Program Współpracy Przygranicznej Phare został utworzony w
1994 roku pomiędzy krajami objętymi Phare a państwami członkowskimi
UE. Program został utworzony z inicjatywy Parlamentu Europejskiego.
Powstał on w celu uzupełnienia programu INTERREG II i przeznaczenia ¼
środków programu Phare na wsparcie współpracy przygranicznej
pomiędzy nowymi krajami Europy Środkowej i Wschodniej a ich unijnymi
sąsiadami. Program ten miał przede wszystkim na celu stymulowanie
procesu integracji krajów Europy Środkowej i Wschodniej z Unia
Europejska.
Przyczynił się również do ujednolicenia regulacji prawnych i wyrównania
standardów życiowych mieszkańców regionów przygranicznych krajów
objętych Programem Phare i państw członkowskich Unii Europejskiej. Jego
celem było również przezwyciężenie urazów pochodzących z przeszłości,
uświadamianie mieszkańcom regionów przygranicznych możliwości
wspólnych działań oraz wymiana doświadczeń w różnych dziedzinach.
Współpraca taka bowiem w znaczący sposób wspierała rozwój
efektywnych form współpracy pomiędzy UE i jej sąsiadami. Z tego względu
Program Współpracy Przygranicznej Phare był zasadnicza częścią Strategii
Przedakcesyjnej RP.
Prawna podstawę realizacji Programu Phare
CBC stanowiło rozporządzenie
Komisji Europejskiej nr 1628/94 z 4 lipca 1994 r. w
Komisji Europejskiej nr 1628/94 z 4 lipca 1994 r. w
sprawie realizacji
sprawie realizacji
programu współpracy transgranicznej pomiędzy
programu współpracy transgranicznej pomiędzy
krajami Europy
krajami Europy
Środkowej i Wschodniej a krajami członkowskimi
Środkowej i Wschodniej a krajami członkowskimi
Wspólnoty w
Wspólnoty w
ramach programu Phare.
ramach programu Phare.
Jednak w następnych latach został poszerzony o granice
południowa (Polska-Czechy, Polska-Słowacja). W zakończonych
edycjach budżetowych 1994– 2003 kwoty przeznaczone przez
Unie Europejska na Program Współpracy Przygranicznej Phare
stanowiły ogółem 49% programów Phare wdrażanych przez
WWPE i 19% całego funduszu Phare, przyznanego Polsce.
Projekty finansowane z Programu były skupione wokół kilku głównych
priorytetów. Obecność i udział procentowy poszczególnych priorytetów różnił
się, czasem dość znacznie, w kolejnych edycjach Programów. Zależał również od
granicy, na jakiej Program był umiejscowiony.
wsparcie w ramach tego priorytetu dotyczyło
usprawnienia połączeń transportowych miedzy
graniczącymi państwami. Za najważniejszy uznano
rozwój sieci transportowej
w ramach tego priorytetu finansowane były
inwestycje związane z budowa oczyszczalni
ścieków i kanalizacji sanitarnej, utylizacja i
składowaniem odpadów stałych oraz inne
przedsięwzięcia dotyczące ochrony środowiska, w
tym przedsięwzięcia edukacyjne, mające na celu
kształcenie proekologicznych zachowań wśród
mieszkańców
w ramach tego priorytetu finansowano inwestycje
związane z zakupem wyposażenia dla służb
mundurowych (Policja, Straż Graniczna) oraz
robotami budowlanymi na rzecz tych jednostek,
stacjonujących na terenach przygranicznych
dofinansowane były przedsięwzięcia budowy
infrastruktury
Turystycznej, centrów i sieci informacji
turystycznej, rewitalizacji obiektów
poprzemysłowych i po wojskowych,
organizowanie różnego rodzaju imprez
gospodarczych i handlowych o charakterze
międzynarodowym i międzyregionalnym
priorytet ten dotyczył głównie ochrony
obszarów leśnych. Najbardziej znaczącym
przedsięwzięciem dofinansowanym w ramach
tego sektora był projekt „Eurolas”.
wsparcie dla szkolnictwa, oświaty, ochrony
zdrowia, a także tworzenia kontaktów
międzyludzkich, organizowania wydarzeń
kulturalnych dla młodzieży, w tym młodzieży
niepełnosprawnej.
obok wsparcia dla ochrony środowiska była
głównym elementem pomocy dla polskich
samorządów w zakresie inwestycji
infrastrukturalnych zapewniających podstawowe
standardy życia społeczno-gospodarczego w
regionie
75% środków zostało przeznaczonych na transport oraz ochronę
środowiska. Inne komponenty dopełniały całość przedsięwzięć
wynikających z trans granicznych założeń programu: integracji
terenów przygranicznych za pośrednictwem wygodnych dróg i
nowoczesnych przejść granicznych, a także wyrównywania poziomu
życia sąsiadów z obu stron granicy przez zbliżenie standardów
czystości wód i powietrza, infrastruktury komunalnej, stworzenie
możliwości współpracy gospodarczej dla dużych i małych
przedsiębiorstw oraz wspólnego kształcenia.
Wiadomo że nie wszystkie projekty składane mają możliwość zostać zrealizowane i
wcielone w życie. Dlatego też na podstawie umowy z 20 grudnia 1994r. o pomocy
w ramach programu Phare powołany został Wspólny Komitet Programowania i
Monitorowania (JMPC)
W jego skład wchodzili przedstawiciele rządu polskiego, władz wojewódzkich, a
później samorządowych polskich regionów objętych działaniem, jak również
przedstawiciele granicznych landów niemieckich i Komisji Europejskiej. Spotkania
Wspólnego Komitetu odbywały się dwa razy w roku i miały one na celu wybór
projektów będących przedmiotem wsparcia, ocenę i podsumowanie zamykanych
edycji programów oraz koordynacje podejmowanych inicjatyw. Projekty,
rekomendowane przez Wspólny Komitet stanowiły podstawę, po zatwierdzeniu
przez Komisje Europejska, do podpisania Memorandum Finansowego na kolejny
rok. Jest to zarazem jedna z najistotniejszych cech różnicujących ten program od
funduszy strukturalnych, gdzie proces programowania ma charakter
wieloletni.
Kryteria wyboru projektów były na
początku ujednolicone praktycznie
dla
wszystkich typów projektów.
Wymagany był przede wszystkim tzw.
efekt trans graniczny
proponowanego przedsięwzięcia
(projekt musiał przynosić korzyści po
obu stronach granicy), należało
udowodnić pełna gotowość do
realizacji projektu a minimalny wkład
własny musiał wynosić co najmniej
25% ogólnej wartości całego
przedsięwzięcia, inwestycja musiała
być także położona na terenie
działania Programu, projekt nie mógł
mieć charakteru komercyjnego,
musiał być zgodny z priorytetami i
celami programu oraz musiał mieć
poparcie władz rządowych i
samorządowych po obu stronach
granicy. W roku 2000 pojawiło się
nowe kryterium, związane z
oczekiwanym wejściem Polski do Unii
Europejskiej.
Projekty realizowane w ramach
programu Phare musiały
bezpośrednio wspierać polskie
przygotowania do członkostwa w UE.
Programowanie w ramach edycji 2000-2003
odbywało się w trochę zmieniony sposób. Po
otrzymaniu od Komisji Europejskiej
„sygnału” o możliwości uruchomienia
procedur naboru projektów do danej transzy
Phare CBC, można wyróżnić następujące
etapy zatwierdzania:
Pełnomocnik ds. Realizacji Programu
(PAO),
którym był powołany na to
stanowisko Podsekretarz Stanu w
MSWiA, przekazywał informacje o
naborze projektów do Marszałka
Województwa,
Marszałek Województwa
ogłaszał nabór projektów w
lokalnej prasie i/lub przekazywał bezpośrednio informacje
na ten temat do potencjalnych beneficjentów (władze
samorządowe, dyrekcje dróg, straż pożarna, policja,
stowarzyszenia gmin, inne regionalne instytucje
publiczne),
projekty zgłaszane były do regionalnego
sekretariatu programu (w Urzędzie
Marszałkowskim) i po wstępnej weryfikacji
wysyłane do Władzy Wdrażającej,
kolejnym etapem była ocena projektów przez
niezależnych ekspertów
mianowanych przez
Marszałka, Wojewodę, Euroregion i Władze
Wdrażającą
. Ocena była dokonywana na
podstawie przygotowanej wcześniej siatki ocen
(ocena w skali od 0 do 100 pkt.),
wszystkie projekty, które uzyskały pow. 65
pkt. były kierowane do
Regionalnego Komitetu
Sterującego
. Jego współprzewodniczącymi byli
Marszałek Województwa
, a ze strony
niemieckiej osoba wskazana przez rząd
odpowiedniego landu (ten etap występował
tylko w programie polsko-niemieckim),
następnie projekty podlegały akceptacji
Narodowego
Komitetu Sterującego Programem (NKSP),
obradującego
pod przewodnictwem PAO. W jego skład wchodzili
przedstawiciele zainteresowanych ministerstw (m.in.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych, UKIE, Ministerstwo
Infrastruktury, Ministerstwo Gospodarki, Ministerstwo
Finansów), Marszałkowie, Wojewodowie, przedstawiciele
Euroregionów,
Do następnego etapu zatwierdzania projektów, na poziomie
Wspólnego Komitetu Współpracy, była włączana
Komisja
Europejska
. Ze strony polskiej brali w nim udział członkowie
NKSP. W obradach uczestniczyli z prawem głosu
przedstawiciele odpowiednich instytucji z drugiej strony
granicy,
ostateczne zatwierdzenie programu (podobnie jak w
programie narodowym) leżało w gestii
Komitetu
Zarządzającego Phare
(KZP) w Brukseli,
po zatwierdzeniu przez KZP dla każdego
programu (na każdej granicy), podpisywano
odrębne
Memorandum Finansowe
(MF),
po podpisaniu z każdym z beneficjentów jest
zawierano porozumienie, ustalające tryb
realizacji projektów. Stronami umowy były:
Beneficjent, WWPE oraz w niektórych
przypadkach PAO i NAO
Wybór projektów w ramach
Funduszu Małych Projektów
odbywała się w
sposób następujący:
Komitet Sterujący ogłaszał zaproszenie do składania
Komitet Sterujący ogłaszał zaproszenie do składania
wniosków, wnioski po przeprowadzeniu wstępnej
wniosków, wnioski po przeprowadzeniu wstępnej
kwalifikacji były rejestrowane przez Sekretariat,
kwalifikacji były rejestrowane przez Sekretariat,
wnioski były oceniane przez panel ekspertów, powołany
przez Komitet Sterujący,
Komitet Sterujący dokonywał wyboru projektów.
Podstawa realizacji projektu była umowa grantowa dotycząca
przekazania dotacji, podpisywana pomiędzy Stowarzyszeniem
Gmin Polskich każdego Euroregionu a beneficjentem. Zgodnie z
celami Funduszu, preferowane były projekty o charakterze
usługowym z niewielkim udziałem dostaw (do 20% wartości
budżetu). Projekty musiały być realizowane w obszarze
przygranicznym tj na terenie odpowiedniego Euroregionu. Grant
nie mógł stanowić więcej niż 75 % wartości całego projektu (w
przypadku Regionu Morza Bałtyckiego 80%). Pozostała cześć
musiała być zapewniona ze środków własnych beneficjenta lub/i
jego partnera krajowego. Minimalna wielkość grantu była różna
w zależności od granicy:
od 1 000 EUR (Polska - Słowacja) do 20 000
EUR (Region Morza Bałtyckiego),
maksymalna wartość to 50 000 EUR
Bezwzględnym warunkiem otrzymania smrodków z Funduszu było
posiadanie partnera zagranicznego. Wnioskodawcy musieli
występować z wnioskiem w porozumieniu z partnerem. Partner
wnioskodawcy musiał spełniać te same kryteria kwalifikacji, co
wnioskodawca. Udział partnera zagranicznego w realizacji projektu
musiał być potwierdzony, w tym celu wymagane było załączenie
podpisanej
Deklaracji partnerstwa. Jednakże nie mogło to być
partnerstwo fikcyjne, zawarte tylko w celu zdobycia grantu.
Należało je odpowiednio udokumentować, przedstawić historie
współpracy, niejednokrotnie uzasadnić wybór partnera przy
realizacji konkretnego przedsięwzięcia.
16 lutego 2000 r. został oficjalnie powołany Wspólny
Komitet Współpracy. Wspólny Dokument Programowy
(Joint Programming Document – JPD) jako pilotażowy,
przygotowano na okres 2000 - 2002, zgodnie z art. 7.2
Rozporządzenia Komisji (EC) nr 2760/98, i poprawiono w
2002 r. Wspólny Dokument Programowy został
przygotowany pod patronatem Wspólnego Komitetu
Współpracy, uwzględniając szczegółowe wspólne strategie
rozwoju oraz priorytety polsko– słowackiego obszaru
granicznego, postrzeganego jako jedna socjoekonomiczna i
geograficzna jednostka i był wspólnie wdrażany od 2000
roku. Dokument ten, w wieloletniej perspektywie, określał
sposób programowania oraz realizacji
działań, podjętych w ramach Programu CBC. Zgodnie z
postanowieniami Wspólnego Komitetu Współpracy (JCC)
projekty w ramach Programu Polska – Republika Słowacka
na rok 2000 były wzajemnie komplementarne. Wspólny
Dokument Programowy określił następujące cele
Programów Współpracy Przygranicznej Polska- Republika
Słowacka:
•wsparcie Republiki Słowackiej i
Rzeczpospolitej Polskiej w procesie
transformacji i przyspieszenie procesu
integracji europejskiej,
•wsparcie dalszego rozwoju potencjału
gospodarczego regionów przygranicznych oraz
redukowanie peryferyjnego charakteru tego
obszaru,
•pokonywanie problemów nękających obszar
przygraniczny, takich jak zanieczyszczenie
środowiska oraz nieodpowiednia
infrastruktura, która oddziałuje na tereny po
obydwu stronach granicy,
•zmniejszenie peryferyjnego charakteru tych
regionów, poprzez to podniesienia jakości życia
oraz tworzenia sieci współpracy
przygranicznej.
Zgodnie ze Wspólnym Dokumentem Programowym, dla
Programów Phare Polska – Republika Słowacka zidentyfikowane
zostały dwie priorytetowe dziedziny:
dostępność, w szczególności transport,
ochrona środowiska
.
Oprócz powyższych dziedzin, projekty realizowane w ramach
Oprócz powyższych dziedzin, projekty realizowane w ramach
programów Phare CBC Polska – Słowacja miały wspierać inne
programów Phare CBC Polska – Słowacja miały wspierać inne
obszary:, współprace gospodarcza, w tym powiązania
obszary:, współprace gospodarcza, w tym powiązania
infrastrukturalne, rozwój zasobów ludzkich oraz rozwój rolnictwa i
infrastrukturalne, rozwój zasobów ludzkich oraz rozwój rolnictwa i
rejonów wiejskich .Początkowo programy Phare CBC Polska –
rejonów wiejskich .Początkowo programy Phare CBC Polska –
Słowacja koncentrowały się na realizowaniu większych inwestycji
Słowacja koncentrowały się na realizowaniu większych inwestycji
infrastrukturalnych, uzupełnianych Funduszem Małych Projektów,
infrastrukturalnych, uzupełnianych Funduszem Małych Projektów,
obejmującym małoskalowe projekty realizowane przez Euroregiony
obejmującym małoskalowe projekty realizowane przez Euroregiony
położone na granicy polsko-słowackiej (Beskidy, Tatry i Karpacki).W
położone na granicy polsko-słowackiej (Beskidy, Tatry i Karpacki).W
późniejszych edycjach zrezygnowano z finansowania dużych
późniejszych edycjach zrezygnowano z finansowania dużych
projektów, kładąc nacisk na realizacje małych i średnich projektów
projektów, kładąc nacisk na realizacje małych i średnich projektów
(BRIGS), które przejęły role wzmacniania współpracy trans
(BRIGS), które przejęły role wzmacniania współpracy trans
granicznej w odniesieniu do transportu i ochrony środowiska oraz ich
granicznej w odniesieniu do transportu i ochrony środowiska oraz ich
komplementarności poprzez wsparcie dla infrastruktury około
komplementarności poprzez wsparcie dla infrastruktury około
biznesowej oraz rozwój zdolności instytucjonalnych w regionie
biznesowej oraz rozwój zdolności instytucjonalnych w regionie
.Wspólny Dokument Programowy określił także szczegółowo zasięg
.Wspólny Dokument Programowy określił także szczegółowo zasięg
oddziaływania programu CBC Polska – Słowacja na następujące
oddziaływania programu CBC Polska – Słowacja na następujące
powiaty:
powiaty:
W Republice Słowackiej wsparcie programów Phare CBC
Polska – Słowacja objęło kraj Żyliński (Žilinský kraj) i kraj
proszowski (Prešovský kraj). W ramach Programów CBC
Polska – Republika Słowacka zrealizowano cztery programy.
w woj. śląskim:
powiaty pierwszego pasa: cieszyński, żywiecki
powiaty drugiego pasa: m. Bielsko-Biała, m. Jastrzębie Zdrój, bielski,
pszczyński
w woj. małopolskim:
powiaty pierwszego pasa: m. Nowy Sącz, gorlicki, nowosądecki,
nowotarski, suski, tatrzański,
powiaty drugiego pasa: m. Tarnów, brzeski, limanowski,
myślenicki,tarnowski, wadowicki
w woj. podkarpackim:
powiaty pierwszego pasa: m. Krosno, bieszczadzki, jasielski,
krośnieński, sanocki,
powiaty drugiego pasa: m. Przemyśl, brzozowski, dębicki, przemyski,
strzyżowski
PODSUMOWANIE
PODSUMOWANIE
PROGRAMU WSPÓŁPRACY PRZYGRANICZNEJ PHARE 2000 – 2003
PROGRAMU WSPÓŁPRACY PRZYGRANICZNEJ PHARE 2000 – 2003
WSPÓLNY FUNDUSZ MAŁYCH PROJEKTÓW POLSKA – SŁOWACJA
WSPÓLNY FUNDUSZ MAŁYCH PROJEKTÓW POLSKA – SŁOWACJA
Liczba zakontraktowanych projektów - 41
Łączna wartość zakontraktowanych projektów: 734 408,92 EUR
Łączna wartość udziału Phare – 542 588,52 EUR
Średnia wartość projektu – 17 912,41 EUR
Średnia wartość udziału Phare – 13 233,87 EUR
Polsko-Słowackie Forum Gospodarcze w Nowym Targu: „Znaczenie
Polsko-Słowackie Forum Gospodarcze w Nowym Targu: „Znaczenie
produktów regionalnych w związku z wejściem Polski i Słowacji do
produktów regionalnych w związku z wejściem Polski i Słowacji do
Unii Europejskiej”
Unii Europejskiej”
Beneficjent: Starostwo Powiatowe w Nowym Targu
Partner zagraniczny: Miasto Stara Lubownia
Wartość projektu: 6.451,17 EUR. Dofinansowanie z Phare: 4.838,38
EUR
.
Cele projektu:
• popularyzacja produktów regionalnych wytwarzanych na pograniczu Polski
i Słowacji, określenie możliwości certyfikacyjnych, marketingowych, i
informacyjnych
dotyczących produktów regionalnych oraz możliwości funkcjonowania
produktów regionalnych w związku z wejściem Polski i Słowacji do Unii
Europejskiej. Po raz piąty odbyło się Polsko-Słowackie Forum Gospodarcze
organizowane przez Starostwo Powiatowe w Nowym Targu. Jego tegoroczny
temat był niezwykle aktualny w związku z możliwościami, jakie pojawiły się po
przystąpieniu Polski i Słowacji do Unii Europejskiej.
28 maja 2004 roku w Ośrodku Współpracy Polsko-Słowackiej
w Nowym Targu i w którym uczestniczyło 88 osób
zorganizowano seminarium naukowe, oraz przedstawiono na
rynku wystawę produktów regionalnych polsko-słowackiego
pogranicza, na której zaprezentowało się 40 producentów. 29
maja 2004 r. odbyły się warsztaty branżowe połączone z
wyjazdami studyjnymi do miejsc wytwarzania produktów
regionalnych (pasieki pszczelarskie, zakład stolarski,
bacówka, pracownia kuśnierska Osada Turystyczna
Czorsztyn). W ramach projektu beneficjent wydrukowano w
ilości 1000 egzemplarzy „Katalog produktów regionalnych
pogranicza polsko-słowackiego”. Zawiera on opis produktów
regionalnych wraz ze zdjęciami oraz spis ich wytwórców.
Katalog ten został umieszczony również na stronie
internetowej powiatu nowotarskiego. Partner słowacki w
ramach projektu komplementarnego zorganizował 27 marca
2004 r. w Starej Lubowni dwa seminaria na temat:
„Pszczelarstwo na północnym Spiszu w związku z wejściem
Polski i Słowacji do Unii Europejskiej” oraz „Stolarstwo
tradycyjne na północnym Spiszu w związku z wejściem Polski
i Słowacji do Unii Europejskiej”.
Polsko-Słowacki System Informacyjny Euroregionu „Tatry” .
Polsko-Słowacki System Informacyjny Euroregionu „Tatry” .
Projekt zrealizowany przez Związek Euroregion „Tatry” w
Nowym Targu oraz z partnerem słowackim Združenie
Región Tatry w Kieżmarku.
Wartość projektu: 10.195,84 EUR. Dofinansowanie z Phare:
7.646,88 EUR.
Cele projektu:
•Wydajniejsza współpraca w związku z wymianą pomiędzy
partnerami Trans granicznego Związku Euroregion „Tatry”
poprzez zbudowanie wspólnego profesjonalnego systemu
gromadzenia, opracowania i transmisji informacji na temat
historii, kultury i edukacji, turystyki i sportu oraz gospodarki
w: Internecie i dwujęzycznym roczniku pt. „Pogranicze
polsko-słowackie”
• Upowszechnianie walorów kulturowych, krajobrazowych,
przyrodniczych, gospodarczych miast, wsi i gmin będących
członkami Trans granicznego Związku Euroregion „Tatry”
oraz stanu organizacyjnego, prawnego i rezultatów
działalności euroregionu wśród mieszkańców, turystów, a
także wszystkich zainteresowanych instytucji i osób w
Polsce, na Słowacji i poza ich granicami.
Projekt ten przyczynił się do szybszej wymiany informacji
pomiędzy miastami, powiatami i gminami pogranicza polsko-
słowackiego należącymi do Euroregionu „Tatry” dzięki
utworzeniu systemu INFOTATRY dostępnego pod adresem
www.euroregion-tatry.pl/infotatry . System informacyjny
Euroregionu „Tatry” szybkie uzyskanie i odnalezienie
informacji, którą uczestnicy przedsięwzięcia zamieścili w
Internecie . System gromadzi i udostępnia informacje odnośnie
imprez kulturowych, sportowych i edukacyjnych. Poprzez
przeglądanie wybranych autoprezentacji gmin , można
uzyskać krótką informację na temat danej jednostki
samorządowej .Serwis fotograficzny pozwoli gościom którzy
nas odwiedzą umilić czas. Dzięki mechanizmowi wyszukiwania
zainstalowanemu w serwerze, jest możliwość na szybkie i
wydajne odnalezienie poszukiwanej wiadomości, na jej
wyświetlenie i wydrukowanie, a galeria zdjęć oferuje także
możliwość ich powiększania. System INFOTATRY opracowany
został w polskiej, słowackiej i angielskiej wersji językowej.
Rocznik Euroregionu Tatry pt. Pogranicze polsko-słowackie w
ciekawy sposób przedstawia dokonujące się procesy
społeczno-gospodarcze, polityczne i kulturalne oraz rejestruje
ważne wydarzenia rozstrzygające się na pograniczu polsko-
słowackim, przedstawia ciekawych ludzi i ich osiągnięcia.
Tatrzański System Komunikacyjny a Ochrona Przyrody
Tatrzański System Komunikacyjny a Ochrona Przyrody
Beneficjent: Urząd Miasta Zakopane
Partner zagraniczny: Urząd Miasta Poprad
Wartość projektu: 23.655,33 EUR. Dofinansowanie z Phare: 17.672,90 EUR.
Cele projektu:
• ujednolicenie planowania zagospodarowania
przestrzennego po
polskiej i słowackiej stronie Tatr,
• poprawienie infrastruktury komunikacyjnej wokół Tatr.
Stworzenie Tatrzańskiego Systemu Komunikacyjnego
zgodnego z zasadami zrównoważonego rozwoju, z polityką
planowania przestrzennego Unii Europejskiej i Rady Europy
oraz priorytetami ochrony środowiska naturalnego
umożliwi w przyszłości przystąpienie do konkretnych
inwestycji infrastruktury komunikacyjnej. System , który
funkcjonował do dziś był niespójny, zbudowany według
różnych koncepcji rozwojowych, od lat nie modernizowany
i nie rozbudowywany.
Dzięki pracy wykwalifikowanych ludzi z branż :
planistycznej ,komunikacji oraz inżynierii stworzono
opracowanie tekstowe , oraz mapę regionu od Babiej Góry
i Kralovan na zachodzie po Piwniczną i Lewoczę na
wschodzie, oraz od Gorców na północy po Niżne Tatry na
południu.
W związku z tym projektem zorganizowano dwie konferencje w której
udział wzięło 140 przedstawicieli administracji Województwa
Małopolskiego, Kraju Preszowskiego i Zylińskiego, gmin i miast
polskich i słowackich rejonów przygranicznych, zarządów dróg
krajowych i autostrad, dróg wojewódzkich, linii kolejowych i
lotniczych, dyrekcji parków narodowych. W trakcie pierwszej
konferencji opracowywano projekt. Podczas drugiej konferencji
uczestnicy otrzymali płyty Cd w których opracowane były wyniki
projektów, wydano ją w 120 egzemplarzach
1.
•
Raport końcowy programu Phare część C „Phare
Raport końcowy programu Phare część C „Phare
Współpraca Przygraniczna”
Współpraca Przygraniczna”
2. Raporty dotyczące zakończenia edycji programu Phare w
2. Raporty dotyczące zakończenia edycji programu Phare w
Euroregionach (Karpackim, Tatry i Beskidy).
Euroregionach (Karpackim, Tatry i Beskidy).