METODY ODDZIAŁYWANIA WYCHOWAWCZEGO

Na podstawie zapamiętanych lub zaobserwowanych podczas nauki szkolnej sytuacji
wychowawczo-dydaktycznych spróbuj określić metody oddziaływania wychowawczego
zastosowane przez nauczyciela wychowawcę. Oceń te metody z punktu widzenia ich
przydatności lub szkodliwości.


Problem: Dzieci nie panują nad sobą.

Rozwiązanie:

Najpierw przedstawiamy dzieciom typy zachowań ludzkich, np.:
1.

Sangwinik: płomienny, zmienny, krewki.

2.

Choleryk: wybuchowy, gwałtowny, zapamiętały.

3.

Flegmatyk: mało ruchliwy, spokojny, zasiedziały.

4.

Melancholik: spokojny, zgorzkniały, niezadowolony.

Tłumaczymy dzieciom , że od charakteru i osobowości zależy natężenie przeżywania i sposób
reagowania człowieka na różne sytuacje:
Stres – stan psychiczny wywołany sytuacją, w której jest zagrożona realizacja ważnych
zadań, wartości.
Frustracja – reakcja organizmu na stres.

Omawiamy reakcję na frustrację (podział według psychologów):
Depresja – zahamowanie aktywności, apatia, przygnębienie.
Izolacja – unikanie kontaktów społecznych; tworzenie idealnego, nierealnego świata marzeń,;
„odludek”.
Agresja – bicie, krzywdzenie: przedmiotu wywołującego frustrację(bezpośrednia) lub innych
(pośrednia); siebie.
Regresja – cofanie się na niższy poziom rozwoju, np. tupanie, krzyk, odmowa jedzenia.
Fiksacja – zahamowanie rozwoju społecznego dziecka na poziomie odpowiadającym
okresowi życia, w którym doznał frustracji, np. dziecko traci rodziców, występuje u niego
infantylizm lub oschłość; uporczywe powtarzanie tych samych czynności, mimo że nie
przynoszą efektów.

Nawiązujemy dyskusję na następujące tematy:
Czy można uniknąć stresów (nie) ?
(trzeba się na nie uodpornić i prawidłowo reagować).
Co wywołuje stresy?
Jak reagujecie na stresy i jak je opanowujecie?

Tłumaczymy dzieciom (wychowankom) jak reagować na stresy i mechanizmy obronne u
człowieka.

MECHANIZMY OBRONNE

A)

Wypieranie - polega na niedopuszczaniu do świadomości myśli, które mogą wywołać lęk
i niepokój (słynne „jakoś to będzie”)

B)

Projekcja – rzutowanie na innych i przypisywanie im cech, których nie akceptuje się u
siebie (tłumaczy się siebie).

PRAWIDŁOWE REAKCJE NA STRESY.

1.

Poznać źródło stresu i zauważyć je.

2.

Prawidłowo ocenić, np. nie rozpoczynam drażliwej dyskusji z rodzicami, bo wiem, że
skłania mnie do tego nie chęć rozwiązania problemu, ale zwykłe wyładowanie złości.

3.

Relaks

A)

oddychanie, liczenie, skupienie się na określonym przedmiocie wywołującym miłe
uczucia;

B)

rozmowa z kimś bliskim (zwierzenia), pisanie pamiętników;

C)

muzykoterapia;

D)

psychozabawa – wyładowanie emocji w czasie inscenizacji wymyślonych historyjek.

Namawiamy dzieci do wypróbowania wyżej podanych sposobów.