- ur. 15 maja 1944 r.
w Słupsku;
- socjolog, wykładowca
na uniwersytecie
w Monachium oraz
londyńskiej School
of Economics
and Political Science;
- zajmuje się kwestiami
związanymi z
globalizacją
i relacjami człowieka
ze środowiskiem;

- ur. 12 listopada 1956
r.
w Schwendi;
- politolog, profesor
Uniwersytetu
Ludwiga
Maximiliana
w Monachium;
- zajmuje się
zagadnieniami
związanymi z
systemami
politycznymi państw
i kwestiami
społeczeństw
narodowych

- instytucje europejskie i państwa narodowe nie
są
rywalami, ale wzajemnie się uzupełniają;

- silne państwa narodowe mogą tworzyć mocne
struktury
europejskie;

- rola poszczególnych państw może się zwiększyć
poprzez:

- współpracę;

- stworzenie internarodowych zasad
działania;

- powołanie do życia europejskich
organizmów
decyzyjnych;

Istnieją dwie drogi dla państw
narodowych

zamknięcie się w sobie

oraz samodestrukcja

państw narodowych

kosmopolityzm 

 wzmacnianie interesów

narodowych poprzez

wspólne budowanie

instytucji

ogólnoeuropejskich

z władzą rozproszoną,

a nie hierarchiczną

O D M I E N N O

Ś Ć

NACJONALIZM

- ujednolica i w efekcie
likwiduje różnice;
- narzuca jedne, z góry
określone, normy;
- usuwa odmienność
wewnątrz, ale
wytwarza
ją i stabilizuje na
zewnątrz;
- odmawia
równouprawnienia
inności

UNIWERSALIZM

- narzuca określone
wytyczne;
- dąży do prymatu
całości
nad częściami;
- znosi odmienność,
dążąc
do powszechności
wybranych norm

KOSMOPOLITYZM

- zerwanie z logiką wyborów i działań typu albo
– albo;

- działania na podstawie zasady zarówno, jak
też;

- zniesienie dualności tego, co lokalne i globalne
oraz tego, co narodowe i międzynarodowe;

- szacunek dla odmienności kulturowej 

multikulturalizm;

- kosmopolityczna Europa = różnice + integracja

- decyzyjne instytucje europejskie poza
państwami
narodowymi

UNIWERSALIZM

- idea równego
traktowania
wszelkich
odmienności;
- cel: jedność i
jednolitość

KOSMOPOLITY
ZM

NACJONALIZM

- powszechne
obowiązywanie
norm;
- walka z partykularyzmem
i lokalną ograniczonością
norm

NACJONALIZM

- wyobrażenia
równościowe
w ramach jednego
(małego lub dużego)
obszaru

- szacunek i akceptacja tego, co jest inne niż
nasze;

- różnorodność źródłem nowej wiedzy i
samoświadomości
Europejczyków;

- brak różnic i barier między ludźmi ze względu na
pochodzenie, kulturę, rasę czy religię  nie ma

stusunku
nadrzędności i podległości;

- odmienności kulturowe są wartościowane
pozytywnie;

- inni są różni od nas, ale nam równi

- 1830- 1962 r. Algieria kolonią Francji;

- lata 60. przyniosły napływ arabskich imigrantów
kuszonych przez władze francuskie perspektywą
poprawy
jakości życia;

- przybywający do czasowej pracy we Francji
Algierczycy osiedlili się w państwie na stałe,
sprowadzając z ojczyzny swoje rodziny;

- obecnie we Francji przebywa około 5

mln imigrantów: głównie z
Maghrebu, Afryki, Azji i państw
Europy Wschodniej;

- 2004/2005r. 1,7mln z Krajów UE, o

azyl prosiło 1,5 z samych krajów
Mahrebu

- Rocznie Francja przyjmuje 200 tys.

na stałe, 2mln na pobyt tymczasowy;

- imigracja stwarza liczne problemy:
ekonomiczne,
socjalne, kulturowe i związane z
bezpieczeństwem (zamieszki);

- niechęć imigrantów do integracji gospodarczej
 wysokie bezrobocie, wskaźnik

zatrudnienia o 1/5 niższy aniżeli wśród Francuzów;

- opory związane z przyjmowaniem francuskich
wartości
i wzorców kulturowych  brak asymilacji,

zamykanie się
we własnych społecznościach, „gettach” na
przedmieściach
wielkich miast;

- uprzedzenia Francuzów, szczególnie wobec

muzułmanów,
chęć obrony republikańskiej tożsamości kraju

• Afera basenowa w 2001r.

• Problem z ludnością muzułmańską,

statystyki

• Ciągły napływ ludności
• Największa w Europie
społ. Muzułmanów

• 5 mln imigrantów
+ 6,5 mln Francuzów,
których rodzice imigrowali
= 11,5mln (19% społ.)

- Nicolas Sarkozy

:

• Bardzo ostre podejście do imigrantów;

• 2000r. Centrum dla uchodźców „Sangatte”;

• Wprowadzenie ograniczeń w zakresie imigracji

muzułmanów;

• 09. 2011r. zakaz odprawiania muzułmańskich

modlitw na ulicach;

• 04.2011r. wprowadzono w życie zakaz noszenia

burki;

• 01.2012r. nowe przepisy utrudniające imigrantom

uzykanie obywatelstwa (testy z języka i kultury);

• „multikulturalizm zawiódł i jeśli muzułmanie chcą

być mile widziani we Francji, muszą przyswoić sobie

jej kulturę”.

• Francois Hollande:

• amnestia dla 350 tys. nielegalnych

muzułmańskich imigrantów;

• zezwolenie muzułmańskim

imigrantom na głosowanie w
wyborach władz lokalnych;

• „równość kultur”.

- niezrozumienie odmienności kulturowej
przybyszów;

- brak znajomości sposobu bycia i podejścia do
życia
imigrantów, szczególnie wyznających islam;

-megalomania Francuzów i traktowanie innych „z
góry” i jako obywateli ‘drugiej kategorii’;

- niewystarczająca polityka asymilacyjna wobec
imigrantów;

- uznawanie przez dziesiątki lat, że problem nie
istnieje;

- akceptacja i poszanowanie odmienności bez jej
znajomości
i bez znajomości zwyczajów innych prowadzi do
nieporozumień oraz konfliktów w państwie na tle
rasowym
czy też religijnym

- różnorodność kulturowa może być szansą dla
Europy;

- nieznajomość zachowań i sposobu bycia innych
prowadzi
do konfliktów i wzajemnej niechęci;

- nie należy ślepo akceptować wszelkich
odmienności,
bowiem nie każde zachowania są w zachodnim
systemie
wartości tolerowane i przyjmowane z aplauzem;

- nie da się obecnie stworzyć silnych
ponadnarodowych
instytucji, ponieważ nie ma innego liczącego się
gracza
na arenie międzynarodowej, poza państwami
narodowymi,
a to one tworzą organizmy decyzyjne i zawsze
starają się
podejmować decyzje jak najlepsze dla siebie i
własnego
narodu