Kryteria podczas
projektowania wału
Wykonał: Michał Brojek
Numer albumu: 222137
Przykłady wałów
Sztywność giętna
Ugięcie wału następuje pod wpływem obciążenia
go siłami pochodzącymi od ciężaru elementów
osadzonych na wale, od naciągu pasów, od sił
międzyzębnych itp. Miarą odkształcenia giętnego
jest wartość strzałki ugięcia f i kąta ugięcia β,
wyznaczanego w punktach podparcia wału
(łożyskach). Przy bardziej złożonych obciążeniach
(np. przy większej liczbie sił działających na wał)
obliczanie wartości strzałki ugięcia f oraz kąta
ugięcia β jest bardzo złożone i wymaga żmudnych
rachunków lub ustalania tych wartości
doświadczalnie.
Sztowność skrętna
Skręcenie wału w ramach odkształceń
sprężystych może powodować nieprawidłową
pracę niektórych maszyn, a zwłaszcza
urządzeń podziałowych. We wszystkich
przypadkach, w których odkształcenia
skrętne mogą powodować np. zaklinowanie
części ruchomych w prowadnicach,
niesynchroniczny ruch, błędy wskazań
przyrządów itp. - sprawdza się wartość kąta
skręcenia wału. Jeżeli wał jest schodkowy,
wówczas kąt skręcenia oblicza się osobno dla
każdego odcinka, a kąt skręcenia całego
wału jest sumą kątów wyznaczonych dla
poszczególnych odcinków.
Drgania wału i prędkość
obrotowa krytyczna
Ugięcie lub skręcenie wału powoduje, że w czasie jego
pracy powstają drgania, które mogą doprowadzić nawet
do pęknięcia wału. Rozróżnia się drgania własne i
drgania wymuszone. Częstość drgań własnych zależy
od rozmieszczenia mas na wale, rodzaju podparcia wału
i jego własności sprężystych. Drgania wymuszone są
wynikiem działania sił zewnętrznych okresowo
zmiennych wymuszających drgania lub np. skutkiem
osadzenia koła, którego środek ciężkości nie pokrywa
się z osią wałka. Podczas pracy wałów maszyn
szybkobieżnych zachodzi niebezpieczeństwo rezonansu
mechanicznego, występujące wówczas, gdy częstość
drgań wymuszonych jest równa częstości drgań
własnych
Ostateczny kształt wału
wymaga spełnienia zaleceń:
1. We wszystkich przekrojach wału musi być zapewniona wymagana
wytrzymałość; w przypadku wałów kształtowych (schodkowych)
zaleca się wiec unikanie karbów, powodujących m.in. niekorzystne
spiętrzenie naprężeń.
2. Kształt wału musi zapewniać żądane ustalenie części osadzanych
na wale (np. przez stosowanie odsadzeń zabezpieczających przed
przesunięciem wzdłużnym części).
3. Konstrukcja wału musi być dostosowana do warunków montażu i
demontażu wału oraz osadzonych na nim części.
4. Kształt wału powinien być możliwie najprostszy w celu zapewnienia
łatwości wykonania oraz możliwie niskich kosztów produkcji.
Zalecenia często są sprzeczne ze sobą, dlatego w każdym przypadku
należy dążyć do uzyskania możliwie optymalnego rozwiązania.
Zabezpieczenie części przed przesunięciem
wzdłużnym wymaga stosowania powierzchni
oporowych, służących również do
przejmowania sił wzdłużnych. Dla
złagodzenia wpływu karbu zaleca się
przyjmować 0,5h < r ≤ h. Gdy odsadzenie h
nie tworzy powierzchni oporowej, zaleca się,
aby h ≤ 0,1d (tzn. D/d ≤ 1,2) oraz daje się
możliwie duży promień przejścia R lub
stosuje się przejścia stożkowe; przejście
promieniem R na długości ok. 1,2d prawie
całkowicie zapobiega spiętrzeniu naprężeń.
Łożyskowanie wałów
Wykonał: Michał
Brojek
Numer albumu:
222137
Łożyskowanie łożyskami tocznymi powinno
zapewniać, oprócz przenoszenia zadanych
obciążeń, ustalenie wzdłużne wałów i
łożysk oraz uzyskanie wymaganego luzu
łożyskowego w czasie pracy. Zazwyczaj
stosuje się układ łożysk, w którym jedno
łożysko ustala wał wzdłużnie, zapewniając
stałe położenie czopa wyjściowego wału
względem korpusu. Zazwyczaj łożyskiem
ustalającym wał wzdłużnie jest łożysko
usytuowane bliżej czopa wyjściowego.
Drugie łożysko na wale ma możliwość
osiowego przemieszczania się względem
korpusu, umożliwiające odkształcenia
cieplne wału.
Przykłady łożyskowania
Łożyskowanie w układzie „X” i
„O”
W przypadku łożyskowania łożyskami
skośnymi w układach „X” lub „O” siły osiowe
przenoszone są przez łożyska z dwóch stron
wału. Ponadto podczas obciążenia osiowego
wału następuje dociskanie bieżni do
elementów tocznych łożyska z jednej strony
wału i luzowanie łożyska z drugiej strony
wału. Z tego powodu konieczne jest
zastosowanie pewnej siły napięcia
wstępnego, która nawet pod pełnym
obciążeniem osiowym uniemożliwi
rozdzielenie elementów łożyska luzowanego.
Przykłady łożyskowania
Dziękuję za uwagę