SYSTEM KANADYJSKI

Perspektywa szkieletu domu mieszkalnego

• system żebrowy – polega na tym, że

najpierw wykonuje się konstrukcję w

postaci słupów, rygli, belek a

następnie obija się poszyciem;

• system płytowy – konstrukcję budynku

wykonuje się z wcześniej

przygotowanych płyt i tarcz

zawierających elementy słupowe,

ryglowe, belkowe i poszycie;

• system przestrzenny – w tym systemie

konstrukcję wykonuje się z uprzednio

wykonanych konstrukcyjnych

segmentów przestrzennych.

Systemy konstrukcyjne:

Budynek o systemie

konstrukcyjnym

żebrowym

Schemat budynku

z prefabrykowanymi

tarczami ściennymi

PRZYKŁADY SYSTEMÓW

KONSTRUKCYJNYCH

Dzięki systemowi kanadyjskiemu

możemy uzyskać:

-mniejsze zużycie tarcicy przez ograniczenie
podwójnych słupków na stykach elementów ściennych,
-niższe nakłady inwestycyjne dla uruchamiania
produkcji prefabrykatów w zakładzie,
transport nie wymaga sprzętu i środków
specjalistycznych,
-prostsze składowanie, nie wymagające stojaków,
przy montażu nie są konieczne dźwigi,
większa elastyczność kształtowania architektury i funkcji
budynków,
-wyższa jakość ze względu na ograniczenie styków,
tzw. „przelotowych", występujących pomiędzy
elementami płytowymi, wymagających bardzo starannego
uszczelnienia.

CO OFERUJE BUDOWNICTWO W SYSTEMIE

KANADYJSKIM?

-zdrowy, ze względu na rodzaj użytych materiałów
(drewno gips. itp.);
-spełnia warunki energooszczędności (zapewnia to
bardzo dobra izolacja termiczna);
-tańszy od wykonywanego metodami tradycyjnymi
o około 30%;
-szybki w montażu (stan surowy wykonują trzy osoby
w 14—21 dni bez użycia sprzętu budowlanego);
-wymaga małego, ale możliwie równomiernego,
dopływu ciepła w okresie zimowym ze względu na
bardzo dobra izolacyjność przy małej akumulacji
ciepła;
-technologia zezwala na postawienie budynku z
użyciem najprostszych narzędzi ciesielskich:
młotka i kątownika, piły tarczowej, piły ręcznej, calówki,
pionu, poziomicy i ołówka ciesielskiego

ORAZ…

-Rozwój budownictwa szkieletowego nie
grozi zniszczeniem polskich lasów – na
tradycyjną więźbę domu murowanego
potrzeba prawie tyle samo drewna co na cały
dom w systemie szkieletowym.

-W tej technologii można nawet
budować, gdy temp. spadnie znacznie
poniżej zera (oprócz fundamentu nie
wykonuje się żadnych mokrych prac)

-Okres eksploatacji domów drewnianych
i murowanych jest prawie taki sam
Stosunkowo nie wielka waga, 40 ton
(dom murowany ok. 400ton)

Moduł rozstawu elementów

konstrukcyjnych:

Budownictwo szkieletowe oparte jest na

modułach, które określają rozstaw

słupków, belek stropowych i krokwi.

Elementy nośne konstrukcji mają

rozstaw 60, 40 i 30 cm.

Główny moduł konstrukcji budynku to

40cm.

Standardowym modułem dla płytowych

materiałów poszyciowych jest

120 cm dla szerokości, (2-3 krotny moduł

konstrukcji)

240 cm - dla długości, (4-6 krotny moduł

konstrukcji).

Stosowanie modułów 120 x 240 cm ogranicza

odpady płyt, a tym samym wpływa na oszczędności

materiału i robocizny.

Moduł poszyciowy

W systemie kanadyjskim przyjmujemy stałe

wartości dla poszczególnych elementów:

• wysokość budynku do dwóch kondygnacji;
• wysokość kondygnacji w świetle 260 cm;
• masa ściany osłonowej

69,8 kg/m

2

;

• masa ścianek wewnętrznych

38,2

kg/m

2

,

• masa stropu

88,1 kg/m

2

;

• masa dachu

31,6 kg/m

2

;

• masa stropodachu

50,3 kg/m

2

KONSTRUKCJA DACHU

WYMAGANIA WG. J. Mirskiego:

• Drewno używane na wykonanie szkieletu powinno

być dobrze wysezonowane, a jego wilgotność nie

powinna przekraczać 18%.

• Głównymi elementami ściany zewnętrznej są:

podwalina, pionowe słupki i podwójny oczep. Na

ściany zewnętrzne należy stosować elementy

konstrukcji z drewna litego o przekroju 38 x 140

mm. Szerokość elementu podyktowana jest

grubością izolacji cieplnej ściany zewnętrznej.

• W konstrukcji ściany zewnętrznej mogą się

znajdować otwory drzwi zewnętrznych i otwory

okienne.

• W konstrukcji stropu może być wykonany otwór

na schody prowadzący na poddasze.

• Nadproża zazwyczaj składają się z dwóch

elementów o grubości po 38 mm, oddzielonych

od siebie przekładkami tak, aby szerokość

nadproża odpowiadała szerokości słupków.

• Podwalina i oczep są wykonanymi z desek

grubości 38 mm i szerokości słupków.

Szczegóły konstrukcyjne naroży

zewnętrznych i miejsc łączenia ścian

Słupek wielokrotny, o przekroju przynajmniej
trzykrotnie większym od pojedynczego, jest stosowany
zwykle w konstrukcji naroży zewnętrznych i w
miejscach łączenia, zapewniając odpowiednie
wiązanie stykających się ścian oraz oparcie
wykończenia wewnętrznego i zewnętrznego
szalowania. Rysunki ilustrują powszechnie stosowane
rozwiązania konstrukcyjne naroży zewnętrznych i
połączeń ścian zewnętrznych ze ścianami działowymi.

Układ warstw patrząc od zewnątrz:

-wyprawa elewacyjna (cienkowarstwowy tynk akrylowy) – kolor
biały
-warstwa podkładowa z kleju zbrojona siatką z włókna
szklanego płyty styropianowe grubości 60 mm
-płyta OSB gr. 12 mm
-konstrukcja ramiaka z kantówki czterostronnie struganej 60 x
160 lub 60 x 120 mm, słupki w rozstawie ~60 cm
-wypełnienie wełną mineralną gr. 160 lub 120 mm
-płyta OSB gr. 12 mm
-płyta gipsowo-kartonowa nieszpachlowana (wykończenie
powierzchni ścian powinno nastąpić po transporcie elementów
oraz po montażu obiektu)

Konstrukcja ścian

Konstrukcja nośna ścian wykonywana jest z

krawędziaków:

Ściany wewnętrzne nośne:

-konstrukcja ściany wykonana z kantówki z drewna

iglastego, suszonych, o wilgotności < 18 z izolacją z

wełny mineralnej i poszyciem z płyt OSB
-płyta gipsowo-kartonowa nieszpachlowana

(wykończenie powierzchni ścian powinno nastąpić

po transporcie elementów oraz po montażu obiektu)
-płyta OSB gr. 12 mm
-konstrukcja ramiaka z kantówki czterostronnie

struganej 60 x 160 lub 60 x 120 mm, słupki

w rozstawie ~60 cm
-wypełnienie wełną mineralną gr. 160 lub 120 mm
-płyta OSB gr. 12 mm
-płyta gipsowo-kartonowa nieszpachlowana

(wykończenie powierzchni ścian powinno nastąpić

po transporcie elementów oraz po montażu obiektu)

Rola poszycia ścian

Poszycie ścian usztywnia konstrukcję budynku, stanowi

podkład pod materiał elewacyjny i podwyższa

izolacyjność akustyczną ścian zewnętrznych.

Należy stosować materiały płytowe odporne na działanie

wilgoci np.

+sklejkę wodoodporną lub płyty gipsowo-włóknowe.
+grubość płyty poszycia winna wynosić
-12 mm dla płyty OSB/3, płyty V100 i płyty gipsowo-włóknowej
-10 mm dla sklejki.

Między płytami drewnopochodnymi należy zachować wolną

przestrzeń szerokości ok. 3 mm.

Strop:

Konstrukcja stropu z belek drewnianych z drewna iglastego,

suszonych, o wilgotności < 18 z izolacją z wełny mineralnej i

poszyciem z płyt OSB; układ warstw patrząc od góry:

-płyta OSB gr. 22 mm
-belki stropowe czterostronnie strugane, o wymiarach
dostosowanych do obciążeń, ułożone w rozstawie ~60 cm
-wypełnienie wełną mineralną o grubości: 5 cm dla poddaszy
użytkowych, albo 20 cm dla poddaszy nieużytkowych
-paroizolacja z foli PE
-łaty drewniane, suche, strugane, przybite w rozstawie
~40 cm – jako konstrukcja pod płyty sufitu (np. płyty gipsowo-
kartonowe)

Montaż płyt gipsowo-kartonowych następuje po montażu

obiektu i wykonaniu niezbędnych instalacji i przejść przez

stropy.

strop międzykondygnacyjny

Etapowe układanie stropu

Poszycie stropu

Poszycie należy wykonać z materiałów

drewnopochodnych odpornych na działanie wilgoci. Stanowi

ono podkład dla wykonania podłogi na konstrukcji stropu.

Płyty należy układać prostopadle do osi belek

stropowych, z przesunięciem o pół długości płyty w

kolejnych rzędach.

Konstrukcja dachu

•dach krokwiowy
•dach krokwiowo-jętkowy
•dach z gotowych wiązarów kratowych

Dach krokwiowy

Dach krokwiowo - jętkowy

Wiązary dachowe

Konstruowania otworów w

połaciach dachu

• Konstruowanie w połaci dachu otworów o

szerokości nieprzekraczającej rozstawu
krokwi nie wymaga specjalnych rozwiązań.

• Gdy szerokość otworu jest równa lub szersza

niż podwójny osiowy rozstaw krokwi, z obu
stron otworu należy zamontować podwójne
krokwie. Przy każdej szerokości otwory, gdy
zachodzi konieczność wycięcia krokwi, górne
i dolne ościeże otworu należy wykonać z
podwójnego wymianu.

MATERIAŁY OD FUNDAMENTU AŻ

PO DACH

W SYSTEMIE STOSOWANE SĄ GŁÓWNIE

NASTĘPUJĄCE MATERIAŁY:

Fundamenty i trzon kominowy
Przenoszą one najczęściej duże obciążenia i znajdują
się w warunkach stałego zawilgocenia. Dlatego też
konieczne jest stosowanie materiałów o odpowiedniej
wytrzymałości. Do dobrych materiałów na fundamenty
zaliczamy: żelbet, beton żwirowy, cegłę klinkierową i
kamień.

Drewnianej konstrukcji szkieletowej (głównym
materiałem jest drewno sosnowe),

Na poszycia ścian, stropów i połaci dachowych

wykorzystuje się płyty drewnopochodne:

-

płyta OSB/3,

-

płyta V-100,

-

sklejka wodoodporna,

PŁYTA OSB

PŁYTA V-100

SKLEJKA

Wymagania dotyczące drewna:

-bez śladów kory, zarobaczenia, sinizny i zgnilizny,
-pozbawione dużej ilości sęków, pęknięć,
-bez krzywizny i wichrowatości,

Drewno wykorzystane do wykonania szkieletu

powinno być dobrze wysezonowane, a jego wilgotność

nie powinna przekraczać 18% na elementy zewnętrze

i 13% na elementy wewnętrzne.

 38 x 63 mm i 38 x 89 mm

stosowane na ścianki działowe

 38 x 140 mm

stosowane na ściany

zewnętrzne

 38 x 185 mm i 38 x 235 mm

stosowane na belki stropowe

 38 x 235 mm i 38 x 285 mm

stosowane na belki stropowe

Wymiary drewna konstrukcyjnego

Izolacja

Zabójcą każdego domu jest wilgoć. Dlatego też
zarówno przy projektowaniu jak i montażu
należy zwracać baczną uwagę na odpowiednio
dobrany system wentylacji każdej warstwy
poszycia, pomieszczeń narażonych na
podwyższoną wilgoć oraz bezwzględne
zastosowanie odpowiedniej izolacji poziomej i
pionowej budynku.

• Izolacja przeciwwiatrowa

Wiatroizolacja jest barierą dla wiatru, deszczu i wilgoci z zewnątrz. Ale
swoje zadanie spełnia tylko wtedy, gdy jest wykonana z odpowiedniego
materiału i poprawnie zamocowana.

Folie wiatroizolacyjne stosuje się przede wszystkim w ścianach
zewnętrznych budynków o konstrukcji szkieletowej drewnianej.
Wiatroizolacja osłania ściany od zewnątrz przed przewiewaniem i
wnikaniem wody oraz wilgoci. Choć może się to wydawać dziwne –
jednocześnie przepuszcza na zewnątrz parę wodną przenikającą z
wnętrza domu. Dzięki takim właściwościom wiatroizolacji para nie
gromadzi się w ścianie i nie zawilgaca ułożonej w niej izolacji cieplnej.
Do warstwy podkładowej montuje się je zszywkami. Każdą następną
warstwę układa się z zakładem 30 cm na poprzednią. Po owinięciu 
całego domu,  przecina  się na krzyż wiatroizolację w miejscach
otworów i wywija ją do środka na słupy okien i drzwi.

Ocieplenie – izolacja termiczna

Wykonuje się  ją  dopiero wtedy,  gdy budynek  jest 
zadaszony. Stosuje się zwykle wełnę szklana lub mineralna
bądź - ostatnio coraz bardziej popularne - izolacje oparte na
włóknach celulozy. Grubość izolacji termicznej zależy od
szerokości słupków ścian zewnętrznych i zwykle powinna być
jej równa. W naszej strefie klimatycznej, by spełnić
wymagania normowe, grubość izolacji cieplej powinna
wynosić minimalnie 140 mm.

Paroizolacja

Choć folie paroizolacyjne nazywa się również

paroszczelnymi, tak naprawdę nie są idealnie szczelne. Ich
paroprzepuszczalność jest jednak bardzo niewielka.
Parametry folii są tak dobrane, by była ona barierą dla pary
wodnej powstającej wewnątrz domu i dzięki temu chroniła
konstrukcję domu oraz izolację cieplną przed
zawilgoceniem. Ułożona pomiędzy ociepleniem a płytami
gipsowo-kartonowymi folia zatrzymuje parę wodną
powstającą wewnątrz domu, dzięki czemu nie przedostaje
się ona do wnętrza dachu, nie zawilgaca więc ani
drewnianych krokwi, ani izolacji cieplnej. W domu o
konstrukcji szkieletowej zarówno drewnianej, izolację układa
się również w ścianach – od wewnątrz i stropach – od spodu.
Zaleca się, by folia miała grubość około 0,15 mm oraz
maksymalną zdolność przepuszczalności pary wodnej -
około 2-20 g/m2/24h.

Izolacja akustyczna

Strop:
Pusty, niewypełniony niczym szkielet sprzyja rozchodzeniu się
dzwięków. Aby temu przeciwdziałać w stropie:

• należy umieścić wełnę mineralną;

• belki stropowe muszą mieć wysokość większą, niż wynika
to z warunków nośności , aby strop był wystarczająco sztywny;

• pod płyty podłogowe należy układać podkład z pianki
polietylenowej;

• na parterze domu dobrze jest zastosować płytę żelbetową.

Ściana:

Ściany wewnętrzne wypełnia się  wełna mineralną  grubości  9-
14 cm w zależności od grubości ścian.