne i pneumatyczne
maj
ą
szerokie zastosowanie w wielu gał
ę
ziach przemysłu.
Aktuatory płynowe do realizacji ruchów i wytwarzania sił wykorzystuj
ą
media w postaci
cieczy (hydrauliczne) lub gazu (pneumatyczne). Media te maj
ą
energi
ę
kinetyczn
ą
lub
potencjaln
ą
i dzi
ę
ki temu s
ą
w stanie wykona
ć
prac
ę
w silniku lub członie
nastawiaj
ą
cym (np. siłowniku).
Aktuatory płynowe bardzo dobrze nadaj
ą
si
ę
do realizacji ruchów (przemieszcze
ń
)
liniowych. Dzi
ę
ki ich prostej budowie mog
ą
one zast
ę
powa
ć
wiele rozwi
ą
za
ń
elektrycznych. Jednak za pomoc
ą
aktuatorów płynowych utrudniona jest realizacja
dokładnych zada
ń
pozycjonowania.
4
Aktuatory (człony wykonawcze)
Oddziaływanie na procesy techniczne (zespoły robocze) odbywa si
ę
zwykle za pomoc
ą
urz
ą
dze
ń
nastawiaj
ą
cych
(aktuatorów), które zmieniaj
ą
okre
ś
lone wielko
ś
ci wej
ś
ciowe. Do tego celu jest najcz
ęś
ciej potrzebna energia pomocnicza:
elektryczna, hydrauliczna lub pneumatyczna.
Aktuatory s
ą
stosowane we wszystkich obszarach techniki. Ze wzgl
ę
du na ró
ż
norodne wymagania wyst
ę
puje wiele ich
rodzajów. Aktuatory dla systemów mechatronicznych maj
ą
zwykle elektryczne wielko
ś
ci wej
ś
ciowe i mechaniczne
wielko
ś
ci wyj
ś
ciowe, takie jak np. droga (przemieszczenie), pr
ę
dko
ść
lub siła. Klasyfikacj
ę
aktuatorów mo
ż
na
przeprowadzi
ć
ze wzgl
ę
du na rodzaj energii pomocniczej słu
żą
cej do wytwarzania siły (ruchu).
Elektryczno
ść
Energia elektryczna jest dost
ę
pna w wi
ę
kszo
ś
ci przypadków. Jej bezproblemowe wytwarzanie ze
stosunkowo wysok
ą
sprawno
ś
ci
ą
, w poł
ą
czeniu z dobrymi mo
ż
liwo
ś
ciami przesyłania i transformowania, daje du
żą
elastyczno
ść
. Ponadto, dzi
ę
ki tanim układom półprzewodnikowym, jest zapewnione proste nastawianie strumieni energii.
Realizacja przetwarzania sygnału i nap
ę
du odbywa si
ę
z wykorzystaniem jednakowej postaci energii, a cz
ę
sto tak
ż
e z tym
samym napi
ę
ciem. Dlatego te
ż
układy elektryczne wypieraj
ą
inne rozwi
ą
zania. Jedynie tam, gdzie nie jest to mo
ż
liwe ze
wzgl
ę
du na du
ż
e warto
ś
ci sił, wysokie temperatury lub ze wzgl
ę
dów bezpiecze
ń
stwa, w systemach mechatronicznych
musz
ą
by
ć
tak
ż
e stosowane inne rodzaje energii pomocniczej.
Hydraulika Strumie
ń
oleju pod ci
ś
nieniem w obwodach hydraulicznych zwykle musi by
ć
wytwarzany przez dodatkowo
zainstalowany zasilacz hydrauliczny. Ci
ś
nienia robocze wynosz
ą
od 100 do 400 bar. Zaletami układów hydraulicznych
jest uzyskiwanie du
ż
ych warto
ś
ci sił oraz zwarta budowa nap
ę
dów.
Pneumatyka Układy pneumatyczne s
ą
realizowane zarówno na podci
ś
nienie (szczególnie w samochodach ci
ęż
arowych),
jak i na nadci
ś
nienie (wzgl
ę
dem ci
ś
nienia atmosferycznego). Warto
ś
ci ci
ś
nienia s
ą
zwykle ograniczone do 6 – 8 bar,
a w automatyzacji procesów do 1,4 bar, co w porównaniu z układami hydraulicznymi prowadzi do du
ż
ych wymiarów
(gabarytów) w tych przypadkach, gdy wymagane s
ą
wi
ę
ksze warto
ś
ci sił. Konieczne jest zwykle tak
ż
e uzdatnianie
spr
ęż
onego powietrza. Nap
ę
dy pneumatyczne charakteryzuj
ą
si
ę
niezawodn
ą
i cich
ą
prac
ą
.
Sterownik
Nastawnik
energii
Przetwornik
energii
Układ
mechaniczny
Energia
pomocnicza
Sygnał
nastawiaj
ą
cy
Energia
Energia
nastawiania
Aktuator
Aktuator
Klasyfikacja i zasady działania aktuatorów
Aktuatory przetwarzaj
ą
analogowe lub cyfrowe sygnały urz
ą
dze
ń
sterowniczych w mechaniczne wielko
ś
ci
wyj
ś
ciowe (drog
ę
, sił
ę
, k
ą
t, moment obrotowy). Poziom mocy tych wielko
ś
ci znacznie przekracza sygnał
wej
ś
ciowy. Potrzebne do tego wzmocnienie mocy jest osi
ą
gane głównie na drodze elektrycznej, hydraulicznej
lub pneumatycznej. W zale
ż
no
ś
ci od energii pomocniczej mo
ż
na stosowa
ć
ró
ż
ne zasady nastawiania i
budowa
ć
ró
ż
ne aktuatory. Ogólnie mo
ż
na je podzieli
ć
na: elektromechaniczne, hydrauliczne i pneumatyczne
oraz niekonwencjonalne.
elektromechaniczne
płynowe
niekonwencjonalne
AKTUATORY
- silnik pr
ą
du stałego
- silnik pr
ą
du przemiennego
- silnik krokowy
- elektromagnes
- silnik liniowy
- siłowniki pneumatyczne
- siłowniki hydrauliczne
- piezoelektryczne
- magnetostrykcyjne
- elektrochemiczne
- termobimetaliczne
- z materiałów z "pami
ę
ci
ą
kształtu”
Stosunek mocy [W] do masy [kg] dla
typowych aktuatorów (bez
uwzgl
ę
dnienia zasilania)
Piezoelektryczny
Silnik pr
ą
du stałego
Siłownik hydrauliczny
Siłownik pneumatyczny
Podci
ś
nieniowy
Silnik krokowy
Elektromagnes
10 20 50 100 200 500 1000 2000 5000
W/ kg
5
W aktuatorach elektromagnetycznych przetwarzanie energii (mocy) elektrycznej w mechaniczn
ą
odbywa si
ę
z wykorzystaniem pola elektromagnetycznego. Aktuatory te dziel
ą
si
ę
na:
aktuatory elektrodynamiczne oraz
aktuatory reluktancyjne. (Reluktancja – rezystancja magnetyczna)
Sposób działania aktuatorów elektrodynamicznych opiera si
ę
na sile Lorenz’a. Wyst
ę
puje ona wtedy, gdy
przewodz
ą
cy pr
ą
d elektryczny przewód znajduje si
ę
w polu magnetycznym, przy czym pr
ą
d elektryczny i pole
magnetyczne musz
ą
wykonywa
ć
wzgl
ę
dem siebie ruchy.
Aktuatory elektrodynamiczne
Fizyczna zasada działania podczas tworzenia siły
w elektrodynamicznych nap
ę
dach widoczna jest na
rysunku.
Pole magnetyczne jest uzyskiwane za pomoc
ą
magnesów
trwałych. Je
ż
eli cewka z płyn
ą
cym przez ni
ą
pr
ą
dem
przemieszcza si
ę
, to na układ działa siła Lorenz’a.
Cewka
Magnes trwały
Zwora
ż
elazna
Do aktuatorów elektrodynamicznych zaliczane s
ą
: silniki pr
ą
du stałego oraz silniki pr
ą
du przemiennego.
Silniki pr
ą
du stałego s
ą
obecnie cz
ę
sto stosowanymi silnikami elektrycznymi o regulowanej pr
ę
dko
ś
ci obrotowej.
Wynika to szczególnie z takich ich zalet jak:
bezstopniowa mo
ż
liwo
ść
regulacji pr
ę
dko
ś
ci obrotowej w szerokim zakresie,
wysoka sztywno
ść
nap
ę
du (małe zmiany pr
ę
dko
ś
ci obrotowej wskutek obci
ąż
enia, tak
ż
e w przypadku braku
regulacji),
równomierny bieg,
wysokie własno
ś
ci dynamiczne.
Silnik pr
ą
du stałego zawiera stojan i wirnik. Składaj
ą
si
ę
one z współosiowych ferromagnetycznych cylindrów,
w których wn
ę
trzach s
ą
umieszczone cewki. Je
ż
eli obie cewki, tzn. wirnika i stojana s
ą
zasilane pr
ą
dem stałym,
to otrzymuje si
ę
silnik pr
ą
du stałego.
Zasad
ę
działania silnika pr
ą
du stałego mo
ż
na obja
ś
ni
ć
na podstawie przewodz
ą
cej p
ę
tli
umieszczonej w polu magnetycznym.
Do spowodowania ci
ą
głego
ruchu obrotowego silnika
kierunek przepływu pr
ą
du jest
stale zmieniany przez
elektromechaniczny przeł
ą
cznik
(komutator).
Je
ż
eli p
ę
tla
przewodz
ą
ca jest
ukierunkowana wzdłu
ż
linii pola
magnetycznego, to
pozostaje ona
nieruchoma w tej
pozycji.
W wyniku siły
Lorenz’a działa
moment obrotowy.
Ten moment obrotowy
powoduje obrót p
ę
tli
przewodz
ą
cej w
kierunku linii pola
magnetycznego.
Pr
ą
d stały
przepływaj
ą
cy przez
przewodz
ą
c
ą
p
ę
tl
ę
,
której o
ś
jest
obrotowo
uło
ż
yskowana
(wirnik), jest
pozycjonowana w
polu magnetycznym
trwałych magnesów.
Zasada działania i rodzaje silników pr
ą
du stałego
Ź
ródło
pr
ą
du
Szczotka
Uzwoje-
nie
Komu-
tator
Ogólny przypadek silnika pr
ą
du stałego jest taki,
ż
e zarówno w stojanie jak i wirniku s
ą
umieszczone cewki.
W zale
ż
no
ś
ci od rodzaju wzbudzenia pola magnetycznego stojana silniki pr
ą
du stałego dzieli si
ę
na:
• obcowzbudne - wzbudzanie odbywa si
ę
albo przez oddzielne napi
ę
cie w cewkach stojana albo jest to
wzbudzanie stałe (magnesy trwałe),
• samowzbudne, przy czym rozró
ż
nia si
ę
silniki bocznikowe i silniki szeregowe.
6
Silniki elektryczne pr
ą
du stałego
W systemach mechatronicznych wyst
ę
puje du
ż
y udział aktuatorów elektromechanicznych. Ogólna budowa ró
ż
nych
silników elektrycznych i ich podstawowe własno
ś
ci s
ą
przyjmowane jako znane. W porównaniu z silnikami stosowanymi
w maszynach w celu uzyskiwania sił, aktuatory elektromechaniczne w systemach mechatronicznych nie s
ą
przewidziane
do pracy ci
ą
głej i preferowanego kierunku obrotów, lecz słu
żą
one do nastawiania okre
ś
lonej pozycji. Wskutek tego
wyst
ę
puj
ą
inne wymagania, takie jak np. du
ż
a elektryczna i mechaniczna przeci
ąż
alno
ść
, wysoka dokładno
ść
pozycjonowania, dobre własno
ś
ci dynamiczne i zwi
ą
zany z tym mały moment bezwładno
ś
ci, wytwarzanie momentu
hamowania przy odporno
ś
ci na zu
ż
ycie, a tak
ż
e szeroki zakres zmian pr
ę
dko
ś
ci obrotowej. Doprowadziło to do rozwoju
specjalnych serwo-silników. Zakres mocy rozci
ą
ga si
ę
od małych silników o mocy kilku watów do nap
ę
dów o mocy w kW.
Silniki elektryczne pr
ą
du stałego z komutacj
ą
mechaniczn
ą
(ze szczotkami) do realizacji dynamicznych,
szybkich zada
ń
nastawiania i pozycjonowania s
ą
obecnie
wykonywane prawie wył
ą
cznie jako silniki bocznikowe
z magnesami trwałymi. Odznaczaj
ą
si
ę
one liniow
ą
charakterystyk
ą
zale
ż
no
ś
ci pr
ą
d-moment obrotowy, która jest
prawie niezale
ż
na od poło
ż
enia k
ą
towego wirnika. Kierunek
obrotów i pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
mo
ż
na w prosty sposób zmienia
ć
bezstopniowo przez zmian
ę
napi
ę
cia podawanego do wirnika.
Uzyskuje si
ę
szeroki zakres zmian pr
ę
dko
ś
ci obrotowych a
ż
do
1 : 10.000 oraz płynn
ą
prac
ę
silnika. Dlatego te
ż
silniki pr
ą
du
stałego dla standardowych zada
ń
w obszarze małych
i
ś
rednich mocy s
ą
tak
ż
e jeszcze obecnie dobrym i tanim
rozwi
ą
zaniem.
Własno
ś
ci silników pr
ą
du stałego z komutacj
ą
mechaniczn
ą
:
Zalety:
• dobre przebiegi regulacji dzi
ę
ki liniowej
charakterystyce pr
ą
d-moment obrotowy,
• dobre własno
ś
ci dynamiczne,
• bardzo wysoka płynno
ść
ruchu,
• du
ż
y zakres zmian pr
ę
dko
ś
ci obrotowej.
Wady:
• zu
ż
ycie komutatora i szczotek (obsługa),
• ograniczenie dynamiki i momentu zatrzymania
wskutek komutatora,
• złe odprowadzanie ciepła.
Silnik elektryczny z elektroniczn
ą
komutacj
ą
(bezszczotkowy)
Jeszcze do niedawna w wysoko-dynamicznych serwonap
ę
dach były stosowane przewa
ż
nie silniki pr
ą
du
stałego z komutacj
ą
mechaniczn
ą
. Obecnie w zakresie małych i
ś
rednich mocy nap
ę
dów s
ą
one coraz cz
ęś
ciej
zast
ę
powane przez silniki bezszczotkowe (synchroniczne serwo-silniki). Ich zaletami s
ą
m.in. praca
bezobsługowa i du
ż
a przeci
ąż
alno
ść
silnika ze wzgl
ę
du na brak mechanicznego układu komutacyjnego.
Dalsz
ą
zalet
ą
silników bezszczotkowych jest lepsze
odprowadzanie ciepła z uzwoje
ń
stojana. Oznacza to
równocze
ś
nie lepszy stosunek mocy do masy ni
ż
dla
porównywalnych silników z komutacj
ą
mechaniczn
ą
.
Jednak te zalety s
ą
zwi
ą
zane z bardziej zło
ż
onym
sprz
ę
tem do sterowania prac
ą
silnika oraz bogatszym
układem sensorów. W bezszczotkowym silniku
wyst
ę
puj
ą
tak
ż
e oscylacje momentu, które zostały
usuni
ę
te dopiero w nowoczesnych rozwi
ą
zaniach
takich jak np. sinusoidalna komutacja. Dlatego te
ż
mo
ż
e by
ć
ograniczona równomierno
ść
pracy, co
szczególnie negatywnie uwidacznia si
ę
w przypadku
wolnych ruchów obrotowych.
Własno
ś
ci silników elektrycznych z komutacj
ą
elektroniczn
ą
:
Zalety:
• bardzo dobre własno
ś
ci dynamiczne,
• du
ż
a przeci
ąż
alno
ść
,
• praca bezobsługowa,
• mały moment bezwładno
ś
ci i lepsza warto
ść
stosunku mocy do masy ni
ż
w silniku pr
ą
du stałego.
Wady:
• zestaw sensorów i kosztowny układ sterowania,
• cz
ę
sto ograniczona równomierno
ść
pracy
(oscylacje momentu obrotowego),
• wy
ż
sze koszty systemu nap
ę
dowego ni
ż
dla
konwencjonalnych silników pr
ą
du stałego.
Stojan z uzwojeniem pr
ą
du przemiennego
Wirnik z
wbudowanymi
płytkami z
magnesów
trwałych
7
Budowa i działanie silników pr
ą
du przemiennego jest oparte na podobnej zasadzie jak silników pr
ą
du
stałego. Stojan i wirnik składaj
ą
si
ę
z współosiowych cylindrów ferromagnetycznych, w których s
ą
umieszczone cewki. Je
ż
eli obie te cewki s
ą
zasilane pr
ą
dem przemiennym, to jest to podstawowa
posta
ć
silnika pr
ą
du przemiennego.
W porównaniu z silnikami pr
ą
du stałego, w silnikach pr
ą
du przemiennego ze wzgl
ę
du na zmienne
pole magnetyczne w wirniku mo
ż
e by
ć
zastosowany magnes ze stałym kierunkiem pola. Ponadto
wirnik mo
ż
e tak
ż
e zawiera
ć
trwałe magnesy. Dzi
ę
ki temu uzyskuje si
ę
silnik o prostej i zwartej
budowie.
Po rozruchu silnika jego wirnik obraca si
ę
zgodnie z wirowaniem pola magnetycznego, a zatem
synchronicznie. Je
ż
eli pole magnetyczne w stojanie zmienia swój kierunek wraz z napi
ę
ciem pr
ą
du
przemiennego, to wirnik wskutek zmiennego przyci
ą
gania i odpychania przy ka
ż
dym okresie pr
ą
du
sieci elektrycznej wykonuje pewien obrót.
Je
ż
eli wirnik zawiera cewki, to mog
ą
by
ć
one zasilane pr
ą
dem stałym, ale ze wzgl
ę
du na obracanie
si
ę
wirnika konieczne jest przekazywanie pr
ą
du przez pier
ś
cienie
ś
lizgowe.
Silniki pr
ą
du przemiennego mog
ą
by
ć
:
• synchroniczne,
• asynchroniczne,
• silniki elektroniczne (silniki EC).
W stojanie silnika synchronicznego wyst
ę
puje wiruj
ą
ce pole, a w wirniku pole magnetyczne.
Wirowanie pola uzyskuje si
ę
przez jedn
ą
lub wiele cewek znajduj
ą
cych si
ę
w stojanie. Silniki
synchroniczne podczas waha
ń
obci
ąż
enia zachowuj
ą
stał
ą
pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
. Wymagaj
ą
one jednak
wspomagania podczas rozruchu, a przy przeci
ąż
eniach zatrzymuj
ą
si
ę
. Jednak przez sterowanie
pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
mo
ż
na t
ę
wad
ę
wyeliminowa
ć
. Silniki synchroniczne pr
ą
du przemiennego s
ą
stosowane np. w nap
ę
dach posuwu obrabiarek sterowanych numerycznie.
Silniki pr
ą
du przemiennego
Synchroniczne silniki pr
ą
du przemiennego
Dla silnika synchronicznego maj
ą
cego liczb
ę
par biegunów p i wł
ą
czonego do sieci elektrycznej
pr
ą
du przemiennego o cz
ę
stotliwo
ś
ci f = 50 Hz wyst
ę
puje nast
ę
puj
ą
ca zale
ż
no
ść
jego pr
ę
dko
ś
ci
obrotowej n
s
:
n
s
= —— [obr/min]
60 f
p
Silnik synchroniczny z jedn
ą
par
ą
biegunów ma synchroniczn
ą
pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
n
s
= 3000
obr/min, a dla wi
ę
kszej liczby par biegunów warto
ść
tej pr
ę
dko
ś
ci jest odpowiednio mniejsza. Dzi
ę
ki
temu na zasadzie przeł
ą
czania liczby par biegunów mo
ż
na skokowo zmienia
ć
pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
silnika.
M
M
z
0
n
S
n
M
z
– moment zatrzymania
Silnik synchroniczny przy zasilaniu z sieci elektrycznej rozwija
moment obrotowy w jednakowym kierunku tylko z pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
, która wynika z cz
ę
stotliwo
ś
ci pr
ą
du w sieci i liczby par
biegunów. Tym samym nie mo
ż
e si
ę
on samoczynnie uruchomi
ć
i dlatego te
ż
jego rozruch odbywa si
ę
za pomoc
ą
silnika
rozruchowego lub uzwojenia asynchronicznego. Po rozruchu silnik
synchroniczny pracuje ze stał
ą
pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
, która
odpowiada synchronicznej pr
ę
dko
ś
ci obrotowej. Je
ż
eli moment
obci
ąż
enia przekracza maksymalny moment zatrzymania M
z
, to silnik
synchroniczny ulega zatrzymaniu.
Silniki synchroniczne s
ą
przewa
ż
nie stosowane w nap
ę
dach
z pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
proporcjonaln
ą
do cz
ę
stotliwo
ś
ci, które nie
musz
ą
mie
ć
ju
ż
nastawianej pr
ę
dko
ś
ci. Ponadto silniki synchroniczne
wyst
ę
puj
ą
w aplikacjach wymagaj
ą
cych pracy z równomiern
ą
(stał
ą
)
pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
.
8
Asynchroniczne silniki pr
ą
du przemiennego
Stojan silnika asynchronicznego jest zbudowany podobnie do silnika synchronicznego. W wirniku silnika uzwojenia s
ą
zwarte. Wskutek wirowania pola magnetycznego w stojanie w uzwojeniach wirnika jest indukowane napi
ę
cie i płynie
pr
ą
d elektryczny, który wytwarza w wirniku pole magnetyczne.To pole magnetyczne wirnika powoduje z wiruj
ą
cym
polem magnetycznym stojana powstanie momentu obrotowego, który wprawia wirnik w ruch obrotowy. Moment
obrotowy powstaje tylko wtedy, gdy wiruj
ą
ce pola magnetyczne stojana i wirnika nie wiruj
ą
jednakowo szybko, a zatem
synchronicznie. Poniewa
ż
do wirnika nie musi by
ć
doprowadzane zasilanie elektryczne, to ma on prost
ą
budow
ę
i nie
jest podatny na zakłócenia w pracy (nie jest potrzebne przekazywanie zasilania przez szczotki i komutator). Warto
ść
indukowanego w wirniku pr
ą
du jest tym mniejsza im mniejsza jest ró
ż
nica pomi
ę
dzy pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
wirowania
pola magnetycznego stojana i pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
wirnika. Ta ró
ż
nica pr
ę
dko
ś
ci obrotowych nazywa si
ę
po
ś
lizgiem.
Pr
ę
dko
ść
obrotowa wirnika n silnika asynchronicznego w punkcie pracy nieznacznie odbiega od pr
ę
dko
ś
ci obrotowej
wiruj
ą
cego pola magnetycznego stojana n
0
. Z warto
ś
ci obu tych pr
ę
dko
ś
ci obrotowych oblicza si
ę
po
ś
lizg s:
M
M
z
n
n
o
0
Charakterystyka zewn
ę
trzna (moment obrotowy M
- pr
ę
dko
ść
obrotowa n) silnika asynchronicznego,
M
z
– moment zatrzymania
s = ———
n – n
0
n
0
Zaletami silników asynchronicznych, w porównaniu z silnikami
komutatorowymi s
ą
: małe nakłady na piel
ę
gnacj
ę
, długi okres
ż
ywotno
ś
ci, zwarta budowa (jedynie ło
ż
yska s
ą
zespołami
ulegaj
ą
cymi zu
ż
yciu), cicha praca i nie wyst
ę
powanie drga
ń
oraz
niska cena.
Natomiast do wad tych silników nale
żą
: ograniczona maksymalna
pr
ę
dko
ść
obrotowa, wzgl
ę
dnie du
ż
a masa, wzgl
ę
dnie niska
sprawno
ść
, a tak
ż
e zło
ż
one sterowanie pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
(falowniki).
Przykłady zastosowania silników asynchronicznych:
zwarte nap
ę
dy: pomp, wentylatorów, obrabiarek,
cichobie
ż
ne nap
ę
dy: maszyny do pisania, kopiarki,
nap
ę
dy z regulowan
ą
pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
: maszyny pralnicze,
serwonap
ę
dy.
Silnik asynchroniczny
Ze wzgl
ę
du na prostsz
ą
budow
ę
silniki asynchroniczne odgrywaj
ą
du
żą
rol
ę
w nap
ę
dach.
W zakresie mocy do ok. 1 kW s
ą
one powszechnie stosowane w sprz
ę
cie gospodarstwa domowego (np. pralki,
lodówki, zamra
ż
arki, pompy i wentylatory). Innym szeroko rozpowszechnionym obszarem zastosowania
silników asynchronicznych s
ą
obrabiarki i inne maszyny. Natomiast silniki o du
ż
ych mocach rz
ę
du 20 MW s
ą
stosowane np. w elektrowniach do nap
ę
du pomp zasilaj
ą
cych kotły.
Własno
ś
ci silników asynchronicznych w regulowanych nap
ę
dach:
Zalety:
• prostsza, zwarta budowa,
• bezobsługowa praca, mało cz
ęś
ci ulegaj
ą
cych
zu
ż
yciu,
• niskie koszty wytwarzania w zakresie mocy > 20 kW,
• mniejsze koszty systemu w porównaniu z silnikami
z komutacj
ą
elektroniczn
ą
.
Wady:
• wysokie nakłady zwi
ą
zane ze
ś
rodkami do zmiany
pr
ę
dko
ś
ci obrotowej,
• własno
ś
ci serwo tylko w poł
ą
czeniu ze zło
ż
on
ą
elektronika steruj
ą
c
ą
,
• wi
ę
ksze warto
ś
ci momentu bezwładno
ś
ci ni
ż
w silnikach bezszczotkowych.
Uzwojenie
Rowki
Stojan
Zwarty
wirnik
Pier
ś
cie
ń
zwieraj
ą
cy
9
3
˜
M
L1
L2
L3
Obci
ą
-
ż
enie
Sterowanie/
regulacja
Filtr
sieciowy
Falownik
(przekształtnik
cz
ę
stotliwo
ś
ci)
Silnik
Maszyna
Proces
Sie
ć
elektryczna
Nap
ę
dy elektryczne z pr
ę
dko
ś
ci
ą
obrotow
ą
regulowan
ą
przemiennikiem cz
ę
stotliwo
ś
ci (falownikiem)
Rozwój nowych technologii w przemy
ś
le wymusi
ł
zupe
ł
nie inne ni
ż
kiedy
ś
sposoby regulacji pr
ę
dko
ś
ci ró
ż
nych
maszyn nap
ę
dzanych silnikami elektrycznymi. Pocz
ą
tkowo w układach nap
ę
dowych stosowano silniki pr
ą
du
stałego. W okresie bardzo dynamicznego rozwoju energoelektroniki opracowano układy regulacyjne
współpracuj
ą
ce z silnikami asynchronicznymi pr
ą
du przemiennego. Urz
ą
dzeniem, które umo
ż
liwia optymalne
wykorzystanie takiego silnika jest przetwornica cz
ę
stotliwo
ś
ci (ang. static frequency converter), zwana
powszechnie falownikiem. Przetwornice cz
ę
stotliwo
ś
ci słu
żą
do przekształcania energii elektrycznej pr
ą
du
przemiennego o okre
ś
lonych parametrach (napi
ę
cie, cz
ę
stotliwo
ść
) na energi
ę
pr
ą
du przemiennego o zadanych
parametrach zgodnych z wymaganiami u
ż
ytkownika. Za ich pomoc
ą
mo
ż
na płynnie regulowa
ć
pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
klatkowych silników indukcyjnych (asynchronicznych) w pompach (stabilizacja ci
ś
nienia w sieci
wodoci
ą
gowej niezale
ż
nie od rozbioru wody), wentylatorach, przeno
ś
nikach, ta
ś
moci
ą
gach, windach,
podno
ś
nikach, mieszalnikach, trakach, wytłaczarkach, obrabiarkach, spr
ęż
arkach, maszynach włókienniczych,
dziewiarskich i pakuj
ą
cych, w przemy
ś
le chemicznym oraz oczyszczalniach
ś
cieków. Mog
ą
one
t
akż
e regulowa
ć
pr
ę
dko
ść
obrotow
ą
silników synchronicznych maj
ą
cych wirniki z magnesami lub uzwojone. W przeciwie
ń
stwie do
silników asynchronicznych, silniki te obracaj
ą
si
ę
z pr
ę
dko
ś
ci
ą
synchroniczn
ą
bez wzgl
ę
du na obci
ąż
enie. Stała
warto
ść
strumienia magnetycznego w stojanie silnika jest utrzymywana dzi
ę
ki stałej warto
ś
ci stosunku napi
ę
cia
wyj
ś
ciowego do cz
ę
stotliwo
ś
ci (U/f) realizowanej przez przetwornic
ę
.
Przetwornica cz
ę
stotliwo
ś
ci składa si
ę
z nast
ę
puj
ą
cych elementów:
prostownika jedno- lub trójfazowego, który przekształca trójfazowe napi
ę
cie
przemienne sieci zasilaj
ą
cej na napi
ę
cie stałe,
stopnia po
ś
redniego, który przekształca napi
ę
cie wyprostowane na napi
ę
cie
wygładzone o regulowanej lub stałej warto
ś
ci; wyró
ż
nia si
ę
3 rodzaje stopni
po
ś
rednich: stałopr
ą
dowy, stałonapi
ę
ciowy i o regulowanym napi
ę
ciu, tzw.
impulsator (czoper). Stopie
ń
po
ś
redni jest magazynem energii, który zasila
inwerter mocy,
inwertera mocy (falownika) do wytwarzania napi
ę
cia trójfazowego o regulowanej warto
ś
ci i zmiennej
cz
ę
stotliwo
ś
ci. Układ ten jest zbudowany z tranzystorów bipolarnych z izolowan
ą
bramk
ą
IGBT (ang.
Insulated Gate Bipolar Transistor), które maj
ą
cechy tranzystorów bipolarnych i polowych typu MOSFET.
Dzi
ę
ki nim mo
ż
na przeł
ą
cza
ć
du
ż
e pr
ą
dy z wielk
ą
cz
ę
stotliwo
ś
ci
ą
przy stosunkowo małych stratach energii.
Tranzystory mo
ż
na wł
ą
cza
ć
i wył
ą
cza
ć
w dowolnej chwili przebiegu napi
ę
cia. Dlatego cz
ę
stotliwo
ść
pracy
układu tranzystorowego wynosi od 300 Hz do 15 kHz. Do inwertera mocy przył
ą
czany jest silnik,
układu sterowania i kontroli, nazywanego te
ż
kart
ą
steruj
ą
c
ą
, który nadzoruje prac
ę
prostownika, obwodu
po
ś
redniego i stopnia mocy. Układ ten analizuje sygnały steruj
ą
ce oraz umo
ż
liwia komunikacj
ę
z u
ż
ytkownikiem.
Wszystkie przetwornice cz
ę
stotliwo
ś
ci maj
ą
układ wytwarzaj
ą
cy sygnał, który kształtuje przebiegi wyj
ś
ciowe
w trzech fazach. W zale
ż
no
ś
ci od zastosowanej metody otrzymywania napi
ę
cia wyj
ś
ciowego przetwornice
dzieli si
ę
na trzy grupy:
ze
ź
ródłem pr
ą
dowym CSI (ang. Current Source Inverter),
z modulacj
ą
amplitudy PAM (ang. Pulse Amplitude Modulation),
z modulacj
ą
szeroko
ś
ci impulsów PWM (ang. Pulse Width Modulation), w tym przetwornice z kontrol
ą
wektora napi
ę
cia VVC (ang. Voltage Vector Control).
Budowa przetwornicy cz
ę
stotliwo
ś
ci (falownika)
10
Przetwornica powinna realizowa
ć
funkcje, które umo
ż
liwiaj
ą
prac
ę
sterowanego przez ni
ą
silnika w całym
zakresie pr
ę
dko
ś
ci obrotowych, w tym tak
ż
e w najtrudniejszych warunkach przy małej pr
ę
dko
ś
ci obrotowej
i zmiennym obci
ąż
eniu. Działanie takich układów polega na wprowadzaniu korekt podstawowych parametrów
wyj
ś
ciowych i nazywa si
ę
kompensacj
ą
. Umo
ż
liwia ona prac
ę
silnika ze stałym momentem obrotowym, przy
bardzo małych pr
ę
dko
ś
ciach obrotowych. Wyró
ż
nia si
ę
nast
ę
puj
ą
ce rodzaje kompensacji:
kompensacja napi
ę
cia rozruchu (realizowana jest dzi
ę
ki optymalnemu strumieniowi magnesuj
ą
cemu
i maksymalnemu momentowi rozruchowemu przy pracy z małymi pr
ę
dko
ś
ciami, co osi
ą
ga si
ę
przez
zwi
ę
kszanie warto
ś
ci napi
ę
cia wyj
ś
ciowego),
kompensacja cz
ę
stotliwo
ś
ci pocz
ą
tkowej (mo
ż
liwe jest uruchomienie silnika nie tylko zatrzymanego, ale
tak
ż
e obracaj
ą
cego si
ę
ju
ż
z pewn
ą
pr
ę
dko
ś
ci
ą
),
kompensacja po
ś
lizgu (umo
ż
liwia stabiln
ą
prac
ę
układu nap
ę
dowego w całym zakresie pr
ę
dko
ś
ci obrotowej.
Polega ona na kontrolowaniu po
ś
lizgu przez ci
ą
gły pomiar pr
ą
du na wyj
ś
ciu trzech faz przetwornicy
i zwi
ę
kszaniu cz
ę
stotliwo
ś
ci, proporcjonalnie do obci
ąż
enia.
Przetwornica cz
ę
stotliwo
ś
ci ma umieszczony na przedniej płycie moduł sterowniczy z przyciskami i ewentualnie
potencjometrem do ustawiania parametrów współpracy z wybranym silnikiem..
Zasada działania
Przetwornica cz
ę
stotliwo
ś
ci utrzymuje zadan
ą
charakterystyk
ę
momentu obci
ąż
enia silnika dzi
ę
ki kontroli
stosunku napi
ę
cia wyj
ś
ciowego do cz
ę
stotliwo
ś
ci pr
ą
du wyj
ś
ciowego (U/f) oraz pr
ą
du obci
ąż
enia. Przy stałej
warto
ś
ci U/f strumie
ń
magnesuj
ą
cy silnika jest stały (mo
ż
na go przedstawi
ć
na wykresie obrazuj
ą
cym wiruj
ą
ce
pole magnetyczne silnika), co powoduje utrzymanie stałego momentu obrotowego silnika.
Płynna regulacja pr
ę
dko
ś
ci obrotowej zespołów roboczych nap
ę
dzanych silnikami elektrycznymi była dotychczas
przeprowadzana za pomoc
ą
układu przekładni bezstopniowych i silnika asynchronicznego lub silników pr
ą
du
stałego. Dzi
ę
ki rozwojowi techniki mikroprocesorowej obecnie najta
ń
szym i najprostszym sposobem regulacji
jest zastosowanie asynchronicznego silnika klatkowego i przetwornicy cz
ę
stotliwo
ś
ci. U
ż
ycie przetwornicy
eliminuje te
ż
nieekonomiczne zał
ą
czanie i wył
ą
czanie silnika powoduj
ą
ce szybkie zu
ż
ycie samego silnika,
a tak
ż
e urz
ą
dze
ń
z nim współpracuj
ą
cych.
Działanie przetwornicy cz
ę
stotliwo
ś
ci (falownika)
Zalety elektrycznego silnika asynchronicznego
1000 2000 3000 4000 5000 6000 7000 8000
n
n
M
M
N
Moment obrotowy
[obr./min]
Silnik asynchroniczny
Silnik asynchroniczny
Silnik pr
ą
du stałego
Silnik pr
ą
du stałego
Silnik
Silnik
synchroniczny
synchroniczny
1000 2000 3000 4000 5000 6000 7000 8000
n
n
[obr./min]
n
N
n
N
Moc
P
P
N
Silnik
Silnik
asynchroniczny
asynchroniczny
Silnik pr
ą
du
Silnik pr
ą
du
stałego
stałego
Silnik
Silnik
synchroniczny
synchroniczny
Du
żą
zalet
ą
silników
asynchronicznych jest bardzo szeroki
zakres pr
ę
dko
ś
ci obrotowych w pracy
z osłabionym polem.
Tryb pracy z osłabionym polem
uzyskuje si
ę
wówczas, gdy
cz
ę
stotliwo
ść
wzbudzania stojana
jest wi
ę
ksza ni
ż
znamionowa
pr
ę
dko
ść
obrotowa silnika n
N
.
Oznacza to,
ż
e czas który ma
uzwojenie (cewka) na wyindukowanie
pola magnetycznego w klatce jest za
krótki aby wytworzy
ć
wystarczaj
ą
co
silne pole. Dzi
ę
ki temu pr
ę
dko
ść
obrotowa n jest nastawiana w bardzo
szerokim zakresie przy stałej mocy.
Jest to bardzo du
ż
a zaleta
w porównaniu z silnikami pr
ą
du
stałego i silnikami synchronicznymi.
11
Silnik skokowy
Silniki krokowe stanowi
ą
korzystn
ą
ze wzgl
ę
du na koszty alternatyw
ę
nap
ę
dów w zakresie małych mocy
(< 500 W). Istnieje wiele typów silników krokowych, które w poł
ą
czeniu ze zintegrowanymi sterownikami
umo
ż
liwiaj
ą
prost
ą
budow
ę
regulowanych zespołów pozycjonowania.
Je
ż
eli bł
ę
dy skoku nie mog
ą
by
ć
tolerowane, to nap
ę
d musi by
ć
realizowany w zamkni
ę
tym układzie regulacji.
Jednak wówczas znikaj
ą
istotne korzy
ś
ci w porównaniu z innymi rodzajami silników elektrycznych. Ponadto
silniki skokowe, w porównaniu z innymi silnikami, maj
ą
zwykle ni
ż
sze sprawno
ś
ci i mniejsz
ą
przeci
ąż
alno
ść
.
Własno
ś
ci nap
ę
dów z silnikami skokowymi:
Zalety:
• bezpo
ś
rednie cyfrowe sterowanie za pomoc
ą
zintegrowanych układów,
• niezawodny, bezobsługowy,
• tanie rozwi
ą
zanie nap
ę
du,
• mo
ż
liwe sterowanie prac
ą
bez czujnika poło
ż
enia.
Wady:
• musz
ą
by
ć
znane charakterystyki obci
ąż
enia
⇒
konieczne przewymiarowanie,
• wzgl
ę
dnie małe g
ę
sto
ś
ci mocy,
• w sterowanym trybie pracy niebezpiecze
ń
stwo
wyst
ą
pienia bł
ę
dów skoku,
• stosunkowo mała dynamika działania nap
ę
du
.
Biegun
Biegun
przesuni
ę
ty o
1 podziałk
ę
Wirnik
Pracuj
ą
cy w sposób sterowany silnik krokowy
ma ograniczenia w zakresie swoich
zastosowa
ń
, poniewa
ż
jego niezawodne
działanie wymaga dokładnej znajomo
ś
ci
przebiegów obci
ąż
enia. Przyjmowanie
zało
ż
enia,
ż
e zmiana obci
ąż
enia,
oddziaływanie sił bezwładno
ś
ci i drga
ń
nie
spowoduj
ą
ż
adnych bł
ę
dów skoków jest
mo
ż
liwe tylko do okre
ś
lonej warto
ś
ci
obci
ąż
enia. Dlatego te
ż
zwykle nap
ę
d taki jest
przewymiarowany.
Komutator silnika skokowego: A, B, C, D - kolejne pasma silnika czteropasmowego, T - wej
ś
cie
impulsów taktuj
ą
cych, K - wej
ś
cie sygnału kierunku: a) - wzbudzanie pasma A po pierwszym
impulsie taktu na wej
ś
ciu T, b) - wzbudzanie pasma B po drugim impulsie taktu na wej
ś
ciu T
a)
b)
Zasada działania silnika skokowego
12
Nowoczesne aparaty fotograficzne, kamery wideo, rzutniki obrazów i projektory, czy pozycjonery anten
satelitarnych, telefaksy maj
ą
w swej budowie silniki skokowe. Setki milionów silników skokowych pracuje na
całym
ś
wiecie w urz
ą
dzeniach technologicznych, a w
ś
ród nich w robotach, manipulatorach, pozycjonerach,
drukarkach kodów, układach selekcji, w maszynach sprzedaj
ą
cych, pakuj
ą
cych i wielu, wielu innych. Silniki do
zastosowa
ń
technologicznych, a szerzej profesjonalnych, cz
ę
sto nazywa si
ę
elektromaszynowymi elementami
automatyki, wyró
ż
niaj
ą
c t
ą
nazw
ą
maszyny o szczególnie wysokiej jako
ś
ci wykonania i stabilno
ś
ci parametrów.
Podobnie wysokie wymagania odno
ś
nie jako
ś
ci wykonania i dokładno
ś
ci ruchu stawiane s
ą
silnikom
stosowanym do budowy aparatury medycznej, jeszcze wy
ż
sze do urz
ą
dze
ń
militarnych i lotnictwa, a najwy
ż
sze
do sprz
ę
tu kosmicznego.
Ze wzgl
ę
du na własno
ś
ci, którymi odznaczaj
ą
si
ę
silniki skokowe, znalaz
ł
y one bardzo wiele
ró
ż
norodnych zastosowa
ń
. Ich udział ilo
ś
ciowy
w całej grupie małych maszyn elektrycznych
przekracza 15% i stale ro
ś
nie. Znale
źć
je
mo
ż
na wsz
ę
dzie tam, gdzie wymagane jest
precyzyjne pozycjonowanie k
ą
towe lub liniowe.
Najwi
ę
cej silników skokowych znajduje si
ę
w
komputerach
i
ich
urz
ą
dzeniach
peryferyjnych (stacjach dyskietek, dyskach
twardych, czytnikach i nagrywarkach płyt CD
i DVD, drukarkach, skanerach). W ka
ż
dym
komputerze PC jest kilka takich silników.
Drug
ą
grup
ą
urz
ą
dze
ń
powszechnego u
ż
ytku,
w których znale
źć
mo
ż
na wiele ró
ż
norodnych
silników skokowych, s
ą
wyroby mechanizuj
ą
ce
prace biurowe, zapisuj
ą
ce i odczytuj
ą
ce
informacje d
ź
wi
ę
kowe oraz obrazowe, a tak
ż
e
zegary i zegarki z regulatorem kwarcowym.
Zastosowanie silników krokowych
Sprz
ę
t
biurowy
Urz
ą
dzenia
informatyki
Sprz
ę
t
audiowizualny
Urz
ą
dzenia
technologiczne
Sprz
ę
t lotniczy
i kosmiczny
Układy
automatyki
Sprz
ę
t
medyczny
Sprz
ę
t
militarny
Inne
zastosowania
Silniki
Silniki
skokowe
skokowe
Aktuatory reluktancyjne - elektromagnesy
Do aktuatorów reluktancyjnych zalicza si
ę
:
silniki krokowe,
elektromagnesy.
Elektromagnesy s
ą
zespołami nap
ę
dowymi o prostej i zwartej budowie, które w coraz wi
ę
kszym zakresie
i wi
ę
kszych ilo
ś
ciach s
ą
stosowane w budowie maszyn, pojazdach i automatyzacji. Słu
żą
one w szczególno
ś
ci
do uzyskiwania ograniczonych przemieszcze
ń
liniowych (0,1 ... 100 mm) lub k
ą
towych (0,1 ... 90
°
). Cz
ę
sto s
ą
one wykonane nie jako pojedynczy element, ale integralna cz
ęść
zło
ż
onych składników funkcyjnych (np.
zaworów magnetycznych, sprz
ę
gieł magnetycznych, przeka
ź
ników, styczników).
Rozró
ż
nia si
ę
:
elektromagnesy pr
ą
du stałego,
elektromagnesy pr
ą
du przemiennego,
elektromagnesy spolaryzowane.
Główn
ą
cz
ęś
ci
ą
składow
ą
elektromagnesu jest
kotwica jako organ ruchomy, jarzmo, które słu
ż
y jako
ż
elazna zwora oraz cewka. Działanie
elektromagnesów polega na tym,
ż
e po wł
ą
czeniu
cewki do pr
ą
du powstaje pole magnetyczne, które
powoduje przyci
ą
gni
ę
cie kotwicy do jarzma.
Elektromagnesy s
ą
elektromagnetycznymi
przetwornikami energii. Zamieniaj
ą
one
doprowadzon
ą
energi
ę
elektryczn
ą
, poprzez
po
ś
redni
ą
posta
ć
energii magnetycznej, na energi
ę
mechaniczn
ą
, która słu
ż
y do uzyskania ruchu.
Kotwica
Powietrzna
szczelina
robocza
Cewka
Jarzmo
δδδδ
F
m
- siła magnetyczna
F
mp
- siła przyci
ą
gania
F
mt
- siła trzymania
F
prz
- siła
przeciwdziałaj
ą
ca
F
m
F
prz
F
mt
F
mp
F
m
, F
prz
δδδδ
δδδδ
min
δδδδ
max
13
Elektromagnes
Zalety:
• prosta, zwarta i tania budowa,
• bezpo
ś
rednie uzyskiwanie ruchów liniowych,
• bardzo wysoka dynamika działania.
Wady:
• nieliniowe przebiegi,
• mała g
ę
sto
ść
mocy,
• tarcie i histereza magnetyczna,
• du
ż
a warto
ść
pr
ą
du spoczynkowego,
Własno
ś
ci nap
ę
dów z elektromagnesami:
Elektromagnes w realizacji zada
ń
pozycjonowania o du
ż
ych wymaganiach dynamicznych i małych warto
ś
ciach
sił jest obecnie najkorzystniejszym ze wzgl
ę
du na koszty rozwi
ą
zaniem nap
ę
du („element o małym skoku").
Prosta budowa w poł
ą
czeniu z elektryczn
ą
energi
ą
pomocnicz
ą
umo
ż
liwia realizacj
ę
szybkich obwodów
sterowniczych (np. układy wtrysku paliwa). Dla małych warto
ś
ci przemieszcze
ń
za pomoc
ą
tzw.
elektromagnesów uruchamiaj
ą
cych uzyskuje si
ę
du
ż
e siły przyci
ą
gania przy zwartej budowie.
Te własno
ś
ci s
ą
szczególnie niezb
ę
dne
podczas nastawiania hydraulicznych
i pneumatycznych strumieni płynów, gdzie
elektromagnes powinien realizowa
ć
ci
ą
głe
ruchy wykonawcze. W tym celu wynikaj
ą
ca
z zasady działania nieliniowa
charakterystyka siły magnetycznej musi
by
ć
linearyzowana, co zwykle uzyskuje si
ę
przez odpowiednie ukształtowanie
geometryczne obwodu magnetycznego.
Zjawiska nasycania materiałów
magnetycznych ograniczaj
ą
przy tym
działanie siły elektromagnetycznej i tym
samym zakres nastawiania takiego
aktuatora do warto
ś
ci 10 - 25 mm.
Elektromagnes
rdzeniowy
Elektromagnes
głowicowy
Elektromagnes z obrotow
ą
kotwic
ą
(jarzmowy)
Aktuatory (nap
ę
dy) elektromechaniczne
Elektromechaniczne urz
ą
dzenia nastawiaj
ą
ce s
ą
bardzo rozpowszechnione. Du
ż
a ilo
ść
typów, szczególnie
silników, umo
ż
liwia elastyczne dopasowanie do realizacji ró
ż
norodnych zada
ń
. Nap
ę
dy elektryczne w obszarze
małych i
ś
rednich mocy nastawiania maj
ą
dominuj
ą
c
ą
pozycj
ę
, która wynika m.in. z du
ż
ej dost
ę
pno
ś
ci
i mo
ż
liwo
ś
ci przekształcania energii elektrycznej. Ponadto zapewniaj
ą
one wysokie dokładno
ś
ci pozycjonowania
przy dobrych własno
ś
ciach dynamicznych. Wysoka sprawno
ść
całego układu jest wy
ż
sza ni
ż
dla porównywalnych
składników pneumatycznych i hydraulicznych.
Zalety
• dobre własno
ś
ci regulacyjne
• du
ż
a dynamika
• elastyczne rozwi
ą
zania nap
ę
dów
• du
ż
a sprawno
ść
• dobre mo
ż
liwo
ś
ci diagnostyczne
Wady
• ograniczona g
ę
sto
ść
mocy
• zu
ż
ycie energii w pracy statycznej
• ograniczony termicznie zakres pracy
• du
ż
y udział „ruchomych cz
ęś
ci
mechanicznych”
Własno
ś
ci nap
ę
dów elektromechanicznych:
Przy wysokich wymaganiach dynamicznych, w poł
ą
czeniu z du
ż
ymi warto
ś
ciami sił nastawiania,
w zastosowaniach aktuatorów elektromechanicznych wyst
ę
puj
ą
ograniczenia. Bowiem fizycznie ograniczona
g
ę
sto
ść
mocy (nasycenie materiałów magnetycznych) prowadzi do wzgl
ę
dnie du
ż
ych nap
ę
dów. Inne wady
wynikaj
ą
z budowy mechanicznej aktuatorów (silników). I tak np. w przypadku bezpo
ś
redniego wbudowania
w maszyny wskutek cz
ę
sto wyst
ę
puj
ą
cych silnych wstrz
ą
sów, konieczne s
ą
odpowiednie rozwi
ą
zania
konstrukcyjne. Ponadto wysokie temperatury otoczenia mog
ą
narusza
ć
ich zdolno
ść
działania wskutek
rozmagnesowania i uszkodzenia izolacji uzwoje
ń
. Dlatego te
ż
mo
ż
liwo
ś
ci zastosowania i trwało
ść
układów
elektromechanicznych w
ś
rodowisku wysokich temperatur i oddziaływa
ń
wibracyjnych s
ą
ograniczone.
Elektromechaniczne nap
ę
dy dziel
ą
si
ę
pierwotnie na: translacyjne (elektromagnes, silnik liniowy) i rotacyjne
(silniki elektryczne). Wa
ż
n
ą
grup
ę
silników mo
ż
na dalej podzieli
ć
na: komutowane mechanicznie (szczotkowe)
i komutowane elektronicznie (bezszczotkowe). Do silnika elektrycznego jest zwykle przył
ą
czona przekładnia lub
mechanizm posuwu, aby uzyska
ć
inn
ą
warto
ść
pr
ę
dko
ś
ci ruchu obrotowego lub ruch translacyjny (liniowy).
14
Aktuatory hydrauliczne
Hydrauliczne aktuatory zamieniaj
ą
energi
ę
hydrauliczn
ą
(energi
ę
strumienia i energi
ę
ci
ś
nienia) cieczy
w energi
ę
mechaniczn
ą
.
Rozró
ż
nia si
ę
:
silniki hydrauliczne,
siłowniki hydrauliczne.
Nap
ę
dy hydrauliczne pozwalaj
ą
na uzyskiwanie z małej przestrzeni bardzo du
ż
ych sił. Silniki hydrauliczne
przetwarzaj
ą
uzyskan
ą
przez pompy energi
ę
hydrauliczn
ą
ponownie na energi
ę
mechaniczn
ą
. Ciecz
pod ci
ś
nieniem nap
ę
dza elementy wyporowe takie jak: koła z
ę
bate, łopatki lub tłoki.
Silniki hydrauliczne s
ą
budowane dla jednego lub dwóch kierunków strumienia, a tak
ż
e jako silniki o stałej
i zmiennej pr
ę
dko
ś
ci obrotowej.
Silniki hydrauliczne
Silniki hydrauliczne
Silniki z
ę
bate
Silniki o zaz
ę
bieniu
zewn
ę
trznym
Silniki o zaz
ę
bieniu
wewn
ę
trznym
Silniki z pier
ś
cieniem
z
ę
batym
Silniki łopatkowe
O działaniu
wewn
ę
trznym
O działaniu
zewn
ę
trznym
Silniki tłokowe
Silniki z tłokami
promieniowymi
Silniki z tłokami
osiowymi
Silniki o stałej, nastawialnej lub
regulowanej pr
ę
dko
ś
ci obrotowej
Hydrauliczny silnik z
ę
baty
Hydrauliczny silnik łopatkowy
Hydrauliczne silniki z
ę
bate – zasada działania
Budowa silników z
ę
batych pod wzgl
ę
dem konstrukcyjnym jest podobna do hydraulicznych
pomp z
ę
batych.
Wskutek dostarczanej pod ci
ś
nieniem cieczy hydraulicznej (oleju) na koła z
ę
bate silnika
działa moment obrotowy, który jest wyprowadzany na wałek silnika.
Silniki z
ę
bate s
ą
zaliczane do silników szybkoobrotowych.
S
ą
one stosowane dla pr
ę
dko
ś
ci obrotowych powy
ż
ej 500 obr/min.
15
Nap
ę
dy hydrauliczne - siłowniki
Hydrauliczne urz
ą
dzenia wykonawcze s
ą
przewa
ż
nie stosowane tam, gdzie wymagane s
ą
du
ż
e siły wzgl. przyspieszenia,
przy równoczesnej małej przestrzeni zabudowy. Poniewa
ż
pomimo uzyskiwania du
ż
ych warto
ś
ci sił poruszane s
ą
małe
masy, to mo
ż
liwe jest szybkie, dynamiczne pozycjonowanie. Dalszymi ich zaletami, w porównaniu z układami
pneumatycznymi, s
ą
wysoka sztywno
ść
i odporno
ść
na uderzenia. Składnikami układów hydraulicznych s
ą
siłowniki
i silniki hydrauliczne. W przeciwie
ń
stwie do układów pneumatycznych, tutaj silnik rotacyjny ma istotne znaczenie,
poniewa
ż
zapewnia du
ż
e momenty obrotowe przy małych momentach bezwładno
ś
ci (stosunek g
ę
sto
ś
ci mocy hydrauliki/
pneumatyki zawiera si
ę
w zakresie od 10 do 25). Dzi
ę
ki temu uzyskuje si
ę
bardzo małe stałe czasowe i tym samym
mo
ż
liwo
ść
bardzo dynamicznej realizacji ruchu obrotowego. Małe warto
ś
ci pr
ę
dko
ś
ci obrotowych daj
ą
si
ę
jednak
realizowa
ć
tylko z wzgl
ę
dnie nierównomiernym ruchem obrotowym. Ruchy translacyjne uzyskiwane s
ą
za pomoc
ą
siłowników hydraulicznych. W aplikacjach o wysokich wymaganiach stosowane s
ą
serwo-siłowniki ze specjalnymi
uszczelkami i bardzo wysok
ą
jako
ś
ci
ą
współpracuj
ą
cych ze sob
ą
powierzchni cylindra i tłoka oraz tłoczyska siłownika.
Przebiegi dynamiczne nap
ę
dów hydraulicznych odznaczaj
ą
si
ę
przede wszystkim małym tłumieniem, które jest ponadto
zale
ż
ne od skoku tłoka i obci
ąż
enia. W poł
ą
czeniu z nowoczesnymi rozwi
ą
zaniami regulacji mo
ż
na realizowa
ć
serwonap
ę
dy hydrauliczne, które maj
ą
du
ż
e dokładno
ś
ci pozycjonowania przy dobrych własno
ś
ciach dynamicznych.
Własno
ś
ci nap
ę
dów hydraulicznych:
Zalety:
• małe gabaryty,
• wysoka dynamika i g
ę
sto
ść
mocy,
• du
ż
a sztywno
ść
,
• du
ż
e mo
ż
liwo
ś
ci pracy.
Wady:
• wysokie koszty całego systemu,
• układ składaj
ą
cy si
ę
z dwóch cz
ęś
ci,
• niezb
ę
dne zasilanie spr
ęż
onym olejem,
• tarcie i zło
ż
ona dynamika utrudniaj
ą
regulacj
ę
.
1 - podstawa
siłownika, 2 - cylinder,
3 - głowica siłownika,
4 - tłok, 5 - tłoczysko,
6 - tuleja prowadz
ą
ca,
7 - tarcza do
mocowania,
8 - uszczelnienie
1
2
3
4
5
6
7
8
Budowa układu hydraulicznego
Siłownik
Zawór
zwrotny
Zawór
zwrotny
Filtr
Odpowietrzanie
zbiornika
Pompa
Zawór ogranicza-
j
ą
cy ci
ś
nienie
Zawór
drogowy
Zawór
nat
ęż
enia
przepływu
Filtr
ssawny
Filtr ci
ś
nieniowy
Filtr powrotny
16
Nap
ę
dy pneumatyczne
Wynikaj
ą
ce z zasady ich działania cechy
takie jak mała i zale
ż
na od pozycji
sztywno
ść
, wzgl
ę
dnie du
ż
e tarcie tłoka
w cylindrze oraz nieliniowe własno
ś
ci
serwozaworów wymagaj
ą
znacznych
nakładów zwi
ą
zanych z regulacj
ą
. Jednak
wraz z trendem do miniaturyzacji
składników pneumatycznych i wzrostem
mo
ż
liwo
ś
ci rmikrokomputerów oczekuje si
ę
wi
ę
kszego zastosowania tego rodzaju
aktuatorów.
Własno
ś
ci nap
ę
dów pneumatycznych:
Zalety:
• du
ż
e mo
ż
liwo
ś
ci robocze,
• szeroki zakres temperatur pracy,
• korzystny stosunek mocy do masy,
• wysoka niezawodno
ść
i pewno
ść
pracy,
• dobry stosunek cena/ mo
ż
liwo
ś
ci.
Wady:
• znaczne nakłady z przygotowaniem spr
ęż
onego
powietrza,
• du
ż
e wymiary (gabaryty),
• tarcie i
ś
ci
ś
liwo
ść
powietrza utrudniaj
ą
regulacj
ę
,
• ograniczona dokładno
ść
pozycjonowania.
Pneumatyczne urz
ą
dzenia nastawiaj
ą
ce wykorzystuj
ą
fizyczne własno
ś
ci spr
ęż
onego powietrza. Wysoka stabilno
ść
kompresji i zdolno
ść
magazynowania energii, a tak
ż
e mała lepko
ść
tego medium transmisyjnego umo
ż
liwiaj
ą
budow
ę
efektywnych i dynamicznie działaj
ą
cych układów nap
ę
dowych. Przy prostej i zwartej budowie (jedno przył
ą
cze) nap
ę
dy
pneumatyczne s
ą
odpowiednie do tego, aby realizowa
ć
ś
rednie warto
ś
ci siły nastawiania (rz
ę
du kilku kN), przy czym mo
ż
na
równocze
ś
nie uzyskiwa
ć
du
ż
e pr
ę
dko
ś
ci ruchów roboczych i du
ż
e całkowite przemieszczenia. Oprócz tych własno
ś
ci
odznaczaj
ą
si
ę
one tak
ż
e wysok
ą
niezawodno
ś
ci
ą
pracy w ekstremalnych warunkach otoczenia (odporno
ść
na
temperatur
ę
, zabrudzenia, przeci
ąż
enia i eksplozj
ę
). Ponadto zapewniona jest odporno
ść
na pola elektromagnetyczne oraz
promieniowanie
ś
wietlne. Przetwarzanie energii pneumatycznej w mechaniczn
ą
jest realizowane po pierwsze w siłownikach
pneumatycznych lub membranowych do uzyskiwania ruchów translacyjnych, a po drugie w silnikach pneumatycznych do
uzyskiwania ruchów rotacyjnych. Budowa szybkich i tak
ż
e dokładnie działaj
ą
cych zespołów pozycjonuj
ą
cych
z wykorzystaniem pneumatycznych aktuatorów za pomoc
ą
tylko czystego sterowania ogólnie nie jest mo
ż
liwa.
Budowa siłownika pneumatycznego
Tłok
Pokrywa zamykaj
ą
ca
Tłoczki tłumi
ą
ce
Tłoczysko
Uszczelka
Pokrywa ło
ż
yskowa
Uszczelka i zgarniacz
zabrudze
ń
Cylinder
Uszczelki tłoka
Nastawialne
tłumienie w
poło
ż
eniu ko
ń
cowym
Nastawialne
tłumienie w
poło
ż
eniu ko
ń
cowym
Tuleja prowadz
ą
ca
17
Bezpo
ś
rednie sterowanie siłowników
Siłownik jednostronnego działania
Siłownik dwustronnego działania
Rodzaje siłowników pneumatycznych
Siłowniki
Zawory
(rozdzielacze)
Ł
ą
czniki drogowe
Zespół roboczy
Zespół
nastawiaj
ą
cy
Urz
ą
dzenia
zadawania
Urz
ą
dzenia
zasilaj
ą
ce
Schemat układu pneumatycznego
Spr
ęż
arka
Odwadniacz/
nawil
ż
acz
Rozdzielacz
18
Liniowy elektryczny zespół
nap
ę
dowy z paskiem z
ę
batym
Liniowy elektryczny zespół nap
ę
dowy
z przekładni
ą
ś
rubow
ą
Nap
ę
dy elektryczne s
ą
stosowane ju
ż
od 1860 r.
Dopiero ok. 100 lat pó
ź
niej ugruntowały swoj
ą
pozycj
ę
w przemy
ś
le nap
ę
dy pneumatyczne, których
sensowne zastosowanie jest do mocy rz
ę
du 3kW
(ci
ś
nienie robocze 0,6 MPa,
ś
rednica siłownika
<100mm).
Natomiast
aplikacje
w
nap
ę
dach
elektrycznych rozci
ą
gaj
ą
si
ę
nawet do mocy rz
ę
du
MW, przy czym ok. 1/3 wszystkich takich nap
ę
dów
zawiera si
ę
w zakresie małych mocy.
Szczególna
konkurencja
pomi
ę
dzy
ró
ż
nymi
rodzajami nap
ę
dów panuje w obszarze realizacji
ruchów liniowych.
I tak w przypadku nap
ę
du
pneumatycznego
uzyskuje
si
ę
mo
ż
liwo
ść
bezpo
ś
redniej realizacji ruchu liniowego.
Natomiast w przypadku nap
ę
dów elektrycznych
z silnikami obrotowymi konieczne jest zastosowanie
odpowiednich
zespołów
mechanicznych.
W aplikacjach maj
ą
cych małe wymagania dotycz
ą
ce
dokładno
ś
ci pozycjonowania i stosunkowo małych sił
nap
ę
dowych mog
ą
to by
ć
przekładnie pasowe
z
ę
bate. Natomiast w aplikacjach o wy
ż
szych
wymaganiach, zarówno w zakresie obci
ąż
e
ń
jak
i
dokładno
ś
ci
pozycjonowania,
do
zamiany
obrotowego ruchu silnika elektrycznego na ruch
liniowy stosuje si
ę
przekładnie
ś
rubowe toczne.
Liniowy beztłoczyskowy pneumatyczny
zespół nap
ę
dowy
Przykłady liniowych zespołów nap
ę
dowych
Zalety elektropneumatycznych układów sterowania:
• wysoka niezawodno
ść
(mała liczba ulegaj
ą
cych zu
ż
yciu, ruchomych elementów
mechanicznych),
• zmniejszone nakłady zwi
ą
zane z projektowaniem i instalacj
ą
, szczególnie
w rozbudowanych układach sterowania,
• zmniejszone nakłady instalacyjne, szczególnie przy zastosowaniu nowoczesnych
zespołów, takich jak np. wyspy zaworowe,
• prosta wymiana informacji pomi
ę
dzy wieloma układami sterowania.
Obecnie elektropneumatyczne układy sterowania s
ą
bardzo rozpowszechnione w praktyce
przemysłowej, a zastosowanie czysto pneumatycznych układów jest ograniczone do
niewielu, specjalnych aplikacji.
Własno
ś
ci elektropneumatycznych układów sterowania
Sterownik komputerowy
(sygnały elektryczne)
Elektrycznie sterowany
(uruchamiany) zawór drogowy
Siłownik
z czujnikami
zbli
ż
eniowymi
19
Adaptronika jako klucz do innowacji
Czy w przyszło
ś
ci b
ę
dziemy mieli takie wyroby, które podczas pracy nie b
ę
d
ą
hałasowały (np. lodówki,
samochody itp.)? Wymaga to rozwoju aktywnych układów do tłumienia hałasu i drga
ń
, co mo
ż
na
osi
ą
gn
ąć
przez zastosowanie innowacyjnych rozwi
ą
za
ń
układów adaptacyjnych, które za pomoc
ą
zintegrowanych czujników i aktuatorów samoczynnie dostosowuj
ą
si
ę
do zmieniaj
ą
cych si
ę
warunków
otoczenia, czyli adaptroniki.
Adaptronika jest okre
ś
lana jako cz
ęść
mechatroniki (obszar technologii) dla uzyskiwania nowej klasy tzw.
zaawansowanych (inteligentnych) struktur. W takich zaawansowanych, aktywnych systemach konwencjonalne
układy s
ą
rozszerzone o dodatkowe składniki, przede wszystkim czujniki i aktuatory, wykonane zwykle na bazie
wielofunkcjonalnych materiałów (takich jak np. piezoelektryki), które s
ą
powi
ą
zane z odpowiednimi regulatorami
i innymi składnikami (sprz
ę
t i oprogramowanie do przetwarzania sygnałów i wzmacniania mocy). Takie systemy
mechatroniczne (adaptroniczne) umo
ż
liwiaj
ą
np. aktywne tłumienie hałasu i drga
ń
, a tak
ż
e kontrol
ę
kształtu
i poło
ż
enia. W ten sposób uzyskuje si
ę
mo
ż
liwo
ść
dopasowania struktur do zmieniaj
ą
cych si
ę
warunków pracy,
dzi
ę
ki czemu mo
ż
na znacznie poprawi
ć
bezpiecze
ń
stwo, funkcjonalno
ść
i komfort u
ż
ytkowania wyrobów. Celem
zastosowania takich zaawansowanych struktur jest tak
ż
e zmniejszenie obci
ąż
e
ń
, wydłu
ż
enie trwało
ś
ci, poprawa
wykorzystania zasobów, redukcja kosztów eksploatacji i piel
ę
gnacji oraz uproszczenie rozwoju wyrobów.
Przeno-
szenie siły
Podstaw
ą
adaptacyjnych systemów strukturalnych (adaptronicznych)
s
ą
materiały funkcjonalne, które stosuje si
ę
jako sensory i aktuatory.
Takie materiały maj
ą
za zadanie przetwarzanie jednych wielko
ś
ci
fizycznych w inne i odwrotnie. Ró
ż
norodne tego rodzaju materiały s
ą
wra
ż
liwe na pola elektryczne i magnetyczne, ciepło czy
ś
wiatło
(czujniki), a reaguj
ą
siłami lub odkształceniami (aktuatory - działanie
wykonawcze). Takimi materiałami s
ą
ceramika piezoelektryczna, stopy
magnetostrykcyjne,
ż
ele polimerowe, włókna optyczne (
ś
wiatłowody),
itp. W
ś
ród celów adaptroniki mo
ż
na wymieni
ć
: aktywne tłumienie drga
ń
i hałasu, aktywn
ą
regulacj
ę
kształtu, aktywn
ą
regulacj
ę
poło
ż
enia,
rozpoznawanie uszkodze
ń
w wielofunkcyjnych lekkich strukturach
konstrukcyjnych itd.
Pole
elektryczne
Pole
magnetyczne
Ciepło
Ś
wiatło
Ładunek
Napi
ę
cie
Oporno
ść
Indukcyjno
ść
Oporno
ść
Nat
ęż
enie
ś
wiatła
Ceramika piezoelektryczna
Polimery piezoelektryczne
Ceramika elektrostrykcyjna
Ciecze elektroreologiczne
ś
ele polimerowe
Stopy magnetostrykcyjne
Ciecze magnetoreologiczne
Stopy z pami
ę
ci
ą
kształtu
Polimery z pami
ę
ci
ą
kształtu
Hybrydowe zestawy materiałów
ś
ele polimerowe
Elekrostrykcyjne
ż
ele polimerowe
Materiały fotomechaniczne
Włókna optyczne
ś
ele polimerowe
Siła mechaniczna
Odkształcenie
itp.
Aktuator
Sensor
Materiały funkcyjne zmieniaj
ą
(przetwarzaj
ą
) jedne wielko
ś
ci
fizyczne na inne
20
Nowe rodzaje aktuatorów
Dzi
ę
ki badaniom nad materiałami i zastosowaniem nowoczesnych technologii wytwarzania w ostatnim czasie zostały
ulepszone liczne „niekonwencjonalne” wzgl. opracowane nowe rozwi
ą
zania aktuatorów. Wspóln
ą
cech
ą
w takich członach
wykonawczych jest wykorzystanie szczególnych zjawisk (efektów) fizycznych, jakie wyst
ę
puj
ą
w poł
ą
czeniu z nowymi
materiałami bazowymi. Techniczne wykonania maj
ą
wysoki stopie
ń
specjalizacji, z czym zwi
ą
zane jest ograniczenie
obszarów zastosowa
ń
. Ponadto bardzo du
ż
e koszty materiałów hamuj
ą
ich szersze rozpowszechnienie. Jednak rozwój
np. aktuatorów piezoelektrycznych wskazuje na du
ż
e perspektywy. I tak np. piezoelektryczne człony wykonawcze maj
ą
zdolno
ść
przetwarzania zarówno wielko
ś
ci mechanicznych w elektryczne jak i elektrycznych w mechaniczne. To
dwukierunkowe przetwarzanie daje si
ę
wykorzysta
ć
m.in. do zada
ń
przemieszczania. Techniczne wykorzystanie efektu
piezoelektrycznego jest jednak mo
ż
liwe tylko przez zastosowanie odpowiedniej piezoceramiki.
W poł
ą
czeniu z polami elektrycznymi w zakresie [kV/m] daj
ą
si
ę
uzyska
ć
zmiany długo
ś
ci w zakresie µm. Ruch roboczy jest sterowany
przez podawanie napi
ę
cia. Jego realizacja odbywa si
ę
w czasie kilku
µs z mo
ż
liwo
ś
ci
ą
pokonywania du
ż
ych sił oporu. Zastosowanie
aktuatorów piezoelektrycznych powinno si
ę
odbywa
ć
przy
uwzgl
ę
dnieniu termicznych i mechanicznych warunków pracy.
Elementy piezoceramiczne s
ą
bardzo cienkimi, kruchymi materiałami,
które maj
ą
własno
ś
ci zale
ż
ne od temperatury i procesów starzenia.
Dlatego te
ż
ekstremalne obci
ąż
enia łatwo prowadz
ą
do powstania
zjawiska depolaryzacji materiału i tym samym osłabienia efektu
piezoelektrycznego. Ponadto nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na to,
ż
e
spowodowane działaniem ciepła (temperatury) warto
ś
ci zmiany
długo
ś
ci mog
ą
by
ć
rz
ę
du zakresu pracy aktuatora.
Własno
ś
ci aktuatorów piezoelektrycznych:
Zalety:
• du
ż
e siły działania przy bardzo wysokiej dynamice,
• w pracy statycznej mały pobór mocy,
• du
ż
a dost
ę
pno
ść
materiałów ceramicznych,
• wysoka g
ę
sto
ść
mocy,
• praktycznie nie ulegaj
ą
zu
ż
yciu.
Wady:
• tylko bardzo małe zakresy realizacji przemieszcze
ń
,
• silne nagrzewanie przy du
ż
ych cz
ę
stotliwo
ś
ciach pracy,
• zale
ż
ne od temperatury i starzenia własno
ś
ci materiałów,
• konieczny zasilacz wysokiego napi
ę
cia do sterowania
• luzy i histereza.
Płytki
piezoceramiczne
Droga X
Droga X
Efekt wydłu
ż
enia
Aktuatory magnetostrykcyjne
W ró
ż
nych materiałach ferromagnetycznych wskutek działania zewn
ę
trznego pola magnetycznego zmieniaj
ą
si
ę
odległo
ś
ci mi
ę
dzy atomami. Dzi
ę
ki temu za pomoc
ą
sterowanej siły (nat
ęż
enia) pola magnetycznego daje si
ę
uzyskiwa
ć
zmiany długo
ś
ci (zjawisko magnetostrykcji), których warto
ś
ci dla materiałów o du
ż
ej
magnetostrykcyjno
ś
ci wynosz
ą
1- 2 mm/ m. Uzyskiwane siły s
ą
wi
ę
ksze ni
ż
dla porównywalnych
piezoaktuatorów i s
ą
rz
ę
du 500 N/mm.
Charakterystyka i budowa aktuatora magnetostrykcyjnego
Magnetostrykcyjne aktuatory s
ą
jeszcze obecnie
w stadium rozwoju. Dost
ę
pno
ść
stopów metali
z własno
ś
ciami magnetostrykcyjnymi jest silnie
ograniczona, a ich ceny s
ą
odpowiednio wysokie.
Najwa
ż
niejszymi technicznymi rozwi
ą
zaniami s
ą
magnetostrykcyjne aktuatory liniowe, które
pozwalaj
ą
na uzyskiwanie bardzo dokładnych
ruchów w maksymalnych zakresach 50 - 200 µm
i warto
ś
ciach sił do 20 kN. Tworzenie pola
magnetycznego mo
ż
na efektywnie uzyskiwa
ć
np.
przez sterowanie warto
ś
ci
ą
pr
ą
du
Własno
ś
ci aktuatorów magnetostrykcyjnych:
Zalety:
• du
ż
e warto
ś
ci siły działania,
• bardzo wysoka dynamika wzgl. cz
ę
stotliwo
ść
pracy,
• du
ż
y zakres temperatur pracy,
• zwarta budowa,
• praktycznie nie ulegaj
ą
zu
ż
yciu.
Wady:
• drogie i trudno dost
ę
pne materiały,
• histereza,
• pobór pr
ą
du podczas pracy statycznej,
• pier
ś
cieniowa budowa,
• silne nagrzewanie przy wysokich cz
ę
stotliwo
ś
ciach.
Nat
ęż
enie pola H
Pr
ę
t
terfenolowy
O
d
k
s
z
ta
łc
e
n
ie
εεεε
Cewka
Obudowa
21
Ciecze magnetoreologiczne w tłumieniu drga
ń
Bez oddziaływania pola magnetycznego ciecz
magnetoreologiczna zachowuje si
ę
jak ciecz
Newtonowska.
Zastosowanie cieczy magnetoreologicznej do
regulowanego tłumienia drga
ń
jest od pewnego
czasu przedmiotem intensywnych prac
badawczych. S
ą
ju
ż
tak
ż
e pierwsze aplikacje
w samochodach.
I tak np. układy tłumienia drga
ń
o nazwie
„Magneride” firmy Delphi s
ą
stosowane w
samochodach Audi model TT oraz w Corvette
i Ferrari.
Zastosowania układów tłumienia drga
ń
z zastosowaniem cieczy magnetoreologicznej s
ą
mo
ż
liwe w ró
ż
nych
obszarach. Przykładem jest tłumienie drga
ń
w mostach. Innymi mo
ż
liwymi zastosowaniami jest tłumienie
ruchów i drga
ń
w obrabiarkach, robotach i maszynach manipulacyjnych. We wszystkich tych potencjalnych
przypadkach zastosowa
ń
zalety tłumienia drga
ń
za pomoc
ą
cieczy magnetoreologicznej mo
ż
na wykorzysta
ć
tylko wtedy, gdy tłumiony układ (obiekt regulacji) b
ę
dzie mo
ż
na wystarczaj
ą
co dokładnie odwzorowa
ć
za
pomoc
ą
modelu i przeprowadzi
ć
symulacj
ę
, aby móc w sposób niezawodny regulowa
ć
tłumienie.
Ciecze magnetoreologiczne s
ą
jednorodnymi mieszaninami składaj
ą
cymi si
ę
z cieczy z zawartymi w niej drobnymi
cz
ą
stkami stałymi (Suspension). Stałe cz
ą
stki maj
ą
wielko
ść
0,1 do 10 µm i składaj
ą
si
ę
z materiału
ferromagnetycznego. S
ą
one umieszczone w cieczy na bazie oleju silikonowego lub mineralnego albo te
ż
wody. Pod
wpływem pola magnetycznego nast
ę
puje wi
ą
zanie si
ę
ze sob
ą
cz
ą
stek ferromagnetycznych. Uzyskuje si
ę
silnie
anizotropowe przebiegi ze zmieniaj
ą
c
ą
si
ę
lepko
ś
ci
ą
a
ż
do stanu ciała stałego.
Wysokie
ci
ś
nienie
Niskie
ci
ś
nienie
Linie pola
magnetycznego
Ź
ródło pola
elektromagnety-
cznego (cewka)
Kierunek ruchu
Efekt magneto-
reologiczny
Ciecz magneto-
reologiczna
Aktuatory z pami
ę
ci
ą
kształtu
Zupełnie nowy rodzaj aktuatorów jest wykonywany z tzw. stopów z pami
ę
ci
ą
kształtu (ang. Memory-
Metalle), zaliczanych do materiałów zaawansowanych (ang. Inteligent Materiale). Stopy z pami
ę
ci
ą
kształtu przy osi
ą
gni
ę
ciu okre
ś
lonej temperatury zmieniaj
ą
skokowo swój stan, czyli kurcz
ą
si
ę
,
rozci
ą
gaj
ą
si
ę
, lub te
ż
staj
ą
si
ę
super-elastyczne. Własno
ś
ci te mo
ż
na porówna
ć
ze znanymi
powszechnie elementami nastawiaj
ą
cymi z bimetalami. Równie
ż
w bimetalach wyst
ę
puje podwójna
funkcja, a mianowicie taki element mo
ż
e by
ć
równocze
ś
nie sensorem i aktuatorem (np. wł
ą
cznik
termiczny). Jednak inaczej ni
ż
w bimetalach, które przy ogrzewaniu odkształcaj
ą
si
ę
w sposób ci
ą
gły,
w przypadku stopów z pami
ę
ci
ą
kształtu przy okre
ś
lonej temperaturze nast
ę
puje spontaniczna reakcja
w postaci zmiany kształtu.
Zjawisko „pami
ę
tania” przez metale zostało odkryte przypadkowo przed 35-laty w stopach miedzi.
Pó
ź
niej efekt ten stwierdzono tak
ż
e w stopach tytanu i niklu, które obecnie okazały si
ę
najbardziej
efektywne w zastosowaniach praktycznych.
Termo-
bimetal
Austenit –
temperatura
ko
ń
cowa
Martenzyt –
temperatura
ko
ń
cowa
Martenzyt –
temperatura
pocz
ą
tkowa
Austenit –
temperatura
pocz
ą
tkowa
100%
0%
Udział martenzytu
Wzgl
ę
dna zmiana długo
ś
ci
∆∆∆∆
L
T
e
m
p
e
ra
tu
ra
∆∆∆∆
L
22
Stopy z pami
ę
ci
ą
kształtu
Fizycznym wyja
ś
nieniem zjawiska pami
ę
ci kształtu jest wyst
ę
powanie dwóch rodzajów sieci
krystalicznych, pomi
ę
dzy którymi takie stopy zmieniaj
ą
swoj
ą
struktur
ę
. Te struktury sieci krystalicznych
s
ą
okre
ś
lane jako austenit i martenzyt. Podczas nagrzewania i chłodzenia struktura sieci krystalicznej
stopu przechodzi z fazy niskiej temperatury martenzytu w faz
ę
wysokiej temperatury austenitu.
Martenzyt
Martenzyt (odkształcony)
Chłodzenie
Odkształcanie
Austenit
Nagrzewanie
Rozwój w obszarze elektroniki odbywa si
ę
tylko w jednym kierunku: urz
ą
dzenia powinny by
ć
coraz mniejsze,
coraz szybsze i bardziej efektywne. Ta miniaturyzacja mo
ż
e by
ć
dalej kontynuowana tylko wtedy, gdy do
dyspozycji b
ę
d
ą
w pełni nowe materiały. Materiały zaawansowane (ang. Intelligente), które ł
ą
cz
ą
w sobie
specjalne własno
ś
ci mechaniczne, elektryczne i optyczne sprawiaj
ą
,
ż
e mo
ż
liwe jest poł
ą
czenie ró
ż
nych funkcji
w małej przestrzeni. Takie nowe materiały umo
ż
liwiaj
ą
rozwój i produkcj
ę
zupełnie nowych elementów
elektronicznych. Przykładami zespołów mechatronicznych s
ą
np. czujniki temperatury w układach hamulcowych
samochodu i czujniki ci
ś
nienia w kołach. Elementy z tworzyw sztucznych powinny w przyszło
ś
ci spełnia
ć
nie tylko
rol
ę
obudowy, ale tak
ż
e doprowadza
ć
ś
wiatło, ciepło lub pr
ą
d. W zminiaturyzowanych zespołach materiały
zaawansowane (funkcjonalne) powinny przej
ąć
liczne zadania, dla realizacji których dotychczas były wymagane
oddzielne składniki. Dlatego te
ż
prowadzone s
ą
intensywne badania dotycz
ą
ce rozwoju odpowiednich materiałów
z całkowicie nowymi własno
ś
ciami. Rozwijane s
ą
przede wszystkim tworzywa sztuczne, ale tak
ż
e stopy metali
i materiały ceramiczne z celowo nastawialnymi mechanicznymi, elektrycznymi, termicznymi, magnetycznymi,
optycznymi oraz uaktywnianymi laserowo własno
ś
ciami. Równolegle do opracowywania nowych materiałów s
ą
rozwijane nowe metody (techniki) wytwarzania, które zapewni
ą
szybsz
ą
i ta
ń
sz
ą
produkcj
ę
.
Przykładem sensownego zastosowania tworzyw sztucznych z własno
ś
ciami
magnetycznymi jest cienki mechatroniczny silnik elektryczny o wielko
ś
ci
palca, który w samochodzie mo
ż
e sterowa
ć
przepustnic
ę
lub regulowa
ć
szeroko
ść
wi
ą
zki
ś
wiatła reflektorów. Silnik ten w cało
ś
ci składa si
ę
z tworzywa sztucznego. Dzi
ę
ki domieszce materiałów magnetycznych
(ferrytu) mo
ż
e on by
ć
nap
ę
dzany zewn
ę
trznym polem magnetycznym.
Zaletami takiego rozwi
ą
zania jest tanie wytwarzanie przez formowanie
wtryskowe, a tak
ż
e zintegrowanie czujnika, który zapewnia dokładne
ustawianie osi.
Natomiast takimi materiałami, które mo
ż
na celowo uaktywnia
ć
za pomoc
ą
promieni lasera s
ą
takie jak np. obecnie stosowane w wytwarzaniu
aparatów słuchowych. Promie
ń
lasera tworzy bezpo
ś
rednio w tworzywie
sztucznym obudowy
ś
cie
ż
ki przewodz
ą
ce pr
ą
d elektryczny, co pozwala na
poł
ą
czenie funkcji mechanicznych i elektrycznych.
Zastosowanie zaawansowanych materiałów w wyrobach
mechatronicznych
23
Elektryczny serwonap
ę
d
Układ
sterowania
maszyny
Regulator
cyfrowy
Zasilacz
elektryczny
Elektryczny
serwo-silnik
Moc
Czujnik
poło
ż
enia
Sieci
miejscowe
(ang. Fieldbus)
Integracja
Falo-
wnik
Przykłady serwonap
ę
dów elektrycznych i ich zastosowania
W skład serwonap
ę
du mog
ą
wchodzi
ć
np. silniki
asynchroniczne pr
ą
du przemiennego zasilane falownikami.
Silniki te mog
ą
mie
ć
wbudowany encoder, umo
ż
liwiaj
ą
cy
pomiar poło
ż
enia k
ą
towego wirnika.
Maj
ą
one zastosowanie m.in. w takich obiektach
(maszynach) jak: maszyny pakuj
ą
ce, monta
ż
komponentów
na płytkach drukowanych, głowice narz
ę
dziowe,
etykieciarki, maszyny dla przemysłu spo
ż
ywczego,
nawijarki ze sterowanym naci
ą
giem.
Mo
ż
liwa jest zmiana trybu pracy pomi
ę
dzy: sterowaniem
poło
ż
eniem (pozycj
ą
), pr
ę
dko
ś
ci
ą
i momentem.
24
Główne zastosowania serwo-silników
Czterema głównymi obszarami zastosowania serwo-silników s
ą
: linie monta
ż
owe,
obrabiarki, maszyny pakuj
ą
ce oraz transport i przeładunek materiałów.
Spo
ś
ród innych obszarów (19,2%) obserwuje si
ę
rosn
ą
ce zainteresowanie takimi
zastosowaniami serwo-silników, w których dotychczas nie były one stosowane, np.
ogrzewnictwo, wentylacja i klimatyzacja, czy sterowanie bramami.
M
as
zy
n
y
i u
rz
ą
dz
en
ia
po
lig
ra
fic
zn
e
Li
ni
e
m
on
ta
ż
ow
e
U
d
z
ia
ł
z
a
s
to
s
o
w
a
ń
%
0
10
20
30
O
br
ab
ia
rk
i
M
as
zy
ny
p
ak
uj
ą
ce
S
pr
z
ę
t d
o
tr
an
sp
or
tu
i p
rz
eł
ad
un
ku
P
rz
em
ys
ł
m
ot
or
yz
ac
yj
n
y
P
rz
em
ys
ł
pa
pi
er
ni
cz
y
21
16,8
13,8
11,4
8,4
6
3,6
Serwonap
ę
d typu Simotion (firmy Siemens),
w którym po raz pierwszy sterowanie ruchem
i funkcje technologiczne zostały poł
ą
czone w jednej
jednostce steruj
ą
cej, jest dobrym rozwi
ą
zaniem dla
maszyn mechatronicznych.
W Simotion wiele zwyczajowo rozdzielanych funkcji
zostało zintegrowanych w jednej jednostce, tworz
ą
c
w ten sposób przejrzyste rozwi
ą
zanie dla
producentów maszyn. Poł
ą
czenie sterowania
ruchem i zada
ń
technologicznych ma równie
ż
zalety z punktu widzenia kosztów inwestycji.
Simotion składa si
ę
z trzech podstawowych
komponentów: oprogramowania projektowego
Scout, zawieraj
ą
cego narz
ę
dzie do konfiguracji
systemu i zarz
ą
dzania projektem, oprogramowania
wykonawczego (Runtime
-
software), którego moduły
mog
ą
by
ć
optymalnie dopasowane do wymaga
ń
oraz dost
ę
pnej w ró
ż
nych wariantach platformy
sprz
ę
towej.
Simotion
jest odpowiednim rozwi
ą
zaniem dla
maszyn maj
ą
cych wiele osi, dla których odej
ś
cie od
konwencjonalnej techniki z centralnym sterowaniem
i sprz
ęż
onymi mechanicznie osiami staje si
ę
coraz
cz
ęś
ciej nieuniknione. Ma to miejsce przede
wszystkim w takich bran
ż
ach, jak opakowania,
przetwórstwo tworzyw sztucznych, prasy i maszyny
do obróbki drewna.
Przykład serwonap
ę
du typu SIMOTION (Siemens)
PROFIBUS – miejscowa sie
ć
komunikacyjna.
25
Cyfrowe sprz
ęż
enie zwrotne w nowoczesnych
serwonap
ę
dach
Sprz
ęż
enia zwrotne
Moc silnika
Switch POSI
AX 5000
Wł
ą
czone urz
ą
dzenia
mocy:
- styczniki,
- przeka
ź
niki,
- urz
ą
dzenia
półprzewodnikowe.
Parametry
Parametry
Konfiguracja
P
a
ra
m
o
d
u
ł
System programowy do
konfiguracji i parametryzacji
Przemiennik cz
ę
stotliwo
ś
ci
Nap
ę
dy elektryczne w obrabiarkach
Pulpit obsługi
układu
sterowania
numerycznego
CNC
Silniki
elektryczne
(nap
ę
du
głównego,
nap
ę
dów
posuwu
i pomocnicze)
Sterowniki
nap
ę
dów
26
Zastosowanie nap
ę
dów bezpo
ś
rednich przynosi nast
ę
puj
ą
ce korzy
ś
ci:
wzrost produktywno
ś
ci maszyny (np. obrabiarki) dzi
ę
ki mo
ż
liwo
ś
ci wykorzystania lepszych własno
ś
ci
dynamicznych nap
ę
dów,
zmniejszenie kosztów eksploatacji przez obni
ż
enie zu
ż
ycia elementów i piel
ę
gnacji nap
ę
dów,
znaczne zwi
ę
kszenie trwało
ś
ci w porównaniu z nap
ę
dami zawieraj
ą
cymi silniki obrotowe, co przyczynia
si
ę
tak
ż
e do zmniejszenia wyst
ę
powania awarii,
uzyskiwane dokładno
ś
ci, jako
ść
regulacji, współczynniki wzmocnienia i sztywno
ś
ci mog
ą
by
ć
o rz
ą
d
wy
ż
sze ni
ż
w konwencjonalnych nap
ę
dach z silnikami obrotowymi i mechanicznymi elementami
przenoszenia nap
ę
du.
Zastosowanie nap
ę
dów bezpo
ś
rednich jest tak
ż
e zwi
ą
zane z nast
ę
puj
ą
cymi wadami:
wy
ż
sze wydzielanie ciepła powoduje konieczno
ść
kompensacji przez intensywne chłodzenie
z wykorzystaniem dodatkowych urz
ą
dze
ń
chłodz
ą
cych,
konieczne jest uwzgl
ę
dnienia w prowadnicach sił przyci
ą
gania wyst
ę
puj
ą
cych pomi
ę
dzy elementem
pierwotnym i wtórnym,
brak przeło
ż
enia mechanicznego wymaga konieczno
ś
ci zastosowania wi
ę
kszej liczby aktywnych cz
ęś
ci
elektrycznych i wi
ę
kszej ilo
ś
ci energii.
Jednak proste zast
ą
pienie po
ś
redniego nap
ę
du przez nap
ę
d bezpo
ś
redni nie przynosi jeszcze
ż
adnych
zysków. Wymaga to takiego dopasowania konstrukcji maszyn, aby mo
ż
na było wykorzysta
ć
korzy
ś
ci
wynikaj
ą
ce z zastosowania rozwi
ą
zania z nap
ę
dem bezpo
ś
rednim. Dzi
ę
ki zastosowaniu odpowiednich
modeli mechatronicznych mo
ż
liwe jest wykazanie oraz odwzorowanie zale
ż
no
ś
ci i wzajemnych
oddziaływa
ń
zespołów maszyny, nap
ę
dów elektrycznych, sterowania i regulacji. Umo
ż
liwia to
okre
ś
lenie korzy
ś
ci, które przyniesie zastosowanie nap
ę
dów bezpo
ś
rednich jeszcze zanim maszyna
zostanie w rzeczywisto
ś
ci zbudowana.
Cechy nap
ę
dów bezpo
ś
rednich w budowie maszyn
Mo
ż
liwo
ść
realizacji du
ż
ych
warto
ś
ci przyspiesze
ń
(do
3,5 m/s
2
) zapewnia
uzyskiwanie szybkich
nawrotów stołu roboczego
szlifierki w cyklu
szlifowania.
Zastosowanie bezpo
ś
rednich nap
ę
dów liniowych
np. w szlifierce typu Ecoline przyczynia si
ę
do
zredukowania czasu obróbki przedmiotu nawet
o 75%. Du
ż
e pr
ę
dko
ś
ci ruchów szybkich
(dostawczych) obrabiarki powoduj
ą
skrócenie
czasów pomocniczych.
Bezpo
ś
redni nap
ę
d liniowy w szlifierce
27
Własno
ś
ci bezpo
ś
rednich nap
ę
dów liniowych
Uzyskuje si
ę
maksymalne pr
ę
dko
ś
ci ruchu
bez ograniczania warto
ś
ci przemieszcze
ń
.
Zastosowanie silników liniowych jest sensowne wsz
ę
dzie tam, gdzie wyst
ę
puje du
ż
y
udział cykli obróbkowych realizowanych z maksymalnie mo
ż
liwymi pr
ę
dko
ś
ciami
ruchu.
Równie
ż
w urz
ą
dzeniach załadowczych silniki liniowe zapewniaj
ą
uzyskiwanie
du
ż
ych oszcz
ę
dno
ś
ci czasu, poniewa
ż
urz
ą
dzenia manipulacyjne bez
transportowania ładunków (przedmiotów) mog
ą
si
ę
bardzo szybko przemieszcza
ć
.
Długie osie (du
ż
e przemieszczenia) mo
ż
na uzyskiwa
ć
przez kolejne umieszczenie
odpowiednich cz
ęś
ci wtórnych silnika liniowego.
Praktycznie nie ma
ż
adnego ograniczenia warto
ś
ci drogi przemieszczenia.
Dzi
ę
ki wyeliminowaniu np. pasów z
ę
batych i tocznych
ś
rub poci
ą
gowych znacznie
upraszcza si
ę
monta
ż
zespołu posuwowego, zmniejszaj
ą
si
ę
nakłady zwi
ą
zane
z piel
ę
gnacj
ą
oraz wydłu
ż
a
ż
ywotno
ść
, a tak
ż
e
zwi
ę
kszaj
ą
własno
ś
ci dynamiczne
(np. przyspieszenia 2 g), uzyskiwane pr
ę
dko
ś
ci (rz
ę
du 120 m/min) i dokładno
ś
ci
.
Poniewa
ż
w hydraulicznych i pneumatycznych układach nap
ę
dowych stosowane s
ą
siłowniki, to takie rozwi
ą
zania mog
ą
by
ć
szczególnie korzystne w realizacji
przemieszcze
ń
liniowych zespołów roboczych maszyn. Układy elektryczne, oparte
na obracaj
ą
cych si
ę
silnikach, wymagaj
ą
stosowania specjalnych zespołów
mechanicznych (przekładni) do uzyskiwania ruchu posuwistego (liniowego).
Przy doborze zespołów realizuj
ą
cych ruch nale
ż
y bra
ć
pod uwag
ę
m.in. nast
ę
puj
ą
ce
czynniki:
Dokładno
ść
i powtarzalno
ść
ruchu – sterowane elektronicznie serwomechanizmy
zapewniaj
ą
najwy
ż
szy poziom dokładno
ś
ci i powtarzalno
ś
ci. W aplikacjach
wymagaj
ą
cych utrzymywania stałego ci
ś
nienia (siły) w nieruchomym zespole
korzystne jest zastosowanie układów hydraulicznych.
Zło
ż
ono
ść
– w aplikacjach wieloosiowych (kilka ruchomych zespołów roboczych)
najlepszym rozwi
ą
zaniem jest zastosowanie układów serwomechanizmowych
sterowanych cyfrowo ze wzgl
ę
du na mo
ż
liwo
ść
dokładnej ich synchronizacji.
Wydajno
ść
– zwi
ę
kszenie wydajno
ś
ci maszyny technologicznej czy linii
produkcyjnej mo
ż
na uzyska
ć
dzi
ę
ki zastosowaniu zespołów nap
ę
dzanych
elektrycznie (osi
ą
gane pr
ę
dko
ś
ci ruchu s
ą
rz
ę
du 10 m/s, a zatem dwukrotnie
wi
ę
ksze ni
ż
z nap
ę
dami pneumatycznymi i hydraulicznymi).
Koszty inwestycyjne, eksploatacyjne i utrzymania ruchu – to kryterium nie
powinno decydowa
ć
o wyborze rodzaju nap
ę
du, gdy
ż
konieczne jest ich
oszacowanie dla konkretnych przypadków zastosowa
ń
.
Czynniki wpływaj
ą
ce na wybór rodzaju nap
ę
du
28
Od producentów (dostawców) zespołów nap
ę
dowych i urz
ą
dze
ń
automatyki wymaga si
ę
takich wyrobów
i systemów, za pomoc
ą
których mo
ż
na zwi
ę
kszy
ć
wydajno
ść
, niezawodno
ść
i dokładno
ść
pracy maszyn.
Szczególnym wymaganiem jest tak
ż
e to, aby wyroby te były tanie i zapewniały szeroki obszar zastosowa
ń
w ró
ż
nych dziedzinach, regionach i aplikacjach. Chodzi zatem o tak elastycznie rozwi
ą
zany wyrób, który
mo
ż
e by
ć
łatwo dostosowany do okoliczno
ś
ci.
Nap
ę
d działa zwykle za po
ś
rednictwem elektromechanicznego przetwornika energii – silnika – cz
ę
sto przy
pomocy elementów (zespołów) mechanicznych takich jak przekładnie, na przebieg procesu obróbki
(obrabiarki), transportu (przeno
ś
nik) lub produkcji. Matematyczny opis procesu jak równie
ż
zastosowanie
odpowiednich sensorów i metod regulacji s
ą
podstaw
ą
budowy odpowiedniego układu nap
ę
dowego.
Dlatego te
ż
z analizy procesu wynikaj
ą
wymagania dotycz
ą
ce nap
ę
dów:
dobór odpowiednich silników i zespołów przeniesienia nap
ę
du (np. przekładnia,
ś
ruba poci
ą
gowa),
mo
ż
liwo
ść
zastosowania ró
ż
nych układów pomiarowych do uzyskiwania wymaganych wielko
ś
ci stanu takich
jak poło
ż
enie, pr
ę
dko
ść
obrotowa czy przyspieszenie,
nowoczesne (zaawansowane) metody regulacji, aby uzyska
ć
wymagane dokładno
ś
ci wielko
ś
ci zwi
ą
zanych
z procesem,
zapewnienie odpowiednio du
ż
ej liczby funkcji technologicznych, np.sterowanie ruchem MC (ang. Motion
Control).
W przedsi
ę
biorstwie produkcyjnym od poziomu zarz
ą
dzania, przez sterowanie maszyn a
ż
do regulacji nap
ę
dów
wyst
ę
puje ci
ą
gła wymiana informacji. Ogólnym wymaganiem jest tutaj szybki i powszechny dost
ę
p do
wielko
ś
ci stanu, parametrów i programów. Je
ż
eli ruchy s
ą
ś
ci
ś
le koordynowane w ramach MC, to takie
aplikacje wymagaj
ą
pracy z twardym czasem rzeczywistym, przy ci
ą
gle rosn
ą
cej liczbie uczestników
komunikacji. Wymaganiami wynikaj
ą
cymi z rozpatrywania informacji dla nap
ę
dów s
ą
:
istnienie konwencjonalnych cyfrowych i analogowych interfejsów sygnałów,
mo
ż
liwo
ś
ci integracji regulatora nap
ę
du w ró
ż
nych sterownikach przy akceptacji ró
ż
norodnych miejscowych
sieci komunikacyjnych (ang. Fieldbus).
Wymagania dotycz
ą
ce nap
ę
dów
Wła
ś
ciwo
ś
ci ró
ż
nych rodzajów nap
ę
dów
Bezpieczny
Du
ż
e moce
z małej
obj
ę
to
ś
ci
Łatwo
ść
przesyłu
i magazynowania
energii
Zalety
Hała
ś
liwy
Wycieki,
kłopotliwe
dostarczanie
energii
Zakłócenia
elektryczne
i magnetyczne,
nagrzewanie
Wady
Ni
ż
szy
Wy
ż
szy
Normalny
Serwis (wzgl
ę
dnie)
Lepsza
Gorsza
Normalna
Trwało
ść
(wzgl
ę
dna)
0.1
0.1 – 0.05
0.005
Dokładno
ść
pozycjonowania
[mm]
0.05 – 30
0.002 – 2
0.001 – 5
Pr
ę
dko
ść
liniowa [m/s]
0.05 – 3
0.02 – 2
0.3 – 5
Zakres ruchu liniowego [m]
50 – 150
50
25
Przeci
ąż
alno
ść
[%]
1
30
10 – 120
Sztywno
ść
[kN/mm]
>10
7
6 10
6
5 - 9 10
6
Wytrzymało
ść
[cykli]
300
650
25 – 150
Moc z jednostki [W/kg]
15 – 25
30 – 25
50 – 55
Sprawno
ść
[%]
Pneumatyczny
Pneumatyczny
Hydrauliczny
Hydrauliczny
Elektryczny
Elektryczny
Typ nap
ę
du
Typ nap
ę
du
Porównywana wła
ś
ciwo
ść
Porównywana wła
ś
ciwo
ść
29
Charakterystyka aktuatorów: zale
ż
no
ść
siły F od drogi
nastawiania s
Siła nastawiania
F
F
Droga nastawiania
s
s [mm]
[N]
1000
100
10
1
0,001 0,01
0,1
1
10
100
Aktuatory piezoelektryczne
Aktuatory hydrauliczne
Aktuatory
z odkształcanymi
materiałami
Aktuatory
pneumatyczne
Silniki pr
ą
du
stałego DC/
ś
ruba poci
ą
gowa
Elektromagnesy
Silniki skokowe/
ś
ruba poci
ą
gowa
Charakterystyka aktuatorów: zale
ż
no
ść
siły F od
pr
ę
dko
ś
ci nastawiania v
Pr
ę
dko
ść
nastawiania v [mm/s]
Siła nastawiania F
[N]
10000
1000
100
10
1
1
10
100
1000
10000
Aktuatory hydrauliczne
Aktuatory z
odkształcanymi
materiałami
Aktuatory
pneumatyczne
Silniki pr
ą
du
stałego DC/
ś
ruba poci
ą
gowa
Elektromagnesy
Silniki skokowe/
ś
ruba poci
ą
gowa
Aktuatory
piezoelektryczne
Moc nastawiania 1000 W
10 W
0,1 W