1. Proszę prześledzić szkoły klasyczną, behawioralną, ilościową.

Podejście systemowe, sytuacyjne, dynamicznego zaangażowania i
określić, co które wnosi do nauki ( co jest dziś aktualne i znajduje
zastosowanie).

Szkoła klasyczna została stworzona, aby ułatwić zarządzanie tak dużymi
przedsiębiorstwami jak np. fabryki. Najbardziej znany teoretyk tej szkoły to
Henri Fayol, był on francuskim przemysłowcem. Zajmował się badaniem
procesów kierowania. Stwierdził, że kierowanie jest umiejętnością i można
się go nauczyć. Najważniejszym celem tej szkoły był wzrost wydajności
czynników produkcji i poszczególnych robotników. Przede wszystkim jest
on twórcą 14 zasad zarządzania:

1. Podział pracy – im bardziej się ludzie specjalizują w danej

dziedzinie, tym bardziej sprawnie wykonują swoją pracę

2. Dyscyplina – która wynika z dobrego przewodzenia, ze

sprawiedliwych układów oraz rozsądnie stosowanych kar za
wykroczenia, to przede wszystkim stosowanie się do przepisów i
ogólnych zasad w przedsiębiorstwie przez pracowników

3. Autorytet – czyli władza oparta na akceptacji przez tych, którzy jej

podlegają. Można mówić tu o autorytecie formalnym (przez
posiadane stanowisko), oraz autorytecie osobistym, wypracowanym
przez długi okres czasu, który jest niezbędny gdyż autorytet
formalny daje prawo rozkazodawstwa, ale nie zawsze zapewnia
posłuszeństwo.

4. Jedność rozkazodawstwa – aby w przedsiębiorstwie był ład i

porządek, pracownik powinien otrzymać polecenia dotyczące
wykonania danego zadania od tylko jednej osoby, w innym wypadku
może dojść do sprzeczności poleceń i załamania autorytetu
kierownika.

5. Jedność kierowania – w każdym zespole powinien być jeden plan i

jeden kierownik, który będzie pilnował realizacji danego założenia.

6. Podporządkowanie interesu osobistego interesowi ogółu – w

żadnym przedsiębiorstwie interes osobisty pracownika nie powinien
przeważać interesu całej organizacji. Najlepiej jest dążyć do
pogodzenia tych obu interesów.

7. Wynagrodzenie – powinno być sprawiedliwe i motywujące

pracownika do dalszej pracy

8. Centralizacja – może być stanem lub procesem. Stan jest to

sytuacja, w której większość decyzji podejmowane jest na
najwyższych szczeblach. Proces - przyjmowanie uprawnień
decyzyjnych szczebli niższych przez wyższe.

9. Hierarchia – jest drogą służbową, ściśle określa kolejność

komunikowania się w „pionie”. Jej stosowanie jest niezbędne do
zapewnienia jedności rozkazodawstwa.

10.Ład - każdy człowiek i każda rzecz powinien być na właściwym

miejscu, we właściwym czasie, a co za tym idzie pracownicy powinni
być na stanowiskach dla nich najbardziej odpowiednich.

11.Odpowiednie traktowanie pracowników -
12.Stabilność personelu - duża fluktuacja pracowników źle wpływa

na sprawność funkcjonowania organizacji

13.Inicjatywa - przełożony powinien częściowo rezygnować ze swoich

ambicji, aby jego podwładni mogli podejmować inicjatywę.

14.Poczucie przynależności do zespołu

2. Organizacja i otoczenie ( zdefiniować organizację, otoczenie i

zależności występujące między nimi)!

Czym jest dzisiejsza organizacja? Możnaby ją zdefiniować w trzech różnych
znaczeniach, a mianowicie: czynnościowym, rzeczowym i atrybutowym.
Organizacja w znaczeniu czynnościowym jest procesem kształtowania
struktur składników organizacji, jako rzecz zorganizowana stanowi grupę
społeczną, która funkcjonuje według pewnych reguł i obowiązujących,
przyjętych zasad, współpracującą ze sobą, w taki sposób, aby osiągnąć
jasno określony wcześniej cel. Według Kotarbińskiego organizacja to
Takie współdziałanie części, które przyczynia się do powodzenia
całości. W wydźwięku atrybutowym natomiast organizacja jest cechą
mówiącą o stopniu zorganizowania przedsiębiorstwa czy instytucji. Istotą
organizacji jest świadomość zasad, reguł, misji, celów oraz synergia
(dopasowanie, wspomaganie działań innych).Fundamentalnymi celami
organizacji są :

•

Celowość istnienia

•

Jej rozmyślny charakter

•

Złożoność i skomplikowanie

•

A także uleganie wpływom otoczenia, ale również i jego
kształtowanie.

Współczesne organizacje są systemami otwartymi, adaptującymi się,
sformalizowanymi a także zróżnicowanymi (przede wszystkim odmiennymi
systemami celów). Istnieje wiele typów organizacji w dzisiejszych czasach.
Jako przykład można wymienić organizacje gospodarcze, nastawione
przede wszystkim na osiąganie zysków, organizacje non-profit, czyli tzw.
użyteczności publicznej, społeczne, np. partie polityczne czy
stowarzyszenia, a także wiele innych. Każda organizacja posiada cel
nadrzędny, przewodni tzw. misję przedsiębiorstwa; np. misją uczelni
wyższej jest wykształcenie dobrej kadry pracowniczej, misją WOŚP –
niesieni pomocy chorym dzieciom, misją fabryki mebli – dostarczenie
klientom produktu o wysokiej jakości.

Każda organizacja działa w pewnym otoczeniu, dlatego warto zastanowić
się czym jest właściwie to otoczenie. Tak więc jest nim wszystko to co w
jakiś sposób oddziałuje na organizację lub może na nią oddziaływać w
przyszłości. Otoczenie możemy najogólniej podzielić na zewnętrze i na
wewnętrzne. Zewnętrzne to wszystko znajdujące się poza granicami
organizacji, co ma na nią jakiś wpływ, wewnętrzne natomiast to warunki
panujące i siły działania wewnątrz organizacji. Środowisko wewnętrzne
składa się przede wszystkim z zarządu, właściciela i zwykłych
pracowników, natomiast otoczenie zewnętrzne dzieli się na dwie warstwy:
ogólne i zadaniowe.

Otoczenie ogólne organizacji obejmuje niezbyt wyraźnie określone wymiary
i siły, wśród których działa organizacja i które mogą wywierać wpływ na jej
działania. Ogólne otoczenie większości organizacji ma wymiar
ekonomiczny, techniczny, społeczno- kulturowy, polityczno- prawny i
międzynarodowy.

•

Wymiar ekonomiczny jest to ogólna kondycja i żywotność systemu
gospodarczego, w którym działa organizacja. Do czynników
ekonomicznych należą: ogólny wzrost gospodarczy, inflacja, stopy

procentowe i bezrobocie. Wymiar techniczny odnosi się do tych
metod, które pozwalają przekształcić zasoby w produkty lub usługi.

•

Wymiar społeczno- kulturowy obejmuje obyczaje, nawyki, wartości i
cechy demograficzne społeczeństwa, w którym funkcjonuje
organizacja. Mają duże znaczenie gdyż określają jakie produkty i
usługi społeczeństwo będzie ceniło najwyżej. Wymiar ten a też
wpływ na to jak robotnicy myślą o swojej pracy w danym
społeczeństwie.

•

Wymiar polityczno- prawny odnosi się do państwowej regulacji
działalności gospodarczej i stosunków jakie panują między sferą
gospodarczą a państwem.

•

Wymiar międzynarodowy czyli jest to zakres w jakim organizacja
uczestniczy w działalności gospodarczej innych krajów lub pozostaje
pod jej wpływem.

Otoczenie zadaniowe składa się z konkretnych organizacji lub grup, które
mogą wpływać na organizację. Ze względu na to, że wpływ ogólnego
otoczenia jest często niejasny i długofalowy, większość organizacji
koncentruje się raczej na otoczeniu zadaniowym. Chociaż jest ono również
dość złożone, dostarcza więcej użytecznych informacji niż otoczenie
ogólne, albowiem menedżer może rozpoznać czynniki otoczenia
szczególnie interesujące organizację, a nie zajmować się bardziej
abstrakcyjnymi wymiarami otoczenia ogólnego. Otoczenie zadaniowe
może obejmować konkurentów, klientów, dostawców, regulatorów i
sojuszników strategicznych.

•

Konkurenci są to inne organizacje, które konkurują z daną
organizacja o zasoby, najcześciej o pieniądze klientów, siłę robocza
wysokiej jakości.

•

Klienci jest to każdy kto płaci za nabycie dóbr lub usług
wytworzonych przez organizację. Dostawcy to organizacje które
dostarczają zasobów innym organizacjom.

•

Regulator to jednostka, która może kontrolować na drodze prawnej
politykę i sposób działania organizacji lub w inny sposób
oddziaływać na nią. Istnieją dwa typy regulatorów. Pierwsze to
agencje regulacyjne powoływane przez rząd w celu regulacji
działalności organizacyjnej, np. chroni prawa jednostek. Otoczenie
regulacyjne nakłada na organizacje wiele ograniczeń. Drugi typ
regulatora to grupa interesu.

•

Partnerzy strategiczni to grupa organizacji współpracujących ze
sobą w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Sojusze strategiczne
pomagają firmom zdobywać doświadczenie, którego im brak, od
innych firm.

Organizacje i ich otocznie wpływają na siebie w różny sposób. Wpływ
otocznia na organizację może się wyrażać w niepewności, siłach
konkurencji ( zagrożenie ze strony nowych przedsiębiorstw wchodzących
na rynek, rywalizacja ze strony konkurentów, zagrożenie substytutami, siła
nabywców i siła dostawców) i zaburzeniach (np. nieoczekiwany kryzys).

Z kolei organizacje przystosowują się do swego otoczenia wykorzystując
zarządzanie informacją, reakcję strategiczną, fuzje, przejęcia, sojusze,
elastyczność.
Wskaźnikiem pozwalającym ocenić jak radzi sobie organizacja z otoczeniem jest
poziom skuteczności.

http://notatek.pl/podstawy-organizacji-i-zarzadzania-pyt
ania-na-egzamin-wraz-z-odpowiedziami?notatka