CHIRURGICZNE
CHIRURGICZNE
LECZENIE
LECZENIE
CHORÓB
CHORÓB
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
ANATOMIA
ANATOMIA
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Zazwyczaj u człowieka występują
Zazwyczaj u człowieka występują
cztery gruczoły (dwa górne i dwa
cztery gruczoły (dwa górne i dwa
dolne), jednak może być ich więcej
dolne), jednak może być ich więcej
Przytarczyce górne
Przytarczyce górne
– w większości
– w większości
przypadków (80%) są położone na
przypadków (80%) są położone na
tylnej powierzchni płatów
tylnej powierzchni płatów
bocznych tarczycy, nad
bocznych tarczycy, nad
skrzyżowaniem nerwu
skrzyżowaniem nerwu
krtaniowego wstecznego z tętnicą
krtaniowego wstecznego z tętnicą
tarczową dolną
tarczową dolną
ANATOMIA
ANATOMIA
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Przytarczyce dolne
Przytarczyce dolne
– (w 60%) znajdują
– (w 60%) znajdują
się poniżej, do tyłu i bocznie w
się poniżej, do tyłu i bocznie w
stosunku
stosunku
do dolnego bieguna tarczycy. Często są
do dolnego bieguna tarczycy. Często są
położone poniżej dolnego bieguna
położone poniżej dolnego bieguna
tarczycy w więzadle tarczowo-
tarczycy w więzadle tarczowo-
grasiczym lub nad górnym biegunem
grasiczym lub nad górnym biegunem
grasicy
grasicy
Niezstąpione przytarczyce dolne można
Niezstąpione przytarczyce dolne można
znaleźć nad rozwidleniem tętnicy
znaleźć nad rozwidleniem tętnicy
szyjnej, inne szczególnie duże
szyjnej, inne szczególnie duże
gruczolaki mogą ulegać tzw. migracji
gruczolaki mogą ulegać tzw. migracji
mechanicznej do śródpiersia
mechanicznej do śródpiersia
przedniego (przytarczyce dolne), jak i
przedniego (przytarczyce dolne), jak i
do tylnego (przytarczyce górne)
do tylnego (przytarczyce górne)
Lokalizacja typowa
Lokalizacja typowa
Lokalizacja nietypowa
Lokalizacja nietypowa
FIZJOLOGIA
FIZJOLOGIA
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Przytarczyce wydzielają
Przytarczyce wydzielają
parathormon
parathormon
(PTH), który wraz z
(PTH), który wraz z
kalcytoniną
kalcytoniną
(CT),
(CT),
produkowaną przez komórki C tarczycy
produkowaną przez komórki C tarczycy
i aktywnymi metabolitami witaminy D
i aktywnymi metabolitami witaminy D
3
3
uczestniczy w regulacji gospodarki
uczestniczy w regulacji gospodarki
wapniowo-fosforanowej ustroju na
wapniowo-fosforanowej ustroju na
zasadzie sprzężenia
zasadzie sprzężenia
zwrotnego z poziomem wapnia we
zwrotnego z poziomem wapnia we
krwi.
krwi.
Hipokalcemia pobudza, a
Hipokalcemia pobudza, a
hiperkalcemia hamuje wydzielanie
hiperkalcemia hamuje wydzielanie
PTH.
PTH.
FIZJOLOGIA
FIZJOLOGIA
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Najsilniejszym bodźcem
Najsilniejszym bodźcem
powodującym wydzielanie
powodującym wydzielanie
kalcytoniny (CT) jest wzrost stężenia
kalcytoniny (CT) jest wzrost stężenia
wapnia
wapnia
Zasadniczą rolą CT w organizmie
Zasadniczą rolą CT w organizmie
jest obniżanie nadmiernego poziomu
jest obniżanie nadmiernego poziomu
wapnia w osoczu; drugim efektem
wapnia w osoczu; drugim efektem
działania CT jest hipofosfatemia
działania CT jest hipofosfatemia
Kalcytonina i PTH przejawiają więc
Kalcytonina i PTH przejawiają więc
fizjologiczny antagonizm
fizjologiczny antagonizm
NADCZYNNOŚĆ
NADCZYNNOŚĆ
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Nadczynność pierwotna przytarczyc
Nadczynność pierwotna przytarczyc
(pHPT) jest stanem, w którym
(pHPT) jest stanem, w którym
parathormon (PTH) wydzielany jest
parathormon (PTH) wydzielany jest
autonomicznie
autonomicznie
w ilości przekraczającej
w ilości przekraczającej
zapotrzebowanie ustroju, powodując
zapotrzebowanie ustroju, powodując
zaburzenie sprzężenia zwrotnego
zaburzenie sprzężenia zwrotnego
między poziomem wapnia
między poziomem wapnia
a PTH
a PTH
NADCZYNNOŚĆ
NADCZYNNOŚĆ
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Nadczynność wtórna przytarczyc (sHPT) jest
Nadczynność wtórna przytarczyc (sHPT) jest
wyrazem mechanizmu kompensacyjnego
wyrazem mechanizmu kompensacyjnego
w stanach, w których dochodzi do obniżenia
w stanach, w których dochodzi do obniżenia
poziomu wapnia w surowicy. Powoduje to
poziomu wapnia w surowicy. Powoduje to
nie tylko wzrost wydzielania PTH, ale
nie tylko wzrost wydzielania PTH, ale
prowadzi
prowadzi
do proliferacji i rozrostu przytarczyc.
do proliferacji i rozrostu przytarczyc.
Wtórna nadczynność przytarczyc jest
Wtórna nadczynność przytarczyc jest
procesem odwracalnym.
procesem odwracalnym.
NADCZYNNOŚĆ
NADCZYNNOŚĆ
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Nadczynność trzeciorzędowa
Nadczynność trzeciorzędowa
przytarczyc (tHPT) wyraża stan, w
przytarczyc (tHPT) wyraża stan, w
którym nawet po ustaniu (lub
którym nawet po ustaniu (lub
usunięciu) przyczyny wywołującej
usunięciu) przyczyny wywołującej
wtórną nadczynność przytarczyc
wtórną nadczynność przytarczyc
(sHPT) parathormon (PTH) jest
(sHPT) parathormon (PTH) jest
wydzielany w nadmiarze w wyniku
wydzielany w nadmiarze w wyniku
już autonomicznej czynności gruczołów
już autonomicznej czynności gruczołów
przytarczowych.
przytarczowych.
I. PIERWOTNA
I. PIERWOTNA
NADCZYNNOŚĆ
NADCZYNNOŚĆ
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Od chwili pierwszej operacji w 1925 r.
Od chwili pierwszej operacji w 1925 r.
wykonanej w Wiedniu przez Mandla
wykonanej w Wiedniu przez Mandla
pierwotna nadczynność przytarczyc (pHPT)
pierwotna nadczynność przytarczyc (pHPT)
znana była w literaturze światowej jako
znana była w literaturze światowej jako
„
„
disease of stones, bones, psychic moans,
disease of stones, bones, psychic moans,
abdominal groans,
abdominal groans,
a
a
denom´s
denom´s
”, co można
”, co można
przetłumaczyć jako „choroba kamieni, kości,
przetłumaczyć jako „choroba kamieni, kości,
psychicznych i brzusznych dolegliwości”.
psychicznych i brzusznych dolegliwości”.
Współcześnie symptomy te nie są już traktowane
Współcześnie symptomy te nie są już traktowane
jako objawy choroby, lecz jako powikłania, bowiem
jako objawy choroby, lecz jako powikłania, bowiem
pHPT rozpoznawana jest obecnie coraz częściej we
pHPT rozpoznawana jest obecnie coraz częściej we
wczesnym jeszcze bezobjawowym okresie choroby.
wczesnym jeszcze bezobjawowym okresie choroby.
PIERWOTNA NADCZYNNOŚĆ
PIERWOTNA NADCZYNNOŚĆ
PRZYTARCZYC BYWA ROZPOZNAWANA:
PRZYTARCZYC BYWA ROZPOZNAWANA:
w wyniku przypadkowego wykrycia
w wyniku przypadkowego wykrycia
hiperkalcemii u chorego, u którego
hiperkalcemii u chorego, u którego
wykonano oznaczenie poziomu
wykonano oznaczenie poziomu
elektrolitów w osoczu
elektrolitów w osoczu
z innych wskazań
z innych wskazań
u chorego z powikłaniami pHTP (np.
u chorego z powikłaniami pHTP (np.
kamicy nerkowej, zmian kostnych,
kamicy nerkowej, zmian kostnych,
zapalenia trzustki), u którego poziom
zapalenia trzustki), u którego poziom
wapnia powinien być rutynowo oznaczany
wapnia powinien być rutynowo oznaczany
w wyniku badań przesiewowych i
w wyniku badań przesiewowych i
profilaktycz-nych
profilaktycz-nych
ZMIANY
ZMIANY
HISTOPATOLOGICZNE
HISTOPATOLOGICZNE
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
KTÓRE POWODUJĄ ZWIĘKSZONE
KTÓRE POWODUJĄ ZWIĘKSZONE
WYDZIELANIE PTH
WYDZIELANIE PTH
W
W
p
p
HPT
HPT
pojedynczy gruczolak
pojedynczy gruczolak
u około
u około
85%
85%
chorych
chorych
gruczolaki i pierwotny
gruczolaki i pierwotny
rozrost przytarczyc
rozrost przytarczyc
u około
u około
15%
15%
chorych
chorych
rak przytarczyc – bardzo
rak przytarczyc – bardzo
rzadko
rzadko
u około
u około
0,5-1%
0,5-1%
chorych
chorych
OBJAWY I POWIKŁANIA
OBJAWY I POWIKŁANIA
pHPT
pHPT
OBJAWY I POWIKŁANIA DOTYCZĄCE
OBJAWY I POWIKŁANIA DOTYCZĄCE
UKŁADU MOCZOWEGO:
UKŁADU MOCZOWEGO:
kamica i wapnica nerkowa
kamica i wapnica nerkowa
postępująca niewydolność
postępująca niewydolność
nerek
nerek
poliuria, nokturia z
poliuria, nokturia z
towarzyszącą polidypsją
towarzyszącą polidypsją
OBJAWY I POWIKŁANIA
OBJAWY I POWIKŁANIA
pHPT
pHPT
OBJAWY I POWIKŁANIA DOTYCZĄCE
OBJAWY I POWIKŁANIA DOTYCZĄCE
UKŁADU KOSTNEGO (WIDOCZNE W
UKŁADU KOSTNEGO (WIDOCZNE W
RTG)
RTG)
uogólniony zanik kostny – osteoporoza
uogólniony zanik kostny – osteoporoza
resorpcja podokostnowa
resorpcja podokostnowa
ogniskowe rozrzedzenia –
ogniskowe rozrzedzenia –
osteitis cystica
osteitis cystica
zwłóknienie –
zwłóknienie –
osteitis fibrosa
osteitis fibrosa
współistnienie powyższych objawów
współistnienie powyższych objawów
–
–
osteitis fibrosa cystica generalisata
osteitis fibrosa cystica generalisata
,
,
morbus Recklinghauseni
morbus Recklinghauseni
pseudoguzy olbrzymiokomórkowe
pseudoguzy olbrzymiokomórkowe
chorzy często skarżą się na bóle kostno-
chorzy często skarżą się na bóle kostno-
stawowe, niejednokrotnie dochodzi do
stawowe, niejednokrotnie dochodzi do
patologicznych
patologicznych
złamań odwapnionych kości
złamań odwapnionych kości
OBJAWY I POWIKŁANIA
OBJAWY I POWIKŁANIA
pHPT
pHPT
OBJAWY BRZUSZNE
OBJAWY BRZUSZNE
niespecyficzne bóle brzucha, utrata
niespecyficzne bóle brzucha, utrata
łaknienia, chudnięcie, nudności i wymioty,
łaknienia, chudnięcie, nudności i wymioty,
zaparcia,
zaparcia,
do niedrożności porażennej włącznie
do niedrożności porażennej włącznie
choroba wrzodowa, oporna na leczenie
choroba wrzodowa, oporna na leczenie
zachowawcze – PTH pobudza wydzielanie
zachowawcze – PTH pobudza wydzielanie
gastryny
gastryny
zapalenia trzustki i kamica trzustkowa,
zapalenia trzustki i kamica trzustkowa,
związana z wtrącaniem się złogów wapnia
związana z wtrącaniem się złogów wapnia
w zasadowym soku trzustkowym (mydła
w zasadowym soku trzustkowym (mydła
wapniowe)
wapniowe)
OBJAWY I POWIKŁANIA
OBJAWY I POWIKŁANIA
pHPT
pHPT
OBJAWY PSYCHO –
OBJAWY PSYCHO –
NEUROLOGICZNE
NEUROLOGICZNE
depresje
depresje
ciągłe uczucie senności
ciągłe uczucie senności
osłabienie pamięci
osłabienie pamięci
objawy psychotyczne
objawy psychotyczne
osłabienie siły mięśniowej
osłabienie siły mięśniowej
PRZEŁOM
PRZEŁOM
HIPERKALCEMICZNY
HIPERKALCEMICZNY
Groźne i stanowiące zagrożenie
Groźne i stanowiące zagrożenie
życia powikłanie
życia powikłanie
Uporczywe nudności i wymioty
Uporczywe nudności i wymioty
oraz wielomocz prowadzą do
oraz wielomocz prowadzą do
odwodnienia hipertonicznego i
odwodnienia hipertonicznego i
wstrząsu, rozwija się
wstrząsu, rozwija się
przednerkowa niewydolność nerek
przednerkowa niewydolność nerek
II. WTÓRNA
II. WTÓRNA
NADCZYNNOŚĆ
NADCZYNNOŚĆ
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Wtórna nadczynność przytarczyc
Wtórna nadczynność przytarczyc
(osteodystrofia nerkowa) występuje
(osteodystrofia nerkowa) występuje
u chorych dializowanych przewlekle
u chorych dializowanych przewlekle
z powodu schyłkowej niewydolności
z powodu schyłkowej niewydolności
nerek
nerek
Wtórna, bo pierwotną przyczyną są
Wtórna, bo pierwotną przyczyną są
niewydolne nerki
niewydolne nerki
OBJAWY KLINICZNE
OBJAWY KLINICZNE
WTÓRNEJ
WTÓRNEJ
NADCZYNNOŚCI
NADCZYNNOŚCI
bóle kostno-stawowe
bóle kostno-stawowe
uporczywy świąd
uporczywy świąd
nużliwość mięśni
nużliwość mięśni
zerwania ścięgien
zerwania ścięgien
zapalenia okołostawowe
zapalenia okołostawowe
angiopatia
angiopatia
złamania patologiczne
złamania patologiczne
zaburzenia neurologiczne
zaburzenia neurologiczne
zaburzenia hematologiczne
zaburzenia hematologiczne
(leukopenia, trombocytopenia,
(leukopenia, trombocytopenia,
niedokrwistość)
niedokrwistość)
RADIOLOGICZNE
RADIOLOGICZNE
MOŻNA STWIERDZIĆ
MOŻNA STWIERDZIĆ
resorpcję podokostnową
resorpcję podokostnową
zrzeszotnienie (osteoporozę)
zrzeszotnienie (osteoporozę)
zwyrodnienie włóknisto-torbielowate
zwyrodnienie włóknisto-torbielowate
(
(
osteitis fibrosa cystica
osteitis fibrosa cystica
)
)
osteosklerozę, zwapnienia
osteosklerozę, zwapnienia
przerzutowe
przerzutowe
odkładanie się złogów wapniowo –
odkładanie się złogów wapniowo –
fosforanowych w tkankach miękkich)
fosforanowych w tkankach miękkich)
osteomalację
osteomalację
III. TRZECIORZĘDOWA
III. TRZECIORZĘDOWA
NADCZYNNOŚĆ
NADCZYNNOŚĆ
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Trzeciorzędowa nadczynność
Trzeciorzędowa nadczynność
przytarczyc (tHPT) nazywana również
przytarczyc (tHPT) nazywana również
„wtórnie pierwotną nadczynnością
„wtórnie pierwotną nadczynnością
przytarczyc”, występuje u chorych
przytarczyc”, występuje u chorych
przewlekle dializowanych z powodu
przewlekle dializowanych z powodu
schyłkowej niewydolności nerek, u
schyłkowej niewydolności nerek, u
których pomimo zlikwidowania
których pomimo zlikwidowania
przyczyny sHPT prawidłowo
przyczyny sHPT prawidłowo
funkcjonującym przeszczepem nerki
funkcjonującym przeszczepem nerki
doszło do autonomicznego
doszło do autonomicznego
wydzielania PTH, podobnie jak w
wydzielania PTH, podobnie jak w
pierwotnej nadczynności przytarczyc.
pierwotnej nadczynności przytarczyc.
LECZENIE
LECZENIE
NADCZYNNOŚCI
NADCZYNNOŚCI
PRZYTARCZYC
PRZYTARCZYC
Pierwotną (pHTP), trzeciorzędową (tHPT)
Pierwotną (pHTP), trzeciorzędową (tHPT)
nadczynność oraz raka przytarczyc leczy się
nadczynność oraz raka przytarczyc leczy się
operacyjnie
operacyjnie
Wtórną (sHTP) leczy się zachowawczo stosując
Wtórną (sHTP) leczy się zachowawczo stosując
preparaty wapnia i związków wiążących fosforany,
preparaty wapnia i związków wiążących fosforany,
aktywne formy witaminy D
aktywne formy witaminy D
3
3
i jej metabolitów
i jej metabolitów
w skojarzeniu z kalcytoniną
w skojarzeniu z kalcytoniną
Uważając wtórną nadczynność przytarczyc za
Uważając wtórną nadczynność przytarczyc za
odwracalną postać nadczynności należy uznać, że
odwracalną postać nadczynności należy uznać, że
najlepszym leczeniem tych chorych jest przeszczep
najlepszym leczeniem tych chorych jest przeszczep
nerki
nerki
U chorych ze znacznym nasileniem dolegliwości
U chorych ze znacznym nasileniem dolegliwości
leczenie operacyjne wtórnej nadczynności przytarczyc
leczenie operacyjne wtórnej nadczynności przytarczyc
pozostaje leczeniem z wyboru
pozostaje leczeniem z wyboru
OPERACJE PRZYTARCZYC
OPERACJE PRZYTARCZYC
W PIERWOTNEJ
W PIERWOTNEJ
NADCZYNNOŚCI
NADCZYNNOŚCI
W przypadku gruczolaka lub
W przypadku gruczolaka lub
gruczolaków usuwa się je
gruczolaków usuwa się je
W przypadkach pierwotnego rozrostu
W przypadkach pierwotnego rozrostu
wszystkich przytarczyc wykonuje się:
wszystkich przytarczyc wykonuje się:
–
subtotalną resekcję przytarczyc (St-Ptx),
subtotalną resekcję przytarczyc (St-Ptx),
tzn. usuwa się 3 największe gruczoły i
tzn. usuwa się 3 największe gruczoły i
fragment czwartego z pozostawieniem
fragment czwartego z pozostawieniem
około 40-60 mg tkanki przytarczycy
około 40-60 mg tkanki przytarczycy
–
całkowite usunięcie przytarczyc z
całkowite usunięcie przytarczyc z
autotrans-plantacją (T-Ptx+AT)
autotrans-plantacją (T-Ptx+AT)
fragmentu przytarczycy
fragmentu przytarczycy
OPERACJE PRZYTARCZYC
OPERACJE PRZYTARCZYC
WE WTÓRNEJ
WE WTÓRNEJ
NADCZYNNOŚCI
NADCZYNNOŚCI
S
S
ubtotalna resekcja przytarczyc
ubtotalna resekcja przytarczyc
(St-Ptx)
(St-Ptx)
C
C
ałkowita resekcja przytarczyc
ałkowita resekcja przytarczyc
z jednoczasową
z jednoczasową
autotransplantacją (T-Ptx+AT)
autotransplantacją (T-Ptx+AT)
OPERACJE PRZYTARCZYC
OPERACJE PRZYTARCZYC
WE WTÓRNEJ
WE WTÓRNEJ
NADCZYNNOŚCI
NADCZYNNOŚCI
C
C
ałkowita resekcja przytarczyc z
ałkowita resekcja przytarczyc z
jednoczasową autotransplantacją (T-
jednoczasową autotransplantacją (T-
Ptx+AT) fragmentów gruczołu:
Ptx+AT) fragmentów gruczołu:
–
pod powięź mięśnia ramienno-promieniowego
pod powięź mięśnia ramienno-promieniowego
(na to przedramię, na którym nie ma tętniczo-
(na to przedramię, na którym nie ma tętniczo-
żylnej przetoki do dializ)
żylnej przetoki do dializ)
–
w obręb mięśnia mostkowo-obojczykowo-
w obręb mięśnia mostkowo-obojczykowo-
sutkowego (sposobem Alveryda)
sutkowego (sposobem Alveryda)
OPERACJE PRZYTARCZYC
OPERACJE PRZYTARCZYC
W TRZECIORZĘDOWEJ
W TRZECIORZĘDOWEJ
NADCZYNNOŚCI
NADCZYNNOŚCI
Z
Z
reguły wykonuje się St-Ptx lub T-
reguły wykonuje się St-Ptx lub T-
Ptx+At.
Ptx+At.
U niektórych chorych zabieg można
U niektórych chorych zabieg można
ograniczyć do wycięcia makroskopowo
ograniczyć do wycięcia makroskopowo
powiększonych przytarczyc, bo tylko one
powiększonych przytarczyc, bo tylko one
są odpowiedzialne za hipersekrecję PTH
są odpowiedzialne za hipersekrecję PTH
i hiperkalcemię.
i hiperkalcemię.
BANK PRZYTARCZYC
BANK PRZYTARCZYC
Wykonując St-Ptx lub T-Ptx+AT
Wykonując St-Ptx lub T-Ptx+AT
konieczne jest zabezpieczenie
konieczne jest zabezpieczenie
usuniętych przytarczyc w ciekłym
usuniętych przytarczyc w ciekłym
azocie w tzw. Banku Przytarczyc, by
azocie w tzw. Banku Przytarczyc, by
w przypadku wystąpienia
w przypadku wystąpienia
pooperacyjnej niedoczynności
pooperacyjnej niedoczynności
(pozostawiony bądź przeszczepiony
(pozostawiony bądź przeszczepiony
fragment przytarczycy nie podjął
fragment przytarczycy nie podjął
funkcji) wykonać autotransplantację.
funkcji) wykonać autotransplantację.
HISTORIA
HISTORIA
Clark (1815 r.), Steinheim (1830 r.) i Trousseau
Clark (1815 r.), Steinheim (1830 r.) i Trousseau
(1845 r.) podali pierwsze kliniczne opisy tężyczki
(1845 r.) podali pierwsze kliniczne opisy tężyczki
Sandstr
Sandstr
ö
ö
m (1880 r.) odkrył i nazwał przytarczyce
m (1880 r.) odkrył i nazwał przytarczyce
Recklinghausen (1891 r.) podał opis choroby
Recklinghausen (1891 r.) podał opis choroby
kości „
kości „
osteitis fibrosa cystica generalisata
osteitis fibrosa cystica generalisata
”
”
Askenazy (1904 r.) dostrzegł związek
Askenazy (1904 r.) dostrzegł związek
przyczynowy tej choroby z przytarczycami
przyczynowy tej choroby z przytarczycami
Erdheim (1906 r.) zauważył wpływ czynności
Erdheim (1906 r.) zauważył wpływ czynności
przytarczyc na poziom wapnia we krwi
przytarczyc na poziom wapnia we krwi
HISTORIA
HISTORIA
FELIKS MANDL (1925 r.) pierwszy wykonał udaną
FELIKS MANDL (1925 r.) pierwszy wykonał udaną
paratyreoidektomię u chorego z tzw. „chorobą
paratyreoidektomię u chorego z tzw. „chorobą
Recklinghausena”
Recklinghausena”
Albright i wsp. (1932 r.) dostrzegł związek między
Albright i wsp. (1932 r.) dostrzegł związek między
nadczynnością przytarczyc a kamicą nerkową
nadczynnością przytarczyc a kamicą nerkową
Castelman i Mallory (1937 r.) opublikowali opis trzech
Castelman i Mallory (1937 r.) opublikowali opis trzech
przypadków wtórnej, wobec niewydolności nerek,
przypadków wtórnej, wobec niewydolności nerek,
nadczynności przytarczyc
nadczynności przytarczyc
STANBURY, LUMB i NICHOLSON (1960 r.) zapoczątkowali
STANBURY, LUMB i NICHOLSON (1960 r.) zapoczątkowali
okres operacyjnego leczenia wtórnej nadczynności
okres operacyjnego leczenia wtórnej nadczynności
przytarczyc, wykonując ich subtotalną resekcję
przytarczyc, wykonując ich subtotalną resekcję
Goar (1963 r.) zaproponował określenie
Goar (1963 r.) zaproponował określenie
„trzeciorzędowa nadczynność przytarczyc”
„trzeciorzędowa nadczynność przytarczyc”
McPhaal (1964 r.) dokonał subtotalnej resekcji
McPhaal (1964 r.) dokonał subtotalnej resekcji
przytarczyc w trzeciorzędowej nadczynności
przytarczyc w trzeciorzędowej nadczynności
HISTORIA
HISTORIA
EISELBERG (1892 r.) opisał pierwszą
EISELBERG (1892 r.) opisał pierwszą
autotransplantację przytarczyc
autotransplantację przytarczyc
ALVERYD (1969 R.) i GEIS (1973 r.) wykonali
ALVERYD (1969 R.) i GEIS (1973 r.) wykonali
u ludzi pierwsze totalne paratyreoidektomie
u ludzi pierwsze totalne paratyreoidektomie
z jednoczasową autotransplantacją pod
z jednoczasową autotransplantacją pod
powięź mięśnia mostkowo-obojczykowo-
powięź mięśnia mostkowo-obojczykowo-
sutkowego
sutkowego
Hickey i Summan (1975 r.) udowodnili
Hickey i Summan (1975 r.) udowodnili
zdolność
zdolność
do wydzielania parathormonu przez
do wydzielania parathormonu przez
przeszczepioną tkankę
przeszczepioną tkankę
OPERACJE PRZYTARCZYC
OPERACJE PRZYTARCZYC
W POLSCE
W POLSCE
Hilarowicz (1930 r.) wykonał pierwszą
Hilarowicz (1930 r.) wykonał pierwszą
paratyreoidektomię
paratyreoidektomię
Tołłoczko (1969 r.) wykonał pierwszą
Tołłoczko (1969 r.) wykonał pierwszą
subtotalną resekcję przytarczyc
subtotalną resekcję przytarczyc
Tołłoczko (1971 r.) wykonał pierwszą
Tołłoczko (1971 r.) wykonał pierwszą
autotransplantację przytarczyc po ich
autotransplantację przytarczyc po ich
totalnej resekcji
totalnej resekcji